Ο καπιταλισμός ποτέ δεν ήταν οπορτουνιστής

Προκαλεί αναλγησία η ταχύτητα με την οποία ο ΣΥΡΙΖΑ ανοίγει τη μια πόρτα πίσω από την άλλη των βιλαετιών της αστικής τάξης.

Μετά το Ελληνοαμερικανικό Επιμελητήριο , η Ένωση Ελλήνων Εφοπλιστών και έπεται συνέχεια.

Σαφώς υπάρχει πρόγραμμα επαφών , αυτό είναι αυτονόητο και αν δεν υπάρχει, η πολιτική πρόταση διακυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ, στο πλαίσιο της ΕΕ, το υπαγορεύει.

Ας κάνουμε ανάκληση μνήμης και ας αναρωτηθούμε:

Θα μπορούσε άραγε πριν 30 χρόνια ένα κόμμα της Αριστεράς να νταραβερίζεται στα σαλόνια της πλουτοκρατίας, στα lumpy πολυτελών ξενοδοχείων, σε συναθροίσεις πολυεθνικών συμφερόντων και από την άλλη να έμενε στο απυρόβλητο από το λαϊκό κίνημα;

Ποιος καλοπροαίρετος εργαζόμενος μπορεί να δεχθεί ότι τα νταραβέρια με τους λύκους θα είναι για το καλό του;

Λες να φοβήθηκαν οι εφοπλιστές και οι βιομήχανοι μη χάσουν τα καράβια τους απ' την Αριστερά του καναπέ και είπαν κάτσε να έχουμε την πόρτα ανοικτή;

Μήπως, λέω μήπως, έτσι όπως ξέρουν οι αστοί και το κάνουν όταν το έχουν ανάγκη, είναι άσκηση διακυβέρνησης, εντός πλαισίων, με το λαό στη διά βίου εκμετάλλευση;

Μήπως μετά το «επάρατη» δεξιά, δεν ήρθε το «επάρατο» ΠΑΣΟΚ, μήπως, λέω μήπως, σήμερα στήνουν την «ενάρετη» Αριστερά, που μετά θα την πουν επάρατη , με το λαό στη διά βίου εκμετάλλευση;

Μήπως σήμερα, πριν να είναι αργά, να αντιληφθούμε ότι μια ευνουχισμένη Αριστερά αποτελεί το νέο εργαλείο για τη διά βίου εκμετάλλευση του λαού;

Θα μου πείτε, μα δεν πρέπει να συζητά τίποτε μαζί τους. Η αστική τάξη έχει την εξουσία,

Ναι, οι πολυεθνικές έχουν την εξουσία για την πάρτη τους.

Συζητάνε μόνο για την πάρτη τους, για τα συμφέροντά τους και σαφώς έχουν τις αγωνίες τους για το πώς θα βγάλουν περισσότερα.

Εσύ, κύριε ΣΥΡΙΖΑ, σήμερα κάνεις τον dealer του συστήματος ως politic marketer και μέσω της SWOT ANALYSIS (επιχειρηματική μέθοδος τοποθέτησης του branding στην αγορά) αποδέχεσαι να είσαι το μέσο διακυβέρνησης που θα αποφέρει μόνο κέρδη στην πλουτοκρατία, πείνα και εξαθλίωση στο λαό, διαμορφώνοντας ταυτόχρονα τον ευνουχισμό της ταξικής συνείδησης της εργατικής τάξης, οδηγώντας την να αποδεχθεί η ίδια ότι θα παραμείνει για πάντα τάξη εκμεταλλευόμενη.

Γι' αυτό, λοιπόν, όποιος, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο ( και στην περίπτωση ο ΣΥΡΙΖΑ - ΕΚΜ) εκπαιδεύει το λαό να αποδέχεται το ρόλο του δια βίου εκμεταλλευομένου, αντικειμενικά θα διαχειριστεί την εκμετάλλευσή του και πολιτικά. Τότε, τι και αν είσαι αριστερός, αντικαπιταλιστής, ή αυτοαποκαλείσαι ακόμη και «κομμουνιστής», να ξέρεις ότι θα είσαι για πάντα ο πιο επικίνδυνος αντίπαλος του λαού.

Βαρελάς Τάκης