Το
καλυτερο πρωταπριλιάτικο αστειο, θα ηταν αυτο που ολοι οι...Μαυρομετωπιτες και
οι φιλοι τους (...λογω της ημερας) εξαφανιζονται και δεν εμφανιζονται ποτε
ξανα, ουτε
στις …«καλένδες», ουτε σε καμμια αλλη περιπτωση, πια!
Eπεσαν σε ...μαυρη τρυπα, τους μαζεψαν τα ..UFO, δε ξερω τι, παντως γεγονος ειναι οτι δεν θελω να τους
βλεπω και πολυ περισσοτερο να τους ακουω να συζητουν και παλι για...εκλογες!
Αν
ειναι δυνατον!
Καλα, τι
ποτιζουν τον κοσμο στην Ελλαδα ωστε να ξεχνουν προσωπα και καταστασεις και μετα
να πηγαινουν στις εκλογες και να τους ...ξαναψηφιζουν;
Γιατι
τα λεω αυτα; Γιατι βαρεθηκα να διαβαζω για το τι κανει το ...Πασοκ, η ΝΔ και
ποιοι θα ειναι οι βουλευτες των κομματων αυτων που τα ονοματα τους οπως και τα
ονοματα των μελων τους και μονο μου προκαλουν ...ριγη χειροτερα κι απο αυτα που
παθαινει κανεις οταν εχει..γριππη! Γιατι περι ..πολιτικης γριππης (και βαλε) προκειται!
Δεν θα
επρεπε λογικα ο κοσμος να θελει να ψηφισει με...χερια και ποδια ενα κομμα που, αν μη τι
αλλο, δεν ειχε, ουτε εχει καμμια αναμιξη σ αυτο τον εφιαλτη που η ΝΔ και το
Πασοκ εβαλαν τη χωρα;
Ενας
φιλος, απο Ελλαδα, μου ελεγε, οτι πηγε σε μια προσφατη ομιλια του ΚΚΕ, στην Αθηνα
και στο τελος οταν ακολουθησαν ερωτησεις απο το κοινο, καποια απο τα ατομα που
ηταν εκει, εκαναν ερωτηση σχετικα με το «τι θα κανει για μας το ΚΚΕ αν το ψηφισουμε» και απο τον τονο τους φανηκε οτι ειρωνευονταν και
οτι δεν ρωτησαν για να πληροφορηθουν πραγματικα για τις θεσεις, αλλα για να
προκαλεσουν τον ομιλητη..
Ο φιλος ειπε οτι δεν τους γνωριζε μεν, αλλα θα ορκιζοταν οτι η εμφανιση
τους εδειχνε φτωχους ανθρωπους, που δεν χρειαζοταν να ''αναρρωτιουνται'', αφου δεν φαινοταν οτι εχουν να χασουν τιποτα ψηφιζοντας ...ΚΚΕ!
Κατι
τετοια με κανουν εξω φρενων, ειπε ο φιλος! ''Τι εχουν οι φτωχοι, οι
μεροκαματιαρηδες ανθρωποι να χασουν; Τι φοβουνται'';
Ισως
τελικα, ειπε, να ηταν λαθος οταν στην αρχη πιστευαμε ότι η κρίση θα έκανε πιο
ριζοσπαστική την κοινωνία...
Ομως, πως να σωσεις καποιον που δεν ξερει το συμφερον του, αλλα αισθανεται τοση ανασφαλεια μπροστα στο ενδεχομενο να τα χασει ολα, ωστε φτανει στο αλλο ακρο και παυει να λειτουργει με τη λογικη, παρά στηριζεται στον φοβο;
Ομως, πως να σωσεις καποιον που δεν ξερει το συμφερον του, αλλα αισθανεται τοση ανασφαλεια μπροστα στο ενδεχομενο να τα χασει ολα, ωστε φτανει στο αλλο ακρο και παυει να λειτουργει με τη λογικη, παρά στηριζεται στον φοβο;
Τον
φοβο της ανεργιας, τον φοβο οτι δεν θα εχει κανεις ουτε τα βασικα, τον φοβο του
να χασει κανεις το σπιτι του, τον φοβο της εγληματικοτητας που αυξανεται συνεχως
και τον φοβο οτι εχουμε χασει το εδαφος κατω απο τα ποδια μας...
Τις αλλες διαβασα ενα σχολιο που εγραψε ο φιλος @Υuri σε προσφατη αναρτηση μας και τυχαινει
να ειναι σχετικο με τα πιο πανω:
''Η
εργατική τάξη έχει μια συγκεκριμένη θέση κι από εκεί προκύπτει κι ο
απελευθερωτικός της ρόλος -και καθήκον αν το θέλεις- για ολόκληρη την κοινωνία.
Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχουν
εργάτες που είναι για φτύσιμο, ούτε ότι η εργατική τάξη επιλέγει πάντα το δρόμο
της απελευθέρωσης. Σε κάθε περίπτωση καλό
είναι πέρα από το "εργάτης" να κοιτάμε και το "τι εργάτης".
Ετσι
συμπεραινει κανεις οτι καποιοι ΔΕΝ θελουν να..σωθουν, κι ας ειναι φτωχοι, εργατες, ας
υποφερουν, ας τους (περι)εκοψαν τους μισθους και τις συνταξεις!
Αν ηθελαν, θα ηταν πολυ ευκολο να δουν και να καταλαβουν απο μονοι τους με ποιο κομμα πρεπει να συμπορευθουν.
Γιατι οπως λεει μια ξενη παροιμια: "Ακόμη και η τυφλη κοτα βρίσκει έναν σπόρο"!
Αν ηθελαν, θα ηταν πολυ ευκολο να δουν και να καταλαβουν απο μονοι τους με ποιο κομμα πρεπει να συμπορευθουν.
Γιατι οπως λεει μια ξενη παροιμια: "Ακόμη και η τυφλη κοτα βρίσκει έναν σπόρο"!
Τι κι
αν περασε η ..πρωταπριλια, τι κι αν περασαν τοσοι μηνες που ο κοσμος ηδη υποφερει.
Ενα μεγαλο μερος του κοσμου στην Ελλαδα ακομη και σημερα και μετα απ ολα αυτα που γινονται εις βαρος του, λειτουργει πελατειακα, ατομιστικα, χωρις περηφανεια και κυριως χωρις κανενα πολιτικο κριτηριο.
Το σιγουρο ειναι οτι θα υποφερει ακομη περισσοτερο μεχρι να συνειδητοποιησει το ποιοι φταινε και το ποιοι ειναι με το μερος του.
Ενα μεγαλο μερος του κοσμου στην Ελλαδα ακομη και σημερα και μετα απ ολα αυτα που γινονται εις βαρος του, λειτουργει πελατειακα, ατομιστικα, χωρις περηφανεια και κυριως χωρις κανενα πολιτικο κριτηριο.
Το σιγουρο ειναι οτι θα υποφερει ακομη περισσοτερο μεχρι να συνειδητοποιησει το ποιοι φταινε και το ποιοι ειναι με το μερος του.
Το
ασχημο ειναι οτι..μαζι με τα ...ξερά καιγονται και τα χλωρά, που σημαινει ....«κράτα γερά μάνα και πατέρα» που ποτέ δεν ψηφισατε αυτους που μας εσπρωξαν στο γκρεμο!
Τουλαχιστον,
για εσας, μπορω να ειμαι ακομα περηφανη!
Ιστορικά έχειαποδειχτεί ότι σε καιρούς κρίσης και όταν το κίνημα βρίσκεται- τόσα χρόνια σε ύφεση ή αδύναμο- και αυτό το κατάφεραν οι κυβερνήσεις και οι ξεπουλημένες συνδικαλιστικές ηγεσίες,δέν είναι θεσφατο ότι οκόσμος ριζοσπαστικοποιείται !Μάλλον γίνεται πιο αντιδραστικός και στρέφεται άκρα δεξιά
ΑπάντησηΔιαγραφήστελλα νικ
ΔιαγραφήΙσως εχεις δικιο, δεν εχουμε ξαναζησει τετοιου ειδους καταστασεις, τουλαχιστον οχι οι νεωτεροι, οποτε μπορει να ισχυει αυτο που λες και ο κοσμος αντι να πηγαινει μπροστα, να ριζοσπαστικοποιειται, εφ οσον βλεπει οτι εχει προδοθει και απο δω και περα δεν εχει τιποτα πια να περιμενει απο τα κομματα που του στερουν το δικαιωμα της ζωης, πετωντας του το ξεροκομματο της επιβιωσης, να πηγαινει στην ...ακροδεξια!!
Αφου ορισμενοι δεν κατανοουν τι σημαινει ακροδεξια και τι θεσεις εχει για ολα τα ζητηματα, τοτε τι να πω;
Θα τα παθουμε κι αυτα,μηπως κάποτε επιτελους μαθουμε! :(
Ιστορικά ... Ιστορικά αν δει κανείς τα πράγματα, θα δει ότι η μεγάλη καπιταλιτική κρίση του 1929, ανέβασε το λαϊκό κίνημα, ΑΛΛΑ ανέβασε και τον ... Χίτλερ !!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΞέρουν τι κάνουν οι αστοί ...
Ξέρουν ότι η εξαθλίωση και η λουμπενοποίηση τους εξυπηρετεί.
Μέσα από πολύ δουλειά και ξεκάθαρους στόχους μπορεί να αλλάξουν οι συνειδήσεις.
Και, είτε αυτό αρέσει, είτε όχι, το ΚΚΕ αυτό το διάστημα, έχει ΕΝΤΕΛΩΣ ξεκάθαρους στρόχους, ΕΝΤΕΛΩΣ ξεκάθαρη στραγηγική.
Γι αυτό κι οι επιθέσεις κι από δεξιά κι από ... αριστερά !
Ωραίο κείμενο εξαιρετικό αν έχεις την ευγενή καλοσύνη αγαπητή Elva να το αντιγράψω και στην πλατεία με εκφράζει κατά 80% και αυτό ειναι θετικό
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο παιδί της Πλατείας
ΔιαγραφήΕλευθερα, τιμη μου να το αναρτησεις! :)
faro
ΑπάντησηΔιαγραφήΣωστα, ολα αυτα, αλλα εφ οσον τα παιχνιδια των αστων ειναι, οπως λες, προβλεπομενα και αυτοι εχουν το σκοπο τους, πως μπορει να πεισει κανεις τον μεσο εργαζομενο που, οπως λεω στο κειμενο, καθοταν και ειρωνευοταν το μονο κομμα που δεν θα επρεπε να ειρωνευεται, λογω του οτι εχει περισσοτερα κοινα μ αυτο, απ ο τι με τους αλλους;
Αν ο εργατης που ειναι στη δεινη θεση αυτη, τη στιγμη που ο μισθος του εγινε ..Βουλγαριας, Ρουμανιας κλπ..Βαλκανιων, δεν το συνειδητοποιει ΤΩΡΑ, ποτε επιτελους θα το κανει;
Αυτο αναρρωτιεμαι και απορω που αλλοι δεν ...αναρρωτιονται, αλλα θεωρουν οτι ''θα ερθει μια μερα που ο εργατης θα καταλαβει''!
Ποτε; Οταν θα εχει πεθανει η ...μιση εργατικη ταξη ετσι που μας πανε οι κυβερνησεις αυτες;
Elva: Καταλαβαίνω πολύ καλά τις ενστάσεις σου ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι δεν νομίζω ότι μπορεί κανείς υπεύθυνα να σου απαντήσει.
Να σου απαντήσει πειστικά.
Και δεν θα το κάνω ...
Να πω μόνο μια δική μου άποψη.
Είμαι αισιόδοξος ότι έρχεται η ώρα που "σα ξυπνήσεις, μονομιάς, θα ΄ρθει ανάποδα ο ντουνιάς" !
Γ.Γ. Η εργατική τάξη είναι η μόνη τάξη που έχει τη δυνατότητα να γίνει τάξη για τον εαυτό της, αυτό είναι μεν νομοτελειακή δυνατότητα, αλλά παραμένει ενδεχόμενο όσον αφορά την υλοποίηση. Είναι νομίζω αναγκαιότητα η μαρξιστική σκέψη να παράξει θεωρία για τις δυνατότητες και τα εμπόδια ωρίμανσης της συνείδησης, της ωρίμανσης του "υποκειμενικού παράγοντα" . Δυστυχώς λείπουν κομμάτια από το πάζλ. Οι αντικειμενικές δυσκολίες της ταξικής πάλης, η επιρροή στη συνείδηση των ιδεολογικών μηχανισμών του κράτους , ο φόβος για το αύριο, η κούραση και η απογοήτευση, ο αγώνας επιβίωσης της εργατικής τάξης ,οι εκβιασμοί και τα διλλήματα και διάφοροι άλλοι λόγοι που χρησιμοποιούνται για να εξηγήσουν τη μόνιμη αναντιστοιχία ανάμεσα στην ωρίμανση των αντικειμενικών συνθηκών αλλά ποτέ των αντικειμενικών στις σύγχρονες καπιταλιστικές κοινωνίες δεν επαρκούν για να τεκμηριώσουν το παραπάνω γεγονός.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπειδή η πρωτοπορία της εργατικής τάξης είναι αδιαμφισβήτητη, εφόσον μόνο αυτή έχει τον κορυφαίο λόγο (δεν έχει τίποτα να χάσει εκτός από τις αλυσίδες της), η δυστοκία ωρίμανσης πρέπει επιτέλους να μελετηθεί βαθύτερα.
Ίσως θα πρέπει να θεμελιωθεί θεωρία που να περιλαμβάνει γνωστικά αντικείμενα από τη μαζική και ατομική ψυχολογία . Ίσως να συμπεριληφθούν στη θεωρία αυτή στοιχεία της έννοιας της βλακείας (ως γνωστόν η βλακεία είναι απέραντη και απύθμενη). Ίσως να θεωρήσουμε ότι η συλλογική συνείδηση δεν είναι απλά ανώριμη αλλά άρρωστη. Ένα πρεζόνι φυσικά γνωρίζει την αρρώστια του αλλά εξαιτίας της δεν μπορεί να προχωρήσει δύο βήματα μπροστά και να απελευθερωθεί . Ίσως η κλασσική μαρξιστική θεωρία να μην διαθέτει τα απαραίτητα αναλυτικά εργαλεία για την εξήγηση του φαινομένου. Ας ασχοληθούν λοιπόν οι μαρξιστές διανοούμενοι πιό συγκεκριμένα , με μεγαλύτερη σπουδή για το θέμα αυτό που ξεπροβάλει συνεχώς και απαιτεί επιτακτικά μια απάντηση . Με το στρουθοκαμηλισμό δεν παράγεις θεωρία. Χωρίς επαναστατική θεωρία και ανάλυση της κοινωνικής πραγματικότητας δεν κάνεις επανάσταση.
Γ.Γ.
ΔιαγραφήΟι σκεψεις σου με βρισκουν συμφωνη και πιστευω οτι η μελετη των αιτιων δυστοκιας ωριμανσης, μερους της εργατικης ταξης, που δεν εννοει να καταλαβει που πραγματικα ανηκει, ειναι ενα θεμα που θα επρεπε να ασχοληθουν οι θεωρητικοι περισσοτερο.
Φυσικα ολοι οι λογοι που αναφερεις πιο πανω εχουν μεριδιο στην ευθυνη, αλλα χρειαζεται επιπλεον ερευνα και μεσα απ αυτη να κατανοησουμε τις αιτιες που δημιουργουν συγχισεις και αυταπατες σε ενα μεγαλο κομματι του πληθυσμου.
Οταν δεν ξερει κανεις που ανηκει ειναι επομενο να μη καταλαβαινει και το συμφερον του, οποτε το ενα σφαλμα οδηγει στο επομενο και δεν ειναι δυσκολο να καταλαβει κανεις τι εχει συμβει σημερα σε ενα μεγαλο κομματι του πληθυσμου, που ενω δεν εχει απολαβες απο το συστημα εξακολουθει συνειδητα, ή ασυνειδητα να το στηριζει! Πραγματι ειναι ενα θεμα που επιτακτικά απαιτεί μια απάντηση, για να μη πω οτι θα επρεπε ηδη να ειχε απαντηθει καλυτερα μεχρι τωρα...
Γ.Γ. (Διόρθωση). ...ανάμεσα στην ωρίμανση των αντικειμενικών συνθηκών αλλά ποτέ των υποκειμενικών στις σύγχρονες καπιταλιστικές κοινωνίες,...
ΑπάντησηΔιαγραφή