Είναι κρίμα που μετά από τόσο καιρό που έχω σταματήσει να γράφω στο blog θα γράψω για αυτό το θέμα, μιας και υπάρχουν πολύ σοβαρότερες εξελίξεις.Ακολουθούν αποσπάσματα από άρθρο στο ciaοant1. Τα αναδημοσιεύουμε χωρίς άλλο δικό μας σχολιασμό (παρά τις επί μέρους αντιρρήσεις μας σε κάποια σημεία), μια και είναι ενδεικτικά για την χαλιναγώγηση της "αριστεράς" από την αστική ιδεολογία και μάλιστα απροκάλυπτα. Θα μπορούσε να έχει και τίτλο "όταν οι εισαγγελείς της τυποεκδοτικής στηρίζουν οικονομικά τον αστικό τύπο".
Έλα όμως που την ίδια ώρα που ο αντίπαλος επιτίθεται όλο και πιο μανιασμένα, η αριστερά φαίνεται ολοένα και πιο αδύναμη...
Σήμερα λοιπόν μπήκα λίγο στο facebook, και "έπαθα πλάκα", καθώς πάνω από το 50% των αναρτήσεων που είδα από τους φίλους μου εκεί ήταν...για την "Ελευθεροτυπία των Συντακτών" που κυκλοφόρησε σήμερα.
...
Ε τώρα κάποιοι από αυτούς τους ίδιους ανθρώπους που με κατηγορούσαν ως..."πουλημένο" επειδή ζητούσα να στηρίξουν οικονομικά την προσπάθεια του "Βαθύ Κόκκινο" (που παραδέχονταν από μόνοι τους ότι ήταν πολύ ανώτερη από τη γραμμή της "Ελευθεροτυπίας" η οποία εδώ και χρόνια ήταν ΠΟΛΥ κατώτερη των περιστάσεων), βγαίνουν να στηρίζουν οικονομικά...την Ελευθεροτυπία!!!
Ρώτησα έναν από αυτούς μάλιστα, και μου απάντησε ότι η "Ελευθεροτυπία" είναι θεσμός και γράφουν σε αυτή επαγγελματίες, άρα...πρέπει να τη στηρίξουμε (?!), ενώ το "Βαθύ Κόκκινο" είναι μια κομμουνιστική προσπάθεια, άρα...δεν πρέπει να τη στηρίξουμε οικονομικά (?!), για να μη γίνει επαγγελματική προσπάθεια σαν την Ελευθεροτυπία'.
Με κάτι τέτοια εννοείται ότι δεν υπάρχει καμία σοβαρή ελπίδα για το κίνημα - Αν είναι να αφήνεις τους συντρόφους που έχουν να προσφέρουν χωρίς πόρους (λες και αυτοί δεν χρειάζονται να τρώνε ένα πιάτο φαί), και δίνεις πόρους στην (κεντροαριστερή και αν) Ελευθεροτυπία, τότε ζήτω που καήκαμε.
...
Το πρόβλημα είναι ότι οι συντάκτες της "Ελευθεροτυπίας" αυτοπαρουσιάζονται λες και είναι οι #1 πολέμιοι του "τέρατος του μνημονίου" ή κάτι τέτοιο τέλος πάντων (δες το σκίτσο που κυκλοφόρησαν). Έλα όμως που δεν είναι. Και αυτό έχει φανεί εδώ και καιρό. Και φαίνεται και στο σημερινό φύλλο, όπου φιγουράρει στην πρώτη σελίδα...ο Σαββόπουλος, που τον επέλεξαν για να του πάρουν "αποκλειστική συνέντευξη" στο πρώτο τους φύλλο, προκειμένου να μας δώσουν το "μάχιμο" (?) ιδεολογικό στίγμα τους.
Πριν λίγο καιρό, όταν η "Ελευθεροτυπία" είχε βάλει λουκέτο, ο "Πιτσιρίκος" είχε πει, έστω και με άσχημο τρόπο, ότι δεν είναι όλοι οι συντάκτες της "Ελευθεροτυπίας" τόσο καλοί όσο παρουσιάζονται. Έχει δίκιο - κάποιοι από αυτούς είναι υπερτιμημένοι. Δεν έχω κάτι εναντίον των ανθρώπων - και θεωρώ πολύ καλή την πρωτοβουλία τους να κυκλοφορήσουν μόνοι τους μια εφημερίδα. Δε μου αρέσει όμως να προβάλλεται η εφημερίδα αυτή ως..."ο Μέσι ή ο Ρονάλντο της ενημέρωσης", όταν είναι ξεκάθαρο ότι...δεν είναι και τόοοοσο καλή.
Αν δεν λεγόταν "Ελευθεροτυπία", θα γινόταν άραγε τόσος ντόρος για μια εφημερίδα που ξεκινά την κυκλοφορία της με συνέντευξη...του Σαββόπουλου; Μάλλον όχι. Αλλά αφού είναι η "Ελευθεροτυπία", οι αριστεροί τη στηρίζουν χωρίς το παραμικρό μάλιστα παράπονο/κριτική. Μου θυμίζει ένα φίλο που είχα μικρός, και δεν του άρεσαν κάτι αθλητικά παπούτσια που του είχε πάρει ο πατέρας του γιατί του πήγαιναν μεγάλα, αλλά μόλις διαπίστωσε ότι ήταν Nike, "του άρεσαν" και δήλωνε κατενθουσιασμένος (διότι η Nike ήταν φίρμα). Κάπως έτσι και εδώ - η "φίρμα" φαίνεται να είναι πιο σημαντική από το περιεχόμενο.
Το ότι οι δημοσιογράφοι κυκλοφορούν μια εφημερίδα μόνοι τους, χωρίς αφεντικό, δε σημαίνει απαραίτητα ότι το περιεχόμενο της εφημερίδας είναι "καλό" ή "κακό". Η κίνηση να προχωρήσουν μόνοι τους είναι θετική, αλλά αν το περιεχόμενο δεν είναι και τόσο καλό, εκτίθονται και οι ίδιοι (διότι προβάλλονται ως φοβεροί και τρομεροί), αλλά και όσοι αναγνώστες που τους στηρίζουν τυφλά. Και καλά οι δημοσιογράφοι, αυτοί "λογικό" είναι να αυτοπροβάλλονται. Αλλά αυτοί οι αναγνώστες που έχουν γεμίσει το facebook με ενθουσιώδη μηνύματα για την "καταπληκτική εφημερίδα των συντακτών" δείχνουν τη γύμνια τους, διότι απλούστατα μια εφημερίδα με περιεχόμενο του στιλ "διαβάστε μια συνέντευξη του Σαββόπουλου" απλά δεν είναι και τόσο καλή όσο ισχυρίζονται.
Διάβασα στο facebook και πολλά "συναισθηματικά" σχόλια από τον "μέσο αριστερό", που είχε μεγαλώσει με Ελευθεροτυπία, και νοσταλγεί τις "παλιές καλές μέρες", και γι' αυτό κάνει και τα στραβά μάτια πχ στο διωγμό της στήλης του "Ιού", αλλά και στη διαρκή "πτώση του επιπέδου" εδώ και χρόνια. Η "Ελευθεροτυπία" είχε καταντήσει σκιά του εαυτού της, και ειδικά σε μια συγκυρία όπως αυτή, είναι πολύ πίσω.
...Αλλά τι θα γίνει με τον επόμενο που έχει κάποιες στοιχειώδης έστω γνώσεις/ικανότητες/ταλέντο και όρεξη για να γράψει 2-3 σοβαρά πράγματα για το κομμουνιστικό κίνημα (όχι για την κεντροαριστερά), αλλά δεν έχει κονέ με κομματικούς μηχανισμούς ή δημοσιογράφους-"θεσμούς"; Ούτε αυτόν θα τον στηρίξετε;
Διαβάστε λοιπόν την "Ελευθεροτυπία" με τη συνέντευξη του Σαββόπουλου και άλλων τέτοιων "προσωπικοτήτων-θεσμών". Αυτούς στηρίζετε, αυτούς θα έχετε.
ΕνημέρωσηΒλέπε ακόμη:
Lenin reloaded: οι εργαζόμενοι
Αν η Ελευθεροτυπία συνεχίσει να κυκλοφορεί, καθημερινά, προτείνω να σταματήσει να βγαίνει ο Ριζοσπάστης. Εκατό χρόνια τώρα, και ούτε μία γυμνή κοπέλα... Εκεί, κολλημένοι, "η εργατική τάξη", "ο ταξικός αγώνας", "οι ιμπεριαλιστές", και άλλα γραφικά...
ΑπάντησηΔιαγραφήΕ, και αν κάτι τους ξεφύγει, έχουμε και την Αυγή. Και τα Νέα, ακόμα, εντάξει, δεν είναι και για πέταμα.
"...διαρκή "πτώση του επιπέδου" εδώ και χρόνια."
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν είναι έτσι.
Εκτός κι αν κάποιοι θεωρούν ότι η Ελευθεροτυπία είχε "επίπεδο" όταν στήριζε τους πασόκους "ελέγχοντας" την εξουσία. Κατ' εμέ το επίπεδο της Ελευθεροτυπίας είχε καλυτερεύσει τα τελευταία χρόνια. Ήταν η μοναδική αστική εφημερίδα που μπορούσες να την διαβάσεις. Η σύγκριση γίνεται φυσικά με την προηγούμενη Ελευθεροτυπία (η οποία δεν διαβαζόταν με τίποτε στις εποχές της "δόξας" της, και όχι τυχαία κατ' εμέ) κι όχι με το Πριν ή το Ριζοσπάστη κλπ.
«Η "Ελευθεροτυπία" είναι θεσμός»! Αμετροέπεια. Η «Ελευθεροτυφλία» ήταν, κατά τη γνώμη μου, ανέκαθεν η πιο επικίνδυνα και ύπουλα αντικομμουνιστική εφημερίδα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔιάβαζα την Ε σχεδόν κάθε Κυριακή.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπό τότε που η Τεγοπούλου έδιωξε την ομάδα του "Ιού" (που "την έψαχνε" παραπάνω) και διαβάζοντας απόψεις σαν της Κύρας Αδάμ και άλλων που ήταν το δεξιό αντίβαρο στις διάφορες "αριστερές φωνές", έπαψα να την αγοράζω.
Η Ε κατά τη γνώμη μου κατάντησε σαν την Libération την εφημερίδα του Jean-Paul Sartre και του απόηχου του γαλλικου Μάη. Μόνο που την τελευταία την αγόρασε μεγάλος εκδοτικός οίκος στη Γαλλία (βλέπε: de Rothschild) και οι εργαζόμενοι γλύτωσαν τη δουλίτσα τους.
Όχι όμως ρε μάγκες και θεσμός η Ε! Δηλαδή ο Ρ, τι είναι τότε; Τουλάχιστον ο τελευταίος δεν κατέληξε Humanite!
Η ελευθεροτυπια ειναι οντος κατι πολυ παραπανω και απο θεσμος , και αυτη η φυλλαδα χρονια τωρα τον καπιλευτικε και εξακολουθη με τον καλητερο τροπο,ειναι αυτο που λεμε τα σηγανα ποταμια να φοβασε
ΑπάντησηΔιαγραφήΣταθμοί στην ιστορία της "Ε":
ΑπάντησηΔιαγραφή-Η εφημερίδα που δημοσίευε τις προκυρήξεις της 17Ν
("στηρίζουμε την αλλαγή-ελέγχουμε την εξουσία")
-Η εφημερίδα που έβγαλε στην φόρα το σκάνδαλο Κοσκωτά.
("στηρίζουμε την κάθαρση-ελέγχουμε την εξουσία")
-Η εφημερίδα που λανσάρισε την υποστήριξη του ιμπεριαλισμού σαν "αριστερή" άποψη.
("απογευματινή αδέσμευτη εφημερίδα")