ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΥΜΠΑΣ Παλεύουμε για την εξουσία που πρωταγωνιστής θα είναι ο λαός

 

  Αποσπάσματα από τη συνέντευξη του ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ στην τηλεόραση του «ΣΚΑΪ»

-- Για να δούμε κύριε Γενικέ τα ευρύτερα ζητήματα... Είμαστε λοιπόν σε μια φάση πάλι συζήτησης για τις χρηματοδοτικές ανάγκες της χώρας, τα κενά τα δημοσιονομικά, και τα αναγκαία ή όχι μέτρα, όπως ακούγεται κι απ' τους εταίρους μας αλλά και απ' την πλευρά της κυβέρνησης. Το ΚΚΕ εκτιμά ότι είμαστε μπροστά σε ένα νέο πακέτο μέτρων, αναγκαστικά;

-- Σίγουρα είμαστε μπροστά σε ένα πακέτο νέων μέτρων. Δεν υπάρχει περίπτωση. Καταρχήν την έχουμε ζήσει αυτή την ιστορία. Κάθε φορά που γίνονται συζητήσεις, έλεγχος για το πού βρίσκονται τα ελλείμματα, πού βρίσκεται το χρέος κλπ., πάντα έρχονται νέα πακέτα μέτρων, με οποιαδήποτε εκδοχή διαχείρισης και με οποιαδήποτε πρόταση. Βεβαίως ξέρουμε ότι η ελληνική κυβέρνηση ζητά αυτή τη στιγμή διευκόλυνση για να κερδίσει χρόνο, για να λύσει κάποια ζητήματα αυτού του κενού που υπάρχει, που εντοπίζει η τρόικα ή που εντοπίζει και η ίδια η κυβέρνηση. Διευκόλυνση που μπορεί να σημαίνει και επιμήκυνση αποπληρωμής χρεών, για παράδειγμα στις τράπεζες, στην ΕΚΤ, στις άλλες τράπεζες της Ευρωζώνης ή άλλα μέτρα ισοδύναμου χαρακτήρα. Αυτά που πρότεινε δηλαδή ο κ. Στουρνάρας πρόσφατα προς την τρόικα. 'Η υπάρχει και η εκδοχή -που κυρίως προβάλλεται από το ΔΝΤ- που είναι εδώ και τώρα «κούρεμα» του χρέους. Και η μία και η άλλη εκδοχή, προϋποθέτουν μέτρα. Είτε ονομαστούν μνημόνιο είτε τελειώσει η ιστορία και δεν ονομαστεί μνημόνιο, αλλά ονομαστούν νέοι αντιλαϊκοί νόμοι, νέα μέτρα ή δεν ξέρω, οτιδήποτε άλλο. Και βέβαια αυτό το ζήτημα αφορά από τις ιδιωτικοποιήσεις, που είναι ήδη δρομολογημένες, ΛΑΡΚΟ, ΕΑΣ κλπ., μια σειρά άλλους δημόσιους οργανισμούς, από τις αναδιαρθρώσεις, που είναι ήδη δρομολογημένες και θέλουν να επιταχυνθούν και κάτω απ' αυτή την πίεση πιέζεται η ελληνική κυβέρνηση να τις προχωρήσει πιο γρήγορα. Κι αναφερόμαστε στο δημόσιο τομέα και τον ευρύτερο δημόσιο τομέα με διαθεσιμότητες, απολύσεις, άλλα μέτρα. Μιλάμε για νέες προσπάθειες που γίνονται για φοροληστεία, νέοι φορολογικοί νόμοι... Ηδη έρχονται ορισμένοι, κάποιοι δεν έχουν μπει ακόμα στη ζωή, στην πράξη, αν και έχουν ψηφιστεί, κάποιοι άλλοι έρχονται ή δρομολογούνται, ξέρουμε και τις προτάσεις...

 

-- Τι προτείνετε εσείς κ. Κουτσούμπα;

-- Η πρόταση που έχει το ΚΚΕ για διέξοδο από την κρίση μιλά για διέξοδο απ' την κρίση σε όφελος του λαού. Αυτό είναι και η διαχωριστική γραμμή, αν θέλετε, με άλλες πολιτικές δυνάμεις. Συμφωνούν οι εργαζόμενοι, ο λαός, εσείς ή όχι; Αυτή πάντως είναι η ανάλυση και η πρόταση του ΚΚΕ και θεωρούμε ότι είναι η μόνη ρεαλιστική πρόταση σήμερα στην ελληνική κοινωνία. Δεν υπάρχει άλλη πρόταση. Οι άλλες προτάσεις είναι «εντός των τειχών». Μας οδηγούν σε αντιλαϊκά μέτρα και θα το δείτε αυτό. Γιατί κοιτάξτε να δείτε, στις προβλέψεις μας έχουμε επαληθευτεί, δυστυχώς, το ξαναλέμε για πολλοστή φορά, μακάρι να μην επαληθευόμασταν. Ολες οι άλλες προτάσεις, είτε έτσι είτε αλλιώς, με οποιοδήποτε μείγμα διαχείρισης αυτής της κρίσης, μας οδηγούν σε αντιλαϊκά μέτρα, σε πιθανή αναιμική έξοδο από την κρίση και μια αναιμική ανάκαμψη που θα μας οδηγήσει σε νέα, πιο βαθιά κρίση -αυτή είναι η εκτίμησή μας, ακούστε την- σε όφελος όμως των μονοπωλίων, των λίγων.

Ενώ η πρόταση του ΚΚΕ όσο κι αν φαντάζει σήμερα λίγο δύσκολη, λίγο ζόρικα τα πράγματα ή ως μη ρεαλιστική, είναι τελικά η μόνη ρεαλιστική για το λαό, διότι εμείς προτείνουμε το εξής ζήτημα: Δεν μπορείς να κάνεις ανάπτυξη και ανάκαμψη σε βάθος χρόνου και με σταθερότητα σε όφελος των εργαζομένων, εάν δεν κοινωνικοποιήσεις τα μονοπώλια. Να το πω πιο απλά; Να αξιοποιήσεις και να αναπτύξεις τις πλουτοπαραγωγικές πηγές της χώρας με έλεγχο του ίδιου του λαού, του ίδιου του κράτους, του λαϊκού όμως κράτους, όπου ο λαός θα είναι στην εξουσία. Δεν μπορείς να αναπτύξεις την οικονομία της χώρας εάν δεν αποδεσμευτείς από την Ευρωπαϊκή Ενωση. Αυτό ξέρετε τι σημαίνει πρακτικά; Να αποδεσμευτείς από τις δεσμεύσεις που έχεις σήμερα, όπου σου μιλάνε για ποσοστώσεις στην αγροτική παραγωγή και δεν μπορείς ούτε να οργανώσεις, ούτε να σχεδιάσεις, ούτε να λύσεις το διατροφικό πρόβλημα της χώρας. Τη στιγμή που έχεις τα σούπερ μάρκετ όλης της Ελλάδας, από το κουτσοχώρι της Βόρειας Ελλάδας και της Κρήτης μέχρι την πρωτεύουσα, εδώ την Αθήνα, να είναι γεμάτα από γερμανικά, ισπανικά, βραζιλιάνικα προϊόντα. Και δεν μπορεί ούτε ο Ελληνας αγρότης να παράγει, ούτε η αγροτική οικονομία να σχεδιαστεί, για το κρέας, για τη ζάχαρη, για μια σειρά προϊόντα. Και βεβαίως αυτό έχει να κάνει με την ελευθερία κίνησης εμπορευμάτων, κεφαλαίων, είναι η ΕΕ δηλαδή. Αρα λοιπόν αν δεν φύγεις απ' αυτό, πώς θα αναπτύξεις την οικονομία;

Μη μου πείτε όμως, ένα συνηθισμένο ερώτημα όπως «μα θα μείνουμε μόνοι μας, απομονωμένοι;»... Μπορούμε να αναπτύξουμε αμοιβαία επωφελείς σχέσεις με όλες τις χώρες του κόσμου, και τις ευρωπαϊκές και τις υπόλοιπες της Ευρώπης, εκτός ΕΕ και με την Ασία και με την Αφρική και με τη Λατινική Αμερική, για ανταλλαγές προϊόντων και βεβαίως να παίρνουμε επ' ωφελεία του ελληνικού λαού και της Ελλάδας καύσιμα π.χ. που μπορεί να μην έχουμε για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα και βεβαίως να εξάγουμε προϊόντα που δεν τα έχουν άλλες χώρες.

Αυτά μπορούν να γίνουν αλλά προϋποθέτουν άλλα πράγματα. Πρέπει να έχεις σχέδιο, ως κράτος. Αυτό το λέμε εμείς κεντρικό σχεδιασμό. Δεν μπορεί να γίνει σήμερα.

-- Κύριε Κουτσούμπα στην Ευρώπη της κρίσης, της ανεργίας, του ξεχαρβαλώματος του κοινωνικού κράτους, η αριστερά στην κομμουνιστική εκδοχή της είτε στη ριζοσπαστική εκδοχή της δεν επωφελείται, παρότι οι συνθήκες είναι ευνοϊκές. Αντιθέτως βλέπουμε στροφή των πολιτών προς τα ακροδεξιά κόμματα. Πώς το εξηγείτε;

-- Εμείς βλέπουμε την εμφάνιση διαφόρων κομμάτων και την αξιοποίησή τους από το αστικό πολιτικό σύστημα σε βάρος του λαϊκού κινήματος, σε βάρος του λαού. Ετσι μπορεί να εξηγηθεί αυτό το γεγονός. Για παράδειγμα όταν η κυβέρνηση, η οποία λειτουργεί μέσα στα πλαίσια του δημοκρατικού κοινοβουλευτικού συστήματος, δείχνει ανοχή όλα αυτά τα χρόνια και αυτό το κάνει και η ελληνική κυβέρνηση και οι προηγούμενες κυβερνήσεις, όχι μόνο η σημερινή, και οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις, καλλιεργούν αυτά τα φαινόμενα, τα αξιοποιούν ενάντια στο εργατικό, το λαϊκό κίνημα, στους κομμουνιστές, σε άλλους ριζοσπάστες, προοδευτικούς ανθρώπους, ενάντια σε τέτοια κόμματα και κινήματα. Οταν τα αξιοποιούν λοιπόν και τα προβάλλουν ακόμα και με θέσεις, και από ΜΜΕ, να το πούμε κι αυτό, και δημιουργείται ένα κλίμα αντίστοιχο. Οταν έχεις δυνάμεις, γιατί δεν κατανοούν το απλό ή έχουν λάθος ανάλυση -το απλό που λέει το ΚΚΕ και λέγαμε τόσα χρόνια- όταν έχεις πλατείες, κινητοποιήσεις, αυτό το αυθόρμητο δήθεν κίνημα ή όπως θέλετε πέστε το, το οποίο πρέπει να είναι ακομμάτιστο, μακριά τα κόμματα, μακριά το ΚΚΕ, μακριά το ένα, μακριά το άλλο, μακριά τα συνδικάτα, μακριά το ΠΑΜΕ, προς Θεού να μείνουμε έτσι και να φωνάζουμε, όλοι να μουντζώνουμε κατά τη Βουλή, όλοι να μουντζώνουμε και τους 300 της Βουλής, όλοι να μουντζώνουμε αυτό τέλος πάντων το κοινοβουλευτικό σύστημα, και το να καεί, να καεί... Και τα ανέχεσαι αυτά είτε ως κυβέρνηση, είτε ως αξιωματική αντιπολίτευση, είτε ως άλλο οποιοδήποτε κόμμα, εγώ λέω για όλα τα κόμματα αυτή τη στιγμή. Οταν τα ανέχεσαι, είναι εύκολο αυτή η ανοχή, η καλλιέργεια αυτού του κλίματος, να δημιουργήσει σε τέτοια λαϊκίστικα, δημαγωγικά ακροδεξιά, ναζιστικά κόμματα το υπέδαφος ώστε να δηλητηριάσουν συνειδήσεις απλών ανθρώπων και να πουν «ε, αυτός βρε αδερφέ, μα είναι αντισυστημικός, παλεύει». Και μέσα σ' αυτή την αγανάκτηση, την οργή που έχει ο κόσμος να πει «α, αυτός θα λύσει ένα πρόβλημα, θα φωνάξει περισσότερο, θα βρίσει» και εκτονώνεται έτσι ανώδυνα μια λαϊκή δυσαρέσκεια. Η οποία κατά τη γνώμη μας έπρεπε και πρέπει να οδηγηθεί με ριζοσπαστικά αιτήματα, με σωστό περιεχόμενο αγώνα, με σωστά αιτήματα και στόχους πάλης που να είναι υπέρ της πλειοψηφίας των εργαζομένων και όχι να υπηρετεί διάφορα παιχνίδια του αστικού πολιτικού συστήματος...

-- Επειδή έχουμε και την κίνηση των «58» προχτές και υπάρχουν τοποθετήσεις ήδη και του ΠΑΣΟΚ και της ΔΗΜΑΡ για τη συγκρότηση ενός άλλου πόλου, της κεντροαριστεράς, εσείς σε αυτό πώς τοποθετείστε;

-- Θα σας απαντήσω με βάση τις θέσεις του Κόμματός μου, είναι καθαρό πώς θα σας απαντήσω. Αλλά λέω το εξής: Οτι αυτό που με ρωτάτε τώρα -χωρίς να έχω ολοκληρώσει την προηγούμενη απάντηση γιατί θα πήγαινα από το κοινωνικό στο πολιτικό επίπεδο πώς το εννοούμε- εντάσσεται στη διαδικασία αναμόρφωσης του πολιτικού σκηνικού μετά από τις τελευταίες αλλαγές που έχουν συμβεί. Ποιες είναι αυτές; Εχει τελειώσει η περίοδος, η ιστορία των μονοκομματικών κυβερνήσεων, αυτό φαίνεται από πέρυσι - πρόπερσι έντονα. Συνεχίζει να φαίνεται και μάλιστα επιτείνεται, η κατάσταση είναι πιο φανερή πλέον. Και βέβαια έχει τελειώσει στο χώρο της σοσιαλδημοκρατίας -όχι η σοσιαλδημοκρατία γενικά, γιατί φτιάχνονται νέα σχήματα και εδώ γίνεται διαπάλη για το ποιος θα επικρατήσει και ποιο τμήμα από όλα αυτά τα κόμματα θα πάρει το ρόλο της νέας σοσιαλδημοκρατίας- έχει τελειώσει το ΠΑΣΟΚ στην ουσία, έτσι όπως το γνωρίσαμε με την έννοια ότι έχει πάρα πολλά προβλήματα. Αρα η αναμόρφωση αυτού του σκηνικού ως στόχο έχει τη δημιουργία σταθερών κυβερνήσεων συνεργασίας. Είναι φανερό αυτό, εφόσον τελείωσαν οι αυτοδύναμες κυβερνήσεις. Η ανάλυσή μας λοιπόν εντοπίζει εδώ ότι πρόκειται για προσπάθεια δημιουργίας χώρων όπου θα μπορεί να γίνονται συνεργασίες, συνασπισμοί κομμάτων, ώστε να γίνονται σταθερές αστικές κυβερνήσεις. Αυτή είναι η ουσία.

-- Αν το αστικό πολιτικό σύστημα φτιάχνει τη δική του πλατφόρμα, να το πω έτσι, για τη δημιουργία κυβερνήσεων συνεργασίας, γιατί εσείς δεν μετέχετε σε μια προσπάθεια της αριστεράς να φτιάξει τη δική της απάντηση σ' αυτό;

-- Η λαϊκή συμμαχία είναι το αντίβαρο σε αυτό που συμβαίνει.

-- Η λαϊκή συμμαχία είναι στο κοινωνικό πεδίο, στο πολιτικό;

-- Οχι, δεν με καταλάβατε. Ακούστε, όταν λέω ότι γίνεται ακόμα και διαπάλη για το ποιο τμήμα θα παίξει το ρόλο της νέας σοσιαλδημοκρατίας, αφού το ΠΑΣΟΚ έφτασε εκεί που έφτασε...

-- Βάζετε και το ΣΥΡΙΖΑ...

-- Η μια ιστορία είναι ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ, κάποιοι άλλοι από τους ανεξάρτητους, από άλλους που έχουν φτιάξει τώρα κόμματα. Η άλλη εκδοχή, που προωθείται επίσης με γοργούς ρυθμούς και από το ίδιο αυτό το κόμμα, είναι του ΣΥΡΙΖΑ, της αξιωματικής αντιπολίτευσης σήμερα. Πιθανόν με κάποιες άλλες δυνάμεις, φτερούγες, που θέλει να πάρει, την Κατσέλη παίρνει, τμήματα από το ΠΑΣΟΚ παίρνει και μάλιστα από ένα φθαρμένο ΠΑΣΟΚ. Τα έχουμε πει πολλές φορές. Αρα εκεί γίνεται η διαπάλη.

Αν μιλάμε για εναλλακτική λύση πραγματικής συνεργασίας και συμμαχίας, που με ρωτάτε, προφανώς αυτό που απαντάμε εμείς είναι ότι δεν υπάρχουν σήμερα σε πολιτικό επίπεδο τέτοιες. Εάν σοσιαλδημοκρατικοποιείται ο ΣΥΡΙΖΑ, αν είναι αστικό κόμμα, όπως λέμε -φυσικά με διαφορές από τα υπόλοιπα κόμματα- αν υπηρετεί τμήματα του κεφαλαίου, όπως είναι η ανάλυσή μας, και φαίνεται αυτό και από τη στάση του. Αλλά κυρίως, όχι τόσο από το τι λέει ο κύριος Δασκαλόπουλος και άλλοι, αλλά από τη στάση του ΣΥΡΙΖΑ και του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ. Τον ακούσαμε και προχτές σε κανάλια, τον ακούμε κάθε μέρα. Οι συνεχείς κωλοτούμπες και οι μεταλλάξεις αυτού του κόμματος στον ένα χρόνο που είναι ακόμα αντιπολίτευση είναι φανερές πολύ περισσότερο, όχι μόνο στους κομμουνιστές και στους φίλους του ΚΚΕ, ή στους οπαδούς του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, αλλά και σε όλο αυτό τον κόσμο που τον ψήφισε πέρυσι και είχε την ελπίδα ότι τέλος πάντων κάτι καλύτερο μπορεί να γίνει. Φανταστείτε δηλαδή τι έχει να γίνει, όταν γίνει, εάν γίνει τέλος πάντων, κυβέρνηση, όπως επιδιώκει.

-- Το «όχι» του ΚΚΕ για συμμετοχή σε κυβέρνηση με κορμό τον σοσιαλδημοκρατικό ΣΥΡΙΖΑ που λέτε εσείς ισχύει ακόμα και στην περίπτωση που υπάρχει το ενδεχόμενο να πάμε πάλι σε εκλογές;

-- Απόλυτα ισχύει. Η διακυβέρνηση που εμείς θα πάρουμε μέρος, η εξουσία στην οποία εμείς θα συμμετέχουμε, το κράτος στο οποίο εμείς θα συμμετέχουμε, είναι αυτό που σας είπα πριν. Θα είναι εξουσία που θα είναι ο λαός πρωταγωνιστής. Η εργατική τάξη, τα άλλα λαϊκά στρώματα θα βρίσκονται εκεί. Θα μπορούν να αναπτύσσουν, να σχεδιάζουν την οικονομία, επιστημονικά, σε όφελος των εργαζομένων και του λαού. Θα αποδεσμευτούμε από την ΕΕ και άλλους τέτοιους οργανισμούς και λυκοσυμμαχίες. Θα κοινωνικοποιηθούν τα μονοπώλια και ο πλούτος της χώρας θα βρεθεί στα χέρια των εργαζομένων. Τελεία και παύλα. Ορίστε ένα πρόγραμμα που δεν είναι «κομμουνιστικό» πρόγραμμα. Είναι πρόγραμμα για όλο το λαό.