Μετά
μεγίστης ταραχής για το «δημοκρατικό ατόπημα» στο οποίο προέβη το ΚΚΕ
ανήλθε στο κοινοβουλευτικό βήμα η κυρία υπουργός Παιδείας χτες.
Ποιο ήτο το «ατόπημα»;
Οτι
οι βουλευτές του Κόμματος τόνισαν πως το ΚΚΕ θα στηρίξει με όλες τις
δυνάμεις του την προσπάθεια να μην ψηφιστεί ο νόμος - έκτρωμα για την
Ανώτατη Εκπαίδευση, αλλά και ότι εφόσον ο νόμος ψηφιστεί, το ΚΚΕ θα στηρίξει τον αγώνα να μην εφαρμοστεί στην πράξη.
Η
υπουργός της κυβέρνησης των μνημονίων, των μεσοπρόθεσμων, των δανειακών
συμβάσεων (κ.ο.κ.) εξεμάνη: Ακούς εκεί να λέει το ΚΚΕ ότι τάσσεται υπέρ
της μη εφαρμογής «ψηφισμένων νόμων»! Φρίκη!
Κατ'
αρχάς, καμία θεατρικότητα δεν μπορεί να κρύψει την «αλά καρτ»
αντιμετώπιση που τυγχάνουν οι (αστικοί) νόμοι από τους αστούς πολιτικούς
(τους ίδιους δηλαδή πολιτικούς που ψηφίζουν αυτούς τους νόμους).
Για παράδειγμα:
Υπάρχει νόμος
που υπαγορεύει στις κυβερνήσεις τη χρηματοδότηση των ασφαλιστικών
ταμείων. Δεν εφαρμόζεται, αλλά ουδέποτε η κυρία Διαμαντοπούλου και οι
συν αυτή εξεμάνησαν από τη μη εφαρμογή του.
Υπάρχει νόμος που υπαγορεύει στις κυβερνήσεις καταβολή των χρεών τους στην Τοπική Αυτοδιοίκηση. Δεν εφαρμόζεται.
Υπάρχει νόμος
που απαγορεύει τη φοροδιαφυγή των μεγαλόσχημων (αφού μόνο αυτοί μπορούν
να φοροδιαφεύγουν) και άλλος που απαγορεύει την εισφοροδιαφυγή των
βιομηχάνων, εφοπλιστών, εργοδοτών (αφού μόνο αυτοί μπορούν να
εισφοροδιαφεύγουν). Δεν εφαρμόζονται.
Υπάρχουν δικαστικές αποφάσεις (ντάνες) κατά των καταχρηστικών όρων των τραπεζών εις βάρος των πολιτών. Δεν εφαρμόζονται.
Υπάρχουν διατάξεις
(συνταγματικές, μάλιστα) που υπαγορεύουν την κύρωση διεθνών συμβάσεων
της χώρας, όπως είναι τα μνημόνια, με αυξημένη κοινοβουλευτική
πλειοψηφία και όχι με τον πραξικοπηματικό τρόπο που το διέπραξαν ΠΑΣΟΚ
και ΛΑ.Ο.Σ, στην πρώτη φάση, και το ΠΑΣΟΚ μόνο του, στη δεύτερη φάση.
Δεν εφαρμόζονται.
Συμπέρασμα:
Οι νόμοι όχι μόνο είναι ταξικοί. Ταξική είναι και η εφαρμογή (ή η μη εφαρμογή) τους.
Ζήτημα
δεύτερον και σημαντικότερον: Δεν υπάρχει εκμεταλλευτική - ταξική
κοινωνία, στην οποία οι «από πάνω» να μην αναφωνούν κραδαίνοντας το
μαστίγιο στους «από κάτω»:
«Dura lex sed lex» («σκληρός νόμος, αλλά νόμος»)! «Καλός νόμος ή κακός νόμος, αδιάφορο. Είναι νόμος!»...
*
Ως εκ τούτου, και για όσους δεν κατάλαβαν:
Μη μιλάτε, μην αντιδράτε και κυρίως μην αντιστρατεύεστε «την ευνομίαν και την τάξιν»! Τα πάντα γίνονται διά νόμου.
Απόδειξη:
*
Κόψιμο μισθών - νόμος!
Κόψιμο συντάξεων - νόμος!
Αύξηση 40% στα εισιτήρια - νόμος!
Απολύσεις εργαζομένων - νόμος!
Λεόντειες (κατά τα εισαγγελικά πορίσματα) συμβάσεις για τα διόδια - νόμος!
«Ζήμενς», C4i, Ζέπελιν, Ολυμπιάδα - νόμος («υπέρτατος», μάλιστα)!
Τετραπλασιασμός των έμμεσων φόρων - νόμος!
Εκ περιτροπής «εργασία» και εργασιακή «εφεδρεία» - νόμος!
«Δικαίωμα» συνταξιοδότησης μετά θάνατον - νόμος!
Κλοπή ασφαλιστικών ταμείων - νόμος!
Χαράτσι στα νοσοκομεία - νόμος!
Ρουσφέτια μέσω ΜΚΟ - νόμος!
*
Ιδού περί ποίας «δημοκρατικής ευνομίας» και «δημοκρατικής τάξεως» κόπτεται η κυρία υπουργός.
Ιδού η «λογική» τους περί «νομιμότητας».
Τι γίνεται όμως με εκείνη την έννοια που θέλει να εξετάζει τα ζητήματα (και τους νόμους) σύμφωνα με το εξής κριτήριο:
Τι είναι επωφελές και τι είναι επιβλαβές για τους πολλούς; Εν ολίγοις, τι είναι δίκαιο και τι είναι άδικο;
«Αδιάφορο»
(!), λένε οι δημοκράτες των (πλαστών) κοινοβουλευτικών πλειοψηφιών και
επιμένουν μονότονα: «Είναι νόμιμο»! Δεν αποκλείεται, μάλιστα, να είναι
και «ηθικό»...
***
Είναι πρόδηλο ότι τα κηρύγματά τους περί «νομιμότητας» χάσκουν την ταξική τους αγριότητα, υποκρισία και χρεοκοπία.
Παρεμπιπτόντως:
Ποτέ δεν τους ακούσαμε να καταγγέλλουν κάποια παρανομία με αφορμή ότι
το (δικό τους, το αστικό) Σύνταγμα, ο «πρώτος νόμος» του κράτους,
υπεραμύνεται - στα χαρτιά - της δημόσιας και δωρεάν Υγείας, της δημόσιας
και δωρεάν Παιδείας, του δικαιώματος όλων να έχουν εργασία, της εθνικής
κυριαρχίας, αλλά στην πράξη όλες αυτές οι «πρόνοιες» είναι για το
θεαθήναι, στο πλαίσιο ενός νόμου που η ίδια εκείνη τάξη που διά των
κομμάτων της τον ψήφισε, τον χρειάζεται μόνο ως «κουρελόχαρτο».
*
Οταν,
επομένως, μιλούν περί του «νόμου και της τάξης», εννοούν την καταστολή,
την αυθαιρεσία, την τρομοκρατία ως μεθοδολογία για την επιβολή - με
ισχύ «νόμου» - των συμφερόντων της τάξης τους πάνω στην κοινωνία.
Αλλά, απέναντι σε αυτήν τη «νομιμότητα», δεν υπάρχει
τίποτα πιο νόμιμο,
τίποτα πιο δημοκρατικό,
τίποτα πιο «καθαγιασμένο»
από
τη μαζική, οργανωμένη, δημοκρατική και πλειοψηφική εκ μέρους των λαϊκών
στρωμάτων ανυπακοή, απειθαρχία, απόρριψη, άρνηση και ανατροπή της
πολιτικής τους.
Αυτή είναι η θέση του ΚΚΕ. Η
συγκρότηση ενός μαζικού, οργανωμένου, δημοκρατικού και πλειοψηφικού
εργατικού και λαϊκού κινήματος που καθιστά ανενεργούς και θα πετάξει στα
σκουπίδια τους νόμους τους.
*
Με την άποψη αυτή προφανώς διαφωνεί η κυρία Διαμαντοπούλου.
Ατυχώς γι' αυτήν συμφωνεί ο Ρήγας Φεραίος:
«Οταν - έλεγε - η
Διοίκησις βιάζη, αθετή, καταφρονή τα δίκαια του λαού και δεν εισακούει
τα παράπονά του, το να κάμη τότε ο λαός ή κάθε μέρος του λαού
επανάστασιν, να αρπάζη τα άρματα και να τιμωρήση τους τυράννους του,
είναι (το) πλέον ιερόν από όλα τα δίκαιά του και το πλέον απαραίτητον
από όλα τα χρέη του».
 |
| Σαρλ ντε Moντεσκιέ |
Συμφωνεί, επίσης, ο Μοντεσκιέ - ο δικός «τους» αστός Μοντεσκιέ - όταν έγραφε ότι:
«Δεν υπάρχει σκληρότερη τυραννία από εκείνη που διενεργείται κάτω από τη σκιά των νόμων και τα προσχήματα της Δικαιοσύνης»,
και πρόσθετε ότι
«είναι καλό να εξορκίσουμε τους νόμους πριν βρικολακιάσουν και ξεκινήσουν να πίνουν το αίμα μας».
Μήπως ήρθε η ώρα η κυρία υπουργός να φτιάξει ένα νόμο για να «κάτσει στο σκαμνί» τον Ρήγα και τον Μοντεσκιέ;...
Θα έχετε φυσικά ακούσει την φράση, “η ιστορία γράφεται απο τους νικητές”.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο ότι οι νικητές επιβάλουν μια ιστορία, η οποία είναι γραμένη στα δικά τους μέτρα και σταθμά, έχει δυο κύριους σκοπούς. Αφενός δικαιολογεί την βια η οποία ασκήθηκε προκειμένου να επιβάλουν ή να υπερασπίσουν το σκοπό τους, και αφεταίρου νομιμοποιεί την συνέχιση της. Με λίγα λόγια, αυτού του είδους η ιστορία αποτελεί την αιτιολόγηση και δικαιολόγηση των σκοπών του νικητή.
Σκεφτήκατε ποτέ όμως, τι άλλο γράφεται απο τους νικητές;
Απο τους νικητές γράφονται και οι νόμοι, τι είναι όμως ο νόμος;
Ο νόμος είναι το πλαίσιο αιτιολόγησης της βίας του ισχυρού μέσα σε ενα συγκεκριμένο κοινωνικό περιβάλλον. Οι νόμοι δεν αναφέρονται σε παρελθόντα χρόνο, αφορούν το παρόν, και ορίζουν τον τρόπο συμπεριφοράς των ατόμων(ή και ομάδων) σε εναν, συνήθως κρατικό(χώρα), διακρατικό(διεθνείς ενώσεις), αλλά και τις ίδιες τις σχέσεις μεταξύ κρατών και οντοτήτων.
Οπότε οι νόμοι γράφονται απο ανθρώπους.
Και επιβάλονται απο ανθρώπους, όταν αυτοί έχουν την απαραίτητη δύναμη να τους επιβάλουν.
Άσχετα με το αν υποτίθεται ότι την δικαίωση για τον νόμο την παίρνουν απο τον Θεό, απο την φύση, ή από κάποια φιλοσοφική ιδεολογία, την δυνατότητα για την εφαρμογή τους, τους την δίνει όπως είπα και παραπάνω η δύναμη επιβολής.
Έτσι ακόμα και αν εναν νόμος αδικεί μια πλειοψηφία και ευεργετεί μια συγκεκριμένη μειοψηφία, δεν πρόκειται ποτέ να αλλάξει, αν δεν υπάρχει σύγκρουση δυνάμμεων, που είναι και σύγκρουση συμφερόντων, μεταξύ των δυο αυτών ομάδων. Αν λοιπόν η αδικημένη πλευρά επικρατήσει, θα γράψει αυτή το δικό της νόμο, που θα δικαιώνει τα δικά της συμφέροντα.
Υπο αυτήν την έννοια, οι νόμοι γράφονται απο τους νικητές, και είναι θεσμοί που επιβάλουν την υποκειμενική βούληση των νικητών, απέναντι στην υπόλοιπη ομάδα.
Ας έχουμε λοιπόν υπόψην, ότι το “δίκαιο” που εκφράζει ένας νόμος, είναι καθαρά υποκειμενικό, και εξαρτάται απο την βούληση της ομάδας που τον επιβάλει.
Εξού και ο Μαρξ μιλά για την δικτατορία του προλεταριάτου, την επιβολή του “νόμου” δηλαδή της πλειοψηφικής παραγωγικής ομάδας , που αντλεί δικαίωση απο το ρόλο αυτής της ομάδας στην παραγωγή, και κατ επέκταση στην κοινωνία.
Πρέπει να καταλάβουμε ότι νόμος και δίκαιο είναι δυο διαφορετικές έννοιες, και ότι κάθε νόμος εκφράζει το “δίκαιο” συγκεκριμένων κοινωνικών μορφωμάτων, που σημαίνει ότι για να αξιολογήσουμε ενα νόμο πρέπει να λάβουμε υπόψην το δίκαιο στο οποίο αναφέρεται(ή και σε ποιών το δίκαιο αναφέρεται).
Αυτά τα ολίγα…
Poe
ΑπάντησηΔιαγραφήΣωστα αναφερεσαι στη διαφορα "νομου" και "δικαιου" που φυσικα ειναι δυο διαφορετικες εννοιες και εχουν συζητηθει ηδη απο τα χρονια του Σωκρατη στις διαφωνιες του με τους Σοφιστες.
Ομως καποιοι νεοφιλελευθεροι και οχι μονο, προσπαθουν μεσω της ιδεολογίας τους, που τη χρησιμοποιουν σαν ...λαστιχο (για να φτασει εκει που θελουν να φτασει) και επιχειρουν να μας πεισουν οτι μονο αυτοι ως ταξη και ιδεολογια νομιμοποιουνται λογω της σχεσης τους με την εξουσια να περνουν ο τι νομοσχεδια θελουν και με οποιοδηποτε θεμιτο, ή αθεμιτο τροπο.
Σημερα μαλιστα διαβαζα, στο blog της φιλης cynical, τη σωστη της διαπιστωση οτι εφ οσον οι νεοφιλελευθεροι θεωρουν οτι "οι αγορές πληρούν τους όρους της λογικής, της ηθικής και της δικαιοσύνης" ειναι κατι που χρησιμοποιουν σχεδον σε ολους τους τομεις, Παιδεια, Υγεια , κ.α, με σκοπο να τα κανουν ελκυστικα ως προϊοντα προς εκμεταλλευση, αδιαφορωντας αν ετσι καταργουν δικαιωματα και ελευθεριες του λαου.
Έτσι, ας μη τους φαινεται περιεργο που το ΚΚΕ δηλωνει..ανυπακοη και λεει οτι ''θα στηρίξει με όλες τις δυνάμεις του την προσπάθεια να μην ψηφιστεί ο νόμος - έκτρωμα για την Ανώτατη Εκπαίδευση, αλλά και ότι εφόσον ο νόμος ψηφιστεί, το ΚΚΕ θα στηρίξει τον αγώνα να μην εφαρμοστεί στην πράξημειοψηφία''.
Eμενα παντως θα μου φαινοταν περιεγο, αν δεν δηλωναν κατι τετοιο...
Φυσικα και προκειται για ξεκαθαρη σύγκρουση συμφεροντων και δεν θα θελαμε τιποτα λιγοτερο! :)
Αναθεωρω λίγο το σχόλιο μου και εκεί που λέει
ΑπάντησηΔιαγραφή"Οπότε οι νόμοι γράφονται απο ανθρώπους.
Και επιβάλονται απο ανθρώπους, όταν αυτοί έχουν την απαραίτητη δύναμη να τους επιβάλουν."
Το μετατρέπω σε
Οπότε οι νόμοι γράφονται απο ανθρώπους.
Και επιβάλονται απο ανθρώπους, όταν αυτοί έχουν την απαραίτητη δύναμη και τη βούληση να τους επιβάλουν.
Διότι ο λαός έχει την δύναμη, αλλά δυστυχώς δεν εχει ακόμα την βούληση.
Είχα διαβάσει πριν κάποια χρόνια σε ένα βιβλίο του Στρίντμπεργκ (αν δεν κάνω λάθος) μία καλή αιτιολόγηση ενάντια στο «Dura lex sed lex». Ελεγε λοιπόν πως "εάν σεβόμαστε όλους τους νόμους που έχουμε, δεν θα μπορούσαμε ποτέ να αποκτήσουμε καλύτερους..."
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό ακόμη και από την αστοδημοκρατική σκοπιά του ζητήματος, που οι ίδιοι οι κυβερνώντες μας την επικαλούνται συχνά-πυκνά όταν είναι να πάρουν αντεργατικά μέτρα, π.χ. "αφού έτσι και αλλιώς η ημιαπασχόληση εφαρμόζεται εκτεταμένα (εδώ ξεχνάνε το παντελώς παράνομα), ας την νομιμοποιήσουμε για να υπάρξει κάποιος έλεγχος, να μπουν κάποιοι κανόνες" για να θυμηθώ και κάτι πολύ χοντρό. Οταν δηλαδή οι αστοί παρανομούν εκτεταμένα, δεν πάμε να επιβάλουμε τον νόμο, αλλά απλώς τον αλλάζουμε για να μην έχουν πρόβλημα.
Φαντάζεστε την ίδια επιχειρηματολογία για τις ληστείες τραπεζών π.χ.;
Να επιτρέπονται, αλλά μόνο μέχρι ενός ποσού, αφού έτσι και αλλιώς γίνονται "εκτεταμένα";
Ε, όσο παράλογο θα ήταν το δεύτερο, είναι και το πρώτο, αλλά κανείς δεν τους το τρίβει στα μούτρα!
Poe
ΑπάντησηΔιαγραφήΣωστα, οσο για το θεμα της βουλησης, κατι θα πρεπει να γινει και πολυ συντομα μαλλον, ωστε να αποκτησει ο κοσμος εμπιστοσυνη στις δυναμεις του!
Παντως υπαρχουν πολλοι λογοι που κατι τετοιο δεν εχει γινει ακομα! Υπαρχει εκτος των αλλων και μια πολιτικη ανωριμοτητα στην Ελλαδα οπου η πλειοψηφια του κοσμου θεωρει ακομα οτι για οποιαδηποτε συναλλαγη με το κρατος χρειαζεται να βαλουν μεσον και να εχουν..''μπαρμπα στη Κορωνη''!
Φυσικα και το κρατος εχει ευθυνη για ολα, μη σου πω και μεγαλυτερη, αλλα τουλαχιστον αυτοι εχουν να ωφεληθουν απο τη χρονια (και επιμελως καλλιεργουμενη απο αυτους), τακτικη του.. οσφυοκαμπτισμου, ενω η χωρα τι τελικα κερδισε ολα αυτα τα χρονια;
Τις εντυπώσεις, δεν πήραμε Euro, δεν πήραμε Ολυμπιακούς αγώνες; Εξυψώθηκε η χώρα στα ουράνια και οι πολίτες της στο πυρ το κατώτερο.
ΑπάντησηΔιαγραφήTRASH
ΑπάντησηΔιαγραφήAκριβως.
O Στρίντμπεργκ ειχε επισης πει οτι ''οι νόμοι είναι μια εφεύρεση της ανώτερης τάξης, ώστε, με το λεγόμενο νομικό τρόπο, να μην αφήνει τις κατώτερες τάξεις να σηκώνουν κεφάλι'', ενω ενας απο τους πιο αγαπημενους μου συγγραφεις, ο Γερμανος Εσσε, ειπε οτι ''Ειναι δυνατό κάποιος να μην έχει παραβιάσει ποτέ ούτε έναν νόμο, και παρ' όλα αυτά να είναι παλιάνθρωπος'' και πιστευω να συμφωνεις; :-)
Η χώρα πάντως γενικά, είτε την δουμε απο την σκοπια του τοπικου κεφαλαίου(που δεν το συμπονάμε ούτε το συμπαθούμε), είτε απο την σκοπιά του λαου, μόνο έχασε, αφού εγινε βαθυα διείσδηση των διεθνών μονοπωλίων και χωρίς βαζελίνη.
ΑπάντησηΔιαγραφήpoe
ΑπάντησηΔιαγραφή(Δε σε ..προλαβαινω βρε poe!) ;)
Mπα ποιες καλες εντυπωσεις, ολα για τα ματια..
Δεν ειδες τι ελεγαν οι ...φιλοι μας οι Γερμανοι για τους.. ''τεμπεληδες Ελληνες'', oλο το χρονο; Τελικα μας τη κολλησαν τη ρετσινια, κι ας εργαζονται αυτοι λιγοτερο, τελικα! :(
Μιλαμε για πολυ ...hard core xxx καταστασεις δλδ, αστα! :PP
ΑπάντησηΔιαγραφήΠροφανώς για την κα. (sic) Διαμαντοπούλου και τους άλλους εκπροσώπους της πλουτοκρατίας, ισχύει το "νόμος είναι το δίκιο του ... καπιταλιστή" !!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο να μιλήσει κανείς σοβαρά με δαύτους, να τους πει δηλαδή ότι η κίνηση της κοινωνίας (άρα και οι νόμοι που υπάρχουν) γίνεται με την άρνηση εφαρμογής κάποιων ξεπερασμένων ή και άδικων αποφάσεων, προηγούμενων νόμων, μάλλον είναι χάσιμο χρόνου !
Να τους πει ότι το κόμμα τους (κυρίως) άλλα λέει προεκλογικά και άλλα κάνει μετεκλογικά, χρόνια τώρα, θα φανεί "φωνή βοούσα εν τη ερήμω".
Ότι το ΠΑΣΟΚ είναι το κόμμα εκείνο που έχει γράψει στα παλιά του υποδήματα ακόμα και το Σύνταγμα (όπως τότε που έδινε τη γη μας στους ΝΑΤΟϊκούς εγληματίες του πολέμου στη Γιουγκοσλαβία χωρίς απόφαση της Βουλής, ή την ψήφιση των Μνημονίων όχι με αυξημένη πλειοψηφία) το ξέρει όλος ο κόσμος εκτός ίσως της κας (sic) Διαμαντοπούλου !!!
Νομίζω ότι η υποκρισία των πασόκων (όπως και άλλων) έχει πλέον πιάσει ... ταβάνι !
Και, μάλλον, ήρθε η ώρα να αρχίσουμε να τους αντιμετωπίζουμε όπως τους αξίζει !
Με πλήρη απαξίωση !
Οταν ακους "ΤΑΞΗ" ανθρωπινο κρεας μυριζει. Μια νομοθεσια εντελος αχρηστη για τις εξουσιες,θα 'τανε αληθινη σωτηρια. Οδυσσεας Ελυτης.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟκ, καλώς, εμείς πλέον δεν μπορούμε να καραφλιάσουμε περισσότερο με την υποκρισία και την ψευτιά του Πανάθλιου Σαβουροειδούς Κινήματος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι γίνεται όμως με το θέμα της τακτικής στην ενημέρωση;
Ένα σωρό κόσμος συμφωνεί με το νομοσχέδιο και χαίρεται με την άρση του ασύλου. Ένα σωρό κόσμος συγχέει προβοκάτορες, φοιτητές, κουκουλοφόρους, απεργούς και λοιπούς σε ένα τσουβάλι.
Λέει, το Έθνος, ήθελαν κατάργηση του ασύλου το 81%:
http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=22767&subid=2&pubid=63211257
Θα μου πείς είναι μια ακόμα ύποπτη στατιστική...
...αλλά..
Τι λέτε;
Προς ALEX.Ας υποθεσουμε πως δεν ειναι υποπτη στατιστικη τοτε μπορουν να βγουν πολλα συμπερασματα.1)Αξιος ο μισθος τον διαφορων μπαχαλακιδων ολα τα τελευταια χρονια.2)Οι κοινη γνωμη εχει σαν μονο κριτηριο για την διαμορφωση τις αποψης του τα ΜΜΕ.3)Για τον ευτελισμο του ασυλου εχουν τεραστια ευθυνη συγκεκριμενοι πολιτικοι χωροι που δρουν μεσα στα πανεπιστημια οπως επισεις και οι ποιο πολλοι πρυτανεις.4)Το ασυλο αφοραΠΡΩΤΑ τα πανεπιστημια και αυτοι επρεπε να ρωτηθουνΠΡΩΤΑ στο γκαλοπ,κι ΜΕΤΑ την κυρα Μαρικα απ' τα Σουρμενα για να καταστει αξιοπιστο.6)Το συμπερασμα ειναι πως ο λαος δε ξερει τι εστι ασυλο στα πανεπιστημια,ειναι "αμοφωτος" και θεωρει παντογνωστες του Πρωτοσαλτιδες,Πρετεντεριδες,Καψηδολυριτζιδες κλπ.θα θεωρει το νομινον= ηθικον.Σκοπιμα αναφερθικα στον Ελυτη γαιτι δεν ηταν κομμουνιστης.Ας ακουγαν τουλαχιστον αυτον.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυμφωνώ σε όλα όσα λες Botsoglu kostas, όμως και πάλι η ερώτησή μου παραμένει;
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι κάνουμε; Ποια είναι η τακτική; Δε φτάνει να λέμε ανυπακοή και αντίρρηση.
Δε λεμε μονο αυτο συντροφε,μιλαμε και αγωνα με προοπτικη ανατροπης,για μαζικοποιηση των σωματιων,ανατροπη απο τα κατω του συσχετισμου δυναμης,Εκει ριχνει τωρα το βαρος το ΚΚΕ.Εμεις τωρα ας κανουμε το δικο μας χρεος ο καθενας απ'το δικοτου μετεριζι,αν κανουμε αυτο να εισαι σιγουρος πως πολλα θα αλλαξουν.Φιλικα προς ALEX.
ΑπάντησηΔιαγραφήΈπεσα τυχαία στο κανάλι της Βουλής στην ομιλία του Παφίλη και είναι αλήθεια πως ήταν πειστικός και σταθερός στην απάντησή του στις μπουρδολογίες της Διαμαντοπούλου.
ΑπάντησηΔιαγραφή