31 Ιουλ 2013

Βank of England- Πως βοήθησε τους Ναζί να πουλήσουν τον κλεμμένο χρυσό από Τσεχία!



Ο διοικητής της τράπεζας, Montagu Norman

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ: Επίσημη αναφορα γι αυτο που πολλοί πιστεύουν ότι ήταν το πιο επαίσχυντο επεισόδιο της βρετανικής κεντρικής Τράπεζας πανω από 70 χρόνια μετά το συμβαν! 

Τα αρχεία της Τράπεζας της Αγγλίας που καταγράφουν λεπτομερώς τη συμμετοχή της στη μεταφορά και την πώληση του χρυσού που κλαπηκε από τους Ναζί μετά την εισβολή τους στην Τσεχοσλοβακία, αποκαλύφθηκαν online την Τρίτη.

Ο χρυσός είχε κατατεθεί κατά τη δεκαετία του 1930 απο την Τράπεζα Διεθνών Διακανονισμών (BIS), την επονομαζομενη  κεντρική τράπεζα των Τραπεζιτων, το διαστημα που η Τσεχοσλοβακικη κυβέρνηση αντιμετώπιζε αυξανόμενη απειλή από τη Γερμανία .

Το έγγραφο περιγράφει λεπτομερώς τον τροπο που ξεκινησε η διαδικασια τον Μάρτιο του 1939 μέχρι την μεταφορά του χρυσού, τό οποιο τοτε αξιζε £ 5,6 εκατ., από λογαριασμό της Εθνικής Τράπεζας της Τσεχίας στην Τράπεζα Διεθνών Διακανονισμών (ΤΔΔ) σε λογαριασμό που ανηκε στη Reichsbank της Γερμανίας. Μερικά απο τα £ 4 εκατομμυρια του χρυσού πήγαν σε τράπεζες στην Ολλανδία και το Βέλγιο, ενώ το υπόλοιπο πωλήθηκε στο Λονδίνο.

Το έγγραφο αναφερει οτι ο καγκελάριος, Sir John Simon, είχε ρωτησει τον διοικητή της τράπεζας, Montagu Norman, αν ειχε οποιαδήποτε ποσοτητα του χρυσου της Τσεχίας τον Μάη του 1939, δύο μήνες μετά τη ναζιστική εισβολή στην Τσεχοσλοβακία.



Γραφει:''Ο Διοικητής στην απάντησή του (30 Μάη) δεν απάντησε στην ερώτηση, αλλά επεσήμανε ότι η Τράπεζα κατείχε τον χρυσό από καιρό σε καιρό για την BIS και δεν γνώριζε αν ήταν ιδιοκτησία τους, ή των πελατών τους. Ως εκ τούτου, δεν μπορούσαν να πουν αν ο χρυσος φυλασσοταν για λογαριασμο της Εθνικής Τράπεζας της Τσεχοσλοβακίας. " Μια άλλη συναλλαγή έγινε εκείνο τον Ιούνιο που - παρά την ανησυχια που εξεφρασε ο Sir Simon. Με την ευκαιρία αυτή, εγιναν πωλήσεις του χρυσού αξίας £ 440.000 και ενα ποσο £ 420.000 σταλθηκε στη Νέα Υόρκη. 

Σύμφωνα με τα έγγραφα: "Αυτό αντιπροσώπευε χρυσό, ο οποίος είχε αποσταλεί στο Λονδίνο από τη Reichsbank. Αυτή τη φορά, πριν να ενεργήσει, η Τράπεζα της Αγγλίας παρέπεμψε το θέμα στον καγκελάριο, ο οποίος ειπε οτι θα ήθελε τη γνώμη των Νομικων Συμβουλων του στεμματος''.


Ο λογαριασμός της Τραπεζας της Αγγλιας, εκείνου που ορισμένοι θεωρούν ως ένα από τα πιο σκοτεινά επεισόδια της Threadneedle Street, γράφτηκε στα 1950 και δημοσιεύτηκε οnline την Τρίτη, ακολουθωντας το πρώτο στάδιο της ψηφιοποίησης του αρχείου της Τράπεζας. Παραδέχεται ότι το περιστατικό αφορά τον χρυσό της Τσεχίας "ενα φλεγον, ακόμα, θεμα" στο ξέσπασμα του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου "και για κάποιο χρονικό διάστημα μετά."

Η θεση της Τράπεζας δεν έχει ίσως πλήρως εκτιμηθεί και η δράση της την εποχή εκείνη ήταν ευρέως παρεξηγημένη," προσθέτει.

"Από την ερευνα  της Τράπεζας Διεθνών Διακανονισμών (BIS), όμως, αυτό που προκαλουσε καθυστέρηση και λέγοντας ότι η ταλαιπωρία θα μπορούσε να προκληθεί λόγω των πληρωμών την επόμενη μέρα, η Τράπεζα της Αγγλίας, ενήργησε σύμφωνα με τις οδηγίες, χωρίς αναφορά στους Νομικους Συμβουλους του στεμματος, οι οποίοι, ωστόσο, στη συνέχεια σταματησαν τη δράση τους".

Ο καθηγητής Neville Wylie, ιστορικός στο Πανεπιστήμιο του Nottingham, που ερευνησε το χρονικό διάστημα, στο πλαίσιο της έρευνας του για τον λεηλατημενο χρυσό της ναζιστικής Γερμανίας και το ρόλο της Βρετανίας και της Ελβετίας, δήλωσε την Τριτη ότι η της επίσημη ιστορία της Τράπεζας της Αγγλίας της  περιοδου εκεινης ήταν κατι νεο ​​για αυτον και εριξε νέο φως σε μια σειρά ζητηματων.

Ο Wylie ειπε οτι η στάση που επιδεικνύει η Τραπεζα της Αγγλιας στην ιστορία ήταν σύμφωνη  με αυτό που προέκυψε από τη δική του έρευνα στη βρετανική θέση για τις εν καιρώ πολέμου οικονομικες δραστηριότητες της Γερμανίας, τις οποίες περιέγραψε ως "επιθυμουσες".

Και πρόσθεσε: "Η τράπεζα ήταν προσκολλημένη στο στόχο των διεθνών οικονομικών και της συνεργασίας των κεντρικών τραπεζών. Ήταν υπερβολικη ανήσυχη σχετικα με τη διατήρηση του καθεστώς του Λονδίνου ως διεθνούς χρηματοοικονομικού κέντρου - και επέμενε στην ανάγκη να διατηρηθεί η μετατρεψιμότητα της στερλίνας πολυ καιρό μετά αφ οτου σταματησε να ειναι συνετο το να συνεχίσει την πολιτική αυτή. "

Πηγές απο τη Τράπεζα της Αγγλίας, την Τρίτη επέστησαν την προσοχή σε ενα κομματι της επίσημης ιστορίας, που περιέχει τις παρατηρήσεις του καγκελαριου, Sir John Simon, στη Βουλή των Κοινοτήτων τον Ιούνιο του 1939, όταν αυτος δήλωσε ότι οι Νομικοι Συμβουλοι του στεμματος τον συμβουλεψαν οτι η βρετανική κυβέρνηση εμποδιζοταν, απο πρωτόκολλα, να αποτρεπει την Τραπεζα της Αγγλιας να υπακουει τις οδηγίες που της ειχαν ανατεθεί από την Τράπεζα Διεθνών Διακανονισμών (BIS),  για τη μεταφορά του χρυσού.



Μτφ απο the Guardian


30 Ιουλ 2013

(ΓΙΑΤΙ;) Συνεχίζεται η αστυνομ. επιχείρηση σε καταυλισμούς Ρομά στην Μεσσηνία!


Καλαμάτα
Σε εξέλιξη βρίσκεται από το πρωί της Τρίτης εκτεταμένη αστυνομική επιχείρηση σε καταυλισμούς Ρομά στην ευρύτερη περιοχή της Μεσσηνίας. Η επιχείρηση άρχισε χθες, Δευτέρα, από την Κόρινθο και το Αργος. Μέχρι στιγμής στη Μεσσηνία έχουν συλληφθεί 29 άτομα και έχουν προσαχθεί 113, ενώ κατεδαφίστηκαν 14 παραπήγματα σε δημόσιο χώρο της Καλαμάτας και διακόπηκε η παροχή ρεύματος σε τέσσερα καταλύματα.

Σύμφωνα με την αστυνομία, η επιχείρηση διεξάγεται για την πρόληψη και αντιμετώπιση της εγκληματικότητας, παρουσία εισαγγελικών λειτουργών, του αστυνομικού επιθεωρητή Νοτίου Ελλάδος, αντιστρατήγου Ιωάννη Δικόπουλου, και του γενικού αστυνομικού διευθυντή Πελοποννήσου, υποστράτηγου Ηλία Γεωργόπουλου. 

Ήδη, έχουν ελεγχθεί 400 άτομα και 165 αυτοκίνητα. Έχουν προσαχθεί 113 άτομα, εκ των οποίων 65 είναι αλλοδαποί και έχουν συλληφθεί 29 άτομα, 16 Έλληνες και 13 αλλοδαποί.

Οι συλληφθέντες κατηγορούνται για κλοπή ρεύματος, υγειονομικές παραβάσεις, παράνομη οπλοκατοχή, για παραβάσεις του ΚΟΚ, πολεοδομικές παραβάσεις, κατοχή και διακίνηση ναρκωτικών.

Επίσης, έχουν βεβαιωθεί 83 παραβάσεις και έχουν κατασχεθεί 6 κιλά χασίς, 2 κυνηγετικά όπλα με 70 φυσίγγια, 3 ΙΧ επιβατικά αυτοκίνητα κι ένα κινητό τηλέφωνο.

Κατά την επιχείρηση εκτελέστηκαν και δέκα αποφάσεις Διοικητικής Αποβολής και κατεδαφίστηκαν 14 παραπήγματα - σκηνές σε δημόσιο χώρο στη πόλη της Καλαμάτας, ενώ διακόπηκε η παροχή ηλεκτρικής ενέργειας σε τέσσερα καταλύματα.

Πηγη

29 Ιουλ 2013

Πολιτικό μνημόσυνο για τον Νίκο Ζαχαριάδη την 1η Αυγούστου



Η Κομματική Οργάνωση Αττικής του ΚΚΕ,    τιμώντας τα  40  χρόνια από  το θάνατο του
Νίκου Ζαχαριάδη, ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ (1931-1956), την αταλάντευτη στάση και αφοσίωσή του σε οποιεσδήποτε συνθήκες, στην υπόθεση της εργατικής τάξης, στον προλεταριακό διεθνισμό, στην πάλη για την κοινωνική απελευθέρωση, το σοσιαλισμό, πραγματοποιεί πολιτικό μνημόσυνο την Πέμπτη 1 Αυγούστου, στις 10.00 π.μ., στο Α’ Νεκροταφείο.


Θα παραβρεθεί ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας.

28 Ιουλ 2013

ΣΥΡΙΖΑ: Ταχύτατη προσαρμογή στο νέο του ρόλο!




Την οργανωτική και πολιτική του προσαρμογή στο νέο του ρόλο στο αστικό πολιτικό σύστημα, ως δυνάμει διαχειριστή της αστικής εξουσίας, επισφράγισε το πρώτο συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ, που ολοκληρώθηκε με την απόφαση για ενιαιοποίησή του. Γεγονός που επιβεβαίωσε και η συγχαρητήρια επιστολή του προέδρου του ΣΕΒ προς τον Αλ. Τσίπρα, όπου μεταξύ άλλων ανέφερε: «Θεωρώ πράγματι ότι ο μετασχηματισμός του ΣΥΡΙΖΑ σε ενιαία παράταξη (...) προσδίδει αυξημένη βαρύτητα -και ευθύνη- στον πολιτικό λόγο και ρόλο του και αντικειμενικά διευρύνει το πεδίο των κοινωνικών συμμαχιών του. Κατά τούτο, συμβάλλει, στη διαμόρφωση ενός σαφέστερου και σταθερότερου πολιτικού σκηνικού. Βρισκόμαστε σε ιδιαίτερα κρίσιμη καμπή. Χρειαζόμαστε, πιστεύω, μια επανεκκίνηση της πολιτικής που παράγεται στον τόπο μας ως προϋπόθεση για την επανεκκίνηση της χειμαζόμενης οικονομίας μας. Οι καιροί επιτάσσουν να γίνουμε όλοι μας πιο ριζοσπαστικοί, αλλά ταυτόχρονα και πιο ρεαλιστικοί...».
Ακριβώς αυτό αποτυπώνεται και στην Πολιτική Απόφαση του Συνεδρίου, η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ για ένα άλλο μείγμα διαχείρισης ικανού να ξελασπώσει την αστική τάξη απ' την καπιταλιστική κρίση και να την ωθήσει σε τροχιά νέας υψηλής κερδοφορίας. Παράλληλα, είναι εξόφθαλμη η επιδίωξη να αποσπαστούν οι εφαρμοζόμενες πολιτικές απ' την εξουσία των μονοπωλίων για λογαριασμό των οποίων συνομολογούνται και υλοποιούνται σε όλα τα κράτη μέλη της ΕΕ.

«Στην Ελλάδα επιβάλλονται, με κυρίαρχο το ρόλο της Γερμανίας στην ευρωπαϊκή στρατηγική, από την τρόικα (...) σκληρότατα μέτρα» ισχυρίζεται η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, εξωραΐζοντας το ρόλο της ΕΕ, αφού προηγούμενα έχει ρητά δηλώσει ότι «η προοπτική της Ελλάδας είναι συνυφασμένη» με της λυκοσυμμαχίας και ταυτόχρονα αποσιωπώντας σκόπιμα τον καθοριστικό ρόλο της ντόπιας αστικής τάξης αλλά και του πολιτικού της προσωπικού. Στο οποίο προσάπτει μόνο ανικανότητα και ιδιοτέλεια, αφήγηση βολική για να πλασάρει αμέσως μετά την πρόταση για «κυβέρνηση της Αριστεράς» που δήθεν «υποδεικνύει τον εναλλακτικό δρόμο κοινωνικής σωτηρίας, κοινωνικής, παραγωγικής και οικολογικής ανασυγκρότησης». Αξιώνει μάλιστα τη «μεγάλη λαϊκή κινητοποίηση και πρωτοβουλία» που θα τον αναδείξει στην κυβέρνηση.

Σε τι συνίσταται ο «εναλλακτικός δρόμος κοινωνικής σωτηρίας και παραγωγικής ανασυγκρότησης» στον οποίο αναφέρεται, επιχειρεί να απαντήσει με τους προγραμματικούς του στόχους:
-- Ακυρώνουμε τα μνημόνια και τους εφαρμοστικούς νόμους. Εφαρμόζουμε ένα πρόγραμμα οικονομικής, κοινωνικής ανόρθωσης και παραγωγικής ανασυγκρότησης (...) δημιουργώντας νέες θέσεις εργασίας...
-- Επαναδιαπραγματευόμαστε τις δανειακές συμβάσεις και ακυρώνουμε τους επαχθείς όρους τους, θέτοντας ως πρώτο θέμα τη διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του χρέους, πραγματοποιώντας λογιστικό έλεγχο.
-- Προχωρούμε σε (...) αναδιανομή του παραγόμενου πλούτου και την περιβαλλοντικά ασφαλή ανάπτυξη, με στόχο τη σταδιακή αύξηση των μισθών και των κοινωνικών δαπανών (...) Τα δημόσια έσοδα θα προέλθουν από τη φορολόγηση του πλούτου.
-- Διαμορφώνουμε τις προϋποθέσεις για την παραγωγική και οικολογική ανασυγκρότηση της χώρας. Η παραγωγή, που εξειδικεύεται ανά τομέα και κλάδο και λαμβάνει υπόψη την περιφερειακή συγκρότηση της χώρας, θα βασιστεί στο δημόσιο τομέα, σε συνεταιριστικά και αυτοδιαχειριστικά σχήματα, σε εταιρείες λαϊκής βάσης, εγχειρήματα κοινωνικής οικονομίας, μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις με καινοτόμες δράσεις.
-- Θέτουμε το τραπεζικό σύστημα υπό την ιδιοκτησία και τον έλεγχο του δημοσίου.
-- Ακυρώνουμε τις προβλεπόμενες ιδιωτικοποιήσεις και τη λεηλασία του δημόσιου πλούτου, επαναφέρουμε υπό δημόσιο έλεγχο και ταυτόχρονα ανασυγκροτούμε πλήρως τις επιχειρήσεις στρατηγικής σημασίας που έχουν ιδιωτικοποιηθεί ή βρίσκονται σε διαδικασία ιδιωτικοποίησης, ώστε να διαμορφώσουμε έναν ισχυρό, παραγωγικό, αποτελεσματικό και ανοιχτό σε συνεργασίες, δημόσιο τομέα νέου τύπου.
-- Επαναφέρουμε και αναβαθμίζουμε το θεσμικό πλαίσιο για τις εργασιακές σχέσεις και το πλαίσιο συλλογικής διαπραγμάτευσης (...) Η προώθηση της δημοκρατίας στους τόπους εργασίας, η καθιέρωση θεσμών εργατικού και κοινωνικού ελέγχου (...) αποτελούν βασικούς στόχους μας.
-- Η κοινωνική ειρήνη και η ασφάλεια προϋποθέτουν δικαιοσύνη και άμβλυνση των ανισοτήτων.

Πριν στεγνώσει το μελάνι με το οποίο γράφτηκε η απόφαση του Συνεδρίου, ο Αλ. Τσίπρας παραχώρησε συνέντευξη στον «Επενδυτή» όπου έκανε φύλλο και φτερό ακόμα κι αυτές τις ασαφείς δεσμεύσεις του συνεδριακού ντοκουμέντου, επιβεβαιώνοντας ότι δεν έχουν αντίκρισμα για το λαό. Ετσι, σε ό,τι αφορά στις ιδιωτικοποιήσεις ο Αλ. Τσίπρας δηλώνει πως απλά «θα επανεξεταστούν οι όροι» για να διαπιστωθεί αν έγιναν με διαφάνεια και ότι «προφανώς η ανάκτησή τους δεν είναι απλή διαδικασία, ούτε από νομικής ούτε από οικονομικής άποψης»!!!
Αλλωστε, κορυφαία του στελέχη κατά καιρούς έχουν παραδεχτεί ότι η «ανάκτηση είναι πολύ δύσκολο να γίνει». Είναι στην πραγματικότητα αδύνατο να γίνει απ' τη στιγμή που ο ΣΥΡΙΖΑ αναγνωρίζει όλο το πλαίσιο στο οποίο στηρίζονται οι ιδιωτικοποιήσεις, ενώ αυτό που τώρα ιδιωτικοποιεί η κυβέρνηση από κρατικές επιχειρήσεις είναι το ποσοστό κρατικής ιδιοκτησίας σ' αυτές τις επιχειρήσεις. Για παράδειγμα, στη ΔΕΗ, στην ΕΥΑΘ, στην ΕΥΔΑΠ, κλπ., έχουν ήδη μέρος της ιδιοκτησίας τους ιδιωτικά κεφάλαια. Επίσης, η καπιταλιστική ιδιοκτησία και τα συσσωρευμένα κεφάλαια προστατεύονται σαν κόρη οφθαλμού από την ευρωενωσιακή λυκοσυμμαχία, στην οποία υποκλίνεται και οι καπιταλιστές έχουν χίλιους τρόπους να προστατεύσουν τα συμφέροντά τους κι από την παραμικρή απειλή.

Ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ δίνει ρεσιτάλ εμπαιγμού του λαού όταν στην Ερώτηση γιατί απέρριψε το Συνέδριο την πρόταση για ολική διαγραφή του χρέους, απαντά: «Η θέση για ολική διαγραφή ξεχνά ότι το χρέος είναι ταξικό και δίνει συγχωροχάρτι σε αυτούς που το δημιούργησαν πλουτίζοντας. Είναι, λοιπόν, αντί να το σβήσουμε λογιστικά, να φορολογήσουμε αυτούς που πλούτισαν φορτώνοντας το λαό με χρέος (...) οι επιλογές λοιπόν ήταν, διαγράφουμε και ξεχνάμε ή ζητάμε να το πληρώσουν αυτοί που το δημιούργησαν»!!!

Μόνο που εδώ κοροϊδεύει συνειδητά. Τι θα κάνει, δηλαδή; Θα βάλει τους μεγαλοεπιχειρηματίες να πληρώσουν το χρέος; Μα με την πολιτική του για την έξοδο από την κρίση και την ανάπτυξη, υπερασπίζεται την «υγιή επιχειρηματικότητα», δηλαδή τους επιχειρηματικούς ομίλους. Αρα, παραδέχεται -προφανώς άθελά του- ότι το χρέος θα το αποπληρώνει ο λαός στο διηνεκές, αφού η αστική τάξη της οποίας την εξουσία αναγνωρίζει, θα βάζει διαρκώς το χέρι στον κρατικό κορβανά. Αλλωστε, το μείγμα διαχείρισης που οραματίζεται να εφαρμόσει ο ΣΥΡΙΖΑ, αυτό ακριβώς έχει στον πυρήνα του, γενναίες ενισχύσεις στους καπιταλιστές για να επενδύσουν. Ο ΣΥΡΙΖΑ ούτε θέλει ούτε μπορεί να αμφισβητήσει το χρέος, απεναντίας το νομιμοποιεί μετακυλίοντας την ευθύνη της αποπληρωμής του στις πλάτες του λαού που ήδη στενάζει.

Και δε συνιστούν παρά πολιτική παραπλάνηση τα περί φορολόγησης του πλούτου, δύο αράδες παρακάτω ο Αλ. Τσίπρας ομολογεί, εγκλωβισμένος στην απατηλή προπαγάνδα με την οποία βομβαρδίζουν τον κοσμάκη: «Η θέση των επιχειρήσεων δεν εξαρτάται μόνο από τους μισθούς, αλλά και από μια σειρά άλλους παράγοντες, όπως η φορολογική πολιτική, η αναπτυξιακή πολιτική»....
Στην απεραντοσύνη των αντιφάσεών του ο ΣΥΡΙΖΑ υπόσχεται θέσεις εργασίας, αποκρύπτοντας βέβαια ότι στην καπιταλιστική οικονομία η ανεργία δεν αντιμετωπίζεται ούτε δημιουργούνται θέσεις εργασίας με πολιτικά διατάγματα. Αλλωστε, στην Απόφαση του Συνεδρίου του υπάρχει ένα σημείο στο οποίο αναφέρεται: «Τα χρόνια των μνημονίων χάθηκαν 850.000 θέσεις εργασίας που χρειάστηκαν για να δημιουργηθούν 17 χρόνια με μέση ετήσια αύξηση του ΑΕΠ 4%»... Το στοιχείο αυτό από μόνο του ομολογεί ότι κοροϊδεύει και παίζει με τον πόνο των ανέργων και των οικογενειών τους όταν υπόσχεται δουλειά για όλους. Η αναιμική ανάκαμψη που θα διαδεχτεί την καπιταλιστική κρίση, μακράν βεβαίως του 4%, θα είναι αδύνατον να αποκαταστήσει την τεράστια καταστροφή παραγωγικών δυνάμεων, κύρια εργατικής δύναμης που έχει στο μεταξύ συντελεστεί.
Είναι ακόμα προφανές πως τα «μαζεύει» σε ό,τι αφορά στις «επονείδιστες» ως χτες δανειακές συμβάσεις που τάχα θα επαναδιαπραγματευόταν. Τώρα λέει ότι η «επαναδιαπραγμάτευση» θα αποσκοπεί στην «ακύρωση των επαχθών όρων τους» και στη «διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του χρέους» αφού γίνει «λογιστικός έλεγχος»... Ψέμα καραμπινάτο είναι η υπόσχεση για ακύρωση του μνημονίου, αφού αυτό πάει πακέτο με τη δανειακή σύμβαση και δε νοείται κατάργηση του ενός και «επαναδιαπραγμάτευση» του άλλου.

Σχετικά με το δημόσιο τομέα που θέλει να διαμορφώσει, είναι φανερό ότι ακόμα κι αν το καταφέρει καμία διαφορά δε θα καταλάβουν οι εργαζόμενοι, από τη στιγμή που εκ των προτέρων δηλώνει ότι ο δημόσιος τομέας θα είναι «εργαλείο» για την ανάπτυξη της καπιταλιστικής κερδοφορίας, άρα αντιλαϊκό εργαλείο. Ομοίως και για τις τράπεζες που ακόμα κι αν όλες τους περνούσαν στον έλεγχο του Δημοσίου, δε θα έπαυαν ούτε λεπτό να επιτελούν τη λειτουργία τους στον καπιταλισμό, σύμφωνα με τους αντιλαϊκούς κανόνες της αγοράς. Αλλωστε, δημόσιες έγιναν και από το ΠΑΣΟΚ στη 10ετία του '80, κέρδισε κάτι απ' αυτή την εξέλιξη ο λαός;

Οσο για την παραγωγή που θα βασίζεται σε μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις, η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ προσπερνά για λόγους δημαγωγίας την αντικειμενική στον καπιταλισμό τάση συγκέντρωσης, τον οξύτατο ανταγωνισμό στο πλαίσιο του οποίου το μεγάλο ψάρι τρώει το μικρό. Οι μικρές επιχειρήσεις δεν έχουν καμία τύχη σε συνθήκες κυριαρχίας των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων που μπορούν με καλύτερους όρους να υπάρχουν και να λειτουργούν. Οι εταιρείες λαϊκής βάσης, αυτές (συγ)χωνεύονται από τα μονοπώλια. Η πείρα των ακτοπλοϊκών ΑΝΕΚ και «Μινωϊκών», αυτό δείχνει.

Τέλος, είναι φως φανάρι πως η υπόσχεση για αποκατάσταση εργασιακών σχέσεων, δικαιωμάτων, μισθών -έστω σταδιακά- στήριξη τομέων όπως της Υγείας, υπηρετεί απλά μικροκομματικές σκοπιμότητες, αφού συνοδεύεται από την πορεία ανάπτυξης της οικονομίας. Γι' αυτό άλλωστε και η αχλή της αοριστίας που περιβάλλει τις υποσχέσεις του. Ο ΣΥΡΙΖΑ γνωρίζει την αντίφαση τού να ομνύει στην καπιταλιστική ανάπτυξη υποσχόμενος ταυτόχρονα αποκατάσταση δικαιωμάτων που καρατομήθηκαν ακριβώς για να την επισπεύσουν. Οι ανατροπές που συντελέστηκαν στους τομείς αυτούς απ' την προώθηση των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων, δεν αποκαθίσταται με λίγη καλή θέληση. Απ' αυτές δεν εξαιρείται κανένα κράτος μέλος της ΕΕ, καμία καπιταλιστική οικονομία, αποτελούν προϋπόθεση για το ξεπέρασμα της κρίσης ή την αντιμετώπισή της από καλύτερη θέση π.χ. Γερμανία που τις υλοποίησε δέκα χρόνια πριν.

Θα επιχειρήσει ενδεχομένως με ένα ξεροκόμματο να κλείσει στόματα, να αμβλύνει οργή και δυσαρέσκεια, μπας και καταφέρει την πολυπόθητη για κάθε αστική κυβέρνηση «κοινωνική ειρήνη». Ευτυχώς για το λαό, δεν παίζει μόνος του.

25 Ιουλ 2013

[ 70 χρόνια μετά ] – To κυνήγι των Ναζί !



Παρά το γεγονός ότι έχουν περάσει σχεδόν 70 χρόνια από τότε που ο B´Παγκόσμιος Πόλεμος τελείωσε, το κυνήγι για τους Ναζί του πολεμου βρισκεται σε πλήρη εξέλιξη. Στη Γερμανία, λανσαρεται αυτή την εβδομάδα η αφίσα της εκστρατείας για να βρουν και τους τελευταίους ζωντανους Γερμανους που συμμετείχαν στο Ολοκαύτωμα. 

Η εβραϊκή οργάνωση ανθρωπίνων δικαιωμάτων Simon Wiesenthal Center, που βρίσκονται πίσω από την εκστρατεία προσφέρει μέχρι € 25.000 για πληροφορίες που θα οδηγήσουν στη σύλληψη, τη δίωξη και την καταδίκη τους στη Γερμανία.

Περιπου δυο χιλιάδες αφίσσες έχουν αναρτηθεί στο Βερολίνο, το Αμβούργο και την Κολωνία, στη "Επιχειρηση Τελευταια ευκαιρια". Στο προσκήνιο: Μια ασπρόμαυρη φωτογραφία από τη περίφημη είσοδο του στρατοπέδου εξόντωσης Auschwitz-Birkenau (Άουσβιτς-Μπίρκεναου) - πόρτα που ονομάζεται: H πυλη του θανάτου. 

Δίπλα στην εικόνα είναι το κείμενο: "Αργά, αλλά οχι πολύ αργά. Εκατομμύρια αθώοι άνθρωποι δολοφονήθηκαν από τους εγκληματιες πολέμου ναζί. Μερικοί από τους δράστες είναι ελεύθεροι και ζωντανοί. Βοηθήστε μας να τους φέρουμε ενώπιον της δικαιοσύνης, διαβαζει κανεις στην αφισσα. "Πιο κατω, ένας αριθμός τηλεφώνου για εκείνους που πιστεύουν ότι έχουν πληροφορίες για τους κυνηγους Ναζί  του κεντρου Wiesenthal. 

Μέλη οικογενειων καταδίδει ο ένας τον άλλο 

- Στη Γερμανία, υπάρχει μεγάλη ευαισθητοποίηση των εγκλημάτων των Ναζί, δήλωσε ο Εφραίμ Zuroff, επικεφαλής του γραφείου Wiesenthal στο Ισραήλ. Η Γερμανία είναι μία από τις λίγες χώρες όπου τα μέλη της οικογένειας παρέχουν πληροφορίες ο ενας για τον άλλο. 

Είναι σχεδόν 70 χρόνια από τη ληξη του Δεύτερου Παγκόσμιου Πολεμου και τα τελευταία εγκλήματα που διαπράχθηκαν στο ναζιστικό Ολοκαύτωμα. Οι Γερμανοί που έφεραν την κύρια ευθύνη για τις θηριωδίες που διαπράχθηκαν έχουν προ πολλού έχουν τιμωρηθεί, ή όπως ο Αδόλφος Χίτλερ και ο Heinrich Himmler, αφαιρεσαν οι ιδιοι τη ζωή τους.

Σήμερα εκτιμά το με έδρα τις ΗΠΑ, κεντρο Simon Wiesenthal, ότι υπάρχουν 60 ναζί εγκληματιες  ζωντανοι, αρκετά υγιεις για να δικαστουν. Όλοι πολύ γέροι.

- Έχουμε το πολύ δύο, ή τρία χρόνια, λέει ο Εφραίμ Zuroff. Φαντάζομαι δεν θα είναι 60 τα άτομα που θα οδηγηθούν στη δικαιοσύνη, αλλά κάθε ενα απο αυτα είναι μια νίκη.

Αναζητουνται τα...πρωτοπαλικαρα 

Δεν είναι εχει πλέον να κανει με τους παραβάτες στα υψηλότερα επίπεδα του μηχανισμου του ναζιστικού Ολοκαυτώματος που με ...βιομηχανική αποτελεσματικοτητα δολοφόνησαν έξι εκατομμύρια Εβραίους. Σήμερα διώκονται τα τσιράκια, εκείνοι που στηριξαν τη μηχανή του θανάτου, και με τις υπηρεσίες των οποίων κατέστη δυνατή η γενοκτονία και η εξόντωση.

Φρουροί στα στρατόπεδα θανάτου, όπως στο Auschwitz-Birkenau, τη Treblinka και το Chelmno. Στρατιώτες και αξιωματικους του Einsatzgruppen (Μονάδες Ειδικής Δράσης, τα λεγομενα Τάγματα θανάτου) στο Ανατολικό Μέτωπο, που εκτελουσαν μαζικα Εβραίους, στη σκιά της Βέρμαχτ.

-Κάθε κατηγορητήριο αποτελεί μια σημαντική υπενθύμιση ότι τα θύματα του Ολοκαυτώματος μπορουν ακόμα να διεκδικησουν τα δικαιώματά τους, λέει ο Εφραίμ Zuroff. Το πέρασμα του χρόνου δεν κάνει τα εγκλήματα μικροτερα. 

Αρκετες πρόσφατες υποθεσεις 

Αρκετές περιπτώσεις τα τελευταία χρόνια έχουν ενθαρρυνει κυνηγους Ναζί οπως π.χ τον Εφραίμ Zuroff να συνεχίσει το έργο του. Η πιο σημαντικη, που επέστησε την προσοχή πολλων ηταν η περίπτωση του John Demjanjuk, ενος Ουκρανου-γεννημένου συνταξιούχου μηχανικου από το Οχάιο, ο οποίος το 2012 καταδικάστηκε από Γερμανικό δικαστήριο για το γεγονός ότι υπηρέτησε ως φρουρός στο στρατόπεδο εξόντωσης Sobibor στην κατεχόμενη Πολωνία.

O Demjanjuk έγινε o πρώτoς ναζι εγκληματιας πολέμου που καταδικάστηκε σε Γερμανικό δικαστήριο αποκλειστικά απο στοιχεία που αποδεικνύουν ότι υπηρέτησε ως φρουρος του στρατοπέδου, χωρίς δηλαδή την καταδίκη του για συγκεκριμένα εγκλήματα. Ο Demjanjuk πέθανε τον περασμένο χρόνο, 91 ετών.

Άλλες περιπτώσεις ειναι ο 98χρονος Csatary Laszlo, ο οποίος πέρυσι είχε καταδικαστει στην Ουγγαρία, υποπτος ότι βοήθησε τους Ναζί με τις απελάσεις των Εβραίων στο Άουσβιτς, οπως και η σύλληψή του Hans Lipschis, στη Γερμανία, που πιστεύεται ότι ειχε εργαστεί ως φύλακας στο ιδιο στρατόπεδο.

Από τους 60 Γερμανους που το Κέντρο Wiesenthal αναζητα υπαρχει και ο 92χρονος Gerhard Sommer, ένας πρώην SS ύποπτος για εμπλοκή σε μια σφαγή 560 αμάχων, το 1944, στο χωριό Sant'Anna di Stazzema, στην Ιταλία. 

Στη λιστα, επίσης, υπαρχει o Søren Kam, ένας Δανος που ζει στη Γερμανια, εθελοντης στη μοναδα τανκς SS-Panzer-Division Wiking. Σύμφωνα με τον Εφραίμ Zuroff πρέπει o Kam, μεταξύ άλλων, να ειχε διευκολύνει την απέλαση των Εβραίων της Δανίας σε ναζιστικά στρατόπεδα συγκέντρωσης. Ο Kam είναι τώρα 91 ετων. 

Οι Γερμανοί θέλουν να τραβηξουν μια γραμμή 

Η Γερμανία χωρίζεται σε δυο στρατοπεδα σχετικα με το παρελθόν της. Πολλοί Γερμανοί εχουν κουραστεί με το οτι η χώρα τους συνδέται με ναζιστικές θηριωδίες, και θελουν να τραβηξουν δια παντος μια γραμμή στην ιστορική κληρονομιά τους. Ειδικά μεταξύ των νέων σήμερα είναι πολλοί που πιστεύουν ότι δεν αξιζει να κυνηγα κανεις άρρωστους γέροντες μεχρι τον ταφο τους για εγκλήματα που διαπράχθηκαν εδώ και πολύ καιρό.

Άλλοι ομως πιστεύουν, όπως ο Εφραίμ Zuroff, οτι τα σοβαρά εγκλήματα δεν μειώνονται με το χρόνο, καθώς και ότι η δίωξη των ναζί εγκληματιών είναι ένας τρόπος για την καταπολέμηση των αρνητων του Ολοκαυτώματος και τους παραχαρακτες της Ιστοριας!

-Δυστυχώς, υπάρχουν πολύ λίγοι άνθρωποι που χρειαστηκε να πληρώσουν για τα εγκλήματα που διέπραξαν, λέει o Zuroff.



Χωρίς αυταπάτες / Δίκαιη η οργή!


Δίκαιη η οργή που καταγράφεται σε διάφορες μαρτυρίες. Αλλά και αδιέξοδη όταν ήδη έχεις αφήσει να σου ξηλώσουν το πουλόβερ και διαπραγματεύεσαι αν θα σου αφήνουν μερικές κλωστές να σκεπάζεις τη γύμνια σου.

Η ζημιά έχει γίνει πολύ πριν να υπάρξουν οι άνεργοι στους τρομακτικούς αριθμούς που εμφανίζονται σήμερα. Αυτό που συμβαίνει σήμερα είναι η ένταση του εκβιασμού. Αυτό που όμως δεν αντιμετωπίστηκε στην ώρα του είναι η ίδια η εκμετάλλευση.

Αυτό που δεν δείχτηκε με το όνομά του έγκαιρα και αναλυτικά τόσο που να γίνει το κέντρο της αντιπαράθεσης είναι το ίδιο το σύστημα της εκμετάλλευσης που ποτέ ο εργάτης δεν πρέπει να ξεχνά ότι πρέπει να ανατρέψει, γιατί η εκμετάλλευση δε γιατρεύεται, δε μαλακώνει, όσο κι αν οι αγώνες αμβλύνουν τις γωνίες. Το γεγονός ότι οι κομμουνιστές εστίαζαν πάντα στον πυρήνα του προβλήματος δε σημαίνει ότι και στο σύνολό του το εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα εστίαζε εκεί. Αντίθετα, χρόνια και χρόνια κυριαρχίας του ρεφορμισμού, πολύ χειρότερα κυριαρχίας του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού, έχουν αφήσει βαριά τα σημάδια τους. Το γεγονός ότι ακόμα και σήμερα οι γραφίδες της λεγόμενης «αριστεράς» εγκαλούν τους κομμουνιστές, γιατί καλούν τους εργάτες να γίνουν τάξη για τον εαυτό τους, είναι δηλωτικό της μεγάλης μάχης που έχουν να δώσουν οι εργάτες, για να πετάξουν απ' το σβέρκο τους πρώτα τις βδέλλες που παρουσιάζονται ως φίλοι, ώστε δυνατότεροι να μπορέσουν να δώσουν τη μάχη με τον αντίπαλο.

Ο υπουργός Εργασίας παραδίδει μαθήματα στοχοπροσήλωσης: Ανέλαβε να διαλύσει ό,τι έχει απομείνει όρθιο στο σύστημα Κοινωνικής Ασφάλισης και προχωρά ακάθεκτος. Με στόχο να μείνει από το σύστημα μόνο κάποιο επίδομα φτωχοκομείου και οι ασφαλισμένοι να γίνουν πελάτες στις πολυεθνικές της Ασφάλισης που ελέγχουν παγκόσμια αυτόν τον τομέα, όπου ο καθημερινός ιδρώτας των εργαζομένων που αντανακλάται στις ασφαλιστικές εισφορές λογίζεται ως κεφάλαιο υπερκερδοφόρο.

Εξαρχής ήταν καθαρό ότι με τη ρύθμιση για την κατάργηση της Κυριακής αργίας στα εμπορικά άνοιγε ο δρόμος για συνολική κατάργηση του 5ήμερου - 6ήμερου. Με την τροπολογία για τα «φραντσάιζινγκ» η κυβέρνηση έκανε απόλυτα καθαρό ότι νομοθετεί για το μεγάλο κεφάλαιο που ελέγχει τον τομέα των υπηρεσιών.

Η τροπολογία είναι της ίδιας αντίληψης μ' αυτήν που λέει ότι οι γυναίκες δεν είναι ισότιμες αν δεν δουλεύουν όσο οι άντρες κι αν βγαίνουν πιο νωρίς στη σύνταξη.

Η μάχη για την Κυριακή αργία δεν μπορεί να δοθεί με νομικίστικους όρους, όπως κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ, που εστίασε χτες στο γεγονός ότι η τροπολογία κατατέθηκε εκπρόθεσμα. Επί της ουσίας, η κυβέρνηση ξηλώνει όλο το ωράριο και όχι μόνο για το εμπόριο. Η μάχη αφορά τους όρους εκμετάλλευσης. Η μάχη αφορά επίσης στην εξαφάνιση των αυταπασχολουμένων. Η πολιτική μάχη σ' ένα τέτοιο πεδίο πρέπει να αντανακλά ανάγκες κοινωνικών δυνάμεων και όχι το νόμο και την τάξη που είναι στα μέτρα των κυρίαρχων.

Κανένα «ανοικτό ενδεχόμενο». Η απόφαση για την άρση της απαγόρευσης πλειστηριασμών στην πρώτη κατοικία έχει ήδη παρθεί, περιέχεται στις συμφωνίες με την τρόικα, καταγράφεται ήδη σαν πρακτική στα εξώδικα που φτάνουν σωρηδόν στα σπίτια. Το πότε θα γίνει και πράξη ο ίδιος ο πλειστηριασμός είναι θέμα συσχετισμών.
Το «καμία κατάσχεση» που σήμανε χτες το ΠΑΜΕ, με αφορμή το νέο φορολογικό πρέπει να μετασχηματιστεί σε συγκεκριμένες πράξεις υπεράσπισης των λαϊκών δικαιωμάτων που απειλούνται πλέον στον πυρήνα τους.

Μας μπερδεύει η «Καθημερινή» με το άρθρο για τους φόρους. Καλώς ή κακώς επιβλήθηκαν τα «εξωφρενικά»; Κι αν «κακώς», τι σημαίνει ότι οι επιχειρήσεις έχασαν και γι' αυτό μειώθηκε η φορολογία κερδών; Οτι αυτό πρέπει να αντισταθμιστεί από περισσότερους φόρους σ' όσους πληρώνουν και ξανά πληρώνουν;

Η έντυπη ναυαρχίδα της αστικής τάξης πουλάει συμπόνοια στην εργατική τάξη, για να ζητήσει συμπόνοια για τους καπιταλιστές.

Οι επιχειρήσεις με αυτόν και τον προηγούμενο και κάθε νόμο απλά φοροαπαλλάσσονται. Και στον καινούργιο νόμο αυτό περνάει: Κατασχέσεις για το μισθωτό, ευνοϊκότερες ρυθμίσεις για τη φοροδιαφυγή στις επιχειρήσεις.

Δεν είναι θέμα καλού - κακού. Είναι ταξική επιλογή ενός κράτους που ανήκει σε μια τάξη.
Ενοχλεί αυτό όσους ανακαλύπτουν και πάλι το «έθνος» για να ζητήσουν ομοψυχία, αλλά αυτό είναι το κράτος των καπιταλιστών.

Κι επειδή πολύς λόγος γίνεται για τη δημοκρατία, αυτή δεν είναι μόνο η σχετική άνεση να μιλάς σ' ένα παγκάκι στο Ζάππειο, αλλά πριν απ' όλα η διασφάλιση του ελέγχου από τους από κάτω, το δικαίωμα αυτοί να νομοθετούν. Οσο η πλειοψηφία δημοκρατικά ψηφίζει κάθε τέσσερα χρόνια να αναθέτει την εξουσία και η μειοψηφία δημοκρατικά αποφασίζει κάθε μέρα να δένει την εξουσία της, δημοκρατία δεν υπάρχει.
Ναι στην πάλη για κάθε ψήγμα δημοκρατίας, χωρίς αυταπάτες όμως. Η εργατική εξουσία είναι η λύση.

Ριζοσπαστης

23 Ιουλ 2013

ΣΟΥΗΔΙΑ: Σε απολύσεις και περικοπές προχωράει η κρατική εταιρεία ηλεκτρισμού




Η κρατική εταιρεία ηλεκτρισμού στη Σουηδία, «Vattenfall»,που βέβαια λειτουργεί εδώ και χρόνια με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια, αποφάσισε να κουρέψει το αποθεματικό της πάνω από 3 δισεκατομμύρια ευρώ, να πουλήσει τις θυγατρικές που έχει στην Ολλανδία και Γερμανία και βέβαια να απολύσει τουλάχιστον 2.500 εργαζόμενους στην Ολλανδία, τη Γερμανία και τη Σουηδία.
Το «κούρεμα» αντιστοιχεί στο 5% του συνολικού αποθεματικού της εταιρείας που υπολογίζεται στα 50 δισεκατομμύρια ευρώ.
Ο λόγος, όπως είπε ο Oystein Loseth, διευθύνων σύμβουλος της εταιρείας, είναι η οικονομική κρίση, η υπερπαραγωγή πράσινης ενέργειας και οι χαμηλές τιμές στις ανταλλαγές των ρύπων στην ενέργεια, ενώ έσπευσε να επισημάνει ότι οι απολύσεις μπορεί να είναι και περισσότερες.
Βέβαια τα στοιχεία της εταιρείας λένε άλλα...
Για την περίοδο Γενάρης - Ιούνης 2013 αυξήθηκε η παραγωγή ηλεκτρικού ρεύματος κατά 5% σε σχέση με την προηγούμενη χρονιά. Το 2010 είχε κέρδη 1,3 δισεκατομμύρια ευρώ, το 2011 είχε 1,1 δισεκατομμύρια ευρώ και το 2012 η εταιρεία είχε κέρδη πάνω από 1,7 δισεκατομμύρια ευρώ.
Οι ευθύνες βέβαια πέφτουν βαριές και στη συμβιβασμένη σοσιαλδημοκρατική ηγεσία των εργαζομένων που σε ανακοίνωσή της τα βάζει με την ηγεσία της εταιρείας και ανάγει το πρόβλημα σε ανικανότητα κάποιων στελεχών, χωρίς να οργανώνει την πάλη των εργαζομένων και ουσιαστικά δικαιολογώντας τις απολύσεις στο όνομα των κερδών της επιχείρησης. Κριτική για το καπιταλιστικό σύστημα, που σ' αυτό το πλαίσιο δρα και η συγκεκριμένη κρατική εταιρεία, ούτε λόγος.
Όπως λέει και ένα σουηδικό εργατικό τραγούδι, αυτός είναι ο καπιταλισμός, είναι ο παράδεισος των πλουσίων...







22 Ιουλ 2013

The Purge: Μια μικρή ταινία για το ταξικό μίσος!






Ένας άστεγος μαύρος τρικλίζει σ ένα έρημο δρόμο σε μια εύπορη Αμερικανικη περιοχή με βιλες. Οι απεγνωσμένες κραυγές του για βοήθεια συναντιουνται με τη σιωπή. Προστατευμένοι πίσω από τα συστήματα συναγερμού και τα αλεξίσφαιρα ρολά οι κατοικοι της περιχης τον βλεπουν μεσα απο τις οθόνες των συστηματων ασφαλειας. 

Ο άνδρας, ο οποίος παραμένει ανώνυμος σε όλη την ταινία, κυνηγημένος από μια συμμορία βαριά οπλισμένων γιάπηδων με κομψα βραδινά ρούχα και γκροτέσκ μάσκες. Θα μπορούσαν να ειχαν βγεί κατ 'ευθείαν από τη ταινια American Psycho, αλλά σε αντίθεση με τον Patrick Bateman αυτοι δεν χρειάζεται να φοβουνται την αστυνομία.  

Είναι οι καλά προσαρμοσμένοι νέοι πολίτες που ασκούν το συνταγματικό τους δικαίωμα να συμμετάσχουν στην ετήσια πραδοση του "clean-up", «της εκκαθαρισης», he Purge). «Η εκκαθαριση», είναι μια παραλλαγή της ταινιας The Hunger Games (Αγώνες Πείνας), ή της ιαπωνικης ταινιας Battle Royale (Βασιλικη Μαχη). Εiναι ενα τακτικα διοργανωμενο, επικυρωμένο από το κράτος όργιο βίας που στηρίζει την κοινωνική σταθερότητα. Αλλά στο φιλμ του James DeMonaco η ταινία εξελισσεται στον εθνικο τοπο και όλοι οι πολίτες ειναι εν δυνάμει συμμετέχοντες. Επιπλέον, δεν είμαστε, όπως και στην ταινια The Hunger Games, σ ένα μετα-αποκαλυπτικό κόσμο, αλλά μάλλον στο πολύ εγγύς μέλλον και στο πολυ αναγνωρίσιμο ετος 2022.



Μια κυβέρνηση συνασπισμού. ''Οι νεοι ιδρυτές της Αμερικής'', έχoυν αναλαβει το έθνος για να το σώσουν από την οικονομική και κοινωνική κρίση στις αρχές της δεκαετίας του 2000. «Η εκκαθαριση» είναι η πανάκεια τους. Δώδεκα ώρες, οπου τα πάντα επιτρέπονται, συμπεριλαμβανομένης της δολοφονίας! Τα ανθρώπινα όντα είναι βίαια από τη φύση, λέει η επίσημη ιδεολογία, η οποία αναμιγνύει τον κοινωνικό δαρβινισμό με τη θρησκευτική χροιά, αλλά αν έχουμε το δικαιωμα για λίγες ώρες το χρόνο, χωρίς ελεγχο με τη σφοδρή επιθυμία για βία μπορούμε να καταφερουμε να ειμαστε πολιτισμένοι τον υπόλοιπο  χρόνο. Αυτη ειναι η λογικη της τακτικης. Είναι οι εσωτερικοι δαίμονες μας που θα καθαριστούν.

Αλλά η πραγματική κινητήρια δύναμη πίσω από την «εκκαθαριση» είναι  οικονομικοι. Είναι οι φτωχοί, οι άρρωστοι, οι ηλικιωμένοι, οι άνεργοι, οι άστεγοι που είναι τα πιο εύκολα θύματα. Οι ανώτερες τάξεις μπορούν να κρύβονται πίσω από αλεξίσφαιρα παραθυρόφυλλα. Αλλά τι κάνουν; Οι ακαδημαϊκοι εμπειρογνώμονες των μηντια συμφωνούν: Η τακτικη αυτη λειτουργεί. Η βίαιη εγκληματικότητα πέφτει τον υπόλοιπο χρονο, το ποσοστό ανεργίας είναι στο 1%. Το χρηματιστηριο εκτινασσεται στα ύψη στην εκδήλωση που ξεπερασε καθε προσδοκια, τη χρονια αυτη, από τον μεγαλο αριθμο συμμετεχοντων. «Η εκκαθαριση» είναι η τελική συνέπεια του δικού μας χρόνου- συναίνεσης σ εναν οικονομικό πόλεμο ενάντια στην εργατική τάξη και την παρενόχληση των ΜΜΕ εις βάρος των φτωχών. Είναι το αποτέλεσμα της παραμορφωμένης εικόνας, όπως π.χ  με τους Βρετανούς που πιστεύουν ότι το "όφελος της απάτης" επιδοματων κοινωνικής βοήθειας ειναι στα 24% του προϋπολογισμού, όταν το πραγματικό ποσοστό είναι μονο 0,7%.

 
 «Η εκκαθαριση» είναι μια ταινία για το ταξικό μίσος. Για το διαταραγμενο μίσος της ανώτερης τάξης εναντια στη ταξη των φτωχών. Αλλά και για το μίσος και τη καχυποψία που μεγαλώνει, γενικότερα στην κοινωνία, ταυτοχρονα με τις ταξικες διαφορες. 


Ο James Sandin ζει με την οικογένειά του σ ενα απο τα  πιο πολυτελή σπίτια σε μια περιοχή απο βίλες. Έχει κερδίσει τα χρήματά του απο το να εγκαταστει συστηματα  ασφάλειας για όλους τους γείτονές του, που τώρα κοιταζουν τα επιτευγματα του του με φθόνο. Είναι αυτοί που εχουν πληρώνονται για αυτα που εχει αποκτησει. Στην μακρά νύχτα της «εκκαθαρισης»  η οικογένεια Sandin θα μάθουν ότι κανείς δεν είναι πραγματικά ασφαλης σε μια αποκτηνωμένη κοινωνία.

Η ταινια «Η εκκαθαριση» διαθέτει επίσης μια μικρη αλλά λαμπρή ιστοσελίδα, που αξίζει μια επίσκεψη. Πειτε με συντηρητικο, αλλά συνήθως ενοχλουμαι περισσοτερο απο τις ταινίες που με προσελκύουν σε ένα δικτυακό τόπο όπου η ιστορία με τον ένα ή τον άλλο τρόπο συμπληρωνεται. Θέλω η ταινία να αρχίζει και να τελειώνει πάνω στον καμβά της οθονης. Αλλά εδω εχουμε μιαν εξαίρεση. Η σελίδα έχει σχεδιαστεί ως το επίσημο δικτυακό τόπο του Nεων Ιδρυτων της Αμερικής και προσφέρει μια πιο σε βάθος ιστορία και σατιρικα σχόλια. Διαβάστε, για παράδειγμα τις τουριστικές συμβουλές για όσους θέλουν να "καθαρισουν" αλλους μακριά από το σπίτι τους. Στη βαθμολογία των προορισμών για το Detroit  κατατάσσονται πέμπτοι.

Παρά το γεγονός ότι τα οικονομικά της πόλης αναλήφθηκαν από το κράτος το 2013 – στη πραγματικοτητα – η πολη εξακολουθεί να πάσχει από υψηλή εγκληματικότητα και ανεργία. Ως εκ τούτου, προσφέρει τώρα πολιτεία του Michigan $ 250 για κάθε θύμα, εφόσον ο κυνηγός έχει ενα πλήρες ωράριο εργασίας. Στην τέταρτη θέση έρχεται το Πόρτλαντ, ο ονειρικος προορισμός του καθε περιβαλλοντολογου εφ οσον η επιχείρηση μεταφορών της πόλης κινειται με ...βιομάζα από τα πτώματα των θυμάτων! Και στο San Diego, στη δευτερη θεση υπάρχουν πολλοι απλοι στοχοποιημενοι άστεγοι επειδή πολλοί απ αυτους έφυγαν από το Los Angeles, λόγω του παραδοσιακά υψηλού αριθμού κυνηγών της πολης.
 
Ξεχάστε την κακή κριτική στις Ηνωμένες Πολιτείες. «Η εκκαθαριση» σαν ταινία και το site είναι ένα οργισμένο, έξυπνο και τολμηρο σε σκεψη έργο τέχνης. Ίσως η πιο ενδιαφέρουσα Αμερικανική ταινία της χρονιάς (2013) μέχρι στιγμής.

Mτφ απο Αrbetaren


Να πέφτουν οι "μύθοι", ένας ένας !

Το Γερμανικό ΚΚ για την αντικομμουνιστική απαγόρευση άσκησης επαγγέλματος

Ο Γκιντερ Πολ, υπεύθυνος Διεθνών Σχέσεων του Γερμανικού Κομμουνιστικού Κόμματος


(DKP), αναφέρεται σε άρθρο του στα 40 χρόνια κινητοποιήσεων ενάντια στην πρακτική της αντικομμουνιστικής απαγόρευσης άσκησης επαγγέλματος στη Γερμανία, τονίζοντας τη μεγάλη βοήθεια που έχει προσφέρει η διεθνιστική αλληλεγγύη των Κομμουνιστικών Κομμάτων.

Αναλυτικά αναφέρει:
«Στις 28 Γενάρη 1972 οι πρωθυπουργοί των τότε ομόσπονδων κρατιδίων της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας (ΟΔΓ) και ο καγκελάριος Βίλι Μπραντ ψήφισαν τις "βασικές αρχές για το ζήτημα των εχθρικών προς το Σύνταγμα δυνάμεων στο δημόσιο τομέα", οι οποίες συνεχίζουν να επιδρούν ολέθρια μέχρι σήμερα. Έκτοτε, η γερμανική λέξη "Berufsverbote" (απαγόρευση άσκησης επαγγέλματος) εισάχθηκε σε όλες τις γλώσσες της Ευρώπης μεταξύ άλλων και ως "les Berufsverbote" στα γαλλικά και "the Berufsverbot" στα αγγλικά.
Με τη βοήθεια της "τυπικής έρευνας" η εγχώρια μυστική υπηρεσία "Προστασία του Συντάγματος" εξέτασε εξονυχιστικά 3,5 εκατομμύρια υποψήφιες και υποψηφίους. Παρακολουθούνταν αδιάλειπτα όλες οι σφαίρες της ζωής, ο χώρος εργασίας καθώς και οι πολιτικές και οι πολύ προσωπικές σχέσεις. Ακολούθησαν 11.000 επίσημες διαδικασίες απαγόρευσης άσκησης επαγγέλματος, 2.200 πειθαρχικές διαδικασίες, 1.250 απορρίψεις και 265 απολύσεις.
Η απαγόρευση άσκησης επαγγέλματος στρέφονταν ενάντια σε δασκάλες και δασκάλους, ταχυδρόμους, μηχανοδηγούς, νομικούς, ενάντια σε δημόσιους υπαλλήλους, υπαλλήλους και εργάτες στο επίπεδο της ομοσπονδίας, των ομόσπονδων κρατιδίων και των δήμων, ενώ εκφράστηκε και στην οικονομία.
Έπληξε κομμουνιστές και άλλους εργαζόμενους που είχαν εκφραστεί κριτικά για τις συνθήκες που επικρατούσαν στην ΟΔΓ. Μέχρι σήμερα, στις περισσότερες περιπτώσεις η απαγόρευση άσκησης επαγγέλματος δεν έχει καταργηθεί με νόμο.
Μέχρι και σήμερα συνεχίζουν να υπάρχουν διακρίσεις με οικονομικές ποινές: πολλοί από αυτούς που υπέστησαν αυτή τη διαδικασία βιώνουν σημαντικούς περιορισμούς στη ζωή τους με μόνιμες περικοπές συντάξεων. Μέχρι στιγμής κανείς δεν έχει απολογηθεί για την παραβίαση του συντάγματος από τις αρχές, ούτε η ομοσπονδιακή κυβέρνηση ούτε οι κυβερνήσεις των κρατιδίων.
Σε αυτήν τη μακρά περίοδο, η διεθνιστική αλληλεγγύη ήταν μια μεγάλη βοήθεια για τα θύματα αυτής της υπόθεσης. Η απαγόρευση άσκησης επαγγέλματος με αυτή τη μορφή εφαρμόστηκε ιδιαίτερα στις δικτατορίες στην Ελλάδα, την Ισπανία και την Πορτογαλία. Οι ανακοινώσεις από το εξωτερικό έδωσαν στα θύματα αυτής της διαδικασίας τη δύναμη να αντιμετωπίσουν τις πολιτικές επιθέσεις και την κοινωνική υποβάθμιση που αυτή επέφερε. Υπήρξαν δείγματα αλληλεγγύης από πολλά Κομμουνιστικά Κόμματα σε όλο τον κόσμο, κάτι που αποτέλεσε μεγάλη βοήθεια ιδιαίτερα για όσους προέρχονταν από τις γραμμές του Γερμανικού Κομμουνιστικού Κόμματος (ΓΚΚ), γιατί το ζήτημα δεν ήταν μόνο η στήριξη των συντροφισσών και των συντρόφων αλλά και ένα σαφές μήνυμα ενάντια στην επαπειλούμενη απαγόρευση του ΓΚΚ.
Η απαγόρευση άσκησης επαγγέλματος ενάντια στις κομμουνίστριες και τους κομμουνιστές απέκτησε μια καινούργια ευρύτερη σημασία μετά την προσάρτηση της Γερμανικής Λαοκρατικής Δημοκρατίας από την ΟΔΓ. Αμέτρητοι εργαζόμενοι από τη ΓΛΔ, που κατηγορήθηκαν για τη στενή σχέση που είχαν με το κράτος τους, έλαβαν την απόλυση τους από τη νέα εξουσία. Αυτό έπληξε ιδιαίτερα τον κλάδο της εκπαίδευσης, από τον πρύτανη του πανεπιστημίου Χούμπολντ μέχρι τη διευθύντρια ενός σχολείου.
Το κίνημα ενάντια στην απαγόρευση άσκησης επαγγέλματος στη Γερμανία αναβίωσε και μέσα από τις δραστηριότητες του Συνδικάτου Εκπαίδευσης και Επιστήμης (GEW) το οποίο στρέφεται ενάντια στο συνεχιζόμενο συνολικό φακέλωμα από την εγχώρια μυστική υπηρεσία με την επωνυμία "Προστασία του Συντάγματος" που εξακολουθεί να αρνείται την πρόσβαση στα υλικά της. Μάλιστα ισχυρίζονται ψευδώς ότι δεν υπάρχουν "φάκελοι". Ωστόσο, οι ενδιαφερόμενοι μπόρεσαν να διαπιστώσουν ότι βρίσκονται ακόμα υπό παρακολούθηση, ότι παρακολουθείται η άσκηση των πολιτικών τους δικαιωμάτων. Επομένως, το αίτημα είναι να καταργηθεί η υπηρεσία "Προστασίας του Συντάγματος". Το αίτημα αυτό αποκτά μια πρόσθετη σημασία μιας και έγινε γνωστό ότι αυτή η υπηρεσία "Προστασίας του Συντάγματος" συνεργάζεται με νεοναζί και μάλιστα τους χρηματοδοτεί.
Το ΓΚΚ χαιρετίζει την ετοιμότητα αρκετών Κομμουνιστικών Κομμάτων να συνεχίσουν την αλληλεγγύη της δεκαετίας του ’70 και του ’80 ενάντια στην απαγόρευση άσκησης επαγγέλματος και να παλέψουν ενάντια στον αντικομμουνισμό της άρχουσας τάξης που αυτή εκφράζει».

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...