(VIDEO): H oμιλία της Αλ. Παπαρήγα στη Βουλή για το πολυνομοσχέδιο!

Η πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΚΚΕ, Αλέκα Παπαρήγα, στην ομιλία της, υπογράμμισε την αντίθεση του Κόμματος στα αντιλαϊκά μέτρα και αποκάλυψε και την κάλπικη αντιπαράθεση των άλλων κομμάτων που συμφωνούν στον καπιταλιστικό δρόμο ανάπτυξης.

Σημείωσε:

«Παρακολουθώντας τουλάχιστον το 90% των ομιλιών - όχι βέβαια μέσα απ' την αίθουσα - άκουσα πάρα πολλές φορές ιδιαίτερα τους κυβερνητικούς βουλευτές να λένε, επιτέλους κάντε και καμιά πρόταση και όχι μόνο αντιπολίτευση. Τι νόημα έχει να κάνουμε πρόταση; Καταρχήν οι δικές μας οι προτάσεις είναι βέβαιο ότι θα απορριφθούν πανηγυρικά. Και το έχουμε δοκιμάσει, έχουμε φέρει σχέδια νόμου, έχουμε καταθέσει συγκεκριμένες προτάσεις κατά την αναλυτική συζήτηση νομοσχεδίων, καμία δεν έχετε υιοθετήσει και ορισμένες - θα πω παρακάτω - που έχετε, δεν λέω υιοθετήσει, τις έχετε προβάλλει κι εσείς ή ενδεχομένως πήρατε ιδέες κι από εμάς, πήρατε το κέλυφος. Ο τίτλος και το περιεχόμενο είναι ριζικά διαφορετικό. Μ' αυτή την έννοια, επιτρέψτε μου να μιλήσω κάπως γενικότερα αλλά σε πολύ συγκεκριμένα ζητήματα.

Παρακολουθώντας και χτες τις ομιλίες για την περίπτωση της "λίστας Λαγκάρντ" και σήμερα, τουλάχιστον κατέληξα στο συμπέρασμα ότι όσο περνάει ο καιρός, η αντιπαράθεση που γίνεται σήμερα με επίκεντρο δύο πόλους, αυτή είναι η αλήθεια, πόλος κυβερνητικός - πόλος ΣΥΡΙΖΑ, φτάνει στο σημείο σχεδόν, αν δεν το έχει πιάσει και το 100% μιας κάλπικης αντιπαράθεσης και δεν το λέω με ηθικούς όρους. Ηθικίστικα. Μιλάμε για μια κάλπικη αντιπαράθεση, που πριν απ' όλα εδραιώνεται στο πεδίο της οικονομίας. Τώρα, όταν μιλάμε για κοινωνικές ανάγκες και στα ζητήματα της πολιτικής, εκεί λίγο συσκοτίζεται αλλά στο πεδίο της οικονομίας είναι κάλπικη και είναι επικίνδυνη για τον εξής λόγο: Χειραγωγεί, αποπροσανατολίζει, αποβλακώνει. Βεβαίως, δεν λέμε ότι έτσι θα γίνουν τα πράγματα 100%, γιατί άλλωστε και στη Βουλή αλλά κυρίως μέσα στο λαό ευτυχώς δεν είστε μόνοι σας οι δύο πόλοι.

Πού συγκεκριμένα είναι κάλπικη η αντιπαράθεση; Μνημόνιο και τρόικα. Στο success story και στην ηθικοποίηση της πολιτικής αντιπαράθεσης. Οχι ότι δεν υπάρχουν ζητήματα ηθικής, αλλά όταν ηθικολογούμε, σκεπάζοντας ζητήματα ουσίας στην πολιτική τότε και αυτό είναι 100% κάλπικο. Και βεβαίως καταλαβαίνουμε, επαναλαμβάνεται αυτό που ζούσαμε χρόνια τώρα με την αντιπαράθεση ΠΑΣΟΚ - ΝΔ, όταν είχαμε το σύστημα της δικομματικής εναλλαγής. Μόνο που τώρα είναι διπολικό το σύστημα. Που σημαίνει ότι όλη η αντιπαράθεση γίνεται για την εναλλαγή κομμάτων στη διακυβέρνηση και όχι για την αλλαγή, πολύ περισσότερο ανατροπή της πολιτικής που δεν μπορεί να γίνει χωρίς ανατροπή της τάξης που βρίσκεται στην εξουσία.

Και μ' αυτή την ευκαιρία, θέλω να πω το εξής πράγμα προς την κυβέρνηση και ιδιαίτερα προς τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, αλλά κυρίως στη ΝΔ και προσωπικά στον κ. Σαμαρά. Τα κόμματά μας, είμαστε πολιτικοί, ταξικοί αντίπαλοι και εχθροί, δεν το συζητάμε. Εμείς όμως δεν σας αντιμετωπίζουμε σαν ένα κόμμα ή σαν ένα πολιτικό αρχηγό που είναι κρυμμένος κάτω απ' τα φουστάνια της Μέρκελ ή τα παντελόνια, γιατί δεν την έχω δει και ποτέ με φουστάνι. Δεν σας λέμε προδότες, υποτελείς, φοβισμένους κ.λπ. κ.λπ. Δεν σας λέμε όλους προσωπικά διαπλεκόμενους με τα α' ή τα β' συμφέροντα, σας αντιμετωπίζουμε σαν κόμμα που υπηρετεί τα συμφέροντα του κεφαλαίου ανεξαρτήτως προσωπικής ωφέλειας, μπορεί και μερικοί να έχουν και προσωπικό κόστος σ' αυτή την υπηρέτηση, δεν μας ενδιαφέρει όμως αυτό. Σας αντιμετωπίζουμε σαν ένα κόμμα που ενδιαφέρεστε να στηρίξετε την καπιταλιστική ανάπτυξη, για μια διέξοδο απ' την κρίση σε βάρος του λαού υπέρ της καπιταλιστικής κερδοφορίας.

Απαντήστε ταξικά - πολιτικά στο ΚΚΕ

Και σας ζητάμε να μας αντιμετωπίζετε έτσι, με επίθεση, με πολεμική, τη χειρότερη πολεμική αλλά σαν ένα κόμμα που βρισκόμαστε ταξικά και πολιτικά σε έναν αντίποδα. Εμείς σας κάνουμε κριτική απ' τη σκοπιά της αντίληψης που έχουμε για τον καπιταλισμό, για την καπιταλιστική διαχείριση, για το σοσιαλισμό κ.λπ. Εσείς από άλλη σκοπιά.

Π.χ. ε, βάλτε ένα τέρμα σ' αυτή την προπαγάνδα που λέει ότι το ΚΚΕ ένα πράγμα το ενδιαφέρει να κλείσουν τα εργοστάσια. Κάνετε πολύ μεγάλο λάθος. Πονάμε πολύ περισσότερο από εσάς όταν κλείνουν τα εργοστάσια. Οχι μόνο για ανθρωπιστικούς λόγους, γιατί πετιούνται οι εργάτες στην παρατεταμένη ή και μόνιμη ανεργία. Οχι γι' αυτό μόνο, και γι' αυτό, γιατί εν πάση περιπτώσει έχουμε κι εμείς το δικό μας ταξικό ουμανισμό. Αλλά εν πάση περιπτώσει, εμείς θέλουμε να καταργήσουμε τις καπιταλιστικές σχέσεις ιδιοκτησίας, αν θέλετε οι ιδιοκτήτες καπιταλιστές να γίνουν μισθωτοί, εργαζόμενοι. Αυτό θέλουμε. Δεν θέλουμε καθόλου να κλείνουν τα εργοστάσια.

Η καπιταλιστική ανάπτυξη και η καπιταλιστική κρίση κλείνουν τα εργοστάσια. Οι ανταγωνισμοί ανάμεσα στις καπιταλιστικές επιχειρήσεις. Αυτό το λέω γιατί θέλουμε να πούμε ορισμένα πράγματα και δεν χρειάζεται οι απαντήσεις να είναι σε ένα επίπεδο κάλπικο. Πολεμήστε μας όσο θέλετε, αλίμονο, αν δεν μας πολεμάγατε, θα ψαχνόμασταν. Γι' αυτό λέμε για κάλπικη αντιπαράθεση κι απ' την πλευρά του ΣΥΡΙΖΑ.

Ο ΣΥΡΙΖΑ δικαιώνει την κριτική που του ασκούμε

Και μ' αυτή την έννοια, εγώ θέλω να συγχαρώ πραγματικά τον κ. Τσακαλώτο για την ομιλία του σήμερα. Ηταν πολιτική ομιλία, που κι αν είχαμε μία αμφιβολία, 1 στις 100, μήπως είμαστε πάρα πολύ αυστηροί με τον ΣΥΡΙΖΑ, η ομιλία του, η οποία ήταν σοβαρή, χωρίς ηθικολογίες και τους γνωστούς χαρακτηρισμούς που άλλα στελέχη κάνουν, ήταν μια ομιλία που απέδειξε αυτό που λέμε, ομιλία απ' τη σκοπιά των Financial Times, απ' τη σκοπιά του Ντράγκι, ήταν αυτό που λέει ότι εμείς κύριοι μπορούμε να πετύχουμε το success story, που δεν μπορεί να το κάνει ο κ. Σαμαράς. Και δεν απευθυνόταν στο λαό η ομιλία του, γι' αυτό και ήταν πάρα πολύ σοβαρή, απευθυνόταν σ' αυτούς, στα τμήματα εκείνα των επιχειρηματιών που μπορεί να έχουν επιφύλαξη απέναντι στον ΣΥΡΙΖΑ. Και απ' αυτή την άποψη, πραγματικά να τον συγχαρώ.

Εμείς δεν αποκλείουμε η κυβέρνηση της ΝΔ να έχει ένα success story όπως το λέτε εσείς, δεν μ' αρέσει αυτή η ορολογία, αλλά τη χρησιμοποιώ για να συνεννοηθούμε. Αλλά δεν αποκλείουμε το success story να το πετύχει ο ΣΥΡΙΖΑ, η κυβέρνηση με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ. Δηλαδή, να μπούμε σε μία καπιταλιστική ανάπτυξη. Δεν το αποκλείουμε καθόλου. Αυτό όμως που αποκλείουμε είναι ότι απ' αυτή θα ωφεληθούν οι εργαζόμενοι και πολύ περισσότερο αποκλείουμε ότι θα παρθούν πίσω όλα τα μέτρα που πάρθηκαν απ' το μνημόνιο και μετά και πριν το μνημόνιο. Γιατί ο προπομπός των μέτρων αρχίζει πολύ πριν το μνημόνιο. Αυτό το υπογράφουμε, όσο κι αν θεωρηθούμε υπερβολικοί κι αυτή η κριτική δεν έχει να κάνει με στενά κομματικά συμφέροντα ούτε με εκλογικά. Γιατί συνήθως ο λαός θέλει να του καλλιεργείς και κάποιες ελπίδες. Αυτό το αποκλείουμε. Mια καπιταλιστική ανάπτυξη θα είναι αναιμική, προσωρινή και θα προετοιμάσει έναν νέο κύκλο κρίσης, που ειδικά για την Ελλάδα θα είναι πιο βαθιά, πιο οξυμένη και πιο παρατεταμένη.

Εκτός πια, αν η Ευρωζώνη συνολικά περάσει σε ανάκαμψη, πράγμα δύσκολο, εκτός κι αν δεν έχουμε προβλήματα στην Κίνα, κρίση κ.λπ. και το λέω γιατί ξέρετε ότι η αλληλεπίδραση του εθνικού και του διεθνικού σήμερα στα πλαίσια του καπιταλισμού, κι όταν μάλιστα είσαι ενταγμένος σε μια διακρατική καπιταλιστική ένωση, είναι ακόμα πιο μεγάλη απ' ό,τι να είσαι μια χώρα μεμονωμένη - και μεμονωμένη να είσαι πάλι είσαι ενταγμένη μέσα στο σύστημα της καπιταλιστικής οικονομίας.

Δεν το αποκλείουμε το success story, τι τσακώνεστε μεταξύ σας, δηλαδή κι αν πετύχει το success story τι είναι; Μπορεί να πετύχει με πόλο τον ΣΥΡΙΖΑ όχι γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ κυβερνά καλύτερα αλλά γιατί είναι αυτή η φάση. Και η κρίση μπορούσε να ξεσπάσει με το ΠΑΣΟΚ, μπορούσε να ξεσπάσει με κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, μπορούσε να ξεσπάσει και με τη ΝΔ όπως τότε ξέσπασε.

Δεν υπάρχουν μέσοι δρόμοι, μεσοβέζικες λύσεις

Η καπιταλιστική ανάπτυξη έχει συνέχεια την κρίση όπως η καπιταλιστική ειρήνη έχει συνέχεια τον καπιταλιστικό πόλεμο. Και για να ξεκαθαρίσουμε. Ποια συζήτηση έγινε εδώ; Αλλος λέει - η κυβέρνηση - να έρθουν οι επενδύσεις, να προσελκύσουμε επενδύσεις και βεβαίως γι' αυτό παίρνονται και τα μέτρα εναντίον του λαού, γιατί ένας παράγοντας για τις επενδύσεις είναι τα αντεργατικά μέτρα, ένας παράγοντας, δεν αρκεί αυτός, αλλά είναι ένας παράγοντας. Αλλος λέει το σχέδιο Μάρσαλ, το New Deal κ.λπ. κ.λπ.

Κοιτάξτε να δείτε, εδώ τώρα είμαστε στην εποχή του Φρ. Ρούζβελτ, εκεί βρισκόμαστε. Και βάζω το εξής ερώτημα, γιατί είναι πάρα πολύ σοβαρό αυτό το θέμα, το θέτει το ΚΚΕ επανειλημμένα. Το New Deal είναι που έσωσε την αμερικάνικη οικονομία και έφερε τη μεταπολεμική βελτίωση της ζωής του αμερικάνικου λαού; Γιατί έγινε. Με ταξικό πρόσημο βεβαίως, αλλά έγινε. Τότε γιατί έγινε ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος; Αν αρκούσε να χτυπήσουμε τη φοροδιαφυγή, εκείνο, το άλλο, την κακοδιαχείριση, τη διαπλοκή, γιατί χρειάστηκε να γίνει ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος;

Αμ, ούτε το New Deal έφτανε. Το ίδιο έγινε και με τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο. Κι ούτε ο πόλεμος είναι η πρώτη επιλογή, είναι η τελευταία επιλογή όταν δεν μπορούν να αναχαιτίσουν την καπιταλιστική κρίση. Κανένας δεν είναι φιλοπόλεμος ως πρώτο βήμα. Επομένως, τα πράγματα είναι πάρα πολύ σοβαρά, δεν μπορεί να υπάρχει εναλλακτική πολιτική πρόταση δίχως να είναι ριζική και δεύτερον δεν μπορεί να υπάρχει εναλλακτική πρόταση ούτε μεσοβέζικη, δεν υπάρχουν μέσοι δρόμοι, χωρίς να ξεκαθαρίζεις τι θα κάνεις στην περίπτωση που αυτή η ευρωπαϊκή και παγκόσμια κρίση δεν μπορεί να λυθεί έξω απ' τον πόλεμο. Οι δύο παγκόσμιοι πόλεμοι ήταν συνέχεια της κρίσης. Και καθόμαστε τώρα και συζητάμε τι έγινε το 1929, τι έγινε το 1931, πώς έλυσε η μία αστική κυβέρνηση... μα, τώρα παίζουμε; Δύο παγκόσμιοι πόλεμοι ήταν η διέξοδος απ' την κρίση. Και μια σειρά τοπικοί πόλεμοι σχετίζονται μ' αυτό ή εν πάση περιπτώσει μπορεί να είναι και προετοιμασία και μιλάμε όχι για έναν τοπικό πόλεμο ακόμα, γενικός είναι ο πόλεμος που γίνεται όχι παγκόσμια αλλά που γίνεται ανάμεσα στις ηγετικές ιμπεριαλιστικές δυνάμεις. Ποια θέση θα κρατήσει η Ελλάδα; Η όποια ελληνική κυβέρνηση.

Εχει πρόσημο ο εξορθολογισμός

Ενα ζήτημα αυτό. Δεύτερο. Λέτε μερικά εξυπνακίστικα. Ακούσαμε, με συγχωρείτε κ. Βορίδη από εσάς το άκουσα στην τηλεόραση. Καλά - λέει - εσείς είστε εναντίον της δημοτικής αστυνομίας, γιατί τώρα κόπτεστε αν καταργηθούν αυτές οι θέσεις;

Κοιτάξτε να δείτε, να το ξεκαθαρίσουμε, όταν μιλάγαμε και ψηφίσαμε κατά της δημοτικής αστυνομίας, δείτε τι είπαμε τότε. Αν πρόκειται για δραστηριότητες, ειρηνικές ας πούμε, που έχουν σχέση με κοινωνική φροντίδα ή δεν ξέρω με τι άλλο ή έστω με τα παρκαρίσματα κ.λπ., ας προσληφθούν δημοτικοί υπάλληλοι, δεν χρειάζεται να έχεις τον όρο αστυνομία, αν θέλεις το πρόστιμο για το παρκάρισμα είτε αστυνομικός το κάνει είτε ο δημοτικός υπάλληλος, οποιοσδήποτε μπορεί να το βάλει. Εμείς τότε είπαμε συγκροτείται ένας πυρήνας ο οποίος, δεν προβλέπαμε να ενταχθεί, θα μετατραπεί σε τοπική αστυνομία. Υπήρχαν τότε προ κρίσης μια σειρά προβληματισμοί, πολλαπλασιασμών των μηχανισμών της κρατικής καταστολής, που δεν ήταν όλοι ενταγμένοι στον επίσημο. Και δεν είναι τυχαίο ότι πρώτη σκέψη είναι να πάνε στην Αστυνομία την Ελληνική. Σ' αυτό είχαμε αντίρρηση. Αυτό δεν σημαίνει ότι θα αδιαφορήσουμε για το γεγονός ότι αυτοί μπορεί να πεταχτούν στο δρόμο.

'Η πάρτε τους σχολικούς φύλακες. Γιατί τους βάλατε; Μια σειρά τέτοιες θέσεις εργασίας δημιουργήθηκαν, κακοπληρωμένες, ολιγόωρες κ.λπ. για να αντιμετωπίσετε το πρόβλημα και της παρατεταμένης ανεργίας, είναι αυτά τα φάρμακα μέσα στα πλαίσια του καπιταλισμού, να εκτονώσετε τη λαϊκή αντίδραση, αλλά και για να αντιμετωπίσετε και ορισμένα υπαρκτά προβλήματα που έχουν σχέση με τα ναρκωτικά, με το γεγονός ότι υπάρχουν σχολεία που είναι μέσα στη μέση κεντρικών δρόμων π.χ. έξω απ' την Γκράβα χρειάζεται ένας άνθρωπος να σταματάει τα αυτοκίνητα για να περνάνε τα παιδιά μέσα στο σχολείο. Κι έτσι κάνατε αυτές τις μεσοβέζικες λύσεις.

Το μνημόνιο τι κάνει; Το μνημόνιο είναι η γενική πολιτική στα πλαίσια του καπιταλισμού, στη συγκεκριμένη φάση που βρίσκεται, στο ανώτατο στάδιό του, της σήψης, και όπου απλώς το μνημόνιο εντάχθηκε με τη μορφή του σοκ, μέσα σε λίγο χρονικό διάστημα να μπουν πάρα πολλά.

Να σας πω ένα άλλο, γιατί λέτε για τις προτάσεις, προσπαθείτε να εξορθολογήσετε ορισμένα πράγματα; Ναι. Κι αυτό αύριο θα κάνει και ο ΣΥΡΙΖΑ, έχει δε περιθώρια εξορθολογισμού... Αλλά υπάρχει συντηρητικός, αντιλαϊκός εξορθολογισμός και φιλολαϊκός. Υπήρχαν 250, αν θυμάμαι καλά, διαφορετικά ασφαλιστικά ταμεία, εμείς ακόμα με το νομοσχέδιο Γιαννίτση δώσαμε τη συνολική μας πρόταση που δεν μπορεί να φορεθεί στα πλαίσια της πολιτικής τότε του ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ, ούτε και του ΣΥΡΙΖΑ αύριο, τι είπαμε; Ενα ενιαίο ταμείο. Για όλους τους μισθωτούς δημοσίου και ιδιωτικού τομέα, ένα για τους αυτοαπασχολούμενους κι ένα για την αγροτιά.

Το κάνετε αυτό. Τέτοιες προτάσεις; Δεν είναι ότι υιοθετήσατε δική μας πρόταση, είναι ένας φυσιολογικός εξορθολογισμός, γιατί εξοικονομείτε έξοδα, εργαζόμενους κ.λπ. και γιατί φεύγετε μέσα από ένα χάος.

Το περιεχόμενο έχει σημασία, όχι το περίβλημα

Αλλά εμείς δεν είχαμε μόνο αυτήν την πρόταση, ενιαίος φορέας. Βγαίνουν και τώρα και λένε ενιαίος φορέας ναυπηγείων, ενιαίος αμυντικής βιομηχανίας, όλοι και ο ΣΥΡΙΖΑ και ο ενιαίος φορέας καταργεί τον ενδομονοπωλιακό ανταγωνισμό, καταργεί την εκμετάλλευση; Καταργεί τον κατώτατο μισθό, τον μισθό φτώχειας που φέρνει και το νομοσχέδιο μέχρι το 2017; Αυτά δεν τα καταργεί. Αυτό είναι ένα περίβλημα, που μπορεί κι εμείς να το υποστηρίζουμε και το ΠΑΣΟΚ, και η ΝΔ, και ο ΣΥΡΙΖΑ και οι ΑΝΕΛ και το περιεχόμενο να είναι ταξικό αντεργατικό αντιλαϊκό. Κάνετε τέτοιους εξορθολογισμούς.

Οταν είμαστε αντίθετοι το καταψηφίσαμε, και μας λέγατε και τότε είστε υπέρ των 250 ασφαλιστικών ταμείων; Οχι δεν είμαστε. Και δική μας θέση ήταν ο διαχωρισμός των κλάδων σύνταξης και υγείας, το κάνετε. Τέτοιες προτάσεις, και γι' αυτό τσακώνεστε μεταξύ σας, και μπορεί ένα κόμμα να μην υιοθετεί από λόγους εμμονής στο παρελθόν κι άλλο να είναι πιο ευέλικτο, πιο ανοιχτό σε καινούργιες προτάσεις.

Γιατί τα λέμε αυτά. Γιατί το "ναι" και το "όχι" σε ένα νομοσχέδιο μπορεί να δίνεται από διαφορετική σκοπιά και ιδιαίτερα το "όχι". Μα, πάντα η αντιπολίτευση μέσα στη Βουλή ψήφιζε "όχι", τι θα πει αυτό; Λέτε π.χ. ο κρατισμός σημαίνει σοβιετοποίηση, ε, ο καπιταλισμός κάποτε είχε ανάγκη από τις κρατικές καπιταλιστικές επιχειρήσεις, κρατικός καπιταλισμός, με τον κρατικό καπιταλισμό είναι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είμαστε εμείς, μη μας φορτώνετε δηλαδή αυτό το θέμα.

Εμείς δεν λέμε κρατικοποιήσεις γενικώς σαν απάντηση στην κρίση, ούτε δημόσιος τομέας που θα υπηρετεί τις κοινωνικές ανάγκες, λέτε και είμαστε σε μία κοινωνία μη ταξική. Αυτό μπορεί να γίνει σε μία κοινωνία που υπηρετεί τις κοινωνικές ανάγκες, που δεν είναι ταξική. Μπορείτε να μου πείτε πώς μπορείτε να επιβάλετε σε μία επιχείρηση να μην κλείσει όταν δεν έχει κέρδη; Για πείτε μου; Γιατί εμείς θα το θέλαμε αυτό, για να μη φύγουν οι εργαζόμενοι και για να μπορούμε να φτιάξουμε και οργανώσεις, κομματικές μέσα σ' αυτό το εργοστάσιο. Μπορείτε να το επιβάλλετε;

Γι' αυτό μιλάμε για την ηθικοποίηση της κριτικής. Γυρίσαμε στην εποχή του Σπινόζα. Αλλά ο Σπινόζα όταν έκανε κριτική στη δημοκρατία, σε εκείνη τη φάση ενδεχομένως περιείχε και θετικά στοιχεία και προωθητικά η κριτική του. Εκανε κριτική στο απερχόμενο φεουδαρχικό σύστημα που δεν είχε καταρρεύσει εντελώς και στην αυγή του καπιταλισμού έκανε κριτική στην αστική δημοκρατία. Τι κριτική κάνετε τώρα; Για υπεράσπιση του Συντάγματος και εκείνα, τα άλλα. Παίρνετε το Σύνταγμα και λέτε, μα το Σύνταγμα λέει ότι προστατεύεται η οικογένεια. Κι αυτό μπορεί να λέει το Σύνταγμα και να δικαιολογεί και τα μέτρα της οποιασδήποτε κυβέρνησης που είναι εναντίον της οικογένειας.

Ε, λοιπόν το ΚΚΕ σ' αυτήν την αντιπαράθεση δεν μπορεί να μπει και γι' αυτό αρνείται να στηρίξει ή να συμμετάσχει σε μία κυβέρνηση στο έδαφος του καπιταλισμού. Τι να κάνουμε; Απαντήστε μας πάνω σ' αυτό. Απαντήστε μας ταξικά. Κι όχι με αυτά τα μοντέρνα και τα μεταμοντέρνα που λέτε ότι είσαι παρωχημένος... Γιατί παρωχημένοι δεν είναι ο Μπερνστάιν και ο Κάουτσκι; Κι όμως είναι σημαία σήμερα μέσα στο κοινοβούλιο. Παρωχημένοι δεν είναι ο Σμιθ, ο Φουκουγιάμα; Κι όμως λάμπουν μέσα στη Βουλή.

Λοιπόν, ας αφήσουμε ποιος είναι μπροστά και ποιος είναι πίσω κι ας συζητήσουμε εκεί που υπάρχουν πραγματικές ριζικές διαφορές ή πολύ επιμέρους. Γιατί, εν πάση περιπτώσει, απ' τη χτεσινή συζήτηση και τη σημερινή αυτό που μου έμεινε είναι μια ηθικολογία. Οχι ότι δεν υπάρχει πρόβλημα ηθικής, αλλά είναι επιμέρους. Καταλαβαίνετε με ποια έννοια το λέω».

Ριζοσπαστης