Μετά
μεγίστης ταραχής για το «δημοκρατικό ατόπημα» στο οποίο προέβη το ΚΚΕ
ανήλθε στο κοινοβουλευτικό βήμα η κυρία υπουργός Παιδείας χτες.
Ποιο ήτο το «ατόπημα»;
Οτι
οι βουλευτές του Κόμματος τόνισαν πως το ΚΚΕ θα στηρίξει με όλες τις
δυνάμεις του την προσπάθεια να μην ψηφιστεί ο νόμος - έκτρωμα για την
Ανώτατη Εκπαίδευση, αλλά και ότι εφόσον ο νόμος ψηφιστεί, το ΚΚΕ θα στηρίξει τον αγώνα να μην εφαρμοστεί στην πράξη.
Η
υπουργός της κυβέρνησης των μνημονίων, των μεσοπρόθεσμων, των δανειακών
συμβάσεων (κ.ο.κ.) εξεμάνη: Ακούς εκεί να λέει το ΚΚΕ ότι τάσσεται υπέρ
της μη εφαρμογής «ψηφισμένων νόμων»! Φρίκη!
Κατ'
αρχάς, καμία θεατρικότητα δεν μπορεί να κρύψει την «αλά καρτ»
αντιμετώπιση που τυγχάνουν οι (αστικοί) νόμοι από τους αστούς πολιτικούς
(τους ίδιους δηλαδή πολιτικούς που ψηφίζουν αυτούς τους νόμους).
Για παράδειγμα:
Υπάρχει νόμος
που υπαγορεύει στις κυβερνήσεις τη χρηματοδότηση των ασφαλιστικών
ταμείων. Δεν εφαρμόζεται, αλλά ουδέποτε η κυρία Διαμαντοπούλου και οι
συν αυτή εξεμάνησαν από τη μη εφαρμογή του.
Υπάρχει νόμος που υπαγορεύει στις κυβερνήσεις καταβολή των χρεών τους στην Τοπική Αυτοδιοίκηση. Δεν εφαρμόζεται.
Υπάρχει νόμος
που απαγορεύει τη φοροδιαφυγή των μεγαλόσχημων (αφού μόνο αυτοί μπορούν
να φοροδιαφεύγουν) και άλλος που απαγορεύει την εισφοροδιαφυγή των
βιομηχάνων, εφοπλιστών, εργοδοτών (αφού μόνο αυτοί μπορούν να
εισφοροδιαφεύγουν). Δεν εφαρμόζονται.
Υπάρχουν δικαστικές αποφάσεις (ντάνες) κατά των καταχρηστικών όρων των τραπεζών εις βάρος των πολιτών. Δεν εφαρμόζονται.
Υπάρχουν διατάξεις
(συνταγματικές, μάλιστα) που υπαγορεύουν την κύρωση διεθνών συμβάσεων
της χώρας, όπως είναι τα μνημόνια, με αυξημένη κοινοβουλευτική
πλειοψηφία και όχι με τον πραξικοπηματικό τρόπο που το διέπραξαν ΠΑΣΟΚ
και ΛΑ.Ο.Σ, στην πρώτη φάση, και το ΠΑΣΟΚ μόνο του, στη δεύτερη φάση.
Δεν εφαρμόζονται.