Oλο και μικροτερο ποσο του πλούτου που παραγεται πηγαινει στους απλούς μισθωτούς. Αυτο
υποστηριζει το Σουηδικο ντοκυμαντερ που προβληθηκε χθες απο
την SVT.
Ποτέ αλλοτε σ ενα διαστημα 100 ετων, οι Σουηδοι μισθωτοί δεν πληρωθηκαν τοσο λιγο γι αυτό
που πραγματικά παράγουν, οσο σημερα! Κατά τα τελευταία 30 χρόνια, η οικονομική
πολιτική έχει κάνει τη Σουηδία μια χώρα με μια ταχέως αυξανόμενη εισοδηματική ανισότητα.
Ο χρηματιστης Rune Andersson
είναι ένας από τους πλουσιότερους άνδρες της Σουηδίας. Περιγράφει πώς η Σουηδία
έχει γίνει μια εντελώς διαφορετική χώρα κατά τα 30 χρονια που ο ιδιος εργάστηκε
στον επιχειρηματικο κοσμο.
- Σε αυτό το κλασικό διαχωρισμό μεταξύ εργασίας και κεφαλαίου, το
κεφάλαιο, τις τελευταίες δεκαετίες, έχει αποκτησει ένα υψηλότερο ποσοστό των
εισοδήματων. Είναι μια αξιοσημείωτη αύξηση, αυτό είναι σίγουρο, λεει.
Μεσα σ ενα διαστημα 100 ετων, κάθε γενιά Σουηδών βιωσε σημαντικά
υψηλότερους πραγματικους μισθους και ενα ολοενα αυξανομενο βιοτικο επιπεδο.
Αλλά από τα τέλη της δεκαετίας του 1970 όλο και λιγότερος παραγομενος πλούτος έχει
περιελθει στα χερια των μισθωτων. Τα έσοδα της χώρας έχουν μετατοπιστεί από
τους μισθούς στα κέρδη!
Σύμφωνα με τον Lennart Schön,
καθηγητή οικονομικής ιστορίας, η αλλαγή αυτη δεν έχει προηγούμενο στην ιστορία!
Στο πρώτο επεισοδιο του προγραμματος Dokument inifrån, o Erik Sandberg, εξετάζει πώς μια σειρά από συνειδητές πολιτικές αποφάσεις εκαναν
τους πολύ πλούσιους ακόμη πλουσιότερους, ενώ το βιοτικό επίπεδο των πολιτών δεν
επιτραπηκε να αυξηθεί με τον ίδιο ρυθμό, όπως και στις προηγούμενες γενιές.
Η βάση γι αυτην την οικονομική πολιτική ήδη
τεθηκε 30 χρόνια πριν και οτι και οι συντηρητικες οπως και οι
σοσιαλδημοκρατικές κυβερνήσεις έχουν λάβει μέτρα για να κρατήσουν χαμηλα το
ρυθμό ανάπτυξης των μισθών στη χώρα!
-Θα έλεγα ότι εκφράστηκαν εξαιρετικά ασαφως, λέει ο Lars Calmfors, καθηγητής Οικονομικών.
Ελπίδα των πολιτικων ήταν οτι η αυτοσυγκράτηση των μισθων θα εδινε ..ώθηση
στις επενδύσεις και τη δημιουργία περισσότερων θέσεων εργασίας, αλλά η ανεργία
έχει αυξηθεί και το ποσοστό των επενδύσεων εξακολουθεί να είναι χαμηλο. Ίσως είναι καιρός να αναρωτηθούμε αν αυτη η
πολιτική έχει φέρει αποτελέσματα και αν αξιζε το κοπο.
Στο μεταξυ, διαβαζω
οτι υπηρχαν αντιδρασεις μετα το ντοκυμαντερ αυτο που να πουμε οτι πρωτοπροβληθηκε,
στη Σουηδια, τον περασμενο χειμωνα, στις 14 Φεβρουαρίου.
Λιγες μερες μετα, στις 26 Φεβρουαριου, ομως, ο καθηγητης Lars Calmfors ισχυρίστηκε, με
αρθρο του που δημοσιευτηκε
στην εφημεριδα DN, ότι το ντοκυμαντερ ήταν ..παραπλανητικο, αμφισβητώντας κάποια από τα συμπεράσματα του ντοκιμαντέρ.
Οπως διαβαζω η καθηγητρια Μέσων Ενημέρωσης και Επικοινωνίας, στο Πανεπιστήμιο του Halmstad, Veronica Stoehrel, ως απαντηση, αναφερει σε αρθρο της, απο το οποιο παραθετω αποσπασματα πιο κατω, οτι ο καθηγητης Calmfors παραβλεπει διάφορους σημαντικούς παράγοντες πίσω από το διευρυνόμενο χάσμα μεταξύ των μισθών των εργαζομένων και των εταιρικών κερδών, λεγοντας μεταξυ αλλων οτι στην επόμενη σελίδα του αρθρου του καθηγητη και σε ιδιαίτερα κατάλληλο σημειο τοποθετηθηκε στην εφημερίδα ενα άλλο άρθρο με τίτλομε τιτλο «Δεν υπάρχουν περιθώρια για υψηλές αυξήσεις των μισθών στη νέα σύμβαση", γραμμένο από εκπροσώπους των επιχειρηματιων! Στο άρθρο των επιχειρηματιων και χωρίς ντροπή, ριχνονται ευθυνες στην ...ανεργία και τον «αποκλεισμο» (βλ. «ρατσισμό») σχετικά με τα αιτήματα των εργαζομενων για αυξηση μισθων!
Στο αρθρο της λοιπον η Veronica Stoehrel, λεει οτι oτι «ο Lars Calmfors ισχυριζεται οτι οι πραγματικοί μισθοί στη Σουηδία αυξήθηκαν ταχύτερα "από ό, τι πριν," αλλά δεν δίνει στοιχεία. Κρατά κλειστο το στομα του για το γεγονός ότι, προκειμένου να βρει κανεις μια εξίσου άνιση κατανομή εισοδήματος, όπως το 2007 (το τελευταίο έτος που ανατέθηκε στη Σουηδικη στατιστικη υπηρεσια (SCB) να κάνει αυτου του είδους τη σύγκριση – και αναρωτιέται κανείς γιατί) πρέπει να πάμε πίσω στο 1962.
Ουτε φυσικα λεει τίποτα ο καθηγητης για το γεγονός ότι το 10% εκατό των πλουσιότερων στη Σουηδία κατέχουν το 66% του συνόλου του πλούτου, ενώ το 50% δεν διαθέτουν τίποτα στη κατοχη τους! Στο άρθρο επισημαίνει ο Calmfors οτι ο λόγος που οι μισθοί σήμερα ως ποσοστό του ΑΕΠ πέφτουν κυρίως έχει να κάνει με την εισαγωγή των νέων τεχνολογιών και στη συνέχεια, ακόμη και με την εξωτερική ανάθεση της παραγωγής σε χώρες χαμηλού εργατικού κόστους, εισαγωγες, κερδοσκοπικές εταιρείες και την αλλαγη ισορροπίας των δυνάμεων μεταξύ των συνδικάτων και των εργοδοτών.
Όλα αυτά είναι αλήθεια, λεει η καθηγητρια στο αρθρο της και λεει οτι ο Calmfors επισημαίνει ότι οι εταιρείες φαίνεται να προσαρμοζουν την παραγωγή συμφωνα με τη ζήτηση και αν αυτη μειωθει επηρεάζεται αρνητικά και η απασχόληση. Και αυτο είναι επίσης αλήθεια. Δεν πιστεύει, ομως, στο μεταξυ ότι αυτο συμβαίνει στη Σουηδία επειδη η Σουηδική οικονομία κατ αυτον στηρίζεται κυρίως στις εξαγωγές. Το ερώτημα, λοιπόν, είναι, γιατί ενα ξενο ενδιαφερον για σουηδικά προϊόντα να μη περιλαμβάνεται στις επιπτωσεις της απασχόλησης στη Σουηδία; Ο Calmfors υποστηρίζει μια μείωση του κόστους των επιχειρήσεων, προκειμένου να ανταγωνιστούν σε διεθνές επίπεδο.
Αυτό, ομως, που δεν λέει, είναι ότι οι επιχειρήσεις μειώνουν το κόστος παραγωγής τους, με το να παγωνουν / μειωνουν τους μισθους, με την εξωτερική ανάθεση της παραγωγής και την εισαγωγή των νέων τεχνολογιών που κάνουν το εργατικό δυναμικό περιττο.
Μακροπροθεσμα ο Calmfors ισχυριζεται οτι οι εταιρείες παράγουν μόνο οσο διαστημα αυτες εχουν κερδος. Αν η ζήτηση είναι μεγαλύτερη από την προσφορά, οι εταιρείες να πρέπει να αυξήσουν τις τιμές τους, πραγμα που οδηγεί την κεντρικη τραπεζα (Riksbank) να αυξήσει τα επιτόκια για να ελέγξει τον πληθωρισμό. Αυτό oμως που δεν λέει είναι ότι αυτή η «ανάγκη» δεν ειναι επιτακτική, αλλά μια επιλογή που γίνεται από την επιχειρηση, προκειμένου να αυξήσουν τα κέρδη τους. Η λύση είναι γι 'αυτόν ειναι να κρατήσουν τους πραγματικούς μισθούς χαμηλά, ώστε να μπορέσουν οι επιχειρήσεις να αυξήσουν την παραγωγή τους.
Γιατί θα επρεπε οι μειωμενοι μισθοι να οδηγησουν τις επιχειρήσεις να παράγουν περισσότερο; Όπως λέει και ο ίδιος, οι εταιρείες πρωτίστως ενδιαφέρονται για την αύξηση των κερδών και όχι για να παραγουν περισσότερο. Κατωτεροι μισθοί δεν οδηγούν σε αύξηση της παραγωγής, αλλά μόνο σε υψηλότερα κέρδη για την εταιρεία! ».
Οπως διαβαζω η καθηγητρια Μέσων Ενημέρωσης και Επικοινωνίας, στο Πανεπιστήμιο του Halmstad, Veronica Stoehrel, ως απαντηση, αναφερει σε αρθρο της, απο το οποιο παραθετω αποσπασματα πιο κατω, οτι ο καθηγητης Calmfors παραβλεπει διάφορους σημαντικούς παράγοντες πίσω από το διευρυνόμενο χάσμα μεταξύ των μισθών των εργαζομένων και των εταιρικών κερδών, λεγοντας μεταξυ αλλων οτι στην επόμενη σελίδα του αρθρου του καθηγητη και σε ιδιαίτερα κατάλληλο σημειο τοποθετηθηκε στην εφημερίδα ενα άλλο άρθρο με τίτλομε τιτλο «Δεν υπάρχουν περιθώρια για υψηλές αυξήσεις των μισθών στη νέα σύμβαση", γραμμένο από εκπροσώπους των επιχειρηματιων! Στο άρθρο των επιχειρηματιων και χωρίς ντροπή, ριχνονται ευθυνες στην ...ανεργία και τον «αποκλεισμο» (βλ. «ρατσισμό») σχετικά με τα αιτήματα των εργαζομενων για αυξηση μισθων!
Στο αρθρο της λοιπον η Veronica Stoehrel, λεει οτι oτι «ο Lars Calmfors ισχυριζεται οτι οι πραγματικοί μισθοί στη Σουηδία αυξήθηκαν ταχύτερα "από ό, τι πριν," αλλά δεν δίνει στοιχεία. Κρατά κλειστο το στομα του για το γεγονός ότι, προκειμένου να βρει κανεις μια εξίσου άνιση κατανομή εισοδήματος, όπως το 2007 (το τελευταίο έτος που ανατέθηκε στη Σουηδικη στατιστικη υπηρεσια (SCB) να κάνει αυτου του είδους τη σύγκριση – και αναρωτιέται κανείς γιατί) πρέπει να πάμε πίσω στο 1962.
Ουτε φυσικα λεει τίποτα ο καθηγητης για το γεγονός ότι το 10% εκατό των πλουσιότερων στη Σουηδία κατέχουν το 66% του συνόλου του πλούτου, ενώ το 50% δεν διαθέτουν τίποτα στη κατοχη τους! Στο άρθρο επισημαίνει ο Calmfors οτι ο λόγος που οι μισθοί σήμερα ως ποσοστό του ΑΕΠ πέφτουν κυρίως έχει να κάνει με την εισαγωγή των νέων τεχνολογιών και στη συνέχεια, ακόμη και με την εξωτερική ανάθεση της παραγωγής σε χώρες χαμηλού εργατικού κόστους, εισαγωγες, κερδοσκοπικές εταιρείες και την αλλαγη ισορροπίας των δυνάμεων μεταξύ των συνδικάτων και των εργοδοτών.
Όλα αυτά είναι αλήθεια, λεει η καθηγητρια στο αρθρο της και λεει οτι ο Calmfors επισημαίνει ότι οι εταιρείες φαίνεται να προσαρμοζουν την παραγωγή συμφωνα με τη ζήτηση και αν αυτη μειωθει επηρεάζεται αρνητικά και η απασχόληση. Και αυτο είναι επίσης αλήθεια. Δεν πιστεύει, ομως, στο μεταξυ ότι αυτο συμβαίνει στη Σουηδία επειδη η Σουηδική οικονομία κατ αυτον στηρίζεται κυρίως στις εξαγωγές. Το ερώτημα, λοιπόν, είναι, γιατί ενα ξενο ενδιαφερον για σουηδικά προϊόντα να μη περιλαμβάνεται στις επιπτωσεις της απασχόλησης στη Σουηδία; Ο Calmfors υποστηρίζει μια μείωση του κόστους των επιχειρήσεων, προκειμένου να ανταγωνιστούν σε διεθνές επίπεδο.
Αυτό, ομως, που δεν λέει, είναι ότι οι επιχειρήσεις μειώνουν το κόστος παραγωγής τους, με το να παγωνουν / μειωνουν τους μισθους, με την εξωτερική ανάθεση της παραγωγής και την εισαγωγή των νέων τεχνολογιών που κάνουν το εργατικό δυναμικό περιττο.
Μακροπροθεσμα ο Calmfors ισχυριζεται οτι οι εταιρείες παράγουν μόνο οσο διαστημα αυτες εχουν κερδος. Αν η ζήτηση είναι μεγαλύτερη από την προσφορά, οι εταιρείες να πρέπει να αυξήσουν τις τιμές τους, πραγμα που οδηγεί την κεντρικη τραπεζα (Riksbank) να αυξήσει τα επιτόκια για να ελέγξει τον πληθωρισμό. Αυτό oμως που δεν λέει είναι ότι αυτή η «ανάγκη» δεν ειναι επιτακτική, αλλά μια επιλογή που γίνεται από την επιχειρηση, προκειμένου να αυξήσουν τα κέρδη τους. Η λύση είναι γι 'αυτόν ειναι να κρατήσουν τους πραγματικούς μισθούς χαμηλά, ώστε να μπορέσουν οι επιχειρήσεις να αυξήσουν την παραγωγή τους.
Γιατί θα επρεπε οι μειωμενοι μισθοι να οδηγησουν τις επιχειρήσεις να παράγουν περισσότερο; Όπως λέει και ο ίδιος, οι εταιρείες πρωτίστως ενδιαφέρονται για την αύξηση των κερδών και όχι για να παραγουν περισσότερο. Κατωτεροι μισθοί δεν οδηγούν σε αύξηση της παραγωγής, αλλά μόνο σε υψηλότερα κέρδη για την εταιρεία! ».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Κάθε χρήστης μπορεί να σχολιάσει στο γλόμπινγκ αφού επιλέξει διακριτικό ψευδώνυμο για αποφυγή συγχίσεων είτε με λογαριασμό Google είτε με τη χρήση της υπηρεσίας openID είτε με την απλή επιλογή ονόματος χρήστη.
Προσβλητικά ή υβριστικά σχόλια για συντάκτες ή σχολιαστές θα διαγράφονται. Δεν ενθαρρύνεται η χρήση υβριστικών λέξεων ή εκφράσεων.
Ο σχολιασμός γίνεται με το ελληνικό αλφάβητο και με μικρά γράμματα
Οι διαχειριστές έχουν τη δυνατότητα να προβαίνουν σε διαγραφή σχολίων που δημιουργούν σκόπιμη ή μη σύγχιση και απομάκρυνση από το θέμα της ανάρτησης.