Ν. Μπογιόπουλoυ: Μπαλτάκος: Δεν είναι άνθρωπος, είναι «ιδέα»!

Πάνε να μας παρουσιάσουν τον Μπαλτάκο περίπου σαν… «ιδιώτη». Που οι ενέργειές του δεν είχαν σχέση ούτε με την κυβέρνηση, ούτε με τον πρωθυπουργό. Προσπαθούν να μας πείσουν ότι ο Μπαλτάκος δεν έδινε λογαριασμό σε κανέναν. Ότι δεν εκπροσωπούσε την κυβέρνηση και το κράτος. Ότι οι κινήσεις του ήταν προϊόν «προσωπικής στρατηγικής». Λίγο απέχουν από το να ισχυριστούν ότι ο Μπαλτάκος περνούσε από το Μαξίμου, είδε φως και μπήκε… Αλλά, ας τα πάρουμε από την αρχή: 

Πρώτο: Η «Χρυσή Αυγή» είναι εγκληματική συμμορία. Και είναι εγκληματική συμμορία επειδή είναι ναζιστική συμμορία. Από εδώ απορρέει ο εγκληματικός, ο δολοφονικός χαρακτήρας της: Από το γεγονός ότι συνιστά φορέα του ναζιστικού εγκλήματος. Οι «χρυσαυγίτες» του Μιχαλολιάκου είναι τόσο ναζί όσο ο ίδιος όταν γράφει ύμνους για τον Χίτλερ: «Τι εμπόδιο μπορεί να σταθεί στο δρόμο μας αφού ακόμη και σήμερα νιώθουμε ΕΚΕΙΝΟΝ να μας οδηγεί [...] με τη σκέψη και την ψυχή μας δοσμένη στη Μνήμη του Μεγάλου μας Αρχηγού, υψώνουμε το δεξί χέρι ψηλά, χαιρετούμε τον Ήλιο και με το θάρρος που μας επιβάλλει η Στρατιωτική μας Τιμή και το Εθνικοσοσιαλιστικό μας καθήκον κραυγάζουμε γεμάτοι πάθος, πίστη στο μέλλον και τα οράματά μας: HEIL HITLER!» (Μιχαλολιάκος, περιοδικό Χρυσή Αυγή, τεύχος 26, Μάιος 1987).

Τα «τάγματα εφόδου» της «Χρυσής Αυγής» είναι τόσο ναζιστικά, όσο ναζιστικά είναι όσα λέει ο Κασιδιάρης - ο γνωστός άντρακλας που χτυπάει γυναίκες – όταν εξυμνεί τον «ρομαντισμό», το «πνευματικό κίνημα» και «την ανανεωτική πορεία του Εθνικοσοσιαλισμού» (Κασιδιάρης, περιοδικό «Χρυσή Αυγή», 20/4/2011).

Ως ναζί, οι παραστρατιωτικοί «εγέρθουτου», είναι τόσο δολοφόνοι και τόσο τραμπούκοι όσο προκύπτει από την δολοφονία του Φύσσα, από τις δολοφονικές επιθέσεις κατά μελών του ΚΚΕ στο Περαμα, από τις δολοφονικές και χουλιγκανικές επιθέσεις κατά μεταναστών. 

      

Δεύτερο: Ο ναζιστικός απόπατος της Χρυσής Αυγής, όχι μόνο δεν συνιστά «αντισυστημική» πολιτική οργάνωση, αλλά ενσαρκώνει το ίδιο το σύστημα και μάλιστα στην – κατά Μπρεχτ – «πιο ωμή, πιο καταπιεστική, πιο δόλια και πιο θρασεία» μορφή του. Όπως οι προπάτορές τους από τον Χίτλερ και τον Μουσολίνι που ήταν το πολιτικό μαστίγιο των Κρουπ, των Ζήμενς και των Ανιέλι μέχρι τους Μεταξάδες, τους ταγματασφαλίτες, τους δοσίλογους και τους Παττακούς, που ήταν τα πολιτικά μαντρόσκυλα των ντόπιων και ξένων Χατζηκυριάκων, Ανδρεάδηδων και Τομ Πάπας, έτσι και η «Χρυσή Αυγή»:

Υποδύεται την «φιλάνθρωπη» ΜΚΟ την ώρα που στη Βουλή ψηφίζει τις ανακεφαλαιοποιήσεις υπέρ τραπεζιτών και που στις γειτονιές επιχειρεί να στήσει δουλεμπορικούς «ΟΑΕΔ» για να προμηθεύει καπιταλιστές με φτηνή εργατική σάρκα.

Τρίτο: Ο ναζισμός είναι γέννημα του συστήματος της εκμετάλλευσης, τροφοδοτείται από αυτό, γεννιέται μέσα από την σαπίλα του. Το κράτος της εκμετάλλευσης και της βαρβαρότητας είναι που ενισχύει, που αξιοποιεί και καλύπτει τον φασισμό.

Αν όχι τότε τι άλλο συνιστούσε εκείνη η ομολογία Σαμαρά, ο οποίος κατά την ομιλία του (11/10/2013) στην Πολιτική Επιτροπή της ΝΔ, μιλώντας για τις εξελίξεις γύρω από τη Χρυσή Αυγή, είπε: «Φάνηκε, δηλαδή,  ότι υπάρχει  ήδη επαρκές νομικό οπλοστάσιο από τη Δημοκρατία μας που επιτρέπει στην Πολιτεία να την προστατέψει τη Δημοκρατία και να προστατέψει και τη δημοκρατική νομιμότητα. Εκείνο που έλειπε ήταν η πολιτική βούληση»!

Πρόκειται για συγκλονιστική – επαναλαμβάνουμε – ομολογία από την οποία προκύπτει ότι: Το κράτος και η κυβέρνηση του κ. Σαμαρά δεν είναι ότι «είχαν άγνοια» για τον εγκληματικό χαρακτήρα των χιτλερικών αποβρασμάτων, ούτε ότι τους έλειπε το νομικό οπλοστάσιο. Εντούτοις το φίδι αφηνόταν να μεγαλώνει. Γιατί; Το απάντησε με αξεπέραστη σαφήνεια και παραδειγματική ειλικρίνεια ο πρωθυπουργός: «Εκείνο που έλειπε – είπε - ήταν η πολιτική βούληση»! Ωστόσο, η πολιτική βούληση να προωθεί στην κεντρική πολιτική σκηνή άτομα που έλεγαν ότι η «Χρυσή Αυγή» το πολύ – πολύ που έκανε ήταν να ρίχνει και «καμιά ψιλή», δεν του λείπει του κ.Σαμαρα…

Τέταρτο: Αλλά γιατί «έλειπε η πολιτική βούληση»; Μήπως το «έλλειμμα πολιτικής βούλησης» για την αντιμετώπιση του φασισμού είναι η άλλη όψη της αξιοποίησης του φασισμού; Μήπως είναι η άλλη όψη των «ανάρμοστων (ή μήπως ΄΄εκλεκτικών΄΄;) σχέσεων» που διατηρούν με τον φασισμό οι όψιμοι διώκτες του; Αν όχι, τότε πως εξηγείται ότι:

   α) Στην ίδια ομιλία ο κ.Σαμαράς είχε υποσχεθεί ότι «… θα αποκαλυφθούν και όλοι οι αφανείς χρηματοδότες τους. Για να γνωρίζει ο ελληνικός λαός ποιοι από πίσω, ενώ ήξεραν, τους στήριζαν»… Άρα υπάρχουν «αφανείς χρηματοδότες». Μάλιστα. Ποιοι είναι; Γιατί, τόσους μήνες μετά, οι «αφανείς χρηματοδότες» των ναζί δεν αποκαλύπτονται; Το κράτος μας, με τους υπερκοριούς του, δεν ξέρει τίποτα; Για εκείνη την αναφορά του «Guardian», περί κύκλου ολιγαρχών που χρηματοδοτούν τη Χρυσή Αυγή, δεν έχει ακούσει κάτι;

   β) Από τις 10/12/1999 (http://www1.rizospastis.gr/story.do?id=7458562&publDate=28/5/2013) υπάρχει εσωτερικό έγγραφο της Ελληνικής Αστυνομίας στο οποίο ομολογείται ότι «η οργάνωση [σ.σ.: η Χρυσή Αυγή] διατηρεί πολύ καλές σχέσεις και επαφές με εν ενεργεία αξιωματικούς και μόνιμους υπαξ/κούς του στρατού, αλλά και με αποστράτους». Ότι «διατηρεί πολύ καλές σχέσεις και επαφές με εν ενεργεία και απόστρατους αξ/κούς της ΕΛ.ΑΣ., αλλά και με απλούς αστυνομικούς». Ότι «στο παρελθόν, κατά τη διάρκεια των επετείων της 17^ης Νοέμβρη, αλλά και άλλων εκδηλώσεων του αριστερίστικου και αναρχικού χώρου, η αστυνομία τούς προμήθευε με ασυρμάτους και κλομπς, για να τους εντοπίζουν και να τους κτυπούν, εμφανιζόμενοι ως “αγανακτισμένοι” πολίτες». Εντούτοις, στα 15 χρόνια που πέρασαν από τότε, δεν μάθαμε τίποτα, ποτέ, περί εξάρθρωσης αυτών των θυλάκων του κρατικού μηχανισμού, παρότι διατηρούν τέτοιες – γνωστές στις κυβερνήσεις - σχέσεις με τους ναζί… 

   γ) Ο Μπαλτάκος διατηρούσε τη θέση του στην κυβέρνηση ακόμα και μετά το «μαύρο» στην ΕΡΤ, όταν φέρεται να δήλωσε εκείνο το περίφημο: «Το σενάριο της συγκυβέρνησης με τη Χρυσή Αυγή είναι απευκταίο, αλλά όχι απίθανο»! Τοποθέτηση που ποτέ δεν θεωρήθηκε σκόπιμο να διαψευστεί και που πήγαινε γάντι με τις θεωρίες διαφόρων τηλεπαλιάτσων ότι μια «σοβαρότερη» Χρυσή Αυγή θα ήταν λαμπρός κυβερνητικός εταίρος…  

   δ) Από τον… οδηγό του Τραγάκη, που χαιρετούσε ναζιστικά παρέα με χρυσαυγίτες, μέχρι τον βουλευτή Ταμήλο, που δήλωνε ότι «οι επιθέσεις της Χρυσής Αυγής σε αλλοδαπούς βόλευαν τη Νέα Δημοκρατία» και γι’ αυτό η κυβέρνηση της έκανε πλάτες (https://www.youtube.com/watch?v=sX6VWG7Vqrg) είχαμε, σχεδόν καθημερινά, συμπεριφορές και ομολογίες για διασυνδέσεις και «συγκοινωνούντα δοχεία»...

   ε) Όχι ένας και δυο, αλλά 50 (!) βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας ψήφισαν υπέρ της Χρυσής Αυγής όταν εκείνη ζήτησε την άρση της ασυλίας του Τατσόπουλου επειδή ο βουλευτής είχε αποκαλέσει τους ναζί… «νταβατζήδες». Λίγα λεπτά πριν οι 50 της ΝΔ ψηφίσουν υπέρ της Χρυσής Αυγής, είχε προηγηθεί από βήματος Βουλής το ναζιστικό κήρυγμα του Παππά, του υπόδικου κοινοβουλευτικού εκπροσώπου της Χρυσής Αυγής…

   στ) Όχι μόνο «απλοί» βουλευτές της ΝΔ, αλλά ακόμα και ο πρώην γραμματέας της Νέας Δημοκρατίας, ακόμα και υπουργός της Νέας Δημοκρατίας, είχαν ψηφίσει στη Βουλή υπέρ (!) του Κασιδιάρη, ακόμα κι όταν συζητήθηκε η άρση της βουλευτικής ασυλίας του για την επίθεσή του ενάντια στην Λ.Κανέλλη και στην Ρ.Δούρου…

   ζ) Το ΠΑΣΟΚ της αντιφασιστικής ρητορείας προφανώς γνωρίζει ότι όποιος «σαλιαρίζει» με τη μαυρίλα και τον φασισμό τα «νομιμοποιεί». Είναι ή δεν είναι το ΠΑΣΟΚ, λοιπόν, που επί δυο χρόνια κάνει το «παγώνι» για το γεγονός ότι συμμετέχει σε μια κυβέρνηση που έχει γενικό γραμματέα τον «γεννήθηκα και θα πεθάνω αντικομμουνιστής» Μπαλτάκο και υπουργό τον «σιχαίνομαι τους κομμουνιστές» Γεωργιάδη; Είναι ή όχι το ΠΑΣΟΚ το ίδιο κόμμα που πρωτοστάτησε κατά την περίοδο Παπαδήμου σε μια κυβέρνηση με τη σύμπραξη του ΛΑΟΣ; Δηλαδή του κόμματος - υμνητή του δικτάτορα Μεταξά, των «χιτών» του Γρίβα, των Μακρονησιών και των συνταγματαρχών. Του κόμματος που ο ιδρυτής του, ο Καρατζαφέρης, στις νομαρχιακές του 2002 είχε τεθεί επικεφαλής ενός ψηφοδελτίου που συμπεριλάμβανε στη σύνθεσή του 4 πρωτοπαλίκαρα της «Χρυσής Αυγής». Του κόμματος μέσω του οποίου – και με τις ευλογίες του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ – «νομιμοποιήθηκαν» πατενταρισμένοι ακροδεξιοί, πρώην αρχηγοί της ΕΠΕΝ (!), να ποζάρουν στο δημόσιο βίο σαν «εθνικοί σωτήρες»...

Πέμπτο: Μήπως, παρ’ όλα αυτά, βρέθηκε η πολιτική βούληση; Όσα παρακολουθούμε μετά τη δολοφονία του Φύσσα είναι έκφραση τέτοιας γνήσιας πολιτικής βούλησης για την αντιμετώπιση του ναζισμού και του φασισμού; ‘Η μήπως εκείνο που παρακολουθούμε είναι τους διακινητές της θεωρίας των «δυο άκρων», όπως αξιοποιούσαν τη «Χρυσή Αυγή» όταν δεν έδειχναν πολιτική βούληση να την ενοχλήσουν, τώρα να την αξιοποιούν παριστάνοντας το  αντίθετο; Οι «σιχαίνομαι τους κομμουνιστές», δηλαδή, επιδεικνύουν πολιτική βούληση για την αντιμετώπιση, τάχα, του φασισμού, ή μήπως η μόνη πολιτική βούληση που επιδεικνύουν είναι ψηφοθηρικής και εκλογικής φύσεως και  σκοπιμότητας; Δεν είναι άγνωστη πολιτική τακτική: Ένα κράτος, μια κυβέρνηση, ένας πολιτικός μηχανισμός, αξιοποιεί ένα φαινόμενο, το ίδιο φαινόμενο, και όταν δεν δείχνει πολιτική βούληση για να το πατάξει, αλλά και όταν αλλάζει τροπάρι και λέει πως βρήκε την πολιτική βούληση για να το πατάξει. Και φυσικά, οι ταγοί που μέχρι χτες σαλιάριζαν και φλέρταραν με τον απολύτως ευδιάκριτο ναζισμό και με τον απολύτως ευδιάκριτο φασισμό, οι ίδιοι που την ώρα της δίωξης των ναζί αυτοί διατηρούν επαφές με τους ναζί, πάει πολύ να στριμώχνονται στην πασαρέλα της βιομηχανίας του θεάματος για να διακριθούν στο ρόλο του «αντιφασίστα»! 

Παρεμπιπτόντως: Ο Μπαλτάκος δήλωσε χτες ότι τόσο ο ίδιος όσο και ο κ.Σαμαράς είναι «δαυλοί αναμμένοι στο βωμό της παράταξης». Ακόμα κι αν υποθέσουμε ότι ο κ.Σαμαράς δεν ήξερε ή δεν είχε καταλάβει τίποτα ούτε για τις υπόγειες διασυνδέσεις του «δαυλού» του με τη Χρυσή Αυγή (ειδικώς), ούτε για την «μαυρίλα» (γενικώς) του επί τρεις – ολόκληρες - δεκαετίες στενότατου συνεργάτη του. Αλήθεια: Ούτε την επιστολή που του απέστειλε (όπως και στον Ε.Βενιζέλο) η Εθνική Επιτροπή για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου στις 21/12/2012, την είχε καταλάβει; Ο κ.Μπαλτάκος, αναφέρει στην επιστολή της προς Σαμαρά – Βενιζέλο η ΕΕΔΑ, δήλωσε στους εκπροσώπους της απερίφραστα ότι: «(…) δεν τον ενδιαφέρουν, ως εκπρόσωπο της κυβέρνησης και της Νέας Δημοκρατίας, τα δικαιώματα του ανθρώπου, ούτε οι σχετικές διεθνείς υποχρεώσεις της χώρας». Θα έπρεπε να βγουν στη φόρα οι «συναγελασμοί» του Μπαλτάκου με τον Κασιδιάρη για να ενοχληθεί ο πρωθυπουργός από έναν γενικό γραμματέα που διακηρύσσει ότι  γράφει στα παλιά του τα παπούτσια τα δικαιώματα του ανθρώπου;… 

*

  Υστερόγραφο 1: Η συνέντευξη του Μπαλτάκου στον Νίκο Χατζηνικολάου στον «Real Fm» αποτελεί ένα ντοκουμέντο σχετικά με το ποιοί μας κυβερνούν…

  Υστερόγραφο 2: Πασχίζουν από προχτές οι κυβερνώντες και οι τηλεμαζορέτες τους να μας πείσουν ότι ο κ.Σαμαράς δεν είχε αντιληφθεί ποιος ήταν ο «γεννήθηκα και θα πεθάνω αντικομμουνιστής» επιστήθιος – επί 30 χρόνια - συνεργάτης του. Νομίζουν ότι έτσι… προστατεύουν τον κ.Σαμαρά. Ότι «τον βγάζουν λάδι». Τους αφιερώνουμε το εξής απόσπασμα:

«Δεν έχει μικρή σημασία για έναν ηγεμόνα η εκλογή των υπουργών του: Αυτοί είναι καλοί ή όχι, ανάλογα με τη σύνεση του ηγεμόνα. Και η πρώτη υπόθεση που μπορεί να κάνει κάποιος για το μυαλό ενός άρχοντα, είναι να δει τους ανθρώπους που έχει γύρω του. Και όταν είναι ικανοί και πιστοί, μπορεί πάντοτε να έχει τη φήμη του συνετού γιατί ήξερε να αναγνωρίσει τους ικανούς και να τους κρατήσει πιστούς. Αλλά, όταν είναι αλλιώτικοι, δεν μπορεί να σχηματίσει κανείς ευνοϊκή κρίση γι' αυτόν, γιατί το πρώτο λάθος που κάνει, το κάνει σ' αυτή την εκλογή».

Γνωστά πράγματα, από το 1500 – τουλάχιστον - κι εντεύθεν. Από τότε, δηλαδή, που ο Μακιαβέλι έγραφε τον «Ηγεμόνα» του (Νικολό Μακιαβέλι, «Ο Ηγεμόνας», εκδόσεις Κάκτος, σελ. 149).

Πηγη