17 Αυγ 2011

Μερικές διόλου ευχάριστες σκέψεις



Με όλα αυτά που συμβαίνουν τον τελευταίο καιρό στην Ευρώπη(και όχι μόνο),  από την χώρα μας μέχρι και την Ισπανία, και σε όλους τους ενδιάμεσους σταθμούς, καταλαβαίνει κανείς ότι βρισκόμαστε στο κατώφλι μιας κατάστασης η οποία δεν θα μπορεί για πολύ καιρό ακόμα να είναι ελεγχόμενη. Από την μία έχουμε τις «αγορές» και από την άλλη έχουμε τον λαό, τους δυο δηλαδή διακριτούς πόλους του καπιταλιστικού συστήματος παραγωγής. Παρατηρώντας λοιπόν όλα αυτά, δεν μπορούμε παρά να παραδεχθούμε, ότι αρχίζει να δημιουργείται μια κατάσταση που οι αντιθέσεις μεταξύ των αγορών, αλλά και οι αντιθέσεις μεταξύ του κόσμου του κεφαλαίου και του λαού, γίνονται ολοένα και πιο έντονες και οι μεταξύ τους σχέσεις ολοένα και πιο συγκρουσιακές.


Τόσο ο κόσμος του κεφαλαίου, όσο και ο λαός(άσχετα αν ακόμα δεν του έχει γίνει συνείδηση), αρχίζουν και οι δυο να ξύνουν τα μολύβια τους έτοιμοι να τα χρησιμοποιήσουν ως επιθετικά όπλα. Είναι βέβαια ακόμη νωρίς και ο κόσμος του κεφαλαίου δείχνει να έχει το πάνω χέρι και να χρησιμοποιεί τον λαό ως μοχλό στις ενδοιμπριαλιστικές του αντιθέσεις, όμως τα πράγματα γρήγορα αλλάζουν. Έτσι λοιπόν οι ισχυρές πιέσεις που ασκούν στον κόσμο της εργασίας, η αδυναμία τους όχι απλά να δώσουν διέξοδο στα προβλήματα των εργατών αλλά να τους οδηγούν συνέχεια σε αδιέξοδα και η εκπληκτική αποθράσυνσή τους, δείχνουν να ευνοούν την ριζοσπαστικοποίηση της συνείδησης του κόσμου. 


Οι αντιδράσεις έχουν ήδη αρχίσει να γίνονται μαζικές και τα πνεύματα να οξύνονται, μπορεί μεν από την πλευρά του λαού αυτό να μοιάζει με ξέσπασμα οργής ή φωνή διαμαρτυρίας, όμως τα συνεχή μαστιγώματα που δέχεται και η ενίσχυση των μέτρων καταστολής σε συνδυασμό με τα μυριάδες αδιέξοδα θα τον κάνουν αργά ή γρήγορα(και στην προκειμένη περίπτωση δεν ισχύει το ποτέ δεν είναι αργά) να συνειδητοποιήσει δυο πράγματα. Το ένα είναι το «ή τους αλλάζουμε ή μας βουλιάζουνε»[1] και το δεύτερο είναι ότι «δεν θα εγκαταλείψουν τον θρόνο τους απλά και μόνο επειδή τους το ζητάμε ή επειδή ρίχνουμε που και που καμιά μολότοφ στα όργανα της «τάξης», που αποτελούν και την φυσική τους ασπίδα»


Από την πλευρά τους οι πλουτοκράτες, με αφορμή και αιτία την βαθιά οικονομική κρίση, που οξύνει τους μεταξύ τους ανταγωνισμούς και αυξάνει την δυσαρέσκεια του λαού, δεν το έχουν και πολύ να μας βυθίσουν ακόμα και σε πόλεμο προκειμένου να ξεκαθαρίσει το τοπίο και να μηδενίσουν τα κοντέρ, για να υπάρχει και πάλι «ανάπτυξη». Τα πράγματα φυσικά είναι ακόμα ρευστά, αλλά σε κάθε περίπτωση καλό θα είναι να το έχουμε και αυτό στο πίσω μέρος του μυαλού μας.


Και επειδή εμένα τελευταία δεν είναι στο πίσω αλλά στο μπροστά μέρος του μυαλού μου το ενδεχόμενο του πολέμου, θα μοιραστώ μαζί σας μερικές σκέψεις πάνω σε αυτό. Αν και στην εποχή μας δεν έχουν εξαλειφθεί οι πυρήνες μαρξιστικής/λενινιστικής σκέψης και τα κομμουνιστικά κόμματα, σίγουρα οι θεωρίες αυτές δεν δείχνουν να είναι τόσο δημοφιλής και να έχουν τέτοια απήχηση στον λαό, όπως είχαν κατά την περίοδο γύρω από τον πρώτο, αλλά και την περίοδο γύρω από τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο.  Οι δυο ιμπεριαλιστικοί παγκόσμιοι πόλεμοι του παρελθόντος και τα δεινά που αυτοί επέφεραν, οδήγησαν σε πολύ σημαντικές εξελίξεις όσον αφορά την διάδοση των κομμουνιστικών θεωριών και την ανάδυση των σοσιαλιστικών κρατών. Χοντρικά, ο πρώτος παγκόσμιος πόλεμος έθεσε υπό αμφισβήτηση τα απολυταρχικά παρωχημένα καθεστώτα της Ευρώπης και άνοιξε το δρόμο για την ανατροπή τους, με αποκορύφωμα την Οκτωβριανή επανάσταση. Ενώ ο δεύτερος, αποτέλεσμα προβληματικών οικονομικών συνθηκών(αντίστοιχων με την σημερινή κρίση), έντονων πολιτικών αντιθέσεων και της διάδοσης του Φασισμού/Ναζισμού που βασιζόταν στον εθνικισμό, εξύψωσε το γόητρο της Σοβιετικής Ένωσης, που έπαιξε τον πρωταγωνιστικό και αποφασιστικό ρόλο στην έκβαση του πολέμου.

Αν φέρουμε όμως το πράγμα στο σήμερα διαπιστώνουμε ότι ένας ενδεχόμενος πόλεμος εκτός του ότι θα έχει τραγικές επιπτώσεις για τον λαό, ειδικά με τα καινούρια οπλικά συστήματα, εκτός του ότι μπορεί πραγματικά να αλλάξει το πρόσωπο του πλανήτη, έχει και μερικά ακόμη συγκεκριμένα χαρακτηριστικά που τον διαφοροποιούν από τους προηγούμενους. Θα είναι για παράδειγμα ένας πόλεμος όπου το εθνικιστικό στοιχείο δεν θα είναι πια τόσο έντονο(όχι πως δεν θα απευθυνθούν στα πατριωτικά συναισθήματα του λαού προκειμένου να τον βάλουν να αιματοκυλιστεί). Επίσης δεν ξέρουμε αν θα εκφραστεί ως πόλεμος ιδεολογιών, όπως ήταν για παράδειγμα ο  Β Παγκόσμιος που οι ιδεολογίες των αντιμαχόμενων πλευρών, αλλά και μεταξύ των συμμάχων, είχαν μεγάλη σημασία. Ναι μεν υπάρχουν και σήμερα «σοσιαλιστικά» κράτη, όμως δεν ξέρω αν μπορούμε στα περισσότερα από αυτά να βγάλουμε τα εισαγωγικά. Υπάρχει από την άλλη και ο μουσουλμανικός κόσμος, αλλά και εκεί υπάρχουν τόσα πολλά διαπλεκόμενα που το βλέπω κάπως απίθανο να είναι ή να παρουσιαστεί ως αντίπαλο δέος. Κατ εμέ, στο διόλου απίθανο ενδεχόμενο πολέμου ως κορύφωση της κρίσης, θεωρώ ότι τα στρατόπεδα θα καθοριστούν από το κεφάλαιο με διαφορετικά κριτήρια, ανάλογα με τις ενδοιμπεριαλιστικές σχέσεις/αντιθέσεις, που στην εποχή μας είναι πιο περίπλοκες παρά ποτέ, για αυτό είναι και δύσκολο να γίνει η οποιαδήποτε πρόβλεψη. Με λίγα λόγια αυτός ο πόλεμος θα είναι λιγότερο από κάθε άλλη φορά πόλεμος ιδεολογιών ή εθνικών/φυλετικών ομάδων και περισσότερο από κάθε άλλη φορά πόλεμος οικονομικών συμφερόντων.

Υπάρχουν όμως μυριάδες αναπάντητα ερωτήματα ουσίας όπως:


-        Μπορεί να αποφευχθεί ένας γενικευμένος πόλεμος και αν ναι πως;


-        Μπορούμε να κάνουμε κάτι εμείς οι κομμουνιστές για να οδηγήσουμε τον λαό προς την επανάσταση και τον σοσιαλισμό ή δεν έχουν ωριμάσει ακόμα οι συνθήκες που θα κάνουν την δουλειά μας πιο εύκολη;


-        Αν όντως γίνει πόλεμος αυτός τελικά θα ωφελήσει ή θα ζημιώσει το καπιταλιστικό σύστημα, αν το ζημιώσει θα στραφεί ο λαός προς τον σοσιαλισμό/κομμουνισμό ή θα καταφέρει το σύστημα τελικά να αναδιπλωθεί με τα γνωστά του τεχνάσματα;[2]

 
-        Τι βάρος έχει το οικολογικό ζήτημα, πόσο έχει πραγματικά επιβαρυνθεί ο πλανήτης, πόσα ακόμα χρόνια μπορεί να γίνεται αλόγιστη κατάχρηση του υλικού κόσμου μέχρι ο πλανήτης να γίνει μη κατοικήσιμος για το ανθρώπινο είδος; Πόσο μπορεί να τον επιβαρύνει ένας ενδεχόμενος πόλεμος με όλα τα απίστευτης καταστροφικής δύναμης σύγχρονα όπλα;


-        Μήπως τελικά η ανθρωπότητα δεν θα προλάβει να οδηγήσει αποφασιστικά την κοινωνία προς το εξελικτικό εκείνο βήμα δηλαδή σοσιαλισμό και μετέπειτα τον κομμουνισμό;


Υπάρχουν πολλά ακόμα ερωτήματα όμως αρκετά σας συσκότισα και σας τρομοκράτησα με πράγματα για τα οποία απάντηση δεν υπάρχει. Απλά τελευταία με ταλανίζουν συνεχώς σκέψεις με το αν θα προηγηθεί της επανάστασης πόλεμος, αν μπορεί αυτός να αποφευχθεί, άμα τελικά η ανθρωπότητα βγάλει τα ίδια της τα μάτια ή πάει πολλά χρόνια πίσω κ.α. Εμείς πάντως δεν έχουμε άλλο δρόμο πέρα από αυτόν του αγώνα, της αντίστασης και της αντεπίθεσης για την ανατροπή, και στο δρόμο αυτό πρέπει την μοιρολατρία να την αποφύγουμε όσο το δυνατόν περισσότερο.


Λαγωνικάκης Φραγκίσκος(Poexania)


[1] Όχι βέβαια μόνο τα πρόσωπα αλλά το ίδιο σύστημα και τους θεσμούς του
[2] Όπως έγινε με τα «σοσιαλιστικά», τα εργατικά και τα λοιπά ανά την Ευρώπη κόμματα στην περίπτωση του β παγκοσμίου και σε επίπεδο οικονομίας με τον κενσυανισμό;

18 σχόλια:

  1. Πολύ ενδιαφέροντα ερωτήματα. Εγώ πιστεύω ότι ένας γενικευμένος πόλεμος για την ώρα τουλάχιστον,δεν θα γίνει. Όχι επειδή δεν μ' αρέσει, επειδή βλέπω ότι είναι (ήταν?) αποτελεσματικότερη η τακτική του διεθνούς κεφαλαίου, "μικρές" πολεμικές εστίες εδώ κι εκεί.
    Απ' την άλλη πάλι, τα πράματα δείχνουν ότι ο δυτικός, ο παραδοσιακός καπιταλισμός (ΗΠΑ, Ευρώπη) αρχίζει και χάνει έδαφος και ενισχύεται η Κίνα, προχτές διάβαζα η Κίνα αγόρασε ένα μεγάλο αεροπλανοφόρο (πρώην σοβιετικό). Γιατί τ' αγόρασε, για πλάκα; δε νομίζω.
    Για την καταστροφή του περιβάλλοντος, θαρρώ ότι το περιβάλλον τελικά θα αναδειχτεί το υπαριθμόν ένα πρόβλημα μελλοντικά, ήδη δείχνει τα πρώτα σημάδια. Το ιμπεριαλιστικό σύστημα συγκρούεται ανάμεσα στην ανάγκη να επιβιώσει, άρα στην αειφορία, άρα στην προστασία του περιβάλλοντος, και την ανάγκη να συνεχίσει να παράγει κέρδος για το κεφάλαιο, άρα περισσότερη ανάπτυξη, μεγαλύτερη εκμετάλλευση φυσικών πόρων, μεγαλύτερη υποβάθμιση του περιβάλλοντος. Για να δούμε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Η ιστορία διδάσκει!

    Κατ' αναλογίαν θεωρώ (και το έχω ξαναπεί) ότι βρισκόμαστε σε ένα νέο Μεσοπολέμο. Με αδύναμους "ηγέτες", πιόνια του (χρηματιστηριακού πλέον) κεφαλαίου και μια αριστερά - στην Ευρώπη τουλάχιστον - πολυδιασπασμένη και αδύναμη να προτείνει εναλλακτικό δρόμο απέναντι στο αδιέξοδο.
    (εκτός κάποιων εξαιρέσεων, που κι αυτές στέκονται στην επωδό: "Εγώ σας τα΄λεγα!")

    Σύστημα αναφοράς όπως το '30 -'40 που υπήρχε η CCCP και που όλοι οι λαοί της Ευρώπης έστρεφαν με ελπίδα το βλέμμα προς τα κει πλέον δεν υπάρχει. Στη θέση του υπάρχει ένα κράτος με ηγέτη ένα "νεοτσάρο", που φροντίζει να ελέγχει και να τα πηγαίνει καλά με τα τοπικά οικονομικά συμφέροντα και τη μαφία, με τις κοινωνικές αντιθέσεις εντός του κράτους του επίσης οξυμένες. Χλιδή για λίγους και ανείπωτη φτώχεια για τους πολλούς!

    Αλήθεια Poe, ποια κράτη θεωρείς "σοσιαλιστικά"?
    (εντός, ή εκτός εισαγωγικών?)

    Κλείνοντας το σχόλιό μου, δεν εύχομαι ότι θα γίνει κάποιος πόλεμος, αλλά βλέπω τα αδιέξοδα και φοβάμαι γι' αυτό.
    Το θέμα είναι με ποια αφορμή και πρόσχημα θα οπλίσουν τα χέρια μας εναντίον του "εχθρού"?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Να πω τη γνώμη μου, πάνω στους προβληματισμούς του άρθρου, επιχειρώντας να απαντήσω στα ερωτήματα.

    1. Προς το παρόν, μια ... χαρά εξυπηρετούνται τα συμφέροντα των μονοπωλιακών Ομίλων (που στην ουσία κυβερνούν τον κόσμο) με τους τοπικούς πολέμους. Αν δουν ότι τους συμφέρει και ένας γενικευμένος, θα τον κάνουν !

    2. Μπορεί αυτό να αποφευχθεί ; Φυσικά ! Με την ολοσχερή και οριστική κατάργηση αυτών των Μ/Ο !

    3. Μπορεί αυτό να γίνει ; Φυσικά ! Ας έχουμε εμπιστοσύνη στους λαούς. Άλλωστε, κάποια στιγμή, μπορεί να γίνουν πράγματα, που θα χρειάζονταν πολλές δεκαετίες ...

    4. Οι συνθήκες είναι υπερώριμες ! Το θέμα είναι να το καταλάβουμε εμείς αυτό. Οι κομμουνιστές, αλλά και άλλοι αγωνιστές που προς το παρόν δεν έχουν κατασταλάξει μέσα τους. Όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και στην Ευρώπη και σε όλον τον κόσμο. Στο επίπεδο αυτό, έχουν γίνει σημαντικά βήματα ΚΑΙ με πρωτοβουλία του ΚΚΕ !

    5. Για να γίνει πόλεμος, αυτοί που θα τον εξαπολύσουν, θα έχουν φυσικά ως στόχο αυτός να ωφελήσει τον καπιταλισμό !
    Αλλιώς δεν θα τον κάνουν !
    Το θέμα είναι να μπορέσουν οι λαοί, να ρίξουν στο λάκκο που θα σκάψουν οι καπιταλιστές για τους λαούς, τους ... σκαφτιάδες !
    Κι αυτό θα γίνει ΜΟΝΟ μέσα από καθοδήγηση του λαού από ισχυρό ΚΚ.

    6. Μα, το περιβάλλον, ΗΔΗ καταστρέφεται ! Δεν περιμένει έναν γενικευμένο πόλεμο ...

    7. Όχι μόνο θα προλάβουμε (όλοι μαζί), αλλά και θα προχωρήσουμε στην Οικοδόμηση του Σοσιαλισμού - Κομμουνισμού, αλλά αυτό ΚΑΙ θα γίνει πολύ πιο σύντομα απ΄ότι νομίζουν ή πιστεύουν πολλοί !
    (και θα γίνει και ... ντάλα μεσημέρι)

    Γειααααα !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Spiral υποτιθέμενα σοσιαλιστικά θεωρώ κράτη στυλ Κίνας, που φυσικα δεν ειναι, και σοσιαλιστικά που θελουν αλλα δεν μπορούν πια, θεωρώ για παράδειγμα την Κούβα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Νομίζω πως είναι τέτοια η απειλή ολοκληρωτικής καταστροφής του πλανήτη -πλην κατσαρίδων- σε μια παγκόσμια σύγκρουση, που ακόμα και οι ίδιοι οι καπιταλίστες θα προσπαθήσουν να τον αποφύγουν.
    Υπάρχουν πλεον πολλές χώρες με πυρηνικά, δεν είναι μόνο η Αμερική. Επιπλέον, η παγκοσμιοποίηση του κεφαλαίου έχει προχωρήσει σε τέτοιο βαθμό που οι επιχειρήσεις σε έναν υποτιθέμενο τρίτο παγκόσμιο ξεφεύγουν από οτιδήποτε έχουν διαχειριστεί στην μέχρι τώρα εμπειρία καταστροφής τους οι καπιταλιστές. Εννοώ πως πλέον το θέατρο των συγκρούσεων δεν θα είναι κυρίως η γηραιά ήπειρος όπως στους δυο προηγούμενους, αλλά ολόκληρος ο πλανήτης κυριολεκτικά. Αμφιβάλλω εαν οι στρατιωτικές μηχανές των ιμπεριαλιστών είναι ικανές να διαχειριστούν μία τέτοια κατάσταση προτού τους ξεφύγει ο έλεγχος και συνακόλουθα τα συμφεροντά τους.
    Ένα ακόμη στοιχείο (προσωπική μου σκέψη, η οποία ελέγχεται ως αυθαίρετη ίσως) είναι ότι οι σύγχρονοι υποτελείς είναι ένα "καινούργιο είδος". Δεν έχουν να κάνουν με τον εργάτη του μεσοπολέμου. Η τεχνολογική επανάσταση και τα μμε έχουν διαμορφώσει έναν τύπο ανθρώπου -τουλάχιστο στον λεγόμενο δυτικό κόσμο- ο οποίος έχει συνηθίσει τη διαμεσολαβημένη-απ'τις-οθόνες ζωή. Η κυριαρχία του θεάματος, έτσι όπως αναλύθηκε απ'τον Γκυ ντε Μπορ, είναι ισχυρότατη. Αυτό μπορεί να εκμηδενίζει τις δυνατότητες στράτευσης των προλετάριων στην ανατροπή των υφιστάμενων κοινωνικών σχέσεων και να προσέφερε μέχρι τώρα καλές υπηρεσίες στον καπιταλισμό. Αλλά, για τον ίδιο ακριβώς λόγο, εκμηδενίζει τις δυνατότητες στράτευσής τους από το κεφάλαιο ως υποψήφια κρέατα στην ιμπεριαλιστική μηχανή του κιμά.

    Τέλος, συμφωνώ απόλυτα με την 7η θέση του Φάρου.
    Θα 'ρθεί και θά 'ναι ντάλα μεσημέρι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Πάνω στις απαντήσεις σου φάρο:

    1)Αυτό ακριβώς φοβάμαι και εγώ, και επειδή η κρίση και οι ανταγωνισμοί όπως φαίνεται θα ενταθούν, δεν ξέρω αν θα τους αρκούν οι περιορισμένοι πολέμοι ως βαλβίδες αυτής για πολύ καιρό ακόμα.
    2)Ναι αλλα τα μονοπώλια δεν καταργούνται επειδη απλα και μόνο το λέμε, χρειάζεται αγώνας και πάλη, και αυτός ο αγώνας να κλιμακωθεί σε ένταση και σε έκταση.
    3)Προς το παρον οι λαοι δεν την έχουν κερδίσει ακόμα την εμπιστοσύνη μου πάντως.
    4)Θεωρω ότι το κίνημα απέχει πολύ απο το να είναι έτοιμο, οπότε παρόλο που οι συνθήκες είναι τέτοιες που να αναζητά το σύστημα τον χάρο του, ο χάρος δεν εχει ακόμα καλοακονισμένα τα σφυροδρεπανα του και αν εξεραίσεις την Ελλάδα, που το ΚΚΕ εχει πετύχει πολλά και που μπορεί να σταθει ως οδηγός του λαού, στις άλλες χώρες είναι τρεις λαλούν και δυο χορεύουν. Μακάρι να επιταχυνθούν οι διαδικασίες.
    5) Πανω κάτω ότι απάντησα και στο 4, συν του ότι αν γίνει πόλεμος οι συννέπειες του θα είναι γεωμετρικά μεγαλύτερες απο τους προηγούμενους.
    6)Ναι αλλα ο πόλεμος μπορεί να το αποτελειώσει, και το ερώτημα είναι, πόσα ακόμα θα αντέξει ο πλανήτης;
    7)Πιστευω ο χρόνος έχει μεγάλη σημασία ναι, αλλά δεν πιστεύω ότι υπάρχουν εγγυήσεις, τα πράγματα κατα τη γνώμη μου ειναι ακόμα ρευστά και το μέλλον αβέβαιο, αυτο βέβαια προσωπικά εμένα μου δίνει μεγαλύτερο πάθος να αγωνίζομαι καθως δεν μπορώ με κανένα τρόπο να επαναπαυθώ.

    Να μην γίνει μεσημέρι γιατι οι υπερθηριώδεις ακτίνες του ηλίου εξαιτιας της τρύπας του όζοντος θα μας προκαλέσουν καρκίνο του δέρματος, εγκάυματα ηλιαση και αλλα άσχημα:)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Κομμάντο, κανείς δεν λεει οτι αυτός ο πόλεμος πρέπει να είναι ελεγχόμενος, το ζήτημα είναι ότι ο πόλεμος δεν ειναι ποτέ απόλυτα ελεγχόμενος έτσι και αλλιώς, ακόμα και στους περιορισμένης έκτασης πολέμους συχνά δεν τους βγαίνουν αυτά που θέλουν να κάνουν. Ο πόλεμος λοιπόν μπορεί να ξεσπάσει με σκοπό να είναι ελεγχόμενος και μετά να χαθεί το μέτρο, πάντως οι ίδοι οι καπιταλιστες δεν έχουν πρόβλημα κανενα με το να χαθούν μερικά εκατομμύρια ζωές, τους βολεύει κιόλας.

    Όσο για την στράτευση των λαών, δεν θα τον ρωτήσουν τον λαό, απλά θα τον στειλουν με το ζόρι.

    Επισης ο τρόπος ζωής, με όλα αυτά που γίνονται ενδέχεται να αλλάξει.

    Προς θεού, δεν θελω να πω ντε και καλά ότι θα γίνει πολεμος, μην παρεξηγηθώ, απλώς εξετάζω τις παραμέτρους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Και ποιος θέλει να γίνει πόλεμος?
    Έλα όμως που αρχίζουν να παίρνουν κεφάλι και να δημοσιεύονται (νεο)μαλθουσιανές θεωρίες περί υπερπληθυσμού και κάποιοι επιθυμούν την "εκκαθάριση" που τους θα "βολέψει" όλους.

    Πλήρες φορμάτ και επανεγκατάσταση!

    Συμφωνώ στο ότι ένας - ενδεχόμενος - εκτεταμένος παγκόσμιος πόλεμος δεν θα έχει Αρδέννες, Επιχείρηση Μπαρμπαρόσα, Κουρσκ, Περλ Χάρμπορ, Μιντγουέι και Οκινάουα, αλλά θα φτάσει ακόμα και στο "down under":
    (ή το "κάτω μέρος του βυζόμπαλου, όπως λέν' οι Ελληνες της Αυστραλίας)

    http://en.wikipedia.org/wiki/Down_Under

    εκεί όπου ούτε ο Β'ΠΠ δεν έφτασε!

    Βέβαια ένας νέος πόλεμος (και κάτω απ' αυτές τις συνθήκες αδιεξόδου παγκόσμια) μπορεί να τους γυρίσει μπούμερανγκ, αναδεικνύοντας ηγέτες που θα κόψουν κάθε επαφή με το βρωμερό παρελθόν, προχωρώντας σε μια "νέα Οκτωβριανή".

    Αλλά θα χυθεί αίμα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Για να σπάσει λίγο η μαυρίλα:

    http://youtu.be/MeG-hNXXy6I

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Απόλυτα ελεγχόμενος δεν είναι σίγουρα. Στους προηγούμενους δύο όμως υπήρχαν κάποιοι στόχοι για τους ιμπεριαλιστές, οι οποίοι κρίνονταν επιτεύξιμοι ή τελος πάντων το ρίσκο να χάσουν περισσότερα από αυτά που έχουν ήταν προς το μέρος τους. Η Αμερική, ας πούμε, το 41 που βγήκε στον πόλεμο δεν ρίσκαρε να της έρθει ουρανοκατέβατος στο Μανχάτταν ο πυρηνικός πύραυλος του Αχμαντινετζαντ. Σήμερα οι διεθνείς ισσοροπίες είναι πολύ πιο πολύπλοκες και τα ρίσκα περισσότερα. Και ο γενικευμένος πυρηνικός εξοπλισμός, βέβαια, είναι αποτρεπτικός παράγων.

    Τον λαό ποτέ δεν τον έστειλαν απλά με το ζόρι. Στον πρώτο παγκόσμιο χρησιμοποιήσαν τον εθνικισμό για τις αμφισβητούμενες περιοχές. Στον δεύτερο χρησιμοποίησαν ιδεολογικούς λόγους (ναζισμός/αποτροπή ναζισμού) -οι οποίοι ιδεολογικοί λόγοι σήμερα, επιμένω, είναι τελείως αποδυναμωμένοι.

    Η έκρηξη της αντίφασης παραγωγικών δυνάμεων/παραγωγικών σχέσεων ίσως αυτή τη φορά να μη γίνει με την εδαφική επέκταση και την καταστροφή κεφαλαίου αλλά με την καταστροφή ανθρώπινου κεφαλαίου στο εσωτερικό του έθνους-κράτους με εναν γενικευμένο αστικό πόλεμο όλων με όλους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. @ KOMMANTO:
    ... με εναν γενικευμένο αστικό πόλεμο όλων με όλους.

    Καταστάσεις "τύπου Mad Max" μετά την πυρηνική καταστροφή? Πλήρης ενεργοποίηση του κοινωνικού αυτοματισμού?
    - Ι.Υ. εναντίον Δ.Υ.
    - Άνεργοι εναντίον εργαζόμενων
    - Άστεγοι εναντίον αυτών που έχουν (ή μένουν σε) σπίτια.
    - ΝΔκράτες εναντίον ΠΑΣΟΚων και όλοι μαζί εναντίον των ΚΚΕδων, συμπαθούντων και ΣΥΡΙΖΑίων
    - ...
    - ...
    (βάλτε ότι άλλο θέλετε)

    Χμμ, πιο εφιαλτικό απ' ότι οι ως τώρα γνωστοί πόλεμοι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. ... πεινασμένοι εναντίον χορτάτων ...

    ΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟ πόλεμος !!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. -Η τελευταία παρατήρηση του Φάρου, κυριολεκτικά "όλα τα λεφτά"!
    -Με τον αρχικό προβληματισμό του άρθρου θα ταυτιστώ και εγώ πλήρως -και απάντηση δεν έχω...
    -Εκείνο που με προβληματίζει εδώ και κάποια χρόνια είναι πως η επιθυμία για επίσπευση της επανάστασης δεν είναι πλέον αποτέλεσμα της "μικροαστικής ανυπομονησίας" κάποιων, αλλά μία πολύ βάσιμη αγωνία του να προλάβουμε να καταστρέψουμε τον καπιταλισμό πριν προλάβει αυτός να καταστρέψει την ανθρωπότητα. Μήπως ο ιμπεριαλισμός δεν αποδειχτεί μόνο "ανώτατο στάδιο του καπιταλισμού", αλλά και ανώτατο στάδιο εξέλιξης της ζωής στην γη. Δυστυχώς πλέον έχει τα μέσα (την διάθεση την είχε πάντα), να μας πάρει στον τάφο μαζί του, και μιλάω για το σ΄τνολο της ανθρωπότητας πια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. TRASH και εγω δεν το αποκλείω αυτο το ενδεχόμενο

    το καλό είναι ότι εχω παίξει πολλά games όπως το fallout το metro 2033, το Stalker και αλλα, με αποτέλεσμα να εχω εκπαιδευτεί έστω και virual reality στον κοσμο μετά την καταστροφή:)

    Μιας και ελεγε αυτά για τα mad max ο σπιραλ:)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. @ Poe:
    Χα! Άλλο το virtual και άλλο η πραγματικότητα!
    Αυτό που κάνει το virtual είναι να μας προϊδεάζει για την (μελλούμενη) πραγματικότητα και να μας την κάνει περισσότερο "οικεία", για να την δεχθούμε αδιαμαρτύρητα!

    Όχι σε τέτοιες λούμπες!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Poe πως σου φανηκε το metro 2033

    (διαβασα το βιβλιο προσφατα και ητο πολυ καλο)

    Manny

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Εγω τωρα το διαβάζω, το παιχνίδι μου είχε bugs Πάντως, φόραγε την μασκα και μετα δεν μπορούσε να τη βγάλει.

    Το βιβλίο μου φαίνεται πολύ καλογραμμένο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Οχι και πολυ σχετικό αλλα επειδή έτσι και αλλιως ξεφύγαμε απο το θέμα

    http://news.in.gr/greece/article/?aid=1231124321

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Κάθε χρήστης μπορεί να σχολιάσει στο γλόμπινγκ αφού επιλέξει διακριτικό ψευδώνυμο για αποφυγή συγχίσεων είτε με λογαριασμό Google είτε με τη χρήση της υπηρεσίας openID είτε με την απλή επιλογή ονόματος χρήστη.
Προσβλητικά ή υβριστικά σχόλια για συντάκτες ή σχολιαστές θα διαγράφονται. Δεν ενθαρρύνεται η χρήση υβριστικών λέξεων ή εκφράσεων.
Ο σχολιασμός γίνεται με το ελληνικό αλφάβητο και με μικρά γράμματα

Οι διαχειριστές έχουν τη δυνατότητα να προβαίνουν σε διαγραφή σχολίων που δημιουργούν σκόπιμη ή μη σύγχιση και απομάκρυνση από το θέμα της ανάρτησης.

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...