tag:blogger.com,1999:blog-6769770787719712093.post2078855782309714974..comments2023-06-26T13:22:17.365+03:00Comments on γλόμπινγκ: Είναι η “λαϊκή εξουσία” σοσιαλισμός;ad_placitumhttp://www.blogger.com/profile/13260918525397225395noreply@blogger.comBlogger41125tag:blogger.com,1999:blog-6769770787719712093.post-59257582690373205662011-08-18T03:00:51.713+03:002011-08-18T03:00:51.713+03:00...Πριν συνεχισω στο δευτερο μερος της απαντησης σ......Πριν συνεχισω στο δευτερο μερος της απαντησης σου, αυτο που αφορα το κρατος να ξεκαθαρισω προς αποφυγη παρεξηγησεων οτι σαν αναρχικοι δεν ειμαστε εναντιον της κολλεκτιβοποιησης. Η απαλλοτριωση της ατομικης ιδιοκτησιας ειναι κατι που υποστηριζουμε απο την εποχη του Μπακουνιν. Απλως δεν συμφωνουμε με τον τροπο που πραγματοποιηθηκε απο το σοβιετικο κρατος.<br /><br />Τωρα οσον αφορα την διαβοητη λεξουλα "εξουσια". Αν υπαρχει καποιος που θεωρει οτι η ανθρωπινη φυση εχει εγγενη ελαττωματα τετοιου τυπου ειστε εσεις. Και αυτο το λεω για τον απλουστατο λογο οτι μερος της αιτιολογιας σας για υπαρξη "μεταβατικου σταδιου" απο τον καπιταλισμο στον αταξικο κομμουνισμο αποτελει ακριβως μια ιδεαλιστικη προσεγγιση της ανθρωπινης φυσης. Οτι ο ανθρωπος εχει συνηθισει στις καπιταλιστικες συνθηκες, στα καπιταλιστικα ιδεολογηματα και τα ατομικιστικα παρακλαδια τους. Φυσικα κατι τετοιο δεν ισχυει η τουλαχιστον στην καλυτερη των περιπτωσεων δεν εχει αποδειχτει επιστημονικα. Αντιθετα και αυτο εχει αποδειχτει, ισχυει οτι οι συνθηκες εργασιας στον καπιταλισμο (ιδιαιτερα οι συνθηκες εργασιας στο σκελος της παραγωγης και οχι τοσο στα σκελη εμπορευματικου η χρηματοπιστωτικου χαρακτηρα) αποκτηνωνουν τον ανθρωπο και των απομονωνουν κοινωνικα, ενισχυουν τις ατομικιστικες παρωπιδες του, καθιστοντας τον ενα αδιαφορο ως προς το κοινωνικο συνολο ον που προσπαθει να επιβιωσει οσο το δυνατον πιο ανωδυνα στις δεδομενες κοινωνικες συνθηκες. Αρα λοιπον δεν ειναι ο ανθρωπος απο την φυση του κακος, αλλα τα παραπανω ειναι φυσιολογικες αντιδρασεις στους μηχανισμους της οικονομικης και πολιτικης καταπιεσης. Αυτο που εχουμε να κανουμε ειναι να αφαιρεσουμε αυτους τους μηχανισμους. <br /><br />Η θεση σου για την θεωρητικη προσεγγιση του αναρχισμου ως προς το θεμα του κρατους ειναι ελλειπης αλλα τυπικη για εναν μαρξιστη-λενινιστη. Μου μιλας για διαλεκτικη αντιστροφη αλλα δεν καταλαβαινω τι μου λες μια και δεν αναγνωριζω την διαλεκτικη σαν επιστημονικη μεθοδο, ουτε εγω, ουτε και κανενας αναρχικος συντροφος που ξερω. Παρολα αυτα επειδη υποψιαζομαι οτι εννοεις οτι ο αναρχισμος αντιστρεφει τις σχεσεις "βασης-εποικοδομηματος" θα σου απαντησω υποθετωντας οτι εννοεις αυτο και θα προσπαθησω να σου εξηγησω πως εχουν τα πραγματα στην πραγματικοτητα. Ο αναρχισμος αντιλαμβανεται πληρως οτι διαφορετικες σχεσεις παραγωγης αντιστοιχουν σε διαφορετικο κοινωνικο-πολιτικο σχηματισμο. Το ζητημα ειναι οτι αναγωριζουμε το κρατος και την εξουσια γενικοτερα ως δευτερη πηγη εκμεταλλευσης. Το κρατος με την μορφη που εχει σημερα γεννηθηκε μαζι με τον καπιταλισμο. Γεννηθηκαν ταυτοχρονα απο τα ιδια σπλαχνα και εινα αρρηκτα συνδεδεμενα μεταξυ τους. Νομοτελειακα αυτο συνεβαινε και στα προηγουμενα σταδια αναπτυξης των μεσων παραγωγης που ειχαν και αυτα τα αντιστοιχα κοινωνικο-πολιτικα τους εποικοδομηματα. Ολοι οι προηγουμενοι κοινωνικο-πολιτικοι σχηματισμοι ηταν βασισμενοι σε εκμεταλλευτικες σχεσεις παραγωγης. Οταν λοιπον μεσω της διαδικασιας της κοινωνικης επαναστασης η κοινωνια περναει σε σχεσεις παραγωγης που επιτρεπει στους ανθρωπους να ειναι επιτελους κοινωνικα ελευθεροι, δεν εχει νοημα και δεν πρεπει να διατηρουμε τον μηχανισμο καταπιεσης που εχει τα θεμελια του σε σχεσεις εκμεταλλευσης. Ηταν μηχανισμος καταπιεσης και τετοιος θα παραμεινει. Αναποφευκτα ολες οι λογικες διαχειρησης της εξουσιας θα οδηγησουν στην Αντιδραση. Αυτα ειναι πραγματα που προεβλεψε (σωστα οπως αποδειχτηκε ιστορικα) πρωτος ο Μπακουνιν απο το 1860 και επαναδιατυπωσε λιγο αργοτερα ο Κροποτκιν. Σε αυτην την βαση λοιπον αποδιδουμε τα γεγονοτα που αφορουν την ΕΣΣΔ σε θεμελιωδεις αδυναμιες του ιδιου του συστηματος και οχι σε λαθη διαχειρησης.<br /><br />(παρακαλω τους administrators να διαγραψουν το προηγουμενο post, για να μην γινει μπ...δελο το comment section, συγγνωμη παιδια αλλα ειναι και λιγο περασμενη η ωρα και οι δυναμεις της αυτοσυγκεντρωσης ειναι λιγο δυσκολο να τακτοποιηθουν)L' Assiette Au Beurrehttp://lassietteaubeurre.wordpress.com/noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6769770787719712093.post-60108556551758276832011-08-18T02:53:46.095+03:002011-08-18T02:53:46.095+03:00Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.L' Assiette Au Beurrehttp://lassietteaubeurre.wordpress.com/noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6769770787719712093.post-438381539806623482011-08-18T02:06:21.128+03:002011-08-18T02:06:21.128+03:00Ζητω συγγνωμη και διορθωνω. Οταν αναφερθηκα στην Ν...Ζητω συγγνωμη και διορθωνω. Οταν αναφερθηκα στην ΝΕΠ εκανα λαθος, στην πραγματικοτητα αναφερομουν στην περιοδο των 2 πενταετων πλανων (1928-1932,1933-1937). Οπως ειπα ζητω συγγνωμη για το μπερδεμα. Επαναλαμβανω λοιπον για να ξεκαθαρισω απο ποια σκοπια κοιταω τα πραγματα. Οταν η ΝΕΠ εγκαταληφθηκε και ξεκινησε η οικοδομηση της σοσιαλιστικης οικονομιας το σοβιετικο κρατος θυσιασε την ταξη των αγροτων για χαρη της εκβιομηχανισης. Η κολλεκτιβοποιηση υπηρετουσε την εκβιομηχανιση της χωρας και κατα αντιστοιχο τροπο εγινε. Οι συνεπειες του πρωτου σταδιου της κολλεκτιβοποιησης ειναι η υψηλη φορολογιση εις βαρος των αγροτων, η αυξηση των τιμων των βιομηχανικων προϊοντων και η τεχνητη πτωση των τιμων των αγροτικων προϊοντων που αγοραζε υποχρεωτικα το κρατος απο τους παραγωγους. Αυτα τα γεγονοτα οδηγησαν τους αγροτες στο να αρνηθουν να πουλησουν τα προϊοντα τους στις καθορισμενες απο το κρατος χαμηλες τιμες. Αντιμετωπιστηκαν δε με τον χειροτερο τροπο απο την σοβιετικη ηγεσια με κατασχεσεις σιταριου, επιβολη ποινικων διωξεων στους αγροτες που δεν εδιναν την παραγωγη τους αλλα και κατασχεσεις περιουσιας αγροτων απο τα σοβιετ. Πολλοι αγροτες και κουλακοι σαν απαντηση μειωσαν την γη που εσπερναν. Το σοβιετικο κρατος επανηλθε αποφασιζοντας να επισπευσει την κολλεκτιβοποιηση και να μεταθεσει τον στοχο της ολοκληρωσης της απο το τελος του 5ετους πλανου στην ανοιξη του 1932 το αργοτερο (1). Επιπλεον ληφθηκε νεα αποφαση για μετρα που αφορουν την εξαλειψη των κουλακων. Προφανως και εκεινη την περιοδο υπηρχαν ακομη κουλακοι στην σοβιετικη ενωση και προφανως αποτελουσαν τροχοπεδη για τα σχεδια του σοβιετικου κρατους. Εμεις σαν αναρχικοι δεν παιρνουμε σε καμια περιπτωση το μερος των κουλακων που υπερασπιζονταν την ιδιοκτησια τους αλλα απο την αλλη δεν γινεται να αγνοησουμε την στυγνη επιθεση του σοβιετικου κρατους στην ταξη των αγροτων συνολικα οταν βλεπουμε περιπτωσεις κατα τις οποιες παρα πολλες περιοχες αποκουλακοποιηθηκαν κατα 15 % ενω στις ιδιες αυτες περιοχες οι κουλακοι δεν ξεπερνουσαν το 2.5-3% του τοπικου πληθυσμου.(2) Δεδομενων των συγκυριων και της καταστασης της δεδομενης περιοδου καταληγουμε στο συμπερασμα οτι ηταν μια τακτικη τρομοκρατησης των αγροτων με στοχο την υποταγη στα κρατικα σχεδια. Αυτες οι ενεργειες ειχαν αποτελεσματα που φτανουν ακομα πιο βαθια και οδηγουν σε ακομα περισσοτερο ολοκληρωτικα αντανακλαστικα εκ μερους του σοβιετικου κρατους. Θα μπορουσε να τα αναφερω αλλα το θεωρω ασκοπο, παρολα αυτα εαν θελεις να κατευθυνσθουμε προς τα εκει θα τα συζητησουμε παρακατω.<br /><br />(1) Αποφαση του συνεδριου "Για την δουλεια στο χωριο" στο "Το ΚΚΣΕ μεσα απο τις αποφασεις των συνεδρειων και ολομελειων της Κεντρικης Επιτροπης", τομος 4, 1926-1929, σελ.72-75, εκδοσεις Izdatel'stvo Politcheskoj Literatury, Μοσχα, 1984<br />(2) "Ιστορια του Κομμουνιστικου Κομματος της Σοβιετικης Ενωσης", τομος 4, μερος δευτερο 1929-1937, σελ.62, εκδοσεις Izdatel'stvo Politcheskoj Literatury, Μοσχα, 1971<br /><br />http://lassietteaubeurre.wordpress.com/Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6769770787719712093.post-57646042472860294712011-08-17T01:05:27.510+03:002011-08-17T01:05:27.510+03:00L'assiete Au Berre: Στην παρατήρησή σου για το...L'assiete Au Berre: Στην παρατήρησή σου για το ότι το εργατικό κράτος της ΕΣΣΔ θυσίασε τους αγρότες που ήταν οι μεγάλοι χαμένοι της ΝΕΠ. Το βλέπεις το ζήτημα από μικροαστική σκοπιά. Οι χαμένοι, για να ακριβολογούμε, από την ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ της ΝΕΠ ήταν οι επιχειρηματίες του χωριού, οι κουλάκοι οι οποίοι συγκέντρωσαν την παραγωγή και ως εκ τούτου, είχαν αντικειμενικό συμφέρον από τη συνέχιση της ΝΕΠ, η οποία καταργήθηκε από την ηγεσία επί Στάλιν, κάτι που χρησιμοποιείται ως επιχείρημα περί της σταλινικής καταπίεσης. <br />Η κολεκτιβοποίηση που ακολούθησε αποδείχτηκε στη συνέχεια ότι ωφέλησε συνολικά τους σοβιετικούς λαούς και το τίμημα γι' αυτό ήταν η κοινωνική τάξη των κουλάκων. Αλίμονο, η ταξική πάλι συνεχίζεται και μέσα στο σοσιαλισμό. Δεν μπορεί να είναι όλοι ευχαριστημένοι.<br />Ο εργατικός έλεγχος όντως ήταν πρόβλημα, η απόφαση του 18ου συνεδρίου (αναφέρομαι σ' αυτήν όχι επειδή είναι κομματικό ευαγγέλιο, αλλά επειδή είναι μια σοβαρή συλλογική μελέτη πάνω στο σοσιαλισμό) το τονίζει και μάλιστα το συνδέει με την μετά τον Στάλιν περίοδο, της "αποσταλινοποίησης" όταν ο Χρουστσώφ ενδυνάμωσε μια πιο τεχνοκρατική μορφή του σοβιετικού κράτους. Κάτι τέτοιο δεν είναι εγγενής αδυναμία του συστήματος αλλά η επίδραση παλαιοαστικών καταλοίπων σχετικά με τη διαχείριση της εξουσίας. Μη ξεχνάμε, ο Στάλιν έζησε σε μια ιδιαίτερα δύσκολη περίοδο για τους σοβιετικούς λαούς.<br />Τώρα ολ' αυτά σου φαίνονται ενοχλητικά και μόνο από την επανάληψη της λεξούλας "εξουσία". Το βασικότερο θεωρητικό λάθος των αναρχικών είναι η απολυτοποίηση της έννοιας "εξουσία". Την θεωρείτε κάτι σαν ελάττωμα της ανθρώπινης φύσης, το οποίο οδηγεί στην εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Διαλεκτική αντιστροφή. Η πραγματικότητα, αν τη στηρίξεις στα πόδια της είναι το αντίθετο. Το κράτος είναι η επιβολή της θέλησης της μιας τάξης πάνω στην άλλη, ήτοι ο σοσιαλισμός είναι η επιβολή της θέλησης της εργατικής τάξης πάνω στην αστική τάξη (και στις παραλλαγές της). Η εξάλειψη των τάξεων, όπως λέει κι ο Φάρος, θα σημάνει και την εξάλειψη του κράτους. Η "εξουσία" όταν τη βλέπεις αφηρημένα, θα μοιάζει με κακή ηθική έννοια. Αν τη δεις μέσα στην κάθε ιστορική στιγμή σημαίνει αυτό που είπαμε πιο πάνωAnonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6769770787719712093.post-91949028515531981532011-08-11T19:51:36.319+03:002011-08-11T19:51:36.319+03:00Να συμπληρώσω ...
Συστατικό της λαϊκής οικονομίας...Να συμπληρώσω ...<br /><br />Συστατικό της λαϊκής οικονομίας αποτελεί ο κεντρικός πανεθνικός οικονομικός μηχανισμός διεύθυνσης για την αξιοποίηση του πλούτου, των πηγών, με εργαλείο του τον κρατικό πανεθνικό σχεδιασμό με προσαρμογή στο περιφερειακό, κλαδικό, διακλαδικό επίπεδο.<br /><br />Η Λαϊκή Εξουσία είναι ο μηχανισμός εκείνος (ο πολιτικός) που έχει ως στόχο την αλλαγή τάξης στην εξουσία, δηλαδή να αντικατασταθεί η αστική εξουσία με την εργατική (εξουσία της εργατικής τάξης).<br />Κατάργηση της εξουσίας (κάθε μορφής της) θα γίνει ΜΟΝΟ στην ΑΤΑΞΙΚΗ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗ κοινωνία.faroshttps://www.blogger.com/profile/14029702259056291327noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6769770787719712093.post-57200674218166732812011-08-11T15:51:05.339+03:002011-08-11T15:51:05.339+03:00Προς τον αντιεξουσιαστή επισκέπτη L'assiete Au...Προς τον αντιεξουσιαστή επισκέπτη L'assiete Au Berre:<br />1) Κάνω την παρατήρηση ότι, και παλιότερα, οι αντιεξουσιαστές επισκέπτες του γλόμπινγκ δείχνουν μεγαλύτερη διάθεση για θεωρητική κουβέντα, απ' ότι κάποια "μακρινά" ξαδέλφια μας πολιτικά! <br />2) Επιφυλάσσομαι να απαντήσω συνολικά σε αυτά που γράφεις όχι τώρα, δεν έχω ώρα τώρα δυστυχώς. Με αναγκάζεις να ψάξω να διαβάσω, κάτι που νομίζω ότι είναι και το νόημα της αντιπαράθεσής μας, όλο και κάτι καινούριο θα μάθουμε. <br />3) Σαν πρώτη απάντηση σε αυτό που έγραψα "το εργατολαϊκό κράτος είναι το ίδιο φορέας του λαϊκού ελέγχου όλων αυτών" συμπλήρωσα αμέσως μετά... "να το συζητήσουμε πώς θα μπορεί να διευρυνθεί αυτός ο λαϊκός (εργατικός, κοινωνικός όπως θες πέστο) έλεγχος, μην ξεμείνει στα χέρια μερικών κρατικών υπαλλήλων..."<br />Αυτό από μόνο του νομίζω περιέχει και μια αυτοκριτική περί της αναποτελεσματικότητας του λαϊκού εργατικού ελέγχου, με την όποια μορφή είχε. Άλλωστε η ΕΣΣΔ ήταν η πρώτη ιστορικά προσπάθεια για σοσιαλισμό, προηγούμενη πείρα δεν έχει. Τώρα όλοι εμείς που τον μελετάμε, έχουμε αυτή την αρνητική πείρα. <br />Δεν είναι απλό θέμα. Πώς θα διευρυνθεί στην πράξη ο εργατολαϊκός έλεγχος; με καινούριους θεσμούς, με καινούριες δομές διοίκησης; με αυξημένο ρόλο των συνδικάτων; πώς ακριβώς; Θέλει πολύ μελέτη το πράμα. Ασφαλώς, καταλαβαίνω καλά, ότι η λέξη "εξουσία" έχει πολύ διαφορετικό φορτίο για σένα τον αντιεξουσιαστική, αλλά θα σου απαντήσω σ' αυτό την επόμενη φορά. Keep in touchAnonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6769770787719712093.post-82427044116841054782011-08-11T14:35:03.670+03:002011-08-11T14:35:03.670+03:00Να μου επιτραπούν μερικές σκόρπιες παρατηρήσεις.
...Να μου επιτραπούν μερικές σκόρπιες παρατηρήσεις.<br /><br />1. Όταν μιλάμε για "κρατικοποίηση", πρέπει να παίρνουμε υπόψη μας που αυτή υλοποιείται. Αλλιώς λειτουργεί στο αστικό κράτος, αλλιώς στο εργατικό. Καμμία σχέση μεταξύ τους ! Στο αστιό κράτος η "κρατικοποίηση" π.χ. στην Υγεία ή στην Παιδεία, στην ουσία, λειτουργεί για τα συμφέροντα των καπιταλιστών - ας λάβουμε υπόψη ότι θέλουμε να γίνονται καλά οι εργάτες για να παρέχουν και πάλι δωρεάν τις υπηρεσίες τους στον κεφαλαιοκράτη (ή με μικρές απολαβές), το ίδιο και στην Παιδεία, βγαίνουν επιστήμονες για να υπηρετήσουν το καπιταλιστικό σύστημα.<br /><br />2. Η έκφραση "κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής" μόνη της, είναι ατελής.<br />Η σωστή έκφραση είναι: "Κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής, της διανομής του παραγόμενου προϊόντος, με εργατικό έλεγχο".<br />Από κοντα στο παραπάνω, είναι και η επιθυμία για "οικοδόμηση των κομμουνιστικών σχέσεων σε όλα τα επίπεδα".<br /><br />3. Η Λαϊκή Εξουσία που θα οικοδομήσει την Λαϊκή Οικονομία, σαφώς και ΕΙΝΑΙ σοσιαλισμός !<br />(πακέτο, μαζί, η Λ.Ε. και η Λ.Ο.)faroshttps://www.blogger.com/profile/14029702259056291327noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6769770787719712093.post-39834400541053058492011-08-11T00:33:42.231+03:002011-08-11T00:33:42.231+03:00(Λεω πλεον να απανταω "επισημως" και οχι...(Λεω πλεον να απανταω "επισημως" και οχι με απλα αρχικα :P)<br /><br />Καταρχην ευχαριστω για την απαντηση AlexD.<br />Παμε τωρα στο διαταυτα:<br /><br />Ειπες λοιπον "Κοινωνικοποίηση σημαίνει ότι αντιστοιχείται η κοινωνία (ή το μεγαλύτερο μέρος της) με τα μέσα παραγωγής."<br />Ειναι πολυ επικινδυνη η διατυπωση αυτη και συνδεεται αμεσα με το πως εννοηθηκε στην ΕΣΣΔ και φανταζομαι πως εννοειται ακομα η "κοινωνικοποιηση". Η κοινωνικοποιηση δεν φτανει να γινεται μονο στα μεσα παραγωγης (που στην πραξη ουτε αυτο εγινε κατα την αποψη μου και αν θελεις το συζηταμε αυτο παρακατω) αλλα και στο προϊον της παραγωγικης εργασιας. Δηλαδη θεωρω οτι ισως ειναι περισσοτερο ουσιωδες να αντιστοιχηθει η παραγωγη η ιδια με την κοινωνια (η το μεγαλυτερο κομματι της) κατι που στην πραξη ποτε δεν εγινε και οι εμπορευματικες σχεσεις και το μισθολογικο συστημα διατηρηθηκαν.<br /><br />Λες επισης: "κρατικοποίηση στον καπιταλισμό σημαίνει εγώ, σαν κράτος καπιταλιστικό, έχω στην ιδιοκτησία μου όλ' αυτά, αλλά επειδή σε κάποια φάση δεν μου φέρνουν κέρδος, δεν μου φέρνουν λεφτά στα ταμεία προκειμένου να χρηματοδοτήσω εκ νέου το κεφάλαιο (αυτή είναι η δουλειά του καπιταλιστικού κράτους στην τελική, να υπηρετεί το κεφάλαιο) τα ξεπουλάω στο ίδιο το κεφάλαιο να βγάζει εκείνο απευθείας κέρδος."<br /><br />Μεχρι εδω ολα καλα και στην αναλυση αυτη συμφωνω απολυτως. Συνεχιζεις: "Στη λαϊκή εξουσία, η κρατική ιδιοκτησία υπηρετεί όχι το κεφάλαιο πια, αλλά την ίδια την κοινωνία. Το εργατολαϊκό κράτος, είναι το ίδιο ο φορέας του λαϊκού ελέγχου όλων αυτών"<br /><br />Εδω διαφωνω καθετα. Ξερεις πολυ καλα οτι οι μεγαλοι χαμενοι της ΝΕΠ ηταν οι αγροτες, τους οποιους το "εργατικο" κρατος θυσιασε για την εκβιομηχανιση της ΕΣΣΔ. Το σχεδιο εκβιομηχανισης περισσοτερο εξυπηρετουσε ισως τις αναγκες της ΕΣΣΔ ως καθεαυτο κρατος παρα τις αναγκες του λαου της. Επισης ο εργατικος ελεγχος δεν υπηρχε στην πραξη. Τα σοβιετ ελεγχονταν απο διορισμενες απο τα ανωτερα κλιμακια επιτροπες. Με βαση αυτα και την διατηρηση της εννοιας της αγορας και του μισθολογικου συστηματος, καθως και την διατηρηση διοικητικων θεσεων θεωρω οτι το σοβιετικο κρατος ηταν βασισμενο σε ενα κρατικοκαπιταλιστικο μοντελο (αν δεν κανω λαθος αυτο ειναι κατι που παραδεχτηκε και ο ιδιος ο Λενιν, διορθωστε με σε διαφορετικη περιπτωση) υπο την εννοια οτι στην θεση των παλιων κεφαλαιοκρατων ηταν το ιδιο που καρπωνοταν αυτο που ο Μαρξ ονομαζε υπεραξια. Αυτο σημαινει οτι το κρατος διατηρουσε εκμεταλλευτικες σχεσεις εις βαρος των εργατων του. Αυτο ειναι και εξαλλου κατι που υποστηριζουμε απο την στιγμη που βαλαμε το μαυρο στις κοκκινες σημαιες μας, οτι δηλαδη η εκμεταλλευση προερχεται και απο το κεφαλαιο και απο την εξουσια.<br /><br />http://lassietteaubeurre.wordpress.com/Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6769770787719712093.post-70240972628953254302011-08-10T01:00:15.315+03:002011-08-10T01:00:15.315+03:00Φυσικά και δεν λέω αυτά που προσπαθείς να βάλεις σ...Φυσικά και δεν λέω αυτά που προσπαθείς να βάλεις στο στόμα μου. Για την ακρίβεια λέω ακριβώς το αντίθετο. Ότι δηλ. οι μεταφυσικοί μαρξιστές αρνούνται να δουν την κατάργηση ορισμένων εμπορευματοχρηματικών σχέσεων και εντός του καπιταλισμού (λογισμικό, πνευματικά έργα, υγεία, παιδεία) από το φόβο μήπως θεωρηθεί ότι μπορεί τελικά να υποπέσει το εργατικό κίνημα στη μεταρρύθμιση αντί στην επανάσταση, παραβλέποντας ότι και στις προηγούμενες κοινωνίες παρά τις "φύτρες" χρειάστηκαν επαναστάσεις για να ανατραπούν.<br />Αυτή είναι η καλή εκδοχή.advocatehttps://www.blogger.com/profile/06251039410172271872noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6769770787719712093.post-58935734865266514682011-08-10T00:57:02.171+03:002011-08-10T00:57:02.171+03:00Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.advocatehttps://www.blogger.com/profile/06251039410172271872noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6769770787719712093.post-85314261835269774172011-08-09T17:28:02.641+03:002011-08-09T17:28:02.641+03:00***Κρίσιμο είναι να κατανοήσουμε ότι εντός του καπ...***Κρίσιμο είναι να κατανοήσουμε ότι εντός του καπιταλισμού δεν υπάρχει περίπτωση να καταργηθεί πλήρως η εμπορευματική παραγωγή, μάλιστα οι αστοί θα επιχειρούν πάντα να πάρουν πίσω όλες τις εργατικές κατακτήσεις του κοινωνικού κράτους.**** <br /><br />Δυστηχώς η εμπορευματική παραγωγη διατηρήται και επί σοσιαλισμού, άσχετα που σήμερα περιορισμός της θα γινει πιο έυκολα από ότι έγινε προσπάθεια στη Ρωσία (δεν καταργήθηκε ποτέ), λόγω εμπειρίας αλλά και καλύτερης κοινωνικής σύνθεσης (όλο και μικρότερος ρόλος μικροαστικών στρωμάτων)Giorgos bookhunterhttps://www.blogger.com/profile/01610135079420132270noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6769770787719712093.post-48522411326582757802011-08-09T17:26:06.865+03:002011-08-09T17:26:06.865+03:00advocate-έχεις σκεφτεί μήπως τα περισσότερα εξ'...advocate-έχεις σκεφτεί μήπως τα περισσότερα εξ' αυτών θα μπορούσε να τα έχει για επιχειρήματα ένας Πουλαντζάς ή ακόμα παλίοτεροι σοσιαλδημοκράτες που υποστήριζαν ΑΚΡΙΒΩΣ ΑΥΤΟ, ότι αυτού του είδους οι σχέσεις παραγωγής μπορούν να δημιουργηθούν σταδιακά εντός καπιταλισμού, μέσω πίεσης στο καπιταλιστικό κράτος που μετασχηματίζεται σταδιακά σε εργατικό...<br /><br />Τώρα που έχεις δίκιο. Αυτό που ο άλεξ πάνω λέει "κοινωνικοποίηση", στην παραγματικότητα κατά Μαρξ/ένγκελς, η βασική αντίθεση του καπιταλισμού είναι ότι η παραγωγή είναι κοινωνικοποιημένη, ενώ η ιδιοποίηση ατομική, εννοούν ότι ο παραγωγός δεν μπορεί να πει αυτό είναι δικό μου. Σε ενα εργοστάσιο δεν μπορεί να πει ο εργάτης που πχ φτιάχνει αυτοκίνητα αυτό το εφτιαξα εγώ, αλλά το φτιάχνουν όλοι οι εργάτες του εργοστασίου μαζί (αφηρημένη εργασία), παρόλα αυτά ο καπιταλιστής ιδιοποιηται το αυτοκίνητο ως δικό του και το πουλά. Υπάρχει δηλαδή έδαφος για να αρθει αυτή η σχέση. Επίσης ένα συμπέρασμα του Προυντόν, ότι το σύστημα της ατομικής ιδιοκτησίας την καταργεί στην πλοειψηφία, αποτελεί άλλη έκφραση του ίδιου πράγματος (άσχετα που ο Μαρξ, βλέπει μπροστά στην ολική άρση της ατομικής ιδιοκτησίας και ο Προυντόν ζητά να την αποκτήσουν πάλι όλοι γυρνώντας προς τα πίσω στις παραγωγικές δυνάμεις άρα και σχέσεις). Τέλος εδώ και 150 χρόνια έχουμε τη δημιουργία των μονοπωλίων που είναι έτοιμα για κοινωνικοποίηση (με όλα τα πλεονεκτήματα που έχουν στην σχεδιοποίηση μεγάλων επιχειρήσεων, ελέγχου της παραγωγής κτλ κτλ), ενώ και το κράτος αναλαμβάνει όλο και πιο ενεργό ρόλο (δες το άρθρο για την κρίση στις ΗΠΑ). Η ύπαρξη του πλαστικού χρήματος κτλ θα μπορύσε να έχει χρήση στο σοσιαλσιμό όχι εδώ όμως, δεν μπορείς να προσπεράσεις αλλού τα αποτελέσματα των σχέσεων παραγωγής του καπιταλισμού και αλλού όχι, αυτό το λάθος έκανε ο Προυντόν πχ, αλλά και οι σοβιετικοί οικονομολόγοι της αγοράς (Λίμπερμαν και σία), τελικά στην πράξη έδειξε τη χρεοκοπία αυτών των πρακτικών...<br /><br />Τελικά με αυτά που ακούω βλέπω να λες ότι δεν θα ήθελα αλλαγή ριζική απλά να επεκταθούν αυτές οι "φύτρες" όπως λες και όλα καλά, αλλά αυτή είναι η βαση του οπορτουνισμού... Αν δεν κατανοηθεί ότι η μόνη διεξοδο πια είναι όλο και πιο περιορισμένη και είναι η υπέρβαση αυτού του συστήματος, το σύστημα θα μπορεί να χειροτερεύει περισσότερο τους όρους ζωής των εργαζομένων που αποτελεί μονόδρομο για αυτό, αφού έχει συνεχώς όλο και πιο μικρά περιθώρια ελιγμών, λόγω όξυνσης του παγκόμσιου ανταγωνισμού...Giorgos bookhunterhttps://www.blogger.com/profile/01610135079420132270noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6769770787719712093.post-72889221529955233982011-08-09T01:45:12.827+03:002011-08-09T01:45:12.827+03:00Ο σοσιαλισμός (για την ακρίβεια οι φύτρες, όπως λε...Ο σοσιαλισμός (για την ακρίβεια οι φύτρες, όπως λες) μια χαρά υπάρχει μέσα στα σπλάχνα του καπιταλισμού αλλά οι θεολογικοί μαρξιστές αρνούνται να το δουν διότι θεωρούν πως μπορεί να επικρατήσει η ο αγώνας για μεταρρυθμίσεις, η μία φύτρα να γίνει δύο κλπ. Λάθος, βέβαια, των θεολογούντων μαρξιστών, γιατί τελικά οι φύτρες είναι οι διαλεκτικές βάσεις για την επόμενη κοινωνία που μάλιστα παίζουν και παιδαγωγικό ρόλο, άλλη μια αδυναμία των θεολογούντων μαρξιστών που θεωρούν ότι ως εκ θαύματος θα μπει ο μαρξισμός στα κεφάλια των εργαζομένων.<br />Οι σοσιαλιστικές φύτρες εντός καπιταλισμού είναι προφανείς: <br />*Τα πνευματικά έργα που κατεβάζουμε από το ίντερνετ έχουν χάσει τον εμπορευματικό χαρακτήρα τους. Είναι παγκοίνως εδραιωμένη η πεποίθηση πως όποιος πληρώνει για ν' ακούσει τραγούδια είναι χαζός. <br />*Η ευρεία χρήση πλαστικού χρήματος μας δείχνει πώς μπορεί να καταργηθεί το χρήμα - εμπόρευμα στο σοσιαλισμό, δείχνει επίσης πώς διανεμηθεί η παραγωγή στους παραγωγούς (αφού στο σοσιαλισμό υπάρχει το θέμα - πρόβλημα της εξαιδιαιρέτου ιδιοκτησίας). <br />* Όσο κι αν το αρνούνται οι θεολογούντες μαρξιστές το κοινωνικό καπιταλιστικό κράτος είναι σοσιαλιστική φύτρα, αφού δύο πολύ σημαντικά αγαθά, η παιδεία και υγεία που παρέχονται από το κράτος (και όχι τους ιδιώτες), έχουν χάσει τον εμπορευματικό τους χαρακτήρα και μάλιστα γίνεται αγώνας για να μη τον αποκτήσουν ξανά (βλ. 5ευρω στα νοσοκομεία και αλλαγή της Διαμαντοπούλου).<br />Φυσικά, το καπιταλιστικό κράτος πάντα καπιταλιστικό θα μένει. Η κατάργηση του εμπορευματικού χαρακτήρα της κρατικής παροχής παιδείας - υγείας είναι αποτέλεσμα του αγώνα των εργαζομένων αλλά ασχέτως τούτου δείχνει ότι μπορεί να υπάρξει μερική κατάργηση του εμπορευματικού χαρακτήρα ορισμένων αγαθών.<br />***Κρίσιμο είναι να κατανοήσουμε ότι εντός του καπιταλισμού δεν υπάρχει περίπτωση να καταργηθεί πλήρως η εμπορευματική παραγωγή, μάλιστα οι αστοί θα επιχειρούν πάντα να πάρουν πίσω όλες τις εργατικές κατακτήσεις του κοινωνικού κράτους.****advocatehttps://www.blogger.com/profile/06251039410172271872noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6769770787719712093.post-41256115963159249132011-08-08T13:41:29.925+03:002011-08-08T13:41:29.925+03:00Ο επιστημονικός σοσιαλισμός σαν επιστήμη μελετά τι...Ο επιστημονικός σοσιαλισμός σαν επιστήμη μελετά τις νομοτέλειες των κοινωνικοπολιτικών συστημάτων. Σαν πολιτική πρακτική μελετά το τι πρέπει να κάνουν οι άνθρωποι, οι εργαζόμενοι σαν τάξη δηλαδή για να εφαρμόσουν αυτή την επιστήμη. Ο Μάρξ λέει ότι "σκοπός δεν είναι μόνο να ερμηνεύσουμε τον κόσμο αλλά και να τον αλλάξουμε". Ο επιστημονικός σοσιαλισμός είναι "καθοδήγηση για δράση". <br />Η διαφορά του επιστημονικού σοσιαλισμού ως επιστήμης σε σχέση με τις άλλες επιστήμες, είναι ότι, ενώ χρησιμοποιεί μεθοδολογικά εργαλεία για να εξηγήσει τα κοινωνικά φαινόμενα, ταυτόχρονα βάζει στην πρώτη γραμμή και τη συνειδητή προσπάθεια των ανθρώπων (των εργατών σε αυτή τη φάση) να υλοποιήσουν, να πραγματοποιήσουν την ίδια την ιστορία, η οποία μέχρι τώρα δημιουργούνταν αυθόρμητα. Σήμερα, σε αυτή τη βαθμίδα ανάπτυξης της κοινωνίας, για να εξελιχτεί η ανθρωπότητα υπερβαίνει την αναγκαιότητα, την αυθόρμητη κίνηση της ιστορίας και παίρνει τα ηνία στα χέρια της. Αυτό δεν είναι βουλησιαρχία βέβαια (καθώς λαμβάνονται υπόψη οι αντικειμενικές συνθήκες) και φυσικά ούτε μηχανιστική αντίληψη, είναι ξεπέρασμα αυτών των δυοAnonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6769770787719712093.post-1574611933954019012011-08-08T13:24:00.850+03:002011-08-08T13:24:00.850+03:00(συνέχεια)
Το ΚΚΕ όταν λέει κοινωνικοποίηση, εννοε...(συνέχεια)<br />Το ΚΚΕ όταν λέει κοινωνικοποίηση, εννοεί ασφαλώς σε πρώτη φάση την κρατικοποίηση (των μέσων παραγωγής, των δασών, των δρόμων, των νοσοκομείων, των υποδομών) αλλά με την εξής διαφορά: κρατικοποίηση στον καπιταλισμό σημαίνει εγώ, σαν κράτος καπιταλιστικό, έχω στην ιδιοκτησία μου όλ' αυτά, αλλά επειδή σε κάποια φάση δεν μου φέρνουν κέρδος, δεν μου φέρνουν λεφτά στα ταμεία προκειμένου να χρηματοδοτήσω εκ νέου το κεφάλαιο (αυτή είναι η δουλειά του καπιταλιστικού κράτους στην τελική, να υπηρετεί το κεφάλαιο) τα ξεπουλάω στο ίδιο το κεφάλαιο να βγάζει εκείνο απευθείας κέρδος. <br />Στη λαϊκή εξουσία, η κρατική ιδιοκτησία υπηρετεί όχι το κεφάλαιο πια, αλλά την ίδια την κοινωνία. Το εργατολαϊκό κράτος, είναι το ίδιο ο φορέας του λαϊκού ελέγχου όλων αυτών, να το συζητήσουμε πώς θα μπορεί να διευρυνθεί αυτός ο λαϊκός (εργατικός, κοινωνικός όπως θες πέστο) έλεγχος, μην ξεμείνει στα χέρια μερικών κρατικών υπαλλήλων (γραφειοκρατία - η οποία είναι αναπόφευκτη σε κάποιο βαθμό, θα πρέπει να περιοριστεί συνειδητά).<br />Η διατύπωση "ο σοσιαλισμός δεν προϋπάρχει στα σπλάχνα του καπιταλισμού" δεν είναι σωστός. Όπου "σοσιαλισμός" βάλε "σοσιαλιστικές σχέσεις παραγωγής" για να μη γίνεται παρανόηση και για τα προηγούμενα συστήματα. Δηλ. δεν μπορείς να λες "ο καπιταλισμός υπήρχε μέσα στα σπλάχνα της φεουδαρχίας". Το σωστό είναι "οι καπιταλιστικές σχέσεις παραγωγής υπήρχαν μέσα στα σπλάχνα της φεουδαρχίας" <br />(συνεχίζεται)Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6769770787719712093.post-60928795015015364922011-08-08T13:12:25.502+03:002011-08-08T13:12:25.502+03:00Προς Δ.
Θα προσπαθήσω να σου απαντήσω βήμα-βήμα. ...Προς Δ. <br />Θα προσπαθήσω να σου απαντήσω βήμα-βήμα. Παραγωγικές δυνάμεις είναι τα εργαλεία παραγωγής συν την εργατική δύναμη: δηλ. οι εργάτες και τα μέσα που χρησιμοποιούνται για την παραγωγή, εργαλεία, μηχανές κλπ. Κοινωνικοποίηση σημαίνει ότι αντιστοιχείται η κοινωνία (ή το μεγαλύτερο μέρος της) με τα μέσα παραγωγής. Πώς γίνεται αυτό; με την αλλαγή των λεγόμενων "σχέσεων παραγωγής". Δηλαδή οι εργάτες, που είναι και οι φορείς της εργατικής δύναμης, γίνονται αυτοί πια ιδιοκτήτες των εργαλείων και των μηχανών που οι ίδιοι βάζουν σε κίνηση. Στον καπιταλισμό αυτή η αντιστοιχία δεν υπάρχει, με αποτέλεσμα, από ένα σημείο και μετά να γίνεται αντι-παραγωγικό το σύστημα. Πολλοί δουλεύουν, ένας κερδίζει. Η αντιστοίχηση γίνεται πώς; με τη συνειδητή δράση των εργατών (και των συμμάχων) ώστε πολλοί να δουλεύουν και πολλοί να κερδίζουν. <br />Πώς εννοείται ο χαρακτήρας των παραγωγικών δυνάμεων. Είπαμε παραγωγικές δυνάμεις είναι οι εργαζόμενοι και τα μέσα παραγωγής. Εφ'όσον στον καπιταλισμό, η βασική παραγωγική σχέση είναι ότι ένας είναι κύριος, ιδιοκτήτης των μέσων παραγωγής, τα μέσα παραγωγής λοιπόν δεν είναι κοινωνικό αγαθό, είναι ατομικό αγαθό. Στο σοσιαλισμό, μέσα από την κρατικοποίηση, την εθνικοποίηση αν θέλεις σε πρώτη φάση των μέσων παραγωγής, αυτά γίνονται ιδιοκτησία όλων, μιας και η νέα επαναστατική εξουσία εκφράζει αντικειμενικά το μεγαλύτερο μέρος του λαού, της κοινωνίας. Φορέας αυτής της εξουσίας είναι η λεγόμενη "δικτατορία του προλεταριάτου" (πολιτικός όρος) δηλαδή μια επαναστατική κυβέρνηση η οποία, ανεξάρτητα από τη μορφή και τη σύνθεσή της, αντικειμενικά έχει την ευθύνη να οικοδομήσει το σοσιαλισμό, να καθιερώσει τις σοσιαλιστικές σχέσεις παραγωγής. Αυτή είναι η πρώτη ανώριμη φάση του κομμουνιστικού τρόπου παραγωγής όπως λέμε. Δηλαδή, δεν θα είναι (δεν πρέπει να είναι) πάντα έτσι, σκοπός αυτής της νέας εξουσίας θα είναι να οικοδομήσει τη νέα κοινωνία που στο μέλλον θα καταργήσει το κράτος ως εποπτικό, ρυθμιστικό μηχανισμό σταδιακά, κάτι πουεξαρτάται από πολλούς και σύνθετους παράγοντες. (συνεχίζεται)Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6769770787719712093.post-6726630641817542352011-08-08T00:52:22.671+03:002011-08-08T00:52:22.671+03:00Πριν παραθεσω τις προσωπικες μου σκεψεις θα ηθελα ...Πριν παραθεσω τις προσωπικες μου σκεψεις θα ηθελα να ρωτησω καποια πραγματα. Τι σχεση εχει η κοινωνικοποιηση των μεσων παραγωγης με τις παραγωγικες δυναμεις? Ποιος ειναι ο κοινωνικος χαρακτηρας των παραγωγικων δυναμεων? Πως εννοειται και πως υφισταται? Τι εννοει το ΚΚΕ λεγοντας "κοινωνικοποιηση"?<br />Τελος, (και για μενα η πιο σημαντικη ερωτηση) αφου ο σοσιαλισμος δεν υπαρχει στα σπλαχνα του καπιταλισμου, ενω μεχρι τωρα οι "φυτρες" της προοδου υπηρχαν μεσα στον (πλεον) αντιδραστικο κοινωνικο σχηματισμο και αυτο ισχυε σαν νομοτελεια πως γινεται να μιλατε για τον επιστημονικο και νομοτελειακο χαρακτηρα της διαλεκτικης?<br />Αυτα τα ολιγα.<br />- Δ.Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6769770787719712093.post-32080397512298112752011-08-07T19:08:29.657+03:002011-08-07T19:08:29.657+03:00Επειδή έχω κουραστεί με τα γελοία ειρωνικά σχόλια ...Επειδή έχω κουραστεί με τα γελοία ειρωνικά σχόλια ανώνυμων εξυπνάκηδων, απο δω και πέρα, σε κείμενα δικά μου τουλάχιστον, όποιος προσβάλλει ή υποτιμά τη συζήτηση, το σχόλιό του θα σβήνεται. <br />Δεν έχουμε πρόβλημα γενικά με την ανωνυμία, έχουμε πρόβλημα ειδικά με κάποιους που νομίζουν ότι έτσι κάνουν κριτική προκειμένου να επικράτησει κάποια ανύπαρκτη δική του αντίληψη. Το trolling λοιπόν μας τελείωσε εδωAnonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6769770787719712093.post-65094491084901659462011-08-07T11:52:29.629+03:002011-08-07T11:52:29.629+03:00Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6769770787719712093.post-83021565167765062252011-08-06T23:48:05.704+03:002011-08-06T23:48:05.704+03:00Ονειρμέ- Επειδή δεν βρίσκομαι στο σπίτι μου, οι σε...Ονειρμέ- Επειδή δεν βρίσκομαι στο σπίτι μου, οι σελίδες από τον δεύτερο τόμο των Grundrisse, που παραθέτεις ταυτίζονται με το κείμενο " Μορφές που προηγούνται της καπιταλιστικής παραγωγής"; έχει σχέση με την ιδιοποίηση του υπερπροϊόντος από τον ηγεμόνα και το ιεαρατείο στον "ασιατικό τρόπο παραγωγής";<br /><br />Χωρίς να αποθεωνω το Στάλιν, θα ήθελα ειλικρινά τις ενστάσεις σου πέρα από τα γνωστά στα κείμενα αυτά. Συμφωνώ σε αυτό που λες για τη διαλεκτική αλλά δεν είναι και το ευκολότερο πράγμα, όπως πολύ καλά καταλαβαίνεις.Giorgos bookhunterhttps://www.blogger.com/profile/01610135079420132270noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6769770787719712093.post-85384079199171774922011-08-06T13:51:32.365+03:002011-08-06T13:51:32.365+03:00Σωστή η διευκρίνιση a.d. Το συνέδριο, όταν είναι σ...Σωστή η διευκρίνιση a.d. Το συνέδριο, όταν είναι συγκροτημένο σε σώμα όπως λέμε, όταν δηλαδή μαζευτούν οι σύνεδροι όλοι, αυτό θεωρείται "ανώτατο καθοδηγητικό όργανο", ανώτερο δηλαδή κι απ' την κεντρική επιτροπή. Η κεντρική επιτροπή φροντίζει για την εφαρμογή των αποφάσεων του Συνεδρίου στο χρονικό διάστημα ανάμεσα σε δυο συνέδρια.Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6769770787719712093.post-91888057539329355002011-08-06T13:25:12.405+03:002011-08-06T13:25:12.405+03:00Για το ΚΚΕ το Συνέδριο αποτελεί το ανώτατο κομματι...Για το ΚΚΕ το Συνέδριο αποτελεί το ανώτατο κομματικό όργανο.<br />(Κάνω την παρέμβαση για τον κόσμο εκτός Κόμματος που παρακολουθεί το blog και διαβάζει το άρθρο και τη συζήτηση για να διευκρινιστεί πόσο μεγάλη σημασία δίνεται στις διαδικασίες και στις αποφάσεις των Συνεδρίων).a.d.https://www.blogger.com/profile/01603786529154414739noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6769770787719712093.post-31276530517471712622011-08-06T12:29:19.118+03:002011-08-06T12:29:19.118+03:00Πράγματι, όπως λέει και το απολίθωμα, η εισήγηση τ...Πράγματι, όπως λέει και το απολίθωμα, η εισήγηση της ΚΕ για το σοσιαλισμό στο 18ο συνέδριο, έχει το μεγαλύτερο ενδιαφέρον σχετικά με το πως τοποθετήθηκε ο κόσμος στο αρχικό κείμενο των θέσεων. Υπάρχει μια διαδικασία στο ΚΚΕ που ονομάζεται "προσυνεδριακός διάλογος", διάλογος δημόσιος όπου μέλη, στελέχη, φίλοι, ψηφοφόροι, ο οποιοσδήποτε μπορεί να γράψει τη γνώμη του για τις θέσεις του ΚΚΕ (για το σοσιαλισμό εν προκειμένω) και η γνώμη του αυτή δημοσιεύεται στο ριζοσπάστη (η στην Κομμουνιστική Επιθεώρηση, ιδεολογικό περιοδικό ας πούμε του ΚΚΕ). Για τις τοποθετήσεις που δημοσιεύτηκαν στο ριζοσπάστη υπάρχουν αναλυτικά όλες εδώ http://18synedriokke.blogspot.com/ Εκτός απ' την πασίγνωστη τοποθέτηση του Ρούση, υπάρχουν κι ένα σωρό άλλες που βάζουν πολλά ζητήματα, δημοκρατικά όπως ορίζει το καταστατικό και η διαδικασία του προσυνεδριακούAnonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6769770787719712093.post-43163307435546781442011-08-06T02:44:33.673+03:002011-08-06T02:44:33.673+03:00Πάνω σε όσα γράφει ο ονειρμός στο τελευταίο του σχ...Πάνω σε όσα γράφει ο ονειρμός στο τελευταίο του σχόλιο, θα ήθελα να πω τα εξής.<br />Προσωπικά με βρίσκει σύμφωνο η παρατήρηση ότι η κρατικοποίηση στο σοσιαλισμό δεν ταυτίζεται με την ουσιαστική κοινωνικοποίηση. Το σοσιαλιστικό κράτος παίρνει στην κατοχή του τα μέσα παραγωγής στο όνομα όλης της κοινωνίας, αλλά δεν ταυτίζεται με αυτήν, αλλιώς θα εξέλειπε κι η ανάγκη ύπαρξής του ως 'δύναμη πάνω από την κοινωνία' και θα περνούσαμε στην ακρατική κοινωνία, δηλ τον κομμουνισμό.<br />Επιπλέον. Τα κομματικά ντοκουμέντα που παρέθεσε ο πάλαι ποτέ δελάρζ λένε κάτι πολύ ενδιαφέρον: "διαμορφώνονται μορφές παραγωγικών συνεταιρισμών, όπου το επίπεδο των παραγωγικών δυνάμεων ακόμη δεν επιτρέπει την κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής". Εννοώντας βασικά την αγροτική παραγωγή (κι όχι μόνο). Με τι έχει να κάνει αυτό το ακόμη; Με το επίπεδο των παραγωγικών δυνάμεων. Με άλλα λόγια, με το βαθμό ωριμότητας του κοινωνικού τους χαρακτήρα. Ο βαθμός αυτός αυξάνει στην παραγωγή που έχει ως βάση της τη μηχανή, αλλά φτάνει στο απόγειό του με την πληροφορική και την αυτοματοποίηση, που είναι κι η παραγωγική βάση της ουσιαστικής κοινωνικοποίησης.<br />Σε κάθε περίπτωση δε μιλάμε για αγεφύρωτες διαφωνίες. Δεδομένου ότι η κρατικοποίηση είναι μια μορφή -τυπικής- κοινωνικοποίησης, κι ότι η εισήγηση αναγνωρίζει την χρονική απόσταη μεταξύ νομικής και πραγματικής κοινωνικοποίησης. Αυτό που επιχειρεί να αντικρούσει η εισήγηση κατά τη γνώμη μου είναι η άποψη ότι στα εγχειρήματα του εικοστού αιώνα δεν οικοδομήθηκε σοσιαλισμός, γιατί δεν είχαμε εργατικό έλεγχο, αυτοδιεύθυνση και κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής. Υπό το ίδιο πρίσμα αντιμετωπίζεται και το άλλο ζήτημα που θέτει. Γιατί κάποια ρεύματα επιχειρούν να παρακάμψουν το ζήτημα της κρατικής ιδιοκτησίας στα μέσα παραγωγής και να στοιχειοθετήσουν την ύπαρξη καπιταλιστικών σχέσεων παραγωγής κι ενός εκμεταλλευτικού στρώματος ή τάξης, στη βάση της κυριότητας, επικαρπίας κτλ.<br /><br />Μία τελευταία παρατήρηση. Το τελευταίο λινκ για το οποίο ευχαριστεί ιδιαιτέρως ο ονειρμός είναι η εισήγηση της κε στο συνέδριο, η οποία παίρνει υπ' όψιν της τον εσωκομματικό και προσυνεδριακό διάλογο κι απαντά στα ερωτήματα που τέθηκαν στη διάρκειά του. Κατά συνέπεια έχει το περισσότερο ζουμί, τις πιο ουσιαστικές επισημάνσεις, αν και το μεγαλύτερο ποσοστό ασχολείται συνήθως με τις θέσεις και την απόφαση που είναι πιο δημοφιλείς.Μπρεζνιεφικό απολίθωμαhttps://www.blogger.com/profile/14138727204732083869noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6769770787719712093.post-29263970019517312272011-08-06T00:06:01.620+03:002011-08-06T00:06:01.620+03:00Ευχαριστώ ιδιαιτέρως για το τελευταίο link. Διαφων...Ευχαριστώ ιδιαιτέρως για το τελευταίο link. Διαφωνώ εντελώς με την εξής διατύπωση-απάντηση του κειμένου: ''Η αμφισβήτηση της σοσιαλιστικής βάσης, σε ορισμένες περιπτώσεις, επιχειρείται ως διάκριση μεταξύ της κρατικοποίησης των συγκεντρωμένων μέσων παραγωγής και της κοινωνικοποίησης, υποστηρίζοντας ότι η κοινωνικοποίηση προϋποθέτει πλήρη ανάπτυξη του εργατικού ελέγχου ή και κατάργηση της διάκρισης μεταξύ εκτελεστικής και επιτελικής εργασίας.<br />Βεβαίως, παίρνουμε υπόψη μας τη χρονική απόσταση ανάμεσα στη νομική και πραγματική κοινωνικοποίηση. Θεωρούμε όμως ότι πρόκειται για πραγματική κοινωνικοποίηση όταν στα συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής έχει καταργηθεί η ατομική ιδιοκτησία, έχουν ενταχτεί αυτά στον Κεντρικό Σχεδιασμό και στον εργατικό έλεγχο, έστω και αν αυτός δεν έχει πλήρως αναπτυχθεί.<br />Δε συμφωνούμε με την άποψη ότι η πραγματική κοινωνικοποίηση προϋποθέτει την πλήρη κατάργηση του διαχωρισμού μεταξύ επιτελικής και εκτελεστικής εργασίας. Δε συμφωνούμε με την άποψη που διαφοροποιεί την «κρατικοποίηση» μέσων παραγωγής εκ μέρους της δικτατορίας του προλεταριάτου από την κοινωνικοποίηση. Ουσιαστικά, εμμέσως, τείνει να αμφισβητήσει το ρόλο της δικτατορίας του προλεταριάτου ως εργαλείου της ταξικής πάλης του προλεταριάτου που δεν περιορίζεται μόνο στα καθήκοντα της συντριβής της αντεπαναστατικής δράσης της αστικής τάξης, αλλά έχει ως βασικό καθήκον την οικοδόμηση των νέων σχέσεων, την εξάλειψη κάθε κοινωνικής διαφοράς και ανισότητας. Η κοινωνικοποίηση στο σοσιαλισμό όπως και όλη η οργάνωση της οικονομίας και της κοινωνίας πραγματοποιείται μέσω του κράτους της εργατικής τάξης, υπό την καθοδήγηση του Κομμουνιστικού Κόμματος, το οποίο στηρίζεται στην κινητοποίηση των εργατικών μαζών, στον εργατικό έλεγχο κλπ''. Εδώ ουσιαστικά θεωρείται σχολαστικισμός η διάκριση κρατικοποίησης-κοινωνικοποίησης. Οποιοσδήποτε διαβάσει τα Grundrisse, τόμος δεύτερος, σελ 358-388, θα δει πως η πραγματική ιδιοκτησία διακρίνεται από την νομή και την κατοχή στον ίδιο τον Μάρξ. Η απάντηση της ΚΕ είναι ανεπαρκής, αφού μεταξύ νομικής και πραγματικής ιδιοκτησίας υπάρχουν διάφορες εκφάνσεις, που πρέπει να επισημαίνονται ρητά και όχι αόριστα, με ασάφεια. Οι πρακτικές συνέπειες της θέσης αυτής είναι πολλές και απαιτούν ξεχωριστή πραγμάτευση.Ονειρμόςhttps://www.blogger.com/profile/07034464827072786484noreply@blogger.com