Eνω, τελευταια στο...Νταβος προσπαθουν να μας διαβεβαιωσουν, (ή να μας..κοιμησουν με παραμυθακια!) οτι ο καπιταλισμός μπορεί να γινει..καλος, δλδ. να διορθωθει, οπως ακουσαμε να λενε γνωστοι καλεσμενοι των πανελς του CNN, οπως οι Arianna Huffington και ο Henry Blodget, του Business Insider και αρκετοι αλλοι που φιγουραρουν καθημερινα σε media, που ασχολουνται με το ..ξεπλυμα του συστηματος, οπου μεσα σε...λιγα λεπτα προτεινουν λυσεις που στοχευουν στο να επηρεασουν και να συμβαλλουν ετσι ωστε να διορθωθουν οι ...αδικιες που ο ...κακος καπιταλισμος εχει εγκαθιδρυσει χρονια τωρα, στις ΗΠΑ και αλλου!
Καποιοι ομιλητες, τα πτυχια των οποιων τυχαινει να προερχονται απο τα μεγαλυτερα Πανεπιστημια του κοσμου, με εξ ισου εντυπωσιακα κερδη, ως επιχειρηματιες, δειχνουν τοσο επαγγελματιες στο ειδος αυτο της συζητησης, που πιστευω, θα τρομαζαν το μεσο Βορειοευρωπαιο πολιτικο συντακτη και θεατη, που εχει συνηθισει σ ενα πιο αργο και πιο ανθρωπινο, κατα τη γνωμη μου, τροπο συζητησης, απ αυτο τον εκνευριστικα γρηγορο ρυθμο και τη πιεση χρονου που προσφερoυν στον θεατη τα καναλια τυπου CNN, τα οποια κυριολεκτικα βομβαρδιζουν με χιλιαδες πληροφοριες και τελικα αγχωνουν τον μεσο θεατη, δημιουργωντας εντυπωσεις, αντι να ενημερωνουν!
Κοινο σημειο ολων παντως ειναι οτι κινουνται στο πνευμα του Νταβος, οπου συμφωνα με τον ιδρυτη του οικονομικου αυτου φορουμ, Klaus Schwab, ο καπιταλισμος πρεπει να αναμορφωθει, γιατι οπως ειναι τωρα δεν ανταποκρινεται στις σημερινες μας αναγκες, αφου ισχυριζεται οτι δεν μαθαμε τιποτα απο τα μαθηματα της κρισης του 2009, που για τις ΗΠΑ μονο, σημαινε το χασιμο 8.000.000 θεσεων εργασιας, ενω ακουσαμε οτι σημερα μολις 2.000.000 θεσεις, απ αυτες εχουν επανακτηθει!
Αρκετοι απ αυτους τους Αμερικανους μηντιαρχες και δημοσιογραφους των πανελς, μιλουν για την αναγκη φορολογησης των πλουσιων, την επανεξεταση των ορων που οι τραπεζες δινουν δανεια, τον δικαιοτερο καταμερισμο ευθυνων μεταξυ εργοδοτων και εργαζομενων και αλλα τετοια λογια που αμφιβαλλει κανεις αν ειναι ρεαλιστικα οταν μιλα κανεις για τις κατ εξοχη καπιταλιστικες ΗΠΑ, οπου οι περισσοτεροι δειχνουν να ανησυχουν για τη κυβερνηση Οbama, επειδη δεν ηταν αυτο που περιμεναν, για την οικονομικη κριση στην Ευρωζωνη, οπως και για την οικονομια της Κινας που δειχνει σημαδια ...κοπωσης!
Μελη τετοιων πανελς δειχνουν παντως να συμφωνουν στο οτι "ο καπιταλισμος δεν ειναι το προβλημα, αλλα ο τροπος που εχει εφαρμοστει αυτος απο τις κυβερνησεις", ετσι ακουσαμε οτι π.χ οτι ειναι λαθος να ριχνουμε ευθυνες στον καπιταλισμο γιατι σημερα εχουμε απλα....κορπορατισμό, και οχι τη μορφη του καπιταλισμου που ειχαν στο μυαλο τους οι ιδρυτες του, Αdam Smith και Alfred Marshall, οταν μεταξυ αλλων μιλουσαν και για την ηθικη του..(καλου) καπιταλισμου, (!) και τελικα εννοουσαν οτι όταν μια εταιρεία αποτυγχάνει σημαινει και τη διαλυση της και οχι οπως συμβαινει σημερα οπου τελικα φτανουν να ...διασωζονται με δισεκατομμύρια απο τα χρηματα των φορολογουμένων, κοινωνικοποιωντας δλδ τις απώλειες και ιδιωτικοποιωντας τα κέρδη!
Μια αλλη συζητηση αναφεροταν στο οτι οι ΗΠΑ δεν ειναι, πια ''the land of opportunity'', (η χωρα της ευκαιριας), οπως την αποκαλουσαν παλιοτερα, με τη λογικη του οτι ''αν δουλεψει κανεις σκληρα θα τα καταφερει''.
Σημερα, ισχυριστηκαν, οτι υπαρχουν πολλες αλλες χωρες οπως η Δανια, Νορβηγια, Σουηδια, Φινλανδια, ο Καναδας, η Γερμανια και η Γαλλια, οπου εκει δινονται μεγαλυτερες δυνατοτητες για κοινωνικη εξελιξη, απ ο τι οι ΗΠΑ.
Ο λογος ειναι οτι οι χωρες αυτες, επενδυουν, οπως ειπαν, περισσοτερο στην εκπαιδευση, ελεγχουν καλυτερα, οπως π.χ η κυβερνηση του Καναδα που ενας ομιλητης ειπε οτι εχει κανει εξυπνοτερες επιλογες απο τους Αμερικανους στο να χειριζονται τις τραπεζες και να φροντιζουν για
καλυτερους ορους στα στεγαστικα δανεια.
Επισης, αρκετες απο αυτες τις χωρες δειχνουν να θελουν κρατησουν τους μεταναστες και οχι να τους διωξουν, οπως οι ΗΠΑ και αλλα κρατη (βλ. Ελλαδα) που παραδειγματιζονται απο τη λανθασμενη και σ αυτο το σημειο, πολιτικη των ΗΠΑ.
Επισης, αρκετες απο αυτες τις χωρες δειχνουν να θελουν κρατησουν τους μεταναστες και οχι να τους διωξουν, οπως οι ΗΠΑ και αλλα κρατη (βλ. Ελλαδα) που παραδειγματιζονται απο τη λανθασμενη και σ αυτο το σημειο, πολιτικη των ΗΠΑ.
Η ιστορια εχει δειξει πως κανεις καπιταλισμος δεν δουλευει ενω οσες προσπαθειες σοσιαλισμου εχουν γινει ανατρεπονται.Επισης η ιστορια εχει δειξει πως ακομα και σε καπιταλιστικα κρατη οσο υπαρχε μπολικο κρατος τα πραγματα πηγαινουν καλυτερα απο οταν το κρατος συμμετεχει λιγοτερο.Τωρα τελευταια οντως εχει βγει η φημη για τις χωρες της Β.Ευρωπης.Παρουσιαζονται ως καπιταλιστικοι παραδεισοι ενω πιστευω πως δεν ειναι ετσι.Δυστυχως δεν εχω πληρη εικονα για το τι γινετε εκει,η συντροφισσα Ελβα μπορει να μας διαφωτισει συνεχιζοντας με τα υπεροχα αρθρα της.
ΑπάντησηΔιαγραφήΛαμπρος.
Γεια σου σ. Λαμπρο
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ Βορεια Ευρωπη ηταν ανεκαθεν η βιτρινα του καπιταλισμου και οι χωρες αυτες λειτουργουσαν σε ενα βαθμο σαν το αναχωμα για το αντιπαλο δεος. Τι κριμα ομως που δεν μπορουν να συνεχισουν να το κανουν εφ οσον η κοινη πολιτικη που ακολουθουν λογω ΕΕ δεν δινει και πολλα περιωθωρια για διαφοροποιησεις.
Επειδη ειπες οτι δεν εχεις εικονα να πω απλα οτι οι πιο πρόσφατες γενικές εκλογές εγιναν τον Σεπτεμβρη του 2010. Ο συνδυασμος του κεντροδεξ. συνασπισμου του πρωθ. Reinfeldt κέρδισε τις εκλογές με ενα ποσοστό 49,2% και 172 έδρες απο τις 349 και εγινε ο πρώτος κεντροδεξιός πρωθυπουργός στην χώρα του που επανεκλεχθηκε, για δεύτερη φορά. Η αριστερή παράταξη (Πράσινοι και Σοσιαλδημοκράτες) συγκέντρωσαν ποσοστό 43,7% και 157 έδρες. Για πρώτη φορά μπηκε ομως στη Βουλή το ακροδεξιό κόμμα των Σουηδών Δημοκρατών,με 20 έδρες.
Προσφατα και μετα απο διαδικασιες μηνων εξελέγη ο αρχηγός του «Αριστερου» κόμματος στη Σουηδία, ο Jonas Sjöstedt, που ειναι ο τριτος ηγέτης του κόμματος μετά την αφαίρεση του «Κομμουνιστικου» από τον τίτλο του, το 1991. Ο Sjöstedt με ενα 5,6% των εκλογών του 2010, θα θελησει να πεισει τους..αγανακτισμένους σοσιαλδημοκράτες με σοσιαλιστικό κυβερνητικό πρόγραμμα, εφ οσον αυτοι δεν εχουν κατι τετοιο αυτη τη στιγμη.
Παντως η πολιτική στη Σουηδία δεν εχει και πολυ σχεση με αυτα που συμβαινουν στο Νοτο και ενα παράδειγμα ειναι ότι το συντηρητικό Κόμμα του Κέντρου, οπως ακουσαμε εκπληκτοι πιέζει τα υπόλοιπα μέλη της κυβέρνησης, που συμμετέχει, για την αναγνώριση του Παλαιστινιακού Κράτους και πολλοι λενε οτι ο σημερινος δεξιος πρωθυπουργος είναι ο μόνος δεξιός πρωθυπουργός που εξελέγη δύο φορές στη συνεχεια κυρίως, επειδη στο προγραμμα του φροντισε τους συνταξιούχους και αυτο φυσικα λειτουργησε υπερ τους ενω οι παλαι ποτε παντοδυναμοι Σοσιαλδημοκρατες, εχασαν λογω των χλιαρων προγραμματων τους και των ακομη πιο χλιαρων ηγετων τους.Ετσι εχασαν πιανοντας μονο ενα 30% το 2010, ενώ τωρα ολοι λενε οτι τα ποσοστα τους επεσαν κάτω από 20%. Πριν λιγες μερες οι Σοσιαλδημοκρατες εξελεξαν νεο ηγετη, τον Stefan Löfven, αλλα ειναι πολυ νωρις να πουμε κατι γι αυτον, εκτος του οτι προερχεται απο τον συνδικαλιστικο χωρο και οι οπαδοι του κομματος ελπιζουν να καταφερει να ανεβασει τα χαμηλα ποσοστα που δημιουργησαν οι προηγουμενοι ηγετες των Σοσιαλδημοκρατων.