tag:blogger.com,1999:blog-6769770787719712093.post3265996670319320458..comments2023-06-26T13:22:17.365+03:00Comments on γλόμπινγκ: Κομματικές επιχειρήσεις - Τυποεκδοτικήad_placitumhttp://www.blogger.com/profile/13260918525397225395noreply@blogger.comBlogger70125tag:blogger.com,1999:blog-6769770787719712093.post-69489941193741257082011-06-22T19:41:37.662+03:002011-06-22T19:41:37.662+03:00χαχαχα, θα σου πω ευχαριστώ γιατί είναι κολακευτικ...χαχαχα, θα σου πω ευχαριστώ γιατί είναι κολακευτικό. μου αρέσουν πολύ τα κείμενα του alexD!<br /><br />Επαναφέρω τη συζήτηση στο 4.11, οπότε και ο αγαπητός φίλος Πέτρος, πρώην εργαζόμενος στην Τυποεκδοτική, έδωσε το δικό του στίγμα. Μακάρι να έχουμε κι άλλες τετοιες μαρτυρίες εκ των έσω για την αποκατάσταση της αλήθειας.AlexKhttps://www.blogger.com/profile/08131971336358458821noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6769770787719712093.post-22256454324873370772011-06-22T19:31:45.019+03:002011-06-22T19:31:45.019+03:00άλεξ αμα σου πω ότι σε μπέρδεψα με τον alexD τι θα...άλεξ αμα σου πω ότι σε μπέρδεψα με τον alexD τι θα μου πεις; Χίλια συγγνώμη. Μη με παρεξηγάς δεν είμαι καθόλου παρατηρητικός.<br /><br />69 και πάμε γερά για υπερκάλυψη (να και μια λέξη που έχει κάποια σχέση με το ποστ χα)κόκκινοςδρόμοςnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6769770787719712093.post-46237794098169877942011-06-22T19:23:45.553+03:002011-06-22T19:23:45.553+03:00ααα και φτάσαμε αισίως τα 68 σχόλια με τουτο δω!!!...ααα και φτάσαμε αισίως τα 68 σχόλια με τουτο δω!!!AlexKhttps://www.blogger.com/profile/08131971336358458821noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6769770787719712093.post-41074687484464802692011-06-22T19:23:23.062+03:002011-06-22T19:23:23.062+03:00@κοκκινος δρομος
Αυτό περιμενω. Δεν ξέρω πόσο &qu...@κοκκινος δρομος<br /><br />Αυτό περιμενω. Δεν ξέρω πόσο "φιλος" της διαλεκτικής είναι ο Χέγκελ. Πάντως με τον Αριστοτελη κωλος και βρακί είναισε παρα πολλά πράματα. Αντε πάμε να διαβάσουμε μαζί.. χοχο<br /><br />@Ποε, είμαι ονειροπόλος γι' αυτό προτιμώ τον Πλάτωνα! και έχεις δικιο είναι πολύ πιο ρεαλιστής ο Αριστοτέλης. Είναι κακούλης ομως ώρες ώρες!AlexKhttps://www.blogger.com/profile/08131971336358458821noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6769770787719712093.post-80646365405511656692011-06-22T18:53:48.235+03:002011-06-22T18:53:48.235+03:00Ναι φίλε Κόκκινε δρόμε, αλλά επειδή ανέλυσα και το...Ναι φίλε Κόκκινε δρόμε, αλλά επειδή ανέλυσα και τον πυρήνα της σκέψης του, καλό είναι να μην σχηματίσει κάποιος την λάθος εντύπωση, γιατί εγω έβαλα τα λόγια του Ντεκάρτ στο στόμα του Καντ.<br /><br />Απο τον Καντ μου αρέσουν και συμφωνώ κιόλας με μερικά κομμάτια της ηθικής του θεωρίας, όχι το σύνολο αυτής βέβαια.Poehttps://www.blogger.com/profile/13186035082026276667noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6769770787719712093.post-57968710961313690252011-06-22T18:48:32.922+03:002011-06-22T18:48:32.922+03:00αλέκο-δ
αν περιμένεις από εμένα να σε διαφωτίσω σώ...αλέκο-δ<br />αν περιμένεις από εμένα να σε διαφωτίσω σώθηκες!<br /><br />Ο Χέγκελ δεν έλεγε θέση-αντίθεση=σύνθεση; Ε με αυτήν την έννοια ουσιαστικά έλεγε πως μέσα από την διαλεκτική πορεία των ιδεών θα φτάσουμε κάποια στιγμή στην ολοκλήρωση της απόλυτης ιδέας (στο Θεό ίσως; δεν ξέρω). Τον σύνδεσα με τον Πλάτωνα στο βαθμό που έχουν και οι δύο κάποια ιδεατά πρότυπα. Είναι τελείως υποκειμενική δική μου σκέψη. Τώρα αν έχει ο Χέγκελ περισσότερα κοινά με τον Αριστοτέλη δεν ξέρω. <br /><br />έντγκαρντ άλαν<br />και ο κάντ ιδεαλιστής ήταν οπότε μη μασάς<br /><br /><br />Άντε διάβασμα τώρα γιατί το έχω...κόκκινοςδρόμοςnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6769770787719712093.post-40130911139994092822011-06-22T18:42:02.042+03:002011-06-22T18:42:02.042+03:00Εδω που φτάσαμε, ρίξτε μια ματιά και σε ενα παλιό ...Εδω που φτάσαμε, ρίξτε μια ματιά και σε ενα παλιό μου άρθρο<br /><br />http://poexania.wordpress.com/2010/07/06/%CE%BF%CE%BB%CE%B9%CE%B3%CE%B1%CF%81%CF%87%CE%BF%CE%BC%CE%BF%CE%BD%CE%B1%CF%81%CF%87%CE%B9%CE%BA%CE%AE-%CE%B4%CE%B7%CE%BC%CE%BF%CE%BA%CF%81%CE%B1%CF%84%CE%AF%CE%B1/Poehttps://www.blogger.com/profile/13186035082026276667noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6769770787719712093.post-12510920703280166622011-06-22T18:31:20.317+03:002011-06-22T18:31:20.317+03:00Κατά τη γνώμη μου τα πολιτικά του Αριστοτέλη διακα...Κατά τη γνώμη μου τα πολιτικά του Αριστοτέλη διακατέχονται απο πολύ λιγότερο "ιδεαλισμό" απο ότι η πολιτεία του Πλάτωνα.Poehttps://www.blogger.com/profile/13186035082026276667noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6769770787719712093.post-37173489117183744602011-06-22T18:29:24.409+03:002011-06-22T18:29:24.409+03:00Κατα τη γνώμη μου ο Χέγκελ ήταν "προπομπός&qu...Κατα τη γνώμη μου ο Χέγκελ ήταν "προπομπός" της θεωρίας της πάλης των τάξεων του Μαρξ. Σαν φιλόσοφο, αυτόν και τον Αριστοτέλη τον "συμπαθώ" ιδιαίτερα.Poehttps://www.blogger.com/profile/13186035082026276667noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6769770787719712093.post-9784043150295997252011-06-22T18:27:56.475+03:002011-06-22T18:27:56.475+03:00Νταξ, για του συντηρητικούς, δείγμα ανωτερότητας ή...Νταξ, για του συντηρητικούς, δείγμα ανωτερότητας ήταν πχ το αίμα ή η ελέω θεό εξουσία.<br />Για τους φιλελεύθερους την ανωτερώτητα την κερδίζεις μεσα απο εναν κοινωνικο στίβο, όπου όλοι έχουν υποτίθεται ίσες ευκαιρίες, και μέσα σε αυτόν το στίβο άξιοι είναι εκείνοι που θα "τερματίσουν" στις πρώτες θέσεις.<br /><br />Βέβαια και οι 2 αυτές θεωρίες είναι ιδεαλιστικές, με την κακή έννοια(για εμένα ο ιδεαλισμός είναι έννοια φορτισμένη αρνητικά έτσι και αλλιώς), επειδή αρχίζουν και τελειώνουν στον κόσμο των ιδεών και δεν μπορούν να έχουν καμιά εφαρμογή και καμια ισχύη στον πραγματικό κόσμο, πέραν απο το να παρέχουν ενα πλαίσιο αιτιολόγησης της ανισότητας που παρατηρείται.<br /><br />Εγω προτιμώ τα παρακάτω λόγια του Μαρξ, και μια κοινωνία που θα λειτουργεί με άξονα αυτά του τα λόγια.<br /><br /><br />"Ο καθ ενας θα προσφέρει σύμφωνα με τις δυνατότητες του και θα αμοίβεται σύμφωνα με τις ανάγκες του"Poehttps://www.blogger.com/profile/13186035082026276667noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6769770787719712093.post-22980800503187984682011-06-22T18:22:48.077+03:002011-06-22T18:22:48.077+03:00@ κοκκινοςδρομος
Καμία αντίρρηση, δεν είπα να συμ...@ κοκκινοςδρομος<br /><br />Καμία αντίρρηση, δεν είπα να συμπαθήσεις ντε και καλά τον Πλάτωνα. Σχετικά με τον Χέγκελ όμως, όταν αναφέρεσαι στην απόλυτη ιδέα, γιατί μιλάς για διαλεκτική πορεία; Αν δεν κάνω λάθος ο Χέγκελ ήταν πολύ περισσότερο επηρεασμένος από την Αριστοτελική σκέψη και μάλιστα την "ενοποιητική ουσία" της αλληλεπίδρασης των ιδεών. Έτσι προχωρησε στη σύγκρουση που λές για να καταλήξει στην απόλυτη ιδέα, απομακρυνόμενος από τον Πλάτωνα. Δεν τον ξέρω καλά, συγγνώμη γι' αυτό, διαφώτισέ με :)AlexKhttps://www.blogger.com/profile/08131971336358458821noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6769770787719712093.post-29883316928997381362011-06-22T18:10:56.425+03:002011-06-22T18:10:56.425+03:00Κόκκινε δρόμε, με βοηθησες να διορθώσω ενα τραγικό...Κόκκινε δρόμε, με βοηθησες να διορθώσω ενα τραγικό λάθος, εκεί που λεω για τον Καντ, εννούσα τον Καρτέσιο(Ντεκάρτ), αυτόν αφορούν πραγματικά αυτα που ανέφερα στο σχόλιο μου στις 2:46.Poehttps://www.blogger.com/profile/13186035082026276667noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6769770787719712093.post-255032669237735592011-06-22T18:06:01.817+03:002011-06-22T18:06:01.817+03:00@Poe
Ακριβώς έτσι είναι φίλε μου, και χαίρομαι πο...@Poe<br /><br />Ακριβώς έτσι είναι φίλε μου, και χαίρομαι πολύ που το θίγεις, γιατί ο Πλάτωνας έχει γίνει τσίχλα στα δοντάκια μερικών μερικών δεξιόφρονων, που ερμηνεύουν την Πολιτεία του Πλάτωνα με σημερινά δεδομένα και το φίλτρο της σύγχρονης δυτικής σκέψης. Κάθε άλλο όμως, ο Πλάτωνας θεωρούσε δεδομένο και αναγκαίο ο ηγέτης να είναι και φιλόσοφος, ώστε να γνωρίζει την αρετή και το δίκαιο. Και πράγματι μίλησε για ιεραρχία στην ιδανική πολιτεία, όχι όμως όπως αντιλαμβανόμαστε σήμερα την ιεραρχία σε άρχουσα και αρχόμενη τάξη, αλλά σε ιεραρχία οριζόντιων ρόλων.<br /><br />Κλασικό παράδειγμα η παρεξηγημένη έννοια των "αρίστων" που πολλοί φιλόλογοι ερμηνέυουν με τη σημερινή έννοια της αριστοκρατίας. Μόνο που ο "αριστος" του Πλάτωνα και της αρχαίας Ελλάδας δεν έχει καμία σχέση με τους αριστοκράτες που καταλαβαίνουμε σήμερα. Είναι χαρακτηριστικό άλλωστε ότι στην Πολιτεία ο ηγέτης-φιλόσοφος δεν έχει προσωπική περιουσία.<br /><br />Με παρόμοιο τρόπο κάτι φασιστόμουτρα βγαίνουν στην ΤιΒι και καπηλεύονται όλην την αρχαία ελληνική γραμματεία (ξερουμε ποιοι, <>). Λες και χρειαζόμασταν αυτούς για να γνωρίσουμε τον πολιτισμό μας ή λες και αυτοί είναι οι συγχρονοι συνεχιστές τους.AlexKhttps://www.blogger.com/profile/08131971336358458821noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6769770787719712093.post-23089488730711020052011-06-22T18:04:49.356+03:002011-06-22T18:04:49.356+03:00"Τι μας λέει δηλαδή ο Ένγκελς; Ότι οι έννοιες..."Τι μας λέει δηλαδή ο Ένγκελς; Ότι οι έννοιες χρησιμοποιούνται χοντοκομμένα και παραποιούνται "λόγω της αρνητικής επίδρασης των παπάδων". Ο ιδεαλισμός σαν έννοια και φιλοσοφικό σύστημα γεννήθηκε στην αρχαία Ελλάδα από τον ΠΛάτωνα, η έννοια της Ύλης (άρα και του υλισμού), ως φιλοσοφικής κατηγορίας εμφανίζεται πρωτα στον Πλάτωνα και στον Αριστοτέλη..."<br /><br />Η γέννηση του βασικού προβλήματος τις φιλοσοφίας μπορεί όντως να γεννήθηκε στην αρχ. ελλάδα αλλά δεν είναι βέβαιος αν οι όροι υλισμός-ιδεαλισμός είναι τόσο παλιοι. <br /><br />κατά τα άλλα γιώργο συμφωνώ απόλυτακόκκινοςδρόμοςnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6769770787719712093.post-34854440376396272682011-06-22T17:57:51.004+03:002011-06-22T17:57:51.004+03:00@Giorgos
Ναι, αυτό που λες έχει να κάνει με τη θέσ...@Giorgos<br />Ναι, αυτό που λες έχει να κάνει με τη θέση των ιδεών στον ιστορικό υλισμό. Εγώ δεν ισχυρίστηκα πως οι ιδέες είναι πρωταρχικές στον ιστορικό υλισμό, τουναντίον. <br />Αυτό που είπα είναι πως ο ιδεαλισμός ως εξιδανίκευση και ο ιδεαλισμός ως διακήρυξη των πρωταρχικών ιδεών δεν είναι δύο διαφορετικές έννοιες, αλλά οι δυο συνιστώσες του, ο οντολογικός και ο τελολογικός, πάντα στο πλαίσιο της Πλατωνικής σκέψης. Έτσι εστίασα συγκεκριμένα σε αυτήν, βάσει της οποίας η ιδέα δεν είναι απλά ένα νόημα που παραγέται από ηλεκτροχημικές λειτουργίες του ανθρώπινου εγκεφάλου, αλλά "αρχέτυπο". Γι' αυτό και το οντολογικό πεδίο δεν είναι ασύνδετο από το τελεολογικό.<br /><br />Τώρα από κει και πέρα αν συμφωνούμε με αυτό ή όχι είναι άλλη ιστορία. Σχετικά με τις δόσεις ιδεαλισμού στις πολιτικές ιδεολογίες, νομίζω και μόνο η φαντασίωση της ιδανικής κατ' αυτές κοινωνίας τις τοποθετεί σε μια διαδικασία σοβαρού φλερτ με τον ιδεαλισμό. Όπως τουλάχιστον, επαναλαμβάνω, διατυπώθηκε από τον Πλάτωνα (προσωπική μου κ μόνο άποψη).AlexKhttps://www.blogger.com/profile/08131971336358458821noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6769770787719712093.post-62522467488509825372011-06-22T17:53:22.188+03:002011-06-22T17:53:22.188+03:00αλέκο-δ επίτρεψέ μου να επανέλθω ακόμα και αν ξεφύ...αλέκο-δ επίτρεψέ μου να επανέλθω ακόμα και αν ξεφύγαμε από το θέμα του ποστ.<br /><br />Σίγουρα ο πλάτωνας είναι από τους κλασικούς και κορυφαίους ιδεαλιστές φιλοσόφους, μα δεν είναι ο μόνος και σίγουρα ο ιδεαλισμός ως φιλοσοφική σκέψη δεν σταματάει σε αυτόν. Ο ντε καρντ, για να συμπληρώσω τον πόε, είναι και αυτός εξέχων εκπρόσωπος του ιδεαλισμού. Οπότε δεν μπορούμε να περιορίσουμε τον όρο μόνο στον Πλάτωνα (ποτέ μου δεν τον συμπάθησα αυτόν τον τύπο). Ούτε ξεκινάμε να ορίσουμε τον ιδεαλισμό παίρνοντας ως βάση τον Πλάτωνα<br /><br />Απ'οτι καταλαβαίνω διαπιστώνεις ότι στην φιλοσοφία του Πλάτωνα οι δύο παραπάνω ορισμοί για τον ιδεαλισμό συνταυτίζονται. Την ίδια λογική είχε και ο Χέγκελ όταν μιλούσε για την διαλεκτική πορεία των ιδεών που μέσα από την σύγκρουση των αντιθέσεών τους φτάνουν στην απόλυτη ιδέα. Γεγονός είναι πως αυτές οι σκέψεις δεν ξεφεύγουν από τον φιλοσοφικό ιδεαλισμό, απλά στην λογική τους περιλαμβάνουν και την έννοια του προτύπου (τώρα που το σκέφτομαι στην κατηγορία αυτή ανήκει και ο ντε καρντ). <br /><br />Καταλήγω, κοντολογίς, πως οι δύο έννοιες δεν ταυτίζονται αλλά η μία εμπεριέχει στοιχεία της άλλης. <br /><br />ελπίζω να βγάζει άκρη αυτό που έγραψακόκκινοςδρόμοςnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6769770787719712093.post-67371334682176469762011-06-22T17:43:27.264+03:002011-06-22T17:43:27.264+03:00Πέτρο-έξοχο ποστ... από το αντινύριγκ δεν είναι να...Πέτρο-έξοχο ποστ... από το αντινύριγκ δεν είναι να θυμάμαι καλά; το τελευταίο σίγουρα...Giorgos bookhunterhttps://www.blogger.com/profile/01610135079420132270noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6769770787719712093.post-44288064032462670242011-06-22T17:12:08.318+03:002011-06-22T17:12:08.318+03:00Δεν ήξερα πως υπάρχει τ'ετοιο ενδιαφέρον για φ...Δεν ήξερα πως υπάρχει τ'ετοιο ενδιαφέρον για φιλοσοφικά ζητήματα, αν είνια μπορούμε να ανοίξουμε και τέτοια θέματα, όπου θα μπορούσαν να μεταφερθούν και τα τελευταία σχόλια που δεν έχουν να κάνουν σε τίποτα με το θέμα της τυποεκδοτικής και των κομματικών επιχειρήσεων (και ίσως να είμαστε πιο προσεχτικοί στο να μην πλατιάζει ένα θέμα ώστε να είναι δυνατό στους αναγνώστες να παρακολουθούν τα σχόλια μαζί με το αρχικό κείμενο).<br /><br />Κόκκινος Δρόμος- για ιδεαλισμό ως φιλοσοφικό ρεύμα και άλλο ως έννοια σήμερα δες το σχόλιο μου χθες: 10:37 μμ, όπου παραθέτω πως το έβλεπε ακριβώς το θέμα αυτό ο Ένγκελς...<br /><br />άλεξ- δεν έχεις δίκιο, αυτό που μπερδέυεις εσύ ε,ίναι αν δεχόμαστε ή όχι την "ιδέα" σαν έννοια. Την Ιδέα την δεχόμαστε αλλά όχι σαν πρωταρχική, όπως κάνει ο ιδεαλισμός. Για μας η ιδέα είναι αποτέλεσμα, δημιούργημα του εγκεφάλου, που συμβαίνει λόγω της αλληλεπίδρασης του ανθρώπου (του ζωντανού εκείνου όντος που έχει το ανεπτυγμένο όργανο αυτό σε βαθμό τέτοιο, ώστε να παράγει αφαιρετική σκέψη-συνείδηση) με το περιβάλλον. Είναι δηλαδή ακόμα μια μορφή κίνησης της ύλης, και όχι η ύλη αποτέλεσμα της έκφρασης της ιδέας (όπως πχ έλεγε ο Χέγκελ ότι είναι ο κόσμος αποτέλεσμα αλλοτρίωσης της "απόλυτης ιδέας", ή ο Πλάτωνας σχετικά εμ το σπήλαιο). Ο ιδεαλισμός έχει δύο παραλλαγές, κατά βάση πάνω παρουσίαζα τον αντικειμένικο ιδεαλισμό, υπάρχει και ο υποκειμένικός που έχει σχέση κύρια με το θέμα νόησης και κόσμου, αλλά και εδώ υπάρχει η έννοια του πνεύματος της ιδέας ως πρωταρχική (πχ ο Καρτέσιος έλεγε ότι ο τρόπος με τον οποίο συνδέονται τα έξω με τη σκέψη, σημαίνει ότι υπάρχουν τα δεδομένα μες στη σκέψη με μεσολαβητή το θεό. Ο μπέρκλευ έλεγε ότι δεν υπάρχει τίποτα αληθινό έξω από εμάς, όλα είναι προϊόντα των αισθήσεων κτλ)...Giorgos bookhunterhttps://www.blogger.com/profile/01610135079420132270noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6769770787719712093.post-16195742432778109732011-06-22T16:41:32.423+03:002011-06-22T16:41:32.423+03:00Από κομμάτια του Ένγκελς:
Η ενότητα του κόσμου δε...Από κομμάτια του Ένγκελς:<br /><br />Η ενότητα του κόσμου δε συνίσταται αποκλειστικά στο είναι του (ύπαρξή του), μ' όλο που η ιδιότητα αυτή, δηλαδή το είναι του, αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση της ενότητάς του, γιατί ο κόσμος πρέπει πρώτα να είναι, να υπάρχει, προτού μπορέσει να είναι ενιαίος. Η πραγματική ενότητα του κόσμου συνίσταται στην υλικότητά του, κι αυτό δεν αποδείχτηκε με μερικές ταχυδακτυλουργίες, φραστικές ακροβασίες, αλλά ύστερα από μια μακρόχρονη και επίμονη εξέλιξη της Φιλοσοφίας και των φυσικών επιστημών. <br /><br />Εμείς, είδαμε ξανά υλιστικά τις ιδέες του κεφαλιού μας σαν απεικονίσεις των πραγματικών πραγμάτων, αντί να βλέπουμε τα πραγματικά πράγματα σαν απεικονίσεις αυτής ή εκείνης της βαθμίδας της "απόλυτης αλήθειας". Ετσι, η διαλεκτική περιορίστηκε σε επιστήμη των γενικών νόμων της κίνησης, τόσο στον εξωτερικό κόσμο, όσο και της ανθρώπινης νόησης». Με το μαρξισμό, δηλαδή, «η διαλεκτική της ιδέας έγινε απλώς η συνειδητή αντανάκλαση της διαλεκτικής κίνησης του πραγματικού κόσμου<br /><br /><br />Για τη διαλεκτική Φιλοσοφία δεν υπάρχει τίποτα το οριστικό, το απόλυτο, το ιερό. Αποκαλύπτει για όλα και σε όλα τον παροδικό τους χαρακτήρα και τίποτα δεν υπάρχει γι' αυτήν, εκτός από το αδιάκοπο προτσές της γέννησης και αφανισμού, της ατέλειωτης ανύψωσης από το κατώτερο στο ανώτερο και η διαλεκτική Φιλοσοφία δεν είναι παρά το απλό αντικαθρέφτισμα αυτού του προτσές στον σκεφτόμενο εγκέφαλο. Έχει, βέβαια, και τη συντηρητική πλευρά, να αναγνωρίζει ότι κάθε βαθμίδα της γνώσης και της κοινωνίας δικαιώνεται για την εποχή της και τις συνθήκες της. Μα, μόνο αυτό. Η συντηρητικότητα αυτού του τρόπου αντίληψης είναι σχετική, ο επαναστατικός της χαρακτήρας είναι απόλυτος, είναι το μόνο απόλυτο που παραδέχεται η διαλεκτική Φιλοσοφία<br /><br />Αυτό που έσπρωχνε τους φιλόσοφους προς τα μπρος δεν ήταν καθόλου, όπως νόμιζαν, μόνον η δύναμη της καθαρής σκέψης. Αντίθετα. Αυτό που στην πραγματικότητα τους έσπρωχνε προς τα μπρος, ήταν προπάντων η τεράστια και όλο και πιο ορμητική πρόοδος των φυσικών επιστημών, και της βιομηχανίας. Στους υλιστές αυτό προβάλλει άμεσα στην επιφάνεια». <br /><br /><br /> «με κάθε επιστημονική ανακάλυψη αλλάζει και η μορφή του υλισμού».<br /><br /><br /><br />ΠέτροςAnonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6769770787719712093.post-70186942461947811442011-06-22T16:12:49.007+03:002011-06-22T16:12:49.007+03:00Βασικά για τον πλάτωνα, ο τελεολογικός προορισμος ...Βασικά για τον πλάτωνα, ο τελεολογικός προορισμος του ανθρώπου ήταν προφανώς αυτος να γίνει φιλόσοφος.<br /><br />Οι φιλόσοφοι στην πολιτεία είχαν ρόλο καθοδηγητηκό, εξού και "φιλόσοφος βασιλέας". Αυτό σίγουρα ενέπνευσε τους συντηρητικούς οι οποίοι αναγνωρίζουν, ειδικά οι απολυταρχικοί, την φυσική ανωτερότητα κάποιου, η οποία του δίνει το δικαίωμα να βασιλεύει. Η πολιτεία του Πλάτωνα δεν είναι μια πολιτεία ισότητας, είναι ιεραρχική, έχει ρόλους, ανώτερους και κατώτερους. Η πολιτεία του Πλάτωνα είναι "ιδεατή" και με την απλή ερμηνεία της λέξης, αλλά και με την προχωρημένη, δηλαδή ότι είναι μια πολιτεία που λειτουργεί σε αρμονία με τον κόσμο των ιδεών, αφού εκείνοι που έχουν γνώση του κόσμου αυτού, είναι εκείνοι που ηγούνται.Poehttps://www.blogger.com/profile/13186035082026276667noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6769770787719712093.post-83855098805590401152011-06-22T15:56:27.131+03:002011-06-22T15:56:27.131+03:00@κόκκινοςδρόμος
Θα διαφωνήσω στο διαχωρισμό των ο...@κόκκινοςδρόμος<br /><br />Θα διαφωνήσω στο διαχωρισμό των ορολογιών, τουλάχιστον αν δεχθούμε πως για την ερμηνεία του ιδεαλισμού ξεκινάμε από τον Πλάτωνα. Ο ιδεαλισμός όντως στη φιλοσοφική του βάση κάνει το διαχωρισμό ανάμεσα στην ύλη και την ιδέα. Όμως ο Πλατωνικός ιδεαλισμός έχει τρεις φύσεις: είναι οντολογικός, τελολογικός και λογικός. Η αναφορά στο ότι η ύλη υπάγεται και εξαρτάται από την ιδέα έχει να κάνει με το οντολογικό κομμάτι. <br />Όταν μεταφέρεται στο πολιτικό πεδίο, περνάμε στον τελολογικό ιδεαλισμό, δηλαδή στη διατύπωση ιδεών και εννοιών που εμπεριέχουν ένα σκοπό ή μια λειτουργία, όπως θα έπρεπε αυτή να είναι. Και εδώ εισάγεται η έννοια του "ιδανικού" ή αλλιώς, του "αγαθού", που είναι διάχυτο στη φιλοσοφία του Πλάτωνα. <br />Στο πολιτικό πεδίο λοιπόν η ιδέα δεν αντιστοιχεί στην "υλική" του πραγματικότητα, αλλά σε κοινωνικές μορφές, όπως η πόλη, ο λαός (δήμος), και κοινωνικές λειτουργίες, όπως η εκπαίδευση, η διακυβέρνηση.<br />Στην Πολιτεία ο Πλάτωνας λοιπόν περιγράφει την την ιδανική πολιτεία, ως την ιδέα που πρέπει να έχει ο άνθρωπος για αυτήν με βάση την αρετή και το "αγαθό" ως πρωταρχική ιδέα καθοδήγησης του ανθρώπου στην πορεία του προς τη διαμόρφωση της κοινωνίας του. Αυτό μάλιστα το συγκρίνει σε σχέση, κατ' επεκταση, με την πολιτεία ή πολιτείες που ήδη υπάρχουν και δεν είναι "ιδανικές" δηλαδή για παράδειγμα πολιτείες με τυραννικό καθεστώς.<br /><br />Επιπλέον, διαφωνώ και στο ότι η ιδεαλιστική αντίληψη φρενάρει τον επαναστατικό μετασχηματισμό της κοινωνίας. Ο Πλάτωνας δεν υποστήριξε πως πρώτα αλλάζει ο άνθρωπος και μετα η κοινωνία, ή καλύτερα, δεν διατύπωση τη χρονική αλληλουχία των γεγονότων αυτών. Στον Πρωταγόρα μάλιστα θέτει ως προϋπόθεση την πολιτική αρετή ως κτήμα όλων των ανθρώπων προκειμένου να συσταθεί η ιδανική πολιτεία. Εξηγεί πώς μπορεί να διδαχθεί για να μην παραπλανούνται οι πολίτες από το "μη αγαθό". <br /><br />Εν πάση περιπτώσει μπαίνουμε σε μια μεγάλη συζήτηση τώρα, αλλά κατά την ταπεινή μου άποψη και παίρνοντας ως αρχή την Πλατωνική διατύπωση του ιδεαλισμού (δεν γνωρίζω τόσα πολλά για τις διαφοροποιήσεις των Ευρωπαίων του Διαφωτισμού), το οντολογικό περιεχόμενο των ιδεών (υλη - ιδεα) είναι συμπληρωματικό με το τελολογικό (εννοια - σκοπος) και δεν είναι απλή συνωνυμία.AlexKhttps://www.blogger.com/profile/08131971336358458821noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6769770787719712093.post-3006210465841526582011-06-22T15:04:42.822+03:002011-06-22T15:04:42.822+03:00Θεωρώ την κουβέντα που άνοιξε, αν και ξεφευγει απο...Θεωρώ την κουβέντα που άνοιξε, αν και ξεφευγει απο το αρχικό άρθρο, διαφωτιστική, και θα ήταν κρίμα να μην γινόταν.Poehttps://www.blogger.com/profile/13186035082026276667noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6769770787719712093.post-82399859866779957122011-06-22T14:37:57.672+03:002011-06-22T14:37:57.672+03:00Παιδιά να ξεκαθαρίσουμε λίγο τι εννοεί ο καθένας μ...Παιδιά να ξεκαθαρίσουμε λίγο τι εννοεί ο καθένας με τον όρο ιδεαλισμός. <br />Ο ιδεαλισμός ως φιλοσοφικός όρος θεωρεί ως πρωταρχική την ιδέα σε αντιπαράθεση με την ύλη (ως φιλοσοφική έννοια πάντα) . Το ότι δηλαδή η ιδέα γεννάει την ύλη (ωραίο παράδειγμα του ποε με τον Πλάτωνα)και κατ'επέκταση προϋπόθεση ύπαρξης μιας υλικής μορφής είναι η ύπαρξη της αντίστοιχης ιδέας. <br />Από την ιδεαλιστική αντίληψη απορρέει και η λογική "πρώτα αλλάζει ο άνθρωπος και μετά η κοινωνία", λογική συντηρητική που φρενάρει τον επαναστατικό μετασχηματισμό της κοινωνίας. <br /><br />Από την άλλη υπάρχει και ο όρος ιδεαλισμός με την έννοια της πίστης και τήρησης αρχών-ιδανικών. <br /><br />Δεν ξέρω αν η μία έννοια προήλθε από την άλλη αλλά πάντως σήμερα δεν έχουν σχέση, απλή<br />συνωνυμία.κόκκινοςδρόμοςnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6769770787719712093.post-70932249739466889172011-06-22T10:53:53.438+03:002011-06-22T10:53:53.438+03:00Θα ήθελα να απαντήσω στην ερώτηση του Λάμπρου, μια...Θα ήθελα να απαντήσω στην ερώτηση του Λάμπρου, μιας και από κει ξεκίνησε η φιλοσοφική κουβέντα. <br /><br />Προφανώς, υποθέτω, η ερώτηση του Λάμπρου αφορά στον ιδεαλισμό στην πολιτική και όχι στην αντίληψη του κόσμου και του σύμπαντος. Ο ιδεαλισμός εισήχθη πολύ νωρίς στο πολιτικό πεδίο από τον Πλάτωνα, κυρίως με την Πολιτεία αλλά και τους διαλόγους του Σωκράτη.<br /><br />Σήμερα τα πράγματα είναι διαφορετικά, γιατί κυριαρχεί το ρεύμα που ονομάζεται πολιτικός ρεαλισμός. Για να το πω απλουστευμένα, ο κόσμος δεν αρέσκεται πια στο να αναζητά ιδανικές πολιτείες και κοινωνίες, ούτε να διατυπώνει "μεγάλες ιδέες", και το λέω με πλήρη συνείδηση της επικινδυνότητας του όρου.<br />Το 19ο και 20ο αιώνα ο ιδεαλισμός βρήκε φωλιά στις εθνικοαπελευθερωτικές και στις κοινωνικές επαναστάσεις, στα εθνικιστικά κινήματα, στα δημοκρατικά κινήματα υπερ των μειονοτήτων ή των γυναικών, και κατά την προσωπική μου άποψη, στην όρθωση του σοσιαλισμού.<br />Σε κάθε μία από αυτές τις περιπτώσεις, ανεξάρτητα από την έκβασή τους, διακηρύχθηκε με ιδεαλιστικό τρόπο το όραμα μιας κοινωνίας εντελώς διαφορετικής ή/και καθόλα πιο προοδευτικής από αυτήν που επιθυμούσε να έρθει σε ρήξη.<br /><br />Κατά την ταπεινή μου άποψη λοιπόν συμφωνώ με το Λάμπρο, γιατί ο ιδεαλισμός ανοίγει το δρόμο για την εξέλιξη του ανθρώπινου πολιτισμού, είτε προς το χειρότερο είτε προς το καλύτερο, ανάλογα με τις πολιτικές επιλογές κάθε χρονική στιγμή. <br />Πιστεύω πως για να γίνει αυτό όμως, πρέπει να είσαι και ιδεαλιστής και ιδεολόγος, ουτώς ώστε να δώσεις σχήμα και να μοιραστείς με άλλους ανθρώπους το όραμά σου για την κοινωνία και την "πολιτεία". <br />Από την άλλη μεριά μπορείς να είσαι ιδεολόγος χωρίς να είσαι ιδεαλιστής, δηλαδή να είσαι υπέρμαχος μιας εντελώς μετριοπαθούς ιδεολογίας που πρόσκειται στον πολιτικό ρεαλισμό. Αυτή, αν θέλεις, σήμερα εκπροσωπείται από τους οπαδούς του νεοφιλελευθερισμού και της ελεύθερης αγοράς. Ίσως όταν πρωτοεμφανίστηκε με τη μορφή του αμερικανικού ονείρου να είχε μια ισχυρή δόση ιδεαλισμού μέσα της, αλλά σήμερα είναι σάπια και διεφθαρμένη.<br /><br />Τέλος έρχομαι στα δικά μας. Πιστεύω πως το να είσαι κομμουνιστής και να επιθυμείς και να αγωνίζεσαι και να διακηρύττεις τη σοσιαλιστική κοινωνία, και ειδικά όταν το κάνεις χωρίς να συμβιβάζεσαι με καμία ρεφορμιστική συνθήκη, σημαίνει ότι έχεις ένα ισχυρο ιδεαλιστικό όραμα. Όσο κι αν ο ιστορικός υλισμός της μαρξιστικής σκέψης διέπει την επιστημονική κατασκευή της σοσιαλιστικής θεωρίας, ο Πλάτωνας θα σε κυνηγά παντού, γιατί είσαι συνεπής στο όραμά σου.<br /><br />Πιθανό να διαφωνήσουν μαζί μου αρκετοί συνομιλητές, αλλά καλό δεν είναι αυτό; Αλλωστε, μεταξύ άλλων, για να λέμε τις απόψεις μας είμαστε δω. Επίσης ζητώ συγγνώμη για το ιδιαίτερα μακροσκελές σχόλιο.<br /><br />Ετσι συνοψίζω τη δική μου απάντηση στο Λάμπρο: ναι, νομίζω ότι το να είσαι ιδεαλιστής είναι ισχυρότερο από το είσαι ιδεολόγος, αλλά είναι ακόμα πιο ισχυρό να είσαι και τα δύο!AlexKhttps://www.blogger.com/profile/08131971336358458821noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6769770787719712093.post-3862169874711296662011-06-22T09:23:25.439+03:002011-06-22T09:23:25.439+03:00Αν και δεν είναι χώρος εδώ για τέτοια. Μια που ρωτ...Αν και δεν είναι χώρος εδώ για τέτοια. Μια που ρωτάς λοιπόν. Ο ιδεαλισμός, άρχισε να εμφανίζεται όταν υπήρχαν ερωτήματα (σχετικά με τη νόηση και τον κόσμο, σχετικά με την πολλαπλότητα του κόσμου, την κίνηση-ακινησία κ.α.) που δεν μπορούσαν να απαντηθούν από τον υλισμό που έιχε αναπτυχθεί στην Ιωνία. Τα πρώτα βήματα προς τα εκεί έιχαν γίνει ήδη από τους Πυθαγόρειους, τον (υλιστή κατά βάση) Ξενοφάνη, αλλά ιδαίτερα από τη σχολή της Ελέας που ακολούθησε τον τελευταίο (ιδαίτερα ο Παρμενίδης αλλά και ο Ζήνων). Φυσικά ο ιδεαλισμός ως τέτοιος εμφανίζεται στην Αθήνα. Ο πρώιμος ιδεαλισμός είχε επιρροές από την ορφική λατρεία, έντονη στη Μεγάλη Ελλάδα, όπου αναπτύχθηκε...Giorgos bookhunterhttps://www.blogger.com/profile/01610135079420132270noreply@blogger.com