Ορισμένες από τις αιτίες της μετανάστευσης

Τις τελευταίες μέρες, ξεκίνησε και πάλι μια μεγάλη συζήτηση, κυρίως στα κανάλια και τις εφημερίδες, για τους "κακούς" μετανάστες, για τους λεγόμενους "λαθρομετανάστες".

Αφορμή για το θέμα βέβαια, έδωσε η ελληνική κυβερνητική τρόϊκα, με τις γνωστές επιχειρήσεις "σκούπα" ή την μεταφορά μεταναστών σε περιοχές εκτός του λεκανοπεδίου της Αττικής.

Επειδή οι μετανάστες είναι και αυτοί ΑΝΘΡΩΠΟΙ, όσο κι αν κάποιοι το "ξεχνούν" αυτό, ας δούμε ορισμένες από τις αιτίες που "γέννησαν" την μετανάστευση των τελευταίων δεκαετιών, ώστε να μπορούμε και να γνωρίζουμε, αλλά και να προσεγγίσουμε το θέμα όπως πρέπει.

1. Τη δεκαετία του '70, το εφοπλιστικό κεφάλαιο προχωρά σε μαζική ναυτολόγηση ξένου ναυτεργατικού δυναμικού με μειωμένα δικαιώματα στα ποντοπόρα πλοία, κατά κανόνα μέσω μεγάλων διεθνών δουλεμπορικών γραφείων.

2. Με τις ανατροπές του σοσιαλισμού στη δεκαετία του '90, εκατομμύρια εργαζόμενοι από τις πρώην σοσιαλιστικές χώρες που δεν είχαν γνωρίσει τι σημαίνει ανεργία, ανασφάλεια, στέρηση της Υγείας, της Παιδείας, του Πολιτισμού κ.λπ., παίρνουν το δρόμο της μετανάστευσης και της προσφυγιάς μετά την καπιταλιστική παλινόρθωση στις χώρες τους, γίνονται αντικείμενο ασύδοτης εκμετάλλευσης στις κρεατομηχανές της καπιταλιστικής ανάπτυξης. Στη χώρα μας, το κεφάλαιο και οι κυβερνήσεις του άρπαξαν την ευκαιρία για μαζική προσέλκυση ή αξιοποίηση ξένου εργατικού δυναμικού κυρίως από την Αλβανία και κράτη της πρώην ΕΣΣΔ (κυρίως Γεωργία).

3. Στην προσέλκυση Αλβανών εργαζομένων πρωτοστάτησε η τότε κυβέρνηση της ΝΔ, ενώ το δράμα των παλιννοστούντων Πόντιων προσφύγων εκμεταλλεύτηκε κυρίως το ΠΑΣΟΚ, σε πλήρη συνεργασία με τις αντιδραστικές και αντιλαϊκές κυβερνήσεις των χωρών που διαδέχθηκαν τις σοσιαλιστικές κυβερνήσεις. Είναι χαρακτηριστική η δήλωση του τότε υπουργού Εξωτερικών της ΝΔ Αντ. Σαμαρά και νυν πρωθυπουργού ότι «η ελληνική πρεσβεία στα Τίρανα θα αυξήσει τη ροή των θεωρήσεων (εκδόσεις βίζας) διάρκειας ενός έτους για τους Αλβανούς υπηκόους», που έριξε και το σύνθημα για μαζικές εισροές Αλβανών εργατών.

4. Τη δεκαετία του 2000, όταν τροχίζονταν τα μαχαιροπίρουνα για το μεγάλο φαγοπότι των Ολυμπιακών έργων, οι μεγαλοεργολάβοι κατασκευαστές ζητούσαν τη μαζική εισαγωγή ξένων εργατών, με εβδομαδιαία εργασία 53-60 ώρες και καθηλωμένα μεροκάματα. Οπως είχε γραφτεί στις εφημερίδες, 150.000 εργάτες, το 80% των εργαζομένων στα Ολυμπιακά έργα, ήταν ξένοι.

5. Το 2005, ο Σύνδεσμος Βιομηχάνων Βόρειας Ελλάδας (ΣΒΒΕ) ζητούσε από την τότε κυβέρνηση να φροντίσει για την εισαγωγή εργατών από την Αλβανία, την ΠΓΔΜ και τη Βουλγαρία, που θα πηγαινοέρχονταν καθημερινά στις χώρες τους και θα αμείβονταν με τους εκεί μισθούς. Απειλούσαν μάλιστα ότι αν δε γίνουν δεκτά τα αιτήματά τους θα μεταφέρουν και τα υπόλοιπα εργοστάσιά τους εκτός Ελλάδας.

6. Κάθε χρόνο χιλιάδες εποχικοί εργάτες έρχονται στην Ελλάδα με διμερείς συμφωνίες των αντιλαϊκών κυβερνήσεων και των δύο πλευρών, ακολουθούμενοι από άλλους τόσους που έρχονται χωρίς συμφωνίες και δουλεύουν στα χωράφια από το χάραμα μέχρι τη νύχτα. Το ίδιο συμβαίνει και με τους Αιγύπτιους αλιεργάτες της Θεσσαλονίκης που δουλεύουν σε Ελληνες πλοιοκτήτες αλιείας, βάσει διμερών συμφωνιών. Και στις δύο αυτές περιπτώσεις, οι σχετικοί νόμοι τροποποιήθηκαν πρόσφατα, έτσι ώστε να έχουν ακόμη μεγαλύτερη ευελιξία οι εργοδότες να προσλαμβάνουν/εισάγουν και να απολύουν/διώχνουν όσους ξένους εργάτες θέλουν και όταν το θέλουν.

7. Η γεωγραφική θέση της Ελλάδας, η γειτνίασή της με την Τουρκία έχουν ως αποτέλεσμα δεκάδες χιλιάδες μετανάστες και πρόσφυγες από χώρες και περιοχές που βιώνουν με ένταση την ιμπεριαλιστική επιθετικότητα, να έχουν συρρεύσει τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα. Οι αριθμοί των συλλήψεων για παράνομη είσοδο τις αντίστοιχες χρονικές περιόδους είναι αποκαλυπτικοί: Το 2001, πριν την επέμβαση στο Αφγανιστάν, στην Ελλάδα είχαν συλληφθεί μόλις 2.358 Αφγανοί, το 2008 25.577 και πέρυσι 28.528. Αντίστοιχες αυξήσεις συλλήψεων παρατηρούνται και στους Ιρακινούς μετά την επέμβαση στο Ιράκ, στους Σομαλούς λόγω της επιδείνωσης του εμφυλίου, ενώ τελευταία αυξάνονται οι συλλήψεις Τυνήσιων, Αλγερινών και Μαροκινών.