30 Απρ 2013

ΣΟΥΗΔΙΑ: Πυροβολημένοι εργάτες, ανούσιοι σοσιαλιστές (και η Πρωτομαγιά!)

Cecilia Irefalk. (Φωτο: Snezana vucetic bohm)  (Αrbetaren)



«Διάβασα γι 'αυτό αμέσως με το που ξυπνησα το πρωί της 18ης Απριλη. 30 εργατες πυροβοληθηκαν σε μια φραουλοφυτεία στην Ελλάδα. Εργατες, κυρίως από το Μπαγκλαντές, που δεν είχαν παρει τους μισθούς τους των 27 SEK/ την ώρα, μισθοι που δεν τους ειχαν καταβληθεί για επτά μήνες. Όταν διαμαρτυρήθηκαν, τα αφεντικα τους πυροβολησαν με τις καραμπίνες τους. Επτά από τους εργατες παρεμειναν στο νοσοκομείο για τραύματα από τους πυροβολισμούς. 

Ταυτόχρονα βλεπω φωτογραφιες σχετικά με το συμβάν αλλα δεν μπορώ να μη σκεφτομαι τις λέξεις "Νότια Αφρική" και "Marikana" που ερχονται στην αναζήτηση. Γιατι αυτό συνεβει μολις ένα χρόνο πριν οταν 34 ανθρακωρύχοι σκοτώθηκαν από την εκεί αστυνομία οταν ξεκινησαν μια απεργία. 
 
Φωτογραφια της ειρηνικης διαδηλωσης στο Ådalen, 1931.

Κανω αλλη μια αναζήτηση για να βρω τη μοναδικη εικόνα, την κλασικη άσπρομαυρη απο την μεγαλη πορεία. Στο Ådalen στη Σουηδία το 1931 οταν στρατιωτες πυροβολησαν και σκοτωσαν πέντε εργατες. Από τότε η εργοδοσια και οι ενστολοι προστάτες του κεφαλαιου σταματησαν τις θανατηφόρες, τουλάχιστον, βολές σε εργατικές διαφορές. 

Ωστόσο, εξακολουθούν να κάνουν ό, τι μπορούν για να παρακάμψουν το νόμο με ένα διαφορετικό είδος βίας. Για το σκοπό αυτό, έχουν καλή στήριξη απο τη συντηρητικη κυβέρνηση για τη διάβρωση των εργατικών δικαιωμάτων, αλλά και απο τον Σοσιαλδημοκρατικο χωρο που ειναι σε πληρη συμφωνια με την αστική τάξη. 

Γιατι παρά την κατάσταση των εργαζομένων σε διεθνές επίπεδο και ενω οι νέοι και οι αρρωστοι εργαζομενοι στην Σουηδία ξεπουλιουνται ως φθηνό εργατικό δυναμικό, οι μεγάλες εταιρείες κερδιζουν, θέσεις εργασίας κλεινουν και η παραγωγή μεταφέρεται σε χώρες με χαμηλούς μισθούς, το σουηδικό Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα εχει τωρα άλλες προτεραιότητες.

Ειδικά τώρα τις παραμονές της Πρωτομαγιας. Φετος οι Σοσιαλδημοκράτες προσπαθουν στην πολη Norrköping να ανταγωνιστουν τους Χριστιανοδημοκράτες σχετικά με το ποιος μπορεί να σπιλώσει περισσότερο την επετειακη αυτη μερα της εργασίας με έμφαση στην «οικογενειακή ψυχαγωγία». 
Στην παλιά αυτη εργατουπολη καταργειται εντελώς η καθιερωμενη πορεία, αντι γι αυτο καλουν οι  Σοσιαλδημοκράτες τον κοσμο σε συναυλια με την τραγουδιστρια Amy Diamond

Στη ζωή μου, ξεπροβαλλει παντα αυτη η συζήτηση για τα ατομικα μποϊκοτάζ ως μορφη αντίστασης. Και κατά πόσον θα ήταν σε σύγκρουση με το συλλογικό αγώνα για την ανατροπή του καπιταλισμού. Δεν το νομίζω. 

Προσωπικά, μποϊκοτάρω μια σειρά από άσχημα πράγματα, όπως την Nestle, την Coca-Cola, τα McDonalds, το Berns, την βιομηχανία που εκμεταλλευεται ζώα. 

Τωρα, επίσης τις φράουλες από Ελλάδα και τους Σοσιαλδημοκρατικους εορτασμους για την Πρωτομαγια!»



της Cecilia Irefalk, Mτφ απο Αrbetaren

ΓΙΑΝΝΗΣ ΡΙΤΣΟΣ:- Θα 'ναι για πάντα μέσα σ' όλο τον κόσμο

 

 

Εκατόν τέσσερα χρόνια από τη γέννηση του ποιητή της επαναστατικής εξύψωσης του λαού

Tην Πρωτομαγιά του 1909 γεννήθηκε. Ημέρα, σύμβολο των μακρόχρονων αγώνων και των απροσμέτρητων θυσιών των ταπεινών και καταφρονέμων. Των προλετάριων όλης της Γης. Ο Γιάννης Ρίτσος χαιρόταν που γεννήθηκε την ημέρα της παγκόσμιας εργατιάς και αξιώθηκε να πορευτεί μαζί της. Να υμνήσει τους αγώνες. Να θρηνήσει τους θυσιασμένους ήρωές της. Ο «απαρηγόρητος παρηγορητής του κόσμου», ο ποιητής της ζωής και του ανθρώπου που ανασαίνει από το σύμπαν και θεώνει τη δύναμη του ανθρώπου, ο ταγμένος κομμουνιστής αγωνιστής, ο αταλάντευτος ιδεολόγος, ο Γιάννης Ρίτσος είναι εδώ, μαζί μας, δίπλα μας κι αυτή την Πρωτομαγιά, για να μας θυμίζει πως «μέσα στη φούχτα της αγάπης/ χωράει το σύμπαν».

«Σκέψου η ζωή να τραβάει το δρόμο της, και συ να λείπεις,

να 'ρχονται οι Ανοιξες με πολλά διάπλατα παράθυρα, και συ να λείπεις...

να λείπεις - δεν είναι τίποτα να λείπεις.

Αν έχεις λείψει για ό,τι πρέπει,

θα 'σαι για πάντα μέσα σ' όλα εκείνα που γι' αυτά έχεις λείψει,

θα 'σαι για πάντα μέσα σ' όλο τον κόσμο».

Είναι δίπλα μας κι ας «λείπει» γιατί με τόλμη και πίστη, με υπερηφάνεια και σθένος διήνυσε τον αιώνα μας παρηγορητικά και δοξαστικά, μιλώντας σε όσους ακούν και σε όσους δεν φοβούνται να ακούσουν. Θα είναι για πάντα μέσα σ' όλα εκείνα που γι' αυτά έχει λείψει, θα είναι για πάντα μέσα σ' όλο τον κόσμο, τον οποίο τόσο αγάπησε και άλλο τόσο ο κόσμος τον αγάπησε. Θα είναι για πάντα δίπλα μας γιατί με το έργο του απευθύνεται στην ψυχή του λαού και γι' αυτό θα χτυπάει πάντα στην καρδιά της Ρωμιοσύνης.

Μέρα Μαγιού...

Μέρα Μαγιού έγραψε και το υπέρτατου, μοναδικού, αθάνατου κάλλους ποίημά του «Επιτάφιος». Εργο πανανθρώπινο, διαχρονικό και επίκαιρο, όσο έστω και ένας εργάτης, οποτεδήποτε και οπουδήποτε στην οικουμένη, θα θυσιάζεται από τους εκμεταλλευτές του. Εργο, κορυφαίος «διάδοχος» της αρχαίας τραγωδίας και της μακραίωνης δημοτικής μας ποίησης, θα συναρπάζει με την αλήθεια, το λυρισμό, τη μουσικότητά του, κάθε άνθρωπο, κάθε εποχής.

Μακρόνησος 1949

Ο «Επιτάφιος» του Ρίτσου πέρασε «μέσα στις φλέβες» των παλαιότερων γενιών. Εγινε «κειμήλιο» δικό τους και κληρονομιά της σημερινής και των επερχόμενων γενεών, ώστε να τους «μεταγγίζει» με το μήνυμα και το κάλλος του την «Ανάγκη». Την Ανάγκη καταπολέμησης του κακού που επιβάλλει το «παγκοσμιοποιημένο» κεφάλαιο για όλους τους επί Γης εργαζόμενους.

Πρωτομαγιά του '36, οι απεργιακοί αγώνες πολλών εργατικών κλάδων στη Θεσσαλονίκη, που ξεκίνησαν το Μάρτη, κλιμακώνονται την Πρωτομαγιά, με πανεργατική απεργία διαρκείας και παλλαϊκά συλλαλητήρια του λαού της Θεσσαλονίκης, τα οποία συνεχίζονται και τις επόμενες μέρες. Θορυβημένοι από τον παλλαϊκό ξεσηκωμό οι εκμεταλλευτές των εργατών και η κυβέρνηση διατάσσουν τη Χωροφυλακή να στήσει, στις 8 του Μάη, πολυβολεία σ' όλη την πόλη. Στις 9 του Μάη η Χωροφυλακή χτυπάει στο ψαχνό τους απεργούς. Ο πρώτος νεκρός ήταν ο κομμουνιστής αυτοκινητιστής Τάσος Τούσης. Οι σύντροφοί του ξηλώνουν μια πόρτα και τοποθετούν πάνω της τη σορό του νεκρού. Η μάνα του Τάσου Τούση, που ήταν στη διαδήλωση, για να προφυλάξει την, επίσης, απεργό κόρη της, βλέπει το νεκρό γιο της, τρέχει, γονατίζει και οδύρεται πάνω από τη σορό του. Κάποιος περνά και φωτογραφίζει τη συνταρακτική εικόνα. Στις 10 του Μάη η φωτογραφία αυτή δημοσιεύεται στον «Ριζοσπάστη».

Την ίδια μέρα, ο Γιάννης Ρίτσος βλέπει στο «Ρ» τη φωτογραφία και συγκλονίζεται. Η καρδιά του φλέγεται και τα φυματικά πνευμόνια του αιμορραγούν, αλλά η πένα του άγρυπνη ένα μερόνυχτο, σταλάζει στο χαρτί, λέξη τη λέξη, με δεκατέσσερα ποιήματα, το θρήνο της μάνας του δολοφονημένου εργάτη. Στις 11 Μάη ο ποιητής -συνεργάτης του «Ρ» από το 1932- στέλνει με τον σύντροφό του Ευθύφρονα Ηλιάδη, τρία από τα δεκατέσσερα θρηνικά ποιήματά του. Στις 12 Μάη ο «Ρ» δημοσιεύει τα τρία ποιήματα, με γενικό τίτλο «Μοιρολόι».

Τα τρία δημοσιευμένα ποιήματα και η συνέχιση της αιματοχυσίας των εργατών στη Θεσσαλονίκη συνταράσσουν τους αναγνώστες του «Ρ». Στο μεταξύ, ο Ρίτσος στέλνει στο «Ρ» και τα άλλα έντεκα ποιήματά του. Λίγες μέρες αργότερα, ο «Ρ» ανακοινώνει ότι στις 29 Μάη στο περιοδικό της ΟΚΝΕ, «Νεολαία», θα δημοσιευτεί ένα ακόμη ποίημα από το «Μοιρολόι», ενώ στις 23 και 25 Μάη αναγγέλλει ότι «σε λίγες μέρες» από τις εκδόσεις του «Ρ» θα κυκλοφορήσει βιβλίο με τα δεκατέσσερα ποιήματα του Ρίτσου, με τίτλο «Επιτάφιος». Στις 8/6/1936, μαζί με άλλες εκδόσεις του «Ρ», κυκλοφορεί σε 10.000 αντίτυπα και ο «Επιτάφιος» - (Τραγούδια για το μακελειό της Θεσσαλονίκης). Το εξώφυλλο του βιβλίου εικονογραφήθηκε με ξυλογραφία του χαράκτη Λυδάκη.

Σε ελάχιστο διάστημα από το «Λαϊκό Βιβλιοπωλείο» πουλήθηκαν 9.750 αντίτυπα του «Επιταφίου». Λόγω της μεγάλης ζήτησης, ο «Ρ» ετοίμαζε και δεύτερη έκδοση του βιβλίου. Δεν πρόλαβε, όμως. Τα όργανα της μεταξικής δικτατορίας, κατέσπευσαν και άρπαξαν από το «Λαϊκό Βιβλιοπωλείο» τα 250 απούλητα αντίτυπα. Τα απούλητα αντίτυπα και όσα αντίτυπα εντοπίστηκαν σε σπίτια διωκόμενων κομμουνιστών, μαζί με άλλα βιβλία που απαγόρευσε η μεταξική δικτατορία, κάηκαν από τα όργανά της μπροστά στους Στύλους του Ολυμπίου Διός.

Ούτε όμως η πυρά, ούτε οι μακρόχρονες, απάνθρωπες διώξεις των κομμουνιστών, των αγωνιστών της ελληνικής εργατιάς από ντόπιους και ξένους φασίστες - κατακτητές και «συμμάχους» - μπόρεσαν να εξαφανίσουν αυτόν τον αριστουργηματικό θρήνο και αίνο μαζί για τους αγώνες και τις θυσίες της εργατιάς. Οπως τραγουδά και ο ποιητής διά στόματος της μάνας του Τάσου Τούση:

«Γλυκέ μου εσύ δε χάθηκες, μέσα στις φλέβες μου είσαι.

Γιε μου στις φλέβες ολουνών, έμπα βαθιά και ζήσε.

Δες, πλάγι μας περνούν πολλοί, περνούν καβαλαραίοι,

όλοι στητοί και δυνατοί και σαν κ' εσένα ωραίοι.

Ανάμεσά τους, γιόκα μου, θωρώ σε αναστημένο,

στο θώρι τους το θώρι σου μυριοζωγραφισμένο.

Κι ακολουθάς και συ νεκρός κι ο κόμπος του λυγμού μας

δένεται κόμπος του σκοινιού για το λαιμό του οχτρού μας».

Εγερτήρια άσματα

Με το έργο του, ο Γιάννης Ρίτσος προσέδωσε ποιητικότητα στην καθημερινότητά μας και ανέδειξε σε «ήρωα» το λόγο που εμπνέει και εμπνέεται από τους ήρωες. Ο βάρδος των λαϊκών αγώνων, στα ποιήματά του κατέγραψε σαν χρονικό, τις ηρωικές στιγμές, που με τη μουσική του Μίκη Θεοδωράκη μετουσιώθηκαν σε εγερτήρια άσματα, σε ύμνους ηρώων και ελεγεία. Και οι δύο κατάφεραν να συνδέσουν το έργο τους με τις κορυφαίες και «αιμάτινες» στιγμές της ελληνικής ιστορίας.

Και να, αδερφέ μου που μάθαμε να κουβεντιάζουμε ήσυχα, ήσυχα κι απλά. Καταλαβαινόμαστε τώρα δε χρειάζονται περισσότερα.

Κι αύριο λέω θα γίνουμε ακόμα πιο απλοί. Θα βρούμε αυτά τα λόγια που παίρνουνε το ίδιο βάρος σ' όλες τις καρδιές, σ' όλα τα χείλη, έτσι να λέμε πια τα σύκα-σύκα και τη σκάφη-σκάφη.

Κι έτσι που να χαμογελάνε οι άλλοι και να λένε: «Τέτοια ποιήματα σου φτιάχνω εκατό την ώρα». Αυτό θέλουμε κι εμείς. Γιατί εμείς δεν τραγουδάμε για να ξεχωρίσουμε, αδελφέ μου, απ' τον κόσμο. Εμείς τραγουδάμε για να σμίξουμε τον κόσμο.

Η ποίηση για τον Ρίτσο ήταν «απέραντη σαν τη ζωή, ένα διαρκές γίγνεσθαι. Στο χώρο της δεν υπάρχουν όρια, δεν υπάρχουν απαγορεύσεις. Σε μια ομιλία του ο Ελιάρ είχε πει ότι, ενώ παλιότερα πίστευε πως υπάρχουν λέξεις απαγορευμένες για την ποίηση, αργότερα πείστηκε πως δεν ίσχυε κάτι τέτοιο. Μέσα και πάνω στις λέξεις του ποιητή αποτυπώνονται πολιτιστικές μνήμες αιώνων, αποθησαυρίζεται η παγκόσμια ιστορία. Το ποίημα ξεπηδάει από μιαν ανάγκη ν' αποδοθεί η σιωπή, από μιαν εντολή της ανθρώπινης προϊστορίας, ιστορίας και μεθιστορίας. Μια εντολή που δίνεται στον ποιητή άθελά του κι εκφράζεται μέσα απ' αυτόν. Γράφοντας ποίηση κάνει, χωρίς να το ξέρει, μια μάχη, σώμα με σώμα, με το θάνατο. Κι όταν λέμε θάνατο δεν εννοούμε μόνο το φυσικό, αλλά και όλες τις μορφές κοινωνικού θανάτου. Η καταπίεση, η σκλαβιά, οι επιθυμίες που δεν εκπληρώνονται, όλα αυτά είναι μια καθημερινή εκτέλεση, ένας θάνατος. Κι όσο θα υπάρχει ο θάνατος, θα υπάρχει και η αντίσταση στο θάνατο. Μια αναμέτρηση μ' αυτήν τη μορφή του θανάτου είναι η πολιτική ποίηση (ή τουλάχιστον η δική μου πολιτική ποίηση) μια μάχη για να φτάσουμε στο "αταξικό γαλάζιο"» (Γιάννης Ρίτσος, συνέντευξη στο περιοδικό «Η λέξη», τεύχος 182).

Στρατευμένη ταξικά ποίηση

«Η ποίηση πρέπει να 'ναι

ένας οδηγός μάχης κι ευτυχίας

ένα όπλο στα χέρια του λαϊκού αγωνιστή

μία σημαία στα χέρια της ελευθερίας...»

(«Οι γειτονιές του κόσμου», Μακρόνησος, Αϊ-Στράτης, 1949-1951)

Με αυτούς τους λίγους στίχους ο μεγάλος μας ποιητής, αγωνιστής, σύντροφος, συνόψισε κάτι που δεν διατύπωσε απλά στα ποιήματά του, αλλά έπραξε σε όλη του τη ζωή. Η τέχνη του Γιάννη Ρίτσου αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα τέχνης που εμπνέεται από τα υψηλότερα ιδανικά, εκείνα της πάλης για μια κοινωνία απαλλαγμένη από την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, για το σοσιαλισμό - κομμουνισμό. Στους στίχους του χάραξε το καινούριο που γεννιέται στην κοινωνική εξέλιξη, αποτύπωσε την αισιοδοξία που πηγάζει από τη βαθιά γνώση των νομοτελειών της κοινωνίας και της ιστορίας.

Η ιδεολογική και κομματικά προσανατολισμένη ποίηση του Γιάννη Ρίτσου ενόχλησε τόσο που δεν «παραμέρισαν», όπως προέτρεψε ο Παλαμάς, για να «περάσει ο ποιητής». Ο Γιάννης Ρίτσος, όμως, «πέρασε» παρεμποδιζόμενος. Και «πέρασε», εκεί κυρίως που απευθυνόταν, στην ψυχή του λαού: «Ο κόσμος, σου λέω, είναι όμορφος / Ο,τι κι αν πεις, ό,τι κι αν κάνεις / όμορφος / Το μέλλον είναι σίγουρο / αδελφέ μου./ Ο,τι κι αν γίνει - σίγουρο./ Δεν υπάρχουν πια αποσιωπητικά / στη φωνή ή στη σιωπή μας. / Ομορφος. Μπορείς να κάνεις πίσω / τους τροχούς του ήλιου;».

Το έργο του συνδέθηκε με το εργατικό και λαϊκό κίνημα της χώρας μας σε όλες σχεδόν τις ιστορικές περιόδους. Η ριζοσπαστική διαμαρτυρία του αταλάντευτου κομμουνιστή, του διεθνιστή ποιητή της Ρωμιοσύνης και της παγκόσμιας ειρήνης, τον καταξίωσε παντοτινό ποιητή της επαναστατικής εξύψωσης του ανθρώπου. Ο Γιάννης Ρίτσος, συντάχθηκε με το κομμουνιστικό κίνημα στην εξαιρετικά δύσκολη δεκαετία του '30, αφού πριν, στα σανατόρια απ' τα οποία πέρασε, σπούδασε τις μαρξιστικές ιδέες και συμπορεύτηκε με τους επαναστατημένους της εποχής. Εξεγειρόταν σε όλη του τη ζωή κατά της αδικίας, με το γόνιμο τρόπο του ανυπότακτου. Ηταν εναντίον της εξουσίας, όσο κι αν του στοίχισε αυτό. Πιστός στην κομμουνιστική ιδεολογία του και ασυμβίβαστος, αρνούνταν ό,τι καταστρέφει και υποβαθμίζει τη ζωή και υπηρετούσε ό,τι την έκανε να αξίζει.

«ΚΚΕ / τρία γράμματα - / χαραγμένα στους τοίχους των φυλακών/ μέσα στις νύχτες της παρανομίας/ χαραγμένα στις μάντρες των εργοστασίων/ σταθερά δυνατά πάνω από το θάνατο, / εκεί που τρέμει η ρίζα της ανθρώπινης ανάσας, / εκεί που ρέει στους δρόμους σαν ποτάμι ο ουρανός, / πρωί με τα πουλιά, με τις σημαίες, με τα φύλλα/ πρωί με την τίμια κραυγή.

ΚΚΕ / τρία κόκκινα γράμματα - / πολύ πονέσαμε, σύντροφοι, / πολύ ξαγρυπνήσαμε/ πολύ μακριά κοιτάξαμε/ από κανέναν δεν το δανειστήκαμε το κόκκινο. / - δικό μας αίμα/ τρία κόκκινα γράμματα/ σεμνή υπογραφή του λαού μας/ στις λεωφόρους του μέλλοντος - / ο δρόμος φεύγει γρήγορα/ η Ιστορία δε γυρίζει πίσω...».

Κέρδισε την αγάπη των λαών

«Με επηρέασαν τα πάντα. (...) Γιατί, όπως κάθε καλλιτέχνης, έτσι κι εγώ, είχα μια τεράστια αδηφαγία. Ο ποιητής είναι ένας τρομερός δέκτης, τρομερά ευαίσθητος, που απορροφά δυνάμεις από παντού και το θεωρεί κάτι πολύ δικό του... Εγώ, άξαφνα, χρωστώ ευγνωμοσύνη σε όλους εσάς, χρωστώ ευγνωμοσύνη κάποτε ακόμα και στους αντιπάλους μου, στους εχθρούς μου, που με το να με εξορίσουν, με το να με φυλακίσουν, έζησα πάρα πολλά πράγματα, που δεν μπορούσα να διανοηθώ, που δεν μπορούσε να συλλάβει η φαντασία μου.» (Από την κουβέντα με δημοσιογράφους του «Ριζοσπάστη» προς τιμήν του 12ου Συνεδρίου του ΚΚΕ).

Η διεθνής ακτινοβολία του Γ. Ρίτσου είναι μεγάλη. Ο Ρίτσος αποτελεί -μαζί με τον Καβάφη, τον Σεφέρη και τον Ελύτη- έναν από τους πιο πολυμεταφρασμένους Ελληνες ποιητές. Εργα του έχουν μεταφραστεί σε πάνω από 20 γλώσσες. Εχει ακόμα αποσπάσει δεκάδες διεθνή βραβεία με κορυφαίο το βραβείο Λένιν (1977).

Ενδεικτική της μεγάλης διεθνούς ακτινοβολίας του είναι η στάση που κράτησαν απέναντί του μεγάλοι καλλιτέχνες αγωνιστές της εποχής. Οταν μετά τον εμφύλιο ο Ρίτσος βρισκόταν εξόριστος και κινδύνευε η υγεία του κινητοποιήθηκαν ο Νερούδα, ο Αραγκόν, ο Πικάσο προκειμένου να σωθεί ο ποιητής.

Οι ίδιοι γίγαντες της παγκόσμιας ποίησης λένε για τον Ρίτσο: «...Πάνε πάνω από είκοσι χρόνια, ωστόσο, που μου φέραν στίχους μεταφρασμένους απ' τα ελληνικά, ενός ποιητή που γι' αυτόν δεν ήξερα τίποτα, να διορθώσω τα γαλλικά τους», λέει ο Αραγκόν... «Αξαφνα ένιωσα ένα σφίξιμο στο λαρύγγι... Στην αρχή δεν το ήξερα πως ήταν ο πιο μεγάλος απ' τους ζώντες ποιητές της εποχής αυτής που είναι η δική μας. Ορκίζομαι πως δεν το ήξερα. Το έμαθα σταδιακά, από το ένα ποίημα στο άλλο». Αργότερα, όταν στα 1972 ο Νερούδα παίρνει το βραβείο Νόμπελ, δηλώνει: «Υπάρχει ένας άλλος ποιητής, που αξίζει πολύ περισσότερο από μένα αυτήν την τιμή, ο Γιάννης Ρίτσος»...

Η μεγαλύτερη τιμή όμως για τον ποιητή ήταν η αγάπη των λαών όλου του κόσμου. Η αγάπη όσων αγωνίζονται για την ειρήνη και το δίκιο των φτωχών, για το σοσιαλισμό.

Σοφία ΑΔΑΜΙΔΟΥ

 

Πηγή:- ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 29/04/13

29 Απρ 2013

Σ ένα TAXI: «Όλοι ίδιοι είναι!»


-Θα κατεβειτε να διαδηλωσετε αυτη τη Πρωτομαγια με το ΠΑΜΕ, ρωτησα ενα ταξιτζη, που απο τη συζητηση καταλαβα οτι ο ιδιος περνιεται για..«ξυπνιος», οπως πολλοι αλλοι στον κλαδο τους, που απο τοτε που μιλαμε για κριση ακουγονται αν οχι απηυδυσμενοι, τουλαχιστον απογοητευμενοι, δουλευοντας και αυτοι για ενα χαμηλο μεροκαματο, που δεν καλυπτει, πια, ουτε τις αναγκες της ημερας.

Μου ελεγε οτι ο κλαδος τους εργαζεται κατω απο σκληροτερες συνθηκες και ωραρια ισως και απο αλλους εργαζομενους, οντας σχεδον ολη την ημερα μεσα σ ενα αυτοκινητο, συχνα στο κεντρο, αλλα παρ ολα αυτα, οπως πολλοι εργαζομενοι ουτε αυτοι ξερουν τι θα πει οργανωση, συνδικαλισμος, αλληλεγγυη, και αλλα τετοια....«κομμουνιστικα», οπως σατυριζε καποιος γνωστος μου, τα βασικα δικαιωματα που σιγα σιγα...αποχαιρετουμε, οσο περναει ο καιρος.

-Και γιατι να παω, ειπε; Ολοι ιδιοι ειναι.

Η κλασσικη φραση, που περιμενα να ακουσω! Ποση απαξιωση, ποση αδιαφορια, ποση αδιαβασια, ποση ελλειψη εξυπναδας περιεχει! Αραγε τι θα του απαντουσε ενας...Μπρεχτ, ενας ανθρωπος τελοσπαντων που περασε τη ζωη του αγωνιζομενος να δειξει το σωστο δρομο στην εργατικη ταξη, σκεφτηκα. Ισως να του ελεγε κατι αφοπλιστικο, ισως να του χαμογελουσε και να μην ελεγε τιποτα..Δεν ξερω αλλα θα ηθελα πολυ να μπορουσα να απαντουσα με ενα τροπο που θα επειθα, χωρις να εκνευριστω για τη κλασσικα αναμενομενη ατακα. Εκανα μια προσπαθεια...

-Eπειδη δεν εισαι ευχαριστημενος του ειπα, εκτος κι αν κανω λαθος, ομως εσυ πριν απο λιγο μου ελεγες οτι δεν σου αρεσε που περιμενες 5 ωρες στην ουρα του νοσοκομειου που πηγες το παιδι σου, τις αλλες, επειδη δεν ειχες 100 ευρω να το πας στον ιδιωτη. Και φυσικα δεν θα σκεφτοσουν καν να το πας σε ιδιωτη και να πληρωσεις, αν λειτουργουσαν οπως επρεπε τα νοσοκομεια μας, τα σχολεια μας, οι παροχες που μονο παροχες δεν ειναι πια.

-Οχι δεν ειμαι ευχαριστημενος, μου ειπε, αλλα δεν πιστευω και οτι το ΚΚΕ θα μας σωσει.

-Αμα ψαχνεις για καποιον να σε ...σωσει, τοτε δεν ειναι, γιατι δεν δινει ψευτικες υποσχεσεις. Αλλα μηπως αυτα που παθαινουμε τωρα ειναι επειδη οι πολιτικοι που μας κυβερνουν χρονια, μας λενε οτι μονο ΕΤΣΙ, δηλαδη, μονο με λιτοτητα, σωζομαστε; Ξερεις κατι, αυτα λενε και σε αλλες χωρες και οπως καταλαβαινεις ο λογος που το λενε ειναι για να μειωσουν τα μεροκαματα...
Εσυ ως εργαζόμενος ομως μπορεις να δεχτείς αυτή την κατάσταση φτώχειας, ανεργειας, ανασφάλειας; Προχθες μολις διαβαζαμε σε εφημεριδες και ειδαμε στις ειδησεις σε ολο το κοσμο την ασυδοσια της Μανωλάδας, με εργάτες απλήρωτους, βασανισμένους και πυροβολημένους από αθλια αφεντικα!

Ποιος ομως παραγει το πλούτο καθημερινα, αν οχι η εργατικη ταξη, σε ρωτω, του ειπα. Αλλα αν αν συνειδητοποιουσε την αξια της θα μπορουσε ν ανατρεψει τις αντιλαϊκες πολιτικες, με το να φτιαξει μια συμμαχία μισθωτών εργαζομένων, αγροτών, νέων, γυναικώ και να φερει τα πανω κατω, να φυγουμε κι απο την ΕΕ, το ΝΑΤΟ και να απαιτησουμε επισης την μη εμπλοκη και μη συμμετοχη της χωρας μας σε πολέμους.

Μετα, για μενα, ως Ελληνιδα που μενω στο εξωτερικο, του ειπα, ειναι σκετη ντροπη η υπαρξη της Χρυσής Αυγής στη χωρα μας οπως και ο ρόλος της που ειναι να δημιουργει τεχνητες διχονοιες ανάμεσα στους εργάτες για να κερδιζει το κεφαλαιο. Τι δουλεια εχουν οι φασιστες στη χωρα αυτη που εχει βγαλει τοσους και τοσους ηρωες;

-Ναι αλλα κι αυτοι γιατι τοσα χρονια δεν τα βρισκουν με τον …ΣΥΡΙΖΑ;

Τοτε ενιωσα το γνωστο και αποκαρδιωτικο συναισθημα οτι η συζητηση θα τραβουσε τον δυσβατο δρομο οπου μιλας μιλας αναλωνεσαι και στο τελος ακους κατι, (καλη ωρα), που θα σε ...βγαλει απ τα ρουχα σου (εχει και ζεστη εκει στο Νοτο!) και θα πεις τι ηθελα και επιασα κουβεντα! 

Πριν, ομως, προλαβω να πω τιποτα, πεταχτηκε μια κοπελλια-συνεπιβατης, που δεν ελεγε τιποτα ολη την ωρα και μας ακουγε και του ειπε:

-Διαβαζες, ομως, τι ελεγε ο Τσιπρας στον κοσμο στις εκλογές και τι λεει τωρα, μια σκετη θολουρα εινα..Mια με τους επιχειρηματίες παει, μια με τους εργατες, ετσι για να παραπλανει, φιλε. Το μονο που επιδιωκει ειναι να γίνει κυβέρνηση, αλλα μπορει να βρει ο τυπος φιλολαϊκή λύση μέσα στην ΕΕ, εχεις την εντυπωση οτι και να ηθελε θα τον αφηναν να ανατρεψει τα μονοπωλια, ετσι χωρις να ανοιξει μυτη; 

Ας εβρισκα μια φορα ενα ταξιτζη που να ηξερε απο ..πολιτικη, οσο καλα ηξερε τους δρομους!!

28 Απρ 2013

ΠΑΜΕ: Έμπρακτη Aλληλεγγύη από το ΠΑΜΕ στους εργάτες στην Μανωλάδα (VIDEO)


Συγκέντρωση που περιελάμβανε συγκλονιστικές στιγμές ταξικής ενότητας και αλληλεγγύης πραγματοποιήθηκε στη Μανωλάδα σήμερα το πρωί, στον τόπο του μακελειού μέσα στη φυτεία που έγινε το χτύπημα ενάντια στους μετανάστες εργάτες γης από το Μπαγκλαντές, με αποτέλεσμα 28 από αυτούς να μεταφερθούν στο νοσοκομείο. 

Εκφράστηκε έτσι, η έμπρακτη ταξική αλληλεγγύη από το ΠΑΜΕ στους εργάτες που δέχθηκαν τη δολοφονική επίθεση και μάλιστα τους παραδόθηκε 1,5 τόνος τρόφιμα που μεταφέρθηκε από αντιπροσωπεία της Εκτελεστικής Γραμματείας του ΠΑΜΕ.

Η συγκέντρωση άρχισε στις 9:00 με τη μαζική παρουσία των μεταναστών εργατών και Ελλήνων εργατών από συνδικάτα από την Πάτρα, τον Πύργο και την Καλαμάτα. Με τις σημαίες της Παγκόσμιας Συνδικαλιστικής Ομοσπονδίας και του Πανεργατικού Αγωνιστικού Μετώπου να κυριαρχούν στο χώρο δόθηκε το στίγμα της ταξικής ενότητας ανεξάρτητα απο φυλή, χρώμα, θρησκεία, εθνικότητα.  


Μιλώντας, εκ μέρους της Γραμματείας Μεταναστών του ΠΑΜΕ, η Σούλα Λαμπούδη τόνισε ότι χρειάζεται κοινός αγώνας όλων των εργατών, Ελλήνων και μεταναστών, ανεξάρτητα από φυλή, χρώμα, θρησκεία κλπ. «Ένας για όλους όλοι για έναν» είπε χαρακτηριστικά και κάλεσε τους μετανάστες εργάτες να οργανώσουν την πάλη τους και με το ΠΑΜΕ. «Άμα είναι εδώ το ΠΑΜΕ δε φοβόμαστε τίποτα» φώναξε ένας από τους συγκεντρωμένους μετανάστες εργάτες.

Επίσης, η Σούλα Λαμπούδη απαίτησε να πληρωθούν οι εργάτες, που παραμένουν απλήρωτοι, αφού ο εργοδότης στην φυτεία ο οποίος εκμεταλλεύεται τους εργάτες, που δέχθηκαν την επίθεση, τους χρωστά δεδουλευμένα ύψους 200.000 ευρώ. Ζήτησε επίσης να νομιμοποιηθούν οι μετανάστες που εργάζονται στη Μανωλάδα.

Ακόμη, το ΠΑΜΕ ζητά από τον υπουργό Εργασίας να παρέμβει για να πληρωθούν οι εργάτες.

Στη διάρκεια της σημερινής επίσκεψης του ΠΑΜΕ στη περιοχή διαπιστώθηκε οτι οι μεγαλοκαπιταλιστές κρατάνε απλήρωτους συνολικά τους Μπαγκλαντέζους εργάτες σε όλες τις φυτείες της φράουλας, ενώ για να σπάσουν την κινητοποίησή τους έχουν φέρει Ρουμάνους εργάτες στους οποίους για πρώτη φορά στα χρονικά της περιοχής καταβάλλονται τα μεροκάματα κάθε μέρα. 

Εγινε επίσης γνωστό ότι για τη Δευτέρα έχει κανονιστεί συνάντηση του υπουργού Εργασίας Γ. Βρούτση με τα μεγαλοαφεντικά της περιοχής που ζητάνε να τους επιτραπεί να συνεχίσουν το μάζεμα της φετεινής σοδειάς με τους εργάτες να παραμένουν χωρίς χαρτιά.

902gr

Το Πρόγραμμα και το Καταστατικό του ΚΚΕ

 

Σήμερα δημοσιεύουμε στον «Ριζοσπάστη», σε ειδικό ένθετο, το Πρόγραμμα και το Καταστατικό του ΚΚΕ που ψηφίστηκαν ομόφωνα, όπως και η Πολιτική Απόφαση, από το 19ο Συνέδριο. Με όπλο τα ντοκουμέντα του Συνεδρίου, μπορούμε να ανταποκριθούμε στις σύγχρονες απαιτήσεις της ταξικής πάλης πιο μαχητικά, αισιόδοξα και ελπιδοφόρα, επιβεβαιώνοντας το ρόλο του ΚΚΕ ως πρωτοπορία της εργατικής τάξης, ως Κόμμα παντός καιρού, ξέροντας και τις δυσκολίες που έχουμε να αντιμετωπίσουμε.

Από την ίδρυσή του το 1918, το ΚΚΕ έδωσε πολιτικό περιεχόμενο στους εργατικούς αγώνες ενάντια στην καπιταλιστική εκμετάλλευση, με τίμημα πολλούς νεκρούς, βασανισθέντες και διωκόμενους. Στις πρώτες δεκαετίες της ύπαρξής του αντιμετώπισε την κρατική καταστολή απ' όλες τις μορφές της αστικής εξουσίας (κοινοβουλευτικές, δικτατορικές) με επιμονή στην οργάνωση της εργατικής τάξης, με θετικά αποτελέσματα για το λαϊκό κίνημα. Εδειξε αντοχή στις ιδιαίτερα σκληρές συνθήκες παρανομίας σε διάφορες περιόδους. Πρωτοστάτησε στον ένοπλο αγώνα ενάντια στην τριπλή κατοχή με την Αντίσταση του ΕΑΜ - ΕΛΑΣ. Δύο φορές, το Δεκέμβρη του 1944 και στην τρίχρονη πάλη (1946 - 1949) του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας (ΔΣΕ), το εργατικό κίνημα με επικεφαλής το ΚΚΕ και το σύμμαχο αγροτικό κίνημα συγκρούστηκαν ένοπλα με την αστική εξουσία, την οποία στήριξαν με άμεση στρατιωτική ιμπεριαλιστική επέμβαση η Μ. Βρετανία αρχικά και οι ΗΠΑ στη συνέχεια.

Στην 95χρονη πορεία του, αντιπάλεψε την αντίληψη συνεργασίας εκμεταλλευτών και εκμεταλλευομένων, την υποταγή στους εκμεταλλευτές, υπερασπίστηκε τις εργατικές και λαϊκές κατακτήσεις.

Οι βαθιές ιστορικές ρίζες του ΚΚΕ στην εργατική τάξη και στο λαό και η σταθερή προσήλωση στις θεμελιώδεις αρχές του μαρξισμού - λενινισμού εξηγούν γιατί σε προηγούμενες κρίσεις - και ιδιαίτερα του 1968 και του 1991 - κατόρθωσε να εξασφαλίσει τη συνέχειά του, παρά την αποχώρηση μεγάλου μέρους των δυνάμεών του.

Το ΚΚΕ ανασυγκροτήθηκε οργανωτικά, ιδεολογικά, προγραμματικά σε όλη τη νέα περίοδο της Ιστορίας του, στηριγμένο στα πέντε Συνέδρια που μεσολάβησαν από την κρίση του 1991. Προϊόν αυτής της πορείας είναι το Πρόγραμμα που ψήφισε το 19ο Συνέδριο, το οποίο αναπτύσσει τη συνολική στρατηγική του ΚΚΕ για το σοσιαλισμό και τα βασικά καθήκοντα της ταξικής πάλης.

Για το Πρόγραμμα του ΚΚΕ

Οι αντεπαναστατικές ανατροπές των τελευταίων 30 χρόνων δεν αλλάζουν το χαρακτήρα της εποχής μας. Η σημερινή περίοδος, μεγάλης υποχώρησης του διεθνούς εργατικού κινήματος, είναι ιστορικά προσωρινή. Ζούμε στην εποχή της αναγκαιότητας για το πέρασμα από τον καπιταλισμό στο σοσιαλισμό, αφού είναι ώριμες οι υλικές προϋποθέσεις για τη σοσιαλιστική οργάνωση της παραγωγής και της κοινωνίας. Απορρέει από την ωρίμανση του κοινωνικού χαρακτήρα της εργασίας και την όξυνση της αντίθεσής του με την καπιταλιστική ιδιοκτησία. Αυτή η αντίφαση έχει φέρει τον καπιταλιστικό τρόπο παραγωγής σε πλήρη αντίθεση με τις σύγχρονες κοινωνικές ανάγκες. Η ωρίμανση των υλικών προϋποθέσεων δεν καθορίζεται από το συσχετισμό δυνάμεων.

Με τη βαθιά κρίση υπερσυσσώρευσης κεφαλαίου του 2008 - 2009, έγινε πιο φανερή η τάση σημαντικών αλλαγών στο συσχετισμό μεταξύ των καπιταλιστικών κρατών, υπό την επίδραση του νόμου της ανισόμετρης καπιταλιστικής ανάπτυξης. Αυτή η τάση αφορά και τις ανώτερες βαθμίδες της ιμπεριαλιστικής πυραμίδας.

Η αλλαγή στο συσχετισμό μεταξύ των καπιταλιστικών κρατών επιφέρει αλλαγές και στις μεταξύ τους συμμαχίες, αφού οξύνονται οι ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις για τον έλεγχο και το ξαναμοίρασμα εδαφών και αγορών, ζωνών οικονομικής επιρροής, κυρίως ενεργειακών και πλουτοπαραγωγικών πηγών, δρόμων μεταφοράς εμπορευμάτων.

Οι ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις, που οδήγησαν στο παρελθόν σε δεκάδες τοπικούς, περιφερειακούς και σε δύο παγκόσμιους πολέμους, συνεχίζουν να οδηγούν σε σκληρές συγκρούσεις, οικονομικές, πολιτικές και στρατιωτικές, ανεξάρτητα από τη σύνθεση ή ανασύνθεση, τις αλλαγές στη δομή και στο πλαίσιο στόχων διεθνικών ιμπεριαλιστικών ενώσεων, τη λεγόμενη νέα «αρχιτεκτονική» τους. Αλλωστε, «ο πόλεμος είναι η συνέχεια της πολιτικής με άλλα μέσα», ιδιαίτερα σε συνθήκες βαθιάς κρίσης υπερσυσσώρευσης κεφαλαίου και σημαντικών αλλαγών στο συσχετισμό των δυνάμεων του διεθνούς ιμπεριαλιστικού συστήματος, όπου το ξαναμοίρασμα των αγορών σπανίως γίνεται αναίμακτα.

Ο καπιταλισμός στην Ελλάδα βρίσκεται στο ιμπεριαλιστικό στάδιο ανάπτυξής του, σε ενδιάμεση θέση στο διεθνές ιμπεριαλιστικό σύστημα, με ισχυρές ανισότιμες εξαρτήσεις από τις ΗΠΑ και την ΕΕ.

Η ένταξη της Ελλάδας στην ΕΟΚ στις αρχές της δεκαετίας του 1980 επιτάχυνε την προσαρμογή της στη δυτικοευρωπαϊκή αγορά, διαδικασία που συνεχίστηκε με την ένταξή της στην ΕΕ το 1991 και στην Ευρωζώνη το 2001. Με τη συμμετοχή στις αναδιαρθρώσεις της ΕΕ και του ΝΑΤΟ και άλλων ιμπεριαλιστικών διακρατικών συμμαχιών, το ελληνικό καπιταλιστικό κράτος εντάχθηκε πιο οργανικά στο διεθνές ιμπεριαλιστικό σύστημα.

Αρχικά, η αστική τάξη της Ελλάδας επωφελήθηκε από την αντεπαναστατική ανατροπή στις γειτονικές βαλκανικές χώρες και από την ένταξη στην ΕΕ, πέτυχε σημαντική συσσώρευση και εξαγωγή κεφαλαίων σε άμεσες επενδύσεις που συνέβαλαν στην ισχυροποίηση ελληνικών επιχειρήσεων και μονοπωλιακών ομίλων.

Οι εξαγωγές κεφαλαίων επεκτάθηκαν και σε Τουρκία, Αίγυπτο, Ουκρανία, Κίνα, αλλά και Βρετανία, ΗΠΑ και σε άλλες χώρες. Συμμετείχε ενεργά σε όλες τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και πολέμους, όπως ενάντια στη Γιουγκοσλαβία, στο Ιράκ, στο Αφγανιστάν, στη Λιβύη κ.ά.

Μετά την εκδήλωση της κρίσης, επιδεινώθηκε η θέση της ελληνικής καπιταλιστικής οικονομίας στο πλαίσιο της Ευρωζώνης, της ΕΕ και γενικότερα της διεθνούς ιμπεριαλιστικής πυραμίδας, γεγονός που δεν αναιρεί ότι η ένταξη της Ελλάδας στην ΕΟΚ - ΕΕ εξυπηρέτησε τα πιο δυναμικά τμήματα του εγχώριου μονοπωλιακού κεφαλαίου και συνέβαλε στη θωράκιση της πολιτικής του εξουσίας.

Μεγαλώνουν οι κίνδυνοι στην ευρύτερη περιοχή, από τα Βαλκάνια έως τη Μέση Ανατολή, για γενικευμένο ιμπεριαλιστικό πόλεμο και εμπλοκή της Ελλάδας.

Η πάλη, για την υπεράσπιση των συνόρων, των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδας, από τη σκοπιά της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων, είναι αναπόσπαστη από την πάλη για την ανατροπή της εξουσίας του κεφαλαίου. Δεν έχει καμία σχέση με την υπεράσπιση των σχεδίων του ενός ή άλλου ιμπεριαλιστικού πόλου, της κερδοφορίας του ενός ή του άλλου μονοπωλιακού ομίλου.

Ο ελληνικός λαός θα απαλλαγεί από τα δεσμά της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης και των ιμπεριαλιστικών ενώσεων, όταν η εργατική τάξη με τους συμμάχους της πραγματοποιήσει τη σοσιαλιστική επανάσταση και προχωρήσει στην οικοδόμηση του σοσιαλισμού - κομμουνισμού.

Ο στρατηγικός στόχος του ΚΚΕ είναι η κατάκτηση της επαναστατικής εργατικής εξουσίας, της δικτατορίας του προλεταριάτου, για τη σοσιαλιστική οικοδόμηση ως ανώριμη βαθμίδα της κομμουνιστικής κοινωνίας.

Στην τελευταία εικοσαετία αναπτύχθηκαν περισσότερο οι ήδη ώριμες υλικές προϋποθέσεις για το σοσιαλισμό στην Ελλάδα. Απ' όλες τις πτυχές της οικονομικής και κοινωνικής ζωής προβάλλει οξυμένα η αντίθεση ανάμεσα στον κοινωνικό χαρακτήρα της εργασίας και την ατομική καπιταλιστική ιδιοποίηση του μεγαλύτερου μέρους των αποτελεσμάτων της, λόγω της καπιταλιστικής ιδιοκτησίας στα μέσα παραγωγής. Προβάλλει επιτακτικά η ανάγκη της κοινωνικής ιδιοκτησίας, του κεντρικού σχεδιασμού με εργατική εξουσία. Από την άποψη των υλικών συνθηκών, ο σοσιαλισμός είναι αναγκαίος και επίκαιρος όσο ποτέ άλλοτε.

Το ΚΚΕ δρα στην κατεύθυνση της προετοιμασίας του υποκειμενικού παράγοντα για την προοπτική της σοσιαλιστικής επανάστασης, αν και η χρονική περίοδος εκδήλωσής της προσδιορίζεται από αντικειμενικές προϋποθέσεις, την επαναστατική κατάσταση.

Η δράση του ΚΚΕ, σε μη επαναστατική κατάσταση, συμβάλλει αποφασιστικά στην προετοιμασία του υποκειμενικού παράγοντα (Κόμμα, εργατική τάξη, συμμαχίες) για επαναστατικές συνθήκες, για την πραγματοποίηση των στρατηγικών καθηκόντων του.

Το Καταστατικό

Το Καταστατικό διαμορφώθηκε από την τροποποίηση και συμπλήρωση του Καταστατικού που εγκρίθηκε στο 15ο Συνέδριο του ΚΚΕ. Αξιοποιήθηκε επίσης η εμπειρία, παλιότερη και πρόσφατη. Το Καταστατικό καθορίζει τους σκοπούς και το χαρακτήρα του ΚΚΕ, τις αρχές και τους κανόνες συγκρότησης, λειτουργίας και δράσης του. Ορίζει τις υποχρεώσεις, τα δικαιώματα, τα βασικά καθήκοντα και τους κανόνες δράσης των μελών, των Οργανώσεων και των οργάνων του Κόμματος. Η μεγάλη αξία και σημασία των καταστατικών αρχών και των κανόνων λειτουργίας του ΚΚΕ, ως επαναστατικού κόμματος νέου τύπου, έχει κριθεί και δοκιμαστεί στον έναν περίπου αιώνα ύπαρξης και δράσης του, καθώς και από την πλούσια πείρα του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος. Η συνειδητή και αποφασιστική υπεράσπιση των αρχών αυτών, όπως και η αυστηρή τήρηση και εφαρμογή τους αποτελούν πρώτιστο καθήκον κάθε μέλους του Κόμματος. Καθήκον που ταυτίζεται με την υπεράσπιση αυτής της ίδιας της ύπαρξης του Κόμματος και των βασικών προϋποθέσεων, για να μπορέσει να καθοδηγήσει την εργατική τάξη στην ιστορική της αποστολή, στην επαναστατική κατάκτηση της εργατικής εξουσίας για τη σοσιαλιστική οικοδόμηση.

26 Απρ 2013

ΚΚΕ: Για τη δήλωση του Σαμαρά με τη ΝΟΚΙΑ!



Συνεχείς διαβεβαιώσεις στους μονοπωλιακούς ομίλους ότι είναι εγγυημένη η κερδοφορία τους δίνει ο Αντώνης Σαμαράς.

Ο Πρωθυπουργός χρησιμοποιεί ως «κράχτη» για την προσέλκυση επενδύσεων τους πολύ χαμηλούς μισθούς που έχουν επιβληθεί με τα αλλεπάλληλα μέτρα.

Την Παρασκευή συναντήθηκε με διευθυντικά στελέχη της ΝΟΚΙΑ. Η πολυεθνική εταιρεία αποφάσισε να ενισχύσει το τμήμα έρευνας που διαθέτει στην Ελλάδα και να προσλάβει 150 νέους επιστήμονες.

Στις δηλώσεις που έκανε ο Αντώνης Σαμαράς υποστήριξε ότι η Ελλάδα εδραιώνεται ως μια χώρα όπου το παραγωγικό της μοντέλο μπορεί να βοηθήσει τέτοιου είδους μεγάλες επιχειρήσεις.

Ο Πρωθυπουργός αναφέρθηκε στους νέους επιστήμονες που βρίσκονται αντιμέτωποι με την ανεργία και σημείωσε πως «προχωράμε με σημαία την προσπάθεια για ανάπτυξη».

Οι επαφές αυτές εξυπηρετούν και επικοινωνιακούς σκοπούς αφού η κυβέρνηση θέλει να καλλιεργήσει στο λαό την ψευδαίσθηση ότι θα βελτιωθεί η ζωή του μόλις έρθει η ανάκαμψη.

Στην πραγματικότητα θα συμβεί το αντίθετο αφού η έξοδος από την κρίση προϋποθέτει το τσάκισμα κάθε εργασιακού δικαιώματος ενώ ο ανταγωνισμός των μονοπωλιακών ομίλων θα συμπιέζει τους μισθούς σε όλες τις φάσεις του οικονομικού κύκλου.

ΚΚΕ: Οι εργαζόμενοι να απορρίψουν αυτό το παραγωγικό μοντέλο

Σε σχόλιό του για τη δήλωση του Αντώνη Σαμαρά, στη συνάντηση με τη ΝΟΚΙΑ, το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ, τονίζει:

«Το “παραγωγικό μοντέλο” που, σύμφωνα με τις σημερινές δηλώσεις του πρωθυπουργού, βοηθάει τους επιχειρηματικούς ομίλους, όπως η ΝΟΚΙΑ, που πριν λίγο καιρό προχώρησε σε απολύσεις, είναι αυτό που καλεί τους εργαζόμενους να επιλέξουν μεταξύ μισθών πείνας και ανεργίας, που ενισχύει με φοροαπαλλαγές και κίνητρα το μεγάλο κεφάλαιο. Γι’ αυτό και οι εργαζόμενοι πρέπει να το απορρίψουν και να παλέψουν για ανάπτυξη που θα έχει στο επίκεντρο την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών, καταργώντας το καπιταλιστικό κέρδος».

902gr

25 Απρ 2013

ΓΑΛΛΙΑ: Επιστολή του ΠΑΜΕ προς τους εργαζόμενους του εργοστασίου της «RENAULT» για την αυτοκτονία εργάτη


Για την αυτοκτονία του εργάτη στο εργοστάσιο της «Ρενό» (διαβάστε αναλυτικά για την είδηση ΕΔΩ) επιστολή απέστειλε προς τους συναδέλφους του η Εκτελεστική Γραμματεία του Πανεργατικού Αγωνιστικού Μετώπου.

 «Αγαπητοί συνάδελφοι,
Η διοίκηση της "Ρενό" είναι ο ΕΝΟΧΟΣ της αυτοκτονίας του συναδέλφου σας μέσα στο εργοστάσιο της "Ρενό", τα ξημερώματα της Δευτέρας 22 Απρίλη. Όμως, το καπιταλιστικό σύστημα είναι η αιτία που οδήγησε στην απόγνωση και στην αυτοκτονία τον συνάδελφό σας. Γιατί ο καπιταλισμός έχει στο DNA του την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, επιβιώνει από αυτήν.
Η εμπειρία μας από τα βάρβαρα μέτρα και την εξέλιξη της καπιταλιστικής κρίσης στη χώρα μας αποδεικνύει ότι οι μειώσεις μισθών, το χτύπημα στις συλλογικές συμβάσεις, η ανεργία, το χτύπημα σε συντάξεις και επιδόματα, η διάλυση κατακτήσεων έχουν τους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους κερδισμένους και χαμένους τους εργαζόμενους και το λαό.
Και στην περίπτωση της "Ρενό" επιβεβαιώνονται οι ευθύνες του εργοδοτικού συνδικαλισμού που υπέγραψε με τη διοίκηση του ομίλου "συμφωνία ανταγωνιστικότητας", αυξάνοντας το χρόνο εργασίας και "παγώνοντας" τους μισθούς.
Αγαπητοί συνάδελφοι,
Εκ μέρους του ΠΑΜΕ, που συσπειρώνει το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα της Ελλάδας, παρακαλούμε να μεταφέρετε στην οικογένεια του συναδέλφου σας τα θερμά συλλυπητήρια των εργατών και εργατριών της χώρας μας

902

22 Απρ 2013

Η πρώτη ομιλία του Δ. Κουτσούμπα ως ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ

http://www.902.gr/eidisi/politiki/15194/i-omilia-toy-gg-tis-ke-toy-kke-d-koytsoympa-video
ΘΥΜΟΜΑΣΤΕ, ΔΙΔΑΣΚΟΜΑΣΤΕ, ΑΓΩΝΙΖΟΜΑΣΤΕ ΜΕ ΤΟ ΚΚΕ
ΓΙΑ ΤΗ ΛΑΪΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ, ΤΟ ΛΑΟ ΣΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ, ΤΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟ
Συντρόφισσες και σύντροφοι
Φίλοι και φίλες
Νέοι και νέες
Το ΚΚΕ είναι παρόν! Όπως πριν 46 χρόνια όταν όλα τα ‘σκιαζε η φοβέρα και τα πλάκωνε η σκλαβιά. Παρόν όπως πάντα. Και σε φάσεις νίκης, ανάτασης του κινήματος, αλλά και σε δύσκολες καμπές, σε δύσκολες στιγμές για το λαό, για τους εργάτες, για τη νεολαία.
Δεν λείψαμε από κανένα προσκλητήριο! Πάντα στην πρώτη γραμμή, χωρίς να υπολογίζουμε κόπους και θυσίες.

UK- Wales: Θα γίνουμε κι εμείς όπως η Ελλάδα!



Αδεια μαγαζια, Commercial Street, Newport

Κλειστα και αδεια μαγαζια στην Ουαλία (Wales). Eδω η οικονομική κρίση είναι πολύ αισθητή. Υπάρχουν χωριά όπου δεν υπάρχουν πια θέσεις εργασίας και η ανεργια ειναι χειροτερη απ οτι στη Βουλγαρια και τη Ρουμανια!  

- Η ανεργία είναι στα 80% λέει ένας επιχειρηματίας, ο Gordon Rawle , που η εκπομπη Agenda,της SVT, συναντησε.

Η Μ.Βρετανία ειναι σε κίνδυνο για ύφεση, κατι που θα συμβει για τρίτη φορά μέσα σε πέντε χρόνια. Η κυβέρνηση έχει κανει περικοπες , αλλά η ανάπτυξη δεν έχει υλοποιηθεί. 

Ομως λέξεις όπως «ύφεση» μετά βίας αρκουν για να περιγράψουν την ωμή πραγματικότητα της Ουαλίας, ενα κομματι της Μ Βρετανιας, που η εκπομπη επισκεφθηκε και εχει ιδιαίτερα πληγεί από την οικονομική κρίση.

Πολλά εργοστάσια έχουν κλείσει τα τελευταία χρόνια και πολλές θέσεις εργασίας έχουν φύγει στο εξωτερικό. Η κυβέρνηση έχει υποσχεθεί ενισχύσεις προς μικρές επιχειρήσεις, αλλά ο Gordon Rawle, στο χωριό Abercarn δεν έχει δει καμία βοήθεια. 

- Αν ειχαμε λάβει κρατική υποστήριξη, θα μπορούσαμε να επενδύσουμε σε εξοπλισμό και να προσλαβουμε περισσότερους εργαζομενους. Αλλά δεν επενδύουν τίποτα. Οι μικρές επιχειρήσεις δεν παίρνουν τη βοήθεια που χρειάζονται για να προωθησουν τα προϊόντα τους στην αγορά, λέει ο Rawle.

  




Η ανεργη Victoria Moddy, μητερα σε μονογονεϊκη οικογενεια, λεει οτι συντομα θα κοψουν και το γονικο επιδομα στις μονογονεϊκες οικογενειες, τα νοικια ανεβαινουν, ο λογαρισμος για το γκαζι αναβαινει, πως θα τα καταφερουμε χωρις δουλειες αναρρωτιεται στο ρεπορταζ;

Παιρνω επιδομα 91 λιρες καθε 15 μερες λεει, (δλδ 212 ευρω το μηνα). O ηλικιωμενος S Gray ειναι σιγουρος οτι τα πραγματα θα χειροτερεψουν και οτι αυτη η κυβερνηση πληττει μονο την εργατικη ταξη, οχι τους πλουσιους,αντιθετα δινουν στους πλουσιους περισσοτερα χρηματα, οπως λεει.

Ενας αλλος ομως συνταξιουχος,ο Graham Wheeler, που δειχνει πιο ευπορος, συμφωνει με τα μετρα της κυβερνησης και αισιοδοξει οτι θα πετυχουν, λεει μαλιστα οτι θα επρεπε να τα ειχαν παρει….νωριτερα!

Στο Newport στην ακτή, λίγα μιλια μακρια, φαινεται η κρίση ξεκαθαρα, στον εμπορικο δρομο, στο κέντρο. Πολλά καταστήματα λιανικής πώλησης είναι άδεια. 

-Η κυβέρνηση πρέπει να κάνει κάτι για την ανοικοδόμηση της χώρας. Σε αντίθετη περίπτωση, θα γινουμε κι εμεις οπως η Ελλάδα, λέει ο Gordon Rawle, δεν εχουμε πολλες ελπιδες πια.


LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...