ΣΟΥΗΔΙΑ: Η Agnes ψάχνει (μόνιμη) δουλειά!

''Hταν χαρά, με τρομο, ομως, μαζι, κυριως τρομο, οταν ξεκινησα το μεγαλύτερο μέρος της ζωής μου. Το μέρος που λέγεται επαγγελματικη ζωη. Βρεθηκα ετσι στην εν λόγω αγορά, που μου ειπαν οτι είναι γεμάτη από θεσεις εργασιας. 

Έτσι τουλαχιστον νομιζα, καποτε, πολύ καιρό πριν. Το να βρει κανεις δουλεια εχει γίνει σπάνιο ειδος. Πλήρη απασχόληση. Μόνιμη απασχόληση. Καλές συνθήκες εργασίας. Υπάρχουν αραγε; Ακούγεται περισσότερο σαν μύθος, ένας θρύλος από το «κράτος πρόνοιας», που οι ηλικιωμενοι διηγουνται στους μαθητές λυκειων, για να αρχισουν να βλέπουν λιγο φως στο τούνελ. 

Ωστόσο, η μόνιμη απασχόληση είναι αυτο που όλοι αποβλέπουμε. Οι φρεσκοι αποφοιτοι ξεχυλιζουν στους καταλογους εργατικου δυναμικου. Και είμαι μια από αυτούς που κάθεται και προσπαθει να συμπληρωσει μια αιτηση. 
Γεια σας το όνομά μου είναι Agnes, εγώ είμαι αυτη που θέλετε, δεσμευομαι οτι θα κανω καλη δουλεια. Προσπαθώ να «πουλήσω» τον εαυτο μου, για να πουλήσω ετσι την εργασία μου. 

Αλλά όπως και πολλοί άλλοι, είναι κυριως ενας ευσεβής πόθος το να βρει κανεις μόνιμη δουλειά με αξιοπρεπή μισθό. Πώς θα τα καταφέρω με την ασήμαντη εμπειρία μου όταν αισθάνομαι οτι το μόνο που έχω να προσφέρω είναι ένα ιδρωμένο χέρι, που μπορει να να σφιξω με το αφεντικο; Ενα 25% από εμάς, τους νέους, δεν εχουμε ουτε μια σκ..δουλεια. Ουτε καν εχουμε εκεινες τις δουλειες που κανεις δεν θελει να εχει. 

Ωστόσο, πρέπει να αγωνιστουμε. Προσπαθουμε να βρουμε τις σωστές διασυνδέσεις, προσπαθουμε να γράψουμε σχετικές πληροφορίες στα βιογραφικά μας. Να βαλουμε περισσοτερο αποσμητικο πριν από τη συνέντευξη. Γιατι, που ξερει κανεις, ίσως να ειμαι εγω αυτη που θα ειναι τυχερη στην κλήρωση της ζωής και να βρω δουλειά. 

Αν πετύχω, θα είμαι τελικά μια από το συνολο των εργαζομενων, ενα ατομο που μετράει. 

Και θα εργάζομαι 8 ώρες την ημέρα, αλλά στην πραγματικότητα 9, συν το χρόνο που έχω να ταξιδεύω από και προς. Τότε, σίγουρα εγω δεν θα είμαι σε θέση να κάνω τιποτα περισσότερα οταν γυρναω στο σπιτι το βράδυ, θα χάσω την ορεξη να είμαι δημιουργικη, θα αρχίσω να βλεπω τις ''Συζυγους απο το Χόλυγουντ'' (Hollywood wives) και τον ''Mεγαλυτερο χαμενο'' (Biggest loser).

 

Αλλά και τι δεν κάνεις για τη δουλεια; Ο πρωθυπουργός μας λέει ότι δεν υπάρχει μαζική ανεργία. Και οι φίλοι του, η Annie και ο Jan (πολιτικοι) θέλoυν να μειωσουν τους μισθούς των νέων κατά ένα τέταρτο περίπου. Αν είμαι αρκετά τυχερη θα βρω μια δουλειά, σίγουρα δεν πιστευω βεβαια ότι μπορω να ζήσω άνετα με τον μισθό αυτο. 

Θα πρεπει να επιλέξω μεταξύ της ανεργίας, ή του να ειμαι χαμηλόμισθη. Αλλά και ο Frederick (ο πρωθυπουργος), oπως και η παρεα του, που εχουν φαει περισσότερα σάντουιτς γαρίδας, απ οσες αιτήσεις για δουλεια εχω στειλει εγω, πώς να ξέρουν πως ειναι τα πραγματα για εμάς τους νέους;

Έτσι δεν εχει κανεις παρα να κανει αιτησεις. Θα πρεπει να βλεπω την επαγγελματική ζωή ως μια περιπέτεια - που ποτέ δεν ξέρεις τι θα γινει. Ίσως να έχω απολυθεί, ίσως να με παυσουν, ίσως για αρκετους μήνες να τρώω ετοιμες σουπες, που γινονται σε ενα λεπτο. 

Τι συγκίνηση! ''

Μτφ απο Αrbetaren