ΙΤΑΛΙΑ, ΕΛΛΑΔΑ! (Τεχνοκράτες του Νότου..διαλυθείτε!)

Σημ. Το παρακατω αρθρο εχει γραφει απο τον Σουηδο βουλευτη Ηans Linde, του αριστερου κομματος (v) και δημοσιευτηκε στην Aftonbladet. 

Ειναι χαρακτηριστικος ο χαμηλων τονων λογος των λεγομενων αριστερων κομματων, τα τελευταια χρονια και επισης οπως πολλοι πιστευουν,  ειναι ταυτοχρονα κι ενας απο τους λογους που η...ακροδεξια σε πολλες Ευρωπαικες χωρες, ''σηκωνει κεφαλι'', ενω οι σοσιαλδημοκρατες σε αρκετες χωρες, οπως για παραδειγμα τη Σουηδια, με μακροχρονια παραδοση, εχουν κυριολεκτικα...χασει το εδαφος κατω απο τα ποδια τους, λογω ελλειψης oυσιαστικης και ξεκαθαρης πολιτικης εναντια στο κυμα του νεοφιλελευθερισμου στην Ευρωπη, αλλα και λογω των πολυ κακων επιλογων στην ηγεσια τους, οπως τωρα παραδεχονται πολλοι, για τη περιπτωση της  Σουηδιας.

''Στην Ελλάδα κυβερνα πλέον ο Λουκάς Παπαδήμος και στην Ιταλία, ο Mario Monti αντικατεστησε τον Silvio Berlusconi. Oι τοποθετησεις αυτες έχουν γινει δεκτες με ζητωκραυγές από τις Βρυξέλλες και τη λεγόμενη αγορά.

Αλλά κανείς δεν φαίνεται να σκεφτεται ότι ουτε ο Παπαδήμος, ουτε ο Monti εχουν εκλεγει απο το κοσμο. Δεν έχουν αναλάβει τις θεσεις τους επειδή κέρδισαν την εμπιστοσύνη του εκλογικού σώματος. Όταν θα πρέπει να παρουν κρίσιμες αποφάσεις για το μέλλον της χώρας τους, τους λειπει μια σαφής εντολή από τον Ελληνικό και τον Ιταλικό λαό.....

Και δεν ειναι μικρές οι αλλαγές που σχεδιάζουν να εφαρμόσουν: Οι μισθοί θα γινουν ....κατεψυγμένοι, ή θα μειωθουν, εκτεταμένες ιδιωτικοποιήσεις ειναι σε εφαρμογή, οι εργασιακοι νόμοι της διαλύονται, η ηλικία συνταξιοδότησης αυξανεται και το ήδη υπαναπτυκτο κρατος πρόνοιας θα πρέπει να εκτεθει σε ακομη μεγαλυτερες περικοπές.

Εν τω μεταξύ, ένας απο τους βασικους κανονες της δημοκρατίας έχει εξαλειφθεί. Γιατι το θεμέλιο της δημοκρατίας είναι ότι οι ψηφοφόροι μπορούν να καταψηφίσουν τους πολιτικούς απο τους οποιους είναι δυσαρεστημένοι. Αλλά ποιος μπορεί να καταψηφίσει τους νέους τεχνοκράτες της Ευρώπης;

Η οικονομική κρίση που βλεπουμε ολοένα και μεγαλωνει στη Νότια Ευρώπη παει να γίνει μια κρίση της δημοκρατίας - και οι Φιλελεύθεροι της Ευρώπης ζητωκραυγαζουν για την εξελιξη αυτη. Εν τω μεταξύ, η Ιταλία και η Ελλάδα εχουν μπει σε οικονομική κηδεμονία. Αξιωματούχοι από το ΔΝΤ και την ΕΕ έχουν ουσιαστικά αναλάβει τον έλεγχο της οικονομικής πολιτικής. Από την πλευρά της ΕΕ αυξάνεται, επίσης, η απαιτηση για την αναστολή των δικαιωμάτων της εθνικης συλλογικής σύμβασης για τους ιδιωτικους υπαλλήλους στην Ελλάδα, ενα σαφή περιορισμό των βασικων δικαιώματων του ανθρώπου να οργανώνεται και να διεκδικει τα δικαιώματά του στο χώρο εργασίας του.

Ότι οι Ιταλοί και οι Έλληνες πολιτες έχουν απόψεις σχετικά με τις εξελίξεις στις χώρες τους, περιγράφονται ως "ανεύθυνοι", αν και τώρα αυτοί ειναι που θα πρέπει να πληρώσουν το τίμημα για μια κρίση που άλλοι δημιούργησαν. 

Οι διαμαρτυρίες έξω από το κοινοβούλιο, οι απεργίες και οι διαμαρτυρίες καταδικαζονται. Ότι οι Έλληνες θα μπορουσαν να έχουν το δικαίωμα δημοψηφίσματος για ορισμένες από τις μεγαλύτερες αποφάσεις στη σύγχρονη ιστορία της χώρας τους χαρακτηρίζεται ως τρέλα

Δεν έχω καμμια πίστη στην πλειοψηφία των βουλευτών στη Ρώμη και την Αθήνα. Αν ημουν Ιταλος ή Ελληνας, θα πηγαινα με τους διαδηλωτές. Αλλά δεν ειναι μόνο να είσαι δημοκράτης όταν το δικο σου κομμα κερδίζει τις εκλογές, οι δημοκρατικες αρχές χρειαζονται υπερασπιση και σε εποχες οικονομικής κρίσης.

Η οικονομική κρίση εχει σε μεγάλο βαθμό στο βαθος της το γεγονός ότι η δημοκρατία καταπιεζεται. Όταν τα βραχυπρόθεσμα κερδοσκοπικά συμφέροντα ελεγχουν όλο και περισσότερα τμήματα της κοινωνικης εξελιξης, τα μακροπρόθεσμα συμφεροντα του πληθυσμού για κοινωνική πρόνοια, υποδομες και απασχόληση μενουν στασιμα. 
Ενα ενα τα μερη της κοινωνικης προνοιας έχουν μπει στη κερδοσκοπία ωστε να γινουν οι οικονομικές φούσκες τεραστιες.

Οι χρηματοπιστωτικές αγορές χρειαζονται ρυθμισεις, οι κλειστές αίθουσες συσκέψεων των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων και των τραπεζών να άνοιξουν και τα περιθώρια για φοροδιαφυγή και διαρροή των κεφαλαίων να εξαλειφθουν. Κάθε χώρα πρέπει να εχει τη δυνατοτητα να φύγει από το ηδη φαληρισμενο σχεδιο της ΟΝΕ και να πάρει πίσω τον έλεγχο των επιτοκίων τους και τη συναλλαγματική πολιτική τους.

Βασικά εχει να κανει με το οτι η εξουσία πρέπει να αφαιρεθεί από τις δυνάμεις της αγοράς και να δωθει στους εκλεγμένους απο δημοκρατικές συνελεύσεις. Αυτο που χρειαζεται η Ελλάδα και η Ιταλία είναι εκλεγμένοι ηγέτες οι οποίοι είναι έτοιμοι να αγωνιστούν για τη δημοκρατία και όχι τεχνοκράτες''! 

(Οι υπογραμμισεις δικες μας)