 |
| Ναι ή όχι στο δημοψήφισμα; Έχει τόση σημασία; |
Λόγια του Θερσίτη σε σχετικό μας διάλογο(αυτός βέβαια τα έγραψε με κεφαλαία)
Διαβάζω τα νέα περί του δημοψηφίσματος για το «μεγάλο ναι» ή το «μεγάλο όχι» όπως χαρακτηριστικά έθεσε το δίλλημα ο ΓΑΠ.
Στήνεται και το σκηνικό σιγά σιγά και ετοιμάζονται οι ρόλοι, περνάμε στην επόμενη πράξη του έργου. Οι γερμανοί εμφανίζονται ξαφνιασμένοι, λες και δεν μας τα πιπιλάει το Γιωργάκι σχετικά με το δημοψήφισμα εδώ και κάτι μήνες, η κυβέρνηση προσποιείται ότι ζει σε άλλη χώρα, τα ΜΜΕ κάνουν ότι μπορούν για να εμφανίσουν τα δευτερεύοντα ως κύρια και να θάψουν τα κύρια κάτω από τόνους σεναριολογίας, παραφιλολογίας, συνωμοσιολογίας, και γενικής μπουρδολογίας.
Τις αντιδράσεις του λαού, αντανακλαστικές και μη, ο ΓΑΠ και οι όμοιοι του τις χαρακτηρίζουν άναρχες, αιτίες διχασμού, υπονομευτές των θεσμών, αυταρχισμό κ.α.
Η αλήθεια είναι πως ο Γιώργος τον φοβάται τον διχασμό, καταλαβαίνει πως κάθε μέρα που περνά, κάθε βάρος που προστίθεται στην πλάτη του λαού, κάθε δικαίωμα που αφαιρείται είτε με έμμεσο είτε με άμεσο τρόπο, θα τον οδηγήσει(τον λαό) στο να κατανοήσει πως η καπιταλιστική κοινωνία είναι από την φύση της διχασμένη σε εκμεταλλευτές και εκμεταλλευόμενους, ακόμα και όταν οι δεύτεροι δεν το γνωρίζουν. Όταν ο λαός καταλάβει τον ρόλο του στο αστικό σύστημα, τότε ούτε τις «αρχές» ούτε τους «θεσμούς» που το διέπουν θα σεβαστεί και θα παλέψει μάλιστα για να τους αλλάξει με κάθε τρόπο, και αυτό είναι που πραγματικά κάνει το Γιωργάκι και όσους κρύβονται πίσω από αυτόν, να χάνουν τον ύπνο τους. Αυτός είναι και ο λόγος που μιλούν μέρα νύχτα για εθνική ομοψυχία, συναίνεση, όλοι μαζί μπορούμε και τα ρέστα, για να μην συνειδητοποιήσει ο λαός πως είναι άλλη η Ελλάδα των καπιταλιστών και άλλη η Ελλάδα των εργατών, για να συνεχίσουν, ακόμα και κάτω από τις χειρότερες συνθήκες, οι δεύτεροι να είναι υπάκουοι και υποταγμένοι στους πρώτους.
Ο πρωθυπουργός έτσι και αλλιώς το λέει ξεκάθαρα «δεν μπορούμε να μιλήσουμε για αυξήσεις μισθών αυτήν την στιγμή», μπορούμε όμως «να μιλήσουμε για επενδύσεις και νέες θέσεις εργασίας», εννοώντας ξεπούλημα της χώρας και εργασία, για όσους έχουν, στα όρια της δουλείας, είτε ο λαός ψηφίσει ναι, είτε ψηφίσει όχι.
Πραγματικά ένα τέτοιο δημοψήφισμα εξυπηρετεί κατά τη γνώμη μου 3 σκοπούς, ο ένας είναι να κερδίσει η κυβέρνηση λίγο χρόνο, μιας και τα πράγματα σφίγγουν, ο δεύτερος είναι ότι άσχετα με το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος, θα τους δοθεί η ευκαιρία να πουν για ακόμη μια φορά στον λαό «εσείς φταίτε» γιατί πήρατε την λάθος απόφαση και ψηφήσατε ναι ή ψηφίσατε όχι οπότε τώρα θα υποστείτε τις συνέπειες της επιλογής σας. Η τρίτη σκοπιμότητα του δημοψηφίσματος, είναι φυσικά ο αποπροσανατολισμός από τη πραγματικό ζήτημα, που δεν είναι το αν θα πάρουμε δάνειο ή όχι(δηλαδή δάνειο που για χιλιοστή φορά θα καρπωθεί η πλουτοκρατία και θα πληρώσει ποικιλοτρόπως ο λαός), αλλά το αν θα καταφέρουμε ή όχι να απεγκλωβιστούμε από τα συντρίμμια του παραπαίοντος καπιταλιστικού οικοδομήματος. Να καταλάβουμε δηλαδή αυτό που ξέρουν και οι γάτες, ότι όταν βρισκόμαστε σε ένα παλιό κτήριο κατά την διάρκεια ενός σεισμού, είναι καλύτερα να φύγουμε πριν αυτό πέσει και μας πλακώσει.
Κρίσεις φυσικά υπήρχαν και στο παρελθόν, μια από αυτές οδήγησε στον Β Παγκόσμιο Πόλεμο και κόστισε εκατομμύρια ζωές, ύστερα, όσοι δεν πέθαναν κλήθηκαν να ξαναχτίσουν(εξαιρούνται οι χώρες του «υπαρκτού») στα ερείπια του παλιού κόσμου, έναν νέο ο οποίος, αν και εκμοντερνισμένος, λειτουργούσε πάλι στις ίδιες αρχές, δηλαδή στην εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, στην ταξική κοινωνία, στην άνιση ανάπτυξη κλπ.
Δεν ξέρω αν η επόμενη μέρα περιλαμβάνει εκτόνωση των καπιταλιστικών αντιθέσεων με πολέμους και βία ή αν θα καταφέρουν να πετύχουν την «παγκόσμια διακυβέρνηση» που οραματίζονται κάποια κέντρα. Αυτό που ξέρω είναι ότι πρέπει να διεκδικήσουμε το αίμα και τον ιδρώτα που χύνουμε για αυτούς εδώ και πολλές δεκαετίες(για να μην πάμε και πιο πίσω), όχι ως άτομα, άλλα ως το κοινωνικό μέγεθος εκείνο που εμείς οι κομμουνιστές ονομάζουμε εργατική τάξη. Το αίμα και ο ιδρώτας είναι δυστυχώς νομοτελειακό να χυθούν, το ζήτημα είναι αν θα τον χύσουμε πολεμώντας ενάντια στους δυνάστες μας, ή πολεμώντας για λογαριασμό τους, δηλαδή αν επιλέξουμε να τους πούμε μετά από τόσα μεγάλα ναι και ένα μεγάλο και καθοριστικό όχι…
…η επιλογή είναι δική μας, δικό μας θα πρέπει να είναι και το μέλλον.
Λαγωνικάκης Φραγκίσκος(Poexania)
Το Συλλαλητήριο του ΠΑΜΕ την Πέμπτη, πρέπει να μετατραπεί σε ένα πρώτο, καλό και μαζικό βήμα για να διατρανώσει ο ελληνικός λαός την αντίθεσή του στο δημοψήφισμα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο σύνθημα που πρέπει να κυριαρχήσει είναι:
ΟΧΙ, στην κυβέρνηση
ΟΧΙ, στην πλουτοκρατία και τα κόμματά της
ΟΧΙ, στο δημοψήφισμα, με όποια μορφή κι αν εμφανιστεί
Καλημέρα, Καλό Αγωνιστικό Μήνα !
Η αστική τάξη είναι λογικό να θέλει να επιβάλλει τους όρους της.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣήμερα φαίνεται να υπάρχουν 2 πολιτικές επιλογές που..."κονταροκτυπιούνται" από την πλευρά των αστών:
Η μία μιλά για κυβέρνηση εθνικής ενότητας των "προθύμων" και η δεύτερη για συνέχιση της ίδιας κυβέρνησης μέσω ενός δημοψηφίσματος που θα θολώσει για λίγο ακόμη τα νερά, θα εκτονώσει κάπως την πίεση και θα δώσει το χρόνο για την επόμενη φάση της επίθεσης, που ως αιχμή της θα έχει κατά τη γνώμη μου την διάλυση των εργασιακών σχέσεων και τις μαζικές απολύσεις στο δημόσιο.
Εκλογές δεν φαίνεται να περιλαμβάνει κανένα από τα δύο σενάρια και άλλωστε αυτό φαίνεται λογικό: Το μόνο που μπορεί να σώσει αυτή την στιγμή το σύστημα είναι μια συντριπτική ήττα της εργατικής τάξης. Ήττα σε όλα τα μέτωπα, που θα φέρει την (προσωρινή έστω) υποταγή ακόμη και στα ψέματα και τις ψευτο"επενδύσεις" των..."σωτήρων", δίνοντας έτσι ζωή στο σύστημα που ταλανίζεται από την κρίση.
Άλλωστε παγκοσμίως πιστεύω αυτός είναι ο στόχος: Πέρασμα της κρίσης -σε πρώτη φάση- ολοκληρωτικά στις πλάτες των εργαζομένων, χωρίς αυτοί να "κλωτσήσουν".
Όμως η αστική τάξη (που κυβερνά) προφανώς νοιάζεται και πολιτεύεται για το καλό της. Η εργατική τάξη μπορεί να πολιτευτεί για τον εαυτό της ή θα περιμένει μονίμως το ξεροκόμματο των αστών, ΟΠΟΤΕ και ΑΝ αυτό περισσεύει;
Αυτό είναι μάλλον το ερώτημα...
Καλημερα poe
ΑπάντησηΔιαγραφήOλα τα αστικα ΜΜΕ προβαλλουν το..Referendum, (Δημοψηφισμα), που εξηγγειλε χθες ο ΓΑΠ ως ''μεγαλη ειδηση'' ακριβως επειδη θετει σε ''κινδυνο τη συμφωνια δανεισμου και αποσταθεροποιει τη χωρα'', oπως ισχυριζονται.
Παντως καλο ειναι να αναρρωτηθει κανεις για τους πραγματικους σκοπους ενος τετοιου δημοψηφισματος ειδικα τωρα, οπως και να θυμηθουμε οτι δεν υπηρξαν πολλα μεχρι τωρα στην ιστορια του ελληνικου κρατους.
Εγω μετρησα 7 δημοψηφισματα μεχρι τωρα http://bit.ly/u4MtC3 και φυσικα θα επρεπε να ειχαν γινει τουλαχιστον τα διπλασια εφ οσον ειχαμε πολυ σοβαρα θεματα απο το ´74 και επειτα, τοτε δλδ που εγινε το τελευταιο...
Αυτο και μονο δειχνει οτι δεν ρωτουν τη γωνωμη του λαου οταν ειναι αναγκη, (πχ για την εισοδο μας στην ΕΕ δεν εγινε τοτε δημοψηφισμα), αλλα μονο οταν οι κυβερνησεις το θεωρουν βολικο, ως προς τα δικα τους συμφεροντα.
Ετσι συνδεεται και με το ερωτημα του φιλου αναγνωστη, πιο πανω, που ρωτα ''αν η εργατικη ταξη μπορει να πολιτευτει για τον εαυτο της, ή θα περιμένει μονίμως το ξεροκόμματο των αστών, ΟΠΟΤΕ και ΑΝ αυτό περισσεύει''
H απαντηση της εργατικης ταξης πρεπει βεβαια να ειναι αποδεσμευση απο τα ..ψευτοδιλημματα τους και ενισχυση του κομματος που αγωνιζεται για το δικιο ολων των εργαζομενων.
Υ.Γ
O Θερσιτης, τελικα, μας προεκυψε πρωτης ταξεως σχολιαστης της επικαιροτητας! ;) Δεν εχει αδικο για αυτη του την εκτιμηση!
(Aν εγραφε και με μικρα γραμματα, δε θα ειχαμε κανενα παραπονο!) :))
Mιλάμε για εναν ωμό εκβιασμό άνευ προηγουμένου, για μια πολιτική λαμογιά που κανείς δεν μπορεί να υπολογίσει με σιγουριά που θα μας οδηγήσει.
ΑπάντησηΔιαγραφήTη στιγμή που γράφω, ακόμα το ΚΚΕ δεν έχει πάρει θέση για το δημοψήφισμα.
(και τι θέση να πάρει δηλαδή, αφού κανείς δεν ξέρει τι ερώτημα-ερωτήματα αυτό θα έχει)
Παρ' όλα αυτά επειδή λίγο-πολύ καταλαβαίνω ποια θα είναι η θέση του κόμματος, σαν spiral architect πιστεύω ότι το δημοψήφισμα (όποιο ερώτημα - ερωτήματα αυτό θα έχει) αποτελεί μια πρώτης τάξεως ευκαιρία να πούμε ΟΧΙ, και να βάλουμε ένα πρώτο φρένο στις πολιτικές εξαθλίωσης μας.
Λίγο κλισέ βέβαια, αλλά το δημοψήφισμα είναι ξεκάθαρα μια ιστορική στιγμή, όπου θα πρέπει ο καθένας να διαλέξει πλευρά, ανεξάρτητα αν μπλέξει η αρνητική ψήφος μου με την αρνητική ψήφο του ψηφοφόρου του Μπουμπούκου, ή του Σαμαρά.
Στο κάτω-κάτω της γραφής όταν ο σχωρεμένος ο πατέρας μου ψήφισε "ΟΧΙ" στο δημοψήφισμα του Παπαδόπουλου, ούτε καν τον ένοιαζε ότι το ίδιο ψήφισε και ο καραμανλικός του γείτονας ο σιδεράς.
(ξύπνησε το θυμικό μου ...)
Επτά δημοψηφίσματα έχουν διεξαχθεί στη χώρα μας από συστάσεως του νεοελληνικού κράτους. Τα επτά δημοψηφίσματα πραγματοποιήθηκαν σε μια χρονική περίοδο 54 ετών, με τις έξι περιπτώσεις το ερώτημα να σχετίζεται με το πολίτευμα (βασιλευόμενη ή αβασίλευτη δημοκρατία) και μια για την έγκριση συντάγματος. Τρία από τα επτά δημοψηφίσματα διενεργήθηκαν από δικτατορικά καθεστώτα.
ΑπάντησηΔιαγραφή1920: Η κυβέρνηση Δημητρίου Ράλλη προκηρύσσει δημοψήφισμα για τις 5 Δεκεμβρίου με ερώτημα την επιστροφή του βασιλιά Κωνσταντίνου του Α'. Στο δημοψήφισμα δεν συμμετέχουν οι Φιλελεύθεροι. Η επάνοδος του εξόριστου βασιλιά εγκρίνεται με 99%. Το αποτέλεσμα ενοχλεί τις συμμαχικές δυνάμεις και κυρίως τη Βρετανία που δεν επιθυμεί την επιστροφή του φιλογερμανού Κωνσταντίνου. Οι σύμμαχοι παύουν να υποστηρίζουν την Ελλάδα προσφέροντας την υποστήριξή τους προς την Τουρκία. Η αλλαγή της στάσης των συμμάχων θεωρείται ένας από τους παράγοντες που συνέλαβαν καθοριστικά στη μικρασιατική καταστροφή.
1924: Η Δ' Συντακτική Εθνοσυνέλευση προκηρύσσει δημοψήφισμα για τις 13 Απριλίου με ερώτημα την κατάργηση της μοναρχίας. Η διαδικασία οργανώνεται από την κυβέρνηση Παπαναστασίου. Υπέρ της αβασίλευτης δημοκρατίας ψηφίζει το 69,95% των ψηφοφόρων και κατά το 30,05%. Την 1η Μαΐου της ίδιας χρονιάς ορκίζεται πρόεδρος της Δημοκρατίας ο Παύλος Κουντουριώτης.
1935: Προκηρύχθηκε από το δικτατορικό καθεστώς του Γεωργίου Κονδύλη κι έμεινε στην ιστορία ως "νόθο δημοψήφισμα". Το ερώτημα ήταν η κατάργηση της αβασίλευτης δημοκρατίας. Σύμφωνα με το επίσημο αποτέλεσμα, υπέρ της βασιλευόμενης δημοκρατίας ψήφισε το 97,88% των ψηφοφόρων, ενώ το "όχι" απέσπασε μόλις το 2,12%.
1946: Η κυβέρνηση Κωνσταντίνου Τσαλδάρη προκηρύσσει δημοψήφισμα για την 1η Σεπτεμβρίου. Οι επιλογές ήταν τρεις: υπέρ ή κατά της επανόδου του βασιλιά και υπέρ της αβασίλευτης Δημοκρατίας. Υπέρ της επανόδου του βασιλιά Γεωργίου Β' ψήφισε το 69%, κατά το 20% και υπέρ της αβασίλευτης Δημοκρατίας το 11%.
1968: Η χούντα των συνταγματαρχών διενεργεί δημοψήφισμα στις 29 Σεπτεμβρίου για σχέδιο συντάγματος που είχε εκπονήσει η ίδια. Στο δημοψήφισμα - παρωδία το "ναι" αποσπά ποσοστό 92,21% και το "όχι" το 7,79%. Στη διαδικασία δεν είχαν δικαίωμα συμμετοχής οι πολιτικοί κρατούμενοι που είχαν συλληφθεί ή εκτοπιστεί μετά το πραξικόπημα της 21ης Απριλίου του 1967.
1973: Το δεύτερο δημοψήφισμα - παρωδία της απριλιανής δικτατορίας πραγματοποιήθηκε στις 29 Ιουλίου εκείνου του έτους. Τα ερωτήματα σχετίζονταν με την έγκριση μεταρρύθμισης του συντάγματος του 1968, την εκλογή προέδρου (Γεώργιος Παπαδόπουλος) και αντιπροέδρου (Οδυσσέας Αγγελής) της Δημοκρατίας για θητεία οκτώ ετών και την κατάργηση της μοναρχίας. Υπέρ ψήφισε το 78,43% και κατά το 21,57%.
1974: Μετά την πτώση της δικτατορίας, η κυβέρνηση του Κωνσταντίνου Καραμανλή διενεργεί δημοψήφισμα με ερώτημα τη μορφή του πολιτεύματος. Το δημοψήφισμα διενεργήθηκε στις 8 Δεκεμβρίου. Το 69,2% των ψηφοφόρων ψηφίζει κατά της βασιλευόμενης δημοκρατίας, έναντι 30,82% που είναι υπέρ της επαναφοράς του θεσμού της βασιλείας.
http://www.dailynews24.gr/index.php?option=com_k2&view=item&id=8289:seven-referendums-on-establishing-the-rule
Καλημέρα Φάρο, καλό αγωνιστικό μήνα και σε σενα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑναγνώστη, όπως ακριβως τα λες ειναι!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕλβα, και τωρα ακομα, μετα που εχουν υπογραψει τροικες μνημονια, κοντρα μνημονια, μεσοπροθεσμα και τα λοιπα, κανουν υποτιθεται και ενα δημοψήφισμα, το οποιο βεβαια δεν θα αποτελει με κανενα τροπο εμπόδιο για τα σχεδια τους.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟυτε το ξεπουλημα θα σταματησει
Ουτε θα δωθουν πισω οσα παρθηκαν
Ουτε θα σταματησουν να παιρνονται
Και θα σου πουνε και απο πανω, ότι σου δώσανε και ευκαιρία επιλογής.
Δηλαδη ενα δημοψηφισμα σε στυλ, θέλεις να σε βιάσουμε ή όχι;
Αν απαντήσεις ναι θα σου πουνε ότι εσυ το διάλεξες
Αν απαντήσεις όχι θα σου πούνε ότι εσυ φταίς που δεν χαλαρώνεις για να το απολαύσεις
Φιλε σπιραλ, να εισαι σιγουρος οτι αμα φοβοταν το δημοψήφισμα δεν θα το διεξήγαγαν, ούτε θα το διαφημιζαν εδω και μηνες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο οχι του λαου να ειναι συντριπτικο για τα συμφεροντα τους, ΄'ετσι ωπως διδεται η ταξική πάλη.
το κκεεει εδω και καιρο εχει παρη θεσει για το δημοψηφισμα
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο πιθανότερο είναι πως τα ερωτήματα θα διατυπωθούν κάπως όπως στα ...γκάλοπ. Δηλαδή θα καθοδηγούν ήδη τις απαντήσεις. Σε αυτό το πλαίσιο δεν θα με εξέπλητε γραμμή για αποχή από το ΚΚΕ. Δεν ξέρω το νομικό πλαίσιο για τα δημοψηφίσματα, δηλαδή από πόσο ποσοστό αποχής και επάνω θεωρείται ένα δημοψήφισμα άκυρο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜια πρώτη σκέψη του fadomduck είναι:
1)Αποχή από το δημοψήφισμα
2)Επίθεση στο σταθμό χωροφυκλακής Λιτοχώρου
3)Εκαθάριση των κορυφογραμμών Βόϊου-Γράμμου
4)Οχύρωση του ορεινού όγκου της Μουργκάνας
5)Διεισδείσεις ανταρτοομάδων στις παρυφές Αθήνας-θεσαλονίκης
6)Το νου μας στο "πισωπλατο μαχαίρι του Τίτο"
...
Εντάξει, μην βαράτε, είπα να κάνω και λίγο χιούμορ να το ελαφρύνω, ο ουρανός σκοτεινιάζει πολύ...
Χα,καλες οι ιδεες σου τρασ ,εγρινω!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠαντως και εγω την αποχη θα επελεγα.Αυτο που φοβαμαι ειναι μην βαλουν κανα ερωτημα παγιδα του τυπου θελετε ευρω ή δραχμη (στο ιδιο παντα συστημα)και αφου το ΚΚΕ θα πει οχι αμεσως θα στοχοποιηθει απο τους δηθεν προοδευτικους!
Λαμπρος.
Εγω ρε παιδια σκεφτομαι μηπως ολα αυτα γινονται για να καει το συστημα διακυβερνησης αυτο, και μετα να μπει πολυκομματικη βουλη με τους επιτηρητες να εχουν τον πρωτο λογο(κυβερνηση τεχνωκρατων) και να πουν οτι και καλα, "οριστε, οι προσπαθειεσ των παραδοσιακων πολιτικων ως τωρα ναυάγωσαν, το λογο τωρα εχουμε εμεις"
ΑπάντησηΔιαγραφήΤεχνοκράτες;;; ή στρατοκράτες;;; γιατί παίζει κι αυτό.!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΟποιος χρειαστει, όποτε χρειαστει.
ΑπάντησηΔιαγραφή