Iστορικοί έχουν για πρώτη φορά εξετασει έγγραφα που περιγράφoυν το σουηδικό νομικό σύστημα στην πρώην αποικία σκλάβων τους στην Καραϊβική. Και αποδεικνύεται ότι η Σουηδία δεν ήταν καλύτερη από ό, τι άλλες καταπιεστικές αποικιακές δυνάμεις στα 1700,1800.
Γνωρίζατε ότι η Σουηδία ασχολιοταν με τη δουλεία στην Καραϊβική πριν από 200 χρόνια;
Σίγουρα δεν είναι κάτι που αποτελεί μέρος της Σουηδικής ιστοριογραφίας, παρά το γεγονός ότι η Σουηδία ήταν ένα έθνος σκλάβων για πάνω από 60 χρόνια και συμμετειχε στο διατλαντικο δουλεμποριο στα 1700, 1800.
Μοναδική έρευνα
Υπάρχουν μόνο δύο διδακτορικές διατριβές για τη Σουηδική αποικία του Αγίου Βαρθολομαίου, η οποία ηταν επίσης μερος του σύστηματος σκλαβιας. Η μια διατριβη ειναι από το 1888 και η αλλη απο το 1951.
Ο Fredrik Thomasson, PhD και ακαδημαϊκός ερευνητής στο Τμήμα Ιστορίας του Πανεπιστημιου της Ουψάλα, είναι ο πρώτος επιστήμονας ποτέ που ερευνησε τα δικαστικα αρχεία, που συνεχώς καταγράφονταν στο νησί.
- Αυτό που έχω διαπιστώσει είναι πως το εφαρμοσμενο Σουηδικό νομικό σύστημα επιβαλλεται σε ενα ξενο πληθυσμό κατω απο Σουηδικη σκλαβια. Δεν υπάρχει κανείς που να έχει ποτέ κοίταξε το υλικό αυτό, μεχρι τωρα, λέει ο Fredrik Thomasson.
Προς το παρόν, ο Fredrik Thomasson εχει συγκεντρώσει γυρω στα 1000 αρχεία δικαστηριου σχετικά με τους δούλους, ή τους ελεύθερους εγχρωμους οπως ονομαζαν τους μαυρους στο νησί, και η αποικιακή ιστορία των Σουηδων γίνεται όλο και σαφέστερη.
- Είναι μια σημαντική πηγή της κοινωνικής ιστορίας. Το Δικαστικο πρωτόκολλο είναι σχεδόν η μοναδική πηγή απ όπου μπορουμε να μάθουμε κάτι για τον πληθυσμό σκλάβων, που κατά τα αλλα δεν εχουν «φωνη». Οι σκλάβοι υπάρχουν εκει με το όνομα τους, είναι μάρτυρες και μπορει κανεις να ακούσει σχεδόν τις φωνές τους, λέει ο Fredrik Thomasson.
Ο Jean Pierre δεμένος σε τέσσερις πασσάλους
Μία από τις περιπτώσεις που τωρα, για πρώτη φορά μπορεί να ξαναειπωθουν αφορουν τον σκλάβο Jean-Pierre, οποίος είχε κατηγορηθεί για τον ξυλοδαρμό ενός λευκού. Αρκετοί μάρτυρες ειχαν ανακοινώσει ότι ήταν σε αυτοάμυνα, αλλά επειδή ήταν αυστηρά απαγορευμένο να χτυπα κανεις έναν λευκό, ηθελε το Σουηδικό δικαστήριο στο νησί να τον κάνει ένα παράδειγμα:
Ο Jean Pierre καταδικάστηκε σε 32 μαστιγωσεις, ξαπλωμενος πανω στο στομάχι του, δεμένος σε τέσσερις πασσάλους, μια κοινή πρακτική που ονομάζεται «quatre piques» (τέσσερις πόλοι).
Η σωματική τιμωρία ήταν η μόνη τιμωρία που ήταν αποτελεσματική σε σκλάβους. Φυλάκιση και πρόστιμα ήταν αδύνατη, επειδή δεν είχαν το δικαίωμα της ιδιοκτησίας και εξ ορισμού δεν ήταν ελευθεροι από την αρχή.
Η Σουηδία αντεγραφε και χρησιμοποιουσε το Γαλλικό δίκαιο σκλαβιας "Μαυρος κώδικας" (Τον Μαυρο νομο), επειδή ο Σουηδικος πρακτικα δεν θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για τον πληθυσμό των σκλάβων.
Ο Σουηδός φυσιοδίφης Bengt Euphrasén επισκέφθηκε την αποικία στα τέλη της δεκαετίας του 1780 και περιγράφει τη τιμωρία που λεγεται το ''μαστιγωμα νεγρου στο βιβλίο του'' « Ο νόμος των Δυτικων Ινδιων»:
"Στέκεται σε κάποια απόσταση και το μαστίγιο κτυπα τον σκλαβο στο γυμνο σώμα του.Kάθε μαστιγωμα ακουγεται σαν ένας πυροβολισμός και μεγάλα κομματια δέρματος συχνά και κομματια κρέατος πεφτουν απο το σώμα."
- Αυτός είναι ακριβώς ο τρόπος που τιμωρούνται οι μαύροι στην Καραϊβική και ιδιοποιηθηκε και απο τη Σουηδία μάλλον γρήγορα, λέει ο Fredrik Thomasson.
Η Susanna μαστιγωθηκε σχεδόν μέχρι θανάτου
Σε ένα άλλο δικαστικο αρχείο αποκαλύπτεται η ιστορία της σκλάβας Susanna που ένα πρωί βρέθηκε μαστιγωμενη σχεδον μεχρι θανατου στα σκαλιά του σπιτιού του Σουηδου κυβερνήτη.
- Ο Σουηδός γιατρός Samuel Froberg την εξετάζει της και προσπαθεί να επιδεσει τις πληγες της όσο καλύτερα μπορεί. Και γράφει αργότερα στο δικαστήριο ότι φοβάται για τη ζωή της, λέει ο Fredrik Thomasson.
Ο νομος για τους σκλαβους σχεδιάστηκε επίσης κατα κάποιο τρόπο και για την προστασία των δούλων και σύμφωνα με το Σουηδικό δίκαιο, ο ιδιοκτήτης δεν είχε την άδεια να κτυπήσει δούλο του περισσότερα από 29 μαστιγωματα τη φορα. Αυστηρότερες ποινές θα μπορουσαν να απονεμηθουν από το δικαστήριο.
Αλλά στην περίπτωση της Susanna, μπορεσε ο Σουηδος γιατρός να διαπιστωσει ότι η κυρία της τη χτυπουσε πολύ περισσότερο από το επιτρεπόμενο (29 μαστιγωματα) και θα μπορούσε επίσης να δεί σοβαρες ουλές στους γλουτούς και την πλάτη από περασμενες κακοποιησεις.
Η τιμωρία για την ιδιοκτήτη-κυρία της, ήταν η επίπληξη από το δικαστήριο και η δούλος Susanna αναγκαστικα πωληθηκε σε άλλο νησί στην Καραϊβική. Το Σουηδικό κράτος ειχε εσοδα απο τις πωλήσεις σκλάβων.
Δυτικοαφρικανικη κουλτουρα στην Καραϊβική
Άλλες δικαστικές υποθέσεις αποκαλύπτουν ότι πολλοί από τους σκλάβους εξασκουσαν μαγεία, πιο συγκεκριμένα τις τέχνες της ιατρικής απο τη Δυτική Αφρική. Αυτό ήταν αυστηρά απαγορευμένο στο νησί. Η λεγόμενη πρακτική μαγεία είναι ένα σημάδι ότι οι σκλάβοι έφεραν μαζί τους τον πολιτισμό τους περα από τον Ατλαντικό.
Σε αρχεία δικαστηρίων, καθίσταται επίσης σαφές ότι οι σκλάβοι μπορούσαν μόνο να καταθέσουν ο ενας εναντίον άλλων σκλάβων, όχι εναντίον Λευκών. Σε μία περίπτωση, το δικαστήριο αποφάσισε να αφήσει ένα δολοφόνο ελευθερο, αντί να αφήσει ένα σκλάβο που ήταν παρων στη δολοφονία για να καταθέσει εναντίον του κατηγορουμένου!
Οι απαιτήσεις για στοιχεία κατά σκλάβων, ωστόσο, ήταν χαμηλες. Μερικές φορές δεν χρειαζοταν καμία απόδειξη, ήταν αρκετη η κατηγορία και μονο.
H Σουηδία εξ ισου ένοχη
Σύμφωνα με τον ερευνητη Fredrik Thomasson η Σουηδία ήταν εξ ισου ενοχη όπως όλες τις άλλες αποικιακές δυνάμεις στην Καραϊβική. Ούτε καλύτερη, ούτε χειρότερη. Χάρη στο οτι στον Αγιο Βαρθολομαίο δεν υπηρχε αρκετό νερό δεν υπηρχε δουλεία φυτειων και ο Fredrik Thomasson δεν βρηκε τα χειρότερα παραδείγματα βάρβαρης μεταχείριση δούλων.
Αλλά σε αντίθεση με άλλες χώρες, σε ένα μεγάλο βαθμο δεν εχει δοθει στην αποικιακή περιόδο της Σουηδιας, ως έθνος σκλάβων, μεγαλη προσοχη.
- Έχω ένα φίλο ο οποίος είναι ένας Δανός ερευνητής, και εργαζεται με παρόμοια θεματα σχετικά με τη δανική περιοδο εποικισμού. Και όταν διάβασα το βιβλίο της, σκέφτηκα, που ειναι ενα σουηδικο βιβλίο για το ιδιο θεμα; Δεν υπάρχει! Το είδα σαν ένα είδος κενού.
Η αναζήτηση της αλήθειας
Το πρωτο που εκανε ο Fredrik Thomasson ήταν να πάει στο Εθνικο Αρχείο της Στοκχόλμης όπου τα έγγραφα διατηρούνται από τη Σουηδική ιστορία ηδη από τις αρχές του 1600.
Μέρος από τα αρχεία δικαστήριου τα βρήκε σε μορφή μικροφίλμ. Εγγραφα που εν μέρει φωτογραφήθηκαν στη δεκαετία του '60 από τα γαλλικά αρχεία αποικιοκρατίας, όπου όλα τα επίσημα έγγραφα συλλέχθηκαν αφοτου η αποικία εγινε γαλλικη και παλι στα τέλη του 1800.
- Τις πρώτες μέρα που καθομουν με τα μικροφίλμ, αισθανομουν όλο και πιο καταθλιπτικα, και σκεφτομουν ότι ποτέ δεν θα βγει τιποτα μ αυτο. Ο Fredrik Thomasson φοβοταν ότι τα παλιά έγγραφα είχαν καταστραφεί κατά την πυρκαγιά των αρχείων της Γαλλικής αποικιοκρατίας στη δεκαετία του 1950. Όμως, αποδείχθηκε ότι δεν υπήρχε ζημιά φωτιά, αλλά είχαν καταστραφεί απο το νερό:
-Ηταν αρκετά μεγάλος ο ενθουσιασμός, όταν άνοιξα τις πρώτες κάψουλες και επειδή έχω δει μικροφιλμ, νόμιζα ότι όλα θα ήταν σε φοβερή κατάσταση, αλλά αποδειχθηκε ότι σχεδόν ολα ηταν ενταξει και μπορουσαν να διαβαστουν.
Τώρα, μαζι με δυο μεταπτυχιακούς φοιτητές ο Fredrik Thomasson κανει τη ψηφιοποίηση όλων των εγγράφων στη νότια Γαλλία όπου εκει βρίσκονται τώρα τα αρχεία των γαλλικων αποικιων.
"Ο φαρισαϊσμός και η αυτο-εικόνα"
Σύμφωνα με τον Fredrik Thomasson είναι η εικόνα που είχαμε μέχρι σήμερα για την πρώην Σουηδική αποικία, δεν ειναι ολοκλήρωμενη και μέχρι σήμερα είχε ένα νοσταλγικό χαρακτήρα, κατι που δεν είναι καλό για το γράψιμο της ιστορίας:
- Νομίζω ότι η Σουηδία συχνά έχει την τάση να έχει μια μάλλον φαρισαϊκή εικόνα του εαυτού της. Η Σουηδία έχει λίγο δει τον εαυτο της σαν χωρα με παγκόσμια συνείδηση, και τότε έχουμε την τάση να ξεχνουμε ό, τι συνέβη στη δική μας ιστορία. Υπάρχει ίσως ένας ακομη λόγος για τον οποίο κανείς δεν έχει μελετήσει αυτό πριν και ίσως όχι μόνο επειδή το αρχειο είναι στη Γαλλία, αλλά επειδη δεν έχει συμπεριληφθεί στην αυτο-εικόνα της χωρας.
Η Σουηδία έγινε ένα έθνος σκλάβων
Υπάρχουν μόνο δύο διδακτορικές διατριβές για τη Σουηδική αποικία του Αγίου Βαρθολομαίου, η οποία ηταν επίσης μερος του σύστηματος σκλαβιας. Η μια διατριβη ειναι από το 1888 και η αλλη απο το 1951.
Ο Fredrik Thomasson, PhD και ακαδημαϊκός ερευνητής στο Τμήμα Ιστορίας του Πανεπιστημιου της Ουψάλα, είναι ο πρώτος επιστήμονας ποτέ που ερευνησε τα δικαστικα αρχεία, που συνεχώς καταγράφονταν στο νησί.
- Αυτό που έχω διαπιστώσει είναι πως το εφαρμοσμενο Σουηδικό νομικό σύστημα επιβαλλεται σε ενα ξενο πληθυσμό κατω απο Σουηδικη σκλαβια. Δεν υπάρχει κανείς που να έχει ποτέ κοίταξε το υλικό αυτό, μεχρι τωρα, λέει ο Fredrik Thomasson.
Προς το παρόν, ο Fredrik Thomasson εχει συγκεντρώσει γυρω στα 1000 αρχεία δικαστηριου σχετικά με τους δούλους, ή τους ελεύθερους εγχρωμους οπως ονομαζαν τους μαυρους στο νησί, και η αποικιακή ιστορία των Σουηδων γίνεται όλο και σαφέστερη.
- Είναι μια σημαντική πηγή της κοινωνικής ιστορίας. Το Δικαστικο πρωτόκολλο είναι σχεδόν η μοναδική πηγή απ όπου μπορουμε να μάθουμε κάτι για τον πληθυσμό σκλάβων, που κατά τα αλλα δεν εχουν «φωνη». Οι σκλάβοι υπάρχουν εκει με το όνομα τους, είναι μάρτυρες και μπορει κανεις να ακούσει σχεδόν τις φωνές τους, λέει ο Fredrik Thomasson.
Ο Jean Pierre δεμένος σε τέσσερις πασσάλους
Μία από τις περιπτώσεις που τωρα, για πρώτη φορά μπορεί να ξαναειπωθουν αφορουν τον σκλάβο Jean-Pierre, οποίος είχε κατηγορηθεί για τον ξυλοδαρμό ενός λευκού. Αρκετοί μάρτυρες ειχαν ανακοινώσει ότι ήταν σε αυτοάμυνα, αλλά επειδή ήταν αυστηρά απαγορευμένο να χτυπα κανεις έναν λευκό, ηθελε το Σουηδικό δικαστήριο στο νησί να τον κάνει ένα παράδειγμα:
Ο Jean Pierre καταδικάστηκε σε 32 μαστιγωσεις, ξαπλωμενος πανω στο στομάχι του, δεμένος σε τέσσερις πασσάλους, μια κοινή πρακτική που ονομάζεται «quatre piques» (τέσσερις πόλοι).
Η σωματική τιμωρία ήταν η μόνη τιμωρία που ήταν αποτελεσματική σε σκλάβους. Φυλάκιση και πρόστιμα ήταν αδύνατη, επειδή δεν είχαν το δικαίωμα της ιδιοκτησίας και εξ ορισμού δεν ήταν ελευθεροι από την αρχή.
Η Σουηδία αντεγραφε και χρησιμοποιουσε το Γαλλικό δίκαιο σκλαβιας "Μαυρος κώδικας" (Τον Μαυρο νομο), επειδή ο Σουηδικος πρακτικα δεν θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για τον πληθυσμό των σκλάβων.
Ο Σουηδός φυσιοδίφης Bengt Euphrasén επισκέφθηκε την αποικία στα τέλη της δεκαετίας του 1780 και περιγράφει τη τιμωρία που λεγεται το ''μαστιγωμα νεγρου στο βιβλίο του'' « Ο νόμος των Δυτικων Ινδιων»:
"Στέκεται σε κάποια απόσταση και το μαστίγιο κτυπα τον σκλαβο στο γυμνο σώμα του.Kάθε μαστιγωμα ακουγεται σαν ένας πυροβολισμός και μεγάλα κομματια δέρματος συχνά και κομματια κρέατος πεφτουν απο το σώμα."
- Αυτός είναι ακριβώς ο τρόπος που τιμωρούνται οι μαύροι στην Καραϊβική και ιδιοποιηθηκε και απο τη Σουηδία μάλλον γρήγορα, λέει ο Fredrik Thomasson.
Η Susanna μαστιγωθηκε σχεδόν μέχρι θανάτου
Σε ένα άλλο δικαστικο αρχείο αποκαλύπτεται η ιστορία της σκλάβας Susanna που ένα πρωί βρέθηκε μαστιγωμενη σχεδον μεχρι θανατου στα σκαλιά του σπιτιού του Σουηδου κυβερνήτη.
- Ο Σουηδός γιατρός Samuel Froberg την εξετάζει της και προσπαθεί να επιδεσει τις πληγες της όσο καλύτερα μπορεί. Και γράφει αργότερα στο δικαστήριο ότι φοβάται για τη ζωή της, λέει ο Fredrik Thomasson.
Ο νομος για τους σκλαβους σχεδιάστηκε επίσης κατα κάποιο τρόπο και για την προστασία των δούλων και σύμφωνα με το Σουηδικό δίκαιο, ο ιδιοκτήτης δεν είχε την άδεια να κτυπήσει δούλο του περισσότερα από 29 μαστιγωματα τη φορα. Αυστηρότερες ποινές θα μπορουσαν να απονεμηθουν από το δικαστήριο.
Αλλά στην περίπτωση της Susanna, μπορεσε ο Σουηδος γιατρός να διαπιστωσει ότι η κυρία της τη χτυπουσε πολύ περισσότερο από το επιτρεπόμενο (29 μαστιγωματα) και θα μπορούσε επίσης να δεί σοβαρες ουλές στους γλουτούς και την πλάτη από περασμενες κακοποιησεις.
Η τιμωρία για την ιδιοκτήτη-κυρία της, ήταν η επίπληξη από το δικαστήριο και η δούλος Susanna αναγκαστικα πωληθηκε σε άλλο νησί στην Καραϊβική. Το Σουηδικό κράτος ειχε εσοδα απο τις πωλήσεις σκλάβων.
Δυτικοαφρικανικη κουλτουρα στην Καραϊβική
Άλλες δικαστικές υποθέσεις αποκαλύπτουν ότι πολλοί από τους σκλάβους εξασκουσαν μαγεία, πιο συγκεκριμένα τις τέχνες της ιατρικής απο τη Δυτική Αφρική. Αυτό ήταν αυστηρά απαγορευμένο στο νησί. Η λεγόμενη πρακτική μαγεία είναι ένα σημάδι ότι οι σκλάβοι έφεραν μαζί τους τον πολιτισμό τους περα από τον Ατλαντικό.
Σε αρχεία δικαστηρίων, καθίσταται επίσης σαφές ότι οι σκλάβοι μπορούσαν μόνο να καταθέσουν ο ενας εναντίον άλλων σκλάβων, όχι εναντίον Λευκών. Σε μία περίπτωση, το δικαστήριο αποφάσισε να αφήσει ένα δολοφόνο ελευθερο, αντί να αφήσει ένα σκλάβο που ήταν παρων στη δολοφονία για να καταθέσει εναντίον του κατηγορουμένου!
Οι απαιτήσεις για στοιχεία κατά σκλάβων, ωστόσο, ήταν χαμηλες. Μερικές φορές δεν χρειαζοταν καμία απόδειξη, ήταν αρκετη η κατηγορία και μονο.
H Σουηδία εξ ισου ένοχη
Σύμφωνα με τον ερευνητη Fredrik Thomasson η Σουηδία ήταν εξ ισου ενοχη όπως όλες τις άλλες αποικιακές δυνάμεις στην Καραϊβική. Ούτε καλύτερη, ούτε χειρότερη. Χάρη στο οτι στον Αγιο Βαρθολομαίο δεν υπηρχε αρκετό νερό δεν υπηρχε δουλεία φυτειων και ο Fredrik Thomasson δεν βρηκε τα χειρότερα παραδείγματα βάρβαρης μεταχείριση δούλων.
Αλλά σε αντίθεση με άλλες χώρες, σε ένα μεγάλο βαθμο δεν εχει δοθει στην αποικιακή περιόδο της Σουηδιας, ως έθνος σκλάβων, μεγαλη προσοχη.
- Έχω ένα φίλο ο οποίος είναι ένας Δανός ερευνητής, και εργαζεται με παρόμοια θεματα σχετικά με τη δανική περιοδο εποικισμού. Και όταν διάβασα το βιβλίο της, σκέφτηκα, που ειναι ενα σουηδικο βιβλίο για το ιδιο θεμα; Δεν υπάρχει! Το είδα σαν ένα είδος κενού.
Η αναζήτηση της αλήθειας
Το πρωτο που εκανε ο Fredrik Thomasson ήταν να πάει στο Εθνικο Αρχείο της Στοκχόλμης όπου τα έγγραφα διατηρούνται από τη Σουηδική ιστορία ηδη από τις αρχές του 1600.
Μέρος από τα αρχεία δικαστήριου τα βρήκε σε μορφή μικροφίλμ. Εγγραφα που εν μέρει φωτογραφήθηκαν στη δεκαετία του '60 από τα γαλλικά αρχεία αποικιοκρατίας, όπου όλα τα επίσημα έγγραφα συλλέχθηκαν αφοτου η αποικία εγινε γαλλικη και παλι στα τέλη του 1800.
- Τις πρώτες μέρα που καθομουν με τα μικροφίλμ, αισθανομουν όλο και πιο καταθλιπτικα, και σκεφτομουν ότι ποτέ δεν θα βγει τιποτα μ αυτο. Ο Fredrik Thomasson φοβοταν ότι τα παλιά έγγραφα είχαν καταστραφεί κατά την πυρκαγιά των αρχείων της Γαλλικής αποικιοκρατίας στη δεκαετία του 1950. Όμως, αποδείχθηκε ότι δεν υπήρχε ζημιά φωτιά, αλλά είχαν καταστραφεί απο το νερό:
-Ηταν αρκετά μεγάλος ο ενθουσιασμός, όταν άνοιξα τις πρώτες κάψουλες και επειδή έχω δει μικροφιλμ, νόμιζα ότι όλα θα ήταν σε φοβερή κατάσταση, αλλά αποδειχθηκε ότι σχεδόν ολα ηταν ενταξει και μπορουσαν να διαβαστουν.
Τώρα, μαζι με δυο μεταπτυχιακούς φοιτητές ο Fredrik Thomasson κανει τη ψηφιοποίηση όλων των εγγράφων στη νότια Γαλλία όπου εκει βρίσκονται τώρα τα αρχεία των γαλλικων αποικιων.
"Ο φαρισαϊσμός και η αυτο-εικόνα"
Σύμφωνα με τον Fredrik Thomasson είναι η εικόνα που είχαμε μέχρι σήμερα για την πρώην Σουηδική αποικία, δεν ειναι ολοκλήρωμενη και μέχρι σήμερα είχε ένα νοσταλγικό χαρακτήρα, κατι που δεν είναι καλό για το γράψιμο της ιστορίας:
- Νομίζω ότι η Σουηδία συχνά έχει την τάση να έχει μια μάλλον φαρισαϊκή εικόνα του εαυτού της. Η Σουηδία έχει λίγο δει τον εαυτο της σαν χωρα με παγκόσμια συνείδηση, και τότε έχουμε την τάση να ξεχνουμε ό, τι συνέβη στη δική μας ιστορία. Υπάρχει ίσως ένας ακομη λόγος για τον οποίο κανείς δεν έχει μελετήσει αυτό πριν και ίσως όχι μόνο επειδή το αρχειο είναι στη Γαλλία, αλλά επειδη δεν έχει συμπεριληφθεί στην αυτο-εικόνα της χωρας.
Η Σουηδία έγινε ένα έθνος σκλάβων
Ο Gustav ΙΙΙ, ο οποίος
κυβέρνησε τη Σουηδία στα τέλη του 1700, που ονομάζεται θέατρικος βασιλιάς,
είναι γνωστος για μεγάλο πολιτιστικό ενδιαφέρον του. Αλλά αυτό που είναι λιγότερο
γνωστό είναι ότι ο Βασιλιάς Gustav ενδιαφεροταν επισης πολυ
και για την απόκτηση αποικιών οπως και το εμπόριο σκλάβων.
Υπήρξαν πολλές χώρες στην Ευρώπη που απέκτησαν Αμερικανικές αποικίες στα τέλη του 1700, και ο Gustav III δεν ηθελε να μεινει πίσω. Η Σουηδία ήταν σε συνεχή χρεοκοπία κράτους κατά το δεύτερο εξάμηνο του 1700 και το δουλεμπόριο ήταν απλά ένας τρόπος για να γεμισει χρήματα το ταμειο της Στοκχολμης, λέει ο Fredrik Thomasson.
Το 1784 ο βασιλιάς Gustav πετυχε να διαπραγματευτεί ένα μικρό νησί της Καραϊβικής της αποικιακής δύναμης της Γαλλίας. Ο Gustav ΙΙΙ διακήρυξε τη νέα αποικία του σε ελεύθερο λιμανι ωστε μεταξυ αλλων να προσέλκυσει και το δουλεμποριο.
Υπήρξαν πολλές χώρες στην Ευρώπη που απέκτησαν Αμερικανικές αποικίες στα τέλη του 1700, και ο Gustav III δεν ηθελε να μεινει πίσω. Η Σουηδία ήταν σε συνεχή χρεοκοπία κράτους κατά το δεύτερο εξάμηνο του 1700 και το δουλεμπόριο ήταν απλά ένας τρόπος για να γεμισει χρήματα το ταμειο της Στοκχολμης, λέει ο Fredrik Thomasson.
Το 1784 ο βασιλιάς Gustav πετυχε να διαπραγματευτεί ένα μικρό νησί της Καραϊβικής της αποικιακής δύναμης της Γαλλίας. Ο Gustav ΙΙΙ διακήρυξε τη νέα αποικία του σε ελεύθερο λιμανι ωστε μεταξυ αλλων να προσέλκυσει και το δουλεμποριο.
---------------------------------------------------------------------------------------
 |
| To εθνόσημο του Αγίου Βαρθολομαίου. |
Το νησί ήταν μια Σουηδική αποικία απο το 1784-1878. Η πρωτεύουσα Γκουστάβια (απο τον Gustav III)
ήταν περίπου το 1800 η πέμπτη μεγαλύτερη πόλη της Σουηδίας, περιπου ιση με το
μέγεθος της Ουψάλα σήμερα.
Το μισο του πληθυσμού ειχε σκούρο δέρμα, και η συντριπτική πλειοψηφία των σκλάβων προέρχονταν από τη Δυτική Αφρική.
Το μισο του πληθυσμού ειχε σκούρο δέρμα, και η συντριπτική πλειοψηφία των σκλάβων προέρχονταν από τη Δυτική Αφρική.
Το νησί δεν ειχε
πολυ νερό έτσι τίποτα σημαντικες φυτείες δουλων δεν υπήρχαν στο νησί την εποχη
που ανηκε στη Σουηδια, κατι ομως που ήταν κοινο σε άλλα νησιά.
Οι σκλάβοι εργάζονταν κατά κύριο λόγο με την λιμενικες εργασιες, ή ήταν απλά υπηρετες
Οι σκλάβοι εργάζονταν κατά κύριο λόγο με την λιμενικες εργασιες, ή ήταν απλά υπηρετες
Στο απόγειό του το
νησι ειχε 2.000 μόνιμους σκλάβους, αλλά εν τω μεταξύ πολλοι σκλάβοι εμεναν
στοιβαγμενοι σε μεγάλες αποθήκες στο λιμάνι, σκαλβοι οι οποίοι αποστελλονταν σε
άλλα νησιά των Δυτ Ινδιων.
Μετά το 1878 πουληθηκε
ο Αγιος Βαρθολομαίος πίσω στη Γαλλία. Σήμερα, το νησί έχει ένα βαθμό
αυτονομίας.
Το εμβλημα του νησιού φέρει τις τρεις κορώνες ως
υπενθύμιση της Σουηδικής κυριαρχιας
Ο Άγιος
Βαρθολομαίος έχει περίπου το μέγεθος του Lidingö, στη Στοκχόλμη.
Επίσημη γλώσσα:
Γαλλικά
Πρωτεύουσα:
Γκουστάβια (απο το ονομα του Gustav III)
Πληθυσμός (το 2009):
8.450 κατοικοι
Δειτε και στη wikipedia για το νησι
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Κάθε χρήστης μπορεί να σχολιάσει στο γλόμπινγκ αφού επιλέξει διακριτικό ψευδώνυμο για αποφυγή συγχίσεων είτε με λογαριασμό Google είτε με τη χρήση της υπηρεσίας openID είτε με την απλή επιλογή ονόματος χρήστη.
Προσβλητικά ή υβριστικά σχόλια για συντάκτες ή σχολιαστές θα διαγράφονται. Δεν ενθαρρύνεται η χρήση υβριστικών λέξεων ή εκφράσεων.
Ο σχολιασμός γίνεται με το ελληνικό αλφάβητο και με μικρά γράμματα
Οι διαχειριστές έχουν τη δυνατότητα να προβαίνουν σε διαγραφή σχολίων που δημιουργούν σκόπιμη ή μη σύγχιση και απομάκρυνση από το θέμα της ανάρτησης.