Ακονίζονται τα μαχαίρια για την Συρία, όπως είναι ορατό από το άρθρο του foreign affairs με τον εύγλωττο τίτλο «Τι θα χρειαστεί για μια δυτική επέμβαση στην Συρία»
(η επέμβαση δηλαδή, έχει ήδη προαποφασιστεί). Μέχρι στιγμής καμμία
έκπληξη, οι αμερικάνοι απλά ξεκαθαρίζουν πως το ζήτημα τους δεν είναι,
το εάν θέλουν να εισβάλουν, αλλά με ποιούς όρους μπορεί να γίνει αυτό
ευκολότερα. Μας αναλύουν το πρόβλημα τους, πως υπάρχει αντιπολίτευση
(και μάλιστα η μόνη «μάχιμη») που δεν είναι πλήρως υποταγμένη στην
«δύση», και κατά συνέπεια δεν μπορούν επί του παρόντος να την
χρησιμοποιήσουν σαν πεζικό του ΝΑΤΟ, όπως πχ στην Λιβύη.
Έκπληξη μπορεί να προξενούσε κάποια χρόνια πριν, η αντίδραση της ελληνικής «αριστεράς» απέναντι σε έναν τέτοιο απροκάλυπτο σχεδιασμό (αφού ομολογείται κυνικά) εισβολής των ΝΑΤΟϊκών σε μία ακόμη ανεξάρτητη χώρα (μετά την Γιουγκοσλαβία, το Ιράκ, την Λιβύη- όλως τυχαίως αλλού δεν «κόπηκαν» για τα «ανθρώπινα δικαιώματα» και την ... «δημοκρατία»)που, από κοντά (στο ΝΑΤΟ) και οι «ευαίσθητες ψυχές» των ελλήνων «αριστερών», «εξεγερτικών» και μη....
Εμείς παραθέτουμε τους δηλωμένους αμερικάνικους σχεδιασμούς από τώρα, ώστε να μην μπορεί κανείς έπειτα να επικαλεστεί άγνοια...
Και φυσικά δεν είμαστε τόσο αφελείς ώστε να πιστεύουμε πως είναι τυχαίο πως ο ίδιος ακριβώς πολιτικός χώρος που προσπαθεί να νεκραναστήσει το κύρος της πουλημένης ΓΣΕΕ, ο ίδιος που καλύπτει πολιτικά δολοφονικές επιθέσεις ενάντια σε απεργούς κρατώντας «ίσες αποστάσεις», ο ίδιος ακριβώς πολιτικός χώρος προετοιμάζει και πολιτικά, κάθε φορά το έδαφος για τις ΝΑΤΟϊκές επεμβάσεις, ουδετεροποιόντας ή στρέφοντας ανοιχτά τμήματα της ελληνικής κοινωνίας υπέρ των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων*
Τι θα χρειαστεί για μια δυτική επέμβαση στη Συρία
Το πολύ ενδιαφέρον άρθρο θα το βρείτε εδώ (οι αμερικάνοι είναι πολύ αυστηροί με τα πνευματικά δικαιώματα, και η αγαπημένη μου περιοχή της Κούβας δεν είναι το ...Γκουαντάναμο!).
Update:
Έκπληξη μπορεί να προξενούσε κάποια χρόνια πριν, η αντίδραση της ελληνικής «αριστεράς» απέναντι σε έναν τέτοιο απροκάλυπτο σχεδιασμό (αφού ομολογείται κυνικά) εισβολής των ΝΑΤΟϊκών σε μία ακόμη ανεξάρτητη χώρα (μετά την Γιουγκοσλαβία, το Ιράκ, την Λιβύη- όλως τυχαίως αλλού δεν «κόπηκαν» για τα «ανθρώπινα δικαιώματα» και την ... «δημοκρατία»)που, από κοντά (στο ΝΑΤΟ) και οι «ευαίσθητες ψυχές» των ελλήνων «αριστερών», «εξεγερτικών» και μη....
Εμείς παραθέτουμε τους δηλωμένους αμερικάνικους σχεδιασμούς από τώρα, ώστε να μην μπορεί κανείς έπειτα να επικαλεστεί άγνοια...
Και φυσικά δεν είμαστε τόσο αφελείς ώστε να πιστεύουμε πως είναι τυχαίο πως ο ίδιος ακριβώς πολιτικός χώρος που προσπαθεί να νεκραναστήσει το κύρος της πουλημένης ΓΣΕΕ, ο ίδιος που καλύπτει πολιτικά δολοφονικές επιθέσεις ενάντια σε απεργούς κρατώντας «ίσες αποστάσεις», ο ίδιος ακριβώς πολιτικός χώρος προετοιμάζει και πολιτικά, κάθε φορά το έδαφος για τις ΝΑΤΟϊκές επεμβάσεις, ουδετεροποιόντας ή στρέφοντας ανοιχτά τμήματα της ελληνικής κοινωνίας υπέρ των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων*
*Σας θυμίζω την ανακοίνωση της τοπικής επιτροπής του ΣΥΝ στην Θεσσαλονίκη το 1999 , όταν το ΝΑΤΟ επιτέθηκε στην Γιουγκοσλαβία και δημοσιεύτηκε στην Αυγή......¨"εγκαλούμε το ΚΚΕ γιατί με τις πράξεις του δυσφημεί την χώρα μας και κυρίως την Θεσσαλονίκη στην προσπάθειά της να καταστεί οικονομική πρωτεύουσα των Βαλκανίων...." !!!!!! και βέβαια αναφερόταν στις κινητοποιήσεις του ΚΚΕ στην πόλη ενάντια στην δίέλευση των Νατοϊκών στρατευμάτων
chrisvet.
http://tsak-giorgis.blogspot.com/2011/09/blog-post_2064.html
«Αν πραγματικά στηρίζουμε την Λιβυκή εξέγερση, θα πρέπει να σεβόμαστε το δικαίωμα των εξεγερμένων να προσδιορίζουν οι ίδιοι τους συμμάχους τους και τους αντιπάλους τους. Το μέλλον της εξέγερσης ανήκει σε αυτούς, που σήμερα δίνουν και την ζωή τους απέναντι στα καθεστωτικά στρατεύματα του Καντάφι. Αν οι εξεγερμένοι – που χθες είχαν ζητήσει την επιβολή ζώνης απαγόρευσης πτήσεων στη Λιβύη – σήμερα πανηγυρίζουν για τους βομβαρδισμούς ενάντια στο στρατό του Καντάφι από στρατιωτικές δυνάμεις της Δύσης, στο όνομα ποιάς “πολιτικής γραμμής” θα εναντιωθούμε εμείς απέναντι σε αυτές τις επιλογές τους;
http://enosy.blogspot.com/2011/03/blog-post_21.html
Τι θα χρειαστεί για μια δυτική επέμβαση στη Συρία
Το πολύ ενδιαφέρον άρθρο θα το βρείτε εδώ (οι αμερικάνοι είναι πολύ αυστηροί με τα πνευματικά δικαιώματα, και η αγαπημένη μου περιοχή της Κούβας δεν είναι το ...Γκουαντάναμο!).
Update:
Αχαχαχα φοβερό το κλείσιμο του αρθρου σου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝαι Πόε, όντως είναι είναι το τελευταίο μέρος της πατρίδας του Φιντέλ που θα ήθελα να επισκεφτώ, αν έχω ακούσει ακούσει πως είναι πλήρες φυσικού κάλους...
ΑπάντησηΔιαγραφήΠάντως εάν δεν βαριέσαι ρίξε μία ματιά στο άρθρο, το πως ταυτίζονται στα διεθνή ζητήματα οι αμερικάνικες στοχεύσεις, με τις αναλύσεις της "ριζοσπαστικής (μπου-χα-χα) ανανεωτικής, οικολογικής, αριστεράς των κινημάτων" (συγνώμη εάν ξέχασα κάτι), θα εκπλαγείς!
Θα τα διαβασω απλα πολεμω να τελειωσω την εργασια μου γιατι επρεπε να την ειχα παραδωσει τη δευτερα και εχω παρει παραταση.
ΑπάντησηΔιαγραφήTrash, δικό σου το άρθρο; Πολύ ενδιαφέρον.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠάρτε να χετε και κάτι ακόμα ενδιαφέρον. Ας το θέσουμε σαν κουίζ: Ποια χώρα έχει τον δεύτερο μεγαλύτερο αριθμό μελών στην Παγκόσμια Συνδικαλιστική Ομοσπονδία, όπου ανήκει το ΠΑΜΕ και η κυπριακή ΠΕΟ (τον μοιράζεται με άλλες δύο, η μία εκ των οποίων είναι επίσης στόχος επέμβασης);
Μάλιστα, κερδίσατε ένα μπλέντερ. Η Συρία, με 4.000.000 οργανωμένους στο αντίστοιχο κομμουνιστικό συνδικάτο. Ποια άλλη μοιράζεται αυτόν τον αριθμό στη δεύτερη θέση; Πάλι κερδίσατε, ένα σουρωτήρι για μακαρόνια: το Ιράν.
Η τρίτη είναι το Βιετνάμ (αυτούς τους κάναμε έναν βαρβάτο πόλεμο ήδη, προηγούνται άλλοι στη σειρά).
Η πηγή για τα νούμερα: http://www2.rizospastis.gr/story.do?id=2434025&publDate=8/8/2004.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑ, ναι, μια άλλη από τις χώρες στο τοπ 5 με τα περισσότερα μέλη είναι η...Λιβύη (2.500.000).
ΟΚ μάγκες, έγραψα κάτι γιατί είναι ΠΟΛΥ περίεργο το φαινόμενο: http://leninreloaded.blogspot.com/2012/01/7-8.html
ΑπάντησηΔιαγραφήto koitaw twra Antwnh. Kata ta alla vlepoume pantou synomwsies, etsi?
ΑπάντησηΔιαγραφή