Το μαντρί

(Aναδημοσιευση Cogito ergo sum)

''Χτες την γλίτωσα. Ομολογώ ότι περίμενα αντιδράσεις για το "χώσιμο" στον ΣυΡιζΑ αλλά, τελικά, δεν άνοιξε ρουθούνι. Κι επειδή δεν είναι να δώσεις θάρρος στον χωριάτη, συνεχίζω.

Ο πρόεδρος της εν αναμονή "αριστεράς", σε πρόσφατη αποστροφή του, χαρακτήρισε τα συγκυβερνώντα κόμματα ως "μερκελιστές". Παράλληλα, τόσο ο ΣυΡιζΑ όσο και άλλα κοινοβουλευτικά κόμματα (Ανεξάρτητοι Έλληνες, Χρυσή Αυγή) αλλά και διάφορα ο-θεός-να-τα-κάνει κινήματα (τύπου Σπίθας, Πλατείας κλπ) διατυμπανίζουν την άποψη ότι η Ελλάδα βρίσκεται υπό κατοχή, ότι οι κυβερνώντες είναι υποτελείς στους ξένους, ότι στην εξουσία τής χώρας βρίσκονται σύγχρονοι Τσολάκογλου και Ράλληδες, ότι η Γερμανία οικοδομεί το Δ' Ράιχ και επιχειρεί να υποδουλώσει την Ευρώπη με όπλο την οικονομία κλπ.

Είναι γεγονός ότι τα παραπάνω ιδεολογήματα έχουν γίνει καραμέλλα όχι μόνο στις καφετέριες και τις παρέες αλλά και στην συντριπτική μερίδα τού αντιπολιτευόμενου (και όχι μόνο) τύπου. Με κάποιον περίεργο τρόπο, η παλινωδούσα ελληνική κοινωνία έχει χωριστεί σε δυο στρατόπεδα: στους "αντιμνημονιακούς" και στους -κατά Τσίπρα- "μερκελιστές". Κι επειδή οι πρώτοι συνιστούν την συντριπτική πλειοψηφία, ας πούμε (λέω: ας πούμε) ότι συμφωνούμε με δαύτους. Συμφωνούμε και δεχόμαστε τα περί υποτέλειας, κατοχής κλπ. Εν τάξει ως εδώ; Ας πάμε παρακάτω, λοιπόν.

Όλοι οι παραπάνω (ή, έστω, σχεδόν όλοι) δηλώνουν προσηλωμένοι στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ανατριχιάζουν όταν σκέφτονται το ενδεχόμενο να βγει η χώρα από την ευρωζώνη και οραματίζονται ένα καλύτερο αύριο πάντοτε μέσα στο ευρωπαϊκό μαντρί. Εδώ είναι που μπλοκάρει η λογική μου. Μήπως δεν είναι η Γερμανία που, μαζί με τους δορυφόρους της (Ολλανδία, Αυστρία κλπ) διαφεντεύει την Ευρωπαϊκή Ένωση και την ευρωζώνη; Αυτή, η ίδια Γερμανία που οικοδομεί το Δ' Ράιχ; Αυτή που θέλει να υποδουλώσει την Ευρώπη; Αυτή στην οποία υποκλίνονται οι προσκυνημένοι κυβερνήτες μας; Αυτή δεν είναι ο λύκος που βρίσκεται μέσα στο μαντρί και απειλεί τα πρόβατα; Αυτή είναι.

Κι εμείς, δηλαδή, τί ακριβώς επιθυμούμε όταν φωνάζουμε ότι η θέση μας είναι στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στην ευρωζώνη; Να παραμείνουμε στο μαντρί μαζί με τον λύκο; Μάλιστα. Ελπίζοντας σε τί ακριβώς; Να αλλάξουμε τον λύκο; Αυτό το ξέρει κι η κουτσή Μαρία πως δεν γίνεται, ο λύκος μόνο τρίχα αλλάζει, όχι γνώμη. Μήπως να τον εξημερώσουμε; Εδώ γελάμε (πότε εξημερώθηκε το κεφάλαιο που θα εξημερωθεί τώρα;). Μήπως να συνεργαστούμε όλα τα ευρω-πρόβατα και να τον εξοντώσουμε; Αυτό ακούγεται ενδιαφέρον. Το ζήτημα είναι τι θα γίνει μετά την εξόντωση του λύκου. Διότι είναι δεδομένο ότι υπάρχουν κάμποσα λυκόπουλα έτοιμα να τον διαδεχτούν. Δύσκολα πράγματα... Αλήθεια, την περίπτωση να φύγουμε τελείως από το μαντρί γιατί δεν την σκεφτόμαστε;

Συνεχίζουμε. Μπροστά στον γερμανό "κατακτητή", πέφτει στο τραπέζι και η συζήτηση για αποδέσμευση από τον γερμανικό παράγοντα. Ο Τσίπρας π.χ. λιγουρεύεται την πολιτική Ομπάμα. Κάποιοι άλλοι επιζητούν προσεταιρισμό των ρώσων ή των αράβων. Κάποιοι τρίτοι βλέπουν ως την Κίνα και την Ινδία. Και κάποιοι από δίπλα κόπτονται υπέρ της στενώτερης συνεργασίας των χωρών τού νότου. Μάλιστα. Δηλαδή, το ξεπούλημα του Πειραιά στην Cosco δεν συνιστά εθνική μειοδοσία επειδή δόθηκε σε κινέζους κι όχι σε γερμανούς; Ή μπας και πρέπει να νοιώσω εθνικά περήφανος αν αύριο εκχωρήσουμε τα πετρέλαιά μας στην γαλλική Total ή στην ισπανική Repsol επειδή θα πρόκειται για μονοπώλια τού ευρωπαϊκού νότου κι όχι για την μισητή ολλανδική Shell; Ωραία! Ρε σεις, τα θέλετε και τα λέτε ή σας ξεφεύγουν;

Αα τελειώνουμε με το παραμύθι. Ούτε πρόβλημα υποτέλειας υπάρχει, ούτε πρόβλημα κατοχής. Μέσα στο διεθνές καπιταλιστικό δοβλέτι, κάθε αστική εξουσία κάνει ό,τι μπορεί για να εξυπηρετήσει τις ανάγκες τού κεφαλαίου. Δεν χρειάζεται να την πολυζορίσεις για να ξεπουληθεί αφού είναι στην φύση της να είναι ξεπουλημένη. Δεν χρειάζεται να την πολυπιέσεις για να ξεζουμίσει τους εργαζόμενους αφού ο λόγος ύπαρξής της είναι να βοηθάει στην αύξηση κερδοφορίας τού κεφαλαίου. Δεν είναι υποτελής σε κανέναν ξένο: το κεφάλαιο δεν έχει πατρίδα.

Το πρόβλημα είναι απλό: δεν μπορείς να κάνεις ισότιμο αλισβερίσι με άλλες καπιταλιστικές χώρες επειδή η ανισομετρία αποτελεί χαρακτηριστικό γνώρισμα του καπιταλισμού. Με απλά λόγια: όσο κι αν θες να παριστάνεις τον ίσο με κάποιους ευρωσυνεταίρους σου, πάντοτε θα βρίσκεσαι σε υποδεέστερη θέση από κάποιους και -ίσως- σε καλύτερη από κάποιους άλλους. Δηλαδή, πάντοτε θα υπάρχει κάποιος λύκος που θα θέλει να σε κατασπαράξει, όσο κι αν εσύ, με την σειρά σου, γίνεσαι λύκος για κάποια άλλα αρνιά. Στον καπιταλισμό, μείγμα διαχείρισης όπου όλοι θα είμαστε ίσοι δεν υπάρχει. Τόσο απλό.


ΥΓ: Σκέφτομαι εκείνο το "φονιάδες των λαών, αμερικάνοι" ή εκείνο το "γιάνκις γκόου χόουμ" και τα σχετικά, καθώς ακούω τον Τσίπρα να θαυμάζει τον Ομπάμα.... Μπρρρρ! Ανατριχίλα! ''