«Κρίμα γι’ αυτά που γίνονται», «κοίτα, το παιδί», έλεγαν!

«Φορούσαν μαύρα, ήταν 3-4 άτομα –όλοι άντρες. Είχαν μαζί τους 2-3 σκυλιά, τα οποία προέτρεπαν να με δαγκώσουν. Κατάλαβα ότι ήταν Έλληνες επειδή με έβριζαν, με έλεγαν “παλιομ*λ*κ*”. Άρχισα να τους λέω ότι κι εγώ ήμουν Έλληνας, αλλά δεν με άφηναν. “Έλληνας, ε;” απαντούσαν και συνέχισαν να με χτυπούν με τις αλυσίδες».   

Με το πρόσωπο γεμάτο γάζες, ο 21χρονος H.H. διηγείται με εντυπωσιακή, για τα δεδομένα, ψυχραιμία τι έζησε το βράδυ της Παρασκευής, 12 Οκτωβρίου. Ένα ακόμη ρατσιστικό χτύπημα στην καρδιά της Αθήνας, που εξασφάλισε ότι η όραση στο ένα του μάτι ποτέ δεν θα αποκατασταθεί πλήρως. Το «λάθος» του ήταν το χρώμα του –λίγο πιο σκούρο απ’ των υπόλοιπων Ελλήνων, λόγω της αιγυπτιακής καταγωγής του. «Αισθάνομαι ότι στη χώρα μου, δεν μπορώ να βρω το δίκιο μου. Η αξιοπρέπειά μου έχει καταπατηθεί, επειδή είμαι Ελληνο-αιγύπτιος» δηλώνει στο 1againstracism.gr.

Το θύμα βρισκόταν μέσα σε τρόλεϊ και γύρω στις 9:30 το βράδυ κατέβηκε στη στάση απέναντι από την πλατεία Αττικής. Ήταν ο μόνος που φαινόταν ξένος απ’ όσους αποβιβάστηκαν. Κι αυτό οδήγησε στην επίθεση εναντίον του, από 3-4 μαυροντυμένους άντρες, οι οποίοι παραμόνευαν για τη «λεία τους» στη στάση. Οι αλυσίδες έπεφταν στο κεφάλι του επί πέντε λεπτά. «Δεν μπορώ να σε βοηθήσω, περίμενε να έρθει η αστυνομία» του είπε μια γυναίκα, η οποία κατέβηκε μαζί του από το τρόλεϊ. «Κρίμα γι’ αυτά που γίνονται» και «κοίτα, το παιδί» έλεγαν από μακριά άλλοι περαστικοί.

Ο Η.Η. κατευθύνθηκε προς τα αυτοκίνητα για να ξεφύγει. Πέρασε το δρόμο προς την πλατεία Αττικής. Εκεί, οι θύτες δεν τον ακολούθησαν, αλλά προσπάθησαν να στείλουν προς το μέρος του τα σκυλιά. Κάποιοι του έδωσαν χαρτομάντιλα και νερό. Ένας άλλος φώναξε την αστυνομία. Το περιπολικό τον οδήγησε στο Α.Τ. Αγίου Παντελεήμονα, απ’ όπου με καθυστέρηση τον πήρε το ασθενοφόρο. Οι γιατροί διαπίστωσαν ότι δεν υπάρχει βλάβη στο κεφάλι. Όμως το αριστερό του μάτι ποτέ δεν θα ξαναδεί όπως παλιά.

«Έχω ξανανιώσει πολλές φορές ρατσισμό» εξηγεί ο Η.Η. «Ειδικά απέναντι στις αδερφές μου, επειδή φοράνε μαντήλα. Τους λένε “έχει πολλή ζέστη, γιατί φοράτε αυτό το πράγμα”;  Άλλες φορές, κάποιες γυναίκες που κρατάνε τσάντα, όταν με βλέπουν τη σφίγγουν πάνω τους, γιατί φοβούνται ότι θα τις κλέψω».  

«Υπάρχουν πολλοί Έλληνες στην Αίγυπτο, αλλά δεν τους συμπεριφερόμαστε έτσι, τους αντιμετωπίζουμε σαν ισότιμους πολίτες» προσθέτει το θύμα. Ο ίδιος τελείωσε το ελληνικό σχολείο στο Κάιρο και τώρα σπουδάζει υπολογιστές. Πήρε την ιθαγένεια από τον πατέρα του, ο οποίος είχε ζήσει στην Ελλάδα για πολλά χρόνια. Νιώθει πως η Ελλάδα είναι χώρα του, κι αισθάνεται αγωνία για το μέλλον, βλέποντας όλες τις επιθέσεις εναντίον αλλοδαπών. «Άμα φύγουν όλοι οι ξένοι, αυτοί θα αποκτήσουν ακόμη μεγαλύτερη δύναμη. Και τότε θα αρχίσουν να χτυπάνε εμάς, τους Έλληνες που θα θεωρούν διαφορετικούς» αναφέρει.

 

(Πηγη)

Σχολιο του γλομπινγκ

Ειναι χαρακτηριστικη η αδιαφορια και οι χλιαρες αντιδρασεις οσων ηταν αυτοπτες μαρτυρες οι οποιοι δεν βοηθησαν, παρα μονολογουσαν «Κρίμα γι’ αυτά που γίνονται» και «κοίτα, το παιδί»! 

Εγω θα ελεγα οτι δεν ειναι μονο κριμα, αλλα και ντροπη για μια κοινωνια οπως ηταν μεχρι τωρα η Ελληνικη οταν το τελευταιο διαστημα κλεινει ολο και περισσοτερο τα ματια της ανεχομενη τη βια και το ρατσισμο, που δεν εχουν αποδεκτες μονο τους μεταναστες οπως, βλακωδως ακομη, καποιοι θελουν να πιστευουν!