Το παρακάτω αποσπασματάκι το ανακάλυψα στον Ριζοσπάστη 20/7/2011, αλλά είναι παρμένο από την Καθημερινή, το παραθέτω επειδή έχει μεγάλο ενδιαφέρον. Με εκκίνηση το αρθράκι αυτό παραθέτω εναν πιο γενικό συλλογισμό για την κρίση, την λύση και το πραγματικό πρόβλημα:
«Πάνω από 45 εκατομμύρια Αμερικανοί πολίτες (το 1/7 του συνολικού πληθυσμού) σιτίζονται πλέον με κουπόνια από το Ειδικό Πρόγραμμα Παροχής Συμπληρωματικής Σίτισης (SNAP) των υπηρεσιών πρόνοιας της χώρας. Μάλιστα, το υπουργείο Γεωργίας των ΗΠΑ εκτιμά ότι μόνο τα 2/3 των δικαιούχων έχουν δηλώσει συμμετοχή, κάτι που σημαίνει ότι όσοι δεν έχουν αρκετό εισόδημα είναι ακόμη περισσότεροι. Σημειώνεται ότι οι σιτιζόμενοι με κουπόνια αυξήθηκαν κατά 11 εκατομμύρια τα τελευταία τρία χρόνια, από τότε δηλαδή που ξέσπασε η χρηματοπιστωτική κρίση. Παρά τα αλλεπάλληλα πακέτα τόνωσης της αγοράς και ενίσχυσης του τραπεζικού συστήματος, η αμερικανική οικονομία δυσκολεύεται να ανακάμψει και η ανεργία παραμένει σταθερά πάνω από το 9%» (το θέμα στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)
Διαβάζοντας τα παραπάνω, φαίνεται ξεκάθαρα αυτό που λέμε εμείς οι κομμουνιστές εδώ και καιρό. Καμία ενίσχυση των τραπεζών, της επιχειρηματικότητας, κανένα πακέτο τόνωσης, κανένα μέτρο, καμιάς από τις αστικές κυβερνήσεις, δεν έχει ως αποτέλεσμα την βελτίωση του βιοτικού επιπέδου του λαού. Ο λόγος φυσικά είναι απλός, ότι κανένα από τα μέτρα αυτά δεν στοχεύει εκεί, αλλά αντίθετα, κοιτούν να δουν μέχρι πόσο μπορούν να καταπιέσουν τον λαό, ψυχολογικά, κοινωνικά, οικονομικά, έτσι ώστε από την εκμετάλλευση του και την χασούρα του, να συγκρατήσουν για όσο μπορούν ακόμα τα σάπια παραπαίοντα θεμέλια του καπιταλιστικού συστήματος. Θυσιάζουν λοιπόν τον λαό, όπως ακριβώς ο πρωτομάστορας θυσίασε την γυναίκα του στο γνωστό γιοφύρι της Άρτας που δεν έλεγε να στεριώσει, για να αιμοδοτήσουν το βρυκολακιασμένο πια καπιταλισμό τους.
Γιατί ο καπιταλισμός, προβληματικός εκ της κατασκευής του, δεν βαστά, δεν μπορεί να είναι το πολιτικοκοινωνικό σύστημα του μέλλοντος, γιατί πολύ απλά, ότι είχε να δώσει το έδωσε, σε όποιους βέβαια έδωσε. Όπως είναι λογικό, ένα τέτοιο σύστημα βασισμένο στην χρόνια και ολοένα διογκούμενη ανισότητα και στην εκμετάλλευση, έχει στην κεφαλή του, μια οικονομική ελίτ, η οποία το βαστά με νύχια και με δόντια να μην καταρρεύσει και χάσουν όλα τους τα προνόμια, τα όποια έχουν αποκτήσει, στερώντας τα στοιχειώδη από εμάς τους υπόλοιπους(σε κάποιους λιγότερα, σε κάποιους περισσότερα). Οι πιο «διαβασμένοι» από αυτούς φυσικά γνωρίζουν τις ατέλειες του συστήματος, υποψιάζονται ότι δεν μπορεί να κρατήσει για πάντα, παρόλα αυτά, δεν μας το μαρτυρούν και από πάνω κάνουν ότι μπορούν για να παρατείνουν την ζωή του και άρα να συνεχίσουν την νομιμοποιημένη τους, με την βία και την ράβδο, κλοπή.
Αλλά η παράταση αυτή ζωής του συστήματος, που εξαργυρώνεται από τα τσακάλια, χρεώνεται στον λαό, αφού εδώ και πολλές δεκαετίες, αυτός σφαγιάζεται στους πολέμους, αυτόν πλήττει η ανεργία, η ανέχεια, η εξαντλητική κακοπληρωμένη εργασία, η απομόνωση, ο πόνος, τα αδιέξοδα, η περιθωριοποίηση κλπ. Έχουν μάλιστα καταφέρει, όχι μόνο να υποτάξουν τον λαό, άλλα να τον διαπαιδαγωγήσουν έτσι, ώστε να τον έχουν και σύμμαχο τους στην διαιώνιση της κυριαρχίας τους, καθώς οι περισσότεροι, δεν μπορούν να φανταστούν έναν διαφορετικό τρόπο διαβίωσης[1], έξω και πέρα από την ψευδαίσθηση ελευθερίας[2] που δίνει ο καπιταλισμός.
Διαβάζουμε και ακούμε πολλά τα τελευταία δυο χρόνια για την δική μας κρίση, την ελληνοευρωπαική™. Μιλούν, ειδικά τώρα τελευταία, για ευρωομόλογα, για φορολόγηση τάχα μου τάχα μου των τραπεζών(καλό και αυτό, αρχικά τους δίνεις βροχή τα εκατομμύρια για να σώσεις και καλά την οικονομία και μετά προσποιείσαι ότι θέλεις να τις φορολογήσεις, τέτοια ευτράπελα μόνο στον καπιταλισμό), για αποφυγή κατάρρευσης της ευρωζώνης και άλλα παρόμοια. Μαζεύονται και όλοι οι ξεπουλημένοι ηγέτες, για να συζητήσουν την διάσωση της ευρωπαϊκής οικονομίας. Όμως όταν αυτοί λένε ευρωπαϊκή οικονομία, εννοούν πως θα βρουν ένα τρόπο να συμβιβαστούν μεταξύ τους τα διάφορα συγκρουόμενα καπιταλιστικά συμφέροντα, εντός και εκτός Ευρώπης, έτσι ώστε να έχουν τις λιγότερες δυνατές απώλειες. Αυτό το πετυχαίνουν φορτώνοντας, όπως λέμε και ξαναλέμε, τις όποιες ζημιές και προβλήματα οι ίδιοι δημιούργησαν, στην πλάτη του λαού που στο να πληρώνει τα σπασμένα είναι οδηγός και στην μάσα ουραγός. Οι εν λόγω ηγέτες λοιπόν, κάποιοι εκ των οποίων είναι άξιοι εκπρόσωποι του κεφαλαίου ενώ άλλοι απλά φερέφωνα, ονόματα δεν λέμε, προσποιούνται ότι όταν βρίσκονται μεταξύ τους συζητούν και αποφασίζουν με ποιο τρόπο και καλά θα μας σώσουν από την κατάρρευση των αγορών, ενώ στην πραγματικότητα αυτό που στην καλύτερη περίπτωση κάνουν, είναι ότι συντονίζονται για να καταφέρουν να εκτελέσουν τις εντολές που έχουν λάβει από πριν και που αργότερα θα μας τις ανακοινώσουν ως δικές τους και καλά αποφάσεις υπέρ αγαθών σκοπών[3].
Σε αυτό λοιπόν το θέατρο του παραλόγου, της παραπληροφόρησης και της ψευτιάς, εμείς έχουμε να διαλέξουμε μεταξύ δυο συμπεριφορών. Η μία είναι να τους χειροκροτήσουμε και να τους επευφημήσουμε σαν γνήσιοι υποτελείς και μετά από πεντέξι ανεβοκατεβάσματα της αυλαίας να αλείψουμε τα απόκρυφά μας με βαζελίνη ώστε να προετοιμαστούμε για αυτό που έρχεται. Η άλλη είναι να κάνουμε ότι έκαναν κατά την Βικτωριανή περίοδο στα θέατρα όταν μια παράσταση δεν άξιζε τα λεφτά της. Δηλαδή να τους ρίξουμε αυγά και ντομάτες, καθώς και άλλα ζαρζαβατικά, να ζητήσουμε πίσω τα χρήματα του εισιτηρίου και ύστερα να τους πετάξουμε ούξω από τον θίασο και να στήσουμε την δίκη μας παράσταση.
Ναι δεν λέω, έπεσαν και εδώ καμπόσα γιαούρτια, όμως το παραπάνω παράδειγμα μου είναι αλληγορικό, γιατί στην πραγματικότητα αυτό που πρέπει να γίνει είναι πολύπλοκο, χρειάζεται σχεδιασμό, προγραμματισμό, και μεγάλα αποθέματα θάρρους, διότι τον «θίασο» τους αυτοί δεν θα μας τον παραδώσουν έτσι εύκολα, άλλα ούτε και εύκολο είναι να στηθούν οι μετέπειτα δικές μας «παραστάσεις». Ωφείλουμε όμως να καταλάβουμε επιτέλους, ότι από απλοί παρατηρητές, πλέμπα, και ενίοτε υπάκουοι κομπάρσοι, επιβάλλεται να γίνουμε πρωταγωνιστές σε μια παράσταση που μας αφορά όλους, την ίδια μας την ζωή δηλαδή, την ζωή των παιδιών μας, των φίλων και των συνανθρώπων μας. Όλοι μαζί μπορούμε ναι, αλλά πρέπει πρώτα να ξεφορτωθούμε όλους αυτούς που μας στέκουν εμπόδιο. Λεφτά υπάρχουν ναι, αλλά πρέπει πρώτα να αρχίσουμε να τα παράγουμε για λογαριασμό της (εργατικής)τάξης μας και όχι για χάρη της ελίτ ή στα κομμουνιστικά, «αστικής τάξης». Και στις δύο περιπτώσεις μας περιμένει δύσκολος δρόμος, όμως ο ένας οδηγεί στην χειραφέτηση ενώ ο άλλος στην περαιτέρω υποταγή, διαλέξτε και πάρτε, ο κλοιός σφίγγει μέρα με την μέρα.
Λαγωνικάκης Φραγκίσκος(poexania)
[1] Χρησιμοποιώ επίτηδες τον όρο διαβίωση επειδή περιλαμβάνει μέσα και την εργασία, και την ανθρώπινη επαφή και την ψυχαγωγία και πολλά ακόμα.
[2] Πρώτα σε μετατρέπουν σε πρόβατο και μετά αφήνουν το μαντρί ανοιχτό για τους λύκους, και σου λένε ότι επειδή το μαντρί είναι ανοιχτό είσαι και εσύ ελεύθερος, ελεύθερος να γίνεις λουκούλλειο γεύμα, και μάλλιστα, πρέπει και να το επιδιώξεις.
[3] Σωτηρία της ΕΕ, της πατρίδος, της δημοκρατίας, της ανθρωπότητας, και άλλα τέτοια δακρύβρεχτα.
Δεν εχει σταματημό το άρμεγμα της αγ-Ελλάδας
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπο: http://www.dailynews24.gr/index.php?option=com_k2&view=item&id=4909:sarkozy-and-merkel-agreed-on-a-draft
Σε θέση κοινής αποδοχής, μετά από πολύωρη συζήτηση που έληξε σήμερα, λίγες ώρες πριν από το ξημέρωμα, κατέληξαν ο Γάλλος πρόεδρος, Νικολά Σαρκοζί και η Γερμανίδα καγκελάριος, Ανγκελα Μέρκελ, σχετικά με τη διάσωση της Ελλάδας.
Η συμφωνία των δύο ηγετών βρήκε την αποδοχή και του προέδρου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ), Ζαν-Κλοντ Τρισέ, ο οποίος τους συνάντησε εκτάκτως στο Βερολίνο, όπου και πραγματοποιήθηκε η συνάντηση.
Ωστόσο, κανείς εκ των τριών συνομιλητών δεν έδωσε την παραμικρή πληροφορία για το περιεχόμενο της συμφωνίας τους και η πληροφορία για την κατάληξη της συνομιλίας προήλθε από πηγή της γαλλικής αντιπροσωπείας.
Μόνος αποδέκτης, κατά τη διάρκεια της νύχτας των λεπτομερειών της απόφασης του Γάλλου προέδρου, της Γερμανίδας καγκελαρίου, καθώς και της συναίνεσης του Τρισέ, ήταν ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, Χέρμαν Βαν Ρομπέϊ.
Αυτή η κοινή θέση, δήλωσε η πηγή της γαλλικής αντιπροσωπείας, θα χρησιμεύσει ως βάση για τη σημερινή σύνοδο κορυφής των ηγετών της Ευρωζώνης, στις Βρυξέλλες.
Υπενθυμίζεται ωστόσο, πως η κρίση χρέους που έχει συγκλονίσει τη ζώνη του ευρώ και, ειδικότερα τόσο το χρέος, όσο και ο τρόπος αποπληρωμής του από την Ελλάδα, έφεραν σε αντιπαράθεση Γαλλία και ΕΚΤ από τη μία πλευρά και Γερμανία από την άλλη, αφορούσε στις ρυθμίσεις για τη συμμετοχή των ιδιωτών πιστωτών στην Ελλάδα, που θα βοηθήσουν σε ένα νέο σχέδιο βοήθειας της χώρας.
Ωστόσο, λίγο μετά τα μεσάνυχτα διπλωματικές πηγές έκαναν λόγο για νέο πρόγραμμα ενίσχυσης της Ελλάδας, σύμφωνα με το οποίο επιβολή τραπεζικού φόρου θα μπορούσε να αποφέρει 50 δισ ευρώ, ενώ ανταλλαγή ομολόγων, θα μπορούσε να αποφέρει μείωση του εθνικού χρέους έως και 90 δισ ευρώ.
Επιπλόεν, θα χορηγηθεί νέο δάνειο που θα έχει εύρος μεταξύ 55 και 68 δις ευρώ το οποίο θα φέρει μια καινοτομία. Θα φέρει επιτόκιο 2,5% -3% σε σχέση με το 4,2% που είναι το υφιστάμενο. Η διάρκεια του νέου δανείου θα είναι 8ετής και θα υπάρξει εμπλοκή των ιδιωτών, δίχως να έχει γίνει γνωστός ο ακριβής τρόπος.
''Ωφείλουμε όμως να καταλάβουμε επιτέλους, ότι από απλοί παρατηρητές, πλέμπα, και ενίοτε υπάκουοι κομπάρσοι, επιβάλλεται να γίνουμε πρωταγωνιστές σε μια παράσταση που μας αφορά όλους, την ίδια μας την ζωή δηλαδή, την ζωή των παιδιών μας, των φίλων και των συνανθρώπων μας''.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚατι που πραγματικα δεν καταλαβαινω καθολου, φιλε poe, ειναι η απαθεια που χαρακτηριζει πολλους που λενε μεν οτι ..αγαπουν τα παιδια τους, αλλα η αδιαφορια τους και η μη αγωνιστικοτητα τους, δειχνει οτι τιποτα απο αυτα δεν ισχυει!
Γιατι, μη μου πεις οτι δεν βλεπουν πολλοι γονεις, αναφερομαι ειδικα σε οσους εχουν παιδια στο σχολειο, τη πορεια προς τη καταστροφη της χωρας;
Κι ομως διαλεγουν την αδιαφορια για το μελλον των παιδιων τους, απο το να αγωνισθουν και να σωσουν ο τι εχει απομεινει απο αυτο που ηταν καποτε η Ελλαδα!
Και όπως ήταν φυσικό:
ΑπάντησηΔιαγραφήΕγκαταλείπεται η ιδέα φορολόγησης των τραπεζών
O τραπεζικός φόρος δεν θα αποτελεί μέρος της συμφωνίας για το δεύτερο σχέδιο διάσωσης της Ελλάδας, μετέδωσε το Reuters επικαλούμενο πηγές της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Η απόφαση ελήφθη μετά τις συνομιλίες που είχαν την Τετάρτη ο Γάλλος πρόεδρος Nicolas Sarkozy και η Γερμανίδα Καγκελάριος Αγκελα Μέρκελ στο Βερολίνο, όπου και κατέληξαν σε κοινή συμφωνία για το νέο πακέτο προς την Ελλάδα, χωρίς ωστόσο να αποκαλύψουν λεπτομέρειες.
«Μπορείτε να υποθέσετε ότι δεν θα υπάρξει τραπεζικός φόρος», δήλωσε πηγή στο Reuters, προσθέτοντας ότι με τη θέση αυτή συμφωνεί και ο πρόεδρος της ΕΚΤ Ζαν Κλοντ Τρισέ.
Αλλη πηγή που επίσης συμμετείχε στις προπαρασκευαστικές συναντήσεις για τη σημερινή σύνοδο κορυφής δήλωσε ότι απορρίφθηκε η πρόταση για τραπεζικό φόρο.
http://www.dailynews24.gr/index.php?option=com_k2&view=item&id=4919:abandoned-the-idea-of-taxing-banks
Έλβα, πάντα έτσι ήταν, αγαπούν τα παιδιά τους μεν, αλλα αυτό δεν σημαίνει ότι πράτουν το σωστό.
ΑπάντησηΔιαγραφήΈχουν μάθει μια ζωή να περιμένουν και να στηρίζονται σε αποφάσεις άλλων, να γλείφουν, να παρακαλάνε, να φιλούν ποδιές, και ολα αυτά για το αυτονόητο, για να βρουν μια δουλειά.
Ο κόσμος δεν έχει μάθει τις δυνάμεις του, δεν εφαρμοζει το "η ισχύς εν τη ενώσει", παρά μόνο όταν του ζητηθεί απο τα αφεντικά, για τα δικά τους συμφέροντα, όχι για τα δικά του.
Τα μυαλά και οι υπόλοιποι μύες του κόσμου, είναι βαλτωμένοι, και ως ενα βαθμό αυτό αφορά και εμάς, μιας και στο ίδιο περιβάλλον πάνω κάτω ζούμε, όποτε έχουμε και εμείς να παλαίψουμε με την καθημερινότητα και με τα ψευτοδιλήματα του συστήματος, με τις δυσκολίες και τα αδιέξοδα, σε τέτοιο βαθμό που μερικές φορές ο αγώνας και η αντίσταση, μοιάζουν μάταια.
Παρόλα αυτά δεν μπορούμε να κάνουμε αλλιώς, ωφείλουμε με ότι δυνάμεις έχουμε να οδηγήσουμε στην φουρτούνα και στην ανεμοθύελα, μιας και πολλοί απο εμάς το έχουν "φιλοσοφήσει" το πράγμα λίγο παραπάνω, ενεκα η επαφή και η δράση με το κόμμα και τα όργανα του, με την Μαρξιστική ιδεολογία, με την μπολσεβίκικη επανάσταση, με τα έργα του Λενιν και άλλων πρακτικών και θεωρητικών του κομμουνισμού.
Σημαντικό λοιπόν είναι αυτή μας την παραπάνω γνώση, να την διοχετεύσουμε, στους φίλους, στους συναδέλφους μας, στα παιδιά μας, ως αντίδοτο στον ραγιαδισμό, τον ωχαδερφισμό και την ηττοπάθεια.
Κάποια στιγμή, όχι στο πολύ μακρυνο μέλλον, λίγο οι συνθήκες, λιγο οι προσπάθειες μας, θα κληθούμε να δώσουμε μεγαλύτερες μάχες, μια αποφασιστικές, πιο δυναμικές αλλά και πιο επικύνδυνες.
Χωρίς να θέλω να περιαυτολογώ, αλλά εμείς οι κομμουνιστές, οργανωμένοι και μη, ωφείλουμε να γίνουμε η μαγιά, γιατί αυτός είναι και ο ρόλος μας, που θα φουσκώσει τον άρτο της ταξικής επανάστασης και θα ετοιμάσει τα κόλλυβα του καπιταλισμού.
Έχει φτάσει ο καιρός, που όλα τα παραπάνω μας είναι πια ξεκάθαρα, και που καθημερινά, η βεβαιότητα πως η μόνη διέξοδος έρχεται απο την ανατροπή, ολοένα και ενισχύεται.
Τωρα που ειπες για...ποδιες που καποιοι φιλανε, μου θυμισες ενα video του Χ. Κλυνν,
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://youtu.be/rHWglftyXPA
Δεν ξερω αν το εχεις δει, αλλα αξιζει το κοπο :)
To είδα (άκουσα) μόλις το βίντεο... Τους αμερικάνους τους παίρνω τρεις φορές τη μέρα για "ευχαριστώ": Σαν σήμερα καλή (κακή) ώρα που ο ΓΑΠ είπε στον Ρομπάι "ευχαριστούμε τον κ. Ρομπάι και την ΕΕ..."
ΑπάντησηΔιαγραφήΡομπα(ι) γίναμε πάλι:)
ΑπάντησηΔιαγραφήΕντωμεταξύ με πρόλαβες και σχολίασες την επικαιρότητα με το τελευταίο σου άρθρο. Εγω φωτογράφιζα καρέτα καρέτα
ΑπάντησηΔιαγραφή