Αναδημοσίευση απο Οικοδόμο
...που έφτιαχνε σίδερα, από αυτά που χρησιμοποιούμε στην κατασκευή των σπιτιών μας.
...που τους εξασφάλιζε ο καλός βιομήχανος εργοδότης τους.
Η παραγωγή ολοένα και αυξανόταν...
...όπως επίσης και τα κέρδη του βιομήχανου.
Κι επειδή ως γνωστόν οι βιομήχανοι είναι αδηφάγα όντα...
...ο εργοδότης τους έψαχνε να βρει τρόπο ν' αυξήσει περισσότερο τα τεράστια κέρδη του. Και τον βρήκε. Τον παρουσίασε στους εργάτες σαν το μοναδικό τρόπο για να "σωθεί" το εργοστάσιο που ξαφνικά δήθεν "κινδύνευε" (ενώ η παραγωγή του αυξανόταν συνέχεια...)
Αυτό δεν άρεσε στους εργάτες, που σε κάποιες περιπτώσεις είχαν δώσει και τη ζωή τους για αυτό το εργοστάσιο. Έτσι λοιπόν, συγκεντρώθηκαν όλοι μαζί για να συζητήσουν την πρόταση του εργοδότη τους. Έκαναν αυτό που λέμε συνέλευση.
Άκουσαν την πρόταση του Σωματείου τους...
...είπαν την άποψή τους, κι αφού το σκέφτηκαν καλά...
...ψήφισαν δημοκρατικά, και...
...το αποφάσισαν:
Έκλεισαν την πύλη του εργοστασίου και κρέμασαν μαύρες σημαίες σε ένδειξη διαμαρτυρίας.
Σιγά σιγά άρχισε να συγκεντρώνεται κόσμος στο εργοστάσιο...
...που γινόταν όλο και περισσότερος.
Οι εργάτες πήγαν στο Υπουργείο που προστατεύει τα δικαιώματά τους...
...αλλά ο κύριος Υπουργός, που δεν ήταν και πολύ προστατευτικός γι' αυτούς, τους είπε να υπακούσουν στον εργοδότη τους, γιατί αυτός ξέρει τι κάνει (πάντα για το ...καλό τους)...
Οι απεργοί τότε έφυγαν από το Υπουργείο αποφασισμένοι να συνεχίσουν την απεργία τους. Επέστρεψαν στο εργοστάσιο με τη συνείδησή τους ήσυχη, πως κάνουν το σωστό γι' αυτούς και τις οικογένειές τους.
Στην πύλη του εργοστασίου έφταναν κάθε μέρα κι άλλοι εργάτες από άλλα εργοστάσια, εργαζόμενοι, άνεργοι, νέοι και άνθρωποι όλων των ηλικιών, με μοναδικό σκοπό τη συμπαράστασή τους στους απεργούς.
Οι απεργοί χαλυβουργοί έχουν οικογένειες και τώρα που δε δουλεύουν, οι ανάγκες τους δεν μπορούν να περιμένουν. Έτσι η συμπαράσταση του κόσμου δεν ήταν μόνο ηθική...
Κοντά, ήταν τα παιδιά τους, από την πρώτη στιγμή...
...και οι γυναίκες τους.
Καλλιτέχνες ήρθαν να εκφράσουν με νότες και τη δική τους συμπαράσταση.
Οι μέρες περνούσαν...
Οι τηλεοράσεις και οι εφημερίδες δεν έλεγαν και δεν έγραφαν ούτε μια γραμμή για την απεργία των χαλυβουργών. Με λίγες εξαιρέσεις.
Στο εργοστάσιο τη νύχτα κάνει κρύο...
...το κρύο άρχισε να δυναμώνει...
Η αλληλεγγύη εκφράζεται με πολλούς τρόπους, όπως συσκέψεις...
...πάρτυ...
...θέατρο...
...γλέντια...
...εκδηλώσεις κάθε μορφής...
...εντός...
...και εκτός συνόρων...
...στο εργοστάσιο...
...στις πλατείες...
...στα γήπεδα...
Οι μέρες κύλησαν κι άλλο...
Σε κάποια σχολεία, λίγοι ΔΑΣΚΑΛΟΙ μίλησαν στους μαθητές τους για τον αγώνα των χαλυβουργών, και τα μικρά παιδιά, με τον τρόπο που ξέρουν καλύτερα, ζωγράφισαν το δυνατότερο συναίσθημα του ανθρώπου, την ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ:
Και οι μανάδες των χαλυβουργών, κοντά στα παιδιά τους...
Καιρό πριν, σε ένα από τα συνθήματά τους, οι απεργοί φώναζαν: "Χριστούγεννα θα κάνουμε στη Χαλυβουργία". Οι γιορτές έφτασαν, κι έτσι στόλισαν το χριστουγεννιάτικο δέντρο τους στο εργοστάσιο...
Παραμένουν αποφασισμένοι στο δίκαιο αγώνα τους...
...και στέλνουν με κάθε τρόπο προς όλες τις κατευθύνσεις...
...το δικό τους μήνυμα...
Ο νικηφόρος αγώνας των χαλυβουργών θα είναι προάγγελος της νίκης όλων των εργαζομένων. Στην "Ελληνική Χαλυβουργία" άναψε η φλόγα της αντίστασης, της διεκδίκησης του δίκιου των εργατών. Πολλές φλόγες αντίστασης μαζί, στα εργοστάσια, τα λιμάνια, τα γιαπιά, σε όλους τους χώρους δουλειάς, θ' ανάψουν τη μεγάλη φωτιά της ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ.
Την παραμονή της νέας χρονιάς η μεγάλη απεργία κλείνει δύο μήνες. Οι απεργοί χαλυβουργοί άνοιξαν το δρόμο, μας δείχνουν με πράξεις τη μοναδική διέξοδο που ανοίγεται μπροστά μας. Ας σταθούμε δίπλα στους πρωτοπόρους.
ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ!
Τι να πεις; Τα είπε όλα...
ΑπάντησηΔιαγραφήΕιναι αξιοθαυμαστο οτι συνεχίζουν την απεργια για 57 ημέρες και τον αγώνα τους, παροτρυνοντας επισης τα Εργατικά Κέντρα της Αττικής (Αθήνας, Πειραιά, Ελευσίνας, Μεγάρων, Λαυρίου) σε 24ωρη απεργία με σκοπο τη κλιμάκωση ενάντια στην εργοδοσια που προσπαθει να επιτεθει σε δικαιώματα και κατακτήσεις χρονων!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπλα RESPECT στον αρθρογραφο. Πραγματικα τα ειπε ολα.
ΑπάντησηΔιαγραφήSartiv
Πολυ καλος POE.......
ΑπάντησηΔιαγραφήVenceremos
ΑπάντησηΔιαγραφήΑνωνυμε, τα ευσημα ανήκουν στον οικοδομο,εγω απλα το επαναδημοσιευσα
ΑπάντησηΔιαγραφήPoe το στεκι-στεκι μεταναστων που διορανωνει την εκδηλωση στο ΤΕΕ Χανιων τι ειναι?
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπειδή ειμαι συναγωνιστης στα χανια και δεν το ειχα ακουσει.
Νικος
Νικο αυτο ειναι στο λιμανι και αποτι ξερω εχει πολλους απο το χωρο του συριζα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΛεπτομερειες και εγω δεν ξερω παντως οργανωνει νομιζω και ενα φεστιβαλ αντιρατσιστικο καθε χρονο.
http://www.stekichania.gr/Links.html
ΑπάντησηΔιαγραφήΣΚΑΚΙ ΚΑΙ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν παρομοιαζαμε τον ταξικο αγωνα με μια παρτιδα σκακι,η χαλυβουργια θα ηταν εκεινο το στρατηγικο τετραγωνακι του κεντρου το οποιο προσπαθουμε να ελεγξουμε με οσα περισσοτερα κομματια μπορουμε.Και αντιστοιχα,ο αντιπαλος προσπαθει να το υπονομευσει με οσες δυναμεις μπορει.Εφ οσον αντικειμενικα βρισκομαστε σε θεση παθητικη(μας ελαχε να παιζουμε με τα μαυρα)ο στοχος μας κατα το ανοιγμα ειναι διττος.Αφ ενος μεν να αναπτυξουμε τα κομματια μας χωρις να χανουμε χρονο με ασκοπες κινησεις και να προσπαθησουμε να ελεγξουμε το κεντρο,αφετερου να δημιουργησουμε απ την αρχη κιολας του παιχνιδιου προυποθεσεις αντεπιθεσης(δηλαδη να θεσουμε στοχους παλης βραχυπροθεσμους και μακροπροθεσμους).Εαν δεν γινει αυτο,οσο στιβαρη αμυνα κι να εχουμε φτιαξει,οσο ασφαλης κι αν ειναι η θεση του βασιλια μας,το παιχνιδι ειναι απο την αρχη του κιολας χαμενο.Ο αντιπαλος θα περιορισει τα κομματια μας,και δεν θα χουμε καμμια δυνατοτητα ουσιαστικης κινησης.Συντομα θα διεισδυσει στον ζωτικο μας χωρο,η συνοχη των κομματιων μας θα παει περιπατο,και η οποια προσπαθεια αναχαιτισης της επιθετικοτητας του θα ειναι μεμονωμενη,ασυνδετη, και αναποτελεσματικη(βλεπε αριστερισμος,αναρχισμος,κλπ).Στο τελος τα κομματια θα εμποδιζουν το ενα το αλλο,και θα ειναι σε πληρη αδρανεια.Αποτελεσμα...ο βασιλιας στην γκιλοτινα!
(συνεχιζεται...)
Προλεκαλτ
(μεχρι προτινος υπεγραφα ως"φιλος του ΚΚΕ")
Στ'αρματα λοιπον!αντεπιθεση!Αλλα αυτο οπως ειπαμε,απο μονο του δεν αρκει.Ειναι απαραιτητο να εξασφαλισουμε οτι τα ελασσονα κομματια μας και τα φανταρακια θα εχουν προσβαση στο κεντρο.Σ αυτην την περιπτωση ,το κλειδι ειναι ενα τετραγωνακι εκει ακριβως στον χωρο του κεντρου,το οποιο προσπαθουμε να το υπστηριξουμε με τα ελασσονα κομματια και τα πιονια μας.Ειναι αυτο το τετραγωνακι που εξασφαλιζει τη συνδεση στα κομματια μας,τους επιτρεπει να εχουν κινητικοτητα, και γενικα δινει συνοχη στο παιχνιδι μας.Προς αυτο συγκεντρωνουμε μας τις δυναμεις-με αλληλεγγυη και υποστηριξη,ηθικη και υλικη(και χωρις βεβαια να παραμελουμε χωρους στη περιφερεια).Αν καταφερουμε να διατηρησουμε τον ελεγχο του(παρα τις υπονομευτικες προσπαθεις του αντιπαλπου)το κομματια μας και τα πιονια μας θα αποκτησουν επιθετικο προσανατολισμο,και θα μας δωσουν τη δυνατοτητα να καταφερουμε εμεις πρωτοι το ρηγμα στον ζωτικο χωρο του αντιπαλου.Αυτο φυσικα σημαινει πληρη μεταστροφη του παιχνιδιου.Σημαινει οτι θα εχουμε πια επανακτησει την πρωτοβουλια και θεχουμε εμεις τον πρωτο λογο στις κινησεις
ΑπάντησηΔιαγραφήΠροσοχη ομως!Αυτο δεν συνεπαγεται οτι κερδισαμε το παιχνιδι.Καθε αλλο,το γεγονος οτι εχουμε τον πρωτο λογο,δεν σημαινει οτι πρεπει να επαναπαυτουμε.Η επαναπαυση σ αυτες τις περιπτωσεις σημαινει στασιμοτητα,και η στασιμοτητα στην κρισιμη στιγμη ισοδυναμει με πισωγυρισμα.Επαγρυπνηση λοιπον συντροφοι(που θα λεγε μια ψυχη!)
Αφου λοιπον η σκονη εχει καταλαγιασει,ας επανεκτιμησουμε τη θεση μας.Ανταπεξηλθαμε με επιτυχια στο πρωτο κομματι του παιχνιδιου,καταφεραμε να στησαμε μια καλη αμυνα,και επανακτησαμε την πρωτοβουλια των κινησεων.Τωρα αυτο που πρεπει να κανουμε ειναι σχεδιασουμε την επομενη φαση του παιχνιδιου,δηλαδη το μεσον.Σκοπος μας ειναι να βρουμε αδυνατα σημεια στον αντιπαλο,να στοχευσουμε σε αυτες τις αδυναμιες,και να κερδισουμε ακομα περισσοτερο ζωτικο χωρο με τα ελλασσονα κομματια και τα πιονια.Προς τη μεση και το τελος αυτης της φασης μπαινουν πιο δυναμικα στο προσκηνιο τα βαρια κομματια,οι πυργοι και η βασιλισσα(ανεβασμενες μορφες παλης).Οσο το μεσον του παιχνιδιου οδευει προς το τελος του,πολλα κομματια θα εχουν φυγει και το παιχνιδι θα εχει κατα καποιο απλοποιηθει,για να περασει στην επομενη φαση του,που θα ειναι και η τελικη,δηλαδη το φιναλε.Ο κανονας λεει οτι αν δεν εχεις ξεκαθαρισει τι ειδους φιναλε θελεις να παιξεις,η προσπαθεια σου στο μεσον του παιχνιδιου παει στο βροντο.Γιατι σε τελικη αναλυση,ο στοχος σου ειναι να οδηγησεις το παιχνιδι στο φιναλε που θελεις να παιξεις.Αν δεν εχεις μια ξεκαθαρη αποψη για την στρατηγικη που πρεπει να επιλεξεις στο τελευταιο κομματι του παιχνιδιου,ολοι σου οι κοποι πανε χαμενοι.Για να το πουμε απλα,αν επιλεξεις συνδυασμο ενοπλου και πολιτικου αγωνα,πρεπει να διεξαγεις τον ενοπλο αγωνα αποφασιστικα,για να μπορεις μετα να διαπραγματευθεις την πολιτικη λυση απο ισχυρη θεση.Αλλα και παλι,αν επιλεξεις να δωσεις το βαρος στο πολιτικο σκελος,δεν γινεται να απεχεις απ τις εκλογες,εστω κι αν ξερεις οτι οι εκλογες αυτες θα ειναι βιας και νοθειας.
Καπως ετσι εχασε καποτε το ΚΚΕ μια παρτιδα κερδισμενη,απο ατζαμοσυνη στο φιναλε.Και ενω ειχε παιξει αριστουργηματικα τις δυο πρωτες φασεις του παιχνιδιου.
Υ.Γ.Μην παιζετε πολυ σκακι θα καψετε φλαντζα.Σας το λεει ενας εξαρτημνεος.
Προλεκαλτ
Να το θέσω κάπως διαφορετικά;
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο '44 το λάθος του ΚΚΕ είναι δέχτηκε να παίξει σκάκι, ενώ ήταν ένα κόμμα που είχε φτιαχτει (και ήταν πολύ καλό σε αυτό) για να παίζει ...μποξ!
Τα υπόλοιπα ήταν φυσικά επακόλουθα...
Η στρατηγικη του ΚΚΕ το '44 μοιαζει καπως με αυτο
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://www.youtube.com/watch?v=43Wcbd0dJpQ&feature=related
Προλεκαλτ