Δημόσιο δωρεάν cloud computing για όλους

Κάπου εδώ ανέβασα τις φωτογραφίες μου γαμώτο

(επειδή με μάλωσαν οι συν-γλόμπερς ότι δεν βάζω κείμενα απ' το δικό μου το μπλογκ, πάρτε αυτό που δεν το πρόσεξε κανένας επειδή o blogger είχε φάει κόλλημα)

Όταν κανείς ονειροπολεί υπέρ του δέοντος, χαίρεται υπέρ του δέοντος, είναι ερωτευμένος υπέρ του δέοντος, λέμε πετάει στα σύννεφα. Ο Δίας, ο τσιφ του δωδεκάθεου να πούμε, ήταν καθώς έλεγε κι ο Όμηρος, “συγνεφοσυνάχτης”. Επίσης ήταν γνωστός επειδή είχε πηδήξει τη μισή αρχαία Ελλάς, άντρες, γυναίκες και παιδιά για να κάνει το κέφι του αλλ' αυτό είναι άλλη ιστορία. Τέτοια παιδέρα ήταν και τον έχουμε να τον καμαρώνουμε για την αρχαιοπρεπή και ελληνοπρεπή του ταυτότητα! Ήμαρτον δηλαδή.
Το σύννεφο, αυτό το αφράτο πράμα πάνω στο οποίο την αράζουν υποτίθεται οι θεοί και οι άγγελοι στην πραγματικότητα είναι άπιαστο πράμα. Το βλέπεις εκεί πάνω να κινείται, να αλλάζει σχήματα (κάτι που κάνει τη φαντασία του ανθρώπου να οργιάζει), αμα πας κοντά ή μέσα του, το πολύ-πολύ να νομίζεις ότι έχει ομίχλη σήμερα, ομιχλώδες το τοπίο. Κάποτε ρώτησε μια μάνα το παιδάκι της: τι καιρό έχει έξω Κωστάκη; Δεν ξέρω, λέει ο Κωστάκης, δεν μπορώ να δω. Έχει ομίχλη!Δεν είναι το λοιπόν κάτι συμπαγές, είναι αφράτο, άπιαστο, νεφελώδες, ομιχλώδες και δεν μπορείς να το πιάσεις από πουθενά.

Ο ξένιος Ζευς, στο σήμερα μπορεί να πάρει
τα π...α μου, οι άνθρωποι του φάγαν το βασίλειο

Στο σήμερα το λοιπόν, έχουμε το ίντερνετ, αυτό το πράμα, το δίκτυο των δικτύων, αυτό που μας έβγαλε απ' την μηδαμινότητα και μας έκανε bloggers και μας ξέρουν 100 άτομα παραπάνω απ' όσα θα γνωρίζαμε στην πραγματική ζωή. Θα μου πεις και το ίντερνετ τι είναι; δεν είναι πραγματική ζωή; Άμα το δεις σαν εργαλείο ναι, άμα το αφήσεις να σε συνεπάρει και να σε ρουφήξει στον ωκεανό του, τότε μπορεί να σε υποκαταστήσει, εσένα και την πραγματική σου ζωή. Εδώ λέει φτιάξαν κάτι second life κοινωνικά δίκτυα, όπου φτιάχνεις χαρακτήρες, ζεις σε εντελώς εικονικές κοινωνίες, έχεις δουλειά, σπίτι, γκόμενα, κάνεις μπίζνες, συναλλαγές με τράπεζες και όλα τα συναφή. Και μπαίνουν εδώ ορισμένα ερωτήματα που πρέπει να απασχολήσουν απαξάπαντος το κομμουνιστικόν κίνημα: μήπως θα έπρεπε να προετοιμάσουμε και να συντονίσουμε τις δυνάμεις μας και για μια virtual επανάσταση; Λαϊκή εξουσία και στο second life? Ή έστω να κάνουμε και λαϊκές επιτροπές και στο second life, εδώ λέει μέχρι και στις αντικαπνιστικές λέσχες έλεγε ο Λένιν. Γραμματεία ΠΑΜΕ second life! Γιατί όχι και διαδηλώσεις με ψηφιακά πανώ, ψηφιακά συνθήματα σε podcast και ψηφιακή περιφρούρηση κι εκεί; Και κάποτε όλος ο εικονικός κόσμός θα γενεί λαϊκή περιουσία, κοινωνική ιδιοκτησία, χωρίς εσένα, πληχτρολόγιο δε λειτουργεί, εργάτη μπορείς χωρίς διαχειριστή. Καλά, ας δούμε πρώτα πώς θα γίνει το κουμάντο στην πραγματική ζωή και μετά βλέπουμε.

Συνέλευση κόβας στο second life φόρα παρτίδα στο διαδίκτυο.
Δηλαδή, η περιφρούρηση ονλάιν πάει περίπατο

Όλα τα μέσα που παράγουν ή μεταφέρουν πληροφορίες έχουν μια ξεχωριστή οντότητα, ένα ξεχωριστό δίκτυο παραγωγής και διανομής: εφημερίδες, περιοδικά, τηλεόραση, ραδιόφωνο, φωτογραφία. Τώρα με το ίντερνετ όλ' αυτά τα δεδομένα, μπορούν να γίνουν κατ' αρχήν ψηφιακά και να μεταδοθούν μέσω του ίντερνετ, τα πάντα όλα. Γίνεται δηλαδή μια ενοποίηση όλων, μα όλων των επιμέρους δικτύων. Όλες οι γραμμές επικοινωνίας γίνονται ένα υπερπολύπλοκο κουβάρι, όπου κινούνται μέσα δεδομένα για ό,τι βάζει και δεν βάζει ο νούς σου. Αυτό το κουβάρι, που δεν μπορείς να το δεις, να ορίσεις το σχήμα του, να το πιάσεις, είναι το “σύννεφο”. Βέβαια, το μεγαλύτερο μέρος της πληροφορίας που κυκλοφοράει στο σύννεφο είναι άχρηστη, π.χ ο ανώμαλος, απ' τον Δία που είπαμε προηγουμένως εμπνευσμένος, ψάχνει παιδιά για να ικανοποιήσει τη διαστροφή του, ή ανοίγει την κάμερα και αυνανίζεται online, ίνα πληρωθεί το ρηθέν “η μ...α πάει σύννεφο”.
Μια καινούρια τάση επίσης στα κομπιούτερ, είναι να τείνουν να ενοποιηθούν όλες οι συσκευές που μετέφεραν πληροφορίες, ή τουλάχιστον ν' αποκτήσουν κοινά χαρακτηριστικά. Το τηλέφωνο, το mp3 player, το βίντεο, η παιχνιδομηχανή, η τηλεόραση, το λάπτοπ, το νέτμπουκ, το τάμπλετ pc κλπ. Θά ρθει η μέρα που θα βγάζεις απ' την τσέπη σου ένα μαραφέτι, όσο ένα usb στικ σε μέγεθος, άσπρο, γυαλιστερό και μινιμάλ (λέω γω τώρα, αισθητική πρότασις) το οποίο θα του λες “άνοιξε σουσάμι” και θα σου κοτσάρει ένα ολόγραμμα μπροστά σου, σε υψηλή ανάλυση εικόνας, και με το χέρι σου θα κάνεις μια έτσι και θα έρχεται μπροστά το κείμενο που δουλεύεις στο word, κάνεις μια έτσι και βλέπεις τις κυριότερες ειδήσεις, κάνεις μια έτσι και λές “πάρε τηλέφωνο (τον κερατά)” κι αυτόματα θα βρίσκει στη μνήμη τον κερατά και τον τελεφωνάει.
Και θα μου πεις: και που θα τα χωράει τόσα δεδομένα ένα τόσο δα μαραφέτι; πώς θα μεταφέρει τόσα προγράμματα, και τόσα plug ins, και τόσα βίντεο και mp3 κι επεξεργαστές κειμένων κλπ; Το μόνο που θα κάνουν αι συσκευαί του μέλλοντός μας θα είναι να συνδέονται στο ίντερνετ. Όλοι οι πόροι που θα χρειάζεσαι θα βρίσκονται κάπου στο “σύννεφο”. Κάποιες υπηρεσίες που τις χρησιμοποιούμε κάργα σήμερα είναι “συννεφώδεις” π.χ το mail. Παλιά, για νά χεις ελεκτρονικό ταχυδρομείο, έπρεπε η εταιρεία που σου παρέχει το ίντερνετ να σε δώκει και μια διεύθυνση, κι εσύ έπρεπε να έχεις ένα πρόγραμμα, π.χ το outlook που να κάνει αυτή τη δουλειά, να διαβάζει mail. Σήμερα αυτό πάει να καταργηθεί πια, όλοι έχουμε κι ένα gmail, yahoo, hotmail. Μπαίνεις στο λογαριασμό σου μόνο με το πρόγραμμα περιήγησης κι είσαι κύριος. Μπορείς να επεξεργαστείς φωτογραφίες στο δίκτυο, μπορείς να γράψεις και να επεξεργαστείς κείμενα στο δίκτυο, μπορείς να αποθηκεύσεις τις φωτογραφίες σου στο δίκτυο, χίλια δυο μπορείς.

Ο ιστορικός ΓΓ του ΚΚ Τζεντάι, σε μια γνωστή αποστροφή\
του λόγου του στην εξηκοστή όγδοη ολομέλεια, ως ολογράφημα.
Λόγω μη φυσικής του παρουσίας, ξεγλίστρησε από τους
εσωκομματικούς του αντιπάλους

Όλοι οι πόροι και οι πληροφορίες λοιπόν θα βρίσκονται κάπου, κάπως αποθηκευμένοι σε μερικούς σέρβερ και θα κυκλοφορούν ασταμάτητα μές στο διαδίκτυο. Και τίθεται το ερώτημα: ποιανού ιδιοκτησία θα είναι ετούτοι οι σέρβερ; Αν ανήκουν στις πολυεθνικές κλάφτα Χαράλαμπε, θα είσαι υποχείριο των πολυεθνικών. Αν είναι όμως λαϊκή περιουσία με κοινωνικό κι εργατικό έλεγχο τότε αλλάζει. Το cloud θα είναι η παγκόσμια δεξαμενή της γνώσης και της πληροφορίας απ' όπου θα παίρνει κάποιος ό,τι χρειάζεται, χωρίς μάλιστα να το στερείται την ίδια στιγμή κάποιος άλλος. Νέα σοβαρά ερωτήματα: αφού λόγω της ανισομετρίας στην ανάπτυξη του καπιταλισμού, κάτι που σημαίνει ότι, δεν θα γίνει ταυτόχρονα και παντού σοσιαλισμός, τι θα γίνει με το άτιμο το διαδίκτυο, το cloud που ξεπερνάει εθνικά σύνορα? Τι θα κάνουμε, θα γίνουμε τροτσκισταί και θα περιμένουμε πότε θα μπορέσει να γίνει παγκόσμια επανάσταση για να κοινωνικοποιηθεί με τη μία το διαδίκτυο; Δύσκολα πράματα. Cloud computing σε μία μόνο χώρα! Κάποτε ο rocean έγραψε ότι στο σοσιαλισμό θα απαιτήσουμε MacOS X ενώ στον κομμουνισμό όπου τα πάντα θα είναι open όλοι θα βάλουμε Linux που η ύπαρξή του οφείλεται σε σοσιαλιστικές σχέσεις παραγωγής. Να κι άλλο μεγάλο ζήτημα. Άραγε το open source είναι εκείνο το επίπεδο ανάπτυξης των παραγωγικών δυνάμεων στον καπιταλισμό που επιτρέπει τις σοσιαλιστικές σχέσεις παραγωγής μέσα στον καπιταλισμό; Κάτι τέτοιο ξέραμε ότι δεν μπορεί να γίνει στον καπιταλισμό, με τα “παραδοσιακά” μέσα παραγωγής ας πούμε, εργοστάσια, φάμπρικες, φουγάρα που καπνίζουν. Για τέτοια άυλα προϊόντα, που βασίζονται σε ένα σύννεφο σκέψεων και δημιουργίας των απανταχού open προγραμματιστών;
Ακούω τα κόκκαλα του Μάρξ να τρίζουν, να θέλουν να σκωθούν απ' τον τάφο να ξαναμελετήσει το θέμα των σχέσεων παραγωγής ως αντιστοιχία του επιπέδου ανάπτυξης των παραγωγικών δυνάμεων, που όσο πάει γίνονται άπιαστες, άυλες, σαν πνεύμα, σαν ιδέα. Κοίτα να δεις που ο ιδεαλισμός επιστρέφει με τη μορφή του ψηφιακού σύννεφου! Όταν λοιπόν κοινωνικοποιηθούν όλα τα μέσα παραγωγής, θα κοινωνικοποιηθούν και όλοι οι πόροι επεξεργασίας και μετάδοσης της πληροφορίας, οπότε όλοι θα ζήσουμε σ' ένα σοσιαλιστικό σύννεφο όπου όλοι θα μοιραζόμαστε όλα. Κι αυτό το σύννεφο δεν είναι όνειρο. Ήδη συμβαίνει, πλερώνεις όμως για ξαπλώσεις στην αφράτη επιφάνειά του και να χαρείς τα καλά της τεχνολογίας. Κι επειδή το πέταγμα στα σύννεφα με τα κέρινα φτερά του Ίκαρου έχει τον κίνδυνο μη λιώσουν απ' τον ήλιο σε προηγούμενο ποστ και γκρεμοτσακιστούμε, το μαγαζί σπανιότερα θα ανοίγει δια το κοινόν και θα δημοσιεύει μια στο τόσο. Πόσο είναι το τόσο το αφήνουμε φλου.
Ανατρέξτε και διαβάστε τους αγαπητούς συν-bloggers που έθιξαν τέτοια θέματα:
http://www.error.gr/?p=3246 
http://macgiorgosgr.blogspot.com/2008/01/open-source.html 
http://meltemia.blogspot.com/2008/01/blog-post_28.html 

Είπες πως δεν θα με ξεχάσεις, μου πες και γκουντ νάιτ 
και στο σκληρό σου μ' αποθήκεψες, όλο κι όλο δέκα μεγκαμπάιτ