'Σφάξε με αγά μου ν'αγιάσω'/ Η εξομολόγηση Νταλάρα

Ο Γιωργος Νταλαρας ηταν καλεσμενος στη ΝΕΤ το περασμένο Σάββατο, λεγοντας οτι δεν ήρθε εκει για να μιλήσει, αλλά να εξομολoγηθει, και οπως ειπε, δυο χρόνια, τωρα, έχει την αίσθηση «ότι ζούμε όλοι σε άλλη χώρα». 

«Εχω θυμώσει με την αφέλεια και την ανωριμότητα της αναίμακτης επανάστασης. Την επανάσταση δεν την κάνεις με λουκουμόσκονη. Δεν μπορείς να τους βάζεις όλους απέναντι».

Αναρρωτιεται «Γιατί δεν κατεβαίνουν σε ένα κόμμα να πάρουμε το 30%, να διεκδικήσουν μια εξουσία για να μπορέσουν να φέρουν τον κόσμο κοντά στο μέλλον αλλά με αριστερές πεποιθήσεις; Λένε οι παλιοί σύντροφοι που είναι τώρα στα άλλα κόμματα: Δεν αντέχουμε. Δεν αντέχουμε το σταλινισμό του κόμματος, του ΚΚΕ και φύγαμε. Οι άλλοι δεν αντέχουν τα παιδιά τους που φύγανε. Δεν τα ρωτήσανε ποτέ γιατί φύγανε. Ασε, δε, που είχαμε και κάτι λίστες με κάτι διαγραφές καθημερινές. Ε, πού θα πάει αυτός ο κόσμος; Κάπου πρέπει να πάει. Δε στεναχωριέται το ΚΚΕ που χάνει όλο αυτόν τον κόσμο και είναι στο ΠΑΣΟΚ; Γι' αυτό μισεί πάρα πολύ το ΠΑΣΟΚ. Γιατί ένα μεγάλο μέρος του ΠΑΣΟΚ είναι αριστεροί».


 

Ο Γ. Νταλάρας, ειπε οτι δεν χάρηκε όταν η σύζυγός του Αννα μπήκε στην πολιτική. Ο κόσμος πρέπει να γνωρίζει ότι η ζωή μου δεν είναι τα δύο χρόνια , που η γυναίκα μου , η Άννα , είναι στο ΠΑΣΟΚ αλλα τα 45 που παλευω μαζι με τον κοσμο.  "Άλλη" η Άννα , "άλλος εγώ" ειπε.

''Ας σταματήσουμε επτέλους τις τρίχες περί ηρώων και «Ελλήνων». Τι νομιζουμε οτι οι 96 ειναι ήρωες, και οι 204 προδότες;… Μα όλοι θα πληρώσουν. Πιστεύω ότι η πολιτική είναι μια πανέμορφη διαδικασία -να μη πω γυναίκα και παρεξηγηθώ- αλλά πολύ βρώμικη. Αποκλείεται να περάσεις από μέσα της και να μη μαγαριστείς. Θα συνηθίσει ο πισινός σου την υπουργική καρέκλα και δεν θα θέλει να την εγκαταλείψει. Θα γίνεις ρεντίκολο λέγοντας μια το ένα, μια το άλλο και μετά θα χαριεντίζεσαι ότι εσύ έσωσες το τάδε άρθρο από το τάδε μνημόνιο κ.λ.π. Μ΄ αυτή την μικροπολιτική, το επίπεδό σου θα κατεβαίνει συνεχώς''.

Εφερε το παράδειγμα του Ελευθέριου Βενιζέλου όταν αγωνιζόταν για την μεγάλη Ελλάδα: ''Ηταν ένας πολιτικός που ήθελε να κάνει την Ελλάδα μεγαλύτερη. Η σφαίρα που έπεσε στο Παρίσι για τον σκοτώσει, δεν στράφηκε εναντίον του αλλά εναντίον ενάμισι εκατομμυρίου Ελλήνων της Μ. Ασίας. Ο τύπος που τράβηξε την σκανδάλη δεν στόχευε ένα κοντό με μουστάκι από την Κρήτη, αλλά έναν ολόκληρο λαό''.

Τον Γ. Παπανδρέου θα τον κρίνει η ιστορία ....Αλλά αν δεν ήταν αυτός δεν θα μας έδιναν οι ξένοι τα δάνεια (!!) ''Είχε την αφέλεια ενός παιδιού που μεγάλωσε στο εξωτερικό αλλά θα μπορούσε να ήταν χρήσιμος με τις επαφές που έκανε στο εξωτερικό. Τώρα πρέπει να σκύψει το κεφάλι και να φύγει. Αλλά δεν μπορεί ν΄ αφήνετε στο απυρόβλητο τον Κ. Καραμανλή''.

Θα ηθελε να δημοσιοποιηθεί ενας κατάλογος, ενα ειδος..τηλεφωνικού(!), με το πόθεν έσχες όλων. 

''Εγώ είμαι ένας τραγουδιστής. Αφήστε τις περισσότερες αναλύσεις γύρω από μένα για τους ψυχιάτρους. Κάνω αυτό που ξέρω, αυτό που διατάχτηκα να κάνω. Δεν λέω ότι απέφυγα τις παρασπονδίες. Αλλωστε ''όταν οι μετοχές σου ανεβαίνουν, τα λάθη σου πληθαίνουν''.

''Σε λίγο θα ησυχάσετε από μένα. Αφήστε με'', ειπε ''Θα αφήσω μια παρακαταθήκη ωραίων τραγουδιών. Δεν τα πάω καλά με τις πολιτικές και πνευματικές ηγεσίες. Ούτε μου αρέσουν οι αγιογραφίες. Εχω μια καχυποψία με τους Αγιους, τις κλίκες. Μισώ το ίδιο τους ανθρώπους που είτε με βρίζουν είτε με κανακεύουν''.

Οταν ρωτήθηκε η γνώμη του για το μνημόνιο και για τις δηλώσεις του Θ.Πάγκαλου περί απώλειας εθνικής κυριαρχίας, είπε ότι συμφωνεί με τον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης χωρίς όμως υπερβολές. "Συμφωνώ με την απώλεια της εθνικής κυριαρχίας αλλά δεν υπερβάλλω" είπε.

Ο Ριζοσπαστης, παντως, γι αυτη την συνεντευξη γραφει, σημερα, τα εξης: 

"Τη συντονισμένη επιχείρηση αποπροσανατολισμού των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων, ώστε η λαϊκή οργή από τα βάρβαρα μέτρα που ξεθεμελιώνουν κάθε δικαίωμα να στραφεί σε λογικές τύπου «σφάξε με αγά μ' ν' αγιάσω», προσπαθεί να σιγοντάρει ο Γιώργος Νταλάρας, με περατζάδες από τα αστικά ΜΜΕ όπου, από τη μια, υπερασπίζει την πολιτική του ΠΑΣΟΚ και, από την άλλη, προπαγανδίζει τη «φιλάνθρωπη» κίνησή του να διοργανώσει συναυλίες δωρεάν για να χαρεί ο «καημένος» ο λαός αυτές τις μέρες της κρίσης...

Οποιος πράγματι ενδιαφέρεται για τα συμφέροντα του λαού, αφ' ενός, καταδικάζει απερίφραστα την πολιτική που ξεθεμελιώνει κάθε εργατικό και λαϊκό δικαίωμα και, αφ' ετέρου, οφείλει πλάι στην όποια πρωτοβουλία παίρνει να καλεί το λαό να ξεσηκωθεί και να διεκδικήσει τα δίκια του και όχι να προσφέρει «παρηγοριά στον άρρωστο μέχρι να βγει η ψυχή του».

Αλλά, βέβαια, για να το κάνει κάποιος αυτό, πρέπει να θεωρεί ότι ο λαός έχει δίκιο, δηλαδή να υπερασπίζεται τα λαϊκά συμφέροντα. Γιατί ο Γ. Νταλάρας στην εκπομπή της τηλεόρασης της ΝΕΤ το περασμένο Σάββατο, απαντώντας στην ερώτηση αν έχει «θυμώσει με τα μέτρα που έχουν παρθεί αυτά τα δυο χρόνια» δε βρήκε κουβέντα να πει για την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και τα βάρβαρα μέτρα. 
Το μόνο που έκανε ήταν να καταφερθεί εναντίον των δυνάμεων που καταψήφισαν το μνημόνιο, ουσιαστικά στο ΚΚΕ, σημειώνοντας: «νομίζετε ότι δε θα πληρώσουν όσοι έμειναν ανέπαφοι και από τα μνημόνια και καθίσαν στην άκρη; 'Η νομίζετε ότι επειδή θα ανέβουν τα ποσοστά περιστασιακά ο κόσμος θέλει αυτό; Γιατί τότε ο κόσμος δεν ψήφιζε το "ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο;". 

Πού πήγαν τα κόμματα της αριστεράς που συρρικνώθηκαν και απέφυγαν την παρουσία τους με την ελληνική πραγματικότητα για να βοηθήσουν τον κόσμο να πάει μπροστά; Τέτοια αριστερά κόμματα θέλουμε;». Και για να μην αφήσει καμία αμφιβολία για το τι «αριστερά» κόμματα θέλει ο ίδιος, τονίζει: «Γιατί δεν κατεβαίνει η αριστερά σε ένα κόμμα; Γιατί δεν κατεβαίνουν σε ένα κόμμα να πάρουμε το 30%, να διεκδικήσουν μια εξουσία για να μπορέσουν να φέρουν τον κόσμο κοντά στο μέλλον αλλά με αριστερές πεποιθήσεις; 

Λένε οι παλιοί σύντροφοι που είναι τώρα στα άλλα κόμματα: Δεν αντέχουμε. Δεν αντέχουμε το σταλινισμό του κόμματος, του ΚΚΕ και φύγαμε. Οι άλλοι δεν αντέχουν τα παιδιά τους που φύγανε. Δεν τα ρωτήσανε ποτέ γιατί φύγανε. Ασε, δε, που είχαμε και κάτι λίστες με κάτι διαγραφές καθημερινές. Ε, πού θα πάει αυτός ο κόσμος; Κάπου πρέπει να πάει. Δε στεναχωριέται το ΚΚΕ που χάνει όλο αυτόν τον κόσμο και είναι στο ΠΑΣΟΚ; Γι' αυτό μισεί πάρα πολύ το ΠΑΣΟΚ. Γιατί ένα μεγάλο μέρος του ΠΑΣΟΚ είναι αριστεροί».

Ο Γ. Νταλάρας σερβίρει τη στοίχισή του με την αντιλαϊκή πολιτική, πασπαλισμένη με μπόλικο στυγνό αντικομμουνισμό. Πάγια τακτική: Η υπεράσπιση των μέτρων υπέρ της πλουτοκρατίας, που στέλνουν στο απόσπασμα τα λαϊκά δικαιώματα, συνοδεύεται με την επίθεση στη μόνη φιλολαϊκή διέξοδο, δηλαδή τη λαϊκή οργάνωση και πάλη ενάντια στα μονοπώλια και την εξουσία τους, την πολιτική πρόταση εξουσίας του ΚΚΕ. Οσες υποκριτικές φιέστες στο όνομα του λαού κι αν διοργανώσει θα είναι στάχτη στα μάτια, αφού ο ίδιος είναι ταγμένος με την πολιτική που καταδικάζει τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα στη φτώχεια και την εξαθλίωση".