Η αστική τάξη εκμεταλλεύεται λάθη του σοσιαλιστικού συστήματος όπου εφαρμόστηκε, τα φουσκώνει παραπάνω, διαστρεβλώνει την πραγματικότητα, πολεμάει με όλα τα μέσα και στο επίπεδο της ιδεολογίας ό,τι αμφισβητεί την κυριαρχία τους. Ο αντικομμουνισμός λοιπόν είναι ο πόλεμος που κάνει η αστική τάξη με τους μηχανισμούς και τα μέσα που διαθέτει για να καταρρίψει την αντίπαλη ιδεολογία που είναι ο κομμουνισμός, και μάλιστα πολεμάει εκείνο το συγκεκριμένο ιδεολογικό ρεύμα που είναι το πιο επικίνδυνο (επειδή είναι το πιο ακριβές) για την ίδια, ενώ ταυτόχρονα προσπαθεί να αξιοποιήσει τις ιδεολογικοπολιτικές διαφορές μέσα στο κίνημα για να το διασπάσει παραπάνω.
Το κειμενάκι απαντά σύντομα και περιεκτικά σε όλα τα αντικομμουνιστικά ψευτοεπιχειρήματα μέσα σε 13 σελίδες, αξίζει να το διαβάσετε.
antikommounismos
Κατεβάστε απευθείας εδώ: http://uploading.com/files/m74e1542/antikommounismos.pdf/
To βρήκα και το πήρα μαζί με μερικά άλλα βιβλία στο φεστιβάλ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή δουλειά Αλεξ!
Ένα από τα βιβλία που πήρα είναι και το "Το ΚΚΕ γεννά Μπελογιάννηδες", (50-55 σελ. περίπου) αλλά δεν έχω σκάνερ!
Λόγω πίεσης χρόνου, έριξα μια διαγώνια όπως λέμε ματιά. Πολλές σωστές επισημάνσεις για κάποιες εκδοχές κεκαλυμμένου αντικομμουνισμού αλλά και ορισμένα θεμελιώδη προβλήματα που για μένα χαλούν το συνολικό αποτέλεσμα. Δειγματοληπτικά εντελώς, η επιμονή στον όρο "επιστημονικός σοσιαλισμός" είναι αδιέξοδη. Η πολιτική δεν προδιαγράφεται από επιστημονικές αρχές και ο κομμουνισμός είναι πολιτική.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓόνιμη πάντως αφορμή για σκέψη το κείμενο.
Αντώνης: Επίτρεψέ μου μια απλή παρατήρηση. Δεν έχει να κάνει με απάντηση ... αλλά ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ Μαρξισμός, φίλε μου, σχεδόν σε όλον τον κόσμο, μην κοιτάς τι γίνεται στην Ελλάδα - εδώ είμαστε η εξαίρεση -, ΔΙΔΑΣΚΕΤΑΙ στα Πανεπιστήμια !
Ο Μαρξισμός (φυσικά και ο Λενινισμός) ΕΙΝΑΙ επιστήμη !
υ.γ. κι ο κομμουνισμός, έτσι πρέπει κανονικά να διατυπώνεται, ως επιστημονικός κομμουνισμός !
Φίλε Φάρο,
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα ξεκαθαρίσουμε κάτι βασικό. Αυτό που λέμε Μαρξισμός είναι πολιτική οικονομία+φιλοσοφία+πολιτική θεωρία και πρακτική. Αυτοί είναι οι τρεις πυλώνες του.
Η πολιτική οικονομία είναι κλάδος της επιστήμης γιατί διέπεται από κάποιους νόμους και έχει σημαντικό ποσοστό προβλεψιμότητας.
Η πολιτική πρακτική δεν είναι κλάδος της επιστήμης. Δεν υπάρχει επιστήμη της επανάστασης ή της εξέγερσης. Αν υπήρχε, θα γνωρίζαμε το πολιτικό μέλλον με κάποια σχετική ακρίβεια, αλλά το πολιτικό μέλλον εξαρτάται από εκατομμύρια αστάθμητους παράγοντες που αφορούν την υποκειμενική συνείδηση εκατομμυρίων ανθρώπων, συν τις οργανωτικές δομές, τις οικονομικές συνθήκες, τις συγκυρίες, κλπ.
Η ρούμπρικα "επιστημονικός σοσιαλισμός" χρησιμοποιήθηκε πολεμικά από τον Έγκελς στην μπροσούρα του "Επιστημονικός και ουτοπικός σοσιαλισμός" για να διαχωρίσει --ορθά-- τον μαρξικό σοσιαλισμό από αυτόν του Όουεν, του Σεν Σιμόν και του Φουριέ. "Ορθά", γιατί ο μαρξισμός περιέχει μια αναλυτική μελέτη της πολιτικής οικονομίας που απουσιάζει στον ουτοπικό σοσιαλισμό.
Όταν όμως ο όρος αυτός υιοθετήθηκε στην ΕΣΣΔ, υιοθετήθηκε για να νομιμοποιήσει ένα καθεστώς. Και φυσικά υιοθετήθηκε καταχρηστικά, γιατί αν ο σοσιαλισμός της ΕΣΣΔ ήταν "επιστημονικός" δεν θα πέθαιναν χιλιάδες από ασιτία λόγω κολλεκτιβοποίησης. Ο σφετερισμός του όρου "επιστημονικός σοσιαλισμός" για να νομιμοποιήσει ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ βασισμένες καθαρά σε ατομικές πεποιθήσεις του ηγέτη τον απονομιμοποιεί σε όλες τις περιπτώσεις εκτός από εκείνες όπου δηλώνεται απλά η κεντρικότητα της μελέτης και κατανόησης της πολιτικής οικονομίας, σε αντίθεση με παραδόσεις όπως αυτές του ουτοπικού σοσιαλισμού ή του αναρχισμού.
Αυτή είναι η δική μου θέση και άποψη.
Αντώνη εγώ πάντοτε αντιλαμβανόμουν τον όρο "επιστημονικός σοσιαλισμός" ως ένα εργαλείο διαμόρφωσης επαναστατικής πολιτικής, τη διαμόρφωση δηλαδή πολιτικού προγράμματος με βάση την ταξική ανάλυση μιας κοινωνίας από την πλευρά των συμφερόντων του προλεταριάτου (ανεξαρτήτως κοινωνικοπολιτικού συστήματος).
ΑπάντησηΔιαγραφήΟπότε δεν θεωρώ ότι ο όρος είναι αδιέξοδος. Ίσα-ίσα μάλιστα, που η εφαρμογή ορισμένων αρχών στη διαμόρφωση πολιτικής κολακεύει την ίδια την πολιτική η οποία στον καπιταλισμό έχει ξεπέσει και ουσιαστικά σαν έννοια.
Αντώνης: Αγαπητέ μου, σεβαστή η κάθε άποψη ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΞέρεις, δεν έχω την πεποίθηση ότι στην πολιτική και στην οικονομία υπάρχουν αξιώματα, ακόμα κι αν κάποιους όρους τους έχουν καθιερώσει "τέρατα" της πολιτικής και της επιστήμης !
Θα μου επιτρέψεις, όμως, να διαφωνήσω απόλυτα γι αυτό που λες ότι η κολεκτιβοποίηση έφερε την ασιτία ...
Αυτό είναι τουλάχιστον ιστορική ανακρίβεια.
Η ασιτία, μάλλον μιλλάς για την Ουκρανία του ΄36, αν δεν κάνω λάθος, οφειλόταν σε καθαρό σαμποτάζ των αγροτοπατέρων του παλιού καθεστώτος σε συνδιασμό με τις επιθέσεις των λευκοφρουρών στους παραγωγικούς σταθμούς και τις μονάδες !
Μην "αγκαλιάζεις" άκριτα φαιές προπαγάνδες, χαλκευμένες κατηγορίες, γκαιμπελίστικές μεθοδεύσεις σκοτεινών κύκλων.
Με όλο τον σεβασμό στην διαφορετική άποψη.
Και σε σένα προσωπικά.
Μην θεωρήσεις το σχόλιό μου οποιαδήποτε προσωπική επίθεση, τις θέσεις σχολιάζω.
Σύντροφοι, ο σεβασμός είναι δεδομένος και αμοιβαίος. Έχουμε διαφορετική αντίληψη για το θέμα, εξέθεσα τη βάση της σκέψης μου για τον συγκεκριμένο όρο, δεν θα επιμείνω στο θέμα καταχρηστικά στον χώρο σας.
ΑπάντησηΔιαγραφή