''Ωραία, όμως, που τα λέει!''

Τι πείραζε, βρε παιδια, ελεγε στο καφενειο, ο μπαρμπα Στελιος, να αλλαζε λιγο και το...ντεκορ και απο...πρασινο να γινοταν λιγο πιο...γκρι, για να ταιριασει και με το κλιμα των ημερων;  Πού ειναι οι ...αλλαγες που μας ελεγε, ο Βενιζελος, τοσο καιρο;

Ο μπαρμπα Στελιος ηταν στα νιατα του μπογιατζης και εχοντας εμπειρια πανω στα χρωματα μιλουσε συχνα για αποχρωσεις...

Ειχα μια ελπιδα να δω ενα αλλο χρωμα, οχι βρε παιδι μου, αλλο, πρασινο! Φτανει, πια, ποιος βλεπει πρασινο στην Αθηνα, σημερα; Ασε που τις προηγούμενες μερες ελεγε στη Τιβη οτι ότι θα αλλαζε ονοματα και σύμβολα! Κολλησε  στα παλια...
Το λεω γιατι καποια αλλα κομματα αλλαξαν αποχρωση και ετσι τα ψηφισε περισσοτερος κοσμος. Δεν ειδες τον Τσιπρα, απο ...κοκκινος (οχι και ..κοκκινος του ειπε ενας αλλος!) εγινε ροζακί! Γιατι οχι κι εμεις, βρε παιδια; Αχ, αν μ ακουγαν εμενα εκει στο Πασοκ!

«Είμαστε περήφανοι για το όνομα και τα σύμβολά μας, ακουστηκε να λεει ο Βενιζέλος (απο τη Τιβη του καφενειου!) και δεν είναι αυτό το πρόβλημα της παράταξής μας».

-Ποιο ειναι το προβλημα μας, τοτε; ρωτησε και κουνησε κοροιδευτικα το κεφαλι, ο μπαρμπα Στελιος.

-Χε....καμε για το Πασοκ, ρε παιδια, πεταχτηκε καποιος αλλος απο το καφενειο! Εδώ έρχεται θύελλα πανε να τα ξεπουλησουν ολα και εμείς αντί να οργανωθούμε, κοιτάμε τι εκανε και τι ειπε ο Μπενυ και η παρεα του... Αυτοι κανουν τη δουλεια τους...

-Ας βαλει  ως συμβολο και τον Μπαλοτελλι, συνεχισε ο μπαρμπα Στελιος, σε αλλο...μηκος κυμματος. Αυτος δεν ειναι που εβαλε πολλα γκολ τελευταια; Αυτος θα τραβουσε πολυ κοσμο, ετσι δεν ειναι, βρε παιδια, ρωτησε τους αλλους στο καφενειο που επαιζαν, στο μεταξυ πρεφα και δεν εδιναν σημασια ουτε στη Τιβη, ουτε και στα λογια του μπαρμπα Στελιου...

«Μπορει να εχουμε τωρα ενα μικρό ποσοστό στο ΠΑΣΟΚ, αλλά να το δειτε σαν τη μαγιά μιας νέας πορείας, ακουγοταν απο τη Τιβη ο Βενιζελος. Η Ελλάδα που ονειρευόμαστε δεν λέγεται Ουτοπία. Το όνειρό μας για την Ελλάδα δεν μπορεί να κλειστεί στους όρους της δανειακής σύμβασης και στην αναμόρφωσή της».

-Ωραια ομως που τα λεει, βρε παιδι μου, ειπε ο μπαρμπα Στελιος, που οπως ειχαν μαθει απο τους δικους του,...φλερταρε ολο και περισσοτερο, πια, με το...Αλσχαïμερ!