30 Νοε 2013

Στρατηγική του κεφαλαίου



















Ο χτεσινός Τύπος αναπαράγει δήλωση του Επιτρόπου της Κομισιόν, Ολι Ρεν, που λέει το προφανές: Οτι κάθε μία από τις αντιδραστικές μεταρρυθμίσεις στην αγορά εργασίας «δεν αποτελεί μέρος των όρων πολιτικής που συμφωνήθηκαν μεταξύ της ελληνικής κυβέρνησης, του ΔΝΤ, της ΕΚΤ και της Επιτροπής» και ότι η τρόικα «συμμετέχει σε τακτικό διάλογο πολιτικής με τις ελληνικές αρχές, σχετικά με ευρύ φάσμα θεμάτων που αφορούν την αγορά εργασίας».

Λέει, δηλαδή, ότι οι ανατροπές στις εργασιακές σχέσεις και τους μισθούς, στις συντάξεις και την Ασφάλιση δεν προέκυψαν από το μνημόνιο, ούτε περιορίζονται στα μέτρα που αυτό περιλαμβάνει. 
Αντίθετα, εφαρμόζονται στο πλαίσιο της ενιαίας στρατηγικής της ΕΕ, όπως αποτυπώνεται στα επίσημα έγγραφα, στις οδηγίες και τις στρατηγικές κατευθύνσεις της. Πάνω σ' αυτό το έδαφος συζητάει η τρόικα με την κυβέρνηση, που έχει την ευθύνη να εξειδικεύσει και να εφαρμόσει τις αντεργατικές - αντιλαϊκές ανατροπές.

Κατά συνέπεια, τα μέτρα αυτά δεν επιβάλλονται «από έξω», ή από κάποια «ξένη δύναμη». Ούτε είναι ζήτημα της μιας ή της άλλης κυβέρνησης ποια από αυτά θα εφαρμόσει και ποια όχι, αφού αποδέχεται το στρατηγικό πλαίσιο της ΕΕ και τον καπιταλιστικό μονόδρομο. Είναι μέτρα που υπηρετούν τις σύγχρονες ανάγκες του κεφαλαίου και την ανταγωνιστικότητά του, η οποία στηρίζεται κατά βάση στη μείωση της τιμής της εργατικής δύναμης.

Οσοι, λοιπόν, προσπαθούν να αθωώσουν την ΕΕ, αποδίδοντας τα αντεργατικά μέτρα πότε στο «νεοφιλελεύθερο μείγμα διαχείρισης», πότε στις «ανίκανες» και «υποτακτικές» κυβερνήσεις, ή όσοι προσπαθούν να παρουσιάσουν τις ανατροπές στα εργασιακά και στο ασφαλιστικό σαν εκδούλευση τάχα της κυβέρνησης σε συγκεκριμένες μερίδες του κεφαλαίου, προσφέρουν κακές υπηρεσίες στην εργατική τάξη.

Το ίδιο ισχύει και για όσους με αφορμή τις δηλώσεις Ρεν διαπίστωσαν ότι η κυβέρνηση «δουλεύει για τα συμφέροντα των βιομηχάνων και όχι για το δημόσιο συμφέρον». Κρύβουν ότι αυτό δεν είναι ίδιο για εργαζόμενους και εργοδότες και σπέρνουν αυταπάτες ότι με μια άλλη, «εθνική πολιτική», θα μπορούσαν να βγουν εξίσου κερδισμένοι οι εκμεταλλευτές και οι εκμεταλλευόμενοι.

Οι εργαζόμενοι στην Ελλάδα, και σε κάθε χώρα της ΕΕ, έχουν απέναντί τους όχι μόνο την κυβέρνηση της δοσμένης στιγμής, ούτε κάποιους «καλούς» και «κακούς» καπιταλιστές, από τους οποίους πρέπει να διαλέξουν. Εχουν απέναντί τους το σύνολο των μονοπωλίων, που συλλογική έκφραση των συμφερόντων τους είναι οι κυβερνήσεις στα κράτη - μέλη τους και η λυκοσυμμαχία τους η ΕΕ. 

Να γιατί η θέση του ΚΚΕ για αποδέσμευση από την ΕΕ, με λαϊκή εξουσία, με κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων και μονομερή διαγραφή του χρέους, είναι η μόνη που μπορεί να δώσει φιλολαϊκή διέξοδο και προοπτική.

Ριζοσπαστης

29 Νοε 2013

Αμερικάνικες γαλοπούλες

Στις γαλοπούλες με το όνομα Ποπκορν και Κάραμελ έδωσε συμβολικά χάρη ο Αμερικανός Πρόεδρος, παραμονή της γιορτής των Ευχαριστιών. 

Τα δυο πτηνά δεν θα είναι συνεπώς μεταξύ των περίπου 46 εκατομμυρίων γαλοπούλων που καταναλώνονται κάθε χρόνο στη γιορτή των Ευχαριστιών από τους Αμερικανούς.

Για τους πέντε Κουβανούς που κρατιούνται φυλακισμένοι σε Αμερικανικές φυλακές από το 1998, Φερνάντο Γκονσάλες, Ρενέ Γκονσάλες, Χεράρδο Ερνάντες, Ραμόν Λαμπανίνιο και Αντόνιο Γκερέρο, δεν υπάρχει χάρη παρ' όλη τη διεθνή κατακραυγή και τις χιλιάδες παρεμβάσεις αλληλεγγύης που απαιτούν την απελευθέρωση των Πέντε Κουβανών εδώ και χρόνια.

Πρόσφατα, στις 11 Γενάρη, ακριβώς στη καρδιά του Μαϊάμι στη γειτονιά Μικρή Αβάνα, έκανε την εμφάνισή της μια πινακίδα (διαστάσεων 6 x 12 μέτρα) με τα πορτρέτα τους και ακριβώς από κάτω υπήρχε το μήνυμα «Λευτεριά στους Πέντε Κουβανούς».

Δυστυχώς όμως η πινακίδα αυτή στεκόταν εκεί όχι περισσότερο από 24 ώρες.

Στις 12 Σεπτέμβρη του 1998, συνελήφθησαν από το FBI στο Μαϊάμι και κρατήθηκαν στην απομόνωση για τους επόμενους 17 μήνες. 
Δικάστηκαν στο Μαϊάμι το 2001 και λόγω παραποιημένων και κατασκευασμένων κατηγοριών εναντίον τους καταδικάστηκαν με ποινές που κυμαίνονται από 15 χρόνια μέχρι σε διπλή ποινή ισόβιας κάθειρξης.
Στερούνται επισκέψεις από τις οικογένειές τους, ενώ ακόμη και οι οικογένειες τριών από αυτούς που τους επιτρέπεται να τους επισκέπτονται, συχνά περιμένουν επί μήνες και χρόνια για την έκδοση βίζας.

Σε αντίθεση με τους «5», γνωστοί εγκληματίες, όπως ο Λουίς Ποσάδα Καρίλες και ο Ορλάντο Μπος - που και οι δύο έχουν ομολογήσει δημόσια την ανάμειξή τους στην κατάρριψη αεροσκάφους της «Cubana» το 1976 με αποτέλεσμα το θάνατο των 73 επιβαινόντων - κυκλοφορούν ελεύθεροι στις ΗΠΑ, όπως και οι γαλοπούλες του Ομπάμα.

Συμπεριλαμβάνεται, άραγε, στο ... θαυμασμό του κου Τσίπρα και αυτή η ... «δημοκρατική» ευαισθησία του προέδρου Ομπάμα;

Πηγή: 902.gr
 

28 Νοε 2013

KKE: Τούσσας και Μπορμπότης για το φάρμακο ως εμπόρευμα! ( 2 VIDEOs)


Τη δημαγωγική αντιπαράθεση κυβέρνησης και ΣΥΡΙΖΑ σχετικά με την τροπολογία για το φάρμακο στηλίτευσε ο Γιώργος Τούσσας, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και ευρωβουλευτής.

Μιλώντας στον τηλεοπτικό σταθμό «MEGA» σημείωσε ότι αυτή η αντιπαράθεση «δεν αφορά το αν οι εργαζόμενοι, οι ασφαλισμένοι, οι άνεργοι, οι λαϊκές οικογένειες θα εξασφαλίσουν φθηνό φάρμακο», αλλά επιδιώκει «να συγκαλύψει την ενιαία στρατηγική που έχουν, ότι το φάρμακο πρέπει να αποτελεί εμπόρευμα».

Ο Γιώργος Τούσσας εξήγησε ότι στη Βουλή το ΚΚΕ ψήφισε «παρών» γιατί δε θέλει να μπει στη διαμάχη των ντόπιων και των ξένων φαρμακοβιομηχανιών. Απαντώντας στους ισχυρισμούς ότι θα μειωθεί η τιμή των φαρμάκων υπενθύμισε ότι το προηγούμενο διάστημα βγήκαν από τη λίστα των συνταγογραφούμενων φαρμάκων εκατοντάδες φάρμακα και αυξήθηκε η συμμετοχή των ασφαλισμένων.

Όπως είπε, το ΚΚΕ δεν σταματάει στην καταγγελία, αλλά έχει αιτήματα και διεκδικήσεις, για να εξασφαλιστούν φάρμακα για όλες τις εργατικές και λαϊκές οικογένειες.

Σχολιάζοντας τις προτάσεις της τρόικας για να συνδεθούν οι συντάξεις με το εισόδημα και την περιουσιακή κατάσταση των ασφαλισμένων, απαρίθμησε μια σειρά κοινοτικές οδηγίες που κινούνται προς αυτή την κατεύθυνση.

Ο Κώστας Μπορμπότης, στέλεχος του ΚΚΕ, τόνισε το βράδυ της Τετάρτης στον τηλεοπτικό σταθμό «Kontra» αναφερόμενος στην αντιπαράθεση κυβέρνησης και ΣΥΡΙΖΑ σχετικά με την τροπολογία για τα φάρμακα οτι: «Το ΚΚΕ ψήφισε "παρών" για να μην αξιοποιηθεί η θετική ή η αρνητική του τοποθέτηση στον αποπροσανατολισμό του λαού και στην ενδοεπιχειρηματική κόντρα για το ποιο τμήμα των φαρμακοβιομηχάνων θα κερδίσει περισσότερο».

«Δεν είναι η πρώτη φορά που βλέπουμε υψηλούς τόνους σε μια συζήτηση στη Βουλή», σημείωσε χαρακτηριστικά και εξήγησε ότι «αυτό γίνεται για να κρύψει τις στρατηγικές συγκλίσεις της κυβέρνησης και της αξιωματικής αντιπολίτευσης».
Επίσης ξεκαθάρισε ότι ο ασθενής δεν θα βγει κερδισμένος από την όποια μείωση υπάρξει στις τιμές κάποιων φαρμάκων γιατί εντάσσεται στη συνολικότερη πολιτική περικοπής δημόσιων δαπανών στην περίθαλψη, στην Πρόνοια, στην Υγεία. Όπως είπε, «το 2010 η μεσοσταθμική συμμετοχή των ασφαλισμένων ήταν 9% και σήμερα είναι 24%», με αποτέλεσμα τα λαϊκά νοικοκυριά να αναγκάζονται να βάζουν όλο και πιο βαθιά το χέρι στην τσέπη για  φάρμακα, εξετάσεις και νοσήλια.

Παρουσιάζοντας την πρόταση του ΚΚΕ για το συγκεκριμένο ζήτημα, υπογράμμισε ότι στο πλαίσιο του άλλου δρόμου ανάπτυξης το Κομμουνιστικό Κόμμα τάσσεται υπέρ ενός «ενιαίου κρατικού φορέα που θα διαχειρίζεται την έρευνα, την παραγωγή, την εισαγωγή όπου χρειάζεται και τη δωρεάν διάθεση σε όλους -ασφαλισμένους και ανασφάλιστους- του φάρμακου».

Αναφερόμενος στο λεγόμενο αντιρατσιστικό νομοσχέδιο, επισήμανε ότι ενσωματώνει την κοινοτική οδηγία που ανοίγει το δρόμο για την εξίσωση φασισμού και κομμουνισμού και την ποινικοποίηση της ριζοσπαστικής ιδεολογίας. Πρόσθεσε πως ο χαρακτηρισμός μιας γενοκτονίας είναι πολιτικό και όχι ακαδημαϊκό θέμα, φέρνοντας το παράδειγμα της επέμβασης κατά της Γιουγκοσλαβίας, που έγινε με πρόσχημα την τέλεση γενοκτονίας. Όπως είπε, με βάση το «αντιρατσιστικό» νομοσχέδιο οι κινητοποιήσεις του ελληνικού λαού, που αντιτάχθηκε σε αυτή την επέμβαση, θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν παράνομες.

902gr

27 Νοε 2013

Η ξεφτίλα του καπιταλισμού

Ο καπιταλισμός δεν μπορεί να επιστρέψει στη φεουδαρχία, ούτε στο δουλοκτητικό σύστημα από πλευράς σχέσεων παραγωγής και γενικότερα κοινωνικών σχέσεων.

Όμως, καθώς σαπίζει, όλο και περισσότερο μπορεί να φλερτάρει με τη βαρβαρότητα απέναντι στους καταπιεζόμενους, που εκδήλωναν τα πριν απ' αυτόν εκμεταλλευτικά συστήματα.

Κι αν στη δουλοκτητική αρχαία Ρώμη ανέβαζαν τους δούλους προς πώληση σε ένα πατάρι για να δείξουν τα μούσκουλα, την ομορφιά και την υγεία του ...εμπορεύματος και οι ενδιαφερόμενοι δουλοκτήτες τούς κοιτούσαν στα δόντια για να την επιβεβαιώσουν, σήμερα στην πρωτεύουσα της Δανίας, του «ευρωπαϊκού πολιτισμού» και του «ευρωπαϊκού κεκτημένου», βάζουν τους εργαζόμενους πίσω από μια βιτρίνα ως εμπόρευμα προς πώληση.

Ο άνεργος, σαν πίθηκος στο κλουβί, καθισμένος για ένα τρίωρο σε ένα γραφείο πίσω από το τζάμι (φωτό), προσπαθεί να επιδείξει τις εργασιακές ικανότητές του, την εργασιακή εμφάνισή του και την υγεία του, που ίσως δελεάσει κάποιον καπιταλιστή ή τον επιστάτη του να τον προσλάβει ως μισθωτό δούλο για ένα κομμάτι ψωμί.

Δεν μπορεί να είναι αυτό το μέλλον των εργαζομένων και των παιδιών τους τον 21ο αιώνα. 

Ένας άλλος κόσμος είναι αναγκαίος και επίκαιρος, όχι με καλύτερη διαχείριση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο, που οι βαθιές και μακρόχρονες κρίσεις του καπιταλισμού θα κάνουν όλο και πιο βάρβαρη, αλλά με κατάργηση της εκμετάλλευσης και της καπιταλιστικής ιδιοκτησίας στα μέσα παραγωγής από την οποία πηγάζει, με απελευθέρωση των απεριόριστων δυνατοτήτων της εργατικής δύναμης από τα δεσμά της λειτουργίας της ως εμπορεύματος στον καπιταλισμό. 

Βάζοντας για πάντα το κεφαλαιοκρατικό σύστημα σε μια σκονισμένη βιτρίνα, στο ίδιο σκοτεινό τμήμα του μουσείου της ανθρώπινης ιστορίας, μαζί με τους Λουδοβίκους και τους αφέντες του Σπάρτακου.

26 Νοε 2013

"Της Αγίας...Άννας!"




Τελευταια καταλαβαινε οτι βαριοταν και να μιλαει σε μερικους γνωστους και γειτονες και ο λογος ηταν οτι ειχε απηυδησει απο τη βλακεια αρκετων γνωστων γυρω του! 

Οι ιδιοι βεβαια ειχαν αλλη αποψη για τον εαυτο τους και αυτο ηταν το παραδοξο! Οι περισσοτεροι περνιοντουσαν για «εξυπνοι», αλλα με τι ...προσοντα, σκεφτοταν μερικες φορες, οταν ηταν ξεκαθαρο σ αυτον οτι πολλοι απο αυτους τους ..''ξυπνιους'' δεν ηξεραν καν να υπερασπιστουν τα συμφεροντα της ταξης τους και αγανακτουσαν μονο με ο τι προβαλλαν τα καναλια και τα μεσα μαζικης διαδικτυωσης ως ...«ενημερωση» και ως ....«κοινο καλο»! 

Δεν καταλαβαινε καποιους ανθρωπους..Συχνα σκεφτοταν ποσο χρονων ηταν ολοι αυτοι που εκαναν για παραδειγμα fav και RT στο  τι ειπε ο ταδε ..Χρυσαυγιτης και το τι σχολιασε ο ταδε  Πασοκος και ο δεινα ξεπουλημενος υπουργος  και παει λεγοντας. 
Μιλαμε για μεγαλο χασιμο χρονου βεβαια, αλλα καπως πρεπει να...περασει η μερα και να ξεχασεις την...ανεργια σου! Γιατι ετσι και κατσεις και συνειδητοποιησεις  τη πραγματικη κατασταση που οι περισσοτεροι βρισκονται, σ αυτη τη χωρα, θα πρεπει ειτε να μεταναστευσει κανεις ειτε να βγει στους δρομους και να τους παρει ο ...διαολος ολους οσους μας εστειλαν εμμεσα, ή αμεσα στην ανεργια και ολους οσους με τις πολιτικες τους πανε να μας «φανε» το σπιτι και τη ζωη!!
Ποσο λογικο φαινεται, να γελάει κανεις με τα αστεία των νεοναζί, οταν δεν εχει διεκδικησει τιποτα, ουτε καν εχει κατεβει ποτε σε μια πορεια, μη τυχον και γινουν φασαριες; Ποσο λογικο ειναι να προωθει κανεις διαφορα links απο ...«εμπνευσμενα ατομα» που εντελως τυχαια δεν κανουν ποτε απεργιες! Αυτοι ειναι ''σωστοι'', οχι σαν κατι αλλους...που απεργουν μονο και μονο για να χανουν οι φοιτητες τα εξαμηνα στις σχολες, ετσι; Αυτο δεν λενε και στις...''ειδησεις'';!!

-Ἠ εχει οικονομικα προβληματα, ή τα χει μπλεξει με καμμια, ελεγαν δυο γειτονες γι αυτον. Tον βλεπω λιγο απομακρο, τελευταια. Τον ρωτουσα τις αλλες αν θα ψηφιζε Συριζα, γιατι ξερω οτι παντα ψηφιζε ..αριστερα, κι αυτος με κοιταξε μονο, δεν μου απαντησε κι εφυγε σαν να βιαζοταν!

-Κανενα ραντεβου θα´χε, καημενε, ειπε ο αλλος και γελασε! Εγω τον πετυχα τις αλλες στην Εφορια και πριν προλαβω να του πω ενα «γεια», εκεινος εστριψε απο ενα στενο, σαν να θελε να με αποφυγει. Λες να χε ραντεβου με καμμια γκομενιτσα; Ελα μωρε τον εχεις για...περιπετειες; Eνας κατσουφης ειναι παντα που τρεχει σε διαδηλωσεις!

-Λες να ειναι τωρα ανεργος, γι αυτο να μας αποφευγει; 

Τι να σου πω; Δεν εχω και πολλα πολλα μαζι του. Ενα καλημερα λεμε. Ποιος ξερει, βρε Δημο; Σημερα ειναι «ο σωζων εαυτον σωθειτο». Φτασαμε πια να σκεφτομαστε να ψηφισουμε μεχρι και...Συριζα, για να καταλαβεις, αρκει τα παιδια μας να εχουν δουλειες! 
Με το Πασοκ, τι καταλαβαμε; Θελουμε νεα ελπιδα τωρα, αν και ο Αλεξης δεν μας τα λεει ξεκαθαρα, μια ετσι μια αλλιως! Αλλα και ποιον αλλον να ψηφισεις βρε συ; Δε μου λες, τι γνωμη εχεις για την ...κεντροαριστερα και την Πρωτοβουλία των 58;

Για κατι τετοιες κουβεντες δεν μιλουσε πια σε πολλους γειτονες, γιατι για τους περισσοτερους που ηξερε, μεχρι εκει εξαντλούνταν η....«αριστεροσυνη» τους! Σαν καποιους γνωστους bloggers που μερικες φορες,  οταν τους διαβαζε, οικτηρε μετα τον εαυτο του ολη την ημερα, γιατι ολοι τους, (λες και ηταν βαλτοί!) ισως και επειδη εκριναν ...«εξ ιδιων», συγκλιναν σε 3 πραγματα: 

1.  «Δεν υπαρχει πουθενα ελπιδα!»
2.  «Ολοι οι Ελληνες νοιαζονται για τον εαυτο τους και μονο!»
3. «Ο ΣΥΡΙΖΑ πρεπει να γίνει κυβέρνηση» (ακομα κι αν οι ιδιοι ηξεραν οτι θα καεί και οτι δεν θα πραγματοποιησει εστω και μερος των οσων περιστασιακα υποσχεται). 

Και γιατι, αραγε, να γινουν ολα αυτα, αναρρωτιοταν συχνα, οταν το αποτελεσμα ειναι σχεδον προβλεψιμο απο ολους τους ...«νεροκουβαλητες» του; 

Γιατι να χρειαζομαστε αραγε αλλη μια...φτηνη δικαιολογια, ακομη ενα... εμποδιο; Μηπως επειδη το συστημα κανει ο τι μπορει ωστε να μη ψηφισουμε το μονο αυτονοητο κομμα, που θα επρεπε να ειχαμε ψηφισει με ...χερια και με ποδια μεχρι τωρα, ωστε να ειχαμε βαλει φραγμους στα σχεδια τους και να δειχναμε-αν οχι τιποτα αλλο- τουλαχιστον οτι δεν πιανομαστε ευκολα...κοροιδα, ως ταξη! Τοσο δειλοι, ομως, ειναι οι περισσοτεροι...γνωστοι και αγνωστοι γυρω μας, οταν η αληθεια ειναι οτι δεν εχουν να χασουν τιποτα, πια..Μας τα παιρνουν ολα, ενα ενα...
Θεωρουνται «τυχεροι» πια οσοι κρατησουν τα σπιτια τους και...«υπερτυχεροι» οσοι εχουν εξασφαλισει σπιτι και δουλεια! Εκει μας εφτασαν οι ...«πατριωτικες» πολιτικες τους, τοσα χρονια!

Αλλα, ας περιμενουμε να γινουν αυτα, αφου εχουμε ηδη ψηφισει και τον....ΣΥΡΙΖΑ και εχουμε ηδη χασει τουλαχιστον 4 ακομη χρονια, (ισως και περισσοτερα!), απο την ηδη…χαμενη «αριστεροσυνη» που μας προσφερεται, μεσα απο διαδοχικες εκλογικες απογοητευσεις κομματων, που άλλα ταζουν και αλλιως εμφανιζονται στη Βουλη, μεχρι να καταλαβουμε, ως εργαζομενοι, ποιοι πραγματικα ειναι με το μερος μας και με ποιους θα επρεπε ηδη να ειχαμε ταχθει αν θελαμε και αν θελουμε ακομη να ανατρεψουμε ολα τα παιχνιδια που παιζονται στη πλατη μας.  

Toυς ειδε εξω τις αλλες εξω απο το σουπερμαρκετ να μιλανε...


-Θα εννοει μαλλον τη γιορτη της ...Αγ. Αννας! Αννα, δεν λενε, καλε, τη...πεθερα του, αναρρωτηθηκαν μεταξυ τους οι γειτονες.


24 Νοε 2013

Η ώρα του σωφρονισμού (του Γ. ΚΑΚΟΥΛΙΔΗ)



1. Δεν υπάρχει μετριότητα που να μην έχει κάνει την τύχη της στην πολιτική σκηνή. Ανά πάσα στιγμή σαν ελβετικό ρολόι που ο κούκος του πετάγεται έξω κάθε ώρα, η μετριότητα σαν απειλή εμφανίζεται στη ζωή μας εκπαιδευμένη και ικανοποιημένη με το έργο της. Δεν την αναχαιτίζει τίποτα, μέχρι και την περιφρόνησή μας χρησιμοποιεί, αποκαλώντας τη δυναμική ακρόαση. 
Η καθημερινή μας κακοποίηση και η γενική μας χρεοκοπία δεν είναι τυχαίο ότι αποτελούν μόνιμη απασχόληση των μετρίων, επικεφαλής των οποίων είναι ο Σαμαράς. Αυτός μας διαχειρίζεται με τον τρόπο που διαχειρίζεται το περιβάλλον του. Βέβαιος έως θανάτου πως ο Ελληνας είναι μετριότητα, ξεδιπλώνει τα θλιβερά σχέδιά του σε βάρος μας.
 
2. Ο Βενιζέλος υπνωτίζει τον εαυτό του και πιστεύει πως υπνωτίζει όλους εμάς, έχοντας αφοσιωθεί ολοκληρωτικά στην εξουσία, για την οποία η έλξη θα πρέπει να εμφανίστηκε από τη μυστηριώδη εποχή της παιδικής του ηλικίας. Παρατηρώντας αφηρημένα την πραγματικότητα, απαριθμεί καθημερινά λόγους για το πώς θα εκπληρώσουμε τις υποχρεώσεις μας απέναντι στους ντίλερ της Ευρώπης. Δεν μ' ενοχλεί η μισανθρωπία του Βενιζέλου, ούτε το επιτηδευμένο αχαλίνωτο εγώ του. Μ' ενοχλούν όλοι αυτοί που προσπαθούν να τον μεταφράσουν, παίζοντας έτσι στο πλευρό του εναντίον μας. Πρόκειται για δημοσιογραφικές πένες που συχνά αλληλοσπαράζονται και οι οποίες ξαφνιάζονται αρνητικά όταν καταλάβουν πως ακόμη κυκλοφορούν ζωντανοί πολίτες.
 
3. Χωρίς θεωρία και ως εκ τούτου αποσπασματική και ανολοκλήρωτη, η Αριστερά αντιγράφει απευθείας συμπεριφορές από τους «εχθρούς» της. Ο Τσίπρας έκανε μια θεαματική βουτιά στις τσέπες του Βενιζέλου, ελπίζοντας πως κάποια τρύπα θα υπάρχει για να πέσει κάποιος βουλευτής στο φυτώριο του ΣΥΡΙΖΑ. Χωρίς να πετύχει κάτι εντυπωσιακό, επιχείρησε άλλου είδους προσέγγιση: Απηύθυνε έκκληση «συνείδησης» στους απρόθυμους Πασόκους, τους οποίους πρέπει να διασκέδασε δεόντως. Ο Τσίπρας κατάφερε να κάνει την Αριστερά ένα χόμπι με κοινωνικό σκοπό, άφησε κατά μέρος τα μασκαριλίκια περί σοσιαλισμού και συνήλθε όπως του άξιζε από την πραγματικότητα. Τώρα πρέπει να διαχειριστεί τη φούσκα του σαν ένα ακόμη καθωσπρέπει μαγαζί στην πιάτσα.
 
4. Σαμαράς και Βενιζέλος εκπροσωπούν την ωμότητα μέσω της οποίας συντηρούν τη συλλογική ψευδαίσθηση, οδηγώντας τον κόσμο σε τόπο χλοερό, τόπο αναπαύσεως. Κουρντίζοντας τους κατασταλτικούς μηχανισμούς, ανακάλυψαν πως αυτός είναι ο τρόπος να κλείνει κάθε διάλογος για διεκδικήσεις. Πρόκειται για σωφρονισμό με πολιτικό χαρακτήρα - αυτό είναι το ουσιαστικό του γνώρισμα. Ως εκ τούτου δεν υπάρχει νομιμότητα ούτε προστασία, και κάθε δική μας παρατήρηση διαστρεβλώνεται ή αγνοείται. Ο σωφρονισμός μας δεν θ' αργήσει να περάσει από τα χέρια των τεχνικών της εξουσίας στους γνωστούς αναλυτές, οι οποίοι θα προσπαθήσουν να μας πείσουν πως αυτός ο σωφρονισμός είναι θεϊκής προέλευσης. Πρέπει ν' απαντήσουμε αφού πρώτα σκεφτούμε τη ρήση του Καντ: «Ο δαυλός της κριτικής του λόγου οφείλει να φωτίσει όχι τις άγνωστες σ' εμάς περιοχές πέραν του κόσμου των αισθήσεων αλλά τον σκοτεινό χώρο του ίδιου μας του νου». 
Η κυρίαρχη ιδεολογία, παρά τους αιματηρούς αγώνες που έδωσε ο λαός μας, κέρδισε στο σημείο της μόρφωσης, γι' αυτό και μπόρεσε να βάλει χέρι στη νοημοσύνη μας, να παίξει με την πνευματική μας ελευθερία. Επεισε τους νέους ν' απομυθοποιήσουν τα πανεπιστήμια, αφού λειτούργησε την παιδεία σαν μια κατάσταση μάταιης αναζήτησης. Εστησε τους ακαδημαϊκούς με την πλάτη γυρισμένη σε κάθε διεκδίκηση των φοιτητών. Οι ακαδημαϊκοί εξελίσσονται τώρα σε μια επικίνδυνη μορφή συμβιβασμού. Οποιος πιστεύει πως μπορεί να διαπραγματευτεί οτιδήποτε με την κυβέρνηση είναι ένας αυτόχειρας. Οποιος πιστεύει πως κάτι νέο αρχίζει στη χώρα τώρα, στο ξεκίνημα του οποίου οφείλει να παρίσταται, η ζωή του, όπως γράφει ο Κάφκα, «θα είναι μια σειρά από απατηλά ξεκινήματα».


23 Νοε 2013

Ποιος βάζει εμπόδιο στις σπουδές;


Η κυβέρνηση με σωρεία δικαστικών διώξεων, προσωπικούς εκβιασμούς και με συκοφαντικές επιθέσεις αντιμετωπίζει την απεργία των διοικητικών υπαλλήλων στα ΑΕΙ στέλνοντας μήνυμα αποφασιστικότητας σε όλους τους εργαζόμενους ότι και θα τσακίζει κάθε εργασιακό δικαίωμα και θα αντιμετωπίζει με την καταστολή όποιον τολμά να αντισταθεί.

Η επίθεση της συγκυβέρνησης και της ΕΕ συνολικά στην ανώτατη εκπαίδευση που εντείνει την υποχρηματοδότηση και την επιχειρηματική λειτουργία των ιδρυμάτων, πρέπει να βρει απέναντι τους εργαζόμενους στα ιδρύματα μαζί με τους φοιτητές και καθηγητές, αλλά και όλους τους εργαζόμενους.

Είναι η ίδια κυβερνητική πολιτική που έχει αφήσει όλα τα Παιδαγωγικά Τμήματα της χώρας φέτος χωρίς πρακτικές ασκήσεις, που ευθύνεται γιατί στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου δε διδάσκονται 42 μαθήματα επειδή δεν έχει διορίσει πανεπιστημιακούς, που στο ΤΕΙ στην Καρδίτσα επίσης δεν έχουν καθηγητές και σε πολλά Τμήματα ΤΕΙ της χώρας υπάρχει μόνο ένας - δυο μόνιμοι εκπαιδευτικοί...

Το λαϊκό κίνημα έχει αποδείξει ότι με ταξική ενότητα και αποφασιστικότητα μπορεί να αντιπαλεύει τις προσπάθειες τρομοκράτησης από την κυβέρνηση. Και καθοριστική σημασία γι' αυτό έχει ο ταξικός προσανατολισμός του κινήματος, που θα προωθεί τη συσπείρωση όλων των κλάδων και τη συμπόρευση με τους φυσικούς τους συμμάχους. Γι' αυτό οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ έθεσαν έγκαιρα στις συνελεύσεις των εργαζομένων στα ΑΕΙ το ζήτημα της πραγματοποίησης των εγγραφών, χωρίς σταμάτημα της απεργίας. Γι' αυτό αντιτάχθηκαν στο να ανοίξουν οι μισθοδοσίες και έθεσαν ότι όλες οι μέρες του αγώνα πρέπει να είναι μέρες δηλωμένης απεργίας. Εθεσαν ζήτημα συνδυασμού μορφών πάλης με βάση το τι εξυπηρετεί σε κάθε φάση την προβολή αιτημάτων και την προοπτική του αγώνα. Προτάσεις που όμως απορρίφθηκαν από τις άλλες δυνάμεις.

Οι φοιτητές και οι οικογένειές τους μπορούν να αντιληφθούν ότι δεν είναι οι διοικητικοί υπάλληλοι και οι αγώνες τους που βάζουν εμπόδιο στις σπουδές, αλλά είναι η πολιτική εκείνη που αφήνει τα Ιδρύματα γυμνά από υπαλλήλους, που χρόνια τώρα δεν έχει φτιάξει μια καινούρια Εστία, που τους αναγκάζει να πληρώνουν ένα κάρο λεφτά για να μπορέσουν να ζήσουν και να σπουδάσουν.

Οι εργαζόμενοι και οι φοιτητές έχουν συμφέρον να υψώσουν από κοινού το ανάστημά τους ενάντια στην πολιτική της συγκυβέρνησης ΝΔ - ΠΑΣΟΚ, που απολύει εργαζόμενους και βάζει εμπόδιο στη λειτουργία των πανεπιστημίων και στις σπουδές των φοιτητών. Και να απορρίψουν λογικές που οδηγούν σε απογοήτευση και μοιρολατρία.  

Ριζοσπαστης

Η…νεο-φιλελευθερίλα (τους) βρωμάει!



Προχθες ειχα αναρτησει και στα δυο blogs το θεμα του ρατσισμου στη Νορβηγια και μολις χθες, διαβασα, στο ενα blog, ενα σχολιο, το οποιο αναρτω πιο κατω, γιατι καποιες αποψεις- (πως να το κανουμε)- οσο και να προσπαθει κανεις να τις καλυψει,...βρωμανε!  Καμαρωστε:

saunagreece 22.11.13

«Φοβάμαι ότι πολλές έννοιες είναι παρεξηγημένες. Τα κόμματα μοιάζει να έχουν χάσει τον προσανατολισμό τους και είναι αμφίβολο αν μπορούμε να μιλάμε για δεξιά και αριστερά κόμματα συτή την εποχή που έχει εντελώς άλλους προβληματισμούς και κινδύνους. Εάν το ισλάμ επιτίθεται στη δύση, κάτι που δεν είναι οριστικά επιβεβαιωμένο, αλλά υπάρχουν σοβαρές ενδείξεις, καθήκον των δυτικών κοινωνιών είναι να αμυνθούν, ανεξαρτήτως πολιτικής τοποθέτησης προς τα δεξιά ή αριστερά. Δεν βρίσκω ότι θα πρέπει να είμαστε αδρανείς στην απειλή να είναι ισλαμική η Ευρώπη σε 20-30 χρόνια. Δεν νομίζω ότι θα θέλαμε να δούμε τις γυναίκες μας με μπούργκα, να έχουμε κλιτοριδεκτομές και να εφαρμώζεται ο νόμος της Σαρία στην προοδευτική Ευρώπη, με λιθοβολισμούς και αποκεφαλισμούς. Από αυτό το σημείο ως τις ακραίες και παρανοϊκές ενέργειες τύπου Breivik ύπάρχει τεράστια απόσταση. Δεν είναι όλα άσπρα ή μαύρα και οι αριστεροί δεν είναι οι μόνοι ανθρωπιστές ούτε οι δεξιοί είναι μονίμως ρατσιστές. Στην ουσία το θέμα δεν τίθεται ως ρατσισμός έναντι αντιρατσισμού, αλλά ως άμυνα απέναντι σε μιά σοβαρότατη κοινωνική απειλή, αν τελικά αυτή υπάρχει και δεν είναι πρόσχημα για ρατσιστικές συμπεριφορές. Αν οι ισλαμιστές θέλουν να βρίσκονται στον θρησκευτικό τους μεσαίωνα με γειά τους με χαρά τους. Εμείς γιατί;».



 

22 Νοε 2013

Ο ΣΥΡΙΖΑ και το κίνημα!

Μία απ' τις ερωτήσεις που δέχτηκε ο Αλ. Τσίπρας απ' την «Αυγή», στο πλαίσιο της συνέντευξης που της παραχώρησε, αφορούσε στο «παράπονο» μιας άνεργης ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν κράτησε τον κόσμο στους δρόμους το διάστημα που μεσολάβησε από τις εκλογές. Και απάντησε: «Ο κόσμος δεν είναι σπίτι του. Κινητοποιείται στο κίνημα της αλληλεγγύης, σε τοπικούς αγώνες όπως αυτός της Χαλκιδικής, στους αγώνες των εργαζομένων να υπερασπιστούν το δικαίωμα σε μια αξιοπρεπή ζωή. Προφανώς οι κινητοποιήσεις έχουν τα πάνω και τα κάτω τους. Ομως, το σχέδιο χειραγώγησης μέσα από την παραίτηση και την απάθεια δεν θα περάσει. Αυτή η αγωνία για ηχηρή απάντηση στην πολιτική των Μνημονίων θα μετασχηματιστεί πολύ γρήγορα πάλι σε ένα κύμα μαζικών κινητοποιήσεων (...) Ο κόσμος είναι εδώ και τις κρίσιμες στιγμές θα είναι ο καθοριστικός παράγοντας που θα γείρει την πλάστιγγα των πολιτικών εξελίξεων. Ο ΣΥΡΙΖΑ από εδώ και πέρα θα συμβάλει με όλες του τις δυνάμεις στην εκδήλωση ενός ακόμα πιο μαζικού, πολύμορφου και ενωτικού κινήματος, με όλες του τις δυνάμεις. Στον αγώνα αυτόν καλούμε και τις υπόλοιπες δυνάμεις της Αριστεράς».

Ο Αλ. Τσίπρας διαπιστώνει ότι ο κόσμος δεν είναι σπίτι του, αλλά οι κινητοποιήσεις έχουν τα πάνω τους και τα κάτω τους. Σε τι δεν απαντά ευθέως; Στο τι έκαναν και κάνουν οι δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ στο εργατικό - λαϊκό κίνημα. Και σε συνδυασμό με αυτό προβάλλει τα λεγόμενα τοπικά κινήματα, λέγοντας ότι ο ΣΥΡΙΖΑ από εδώ και πέρα θα συμβάλει με όλες του τις δυνάμεις στην εκδήλωση ενός ακόμα πιο μαζικού, πολύμορφου και ενωτικού κινήματος.
 
Τι έκαναν και κάνουν οι δυνάμεις του στο εργατικό κίνημα; Συνέβαλαν ώστε το εργατικό - συνδικαλιστικό κίνημα να εξελιχθεί σε ένα μηχανισμό φθοράς συνειδήσεων, συντεχνιασμού και εκφυλισμού, μαζί με τις άλλες δυνάμεις που συγκροτούσαν την πλειοψηφία των ηγεσιών ΓΣΕΕ, ΑΔΕΔΥ, Εργατικών Κέντρων, Ομοσπονδιών και σε αρκετά πρωτοβάθμια Σωματεία, κυρίως εργοστασιακά, επιχειρησιακά. Οι συνδικαλιστικές παρατάξεις των ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ κινούνταν στην ίδια κατεύθυνση και οι συναλλαγές μεταξύ τους ήταν καθημερινές, από τις νοθείες, τις συναλλαγές με την εργοδοσία, τους μηχανισμούς της ΕΕ, τα διάφορα προγράμματα, μέχρι το μοίρασμα ρόλων και μερισμάτων από τη νομή του συνδικαλιστικού κινήματος, με ισχυρούς μεταξύ τους δεσμούς και αλληλεξαρτήσεις. Το κοινό τους γνώρισμα ήταν η αποδοχή της κυρίαρχης πολιτικής. Επίσης, κοινό τους γνώρισμα ο πόλεμος απέναντι σε κάθε δύναμη που αντιπαλεύει αυτήν την άθλια κατάσταση από ταξική θέση. Πρόκειται για κατάσταση που οδήγησε το συνδικαλιστικό κίνημα, με μαθηματική ακρίβεια, στον εκφυλισμό, στη φθορά και διάβρωση συνειδήσεων, στην απαξίωση και τη διάλυση. Εδώ βρίσκεται και η βασική αιτία που το συνδικαλιστικό κίνημα βρέθηκε αφοπλισμένο στην επίθεση του κεφαλαίου και ειδικά μπροστά στην καπιταλιστική οικονομική κρίση, την οποία βάφτισαν όλοι μαζί κρίση χρέους, κακής διαχείρισης, αποπροσανατολίζοντας τους εργαζόμενους. Και συνεχίζουν να το κάνουν, σε συναλλαγή με την εργοδοσία. Οπως, για παράδειγμα, στην Ομοσπονδία Ιατρικών Επισκεπτών που συμφώνησε με κυβέρνηση - φαρμακοβιομήχανους στη μετατροπή του ΤΕΑΥΦΕ (επικουρικό ταμείο των φαρμακοϋπαλλήλων) σε επαγγελματικό ταμείο.

Ταυτόχρονα, δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι προτάσσει τα λεγόμενα τοπικά κινήματα ή ότι μιλά για πολύμορφο κίνημα. Να θυμίσουμε ότι θεοποίησε τα λεγόμενα κινήματα των πλατειών και των παρελάσεων, ως μοχλούς που «ανέτρεψαν», όπως είπε, τον Γ. Παπανδρέου από την κυβέρνηση, συγκαλύπτοντας ότι ως αποτέλεσμα ήρθε μια άλλη κυβέρνηση που συνέχισε την ίδια πολιτική. Τέτοιο κίνημα θέλει ο ΣΥΡΙΖΑ και όχι κίνημα στους τόπους δουλειάς που να συγκρούεται με τους μεγαλοεπιχειρηματίες. Θέλει κίνημα με τέτοιους προσανατολισμούς και περιεχόμενο, να συμβάλλει, δηλαδή, στην εναλλαγή κυβερνήσεων διαχείρισης του καπιταλισμού για να συνεχίζεται η ίδια ουσιαστικά πολιτική με άλλο μείγμα, σε όφελος του κεφαλαίου. Αλλωστε, στις εργατικές απεργίες οι δυνάμεις του δεν μπορούν να κινητοποιήσουν εργατοϋπάλληλους, αφού έχουν γραμμή συνδιαλλαγής με την εργοδοσία. Ακόμη και εκεί που συγκροτούν μαζί με άλλους πλειοψηφία, (π.χ. ΟΛΜΕ), στην απεργία που αποφάσισαν τον περασμένο Μάη, τα δίπλωσαν όταν η κυβέρνηση τους επιστράτευσε. Τόσο αγωνιστές...

Επομένως, ο ΣΥΡΙΖΑ «νταραβερίζεται» με τέτοια κινήματα που αντικειμενικά ανακόπτουν και την παραμικρή τάση ριζοσπαστικοποίησης. Σ' αυτό συμβάλλει και η γραμμή του στο συνδικαλιστικό κίνημα. Γιατί η απουσία ταξικού προσανατολισμού, ο αποπροσανατολισμός ως προς τον πραγματικό αντίπαλο, που είναι τα μονοπώλια, η εξουσία τους, η ΕΕ και όχι απλά μια κυβέρνηση, τα καθιστά ευεπίφορα να χειραγωγηθούν στο σύστημα. Και ακριβώς γι' αυτό υπηρετούν τον άμεσο πολιτικό στόχο του ΣΥΡΙΖΑ που δεν είναι άλλος απ' το να αναλάβει την αστική διαχείριση και το να ενσωματωθούν στους γενικότερους της αστικής εξουσίας που θέλει να υπηρετήσει κυβερνώντας. Αυτήν τη θέση για το κίνημα, αυτήν τη γραμμή, υπηρετεί διαχρονικά ο οπορτουνισμός και η σοσιαλδημοκρατία. Εκανε και κάνει ό,τι μπορεί για να μην πιστέψει ο λαός στη δύναμή του και στην ικανότητά του να νικήσει σε μια πορεία. Για να μην αναπτυχθεί ένα κίνημα ανατροπής της αστικής εξουσίας.

Υπάρχει ένα ακόμη ζήτημα. Ελαβε, εμφανιζόμενος σαν «αριστερή δύναμη», στις εκλογές 27%, αλλά καμιά αντανάκλαση δεν έχει στην ανάπτυξη του κινήματος αυτό το ποσοστό. Θέριεψαν μαζί με το ποσοστό του και οι αυταπάτες που σκόρπισε, η λογική της ανάθεσης της λύσης των λαϊκών προβλημάτων στην κυβέρνησή του, την οποία επίσης καλλιέργησε και καλλιεργεί.
Αυτή ήταν και είναι η συνεισφορά του οπορτουνισμού του μεταλλασσόμενου σε σοσιαλδημοκρατία. Απολύτως συνειδητά έχει ήδη προσφέρει τις χειρότερες υπηρεσίες στο λαό, τις καλύτερες στην πλουτοκρατία. Πού να γίνει και κυβέρνηση!

21 Νοε 2013

ΚΚΕ: Για το «αντιρατσιστικό» νομοσχέδιο που κατέθεσε η κυβέρνηση!

Ανακοίνωση εξέδωσε το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ σχετικά με το «αντιρατσιστικό» νομοσχέδιο που κατέθεσε χθες η κυβέρνηση στη Βουλή. 

Αναλυτικά η ανακοίνωση έχει ως εξής:

«Το λεγόμενο «αντιρατσιστικό» νομοσχέδιο, που τελικά κατέθεσε η κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ στη Βουλή, βρίσκεται στην ίδια βασική γραμμή με τα προηγούμενα σχέδια νόμου του υπουργείου Δικαιοσύνης. Ενσωματώνει την Απόφαση-Πλαίσιο της ΕΕ που, στο όνομα της αντιμετώπισης του ρατσισμού και του ναζισμού, ανοίγει το δρόμο για την ποινικοποίηση της πάλης του εργατικού - λαϊκού κινήματος, των ριζοσπαστικών ιδεών, της κομμουνιστικής ιδεολογίας και δράσης. Το νομοσχέδιο εντάσσεται σε μια σειρά πρόσφατων νομοθετικών πρωτοβουλιών που έχουν στόχο να θωρακίσουν ακόμη περισσότερο το νομικό πλαίσιο του συστήματος σε βάρος της λαϊκής πάλης και όσων αμφισβητούν το υπάρχον εκμεταλλευτικό σύστημα. Αυτό δείχνει άλλωστε και η εμπειρία από την εφαρμογή της σε άλλα κράτη-μέλη της ΕΕ. 

Οι διατάξεις του νομοσχεδίου για τα θέματα των γενοκτονιών και των εγκλημάτων πολέμου δε μένουν μόνο στη σωστή καταδίκη των ναζιστικών θηριωδιών, αλλά επεκτείνονται και σε ό,τι θεωρεί «έγκλημα πολέμου» και «γενοκτονία» η κυρίαρχη άποψη των ιμπεριαλιστών, όπως αυτή εκφράζεται από διεθνή δικαστήρια που ελέγχονται από τους ίδιους. Με αυτή τη λογική θα μπορούσε να ποινικοποιηθεί ακόμη και η στάση του ελληνικού λαού, μαζικών φορέων και κομμάτων που αντιτάχθηκαν στον πόλεμο των ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ στη Γιουγκοσλαβία, απορρίπτοντας το πρόσχημα των γενοκτονιών που χρησιμοποίησαν οι ιμπεριαλιστές. Επιδιώκει με αυτόν τον τρόπο την υποταγή στην κυρίαρχη αντιδραστική ερμηνεία για ιστορικά γεγονότα. 

Το ΚΚΕ από την πρώτη στιγμή δήλωσε ότι δεν πρόκειται να στηρίξει οποιαδήποτε νομοθετική πρόταση ενσωματώνει τη συγκεκριμένη νομοθεσία της ΕΕ, γιατί ο πραγματικός στόχος δεν είναι η αντιμετώπιση των φυλετικών διακρίσεων, αλλά η προώθηση της αντιδραστικής «θεωρίας των άκρων» που αποτελεί επίσημη ιδεολογία της ΕΕ. Εξάλλου, το συγκεκριμένο νομοσχέδιο, στο βασικό ζήτημα της αντιμετώπισης των φυλετικών διακρίσεων, που δήθεν επιδιώκει να αντιμετωπίσει, πηγαίνει πίσω ακόμη και σε σχέση με τον ισχύοντα αντιρατσιστικό νόμο του 1979, που είχε εφαρμοστεί σε ελάχιστες περιπτώσεις με ευθύνη των κυβερνήσεων. Τέλος, δεν προβλέπει απολύτως τίποτε για την προστασία των θυμάτων φυλετικών διακρίσεων και εγκλημάτων.

Το ΚΚΕ δεν είναι αντίθετο στη βελτίωση της αντιρατσιστικής νομοθεσίας, αν και γενικά τη θεωρεί επαρκή. Ωστόσο τονίζει για μια ακόμη φορά ότι δεν είναι η ελλιπής νομοθεσία που φταίει για την έξαρση των ρατσιστικών εγκλημάτων ούτε πρόκειται αυτά να αντιμετωπιστούν ριζικά μέσα σε ένα εκμεταλλευτικό σύστημα που δημιουργεί και ανέχεται το ρατσισμό και το ναζισμό. Το εργατικό – λαϊκό κίνημα, η Λαϊκή Συμμαχία που αγκαλιάζει όλους τους εργαζόμενους, φτωχούς αυτοαπασχολούμενους, αγρότες, σπουδαστές, γυναίκες, χωρίς καμία διάκριση ανάλογα με φυλή, γλώσσα, χρώμα και θρησκεία, είναι οι μόνοι που μπορούν να αντιμετωπίσουν το ρατσισμό. Μέσα από την πάλη για τη δική τους εργατική-λαϊκή εξουσία μπορούν να εξαλείψουν οριστικά και τελεσίδικα τα ρατσιστικά, φασιστικά και ναζιστικά φαινόμενα και το σάπιο σύστημα που τα γεννά». 

20 Νοε 2013

NOΡΒΗΓΙΑ & ΡΑTΣΙΣΜΟΣ: Η Ευρώπη δεν έχει την πολυτέλεια (να πληρώσει και πάλι το τίμημα!)



Μτφ απο αρθρο της Dagens Nyheter: «Γι αυτο δεν καταλαβαινει η Νορβηγια τον κινδυνο με τον ρατσισμο της κυβερνησης!»  του δημοσιογράφου και ιστορικου, Henrik Arnstad, συγγραφέα του βιβλίου ''Αγαπημένος φασισμος''


«Σημερα (χθες, συγκεκριμενα) αποχωρησε η σοσιαλδημοκρατικη κυβερνηση του Jens Stoltenberg και την διαδέχθηκε το Συντηρητικο Κόμμα (Høyre) και το Κόμμα της Προόδου (Fremskrittspartiet). O Nορβηγικoς ρατσισμός είναι μοναδικός στην Ευρώπη, γράφει ο, Henrik Arnstad.


Για πρώτη φορά ένα σαφώς ρατσιστικό κόμμα ανεβηκε, από δικες του δυναμεις, στην εξουσια σε μια χωρα του Βορρά. Οι εκλογές στη Νορβηγία - και η νέα κυβέρνηση που προεκυψε ως αποτέλεσμα – θα αποτελεσει ένα σκοτεινό γεγονός στην Ευρωπαϊκή ιστορία. Η Νορβηγική αυτη εξελιξη είναι πιθανόν να εξαπλωθεί διεθνώς,  η παραδοσιακη Δεξια μπορεί στο μέλλον να αποκτησει αυξημένη ώθηση ωστε να συμπεριλάβει ακροδεξια και νεο-φασιστικά κόμματα για να αποκτήσει κοινοβουλευτική πλειοψηφία. 

Ο ρατσισμός - σε αντίθεση με τον συχνά συγχεομενο όρο "ξενοφοβία" - είναι μια σκόπιμη πολιτική στρατηγική, όπου οι παίκτες μετατρεπουν συγκεκριμένες μειονότητες σε εχθρούς. Ο στόχος είναι ο ρατσισμός να γινει μια αποδεκτη «αλήθεια», δηλαδη, η ρατσιστική εχθρότητα να θεωρείται ως φυσιολογική και η υπεράσπιση των δικαιωμάτων των θυμάτων γίνεται έτσι εξτρεμισμός. 


Στη Νορβηγία η επίγνωση της σοβαρότητας της κατάστασης δεν είχε αντίκτυπο. Ο άμεσος κίνδυνος εχει να κανει με τη διεθνή φήμη της χώρας. Σε σχεση με το τρομοκρατικο χτυπημα του Anders Behring Breivik υπηρχε μια παγκόσμια έκπληξη για το γεγονός ότι η Νορβηγία ειχε πληγεί από φασιστική τρομοκρατία – μια χώρα που θεωρειτο ασφαλής, εφησυχασμενη μεσα σε δημοκρατική ιδεολογία. 
Αλλά ο Breivik πήρε την πολιτική του ταυτότητα και την εκπαίδευσή του στο ρατσιστικο και λαϊκιστικο Κόμμα της Προόδου (ΠΠΕ), που σήμερα είναι στη κυβερνηση, το οποιο εβαλαν εκει οι παραδοσιακοι Συντηρητικοί. 


Ο Breivik εντάχθηκε στο FRP ως 20χρονος το 1999 και εφυγε από το κόμμα το 2007. Εξελέγη (πρόεδρος και μέλος διοικητικού συμβουλίου) σ ένα τοπικό παραρτημα, στο Όσλο, την περίοδο 2002-2004. 
Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου ριζοσπαστικοποιηθηκε τόσο το κόμμα και ο Breivik προς μια ρατσιστική κατεύθυνση μετά τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου στις ΗΠΑ. «Εγώ ο ίδιος έχω εργαστεί για πολλά χρόνια για το ΠΠΕ και μπορω να εγγυηθω ότι το κόμμα θα είχε λιγότερο από 10% συμμετοχή εάν δεν είχαν επιλέξει το σκεπτικο του «σχολείου της Βιέννης»  [ένα ισλαμοφοβικο τροπο σκέψης] ως ιδεολογικό υποβαθρο", εχει πει ο Breivik.


Τα διεθνή μέσα ενημέρωσης έχουν στους τίτλους τους καταγγειλλει ότι το πρώην κόμμα του Breivik μόλις δυο χρόνια μετά τη σφαγή στην Utøya,  μπηκε στην κυβέρνηση. Anti-immigrant party with links to mass murderer Anders Behring Breivik set to enter government, ("Aντι-μεταναστευτικο κόμμα με δεσμούς με τον δολοφόνο Anders Behring Breivik εισέρχεται στη κυβέρνηση"), έγραψε η Βρετανικη εφημεριδα The Independent. 
Το BBC έχει αναφερθει στο FRP ως "Breivik-Party". Μια Nορβηγική έρευνα μετά τις εκλογές έδειξε  ότι η δημοσιογραφική κάλυψη στις περισσότερες χώρες διασυνδεσε το FRP με τον Breivik


Η οργη είναι μεγαλυτερη σχετικα με την άποψη αυτή μεσα στο ΠΠΕ και το παλαιοτερα περιθωριοποιημένο κόμμα παίρνει βοήθεια από τον κρατικό μηχανισμό. Το Υπ. Εξωτερικών της Νορβηγίας έχει αναλάβει το έργο της "διόρθωσης" των ξένων ρεπορταζ. 
"Μπορούμε να συμβάλουμε στο εξωτερικό με πληροφορίες σχετικά με τις Nορβηγικες εκλογές και το Nορβηγικό πολιτικό σύστημα και την τοποθετηση του κομματος ΠΠΕ στη δημοκρατία μας, ως ενα παλαιο κόμμα στο κοινοβούλιο», δηλώνει η αρχή. 


Το ενδιαφέρον είναι ότι μεγάλα τμήματα της Nορβηγικής κοινωνίας - όχι μόνο η Δεξια, αλλά και η αριστερά και οι Νορβηγοι πολιτικοι δημοσιογράφοι - τεινουν σε μεγάλο βαθμό να υπερασπιστουν το ΠΠΕ κομμα. Το κόμμα έχει «άδικα κακή φήμη» και δεν είναι ρατσιστικο, ισχυρίζεται, ένας από τους πιο αναγνωρισμένους πολιτικούς σχολιαστές της χώρας, ο Harald Stanghelle
Μεταξύ των Νορβηγων αντιρατσιστων δεν υπάρχει συναίνεση, αλλά μερικοί υπερασπιζονται το FRP, σαν μια κοινοβουλευτική προστασία από τους «πραγματικους» ρατσιστές. Γενικα ομως, η άμυνα του ΠΠΕ εχει κατευθυνθει κατά των Σουηδων κριτικων που θεωρείται ότι δεν κατανοούν τη Nορβηγική πολιτική!
 

Έτσι, όταν όλος ο κόσμος αποκαλεί το δεύτερο μεγαλύτερο κόμμα της κυβέρνησης ως «Breivik-party» (κομμα δλδ του Βreivik) κινητοποιoυνται μεγάλα τμήματα της Νορβηγίας, σε κοινή άμυνα. Πώς μπορεί να γίνει κατανοητό αυτο;


Η Νορβηγία είναι μια χώρα όπου ο εθνικισμός ερμηνεύεται ως συνώνυμος με την καλοσύνη και όχι απο αντι-δημοκρατικο συντηρητισμο του 1800. Αντίθετα  η ανεξαρτησία της το 1905 και η αντίσταση της κατά της ναζιστικής Κατοχής το 1940-1945, στέκονται  στο κέντρο.  
Ο Noρβηγικος εθνικισμός είναι φιλελεύθερος, ελευθεριακός και καλος Θεωρείται διαμετρικά αντίθετος απο τον εξτρεμισμό του ρατσισμού, του φασισμού και της δεξιάς. Με βάση αυτό το ισχυρό πλαίσιο, καθίσταται αδύνατο για οποιοδήποτε φαύλο (όπως ο Breivik ή ακόμη ο Vidkun Quisling) να αποτελέσουν μέρος της "Νορβηγικοτητας" - και το αντίστροφο. Αφου το κομμα ΠΠΕ ειναι αναμφισβήτητα μέρος της Νορβηγίας δεν μπορεί ενδεχομένως να είναι ηθικά σάπιο, σύμφωνα με την Nορβηγικη εθνικιστική λογική. 


Το ΠΠΕ μερικές φορές ονομάζεται και «μεταναστευτικοκριτικο» κομμα, αλλά αυτό είναι πάρα πολύ γενικευμένο. Το ΠΠΕ είναι μάλλον ρατσιστικό, με δύο κύριους εχθρούς: Το Ισλάμ και τους Ρομά
Όσον αφορά τους μουσουλμάνους και το "ριζοσπαστικό Ισλάμ», υποστηρίζει το ΠΠΕ το ίδιο οπως ο Breivik: «Yπάρχει σε εξελιξη μια συνωμοσία - μια μυστική συνωμοσία – μεταξύ των «ισλαμιστων» που αφορούν στο οτι η Νορβηγία θα εξισλαμισθεί σιγα σιγα. 

Οι "Noρβηγικες νορμες είναι κατω υπό συνεχή πίεση – ο εξισλαμισμος είναι σε πλήρη εξέλιξη», δήλωσε η αρχηγός του κόμματος Siv Jensen (VG 10/2). Όπως ο Breivik, πιστεύει κι αυτη ότι η Νορβηγική σοσιαλδημοκρατία – και το εργατικο κομμα - μεσω προδοσίας επέτρεψε να συμβεί αυτό. Σύμφωνα με την Jensen, το Νορβηγικο έθνος κινδυνεύει από τη μουσουλμανικη μυστική συνωμοσία – το Ισλάμ είναι "μια σκοτεινή και ιδεολογια και η καταπολέμησή του είναι ο πιο σημαντικός αγωνας των καιρων μας» (Dagbladet, 2/3, 2009). 

Ο Ισλαμισμός παρομοιαζεται με τον ναζισμό και το κομμα ΠΠΕ έχει παρουσιάσει ένα σχέδιο δράσης για την καταπολέμηση της "κρυφο-ισλαμοποιησης" της Νορβηγίας.Ταυτόχρονα, αυτο το φασιστοειδες μέρος του ΠΠΕ ειναι αμφιλεγόμενο. 
Η έρευνα επισημαίνει, τόσο σε εθνικό όσο και σε διεθνές επίπεδο, ότι η "κρυφο-ισλαμοποιηση" βασιζεται στο μίσος κατα των Εβραίων κλασσική άποψη της διεθνούς εβραϊκής συνωμοσίας. 
Η καμπουριαστη μυτη του Ανατολιτη έχει αντικατασταθεί από ένα τουρμπάνι στις "καρικατούρες", που ήταν πάντα ο σύγχρονος σύντροφος του ρατσισμού. Ωστόσο, είναι η κατάφωρη η αντι-μουσουλμανική προπαγανδα σε ενα πολύ ευρύτερο Nορβηγικο χωρο, απ ό, τι μονο στο ΠΠΕ. 
 

Το μίσος κατα του Ισλάμ υπαρχει επίσης στη Νορβηγική αριστερά, για παράδειγμα, το Σοσιαλιστικό Αριστερό Κόμμα - με κάθε σοβαρότητα - πρότεινε οτι οι αρχές θα πρεπει να μπαινουν στο σπίτι των μειονοτήτων! Θα μπορουσαν να διεξάγουν ακροάσεις, προκειμένου να διασφαλιστεί ότι οι κάτοικοι «δεν παραβιάζουν τις νορβηγικες βασικές αξίες». 
Ακομη και το Nορβηγικο  σοσιαλδημοκρατικο (Εργατικό Κόμμα) έχει κατηγορηθεί για μίμηση πολιτικών του ΠΠΕ και όχι για την αντιμετωπιση τους! Ο προαναφερθείς Harald Stanghelle σχολίασε ότι η «μεταναστευτικοκριτικη ρητορική έχει υιοθετηθεί από το Εργατικό Κόμμα, χωρίς το ΠΠΕ να εχει αποδεχτει οτι μιλησαν πρωτοι για το προβλημα». 


Το δεύτερο μέρος του ρατσιστικού μίσους εχει να κανει με τα θέματα των Ρομά, οι οποία από μόνοι τους δεν θεωρουνται εξίσου ύπουλοι, έξυπνοι και ενδιαφέροντες οπως οι «ισλαμιστές». Οι Ρομά δεν θα παρουν τη Νορβηγία μέσω μιας υπόγειας συνωμοσίας, αλλά αντ 'αυτού ερμηνεύεται ως παράσιτα, που φθάνουν στη Νορβηγία σε μεγάλες ομάδες για να τρέφονται απο την αφελή καλοσύνη πολλων.


Η λύση του ΠΠΕ για το "πρόβλημα" είναι ριζικη. Η  Siv Jensen απαιτει καταναγκαστικές απελάσεις των Ρομά. Πρόκειται για "ανθρώπους που δεν μπορούν να συντηρήσουν τον εαυτό τους και οι οποίοι διαπραττουν πολύ εγκληματικές πράξεις." Λεωφορεία απο το Όσλο, θα παρουν τους Ρομα οι οποιοι θα στιβαχθουν μεσα και θα πεταχτουν κάπου μακριά από τα συνορα. Η απαίτηση για μαζικές απελάσεις εκπονήθηκε από κοινού με την παραδοσιακή δεξιά (Høyre).


Δεν ειναι ομως μόνο το ΠΠΕ και οι Συντηρητικοί που εχουν μίσος κατά των Ρομά. Χειροτερα απ ολους, ηταν το  φιλελεύθερο ινστιτουτο, Civita. Αυτο έχει αναθέσει μια έκθεση σ έναν από τους κοινωνιολόγους της, τον Pål Veiden, η οποία αναφέρει ότι οι Ρομα θα πρέπει να στερούνται τα παιδιά τους. «Συλλογικά διαφέρουν οι Ρομά από άλλες κουλτουρες, επειδή δεν θέλουν να εργαστούν, προτιμώντας να ζητιανευουν. "Συντηρουν τη φτώχεια και ποτέ δεν θα ενταχθουν. Νομίζω ότι θα ηταν ένα μεγάλο πλεονέκτημα για πολλές οικογένειες Ρομά να στερηθουν τα παιδιά τους »(VG 10/8). 


Είναι δύσκολο να κατανοήσουμε όλα αυτά τα μέτρα που έχουν ληφθεί από το Νορβηγικό πολιτικό φάσμα - όχι μόνο απο το ΠΠΕ – σα κατι αλλο εκτος απο ρατσισμό. Επιπλέον ειναι τόσο τραχιά μετρα που θα ήταν αδύνατο, για παράδειγμα να παρθουν απο τους ακροδεξιους SD, στη Σουηδία. Η Νορβηγία εμφανίζεται σ έναν ξένο ως ενα παράδειγμα του πόσο γρήγορα και απαρατήρητος ο ρατσισμός μπορει να προωθησει τις θέσεις του και στη συνέχεια να κάνει τον εαυτό του αόρατο. Διότι αν επιτρέπεται εντός των καθορισμένων κομματων να προτείνουν μαζικές εκτοπίσεις, καταναγκαστικες ανακρίσεις στο περιβάλλον του σπιτιού και απαγωγες παιδιών με ρατσιστικές πεποιθήσεις - τοτε επιτρέπονται να πει κανεις πολλα φωναχτά σε μια κοινότητα. Και ο αντιρατσισμός γίνεται δύσκολος στην πράξη, δεδομένου ότι θεωρείται εξτρεμιστικος. 


Έχουμε επομένως ήδη ένα κοινωνικό κλίμα στη Νορβηγία το οποιο είναι μοναδικό, σε σύγκριση με την κατάσταση στις περισσότερες χώρες της ΕΕ. Είναι επομένως σημαντικό να ανησυχούμε για το μέλλον της Νορβηγικής ριζοσπαστικοποίησης το οποιο είναι πιθανό μέσα στα επόμενα λίγα χρόνια, καθώς το ΠΠΕ είναι στη κυβερνηση. Προτίθεται η νέα κυβέρνηση να εφαρμόσει όλα αυτά που διαδίδονται για τις ευάλωτες μειονότητες στη Νορβηγία; Με ποιο ρυθμό θα γίνει αυτό; Πώς προκειται τα βασικά δημοκρατικά δικαιώματα, όπως η ελευθερία της θρησκείας, η ελευθερία του λόγου και η ελευθερία του οργανωνεσθαι/ συνεταιρίζεσθαι, να επηρεαστούν; Σε τι είδους πίεση προκειται, για παράδειγμα, η Noρβηγικη δημόσια δημοσιογραφία να εκτεθει; 


Η Ευρώπη αντέδρασε έντονα εναντια στις αντιδημοκρατικές εξελίξεις στην Ουγγαρία. Ακόμα και ενάντια στη ναζιστική Χρυσή Αυγή στην Ελλάδα ήταν οι τόνοι απορριπτικοί. Αλλά ποιο θα ειναι το αποτέλεσμα στην Ευρώπη, όταν μια τέτοια διαδικασία έχει ξεκινήσει σε μια σκανδιναβική χώρα, που αποτελείται από ξανθους και γαλανοματηδες Νορβηγους που σίγουρα δεν πάσχουν απο καμμια οξεία οικονομική κρίση, αλλά αντιθετα ζουν στην πλουσιότερη ίσως χώρα του κόσμου; 
Μακροπρόθεσμα, είναι ένας επικείμενος κίνδυνος οτι η ριζοσπαστικοποιημένη Νορβηγία με μια κρατικά οργανωμένη ρατσιστική καταπίεση των πολλών ξένων - ακόμη και στη Σουηδία - θεωρείται ως ιδανικό. 


Οι συντηρητικοί της Σουηδιας υπό τον πρωθυπουργό Fredrik Reinfeldt είναι σήμερα ένα αντι-φασιστικό ευρωπαϊκό προτυπο, η στάση τους ενατνια στους ακροδεξιους SD είναι πολύ σαφέστερη για Συντηρητικους ηγέτες από ο τι για τους Σουηδους σοσιαλδημοκρατες! Αλλά αυτό μπορεί να αλλάξει, μετά από μια ενδεχομενη εκλογικη ηττα  για τη σουηδική δεξιά πτέρυγα το 2014, όταν ίσως ο Reinfeldt παραιτηθει και μια νέα πολιτική πλατφόρμα αναζητηθει στο εσωτερικό της αστικής τάξης για τις εκλογές του 2018. Αυτό απαιτεί τη διατηρηση μιας ενεργης αντιφασιστικης και αντιρατσιστικης ευαισθητοποίησης σε ολόκληρη τη Σουηδική κοινωνία. 


Υπαρχει μια αρρωστεια σε όλη την Ευρώπη. Τα εξτρεμιστικα και νεο-φασιστικά κόμματα είναι πιο ισχυρα σήμερα από ό, τι ήταν το 1933 (με τη Γερμανία ως παράδειγμα εξαίρεσης). Αλλά έχουμε δοκιμάσει τις πολιτικές τους ήδη μία φορά και χρειαστηκε να πληρώσουμε ένα πολύ ακριβό τίμημα το 1939-1945. Η Ευρώπη δεν έχει την πολυτέλεια να το πληρώσει και παλι».

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...