31 Μαΐ 2011

Τα παρατράγουδα της «Πλατείας» (αναδημοσίευση)


(αναδημοσιεύεται από το blog "Aριστερά και Πολιτική" 
http://aristeripolitiki.blogspot.com/2011/05/blog-post_31.html. Μια αρκετά ενδιαφέρουσα προσέγγιση από κάποιον που ήταν μέσα στα πράγματα στην Αθήνα)

Τις πρώτες ημέρες των κινητοποιήσεων των «αγανακτισμένων πολιτών» η λεγόμενη «Αμεσοδημοκρατική Συνέλευση» στο Σύνταγμα έψαχνε τη ταυτότητά της. Τι είναι, τι θέλει και πως θα το πετύχει. Οι εσωτερικές αναζητήσεις και ομφαλοσκοπήσεις ήταν στην ημερήσια διάταξη παρότι ο κόσμος καίγονταν για ένα πολιτικό λόγο, ένα στόχο, μια δράση.

Μετά από πολλές συζητήσεις χωρίς ουσιαστικό περιεχόμενο, φάνηκε την Κυριακή, 29/5/2011, ότι κάτι καλό αρχίζει να κινείται. Ο πολιτικός λόγος ξεπρόβαλε από πολλούς ομιλητές, κάποια θέματα και αιτήματα τέθηκαν, κάποιες πολιτικές προτάσεις κατατέθηκαν. Όλα έδειχναν ότι μπήκε το νερό στο αυλάκι και θα γεννηθεί κάτι νέο.

 
Η ζυγαριά της Συνέλευσης άρχισε να γέρνει θετικά σε μια πρώτη σειρά συνεκτικών προοδευτικών αποφάσεων με αναφορά στην αντίθεση των συγκεντρωμένων στο μνημόνιο, στην κυβέρνηση, στην τρόικα, στο χρέος, στην ΕΕ, στο ξεπούλημα της εθνικής περιουσίας κλπ. Παράλληλα διατυπώνονταν θετικές προτάσεις για την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας, την εθνικοποίηση μεγάλων μονάδων και τραπεζών, την αλλαγή του πολιτικού συστήματος στην κατεύθυνση του λαϊκού ελέγχου του κοινοβουλίου, στην προώθηση του εργατικού ελέγχου στις επιχειρήσεις και στην επαναφορά τουλάχιστον των καταπατημένων εργατικών και δημοκρατικών δικαιωμάτων.

Αυτά τα απλά και κοινά για όλο το λαό αιτήματα, δεν μπήκαν σε μια σειρά, δεν αποτέλεσαν την διακήρυξη-ταυτότητα και τον πόλο συγκέντρωσης των δυνάμεων της πλατείας και δεν μπήκαν φυσικά σε καμιά παραπέρα επεξεργασία, παρότι θεωρητικά συγκροτήθηκαν κάθε είδους ομάδες μελέτης. Αντίθετα αντί για πρόγραμμα και δράση τα κενά γέμιζαν με βερμπαλισμό και ατελείωτες συζητήσεις ανούσιων λεπτομερειών και ενημερώσεων. Η δράση και η πολιτική αντικαταστάθηκαν από τα λόγια.


Απογοήτευση και παρατράγουδα

Η απογοήτευση από αυτή την εξέλιξη φάνηκε την Δευτέρα, 30/5/2011. Το μοτίβο της ομφαλοσκόπησης βέβαια και πάλι κυριάρχησε με άσκοπες αναλύσεις για τον ρόλο της περιφρούρησης, τη λειτουργία των θεματικών ομάδων και το ρόλου της Συνέλευσης με μπόλικη περιαυτολογία για τη σπουδαία αποστολή της και το ρόλο της πλατείας.

Ένας αφανής εκνευρισμός από τη συνεχιζόμενη κατανάλωση χρόνου χωρίς χειροπιαστά αποτελέσματα διαπερνούσε τη Συνέλευση. Απότοκος αυτού του εκνευρισμού ήταν και διάφορα παρατράγουδα που συνέβησαν την Δευτέρα στο περιθώριο αλλά και στο κέντρο των εργασιών της Συνέλευσης.

Μερικά από αυτά τα παρατράγουδα τα σημειώνω με λύπη, δεδομένου ότι έρχονται σε πλήρη αντίθεση με μια συνέλευση που μιλάει για άμεση δημοκρατία. Λύπη επίσης γιατί τείνει να ανατρέψει τη θετική εξέλιξη που δημιουργήθηκε τη προηγούμενη.

- Μια ομιλήτρια που δήλωσε Αγγελική, Καθηγήτρια λυκείου, έθεσε στη συνέλευση την αντίφαση λόγων και έργων τονίζοντας: «πως είναι δυνατόν να καλούμε τους εργαζόμενους και τους απεργούς να καταλήξουν στη πλατεία για να τους υποστηρίξουμε και ταυτόχρονα να απαγορεύουμε στα συνδικάτα τους που κηρύττουν της απεργία, την είσοδο;» Η απάντηση ήταν ένα παρατεταμένο «ουουουου»!

- Μια φράση ομιλήτριας ότι πρέπει να υιοθετήσουμε πως «η ΕΕ δεν είναι η λύση στο πρόβλημα αλλά είναι το πρόβλημα», συνάντησε και αυτό την παγερή άρνηση.

- Στην κάτω είσοδο της πλατείας, άνθρωποι της περιφρούρησης της Συνέλευσης απαγόρευσαν σε μια ομάδα της «Εργατικής Αλληλεγγύης» να εισέλθει με τα διακριτικά της. Είπαν: «Έξω τα κόμματα»! Επικαλέσθηκαν ότι αυτό ήταν απόφαση της Συνέλευσης! Σε παρατήρηση ότι δεν μπορεί να έχει ένα τέτοιο παράλογο δικαίωμα η Συνέλευση σε όλη τη πλατεία, ισχυριστήκαν ότι είναι «επιθυμία του λαού» της πλατείας! Ήταν λυπηρό να βλέπεις νέους ανθρώπους, φοιτητές, να προσπαθούν να θεμελιώσουν και θεωρητικά(!) το δικαίωμά της Συνέλευσης να αποφασίζει απαγορεύσεις και να τις επιβάλλει σε άλλους. Πριν ακόμη γεννηθεί άρχισε τις αυταρχικές εφαρμογές!

Σε όλους τους τόνους μέσα και έξω από τη Συνέλευση τονίζονταν με ζωηρά χειροκροτήματα το «πολύπτυχο» απαγορεύσεων στη πλατεία:

- Έξω τα κόμματα,
- Έξω οι κομματικές ιδεολογίες, 
- Έξω τα συνδικάτα,
- Έξω οι φασίστες,
- Έξω τα μέσα μαζικής ενημέρωσης.

 
Φυσικά ανατριχιάζει κανείς με την εξομοίωση και ισοπέδωση των δημοκρατικών κομμάτων και των συνδικάτων με τους φασίστες! Είναι προφανές ότι κάποιοι εκεί επιχειρούν απαράδεκτες απαγορεύσεις με αδιαφανείς ιδεολογικές προεκτάσεις, στο όνομα της ιδιοκτησιακής περιφρούρησης της πλατείας. Κάποιος πρέπει να τους πει ότι τους κανόνες απαγορεύσεων που επέβαλε η άρχουσα τάξη με τα κανάλια της στη κινητοποίηση, πριν ακόμη ξεκινήσει, θα πρέπει να τους κάνουν οι συγκεντρωμένοι κουρελόχαρτο. Δεν τους έκαναν όμως ακόμη, αντίθετα τους εφαρμόζουν πιστά!

Η απαγόρευση των μέσων μαζικής ενημέρωσης πήρε ένα μέρος των συζητήσεων της Συνέλευσης πάνω σε ένα παραπλανητικό σκεπτικό αντίθεσης στην εξουσία των μίντια προκαλώντας κατάπληξη! Αν αναλογιστεί κανείς ότι η πρώτη ενέργεια των φοιτητών του Πολυτεχνείου στην εξέγερση του ’73 ήταν να κατασκευάσουν, με ηρωισμό, ραδιοσταθμό ενημέρωσης του λαού και κάνει τις συγκρίσεις, θα απογοητευθεί.

Δεν αντέχει σε καμιά λογική, άνθρωποι που 37 χρόνια μετά το Πολυτεχνείο, αυτοπαρουσιάζονται ως πρωτοπόροι του διαδικτύου και της ηλεκτρονικής να λαμβάνουν τέτοιες αποφάσεις.

Όλοι ξέρουν τον βρώμικο ρόλο των καναλιών αλλά δεν είναι λόγος απαγόρευσης αυτός. Και αν θα έπρεπε να απαγορευθούν για οποιοδήποτε σοβαρό λόγο, οι νέοι αυτοί που μιλάνε συνεχώς για νέες τεχνολογίες, θα έπρεπε ήδη να είχαν στήσει το δικό τους τηλεοπτικό-ηλεκτρονικό δίκτυο απευθείας μετάδοσης και πληροφόρησης του λαού.

- Μια ανακοίνωση - αίτημα των απεργών εργαζόμενων του νοσοκομείου «Αλεξάνδρα» να κατέβουν στη πλατεία και να τους διατεθεί τραπεζάκι, συνάντησε περιέργως τη «μούγκα» της Συνέλευσης. Ούτε ένα «ναι»!

- Κάποιος ομιλητής που χειροκροτήθηκε, ζήτησε να καλέσουν εργαζόμενους που απεργούν και να καταθέσουν στη Συνέλευση τα αιτήματά τους και κατόπιν η Συνέλευση να τα προωθήσει στη Βουλή! Ενώ η αμεσοδημοκρατία στήνεται υποτίθεται στη βάση της άρνησης της «αντιπροσώπευσης», τώρα αντιφάσκοντας με τον εαυτό της, αποδέχτηκε να «αντιπροσωπεύσει» τους εργαζόμενους.

- Μέσα στις συζητήσεις του περίγυρου της Συνέλευσης ακούγονταν από διάφορους συμμετέχοντες «να καταργηθούν ο συνδικαλισμός και τα συνδικάτα γιατί οι συνδικαλιστές και τα συνδικάτα είναι διεφθαρμένα και κομματικοποιημένα»! Σε παρατήρηση να καλέσουν να πάνε να γραφτούν μαζικά όλοι οι εργαζόμενοι στα συνδικάτα για να ανατρέψουν και αλλάξουν τους συσχετισμούς, εκδιώκωντας τους ξεπουλημένους, ανταπαντήθηκε ότι αυτό είναι "αδύνατο" (;) γιατί «τα κρατάνε» τα κόμματα. Ούτε λίγο ούτε πολύ για χάρη κάποιων ξεπουλημένων συνδικαλιστών απαιτούν να καταργηθεί ο συνδικαλισμός που είναι ένα από τα βασικά εργασιακά, συνταγματικά και δημοκρατικά δικαιώματα και το μόνο εργαλείο υπεράσπισης των συμφερόντων των εργαζομένων! Σε ερώτηση με τι θα αντικατασταθούν, απαντήθηκε «με αμεσοδημοκρατικές συνελεύσεις του λαού σε κάθε γειτονιά όπως αυτή»! Τα σχόλια περιττεύουν.

- Τέλος, παγωμάρα έπεσε όταν ακούστηκε η έκκληση κάποιου ομιλητή να μη προκληθεί με λάθος πράξεις η εισβολή της αστυνομίας στη Συνέλευση. Όλοι νόμισαν ότι μιλούσε για προβοκάτορες και θερμόαιμους αλλά αυτός διευκρίνισε ότι «κάποιοι εδώ κάνουν χρήση χασίς»!

Αυτές οι εξελίξεις υπονομεύουν τον ρόλο που φιλοδοξεί να παίξει η πλατεία σαν κέντρο προβολής και προώθησης της λαϊκής αντίθεσης στα σκληρά μέτρα που επιβάλει η κυβέρνηση.

Δεν είναι παράξενο σε ένα νεαρό κίνημα να συμβαίνουν «παρατράγουδα». Το θέμα δεν είναι απλά αυτό. Το θέμα είναι τι γίνεται όταν αυτά προέρχονται από σχεδιασμένες άνωθεν και έξωθεν ενέργειες και τα αποδέχονται ακρίτως οι μέσα. Δεν είναι μόνο λάθος αλλά ένα επικίνδυνο λάθος. Αν σε κάτι κριθεί, στις επόμενες ημέρες, το κίνημα αυτό, θα είναι η ικανότητά του να απαλλαγεί από τις ξένες προς τη δημοκρατία αυταρχικές επιβολές και η αποκατάσταση μιας υγείας και δυναμικής με γνήσιο λαϊκό περιεχόμενο.

Αν η Συνέλευση δεν δρομολογήσει διαδικασίες γρήγορης μετεξέλιξής της σε φορέα με λαϊκή ταυτότητα, πρόγραμμα και στόχους θα αυτοκαταναλωθεί και σταδιακά θα φυλλορροήσει προς μεγάλη χαρά των αντιπάλων της και κυρίως αυτών που της έθεσαν τους κανόνες οι οποίοι το οδηγούν στην αυτοκαταστροφή.

Η αισιοδοξία πάντως δεν έχει χαθεί για μια μαχητική δράση της πλατείας, σύμφωνη με τα αιτήματα του λαού.



symastev (blog "Αριστερά και Πολιτική)

14 σχόλια:

  1. Σημείωση: η πρόταση για την αναδημοσίευση του άρθρου έγινε από την συν-γλόμπερ Elva αλλά λόγω προβλημάτων στο pc της, το ανεβάζει ο υποφαινόμενος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Επειδή δεν ζούμε εις τας Αθήναις, και οι λεγόμενοι αγανακτισμένοι από ότι φαίνεται στην υπόλοιπη Ελλάδα έχουν αργά αργά αρχίσει να ξεφτίζουν,ότι ενημέρωση έχουμε μπορούμε να την παίρνουμε μόνο από Αθηναίους.

    Χθες στο ιστολόγιο Grandma, είχε μεγάλη κουβέντα για τους αγανακτισμένους. Εκεί έλεγε ότι κατ' ουσια υπάρχουν δύο "πλατείες", η μία μπροστά στη Βουλή, είναι αυτή με τις Ελληνικές σημαίες, τα συνθήματα τύπου ΔΑΠ, και Χρυσής Αυγής. Από την άλλη μέσα στην πλατεία Συντάγματς λαμβάνει χώρα η "λαϊκή συνέλευση", όπως λεγόταν εκεί συμμετείχαν την Κυριακή (που τα αστικά μέσα φουσκώνουν τον αριθμό σε τουλάχιστον 100.000, οι πιο αισιόδοξοι δίνουν 80.000 και μάλλον πρόκειται το πολύ για 50.000-60.000), 3000 άνθρωποι. Ποιοι συμμετείχαν; Κατά βάση άτομα από τον α/α χώρο, αριστεριστές, Συνασπισμένοι και κάποιοι λίγοι άσχετοι. Πέρα από τα γνωστά πρόσωπα, λέγεται ότι οι κύριες ατάκες θυμίζουν άμεσα ακριβώς αυτούς τους χώρους.

    Ομολόγώ ότι στις προηγούμενες μέρες παρατηρούσα στο ιντιμίντια, συζητήσεις και έλεγα δεν είναι δυνατό να λέγονται τέτοια από τον απλό κόσμο, οι αναρχικοί πρέπει να κάνουν ζύμωση μεταξύ τους. Από ότι φαίνεται κάτι τέτοιο συμβαίνει, απλά οι διαφορετικές απόψεις προέρχονται από χώρους των ασριστεριστών, των τροτσκιστών και του ΣΥΡΙΖΑ. Κάπως έτσι ανατιλαμβάνομαι και όλα όσα περιγραφει το άρθρο, κάποιοι "αναρχικοί" δηλαδή έχουν ιδιοποιηθεί στην πραγματικότητα την λεγόμενη συνέλευση και μιλούν εξ' ονόματος της.

    Επίσης είναι χαρακτηριστικό ότι το B-Fest, που διοργάνωνε η ΑΚ, στην Αθήνα δεν παραγματοποιήθηκε και οι συμμετέχοντες ήταν για ζύμωση στο Σύνταγμα, πείτε μου ειλικρινά, χάνει ο αναρχικός την αμεσοδημοκρατία; Δεν διαθέτει ο συγκεκριμένος χώρος και οι αριστεριστές/ΣΥΡΙΖΑ, 3000 άτομα στην Αθήνα; Προσθέστε και μερικούς άσχετους, περίεργους και να η λεγόμενη "λαϊκή συνέλευση"...

    Τουλάχιστον με αυτά που μαθαίνουμε από Αθήνα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Και πολύ διαφωτιστική η ενημέρωση…
    Το δυσάρεστο είναι ότι παρόμοιες εκτιμήσεις καταφθάνουν από πολλές ψύχραιμες πλευρές!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Θα δούμε και χειρότερα, όπως όμως λεω, και αυτό έπρεπε να γίνει.

    Σταδιακά θα βγούν και οι ιδεολογίες στην επιφάνεια, και θα πάμε σε αλλα τερτίπια, ήδη βγαίνουν.

    Το παν είναι ότι αρκετός κόσμος θα δει κάποια πράγματα με΄σα απο αυτήν την "δράση" και καλά και κακά, και θα κανονίσει την μετέπειτα πορεία του. Ισως την επόμενη φορά να μηνφάει την "όλοι μαζι χωρις ιδεολογίες" καραμέλα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Συμφωνώ 100% μαζί σου Πόε. ήταν όπως και να το κάνουμε μια καλή εμπειρία για πολύ κόσμο. Να σούμε και πως θα εξελιχθεί...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Εδω εδω οι καλές συντρόφισσες!

    τι άλλο θα δούμε

    http://www.dailynews24.gr/index.php?option=com_k2&view=item&id=3429:thousands-blondes-in-riga

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. ^^ Χεχεχεχε το να εισαι ξανθια στη Λεττονια δε μου φαινεται και πολυ επιτευγμα : ]

    (το να ΜΗΝ εισαι ξανθια στην Ελλαδα..αυτο μαλιστα..αυτο ειναι επιτευγμα..)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Παρατράγουδα θα βρούμε πολλά στις συγκεντρώσεις των και τις "λαϊκές συνελεύσεις" των "αγανακτισμένων". Δεν γίνεται διαφορετικά καθώς πολύς κόσμος αποφασίζει να παραμερίσει, για την ώρα, τις διαφορετικές αφετηρίες του (κοινωνικές, εργασιακές, πολιτιστικές, life style που θα έλεγε και η Λιάνα) και να συστρατευτεί κάτω από τον κοινό παρονομαστή της αγανάκτησης απέναντι στα βάρβαρα μέτρα, με την ευγενική χορηγία των ΜΜΕ βεβαίως.

    Η συστράτευση αυτή για την ώρα κουκουλώνει τις διαφορετικές αφετηρίες, οι οποίες ωστόσο υπάρχουν και όσο περνά ο καιρός θα μετατρέπονται σε αντιθέσεις που θα αρχίσουν (έχουν ήδη αρχίσει) να βγαίνουν στην επιφάνεια.

    Υπάρχει ωστόσο ένα σοβαρό ζήτημα που αν και μοιάζει με θέμα τακτικής είναι βαθύτατα πολιτικό. Την Παρασκευή έχει συλλαλητήρια που οργανώνονται από το ΠΑΜΕ σε όλη την Ελλάδα. Από όσο αντιλαμβάνομαι η οργάνωση αυτών των συλλαλητηρίων γίνεται σε χώρους μακριά από αυτούς που έχουν κατοχυρωθεί ως τα προπύργια των "αγανακτισμένων". Χτυπητό παράδειγμα η Πάτρα όπου το ΠΑΜΕ καλεί στις 7.00 το απόγευμα στην Πλ. Ελευθερίας, αρκετά μακριά από το κέντρο και την Πλ. Γεωργίου των "αγανακτισμένων". Τι γίνεται λοιπόν σε αυτή την περίπτωση? Το κέντρο αποδόθηκε-καταχωρήθηκε, έστω και συμβολικά, στους αγανακτισμένους? Στέλνεται το μήνυμα εκεί εσείς αλλού εμείς? ή μετατρέψτε την αγανάκτηση σας σε ταξικό μίσος ή δεν σας παίζουμε;

    Αυτή η τακτική εφαρμόζεται με τον οπορτουνισμό και τις οργανωμένες δυνάμεις του και καλώς εφαρμόζεται. Τώρα όμως; Τώρα που τα καλέσματα: όλοι στους δρόμους, ξεσηκωμός κτλ φαίνεται ότι βρήκαν μια ανταπόκριση (με όλες τις αντιφάσεις βεβαίως) από αρκετό κόσμο έξω από τους συνήθεις ύποπτους, το ΠΑΜΕ το ΜΑΣ το ΚΚΕ (που απεύθυναν αυτά τα καλέσματα με ένταση στο λαό) τι κάνουν? Το φροντιστήριο, οι αναλύσεις από τα blog ή το ριζο δεν είναι η απάντηση. Υπάρχει φόβος ότι θα μας κράξουν οι αγανακτισμένοι λόγω σημαιών και πολιτικής τοποθέτησης; Ποιος θα είναι ο χαμένος τότε; Είναι ευκαιρία σε αυτή τη φάση να οξυνθούν οι αντιθέσεις και οι αντιφάσεις σε αυτό το κίνημα και να οξυνθούν με τους δικούς μας όρους. Να τεθεί το πραγματικό δίλημμα: ή με το ταξικό κίνημα ή με την εκτόνωση μέσω της αγανάκτησης.
    Πρέπει να βρεθούμε δίπλα τους. Να υποχρεωθεί να πάρει ο κόσμος στις πλατείες την απόφαση με ποιον πάμε. Διαφορετικά θα χαιρόμαστε με τις σωστές μαρξιστικές αναλύσεις αλλά στο επίπεδο του κινήματος θα χάσουμε μια πραγματική ευκαιρία να μπολιαστούν μάζες στην κατεύθυνση της ανατροπής. Μάζες που δεν τις συναντάμε ούτε στα συνδικάτα ούτε στις πολιτικές μας συγκεντρώσεις...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Συμφωνω απολυτα μαζι σου.
    Παρακολουθω επι 24ωρου βασεως το Ζουγκλα ραδιο
    και αυτο που βλεπω ειναι να μετατραπουν οι μαζες της πλατειας σε οργανομενο μοχλο για να περασουν αντιδραστικα μετρα που μια Κυβερνηση αν τα επερνε αυτοβουλα, θα μπορουσε να χαρακτηριστει ως φασιζουσα.

    Την απαγορευση της δρασης του Κομματος πανε να την περασουν μεσα απο την πλατεια.

    Το ΚΚΕ - ΠΑΜΕ πρεπει τωρα να δειξει οτι δεν αυτοπεριοριζεται.

    Με τον τροπο αυτο θα απεγκλωβισει μαζες, που αυριο δεν θα μπορει να το κανει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Γραψτε καμια φορα και στο Μπλογκ της Ζουγκλας.
    120 -200 ατομα συνεχως μεσα.

    Παρα πολλοι απ τον κοσμο της πλατειας.
    Να ακουγεται και η φωνη του ΚΚΕ λιγο πιο δυνατα.
    Ειμαστε "μερικοι" εκει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Συμφωνω με οσους γραφουν οτι ειναι διαφωτιστικη αυτη η αναρτηση του συνblogger @symastev. Ο λογος που τη προτεινα ειναι επειδη δινει μια καλυτερη εικονα του τι ισχυει, μια και πολλοι απο εμας δεν μενουμε στην Αθηνα και δεν ετσι δεν μπορουμε να εχουμε προσωπικη εμπειρια της καταστασης.

    @Artzi.Bourtzi

    (Η απαντηση μου αυτη εκφραζει μονο τη δικη μου γνωμη).

    Kατ αρχην υπαρχουν και πολλοι αλλοι που δεν εμπιστευονται την "χυμα"...αγανακτηση, (ας το πω ετσι), επειδη, ηδη, εμπιστευονται κομματα που οπως το ΚΚΕ και ιστορια εχει και εμπειρια αλλα και προγραμμα...οποτε αν δεν εχουν ενημερωθει μεχρι τωρα, καλο ειναι, εστω και τωρα, να συγκρινουν και εφ οσον δεν γνωριζουν, τουλαχιστον ας μην ...αποκλειουν καποια κομματα, οπως ακουμε οτι συχνα γινεται σε τετοιου ειδους συγκεντρωσεις....

    Μετα, η "συστράτευση" με τους αγανακτισμενους ειναι ακομη .."χαοτικη" και μακαρι να μετατραπει συντομα σε αντιθέσεις και τασεις που θα αρχίσουν να βγαίνουν στην επιφάνεια, ετσι ωστε να φανουν τα πραγματικα αιτηματα και οχι να υπαρχει συγχυση, οπως τωρα διαβαζουμε σχετικα με τους πραγματικους πολιτικους στόχους, που ειναι η ΕΕ και τα μονοπωλια, οι κυριοι λογοι που φτασαμε εδω. Πολλοι ομως σε τετοιες συγκεντρωσεις επειδη δεν εχουν εμπειρία ουτε απο διαδηλωσεις, ουτε απο αγωνες, ειναι ευκολο να γινουν ..υποχειρια με τη προληπτικη λογικη του "ακομμάτιστου" και του "αυθόρμητου", που ομως ισως και να μην ειναι αυτο που μας παρουσιαζουν, ειδικα μαλιστα οταν προωθειται απο τα ...αστικα ΜΜΕ!

    Σιγουρα χρειαζεται να βρεθούμε δίπλα και πιστευω οτι κατι τετοιο ηδη γινεται στο βαθμο που οι καθε φορα συνθηκες επιτρεπουν, ετσι; Πρεπει να υπαρχει αυτη η ενημερωση ωστε να ξερει ο κόσμος στις πλατείες τι ισχυει και κυριως να κατανοήσουν ολοι ότι η λυση στα προβλήματά τους δεν ειναι ... "ακομματιστη", οπως θελουν καποιοι να λενε, αλλα τα μονοπωλια και η πλουτοκρατια που κρατα χαμηλα τα λαικα στρωματα και δημιουργει ανισοτητες.

    poe

    Σχετικα με τη Λετονια....Διαβασες φανταζομαι τι γραφει: ''Τα τελευταία χρόνια το κατά κεφαλήν εισόδημα των Λετονών έχει μειωθεί κατά 18% με την ανεργία να καλπάζει'' και ο Krugman ειχε αποκαλεσει τη χωρα: ''(Latvia), the new Argentina". Tωρα βεβαια λενε οτι πανε λιγο καλυτερα, αλλα οσον αφορα τετοιου ειδους παρελασεις της..βλακειας, μη τα ψαχνεις.... :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Για Λετονία έλβα και Πόε, μπορείτε να δείτε και αυτό...

    http://www.iccr.gr/site/el/issue1/on-the-ruins-of-national-liberalism-latvia-in-global-systemic-crisis-conditions.html

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Elva, όταν ο λαός πεινά, το να δει μερικά βυζάκια και κωλαράκια(με το συμπάθειο), τον κάνει να αποχαυνωθεί και να μην ζητά. "Φτηνα" θεαματα, τα οποία δεν γεμίζουν το στομάχι, πόσο μάλλον το κεφάλι(αν και με το κάτω κάτι γίνεται), αλλά σε κάνουν να ξεχάσεις τα δικαιώματα σου και να μην αντιλαμβάνεσαι την πραγματικότητα.

    Έτσι ήταν έτσι είναι, κ,αι ας ελπίσουμε να μην λέμε "έτσι θα ναι"

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Ήδη γίνονται οι σχετικές "εργασίες" στις τοπικές οργανώσεις του κόμματος. Αλλά δεν είναι τόσο εύκολο να δώσει μια ξεκάθαρη θέση το ΚΚΕ στους αγανακτισμένους αν δεν έχουν αρχίσει πρώτα να διαφαίνονται ξεκάθαρα οι αντιθέσεις προέλευσης που αναφέρει ο Αρτζι.

    Μιλάμε για πλήθη ανθρώπων που δεν συναποτελούν ένα συλλογικό κίνημα, ο συγχρονισμός τους εξαντλείται στο facebook και το όποιο κείμενο με αιτήματα δοθεί δεν έχει τη νομιμοποίηση μιας κοινής ιδεολογικής στόχευσης. Κάθε πηγαδάκι και άλλο χρώμα. Αυτό που ζητάνε είναι αδύνατον. Δεν υπάρχει επιλογή πολιτικής χωρίς επιλογή ιδεολογίας, είναι άλλο πράγμα η αποδοκιμασία του (δι)κομματικού συστήματος στην Ελλάδα και άλλο πράγμα η ιδεολογική τοποθέτηση.

    Έτσι και αρχίσει να οδεύει προς οχλοκρατία τότε δεν έχει καμία διαφορά από τη δικτατορία. Άλλο το κίνημα του λαού και άλλο του όχλου. Ένα λαϊκό κίνημα ξέρει πολύ καλά τι ζητάει, ξέρει πολύ καλά να συ-ζητάει και να κάνει συνεκτικές επιλογές στη δημόσια συμπεριφορά του.

    Δεν ξέρω τι γίνεται στην ΑΘήνα γιατί δεν είμαι καν στην πόλη, αλλά αν είναι όντως έτσι όπως τα λέει η φίλη Έλβα πρέπει όντως το κόμμα να κανει κάτι και γρήγορα.

    Έχει κανείς εικόνα για τους πραγματικούς αριθμούς τελικά; Πληθαίνουν ή μειώνονται μέρα με τη μέρα;

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Κάθε χρήστης μπορεί να σχολιάσει στο γλόμπινγκ αφού επιλέξει διακριτικό ψευδώνυμο για αποφυγή συγχίσεων είτε με λογαριασμό Google είτε με τη χρήση της υπηρεσίας openID είτε με την απλή επιλογή ονόματος χρήστη.
Προσβλητικά ή υβριστικά σχόλια για συντάκτες ή σχολιαστές θα διαγράφονται. Δεν ενθαρρύνεται η χρήση υβριστικών λέξεων ή εκφράσεων.
Ο σχολιασμός γίνεται με το ελληνικό αλφάβητο και με μικρά γράμματα

Οι διαχειριστές έχουν τη δυνατότητα να προβαίνουν σε διαγραφή σχολίων που δημιουργούν σκόπιμη ή μη σύγχιση και απομάκρυνση από το θέμα της ανάρτησης.

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...