Μας παίρνουν μέτρα...

Διαβάζω στα περισσότερα ενημερωτικά site, ότι ο πρωθυπουργός στην ΔΕΘ τα είπε έξω απ τα δόντια, τι είπε δηλαδή;

Το νόημα των όσων είπε συνοψίζεται στο εξής.

Οι θυσίες του λαού δεν τελείωσαν και ούτε θα σταματήσουν αν το διεθνές κεφάλαιο πρώτα δεν πάρει αυτό που θέλει.

Και τι είναι αυτό που θέλει;

Θέλει να πάρει κομμάτι ψωμί τον φυσικό πλούτο της χώρας(πηγές ενέργειας, πρώτες ύλες).

Θέλει να πάρει κομμάτι ψωμί τις υποδομές της χώρας, όπως είναι για παράδειγμα τα λιμάνια, τα αεροδρόμια η ΔΕΗ και όσες άλλες νευραλγικές υπηρεσίες δεν έχουν πουληθεί ακόμα.

Θέλει να φτιάξει ένα βάναυσο εργασιακό καθεστώς ώστε για όλα αυτά να έχει πάμφθηνους εργάτες που θα δουλεύουν απροστάτευτοι και χωρίς κατοχυρωμένα δικαιώματα, τους οποίους μάλιστα μετά την μακρά ημερομηνία λήξης τους(βλέπε συνταξιοδοτικό), θα τους ρίχνει στον καιάδα.

Και τέλος θέλει να δημιουργήσει το είδος εκείνο της παιδείας(ή πιο σωστά εκπαίδευσης) που θα εξυπηρετεί όλα τα παραπάνω, που θα λειτουργεί σαν βιομηχανική γραμμή παραγωγής και θα παράγει ανθρώπους εργαλεία, έτοιμους πακεταρισμένους για άμεση χρήση, εφεδρεία ή αχρηστεία.

Αυτό δηλαδή που είπε ο Γιωργάκης έξω απ τα δόντια, αλλά με τον δικό του τρόπο, είναι ότι θα συνεχίσει να μας παραδίδει απο τα γενοφάσκια μας βορρά στο μεγάλο κεφάλαιο, και ότι εκείνο θα μπορεί να μας μασάει και να μας φτύνει όταν δεν θα έχουμε πια τίποτα να του προσφέρουμε.

Έχει ενδιαφέρον ότι στο λεξιλόγιο τους πάντα περιλαμβάνεται η λέξη θυσίες, μας ζητούν δηλαδή να πάρουμε ένα φτυάρι και να αρχίσουμε να σκάβουμε το λάκκο μας.

Και για όλα αυτά, ο πρωθυπουργός, το επιτελείο του, και ουσιαστικά η αξιωματική αντιπολίτευση αλλά και το ΛΑΟΣ, μας ζητούν να συναινέσουμε, να βάλουμε το κεφάλι κάτω και να αγωνιστούμε για την σωτηρία των μονοπωλίων(αυτοί βέβαια λένε της πατρίδος, αλλά όπως όλοι ξέρουμε η δική τους πατρίδα είναι άλλη, και άλλη η δική μας).

Όμως σε ένα σημείο θα συμφωνήσω με τον πρωθυπουργό, στην συναίνεση, όχι όμως όπως την εννοεί αυτός. Συναίνεση ο λαός με τον λαό, ο ταξιτζής με τον φορτηγατζή, ο δημόσιος υπάλληλος με τον ιδιωτικό, ο αγανακτισμένος με τον συνειδητοποιημένο. Συναίνεση εργατική, με σκοπό να οργανωθούν οι δυνάμεις μας σε ένα μέτωπο και να αντιταχθούμε στα μέτρα τους και στα σχέδια τους. Συναίνεση με τελικό σκοπό την ανατροπή τους, για να μπορέσουμε επιτέλους να ορίσουμε οι ίδιοι το μέλλον μας. Ο ΓΑΠ στην ΔΕΘ επανέλαβε ότι στον δύσκολο δρόμο που έχουμε βρεθεί έχουμε δυο επιλογές. Είναι αλήθεια, μπορούμε είτε να υποχωρήσουμε και να αρχίσουμε να τον βαδίζουμε προς τα πίσω, όπως αυτός προτείνει, είτε να αντισταθούμε και να ορμήξουμε προς τα μπρος!

Στην Ελλάδα, στην Ευρώπη, στον κόσμο!

Λαγωνικάκης Φραγκίσκος(Poexania)