 |
| (Καποιοι τουλαχιστον το..παραδεχονται!) |
Καπως ετσι...αναρρωτιομασταν χρονια, κουνωντας το
κεφαλι, για ενα συγγενη μας, που ενω δεν παιρνουσε καλα με τη ...συμβια του,
δεν τολμουσε – ομως– και να τη
στειλει στον ...αγυριστο, ή να την χωρισει τελοσπαντων εφοσον ο ανθρωπος ουτε σχεσεις
ειχε μαζι της, απο ενα διαστημα και επειτα, εφοσον το ...ανθρωπομορφο τερας, που καποτε
εκανε το λαθος και παντρευτηκε, του υποτιμουσε συνεχως τη νοημοσυνη με τις
πραξεις της.
Να μη τα πολυλογω, το βασανο του συγγενους κρατησε χρονια, μεχρι την
ημερα που του ειπε οτι θα εφερνε και τον ...φιλο της στο σπιτι! Τοτε, μαλλον, εκανε "κλικ" στο μυαλο του ανθρωπου αυτου και τελικα την εστειλε στον
αγυριστο! Ετσι απο τοτε ζει σε διασταση...μη εχοντας oμως βρει το θαρρος να τη...χωρισει, για
να τελειωνει, επιτελους, με αυτη την κατασταση οριστικα!
Ενω ολοι στο σοϊ, τον συμβουλευαμε να χωρισει απο
αυτη την ολεθρια σχεση, ο συγγενης μας ελεγε οτι πιστευε οτι θα ''διορθωνοντουσαν'' μια
μερα τα πραγματα και ετσι δεν τολμουσε να παρει καποιες αποφασεις, αφου εκεινη
τον διαβεβαιωνε καθε φορα οτι οσα εκανε ηταν για" το καλο του", και επειδη
νοιαζοταν για την...υγεια του!
 |
| Καμμια σχεση παντως με την..αειμνηστη Βette |
Στην αρχη του γαμου, τουλαχιστον, επεμενε να κρατα εκεινη τα χρηματα του και δεν του εδινε ουτε
για ...τσιγαρα, προφασιζομενη λογους υγειας του, ενω η ιδια καπνιζε αρειμανιως και
ετρωγε ο τι ηθελε με τις παρεες της, μη δινοντας λογαριασμο στον συζυγο.
Ειχαμε μαθει οτι ηταν και βιαια απεναντι του και μερικες φορες που τον ειδαμε με ....νυχιες στο προσωπο του, εκεινος βιαστηκε να μας διαβεβαιωσει οτι ειχε χτυπησει με το μηχανακι, πηγαινοντας στη δουλεια του.
Ειχαμε μαθει οτι ηταν και βιαια απεναντι του και μερικες φορες που τον ειδαμε με ....νυχιες στο προσωπο του, εκεινος βιαστηκε να μας διαβεβαιωσει οτι ειχε χτυπησει με το μηχανακι, πηγαινοντας στη δουλεια του.
Σπανια μαγειρευε στο σπιτι τους η συμβια, ενω ειχε ολο το χρονο, (δεν εργαζοταν), αλλα ελεγε οτι ο συζυγος ειχε παχυνει και χρειαζοταν διαιτα. Ετσι ο δυστυχης ανθρωπος αναγκαζοταν ειτε να τρωει εξω, ειτε συχνα πηγαινε στη μητερα του για φαγητο. Η
συζυγος δεν ηταν σχεδον ποτε στο σπιτι...και οταν ηταν, δεν ειχε καιρο γι αυτον,
παρα πηγαινε ειτε στους δικους της, ειτε εβγαινε με παρεες που "την καταλαβαιναν
καλυτερα".
Πως ειπατε; Ο συγγενης μας ηταν ..."ειδικη περιπτωση"
και δεν συμβαινουν τετοια στη ζωη; Ο κοσμος, λετε, δεν πιανεται ετσι ...κοροϊδο στη ζωη
του; Χαθηκαν τα διαζυγια, αναρρωτιεστε, αν και συχνα στην Ελλαδα ακουμε κοσμο, ναι και στα 2011, να λεει
οτι oι σχεσεις χρειαζονται ...υπομονη! (Γιατι αραγε;)
Τι θα λεγατε λοιπον αν σας ελεγα οτι η κατασταση στην Ελλαδα και ειδικα ο κοσμος που ΔΕΝ διαμαρτυρεται, μου θυμιζει ολο και περισσοτερο, τη περιπτωση του συγγενη μας και της πρωην συμβιας του.
Τωρα, ποιος ρολος ταιριαζει σε ποιον, το αφηνω στη φαντασια σας.....
Έλβα, το μεγάλο πρόβλημα στην Ελλάδα είναι να αναδειχτεί η πραγματική αιτία της κρίσης και ότι δεν πρόκειται για δημοσιονομική κρίση ή κρίση χρέους ή κρίση του τραπεζικού συστήματος. Υπάρχει πολύ έντονη η αντίληψη αφού όλο το θέμα είναι να μαζέψουμε τα λεφτά να κάνουμε θυσίες, μπας και μαζευτούν και δεν έρθει νέο πακέτο μέτρων.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν είμαστε καλά παιδιά για ένα διάστημα ίσως γλυτώσουμε τα χειρότερα, επίσης πρέπει να μη διαμαρτυρόμαστε ενάντια στους καλούς βιομηχάνους και να μην διώχνουμε με τη συμπεριφορά μας τους τουρίστες γιατί φέρνουν χρήμα που ίσως μας κόψουν από κανένα πακετάκι. Αυτή είναι η ουσία και η γκρίνια δεν μετατρέπεται σε ταξική συνείδηση. Εκεί κολλάει και "τα κλεμμένα", η διαφθορά κτλ, αυτά τα δούλευε επίσης χρόνια η αστική προπαγάνδα, πχ όταν ο Γιωργάκης έλεγε το γνωστό λεφτα υπάρχουν, δεν εννοούσε ότι αυτά ήταν στην Ελβετία, αλλά όπως έλεγε "που πηγαίνουν τα λεφτά" και εννοούσε τη "διαφθορά".
Για να καταλάβουν λοιπόν οι εργαζόμενοι, πρέπει να το κάνουν μέσα από την εμπειρία τους και τέτοια εμπειρία είναι οι καθαρά ΤΑΞΙΚΟΙ αγώνες, κάτι που δυσκολεύει η κατάσταση στο εργατικό κίνημα. Μέσα στα συνδικάτα, στην πάλη , την αλληλεγκύη, την συναδελφικότητα και την κουβέντα μπορούν να ανοίξουν τα μάτια και να καταλάβουν. Θα μορούσαν να το πετύχουν και με το διάβασμα αλλά ο σημερινός καταμερισμός εργασίας δεν επιτρέπει την μόρφωση την βαθιά της πλειοψηφίας, ούτε αφήνει χρόνο στον εργάτη να διαβάζει συν την ευρεία αστική προπαγάνδα (συν τοις άλλοις απαξίωσης του εργατικού τύπου-ΜΜΕ ως στρατευμένα και τα δικά τους ως έγκυρα -αντικειμενικά).
Τα παραπάνω παραδειγματα τα άκουσα με τα αυτιά μου, υπάρχουν γενικά έντονα.
Το θέμα είναι να κατανοηθεί ότι αυτό που ενδιαφέρει είναι η ελλατωση της τιμής της εργατικής δύναμης και το άνοιγμα κερδοφόρων τομέων για επενδύσεις και αυτά λόγω του παγκόσμιου ανταγωνισμού που οξύνεται ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ λόγω της κρίσης, άρα στο μέλλον όσο καθόμαστε μας περιμένουν όλο και χειρότερα... Αυτή η κατάσταση όπως και να έχει δημιουργεί κάποιες χαραμάδες ριζοσπαστισμού, γιατί αυτά που ήξεραν γκρεμίζονται, αναζητούνται οι αιτίες τις ραγδαίας χειροτέρευσης του βιοτικού του επιπέδου από πολύ κόσμο και έτσι υπάρχει μια ελπίδα...
Από κάτι τέτοιους μαλάκες παίρνουν αέρα οι γκόμενες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ συγγενής σου αυτός, κάτι σε ... πολύ ΠΑΣΟΚό μου κάνει ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑνίατος η περίπτωση !
Μάλλον χρειάζεται ένας ... πράσινος μεγαλοπόντικας του γνωστού ανεκδότου !!!
Hueλα να μπω και να σχολιάσω πολιτικά, αλλά το πρώτο ανώνυμο σχόλιο με προσγείωσε απότομα (όλοι έχουμε τραυματικές εμπειρίες....)
ΑπάντησηΔιαγραφήΚόβω την τρολιά εδώ και επανέρχομαι αργότερα...
Καλησπερα Γιωργο
ΑπάντησηΔιαγραφήΠραγματι ακουει κανεις πολλους να πιστευουν ακομα οτι αν κανει ο κοσμος θυσιες, τοτε ολα ισως ...διορθωθουν(!), μας δεχτουν στις αγορες και παλι και εφ οσον συμμορφωθουμε με τις επιταγες τους τοτε ολα..μελι-γαλα!!
Ετσι, οπως λες κι εσυ, ουτε ταξικη συνειδηση υπαρχει, το αντιθετο μαλλον ολοι αγανακτουν με οποιους τυχει να απεργουν επειδη αυτη τη καραμελα εχουν μονιμως τα ΜΜΕ, τα οποια οπως λεμε συχνα εχουν πολυ μεγαλο μεριδιο ευθυνης στη παραπλανηση του κοσμου!
Απο την αλλη πολλοι στην Ελλαδα δεν εχουν εμπειρια απο συνδικατα, ή και δεν εμπιστευονται το θεσμο λογω κακων εμπειριων απο τους χειρισμους των δυο μεγαλων κομματων, οποτε ειναι δυσκολο και μεσα σ αυτες τις ηδη επιβαρυμενες συνθηκες να εμπνευσει κανεις εμπιστοσυνη και ιδεολογια, ποσω μαλλον ορεξη για περισσοτερο και εποικοδομητικο διάβασμα οπως λες, οταν δεν υπαρχει σε πολλους ουτε ο χρονος, ουτε και η διαθεση να ψαξουν τα πραγματα λιγο περισσοτερο. Ας μη παιρνουμε παντα τις μεγαλουπολεις για παραδειγμα οπου ισως υπαρχει καλυτερη ενημερωση. Τι γινεται στην επαρχια, εκει τα πραγματα ειναι λιγο πιο δυσκολα για καποιον που θελει να ενημερωθει πιο ουσιαστικα.
Μηπως τελικα να πρεπει να ...ταρακουνηθουμε κι αλλο ως ...εργαζομενοι προκειμενου να γινουν καποια πραγματα κατανοητα; Δεν το ευχομαι αλλα καποιος ελεγε οτι ισως πρεπει να πιασουμε ...πάτο για να αρχισουμε να αλλαζουμε αντιληψεις!
Ανώνυμε 6:57
ΑπάντησηΔιαγραφήΠειραζει ομως που το παραδειγμα αυτο ειναι αντιπροσωπευτικο της νοοτροπιας που εχουν πολλοι Ελληνες απεναντι στα δυο μεγαλα κομματα, τα οποια ψηφιζουν εναλλαξ παρα τις συνεχεις απογοητευσεις; Το θεμα μας δεν ειναι ο ...συγγενης, αν δεν καταλαβες, αλλα η νοοτροπια του...μαλάκα, οταν βλεπει κανεις οτι τον δουλευουν χοντρα!
faro
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ "συγγενής" αυτός και απολιτικ (γι αυτο και πολύ ...ΠΑΣΟΚος!) και ασχετος ειναι με το τι συμβαινει γυρω του οπως μια μεγαλη μεριδα κοσμου, δυστυχως!
Υ.Γ Δεν το ξερω το ανεκδοτο που λες, αν εχεις ορεξη το αναφερεις καποια στιγμη! :)
TRASH
ΑπάντησηΔιαγραφήΑναμενουμε, τοτε, αργοτερα, το..πολιτικο σχολιο σου.
Elva: Που λες, πάει ένας σε ένα μαγαζί που πουλάει αντίκες να πάρει κάτι ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΒλέπει ένα μεγάλο ασημένιο αρουραίο, του αρέσει και λέει να τον αγοράσει.
- Πόσο πάει ο ασημένιος αρουραίος ;
- 10 ευρώ το άγαλμα, και 1.000 η ιστορία του !
- Μπα θέλω μόνο τον αρουραίο, λέει ο πελάτης.
Του τον τυλίγει ο μαγαζάτορας παίρνει τα 10 ευρώ και ο πελάτης φεύγει.
Στο δρόμο, βραδάκι, κάνει έτσι και βλέπει τον ακολουθούν καμιά ... 10ριά μεγαλοπόντικοι - αρουραίοι !
Πάει πιο γρήγορα, κοιτάζει πίσω, βλέπει καμιά ...100στή αρουραίους να τον ακολουθούν !
Αρχίζει να τρέχει ... αλλά όποτε γύριζε να δει πίσω, οι αρουραίου πολλαπλασιάζονταν !
Χιλιάδες ... πολλές χιλιάδες ... εκατοντάδες χιλιάδες...
Τρομοκρατημένος, φτάνει κοντά σε ένα ποτάμι - στη γέφυρα - νομίζει ότι όλα τα ποντίκια ακολουθούν τον αγαλμάτινο, τον πετάει στα ορμητικά νερά του ποταμού !
Και ... ω του θαύματος, όλοι οι αρουραίοι που τον ακολουθούσαν πέφτουν κι αυτοί στον ποταμό και ... πνίγονται !
Γυρίζει, που λες, στο μαγαζί καταϊδρωμένος, τον βλέπει ο μαγαζάτορας έτσι, χαμογελάει και του λέει:
- Χε χε, ήρθες να πάρεις ΚΑΙ την ιστορία ;
- Όχι, του λέει ο πελάτης ..
- Μην τυχόν σου βρίσκεται κανένας ασημένιος ... ΠΑΣΟΚος ;;;;;;;;;;