16 Δεκ 2015

Θανάση Αλεξίου: ''Το Σύμφωνο Συμβίωσης, η οικογένεια, τα πρότυπα συμπεριφοράς''



Παρόλο που η οικογένεια έχει απωλέσει σημαντικές λειτουργίες, φαίνεται πως επηρεάζει ακόμη την κοινωνικοποίηση των παιδιών. Σε μεγάλο βαθμό αυτό εξαρτάται από την ταξική θέση των γονιών (εισόδημα, πολιτισμικό κεφάλαιο, κύρος, δημόσιες σχέσεις κ.λπ.). Ωστόσο υπάρχουν δίπλα στην οικογένεια άλλοι φορείς κοινωνικοποίησης (σχολείο, παρέες συνομηλίκων, διαδίκτυο, ΜΜΕ κ.ά.) που ασκούν ενδεχομένως, με την έννοια της εκμάθησης προτύπων, στάσεων και συμπεριφορών, πολύ σημαντικότερη επίδραση πάνω στα παιδιά, γεγονός που σχετικοποιεί το ρόλο της οικογένειας ως φορέα κοινωνικοποίησης. Για αυτό δεν χρειάζεται να θέτουμε στην οικογένεια ζητήματα που η ίδια εκ των πραγμάτων μόνο περιορισμένα μπορεί να αντιμετωπίσει. Και αυτό αφορά πολύ περισσότερο στη λαϊκή οικογένεια. Θα ήταν υποκριτικό να καθιστούμε αποκλειστικά υπεύθυνη την οικογένεια για την σεξουαλική διαπαιδαγώγηση των παιδιών, -παρόλο που δεν βγαίνει από πουθενά ότι ο σεξουαλικός προσανατολισμός των ατόμων είναι πρόβλημα-, όταν για όλα τα άλλα ζητήματα (χρήση ουσιών, παραβατική-«αντικοινωνική» συμπεριφορά κ.λπ.) μοιράζουμε την ευθύνη στην κοινωνία, στο σχολείο, στις παρέες κ.ά. Ας αναρωτηθεί κανείς (και αναφερόμαστε πρωτίστως στη λαϊκή και εργατική οικογένεια) ποιο Γολγοθά την υποχρεώνουμε να περάσει αφού η ίδια δεν διαθέτει ούτε το απόθεμα δύναμης και κουράγιου, ούτε τα μέσα (οικονομικά και πολιτισμικά) να διαχειριστεί το «πρόβλημα» που της δημιουργούμε.

Θα έλεγα μάλιστα ότι η λαϊκή οικογένεια έχει μεγαλύτερη ανάγκη από κάθε άλλον (μεσοαστική και αστική οικογένεια) τη δημόσια θεματοποίηση του ζητήματος, εκτός αν θεωρούμε αυτονόητη την απώθηση της σεξουαλικής συμπεριφοράς με σκοπό την «διόρθωσή»της. Να ζουν δηλαδή οι άνθρωποι μέσα σε καταπιεστικούς κοινωνικούς ρόλους (άντρας, γυναίκα κ.λπ.). Αντίθετα με την αστική οικογένεια που διαθέτει τα μέσα (ψυχοθεραπευτές, παιδαγωγοί, διευρυμένο προσωπικό και κοινωνικό κύκλο κ.α.), η λαϊκή οικογένεια διαθέτει πολύ πενιχρά μέσα, ειδικά σε μια περίοδο εμπορευματοποίησης των δημόσιων αγαθών, για να «διαχειριστεί» το πρόβλημα. Αναγνωρίζοντας ότι η οικογένεια είναι σε θέση να προσανατολίσει σεξουαλικά τα παιδιά, καθιστούμε ουσιαστικά αυτή υπεύθυνη για την κοινωνικοποίηση των παιδιών, παρόλο που αυτή έχει απογυμνωθεί, -εξαιτίας της παρέμβασης του κράτους (οικογενειακό δίκαιο, κοινωνικοί λειτουργοί, εταιρείες προστασίας ανηλίκων, ΜΚΟ κ.α.) από σημαντικές κοινωνικές δεξιότητες και αρμοδιότητες. Με αυτό τον τρόπο η οικογένεια και οι γονείς έχουν αποειδικευτεί και με αυτή την έννοια έχουμε μια προλεταριοποίηση της «γονεϊκότητας» (S. Lash).

Αναθέτοντας στην οικογένεια την αστυνόμευση της σεξουαλικής συμπεριφοράς των παιδιών για να μην «αποκλίνουν» από την ενδεδειγμένη ετερόφυλη, την καθιστούμε ουσιαστικά «συνεργό» σε ένα εγχείρημα «κανονικοποίησης» της λαϊκής οικογένειας και της εργατικής τάξης που ξεκίνησε στα τέλη του 19ου αιώνα, όταν ο καπιταλισμός χρειάζονταν ένα πειθήνιο και παραγωγικό σώμα για το εντάξει στη μισθωτή εργασία. Συνεπώς αυτό που σήμερα εμφανίζεται ως «φυσικό»: στην οικογένεια, στην σεξουαλικότητα, στην ηθική κ.λπ. είναι προϊόν μιας μακράς διαδικασίας εγχάραξης (στο μυαλό, στο σώμα και στη ψυχή) και μ’ αυτή την έννοια πρόκειται για μια ανθρωπολογική μετάλλαξη που πολύ λίγο έχει να κάνει με τη «φύση». Και όμως το κύριο (αν όχι το αποκλειστικό) αντικείμενο αυτής της «κανονικοποίησης» του κοινωνικού σώματος απετέλεσε η εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα. Ήταν η περίοδος που το κεφάλαιο χρειάζονταν εργάτες και μάλιστα πειθαρχημένους, στρατιώτες για τον εθνικό στρατό αλλά και νομιμόφρονες υπηκόους. Η ένταση και η κλιμάκωση των πρακτικών πειθάρχησης που εναλλάσσονταν με την «ποιμαντορία» (ηθικοποίηση) και την καταστολή των «επικίνδυνων τάξεων» (εργατικών στρωμάτων) (φιλάνθρωπος ακτιβισμός, κοινωνική εργασία, Workhouses/πτωχοκομεία κ.λπ.) απέβλεπε πρωτίστως στην απώθηση και πάταξη των οικογενειακών και γαμήλιων πρακτικών των εργατικών και λαϊκών στρωμάτων που απέκλιναν από τις αξίες των αστικών και μεσοαστικών στρωμάτων. Εδώ ο κανόνας ήταν οι προγαμιαίες σχέσεις, τα εξώγαμα παιδιά, και οι εξώγαμη συμβίωση. Στη Βιέννη αλλά και στις ΗΠΑ (αρχές του 20ου αιώνα) ένα μεγάλο μέρος των παιδιών από την εργατική τάξη γεννιόνταν εκτός γάμου, ήταν «νόθα» (R. Sieder, P. Laslet).

Το «σύστημα της σεξουαλικότητας» και της οικογένειας επεξεργασμένο για τους αστούς (για την μεταβίβαση της περιουσίας), θα αντικαταστήσει, όπως πολύ ορθά το θέτει ο M. Foucault, -παρόλο που αυτός βλέπει στην εξουσία (ως αυτοσκοπό) και όχι ως μέσον και εκφραστή ταξικών συμφερόντων-, συν τω χρόνω το χαλαρό σύστημα των «συγγενειών» στα λαϊκά στρώματα που εποπτεύονταν κυρίως από την εκκλησία και θα διαχυθεί σε ολόκληρο το κοινωνικό σώμα. Στόχος του ο έλεγχος του πληθυσμού και η χειραγώγηση του κοινωνικού σώματος, καθώς το σεξ (πρακτικές και συμπεριφορές) επηρέαζαν άμεσα την αναπαραγωγή αυτού του εμπορεύματος που δίνει υπόσταση στον καπιταλισμό, δηλαδή την εργατική δύναμη.Στη μορφή της συζυγικής ετερόφυλης οικογένειας (ας πούμε «πυρηνική οικογένεια») ο καπιταλισμός βρίσκει ένα «αξιόπιστο σχήμα», το οποίο μπορεί να του διασφαλίσει, υπό την εποπτεία του νόμου απρόσκοπτα την αναπαραγωγική λειτουργία. Αυτή αναλαμβάνει επίσης με «προθυμία» σημαντικό κόστος (οικονομικό, ψυχολογικό κ.λπ.) για την αναπαραγωγή της εργατικής δύναμης, που αλλιώς θα έπρεπε να αναλάβει το κεφάλαιο ή, το κράτος. Φαίνεται λοιπόν πως σε αυτό το οικογενειακό σχήμα μπορεί να συνυπάρχει εκ πρώτης η έκφραση της σεξουαλικότητας (ετερόφυλης) με την κοινωνική αναπαραγωγή. Ως ασφαλιστική δικλείδα για την διατήρηση της οικογένειας προσφέρθηκε κυρίως για τους άντρες η επίσημη πορνεία ενώ στη γυναίκες έμενε η ανεπίσημη (βλ. Κομμουνιστικό Μανιφέστο), όπως περίπου παρουσιάζεταιστις ταινίες τουΛ. Μπουνιουέλ.

Αφού έγινε σαφές πως η σημερινή οικογένεια έχει ιστορία, επομένως δεν είναι φύση, ας δούμε τώρα τη θέση για τα πρότυπα που θα προβάλλει η ομοφυλόφιλη οικογένεια στα παιδιά. Εκφράζεταιη άποψη πως τα παιδιά που μεγαλώνουν σε μια ομοφυλόφιλη οικογένεια θα προσανατολιστούν σεξουαλικάομοφυλόφιλα. Είναι ενδιαφέρον, και ενώ ο καθένας θα ανέμενε ότι οι οικογένειες ομοφυλόφιλων ζευγαριών θα αμφισβητούσαν εξαιτίας της βιωματικής τους εμπλοκής το ρόλο της «φύσης» στη δημιουργία συγγένειας, αυτές αποδίδουν, σύμφωνα με σχετικές έρευνες, μεγαλύτερη έμφαση στη βιολογία («βιολογικό ιδίωμα»), θεωρώντας ότι οι γενετικές σχέσεις συμβολίζουν τη φυσικότητα της βιολογικής συγγένειας (Μ. Strathern, 1992). Κατά κάποιο τρόπο τα ίδια τα ομοφυλόφιλα ζευγάρια αποδέχονται με έμμεσο αλλά σαφή τρόπο τον «πλασματικό» χαρακτήρα της δικής τους ομοφυλόφιλης οικογένειας. Αποδέχονται δηλαδή την κυρίαρχη άποψη ότι οι δικοί τους οικογενειακοί σχηματισμοί δεν δημιουργούν συγγένεια, καθώς έχουν συνδέσει την οικογένεια με τη «φύση» και λείπει το γενετικό στοιχείο. Από αυτή την οπτική το αίτημά τους για την αναγνώριση της (ομοφυλόφιλης) οικογένειας (σύμφωνο συμβίωσης, γάμος, υιοθεσία κ.λπ.) ενισχύει την ιδεολογία του οικογενεισμού, εν τέλει τον «βιολογικό ντετερμινισμό».

Επομένως δεν βγαίνει από πουθενά ότι οι ομοφυλόφιλοι γονείς θα θέλουν, όπως διατείνεται ο συμπεριφορισμός, τα παιδιά τους να προσανατολιστούν, -όταν μάλιστα οι ίδιοι ενστερνίζονται, τη «φυσικότητα» της οικογένειας-, σεξουαλικά ομοφυλόφιλα. Και αυτό γιατί, παρόλο που η σημερινή οικογένεια βασίζεται σε ετεροφυλόφιλες σεξουαλικές πρακτικές δεν μπορούν να αποκλειστούν οι ομοφυλόφιλες ή άλλες σεξουαλικές πρακτικές. Εξάλλου οι σημερινοί ομοφυλόφιλοι, αμφιφυλόφιλοι, τρανσέξουαλ κ.ά. (ΛΟΑΤ) από τις ετεροφυλόφιλες οικογένειες «βγήκαν». Αυτό που θα πρέπει να διασφαλιστεί τόσο στα παιδιά της ετεροφυλόφιλης όσο και της ομοφυλόφιλης οικογένειας κ.ά. είναι αυτά να μεγαλώνουν ελεύθερα και υπεύθυνα έχοντας τις αναγκαίες κοινωνικές υποδομές (παιδαγωγική, ψυχολογία, αθλητισμός, αισθητική αγωγή κ.λπ.). Αν ίσχυε η θέση του συμπεριφορισμού, ότι το αποκλειστικό στοιχείο που ενεργοποιεί την (αντι)δράση των ατόμων είναι το βίωμα, τότε η εργατική τάξη δεν θα μπορούσε ποτέ να χειραφετηθεί, καθώς θα αναπαρήγαγε τις πρακτικές καταπίεσης και εκμετάλλευσης που η ίδια έχει βιώσει. Αυτή δεν θα μπορούσε να θέσει, εξαιτίας των δικών της βιωμάτων (εκμετάλλευση, καταπίεση, αδικία κ.λπ.) τα ζητήματα της κοινωνίας ως καθολική τάξη.

Σε κάθε περίπτωση όμως ο σεξουαλικός προσανατολισμός που αναθεωρεί την έμφυλη ταυτότητα, αυτή που επιβλήθηκε από την κοινωνικοποίηση και τις κοινωνικές συμβάσεις και καταπιέζει το άτομο, για να ταυτιστεί με μία άλλη, μάλλον ευπρόσδεκτος πρέπει να είναι για μια κοινωνία που θέλει ελεύθερα άτομα. Η πραγματικότητα αυτή καταδεικνύει επίσης ότι ο σεξουαλικός προσανατολισμός δεν ταυτίζεται πάντα με το φύλο. Δηλαδή κάποιος μπορεί να έχει κοινωνικοποιηθεί μέσω κοινωνικών ρόλων και επιτέλεσης ως άντρας («κοινωνικό φύλο») αλλά να αισθάνεται γυναίκα και το αντίστροφο κ.ο.κ. Ως γνωστόν η αναντιστοιχία φύλου και σεξουαλικού προσανατολισμού οδηγεί συχνά και στην αλλαγή «βιολογικού» φύλου ώστε να αποκατασταθεί η αντιστοιχία σεξουαλικού προσανατολισμού και φύλου (transsexual).

Στη συγκεκριμένη συλλογιστική η σεξουαλική ταυτότητα, εφόσον διασφαλίζεται ότι άτομα ή ομάδες δεν εξαναγκάζονται ή, περιθωριοποιούνται, -κατάσταση που σε ένα βαθμό αίρει το Σύμφωνο Συμβίωσης-, θα μπορούσε να αναγνωριστεί ως προσωπική υπόθεση όπως περίπου συμβαίνει, -παρόλο που είναι διαφορετικής τάξης πρόβλημα, καθώς ακουμπά τον υπαρξιακό πυρήνα του ατόμου (και το σώμα και την ψυχή)- με την συνταγματική κατοχύρωση της ανεξιθρησκείας, όπου η θρησκευτική επιλογή είναι ή, οφείλει να είναι προσωπική υπόθεση. Η απόρριψη του Συμφώνου Συμβίωσης θα είχε νόημα στο βαθμό που ζητούσε κανείς και την κατάργηση της οικογένειας και του γάμου και μαζί της αστικής ηθικής για τα σεξουαλικότητα, θέση που συνάδει με το Κομμουνιστικό Μανιφέστο και εφαρμόστηκε, ανεξάρτητα αν αργότερα αναθεωρήθηκε, στη Σοβιετική Ένωση στη δεκαετία του ΄20. Βεβαίως στην αστική-καπιταλιστική πραγματικότητα, όπου το κράτος έχει ιδιοποιηθεί λειτουργίες της κοινωνίας, τα πολιτικά, ατομικά και κοινωνικά δικαιώματα που έχουν προκύψει από τους κοινωνικούς αγώνες, συνιστούν ένα ανάχωμα στην αυθαιρεσία του αστικού κράτους. Η μη αναγνώριση αυτών των δικαιωμάτων στα ΛΟΑΤ-άτομα (λεσβιακά, ομοφυλόφιλα, αμφισεξουαλικά, τρανσεξουαλικά άτομα), σημαίνει ουσιαστικά ότι αυτά θα συνεχίσουν να είναι εκτεθειμένα στην κρατική καταπίεση, στη χλεύη και στους προπηλακισμούς μιας αυτόκλητης «αστυνομίας ηθών», όπως αυτή κάθε φορά εργαλειοποιείται (ρατσισμός, ομοφοβία κ.λπ).

28 Νοε 2015

Δήλωση του Δημήτρη Κουτσούμπα για την σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών

Σε δήλωση του για την σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Δημήτρης Κουτσούμπας υπογραμίζει:

«Η σημερινή σύσκεψη επιβεβαίωσε ότι η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ αναζητά συνενόχους για να εφαρμόσει τα προαποφασισμένα αντιλαϊκά μέτρα, ειδικά σε ό,τι αφορά το ασφαλιστικό και τσακώνεται με τα άλλα κόμματα, που στήριξαν το μνημόνιο, για τον επιμερισμό της ευθύνης.

Η κυβέρνηση προσπαθεί, μέσα από στημένους διαλόγους και διακομματικές επιτροπές, εκτός βουλής, ν' αποσπάσει την ανοχή του λαού στα βάρβαρα μέτρα.
Οι σχεδιασμοί της κυβέρνησης, τόσο για το ασφαλιστικό όσο και για το προσφυγικό και τη συνταγματική αναθεώρηση, υπηρετούν τις επιδιώξεις των επιχειρηματικών ομίλων, τμημάτων του κεφαλαίου, της ΕΕ και των ιμπεριαλιστικών οργανισμών, που συμμετέχει η Ελλάδα.
Δεν έχουν καμία σχέση με την επίλυση των οξυμένων προβλημάτων του λαού και της χώρας.

Αποδεικνύεται ότι το ΚΚΕ κράτησε τη μόνη συνεπή στάση προς όφελος των εργατικών-λαϊκών συμφερόντων, αρνούμενο να συμμετάσχει σε μια σύσκεψη – παρωδία.

Ο λαός δεν έχει να περιμένει τίποτα από το κλίμα ψευδεπίγραφης συναίνεσης που καλλιεργεί η κυβέρνηση και τ’ άλλα αστικά κόμματα, με τη στάση τους. Ο μόνος επωφελής για το λαό δρόμος βρίσκεται στην οργάνωση της πάλης του, στη λαϊκή συμμαχία, στη συμπόρευση με το ΚΚΕ για την ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής».

17 Νοε 2015

Επέτειος ίδρυσης του ΚΚΕ σήμερα

Σαν σήμερα κλείνουν 97 χρόνια από την ίδρυση του Κόμματός μας.

Είναι η μέρα έναρξης του 1ου Ιδρυτικού Συνεδρίου του.

Η ίδρυση του ΣΕΚΕ ήταν το νομοτελειακό αποτέλεσμα της εξέλιξης του καπιταλισμού στην Ελλάδα, ο ώριμος καρπός της ανάπτυξης του εργατικού κινήματος και της συνένωσής του με τη θεωρία του σοσιαλισμού.

Το Συνέδριο ενέκρινε το Ιδρυτικό Ψήφισμα του ΣΕΚΕ, τις Αρχές και το Πρόγραμμά του, το Καταστατικό του ενώ εκδόθηκε χαιρετιστήριο ψήφισμα προς τη νεαρή Σοβιετική Ρωσία αλλά και «διαμαρτυρίαν διά την μελετωμένην επέμβασιν των συμμάχων κατά της νεαράς Σοβιετικής Δημοκρατίας».

Στο Ιδρυτικό Ψήφισμα σημειώνεται ότι το Κόμμα βασίζεται πάνω σε δύο θεμελιώδεις αρχές: 
Στην «πολιτική και οικονομική οργάνωση του προλεταριάτου σε ξεχωριστό κόμμα τάξεως διά την κατάκτησιν της πολιτικής εξουσίας και την δημοσιοποίησιν των μέσων της παραγωγής και ανταλλαγής, δηλαδή την μεταβολήν της κεφαλαιοκρατικής κοινωνίας εις κοινωνίαν κολλεχτιβικήν ή κομμουνιστικήν».
Επίσης, στη «διεθνή συνεννόηση και δράση των εργατών»
.
Στις Αρχές και στο Πρόγραμμα του Κόμματος, τονίζεται η αναγκαιότητα της κοινωνικής επανάστασης για «την απελευθέρωσιν όχι μόνο των προλεταρίων, αλλά και ολοκλήρου της ανθρωπότητος που υποφέρει σήμερον». 
Προστίθεται δε ότι ο αγώνας της εργατικής τάξης «είναι αναγκαστικώς και πολιτικός αγών, (επειδή) δεν δύναται να πραγματοποιήση την ιστορικήν της αποστολήν χωρίς να γίνη κάτοχος της πολιτικής εξουσίας, όπερ δύναται να κατορθώση μόνον δι' ενιαίας επαναστατικής δράσεως της παγκοσμίου εργατιάς, οργανωμένης σε ξεχωριστό εργατικό κόμμα».

Στο «Πρόγραμμα των σημερινών απαιτήσεων» που ψήφισε το Συνέδριο, διατυπώθηκαν πολλά σημαντικά και πρωτοποριακά για την εποχή αιτήματα, όπως η κατάργηση του βασιλικού θεσμού, το δικαίωμα ψήφου και εκλογής σε άντρες και γυναίκες, η εισαγωγή του θεσμού του δημοψηφίσματος, η κατάργηση του στρατιωτικού νόμου, η αποκέντρωση της διοίκησης, η πολιτική ειρήνης, συνεννόησης και ειλικρινούς συνεργασίας με όλα τα κράτη, η κατάργηση της μυστικής διπλωματίας και των μυστικών συνθηκών και προϋπολογισμών, η πλήρης ελευθερία των συνεταιρισμών, συνδικάτων και άλλων οργανώσεων, η πλήρης ελευθερία του Τύπου, η πλήρης εξασφάλιση της προσωπικής ελευθερίας, η ελευθερία θρησκεύματος, η αναγνώριση της θρησκείας ως ιδιωτικής υπόθεσης και της Εκκλησίας ως ιδιωτικού ιδρύματος, η καθιέρωση του πολιτικού γάμου, η πλήρης αστική, πολιτική, οικονομική και κοινωνική εξίσωση των γυναικών με τους άντρες, η κατάργηση όλων των νόμων που περιορίζουν τα δικαιώματα της γυναίκας και του παιδιού εκτός γάμου, η απονομή της δικαιοσύνης από δικαστές που θα εκλέγονται από το λαό, η σύσταση ιδιαίτερων δικαστηρίων για τους ανηλίκους, η κατάργηση των στρατοδικείων και των ναυτοδικείων, η μετατροπή του συστήματος των φυλακών σε μορφωτικά ιδρύματα και η βελτίωση των συνθηκών υγιεινής, η ίδρυση χωριστών φυλακών για γυναίκες και για ανηλίκους, καθώς και για τα πολιτικά αδικήματα, η δωρεάν παροχή ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης, η εκλαΐκευση και υποχρεωτική λειτουργία της εκπαίδευσης, η παροχή τροφής και μέσων διδασκαλίας στα παιδιά από τους δήμους και τις κοινότητες, η εισαγωγή της δημοτικής γλώσσας σε όλη την εκπαίδευση και εισαγωγή στα σχολεία της γλώσσας διαφόρων εθνοτήτων, η ανοικοδόμηση και ο πολλαπλασιασμός των σχολείων. 
Κατάργηση των έμμεσων φόρων και κάθε φόρου στα είδη πρώτης ανάγκης, προοδευτική φορολογία στα εισοδήματα και στα κεφάλαια, εθνικοποίηση των τσιφλικιών και των μοναστηριακών κτημάτων και παραχώρησή τους στις κοινότητες των καλλιεργητών.

Το Συνέδριο κατέληξε με την εκλογή πενταμελούς Κεντρικής Επιτροπής, αποτελούμενης από τους Αρίστο Αρβανίτη, Δημοσθένη Λιγδόπουλο, Σταμάτη Κόκκινο, Μιχαήλ Σιδέρη και Νίκο Δημητράτο. 

Και τριμελή Εξελεγκτική Επιτροπή, από τους Γιώργη Πισπινή, Σπύρο Κομιώτη και Αβραάμ Μπεναρόγια. 

Γραμματέας της ΚΕ εκλέχτηκε ο Ν. Δημητράτος, ενώ διευθυντής της εφημερίδας «Εργατικός Αγών», που ήταν το επίσημο δημοσιογραφικό όργανο του Κόμματος, εκλέχτηκε ο Δημοσθένης Λιγδόπουλος.

Στο Δεύτερο Συνέδριό του, που συνήλθε τον Απρίλη, 5-12 (18-25), του 1920 και αποφάσισε την προσχώρηση στη Γ' Κομμουνιστική Διεθνή, αποφασίστηκε να προστεθεί στον τίτλο του Κόμματος η λέξη «Κομμουνιστικό» και έτσι το Κόμμα ονομαζόταν Σοσιαλιστικό Εργατικό Κόμμα Ελλάδος (Κομμουνιστικό), ΣΕΚΕ (Κ). 
Στο ίδιο Συνέδριο αποφασίστηκε να τεθεί ο «Ριζοσπάστης» υπό τον έλεγχο της ΚΕ. Ενα χρόνο αργότερα, την 1η Αυγούστου 1921, ο «Ριζοσπάστης» έγινε «επίσημο όργανο του ΣΕΚΕ (Κ)».

Τη μετονομασία του σε Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας - (Ελληνικό Τμήμα της Κομμουνιστικής Διεθνούς), ΚΚΕ (ΕΤΚΔ), την αποφάσισε το Τρίτο Εκτακτο Συνέδριό του, που συνήλθε από τις 26 Νοέμβρη έως τις 3 Δεκέμβρη του 1924. 
Το Συνέδριο, ομόφωνα, δέχτηκε τους 21 όρους εισδοχής των Κομμουνιστικών Κομμάτων στη Διεθνή.
 

30 Οκτ 2015

Η τροπολογία του ΚΚΕ για την κατάργηση του ΦΠΑ στην εκπαίδευση

Τροπολογία για την κατάργηση του ΦΠΑ στην ιδιωτική εκπαίδευση κατέθεσε το ΚΚΕ, υπογραμμίζοντας ότι «πρόκειται για μέτρο που επιβαρύνει ραγδαία τον οικογενειακό προϋπολογισμό εκατομμυρίων εργαζομένων και αντικειμενικά θα ορθώσει νέα εμπόδια στην πρόσβαση των παιδιών στη μόρφωση».

Διαβάστε αναλυτικά την τροπολογία που κατέθεσε το ΚΚΕ στη Βουλή

ΤΡΟΠΟΛΟΓΙΑ-ΠΡΟΣΘΗΚΗ

Στο σχέδιο νόμου του Υπουργείου Οικονομικών «Για το πλαίσιο ανακεφαλαιοποίησης των πιστωτικών ιδρυμάτων και άλλες διατάξεις του Υπουργείου Οικονομικών».

ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ

Με την προτεινόμενη διάταξη, ρυθμίζεται το ζήτημα που προέκυψε από την κατάργηση της απαλλαγής των τυπικών υπηρεσιών άτυπης και τυπικής ιδιωτικής εκπαίδευσης από ΦΠΑ, με τους ν. 4334/2015 και 4336/2015.

Η επιβολή ΦΠΑ στις δομές της ιδιωτικής εκπαίδευσης, αυξάνει το μηδενικό ΦΠΑ στην ιδιωτική εκπαίδευση και φορτώνει νέα βάρη σε λαϊκές οικογένειες, που προσπαθούν μέσω της παραπαιδείας ή και άλλων παράλληλων ιδιωτικών δομών να καλύψουν τις ελλείψεις του δημόσιου σχολείου.

Πρόκειται για μέτρο που επιβαρύνει ραγδαία τον οικογενειακό προϋπολογισμό εκατομμυρίων εργαζομένων και αντικειμενικά θα ορθώσει νέα εμπόδια στην πρόσβαση των παιδιών στη μόρφωση. Γι’ αυτό το λόγο κρίνεται αναγκαία η κατάργησή του.

Το ΚΚΕ απορρίπτει τη λογική των «ισοδύναμων μέτρων» που σε τελευταία ανάλυση διατηρούν την φοροαφαίμαξη των λαϊκών στρωμάτων, αλλάζοντας απλά τον τρόπο με τον οποίο θα γίνεται. Διεκδικεί την αύξηση της φορολογίας του μεγάλου κεφαλαίου στο 45%.

ΤΡΟΠΟΛΟΓΙΑ – ΠΡΟΣΘΗΚΗ

Στο σχέδιο νόμου του Υπουργείου Οικονομικών «Για το πλαίσιο ανακεφαλαιοποίησης των πιστωτικών ιδρυμάτων και άλλες διατάξεις του Υπουργείου Οικονομικών».
Προστίθεται άρθρο ως ακολούθως:

ΑΡΘΡΟ

«1. Καταργούνται, αφότου ίσχυσαν, η περίπτωση 1β της υποπαραγράφου Δ2 της παραγράφου Δ΄, του άρθρου 2 του Ν. 4336/2015  (ΦΕΚ 94 Α΄) και η παράγραφος 1β του άρθρου 1 του Ν. 4334/2015 (ΦΕΚ 80 Α΄).

2. Επαναφέρονται σε ισχύ οι διατάξεις της περίπτωσης ιβ΄ της παραγράφου 1 του άρθρου 22 του Ν. 2859/2000 (ΦΕΚ 248 Α΄), όπως  αντικαταστάθηκαν με την παράγραφο 2 του άρθρου 9 του Ν.2954/2001 (ΦΕΚ Α΄ 255).

3. Η όποια απώλεια εσόδων καλύπτεται από τη φορολογία των επιχειρηματικών ομίλων».

Αθήνα, 30 Οκτωβρίου 2015

Οι προτείνοντες βουλευτές

Καραθανασόπουλος Νίκος
Δελής Γιάννης
Γκιόκας Γιάννης
Τάσσος Σταύρος
Συντυχάκης Μανώλης
Λαμπρούλης Γιώργος

16 Οκτ 2015

ΠΑΜΕ: Συλλαλητήρια για το ασφαλιστικό

Σε συλλαλητήριο σήμερα Παρασκευή 16 Οκτώβρη, στις 6.30 μ.μ., στην Ομόνοια καλεί το ΠΑΜΕ, καθώς το πολυνομοσχέδιο που ψηφίζεται σήμερα, μαζί με το πόρισμα των «σοφών», αποτελούν την ταφόπλακα της Κοινωνικής Ασφάλισης. Συγκεντρώσεις επίσης θα γίνουν σε δεκάδες πόλεις της χώρας. 

Κινητοποιήσεις έχουν ήδη αποφασιστεί σε:

Αγρίνιο στις 7 μ.μ., στην κεντρική πλατεία

Αλεξανδρούπολη στις 6.30 μ.μ. μπροστά στο Δημαρχείο

Αλιβέρι στις 7 μ.μ στο άγαλμα του Λιγνιτωρύχου

Άρτα στις 7.30 μ.μ. στην πλατεία Κιλκίς

Βόλος στις 6.30 μ.μ. στην πλ. Πανεπιστημίου

Δράμα στις 7 μ.μ. στην κεντρική πλατεία

Ζάκυνθο στις 7.30 μ.μ. στην Περιφέρεια

Ηράκλειο στις 7 μ.μ. στην πλατεία Ελευθερίας

Θεσσαλονίκη, στις 6.30 μ.μ. στο Άγαλμα Βενιζέλου

Καβάλα στις 6.30 μ.μ. στην κεντρική πλατεία

Κομοτηνή στις 7 μ.μ. στην κεντρική πλατεία

Λέσβο, στις 6.30 μ.μ., πικετοφορία από το Εργατικό Κέντρο στην πλατεία Σαπφούς

Ξάνθη στις 6.30 μ.μ. στην κεντρική πλατεία

Πάτρα στις 6.30 μ.μ. στην πλατεία Γεωργίου

Χαλκίδα στις 6.30 μ.μ. πικετοφορία στην πλατεία αγοράς

3 Οκτ 2015

Το ταξίδι στις ΗΠΑ

«Θετικά» αποτιμά η κυβέρνηση το ταξίδι του πρωθυπουργού στις ΗΠΑ. Το ερώτημα όμως είναι: Θετικά για ποιον; Ας δούμε ορισμένα από τα επιχειρήματα που χρησιμοποιεί το κυβερνητικό επιτελείο.

Για το ζήτημα της διευθέτησης του κρατικού χρέους, η κυβέρνηση εκθειάζει τη στάση των ΗΠΑ και ομολογεί ότι με τη στήριξή τους θα επιδιώξει να εντατικοποιήσει τη διαπραγμάτευση με την ΕΕ.

Η διαπραγμάτευση για την απομείωση του χρέους, όμως, δεν γίνεται προς όφελος του λαού, αλλά για να εξασφαλίσει το κεφάλαιο ένα επιπλέον εργαλείο για την ανάκαμψη από την κρίση.

Ταυτόχρονα, το ζήτημα του χρέους είναι κομβικό στον ανταγωνισμό ανάμεσα στις ΗΠΑ και την Ευρωζώνη (κυρίως τη Γερμανία).

Η αμερικανική κυβέρνηση αξιοποιεί την Ελλάδα σαν μοχλό πίεσης σ' αυτούς τους ανταγωνισμούς, για το δικό της συμφέρον και η κυβέρνηση αναλαμβάνει πρόθυμα αυτό το ρόλο, για λογαριασμό της ντόπιας αστικής τάξης.

Πουθενά στο κάδρο δεν υπάρχει ο λαός, ο οποίος θα πληρώσει με νέα μέτρα τη διευθέτηση του χρέους, με όποια μορφή κι αν γίνει, και ταυτόχρονα θα «λουστεί» τα απόνερα της διαμάχης ανάμεσα στα δύο ιμπεριαλιστικά κέντρα, στην οποία η κυβέρνηση τον χώνει πιο βαθιά.

Άλλο «κέρδος» από την επίσκεψη Τσίπρα στις ΗΠΑ είναι - σύμφωνα με την κυβέρνηση - ότι άνοιξε η πόρτα για να έρθουν επενδύσεις.

Μάλιστα, προσπαθούν να δημιουργήσουν την εντύπωση ότι απορρίπτουν τις κερδοσκοπικές επενδύσεις των «hedge funds» και ότι στοχεύουν στην «υγιή επιχειρηματικότητα» Ελληνοαμερικανών και Αμερικανών επενδυτών.

Σίγουρα, στην άλλη άκρη του Ατλαντικού υπάρχουν λιμνάζοντα κεφάλαια που περιμένουν τις κατάλληλες ευκαιρίες για να επενδυθούν, κυρίως μέσω επενδυτικών σχημάτων όπως αυτά που η κυβέρνηση αποκηρύσσει τάχα ως κερδοσκοπικά.

Ωστόσο, οι υποψήφιοι επενδυτές, Αμερικανοί και Ελληνες ομογενείς, δεν βάζουν τα λεφτά τους από συμπόνια στην Ελλάδα. Το κίνητρο είναι το κέρδος και σ' αυτή τη βάση ανταγωνίζονται με άλλα μεγαθήρια της ΕΕ, της Κίνας, της Ρωσίας και άλλων χωρών, μεταξύ άλλων και για τα γενναιόδωρα επενδυτικά πακέτα.

Οι επενδύσεις όλων αυτών θα γίνουν στα αποκαΐδια των εργασιακών - λαϊκών δικαιωμάτων. Μάλιστα, βασικός μοχλός για τις επενδύσεις είναι το πρόγραμμα των ιδιωτικοποιήσεων, οι οποίες θα φέρουν γενικότερη επιδείνωση στη ζωή των εργαζομένων και του λαού.

Τέλος, στα «οφέλη» της επίσκεψης στις ΗΠΑ, η κυβέρνηση απαριθμεί και την ενθάρρυνση από την αμερικανική πλευρά να καταστεί η Ελλάδα «ενεργειακός κόμβος» και να αναβαθμίσει έτσι το ρόλο της στην περιοχή.

Με βάση τις εξελίξεις στην περιοχή μας και τις πολλές εστίες πολέμου, ο λαός μπορεί τώρα να δει καλύτερα τι σημαίνει για μια χώρα να βρίσκεται στο επίκεντρο των ανταγωνισμών για τις πηγές και τους δρόμους Ενέργειας.

Επομένως, κανένα λόγο δεν έχει ο λαός να πανηγυρίζει για όσα συζήτησαν ή συμφώνησαν ο Αλ. Τσίπρας και οι υπουργοί με τους Αμερικανούς ομολόγους τους.

Στον αντίποδα, το κεφάλαιο είναι αυτό που πιστώνεται εξολοκλήρου τα «οφέλη» από τη διαπίστωση που κάνει η κυβέρνηση, ότι με την επίσκεψη στις ΗΠΑ «η θέση της χώρας αναβαθμίστηκε» και ότι επιτεύχθηκε «η επανατοποθέτηση της χώρας στο διεθνές πλαίσιο, όχι ως μέρος της κρίσης, αλλά ως μέρος της λύσης»...

υ.γ.: Η έκφραση που "χρησιμοποιήθηκε" από τον Νίκο, ότι ο μεσιές Τσίπρας είναι σαν να ... κατάπιε καρφιά, σωστή δεν είναι;;;



29 Σεπ 2015

Να συζητηθεί το μεγάλο θέμα των προσφύγων




    ΑΝΑΤΟΛΙΚΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ ΘΡΑΚΗΣ

ΠΡΟΣ: κ. Πρόεδρο Περ/κού Συμβουλίου
            κ. Γ. Παυλίδη Περιφερειάρχη Ανατ. Μακ. & Θράκης

ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΗ: Προς τους επικεφαλής των Περιφερειακών Παρατάξεων


Αίτημα για συζήτηση προ ημερησίας διάταξης στην πρώτη συνεδρίαση του Περιφερειακού Συμβουλίου   του θέματος: «Πρωτοβουλίες και μέτρα για την ανακούφιση των προσφύγων»

Δεκάδες χιλιάδες πρόσφυγες, θύματα των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων στις χώρες τους, σε Συρία, Ιράκ, Αφγανιστάν κ.α., με κίνδυνο της ζωής τους, προσπαθούν να φτάσουν στην Ευρώπη.
Τα καραβάνια των ξεριζωμένων μετρούν εκατοντάδες θύματα στο δρόμο προς τον ασφαλή προορισμό τους, ενώ οι εικόνες με τα νεκρά παιδιά, τις μανάδες με μωρά στην αγκαλιά, τους ναυαγούς, την άγρια καταστολή που δέχονται στα σύνορα των ευρωπαϊκών χωρών, συγκλονίζουν.
Κανένας δεν έχει το δικαίωμα να μένει απαθής μπροστά στο όργιο εκμετάλλευσης στο οποίο υπόκεινται αυτοί οι άνθρωποι από τα κυκλώματα των δουλεμπόρων και τη βίαιη αντιμετώπιση που έχουν από τις κυβερνήσεις των κρατών της ΕΕ.
Οι φράχτες στα σύνορα, το άγριο κυνηγητό, η ρατσιστική - ξενοφοβική αντιμετώπιση στις χώρες προορισμού, συμπληρώνουν τους πολέμους και τους βομβαρδισμούς στις χώρες προέλευσης.
Οι πρόσφυγες - μετανάστες που καταφτάνουν στη Χώρα μας με σκοπό να προσεγγίσουν τα σύνορα και από εκεί να συνεχίσουν το ταξίδι τους, αντιμετωπίζουν πολύ σοβαρά προβλήματα. Οι δομές που υπάρχουν στη δεν επαρκούν, με αποτέλεσμα οι πρόσφυγες να στερούνται στέγης και υγιεινής διαβίωσης, να μένουν σε απαράδεκτες συνθήκες, κάτω από αυτοσχέδιες τέντες σε πλατείες, πάρκα και πεζοδρόμια.
Σύντομα τέτοιες καταστάσεις μπορεί να εμφανιστούν και στην περιοχή μας, αν οι χιλιάδες πρόσφυγες που βρίσκονται στην Αδριανούπολη της Τουρκίας «επιλέξουν» τη διέλευση από την Ελλάδα για να φτάσουν στις χώρες της Ευρώπης που επιθυμούν.  Αυτή η αδικαιολόγητη κατάσταση δεν μπορεί να συνεχιστεί. Χρειάζονται άμεσα μέτρα για τη διευκόλυνση μετακίνησης των ανθρώπων αυτών στα σύνορα.
Δεν αρκεί η καταγγελία των κυκλωμάτων, απαιτούνται και πρακτικά μέτρα για να απελευθερωθούν οι πρόσφυγες και οι μετανάστες από τα νύχια των δουλεμπόρων.
 Να απαιτήσουμε από την κυβέρνηση την εξασφάλιση της απευθείας μεταφοράς των προσφύγων στις χώρες τελικού προορισμού τους, με ευθύνη της ΕΕ και του ΟΗΕ.
Όσο καθυστερεί η υλοποίηση αυτού του αιτήματος και οι πρόσφυγες συσσωρεύονται στα νησιά, σε άλλα σημεία της Ελλάδας και πολύ πιθανό και στην περιοχή μας,  η Περιφέρεια δεν μπορεί να μένει απαθής.
Είναι αναγκαίο, ειδικά τώρα που επιδεινώνονται οι καιρικές συνθήκες, η Περιφέρεια να αναλάβει πρωτοβουλία και σε συνεργασία με τους δήμους να απαιτήσει από την κυβέρνηση να αξιοποιηθούν υπάρχουσες υποδομές, όπως κατασκηνώσεις του Δημοσίου, ξενοδοχεία, παλιά στρατόπεδα. Να εξασφαλιστεί ο αναγκαίος εξοπλισμός και προσωπικό για την απρόσκοπτη λειτουργία τους, όπως επίσης και όλα τα μέσα για την ιατροφαρμακευτική πρόνοια των προσφύγων.
Το Περιφερειακό Συμβούλιο δεν μπορεί να μένει αμέτοχο μπροστά στη δραματική κατάσταση που μπορεί να προκύψει από στιγμή σε στιγμή και στην περιοχή μας.
Οφείλει να πάρει θέση, να προετοιμαστεί, να συμβάλει στην ανακούφιση αυτών των ανθρώπων και των παιδιών τους, που περνούν μια "οδύσσεια" ρισκάροντας την ίδια τη ζωή τους για να γλιτώσουν από τον πόλεμο και την καταστροφή.

ΓΙΑ ΤΟ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ
Ο ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΟΣ ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ
ΤΡΕΛΛΗΣ ΧΡΗΣΤΟΣ

26 Σεπ 2015

Λαϊκή Επιτροπή 5ου-6ου διαμερίσματος - Έμπρακτη αλληλεγγύη στους πρόσφυγες

Την έμπρακτη αλληλεγγύη της στους πρόσφυγες εκφράζει η Λαϊκή Επιτροπή παίρνοντας την πρωτοβουλία να συγκεντρώσει και να παραδώσει άμεσα ρούχα, παπούτσια, κουβέρτες, παιδικά είδη, πάνες, χαρτιά υγείας  και τρόφιμα όπως (γάλα, βρεφικές κρέμες, νερό, παξιμάδια,χυμούς, κρουασάν και μπισκότα).

 
Τα συγκεντρώνουμε στο Στέκι Εργαζομένων και Νεολαίας Πατησίων - Κυψέλης 
(Πατησίων 252, Πλ. Κολιάτσου)
 
  • Κυριακή 27/09/2015 10:00 -13:00
  • Τετάρτη 30/09/2015 18:00 - 20:30
  • Πέμπτη 01/09/2015 18:00 - 20:30

Καλούμε τις λαϊκές οικογένειες τις περιοχής που ανησυχούν για το μέλλον των παιδιών τους να εκφράσουν έμπρακτα και με πολύμορφο τρόπο την αλληλεγγύη τους στους πρόσφυγες, απομονώνοντας το ρατσιστικό δηλητήριο που καλλιεργείται, τα φαινόμενα εκμετάλλευσης εις βάρος των ξεριζωμένων.

 
ΝΑΤΟ - Βρυξέλλες φονιάδες των λαών, κάτω η νέα τάξη των ιμπεριαλιστών

16 Σεπ 2015

Το δίωρο προεκλογικό σποτ Τσίπρα - ΣΥΡΙΖΑ

Δεν γνωρίζω αν αυτό συμφωνήθηκε στην ... διακομματική, αλλά εδώ που τα λέμε, οι ιδιοκτήτες του ΑΛΦΑ, μάλλον είναι ... εκτός συναγωνισμού!

Ε ;;;


15 Σεπ 2015

«Παρά φύσιν»

Της Κάλι Καρά

Αποκαλυπτικοί οι δύο μονομάχοι της κυβερνητικής εξουσίας στο debate, όπως στην Αμερική, στην τηλεμαχία, επί το ελληνικότερον.

Οι άνεργοι, οι νέοι και οι νέες, οι τρόφιμοι των κοινωνικών συσσιτίων, οι απόμαχοι της δουλειάς με τις συντάξεις πείνας, οι πρώην μικρομαγαζάτορες με τα λουκέτα στα χέρια, οι φτωχοί αγρότες χόρτασαν με τη δημιουργική ασάφεια των δύο αρχηγών, τα χαμόγελα και τα γελάκια, τα οποία ισομοιράστηκαν μεταξύ του υψηλότερου και του λιγότερο υψηλού.

Στο ίδιο έργο θεατές επί δεκαετίες, είδαν ότι οι δήθεν κοντρίτσες των δύο μονομάχων δεν αφορούν τα βάσανα και τα καθημερινά αδιέξοδα που βιώνουν αυτοί και οι οικογένειές τους. Ότι ο καυγάς γίνεται για το ποιος θα είναι ο αγωγιάτης σε ένα αγώγι, φορτωμένο με αντεργατικά - αντιλαϊκά μέτρα, που δεν θα ξεφύγει από τις ράγες του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης, τις συνθήκες της ΕΕ και των τριών μνημονίων, που ψήφισαν μαζί, πιστοί στο κοινό ευρωπαϊκό τους σπίτι.

Ο εκπρόσωπος του «πρώτη φορά αριστερά», που συνεργάστηκε με τους αντιμνημονιακούς ΑΝΕΛ «κατά φύσιν», που υπέγραψε τον αντιλαϊκό οδοστρωτήρα «κατά φύσιν», δεν θα συνεργαστεί με τη ΝΔ σε μια κυβέρνηση «παρά φύσιν».

Λαθεύουν ότι ο ελληνικός λαός, που θα φτάσει στην κάλπη στις 20 του Σεπτέμβρη, έχει μνήμη χρυσόψαρου και μυαλό αμοιβάδας. Ο ελληνικός λαός τούς δοκίμασε όλους. Θα βγει από τη γυάλα. Τώρα θα εμπιστευτεί το ΚΚΕ γιατί είναι το μόνο αποκούμπι του στα δεινά που «παρά φύσιν» θα τον φορτώσουν μόλις κλείσουν οι κάλπες και αρχίσουν τα «παρά φύσιν» παζάρια.

10 Σεπ 2015

Που τα λένε αυτά ...

Δεν μπορώ να πιστέψω ότι ένας νέος άνθρωπος όπως είναι ο μεσιές Αλ. Τσίπρας, μπορεί να λέει τόσα και τέτοια παραμύθια ...

Να μπορεί να λέει τέτοιες μπαρούφες ...

Να μας κοροϊδεύει μέσα στα ... μούτρα μας !

Νισάφι πια ...

Διαβάστε ...

Και ... φρίξτε !

«Πιστέψαμε ότι η δύναμη του δίκιου και η πολιτική αλλαγή στην Ελλάδα θα έφερνε και ένα ντόμινο πολιτικών εξελίξεων στην Ευρώπη. Σε αυτό διαψευστήκαμε».

Αυτό υποστήριξε προχτές ο Αλ. Τσίπρας, στο πλαίσιο της συνέντευξης Τύπου που παραχώρησε στη Θεσσαλονίκη. 

Ευγενικοί μέχρι πέραν του δέοντος εκεί στον "ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ", σχολιάζουν τις παραπάνω ανοησίες του μεσιέ Τσίπρα, (με τίτλο "Διαψεύσεις ..." ως εξής:

Δεν έκανε αυτοκριτική, όπως είπε.
Κήρυγμα υποταγής και μοιρολατρίας στο λαό έκανε. 
Μόνο που η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ δεν πάλεψε ποτέ με σημαία της το δίκιο του λαού, ούτε κάλεσε το λαό να παλέψει με σημαία το δίκιο του. 

Απεναντίας, με σημαία της τα συμφέροντα του κεφαλαίου διαπραγματεύτηκε στην ΕΕ, κάτω απ' αυτήν τη σημαία, την εχθρική για το λαό, τον κάλεσε να αγωνιστεί. 
Κι απέσπασε για το κεφάλαιο ό,τι μπορούσε να αποσπάσει, δεδομένων των συνθηκών στην ΕΕ, των ανταγωνισμών και αντιθέσεων, της ισχύος των καπιταλιστικών κρατών που τη συνθέτουν κ.λπ. 

Το δίκιο του λαού δεν βγήκε ακόμα στο προσκήνιο. 
Οταν βγει δεν θα διαψευστεί. 
Αυτό που διαψεύστηκε παταγωδώς ήταν η αυταπάτη που καλλιέργησαν συνειδητά στο λαό ότι μπορεί να υπάρξει φιλολαϊκή λύση μέσα στο αντιλαϊκό πλαίσιο του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης και της ΕΕ...

7 Σεπ 2015

Μπα ... Δεν ξέχασε ...

Σε δήλωσή του για την ομιλία του του Αλ. Τσίπρα στη ΔΕΘ ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Δημήτρης Κουτσούμπας αναφέρει:

«Ο κ. Τσίπρας ξέχασε να πει ότι ο κορμός των προγραμματικών δηλώσεων της επόμενης κυβέρνησης είναι ήδη έτοιμος.

Περιλαμβάνει το μνημόνιο της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, που ψήφισαν όλα τα άλλα κόμματα και τα οποία τώρα, βέβαια, διεκδικούν μερίδιο στην εφαρμογή του.

Τα αντιλαϊκά μέτρα του μνημονίου δεν βελτιώνονται με μέτρα στήριξης του κεφαλαίου, που, όπως ήταν φυσικό, ανακοίνωσε χτες ο κ. Τσίπρας, ούτε με ασπιρίνες για την ανεργία και τη φτώχεια. 

Τα αντιλαϊκά μέτρα αντιπαλεύονται με δυνατό ΚΚΕ, στο δρόμο της συνολικής ανατροπής».

Μ΄όλο το ... θάρρος, Σύντροφε Δημήτρη Κουτσούμπα ...

ΔΕΝ ξέχασε ο μεσιές Τσίπρας !

Τίποτα δεν ξέχασε ...

ΕΠΙΤΗΔΕΣ δεν θέλησε να τα πει αυτά!

Για να ξεγελάσει για άλλη μία φορά τον λαό !

Σου λέει: "Εδώ τόσα ψέματα είπα τον Γενάρη του 2015 (αλλα και τα προηγούμενα χρόνια) και ο λαός με πίστεψε".
"Τώρα θα ... κολώσω" ;;;

Ο λαός μας λέει: Άπαξ ψεύτης, ΠΑΝΤΑ ψεύτης !

6 Σεπ 2015

Λίγο πριν την κάλπη ...



Είναι μύθος τα περί «σκληρής ή … ημίσκληρης ή … μαλακής διαπραγμάτευσης.

Η όποια «διαπραγμάτευση», δεν είχε καμία σχέση με τα συμφέροντα ή τα δικαιώματα του λαού, αλλά το πιο τμήμα του μεγάλο κεφαλαίου θα έχει μεγάλα ή μικρά κέρδη και πως αυτό θα εξασφαλιστεί.

Το πώς θα εξασφαλιστεί η παραπέρα αποδοχή από τους λαούς, του ρόλου των υπερεθνικών Κέντρων Εξουσίας των λαών, δηλαδή της  ΕΕ, του ΔΝΤ, της ΕΚΤ.

Ο σκοπός του 1ου Μνημονίου δεν ήταν παρά η εξασφάλιση της αποπληρωμής των δανείων που έδωσαν ιδιωτικοί φορείς σε τμήματα του μεγάλου  κεφαλαίου στην Ελλάδα (και όχι μόνον).
 
Αυτό φυσικά δεν θα μπορούσε να γίνει, παρά με την καθιέρωση βάρβαρων μέτρων σε βάρος του Ελληνικού λαού – πως αλλιώς π.χ. θα δεχόταν οι λαών των άλλων χωρών να δεχτούν να «περάσουν» τα δάνεια από τα λεγόμενα «ιδιωτικά φαντς» στα κράτη – μέλη της ευρωζώνης.

Το 2ο Μνημόνιο, ήρθε ως συμπλήρωμα του 1ου, για λόγους που έχουν να κάνουν και με την κρίση του καπιταλιστικού συστήματος, αλλά και γιατί για πρώτη φορά εφαρμοζόταν ένα τέτοιο «πρόγραμμα» (το 1ο Μνημόνιο εννοώ), υπήρξαν αστοχίες, καθυστερήσεις, αναβολές, διάφορα προβλήματα.
 
Φυσικά και το 2ο Μνημόνιο περιελάμβανε σκληρά, πολύ σκληρά μέτρα σε βάρος του λαού μας, διατηρώντας φυσικά όλα τα προηγούμενα αντιλαϊκά μέτρα.

Τώρα, με το 3ο Μνημόνιο, εκτός του γεγονότος ότι διατηρεί όλα τα προηγούμενα, έρχεται να ξεθεμελιώσει τη χώρα και τον Ελληνικό λαό ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΑ.

Για αυτό και οι εκλογές …

Και το τρόπος που γίνονται …

Δεν τους «παίρνει» παρά να μετέχουν στην κυβέρνηση που θα τα υλοποιήσει (τα μέτρα του 3ου Μνημονίου) όσο το δυνατό περισσότερα κόμματα, με όσο το δυνατό λιγότερες λαϊκές, εργατικές αντιδράσεις.

Εδώ να επαναλάβουμε ότι και τα τρία Μνημόνιο, έναν σκοπό υπηρετούν και προσπαθούν να εξυπηρετήσουν.
 
Την διατήρηση ή ακόμα και την αύξηση των κερδών του μεγάλου κεφαλαίου, των καπιταλιστών δηλαδή.

Και φυσικά, το μεγάλο κεφάλαιο στην Ελλάδα, πήρε την απόφαση, να στηρίξει (για να του κάνουν την «δουλειά») όχι δύο κόμματα όπως έκανε παλιά, αλλά μια … σειρά από … δαύτα.
 
ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΑΝΕΛ, ΣΥΡΙΖΑ, Ποτάμι, Λεβέντης, προωθούνται από τα κανάλια, τους καναλάρχες τους δηλαδή, με τρόπο σκανδαλωδώς πασίδηλο !

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...