Υπηρεσίες κοινής αφέλειας

Διαβάζοντας τα περί «κοινωφελούς εργασίας» το περιβόητο πρόγραμμα δηλαδή για την καταπολέμηση της ανεργίας, που με χρηματοδότηση από την ΕΕ εξήγγειλε η κυβέρνηση , μου ήρθε στο μυαλό εκείνου του είδους η κοινωνική εργασία που μπορούν να εκτελέσουν οι καταδικασμένοι με ελαφρές ποινές στις ΗΠΑ, για να αποφύγουν την φυλακή.

Η κυβέρνηση αφού γίνεται αιτία να απολυθούν δεκάδες χιλιάδες εργαζόμενοι στον δημόσιο και τον ιδιωτικό τομέα, έρχεται τώρα να σκουπίσει τα αίματα, δίνοντας μια δεύτερη ευκαιρία επανένταξης στους καταδικασμένους στην ανεργία συμπολίτες μας. Και τι ευκαιρία, κελεπούρι, 625 Ευρώ/μήνα για 5 μήνες. Οι φορείς(ΜΚΟ) δε, που θα δηλώσουν ενδιαφέρον για το πρόγραμμα αυτό και που θα αναλάβουν να οργανώσουν την διαδικασία, δηλαδή να διαχειριστούν και να διανείμουν τους ανέργους(ναι γνωρίζω ότι μιλάμε για ανθρώπους και όχι για προϊόντα, αλλά πρέπει να λέμε τα πράγματα με το όνομα τους, αφού στην ουσία αυτό θα κάνουν), επιδοτούνται με το 5/100 επί του ποσού των 625 ευρώ.

Αναμφίβολα, παρόλο που αποτελούν στην ουσία δώρον άδωρο, αυτές οι 55.000 θέσεις που έχουν εξαγγελθεί, και οι οποίες θα γίνουν ανάρπαστες θα εξαργυρωθούν σίγουρα με τον γνωστό τρόπο των ψηφοπάζαρων και των ρουσφετιών, όπως περίπου γινόταν και με τα Stage.

Και διερωτάται κανείς, «μα δεν θα έπρεπε η εργασία γενικά να ήταν κοινωφελής, προς τι ο διαχωρισμός;»

Όμως μιλάμε για τον καπιταλισμό καρδιά μου, ένα σύστημα που ακόμα και η βαφτισμένη «κοινωφελής εργασία», κάθε άλλο παρά κοινωφελής είναι, αφού δεν απαντά στις ανάγκες των μαζών αλλά της πλουτοκρατίας, και μάλιστα με ποικόλους τρόπους, μερικοί από τους οποίους είναι:

-        * Καθορίζεται ένα ελάχιστο μισθού 625Ευρώ, με βούλα από το κράτος, κάτι το οποίο ανοίγει τον δρόμο για ακόμα μεγαλύτερες μειώσεις στον ιδιωτικό τομέα.

-        *Διάφοροι κερδοσκόποι, θα βρουν ευκαιρία να συμμετέχουν στο πρόγραμμα ως φορείς, αφενός για να στρατεύσουν εργαζόμενους και να κερδίσουν το 5/100, ενώ δεν ξέρουμε τι είδους «κομπίνες» μπορεί να παιχτούν εφόσον αυτοί οι φορείς θα μπορούν να διαχειριστούν το πού και το πώς θα καταρτιστούν οι άνεργοι.

-      * Πολλοί από τους άνεργους, θα χρησιμοποιηθούν σε δημόσιες υπηρεσίες, με αποτέλεσμα να πάρουν τη θέση κάποιου άλλου εργαζόμενου, ο οποίος θα εργαζόταν έχοντας περισσότερα εργασιακά και μισθολογικά οφέλη. Για παράδειγμα, ο Δήμος Νέας Ιωνίας αξιοποιεί το πρόγραμμα για να προσλάβει άνεργους εκπαιδευτικούς, πολλών ειδικοτήτων, ώστε από Σεπτέμβρη να λειτουργεί πρόσθετη διδακτική στήριξη στα σχολεία της πόλης με ευθύνη του δήμου. Επίσης το υπουργείο Εσωτερικών έχει αναγγείλει τη μείωση των προσλήψεων συμβασιούχων στο δημόσιο τομέα στο μισό, σε 25.000 από 50.000 το χρόνο. Αλλο παράδειγμα από τον ευαίσθητο χώρο της Ψυχικής Υγείας: Η διοίκηση του Ψυχιατρικού Νοσοκομείου Αττικής στα πλαίσια του προγράμματος σύναψε συμφωνία με τη ΜΚΟ «ΕΔΡΑ» για την πρόσληψη 114 εργαζομένων προκειμένου να καλυφθούν κάποιες ανάγκες που υπάρχουν στις συγκεκριμένες δομές. Επιπλέον, όλο και αυξάνονται οι δήμοι που υπογράφουν μνημόνια με ΜΚΟ για να μπουν στο πρόγραμμα. Ήδη, στην Αττική και στους Δήμους Αλίμου, Νέας Σμύρνης, Καλλιθέας, Αγίου Δημητρίου, Μοσχάτου, Ταύρου, Βάρης - Βούλας - Βουλιαγμένης έχουν υπογραφεί τέτοιες συμφωνίες. (Πηγή Ριζοσπάστης 6/8/2011, σελ. 24) Υπό αυτήν την έννοια το συγκεκριμένο πρόγραμμα δεν πλήττει την ανεργία, αλλά αντίθετα πλήττει την εργασία.

-       *Ανοίγει ο δρόμος για να αντικατασταθεί σταδιακά από την «κοινωφελή εργασία», το επίδομα ανεργίας, με αποτέλεσμα οι άνεργοι να χρειάζεται να δουλέψουν για χρήματα τα οποία ήδη έχουν πληρώσει μέσα από τα ασφαλιστικά ταμεία τους.

-        * Η όλη δομή του προγράμματος θυμίζει τον τρόπο που λειτουργούν οι επιχειρήσεις που νοικιάζουν εργάτες, ίσως μάλιστα να εξελιχθεί σε κάτι αντίστοιχο, λαμβάνοντας μάλλιστα υπόψη ότι η διαχείριση για το πώς θα διατεθεί το προσωπικό δίδεται σε ιδιώτες(ΜΚΟ).

Λαμβάνοντας υπόψη πως το συγκεκριμένο πρόγραμμα(της κοινωφελούς εργασίας) υποτίθεται αφορά και εστιάζει στους νέους μέχρι 30 ετών, μένει να δούμε τι θα σκαρφιστεί η κυβέρνηση για όλους εκείνους τους εργαζόμενους που θα χάνουν την δουλειά τους στα 50 και στα 60 και που θα τους είναι σχεδόν αδύνατον να ξαναβρούν δουλειά και να φτάσουν την συνταξιοδότηση, εκεί ίσως δούμε και επισήμως τα πρώτα στρατόπεδα εργασίας στην χώρα μας ή ακόμη και τα ινστιτούτα εθελοντικής ευθανασίας.

Εν ενεργεία και εν δυνάμει εργάτες ξυπνήστε επιτέλους και διεκδικήστε τα αυτονόητα, να γίνει η εργασία κοινωνικό αγαθό, να γίνει η κοινωνία μια κοινωνία ισότητας.

Λαγωνικάκης Φραγκίσκος(Poexania)