Ανακύκλωση των κεφαλαίων που λιμνάζουν

Σε εξέλιξη βρίσκονται στοχευμένα μέτρα χαλάρωσης της νομισματικής πολιτικής στην ΕΕ, τα οποία στοχεύουν στην τόνωση των αναιμικών ρυθμών καπιταλιστικής ανάπτυξης, στο πλαίσιο της Ευρωζώνης προσδοκώντας ότι θα τα καταφέρουν. 

Ανοιχτά και απροκάλυπτα, ο ΣΥΡΙΖΑ, πλέον, στηρίζει αυτή την πολιτική, διαβεβαιώνοντας το κεφάλαιο πως θα την υπηρετήσει από την αναβαθμισμένη θέση του, σε επίπεδο κυβερνητικής διαχείρισης.

Σύμφωνα με τις πρώτες ανακοινώσεις :

-- Η EKT θα αγοράζει τίτλους (κρατικά και ιδιωτικά ομόλογα) ύψους 60 δισ. ευρώ το μήνα.

-- Το πρόγραμμα ξεκινά το Μάρτη του 2015 και θα έχει διάρκεια τουλάχιστον μέχρι το Σεπτέμβρη του 2016. Δυνητικά, δηλαδή, στο βαθμό που θα υπάρξει και η ανάλογη ζήτηση -κάτι που είναι εξαιρετικά αβέβαιο-, το συνολικό ποσό ενδέχεται να φτάσει σε 1,1 τρισ. ευρώ.

-- Το Μάρτη του 2015 θα ξεκινήσει η αγορά κρατικών ομολόγων που διαθέτουν «βαθμό πιστοληπτικής αξιολόγησης», ενώ αργότερα μέσα στο 2015 αναμένεται, υπό προϋποθέσεις, να ξεκινήσουν οι αγορές ελληνικών κρατικών ομολόγων.

-- Για αγορές ομολόγων χαμηλής πιστοληπτικής διαβάθμισης, απαιτείται η υπαγωγή των κρατών σε πρόγραμμα της ΕΕ και του ΔΝΤ, δηλαδή σε μνημόνια. Ταυτόχρονα, σύμφωνα με τον Μ. Ντράγκι, θα προβλέπονται επιπλέον κριτήρια επιλεξιμότητας για τα ομόλογα των συγκεκριμένων κρατών.

-- Το ύψος των παρεχόμενων κεφαλαίων για το κάθε κράτος θα προσδιορίζεται ανάλογα με τη συμμετοχή της κάθε εθνικής κεντρικής τράπεζας στο κεφάλαιο της ΕΚΤ (2,9% στην περίπτωση της Ελλάδας).

-- Προβλέπονται τρόποι διάχυσης και επιμερισμού τυχόν πιστωτικών κινδύνων ανάμεσα στην ΕΚΤ και τις εθνικές κεντρικές τράπεζες. Οι κεντρικές τράπεζες θα αναλαμβάνουν τον κίνδυνο για περίπου το 80% από τις αγορές τίτλων. Σε αυτό το πλαίσιο, αποδυναμώνονται παραπέρα και οι όποιες προτάσεις για «κούρεμα» των ομολόγων που θα περάσουν στα χαρτοφυλάκια της ΕΚΤ.

-- Οι κεντρικές τράπεζες και η ΕΚΤ δε θα μπορούν να αγοράσουν πάνω από το 33% του χρέους μιας χώρας. Στην πραγματικότητα, πρόκειται για πρακτικές ανακύκλωσης των υπερσυσσωρευμένων κεφαλαίων που λιμνάζουν, αδυνατώντας να βρουν κερδοφόρα διέξοδο σε νέες επενδύσεις.

Κατά τη γνώμη του γράφοντος το παρόν άρθρο, γίνεται μια προσπάθεια να αμβυθούν οι αντιθέσεις, να παρθούν μέτρα τόνωσης της αγοράς, με μεθόδους όμως που οδήγησαν στην κρίση υπερσυσσώρευσης των κεφαλαίων, που το μόνο που θα καταφέρουν θα είναι μικρές προσωρινές ανάσες, που θα οδηγήσουν σε επιδείνωση της κρίσης !

Σε ανακύκλωση της κρίσης ...

Είδωμεν ...