11 Μαΐ 2011

Ο χάρτης των οργανώσεων και κομμάτων της Επαναστατικής Αριστεράς - Μέρος Α (1918-1948)

1918 – 1925 
Από την ίδρυση του ΣΕΚΕ μέχρι την δικτατορία του Παγκάλου

Από το ιδρυτικό συνέδριο του ΣΕΚΕ (Νοέμβρης 1918)
Από τις 4 ως τις 23 Νοέμβρη του 1918 συνέρχεται στα γραφεία του Συνδέσμου Μηχανικών Ατμοπλοίων στον Πειραιά, το ιδρυτικό συνέδριο του Σοσιαλιστικού Εργατικού Κόμματος Ελλάδας (ΣΕΚΕ). Αιτία του Συνεδρίου, υπήρξε η ανάγκη συνένωσης των σοσιαλιστικών οργανώσεων και ομάδων σε ένα κόμμα με κοινές αρχές πολιτική και πρόγραμμα. Το νέο αυτό κόμμα, ουσιαστικά αποτελείται από ένα μωσαϊκό αντιλήψεων σε μια σειρά από «ζητήματα αρχών». Καταγράφονται συνολικά 5 διαφορετικές τάσεις, από σοσιαλδημοκρατικές-ρεφορμιστικές έως τάσεις «μπολσεβικοποίησης» του κόμματος και άμεσης επαναστατικής δράσης. Παρά τις πολλές εσωτερικές διαφορές, οι τάσεις αυτές συνυπάρχουν αλλά και συγκρούονται, τόσο ως προς τον χαρακτήρα του κόμματος όσο και ως προς την γραμμή του (πολιτική, εργατική κτλ).

Το 1919 μια ομάδα με πρωτεργάτη τον Φρανσίσκο Τζουλάτι, αποχωρεί από το Κόμμα και εκδίδει το 1920 το περιοδικό Κομμουνισμός με σκοπό να μορφώσει τους αγωνιστές και να πιέσει για την οργανική ένταξη του ΣΕΚΕ στην Κομμουνιστική Διεθνή. Τον Απρίλιο του 1920 πραγματοποιείται το 2ο Συνέδριο του ΣΕΚΕ, στο οποίο καθορίζεται ο λενινιστικός προσανατολισμός του Κόμματος, όσον αναφορά την δικτατορία του προλεταριάτου και τον δημοκρατικό συγκεντρωτισμό και αποφασίζεται η έναρξη της διαδικασίας ένταξης στην Γ’ Διεθνή. Το ΣΕΚΕ μετονομάζεται σε Σοσιαλιστικό Εργατικό (Κομμουνιστικό) Κόμμα Ελλάδας - ΣΕΚΕ (Κ) και από την 1η Αυγούστου 1920, ο Ριζοσπάστης μετατρέπεται σε επίσημο όργανο του ΣΕΚΕ (Κ) και της επίσης ιδρυθείσας το 1918, ΓΣΕΕ. Οι συζητήσεις και οι αποφάσεις που ελήφθησαν κατά την διάρκεια του Συνεδρίου,  επέφεραν σοβαρές αντιδράσεις από τα πιο συντηρητικά τμήματα του κόμματος, τα οποία και διαγράφηκαν κατά την διάρκεια του Συνεδρίου.

Β Συνέδριο του ΣΕΚΕ
Η ομάδα που εξέδιδε το περιοδικό Κομμουνισμός, μετονομάζεται στις αρχές του 1921 σε Κομμουνιστική Ένωση και επιστρέφει αμέσως μετά στο ΣΕΚΕ (Κ) καθώς αυτό είχε ήδη ξεκινήσει την διαδικασία ένταξης στην Κομμουνιστική Διεθνή. Οι διαγραφέντες του 2ου  Συνεδρίου συγκροτούν το 1921 την πολιτική ομάδα "Νέα Ζωή" (η οποία αργότερα, το 1923 θα μετονομαστεί σε Ανεξάρτητο Εργατικό Κόμμα – ανεξάρτητο από Διεθνείς δηλαδή – και θα χαθεί στην Παγκαλική Δικτατορία). Στην Α' Πανελλαδική Συνδιάσκεψη του ΣΕΚΕ (Κ), τον Φλεβάρη του 1922, υπερισχύει η ρεφορμιστική τάση του κόμματος, σύμφωνα με την οποία είναι ανάγκη η μακρά και "νόμιμη" ύπαρξη του κόμματος στα πλαίσια του αστικού κράτους και στην πράξη τρενάρει την ένταξη στην Κομιντέρν (Κομμουνιστική Διεθνής).

Η απόφαση αυτή ξεσηκώνει σοβαρές διαφωνίες μέσα στο Κόμμα. Από την υπερεπαστατική τάση του ΣΕΚΕ (Κ) μάλιστα, από την Πρωτομαγιά του 1923 κάνει την εμφάνισή της μια ομάδα (μέλη της παλιάς Κομμουνιστικής Ένωσης) η οποία συσπειρώνεται γύρω από τον Τζουλάτι και την επιθεώρηση "Αρχείον Μαρξισμού". Η ομάδα αυτή, η οποία προτάσσει τη μαρξιστική μόρφωση των μελών του κόμματος και του προλεταριάτου, ως βασική προϋπόθεση για την επαναστατική τους δράση, λειτουργεί ως φράξια μέσα στο κόμμα στοχεύοντας σταδιακά στην διάλυση του κόμματος. Το ΣΕΚΕ (Κ) ανέχεται αυτήν την κατάσταση μέχρι το 1924 όταν και διαγράφονται οι συντελεστές του Αρχείου.

Διαφωνίες εμφανίζονται και για το πολιτειακό ζήτημα, καθώς μέλη της κομμουνιστικής πτέρυγας διαφωνούν με την συμμετοχή του ΣΕΚΕ (Κ) στο δημοψήφισμα για την κατάργηση της Μοναρχίας (13 Απριλίου 1924), ώστε να μην νομιμοποιηθεί η αστική εξουσία. Το μεγαλύτερο μέρος της ΚΟ Πειραιά υπό τον Ε. Παπαναστασίου διαγράφεται, και ιδρύουν την Κομμουνιστική Ένωση Ελλάδας (ΚΕΕ) αργότερα μέσα στο έτος (το όνομα δεν είναι τυχαίο καθώς πρόκειται για μέλη της παλιάς Κομμουνιστικής Ένωσης του 1921). Η ΚΕΕ κατηγόρησε το ΣΕΚΕ (Κ) για σοσιαλδημοκρατική παρέκκλιση, αποδέχτηκε όλες τις θέσεις τις Κομμουνιστικής Διεθνούς,  προσπάθησε μάλιστα να αναγνωριστεί ως ο γνήσιος εκφραστής της στην Ελλάδα, αλλά το διεθνές κομμουνιστικό κίνημα, δεν το δέχτηκε και πρότεινε την συνένωση της με το ΣΕΚΕ (Κ).

 Ο απόλυτος χάρτης των διασπάσεων  της περιόδου 1918-1948
(κλικ, και ξανά κλικ για μέγιστη μεγένθυνση)
*Τα εμβλήματα της περιόδου αυτής επανασχεδιάστηκαν απο εμάς με βάση τα επίσημα όργανα των κομμάτων και οργανώσεων.

Παράλληλα από το 1923 εμφανίζονται έντονες διαφωνίες και από τα δεξιά, καθώς αρκετά στελέχη ζητούν την συνεργασία του ΣΕΚΕ (Κ) με αστικά κόμματα και την αναθεώρηση της επαναστατικής τακτικής του Κόμματος. Αυτά τα στελέχη είτε διαγράφονται, είτε αποχωρούν, τον Γενάρη του 1924, δημιουργώντας δυο νέες ομάδες, την Συγκεντρωτική Ομάδα του ΣΕΚΕ ή Νέα Εποχή του Α. Μπεναρόγια και την Σοσιαλιστική Εργατική Ένωση (ΣΕΕ) των Σίδερη – Γεωργιάδη. Αυτές οι ομάδες τον Φεβρουάριο του 1924 θα ενωθούν διατηρώντας το όνομα της δεύτερης. 

Τον Νοέμβριο του ίδιου έτους το ΣΕΚΕ (Κ) προχωρά στο 3ο (Έκτακτο) Συνέδριο, στο οποίο εγκρίνεται ομόφωνα η ένταξη στην Κομμουνιστική Διεθνή, καθώς και η μετονομασία του κόμματος σε Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας - Ελληνικό Τμήμα της Κομμουνιστικής Διεθνούς (ΚΚΕ – ΕΤΚΔ). Ο Παντελής Πουλιόπουλος γίνεται ο πρώτος γενικός γραμματέας του ΚΚΕ. Στο Συνέδριο αυτό, το οποίο θα μείνει στην ιστορία ως το συνέδριο της μπολσεβικοποίησης, θα υιοθετηθεί μετά από πιέσεις της ΚΔ και η περιβόητη θέση περί «Ενιαίας και Ανεξάρτητης Μακεδονίας και Θράκης» στα πλαίσια της συγκρότησης μιας Βαλκανικής Σοσιαλιστικής Ομοσπονδίας κρατών και η οποία θα αποτελέσει την δικαιολογία για το ανελέητο κυνήγι των κομμουνιστών στο μέλλον.

Τον Ιούνιο του 1925, εκδηλώνεται κίνημα υπό τον στρατηγό Θεόδωρο Πάγκαλο με την στήριξη όλων των αστικών πολιτικών κομμάτων, και απαγορεύονται όλες οι επαναστατικές εφημερίδες. Ο Θ. Πάγκαλος θα εξαπολύσει τρομοκρατία κατά του ΚΚΕ, της ΚΕΕ, της ΣΕΕ και του εργατικού κινήματος μέχρι τον Αύγουστο του 1926 και την ανατροπή της δικτατορίας. Το Αρχείο δεν θα δεχτεί σοβαρές διώξεις, καθώς δεν έχει αποδεχτεί τις θέσεις της Κομμουνιστικής Διεθνούς, δρα σε καθεστώς άκρας μυστικότητας και δεν σχετίζεται ιδιαίτερα με το εργατικό κίνημα.

1926 – 1941
Τα χρόνια πριν από τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, οι διασπαστικές ικανότητες των αριστεριστών και η ίδρυση του ΕΑΜ.

Από το Αρχείο διασπάται το 1926, μια ομάδα με επικεφαλή τον Μάρα, η οποία διαφωνεί με την συμπεριφορά του Αρχείου απέναντι στο ΚΚΕ και το κατηγορεί για αδράνεια όσον αναφορά την οργάνωση της εργατικής τάξης. Η ομάδα αυτή, η οποία θα ονομαστεί Τρίτη Κατάσταση (δηλαδή ούτε Αρχείο, ούτε ΚΚΕ) θα θέσει ως στόχο της την συνεργασία μεταξύ Αρχείου και ΚΚΕ. Θα δούμε πολλές τέτοιες ομάδες στο μέλλον να διασπώνται επικαλούμενοι την ενότητα, και να δικαιολογούν με αυτόν τον τρόπο την «μετανάστευσή» τους σε κάποιον άλλο χώρο της Αριστεράς.

Οι εσωτερικές διαφωνίες του ΚΚΕ και η επίδραση του εξωτερικού παράγοντα με τις διαγραφές των Τρότσκι – Ζηνόβιεφ στην Σοβιετική Ρωσία το 1927, οδηγούν στην δημιουργία μιας Αριστερής Αντιπολίτευσης του ΚΚΕ υπό τους πρώην γενικούς γραμματείς του ΚΚΕ, Παντελή Πουλιόπουλο και Παστία Γιατσόπουλο, οι οποίοι εκδίδουν αρχικά το περιοδικό "Νέο Ξεκίνημα" και λίγο αργότερα τον Σπάρτακο. Το περιοδικό αυτό ασκεί δριμεία κριτική στην ηγεσία του ΚΚΕ αλλά προς το παρόν θα συνεχίσει να στηρίζει την δράση του Κόμματος, καταδικάζοντας παράλληλα τις βίαιες επιθέσεις του Αρχείου ενάντια στο ΚΚΕ και την γενικότερη απουσία του από το εργατικό κίνημα. Η πλειοψηφία της Τρίτης Κατάστασης, αφού αποτυγχάνει να πείσει τα στελέχη του Αρχείου για ενότητα, θα προσχωρήσει μέχρι τα τέλη του 1927 στο ΚΚΕ. Από την μειοψηφία κάποια μέλη της θα επιστρέψουν σταδιακά στο Αρχείο μέχρι το 1929 ενώ οι υπόλοιποι θα συνεργαστούν με τους Φραξιονιστές του Μιχ. Ράπτη.

Το 1929, το Αρχείο Μαρξισμού μετονομάζεται το 1929 σε Ένωση Διεθνιστών Κομμουνιστών (ΕΔΚ) και ξεκινά πιο έντονη δραστηριοποίηση σε συνδικάτα εργαζομένων. Παράλληλα συνδέεται με τις ιδέες του Τρότσκι και συζητά την ένταξή της στην Διεθνή Αριστερή Αντιπολίτευση (ΔΑΑ). Παρόμοιες επαφές κάνει και ο Σπάρτακος ο οποίος βρίσκεται σαφώς πιο κοντά στις θέσεις του Τρότσκι απ’ότι το Αρχείο. Ο Σπάρτακος το 1929 μετατρέπετε σε επίσημη πολιτική οργάνωση, ύστερα και από την διαγραφή των μελών του από το ΚΚΕ.
Η Πάλη των Τάξεων - Όργανο της ΚΟΜΛΕΑ
Η Κομμουνιστική Ένωση Ελλάδας (διάσπαση του 1924), μετονομάζεται την ίδια χρονιά σε Ομάδα Μπολσεβικοποίηση, ενώ το 1930 προσπαθεί να αναγνωριστεί ως επίσημη τάση του ΚΚΕ ανεπιτυχώς και προσχωρεί εν τέλει χωρίς όρους ξανά στο Κόμμα. Η ΈΔΚ υπό την ηγεσία του Γιωτόπουλου (πατέρα του γνωστού Γιωτόπουλου της 17Ν) προσχωρεί στην Διεθνή Αριστερή Αντιπολίτευση και αποφασίζει μετά την Α’ Συνδιάσκεψή του, την μετονομασία σε Κομμουνιστική Οργάνωση Μπολσεβίκων Λενινιστών Ελλάδας Αρχειομαρξιστές - Ελληνικό τμήμα της Δ.Α.Α. (ΚΟΜΛΕΑ), η οποία θα αποτελέσει το πιο μαζικό κόμμα της πέραν του ΚΚΕ αριστεράς του μεσοπολέμου.

Οι διαφωνούντες με τα αποτελέσματα της Α’ Συνδιάσκεψης του ΕΔΚ, με πρωτεργάτη τον Μιχάλη Ράπτη, αποχωρούν και δημιουργούν μια Φραξιονιστική ομάδα η οποία θα έλθει σε συνεννόηση με τους εναπομείναστες της Τρίτης Κατάστασης και θα δημιουργήσουν το 1931 την Κομμουνιστική Ενωτική Ομάδα (ΚΕΟ). Στόχος της νέας οργάνωσης η ενοποίηση των αντιπολιτευόμενων στο ΚΚΕ οργανώσεων (Σπάρτακος - Αρχείο). Η αντιμετώπιση που δέχεται όμως από το Αρχείο, πυροδοτεί μια σκληρή γραμμή της ΚΕΟ απέναντι στην ΚΟΜΛΕΑ κατηγορώντας τους Αρχείους για «σταλινικές» μεθόδους ενώ τα βάζει και με τον Τρότσκι ο οποίος τους αναγνώρισε ως επίσημο τμήμα της ΔΑΑ. Μια ομάδα της ΚΕΟ θα προσχωρήσει άμεσα μέσα στο χρόνο στον Σπάρτακο, ορισμένοι θα επιστρέψουν στην ΚΟΜΛΕΑ (μιλάμε για τόσο σταθερές αξίες και ιδανικά), ενώ οι υπόλοιποι συνεργάζονται με την ομάδα του διαγραφέντα από το ΚΚΕ, Άγι Στίνα, και θα δημιουργήσουν στα τέλη του 1932 την Λενινιστική Αντιπολίτευση του ΚΚΕ (ΛΑΚΚΕ). Τον ίδιο χρόνο η παλιά ομάδα της Κομμουνιστικής Ένωσης και της Ομάδας Μπολσεβικοποίηση, διαγράφονται καθώς λειτουργούσαν ανεπίσημα ως τάση στο Κόμμα. Πρόκειται για την τελευταία μαζική διαγραφή του ΚΚΕ για τον Μεσοπόλεμο.

Τον Μάρτιο του 1933, ο Χίτλερ καταλαμβάνει την εξουσία στην Γερμανία και ο φασισμός κάνει την εμφάνιση του ως το κατάλληλο μέσο για την αστική τάξη να χαλιναγωγήσει τους λαούς και να διαλύσει τα κινήματα που ανέβαιναν. Για την Κομμουνιστική Διεθνή αυτό σημαίνει αναπροσαρμογή της στρατηγικής της και ιδιαίτερα για τις χώρες του ευρωπαϊκού νότου που ήταν καπιταλιστικά υποανάπτυκτες, με ημιφεουδαρχικές δομές και σχέσεις. Για τις χώρες αυτές προβλέπεται «πορεία λίγο ή πολύ γρήγορου περάσματος της αστικοδημοκρατικής επανάστασης σε επανάσταση σοσιαλιστική...» (στα πρότυπα της Ρωσίας 1905-1917) και η συνεργασία των Κομμουνιστών με ευρύτερα αντιφασιστικές δυνάμεις κρίνεται, στοιχείο που θα αποτυπωθεί στην συνέχεια, στις αποφάσεις και τις διακηρύξεις όλων των ΚΚ της Ευρώπης, όπως και του ΚΚΕ, από το 1934 μέχρι τον Β Παγκόσμιο Πόλεμο. Οι υπερεπαναστάτες της ΔΑΑ και ο Τρότσκι έκριναν αντίθετα, πως η Κομιντέρν υπαναχωρεί από τις επαναστατικές της θέσεις ενώ υπήρχε η ευκαιρία για μια πανευρωπαϊκή σοσιαλιστική επανάσταση, στοιχείο άκρως αντιεπιστημονικό και ανεδαφικό. Αυτό θα σήμαινε την απομόνωση των Κομμουνιστών και την εύκολη εξόντωσή τους από τις φασιστικές ορδές της αστικής τάξης.

Στην Ελλάδας, ο Στίνας αναστατώνει την ΛΑΚΚΕ, όταν διατυπώνει πρώτος την θέση για ρήξη με την 3η Διεθνή και την δημιουργία νέας Διεθνούς και νέου ελληνικού κομμουνιστικού κόμματος. Η πλειοψηφία της ΛΑΚΚΕ αντιδρά έντονα με αυτήν την θέση και ο Στίνας με μια μειοψηφική ομάδα, απομονώνεται και κατευθύνεται προς την ΚΟΜΛΕΑ, όπου θα συνδεθεί με την τροτσκιστική τάση του Βιτσιώρη, η οποία διατυπώνει παρόμοιες θέσεις. Η πλειοψηφία της ΛΑΚΚΕ με επικεφαλή τον Ράπτη, λίγο αργότερα θα μετονομαστεί σε Λενινιστική Ένωση.

Ο Ριζοσπάστης της 21/01/34 για την 6η Ολομέλεια
Τον Γενάρη του 1934 το ΚΚΕ στην 6η Ολομέλεια της ΚΕ, συμφωνεί με την Κομιντέρν και προτάσσει την αναγκαιότητα να προηγηθεί της σοσιαλιστικής επανάστασης, μια αστικοδημοκρατική επανάσταση με συμμαχίες σε ολόκληρο το αντιφασιστικό φάσμα. Αυτή η απόφαση ταράζει τις υπερεπαναστατικές ομάδες και οργανώσεις, οι οποίες κατηγορούν το ΚΚΕ για προδοσία. Ο Σπάρτακος του Πουλιόπουλου κάνει στροφή αποσύροντας την όποια στήριξή του στο ΚΚΕ (χωρίς όμως να προσανατολίζεται για κάποια νέα διεθνή), και ενώνεται με την Λενινιστική Ένωση δημιουργώντας της Οργάνωση Κομμουνιστών Διεθνιστών Ελλάδας (ΟΚΔΕ).

Αναστάτωση έχουμε και στην ΚΟΜΛΕΑ, όπου ο Γιωτόπουλος συγκρούεται με τον Τρότσκι, ως προς τον στόχο μιας νέας διεθνούς, πράγμα που οδηγεί στην διάσπαση της οργάνωσης μέσα στο 1934 και τον διαχωρισμό αρχειομαρξιστών(Γιωτόπουλος) και τροτσκιστών(Βιτσιώρης). Οι αρχειομαρξιστές δημιουργούν το Κομμουνιστικό Αρχειομαρξιστικό Κόμμα Ελλάδας (ΚΑΚΕ) το οποίο θα συνδεθεί με το αγγλικό Διεθνές Επαναστατικό Μαρξιστικό Κέντρο, ενώ οι τροτσκιστές δημιουργούν την Οργάνωση Μπολσεβίκων Λενινιστών Ελλάδας – Ο Μπολσεβίκος (ή απλά Μπολσεβίκος) η οποία θα παραμείνει συνδεδεμένη με τον Τρότσκι και την νέα Κομμουνιστική Διεθνιστική Ένωση (μετονομασία της ΔΑΑ το 1933). Στην οργάνωση αυτή θα προσχωρήσουν και μια ομάδα μελών της ΟΚΔΕ, με το όνομα Νέα Διεθνή.

Στις αρχές του 1936, πραγματοποιούνται οι τελευταίες εκλογές πριν από τον Πόλεμο, όπου το ΚΚΕ δημιουργεί σε συνεργασία με το Αγροτικό Κόμμα Ελλάδας, το Παλλαϊκό Μέτωπο και εκλέγει 15 βουλευτές, η μεγαλύτερη κοινοβουλευτική ομάδα του ΚΚΕ μέχρι τότε. Ακολουθεί το «σύμφωνο Σκλάβαινα-Σοφούλη» κατα το οποίο το Μέτωπο δίνει ψήφο εμπιστοσύνης στο Σοφούλη με αντάλλαγμα μια σειρά φιλολαϊκών μέτρων. Η ηγεσία των Φιλελευθέρων την κρίσιμη στιγμή, όταν το ΚΚΕ καλούσε σε δράση για αποτροπή της σχεδιαζόμενης (από το Παλάτι και τους Άγγλους) δικτατορίας, αθέτησε τη συμφωνία, με αποτέλεσμα τη δικτατορία της 4ης Αυγούστου του 1936.

Εντωμεταξύ, οι τροτσκιστές συνεχίζουν να διασπώνται, και από τον Μπολσεβίκο προκύπτουν το 1936 οι οργανώσεις Κομμουνιστική Διεθνιστική Ένωση Ελλάδας (ΚΔΕΕ) που υποστηρίζει πως η Ελλάδα βρίσκεται σε επαναστατική κατάσταση (σοσιαλιστική βεβαίως βεβαίως) και ο Νέος Δρόμος – ΚΔΕΕ που υποστηρίζει το αντίθετο. Οι τάσεις αυτές είχαν αναδειχτεί από το Μάρτη του 1935 και το κίνημα του Βενιζέλου.

Από τον Αύγουστο του 1936, η Δικτατορία του Μεταξά θα απαγορεύσει την κυκλοφορία όλων των επαναστατικών εφημερίδων και μέσω του Υφυπουργού Ασφαλείας Κ. Μανιαδάκη, θα ασκήσει διώξεις κατά όλων των αριστερών οργανώσεων και κομμάτων. Μάλιστα ο Μανιαδάκης αφού συνέλαβε όλη την ΚΕ του ΚΚΕ, κατασκεύασε την «προσωρινή διοίκηση» του Κόμματος και εξέδωσε τον δικό του Ριζοσπάστη, ώστε να ελέγξει το κίνημα.

Στο μέτωπο του αριστερισμού, ο Νέος Δρόμος θα συνδεθεί μέσα στο 1936 με την ΟΚΔΕ και θα ιδρύσουν το Φλεβάρη του 1937 την Ενιαία Οργάνωση Κομμουνιστών Διεθνιστών Ελλάδας (ΕΟΚΔΕ). Σε αυτήν την οργάνωση κάνει τα πρώτα του πολιτικά βήματα και ο Ανδρέας Παπανδρέου.

Το 1938 ιδρύεται στο Παρίσι η 4η Διεθνής, η οποία θέτει ως βασική προϋπόθεση αναγνώρισης του ελληνικού της τμήματος, την συνένωση των οργανώσεων ΚΔΕΕ και ΕΟΚΔΕ. Μάλιστα οι αντιπρόσωποί τους, Βιτσιώρης (ΚΔΕΕ) και Ράπτης(ΕΟΚΔΕ), οι οποίοι περιέργως είχαν αφεθεί ελεύθεροι από το καθεστώς Μεταξά, αποδέχτηκαν τον όρο και καθόρισαν το όνομα της νέας οργάνωσης : Επαναστατική Σοσιαλιστική Οργάνωση. Η Ένωση όμως δεν έγινε ποτέ καθώς επικράτησαν ξανά οι ισχυρές προσωπικές διαφορές.

Σε αντίθεση με τις διασπαστικές τάσεις που κυριαρχούσαν στην πλευρά των τροτσκιστών και αρχειομαρξιστών, το 1941 το ΚΚΕ ανοίγει μέτωπο συνεργασίας προς όλες τις αντιφασιστικές κατευθύνσεις και δημιουργεί σε συνεργασία με το Αγροτικό Κόμμα Ελλάδας (ΑΚΕ), το Σοσιαλιστικό Κόμμα Ελλάδας (ΣΚΕ) και την νεοϊδρυθείσα Ένωση Λαϊκής Δημοκρατίας (ΕΛΔ) το Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο (ΕΑΜ).

Κύριοι στόχοι του ΕΑΜ είναι «...η απελευθέρωση του Έθνους από τον ξένο ζυγό...» και «...η κατοχύρωση του κυριαρχικού δικαιώματος του ελληνικού λαού, όπως αποφανθεί περί του τρόπου της διακυβερνήσεώς του...»(Ιδρυτική Διακύρηξη του ΕΑΜ).

1942 – 1948
Ο αντιφασιστικός αγώνας του ΕΑΜ και ο γαλαξίας των τεταρτοδιεθνιστικών οργανώσεων.

Κατά την διάρκεια της Αντίστασης και ενώ το ΕΑΜ – ΕΛΑΣ διεξήγαγε τον αντιφασιστικό αγώνα, οι τροτσκιστικές και αρχειομαρξιστικές ομάδες, όχι μόνο αρνούνται να συμμετάσχουν στην ευρύτερη συμμαχία που σχημάτισε το ΚΚΕ αλλά δεν συμμετέχουν γενικά στην Αντίσταση ως οργανώσεις (ατομικά, διάφοροι τροτσκιστές οργανώθηκαν στο ΕΑΜ) και συνεχίζουν τις διασπάσεις.

Στα τέλη του 1942 ανασυγκροτείται η ΚΔΕΕ η οποία απορροφά ομάδα μελών της ΕΟΚΔΕ και σχηματίζουν το Κομμουνιστικό Διεθνιστικό Κόμμα Ελλάδας (ΚΔΚΕ) υπό τον Στίνα. Την ίδια εποχή ανασυγκροτείται και η ΕΟΚΔΕ, η οποία κατευθείαν το Μάιο του 1943, διασπάται. Η πλειοψηφία της ΕΟΚΔΕ δημιουργεί άμεσα το Κόμμα Κομμουνιστών Διεθνιστών Ελλάδας (ΚΚΔΕ), ενώ η μειοψηφία ενώνεται το Δεκέμβριο του 1943 με το ΚΔΚΕ και δημιουργούν το Διεθνιστικό Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας (ΔΚΚΕ). Η αιτία όλων των διασπάσεων της εποχής, είναι η αξιολόγηση του χαρακτήρα του σοβιετικού κράτους (είτε ως κρατικοκαπιταλιστικό, είτε ως εκφυλισμένο εργατικό κράτος) και η στάση τους απέναντι στην Αντίσταση και το ΕΑΜ, στο οποίο όπως αναφέραμε καμία τροτσκιστική οργάνωση δεν συμμετείχε. Αυτός είναι και ο κύριος λόγος για τον οποίο οι τροτσκιστικές ομάδες απομονώθηκαν από τον ελληνικό λαό και αποδυναμώθηκαν στον μέγιστο βαθμό.

Την άνοιξη του 1943, αποσπάστηκαν από το ΣΚΕ που συμμετείχε στο ΕΑΜ, δυο νέες ομάδες : το Επαναστατικό Σοσιαλιστικό Κόμμα Ελλάδας (ΕΣΚΕ), το οποίο μετονομάστηκε το Σεπτέμβριο του 1943 σε Επαναστατικό Σοσιαλιστικό Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας (ΕΣΚΚΕ) και το Ενιαίο Σοσιαλιστικό Κόμμα Ελλάδας.

Το 1943 δημιουργείται και η Ενωτική Ομάδα η οποία αποτελεί προϊόν συγχώνευσης δυο ολιγομελών ομάδων, της Ομάδας Επίθεση (με τα μέλη της να προέρχονται από την ΚΑΚΕ και τον Μπολσεβίκο) και της Ομάδας Καλλιθέας (παλαιοί Σπαρτακιστές). Το Φθινόπωρο του 1944 διασπάται το ΔΚΚΕ, με την ομάδα του Στίνα να δημιουργεί το Διεθνιστικό Επαναστατικό Κόμμα Ελλάδας (ΔΕΚΕ) και την ομάδα του Καστρίτη (Καρλιάφτη) να ενώνεται λίγο αργότερα (Μάρτης του 1945) με το ΚΚΔΕ και την Ενωτική Ομάδα, ώστε να σχηματίσουν το Εργατικό Διεθνιστικό Κόμμα Ελλάδας (ΕΔΚΕ).

Εντωμεταξύ οι Γερμανοί αποχωρούν και οι Άγγλοι ετοιμάζουν μια νέα αστική κοινοβουλευτική κατοχή για την Ελλάδα. Απαραίτητα συστατικά για μια τέτοια εξέλιξη, ήταν ο αφοπλισμός του ΕΛΑΣ και η απομόνωση των Κομμουνιστών καθώς η επιρροή τους πάνω στον ελληνικό λαό είχε γίνει ιδιαίτερα μεγάλη. Ο πρώτος στόχος του ΕΑΜ, δηλαδή η απελευθέρωση της χώρας από τον ναζισμό είχε επιτευχθεί. Έμενε πλέον η ολοκλήρωση και του δεύτερου. Μετά τον Οκτώβρη του 1944 και την αποχώρηση των Γερμανών, δόθηκε το σύνθημα για λαοκρατία. Η απάντηση όμως των Άγγλων ήρθε στα Δεκεμβριανά, όπου οι αστοί έδειξαν τις άγριες διαθέσεις τους. Η συνέχεια λίγο πολύ γνωστή, με την ήττα και του ΕΛΑΣ, το ρηγμα στο ΕΑΜ και την υπογραφή της συνθήκης της Βάρκιζας τον Φλεβάρη του 1945.

Τον Απρίλιο του 1945, το ΣΚΕ, η ΕΛΔ, το ΕΣΣΚΕ αποχωρούν από το ΕΑΜ και ενοποιούνται στον σοσιαλδημοκρατικό σχηματισμό ΕΛΔ-ΣΚΕ (και ΣΚΕΛΔ λίγο αργότερα). Το ΕΑΜ, στο οποίο προσχωρούν το Ελληνικό Σοσιαλιστικό Κόμμα (ΕΣΚ) του Πασαλίδη και το Δημοκρατικό Ριζοσπάστικό Κόμμα του Μιχάλη Κύρκου, μετασχηματίζεται σε πολιτικό μέτωπο. Αργότερα (το 1946), από το ΕΣΚΚΕ το οποίο έχει προσχωρήσει στην ΕΛΔ-ΣΚΕ, θα αποχωρήσει η νεολαία του κόμματος, ιδρύοντας την Κόκκινη Σημαία. Η Κόκκινη σημαία θα πάρει τεταρτοδιεθνιστικό χαρακτήρα.

Τον Φλεβάρη του 1946, το ΕΔΚΕ δηλώνει την στήριξή του στο ΚΚΕ, για τις εκλογές του Μαρτίου εφόσον αυτό διαλύσει την συμμαχία (ΕΑΜ) με τις "ρεφορμιστικές δυνάμεις" και κατηγορεί την ΕΣΣΔ πως δεν επεμβαίνει ώστε να μπουν χαλινάρια στην δράση των φασιστών στην Ελλάδα. Το ΚΚΕ φυσικά δεν διαλύει το ΕΑΜ, αλλά λόγω της λευκής τρομοκρατίας και της εμφυλιακής κατάστασης που προωθούσαν οι Άγγλοι και το παλάτι, αποφασίζει μια εβδομάδα πριν απο τις εκλογές να μην συμμετάσχει και καλεί τον κόσμο σε αποχή. Η αποχή φτάνει το 52-53%, με το ποσοστό του ΚΚΕ εκείνη την εποχή να εκτιμάται στο 30%. Τελικά όμως όπως όλοι γνωρίζουμε, ο εμφύλιος δεν θα αποφευχθεί ...

Η τελευταία πράξη αυτής της εποχής όσον αναφορά την χαρτογράφηση της Αριστεράς, θα παιχτεί μεταξύ των τεταρτοδιεθνιστικών ομάδων οι οποίες ενώνονται τελικά μετά τον θάνατο του Τρότσκι (ΕΔΚΕ, ΔΕΚΕ, Περιφ. Επιτροπη ΔΚΚ Θεσσαλονίκης, Κόκκινη σημαία), τον Ιούλιο του 1946, σχηματίζοντας το Κομμουνιστικό Διεθνιστικό Κόμμα Ελλάδας - μέλος της 4ης Διεθνής (είχε υπάρξει και δεύτερη οργάνωση με το ίδιο όνομα το 1942, η οποία αναφέρεται πιο πάνω). Μια ομάδα όμως θα αποσπαστεί πολύ γρήγορα, θα σχηματίσει την Διεθνιστική Εργατική Πρωτοπορία, η οποία μετά απο συνομιλίες με το ΚΚΕ θα προσωρήσει στο Κόμμα.

Το ΚΑΚΕ (αρχειομαρξιστές) το οποίο ως οργάνωση είναι εξαφανισμένο σε όλη την διάρκεια της Κατοχής, μετά το 1945 προσπαθεί να ενταχθεί στο ΕΑΜ αλλά δεν γίνεται δεκτό απο το ΚΚΕ. Το ΚΑΚΕ θα περάσει σταδιακά απο ρεφορμιστικές σε αντικομμουνιστικές απόψεις, στοιχείο που οδηγεί τον Ιούλιο του 1945 στην αποχώρηση της Ομάδα Κομμουνιστών, η οποία θα ενταχθεί αργότερα στο ΚΚΕ. Το ρεύμα του αρχειομαρξισμού θα σβήσει οριστικά με τον μετασχηματισμό του ΚΑΚΕ σε Αρχειομαρξιστικό Κόμμα Ελλάδας (ΑΚΕ) το 1947 και τους επαίνους του, προς τον Εθνικό Στρατό.

Ακολουθεί σε λίγες μέρες το "Ο χάρτης των οργανώσεων και κομμάτων της Επαναστατικής Αριστεράς - Μέρος Β' (1949-1979)"

Κύριες Πηγές

- Ο παράνομος τύπος 1936-1949 - Συλλογές ΑΣΚΙ 
- Αρχείο του Ριζοσπάστη από την Εθνική Βιβλιοθήκη της Ελλάδας
- Η Αριστερή Αντιπολίτευση στην Ελλάδα 1926-1936 (Δ. Λιβιεράτος)
- Ο Τροτσκισμός στην Ελλάδα 1936-1946 (Δ. Λιβιεράτος)
- Ρήξη και Ενσωμάτωση (Α. Γκίκας)
- Αρχεία των Σπαρτακιστών
- Αρχεία των Αρχειομαρξιστών

41 σχόλια:

  1. Tο κείμενο περιέχει τεράστιες ανακρίβειες
    και δεν μιλάω απλά για τις πολιτικές μου διαφωνίες
    αλλά και για ιστορικές ανακρίβειες και σκόπιμες παρασιωπήσεις, κι όλα αυτά χωρίς να το έχω διαβάσει ενδελεχώς κι ολόκληρο
    γιατί δεν περιγράφει ποιά ήταν η πραγματική κατάσταση στο ελλ. εργατικό και κομμουνιστικό κίνημα τα χρόνια της ΚΟΜΛΕΑ, όταν το ΚΚΕ είχε υπερφαλλαγγιστεί πλήρως κι είχε φτάσει στα επίπεδα της σέχτας, καλή ώρα σαν το ΚΚ Ισπανίας; να βάλουμε και λίστες τι σωματεία είχε τότε το αρχείο που "δεν είχε παρουσία στο εργατικό κίνημα".
    επίσης δεν αναφέρει καν ποιά ήταν η ουσία της πολιτικής διαφωνίας πάνω στην οποία έγινε η πρώτη αποχώρηση των αρχείων από το Κόμμα

    αναμένω με τεράστια αγωνία το επόμενο κομμάτι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ιστορική αναδρομή, που στηρίζεται σε πολλές και αντιφατικές πηγές, δίνουν έναν τόνο, κατά τη γνώμη μου προβληματισμού, τουλάχιστον !
    Φυσικά, είναι αδύνατο στα πλαίσια ενός σχολίου να αναφερθεί κανείς με τον τρόπο που θα άρμοζε σε ένα τέτοιο άρθρο.
    Δεν θα το επιχειρήσω καν, αλλά, ας μου επιτραπεί να εκφράσω μια άποψη.

    Η Μεγάλη Σοσιαλιστική Οχτωβριανή Επανάσταση των Μπολσεβίκων το 1917, σηματοδότησε μια άλλη προοπτική στην εξέλιξη των κοινωνιών, της ζωής των ανθρώπων της εργασίας.
    Ένα άλλο σύστημα αξιών, πρωτοφανέρωτο, μη κατασταλαγμένο στα μυαλό των περισσότερων ανθρώπων (ακόμα κι αυτών που το ενστερνίστηκαν από την πρώτη στιγμή), είχε ως αποτέλεσμα πέρα από τους φανερούς πολέμιούς του, να βρει εμπόδια στην εφαρμογή του ακόμα κι απ΄τα μέσα !
    Από την πρώτη στιγμή εκδηλώθηκαν οπορτουνιστικές αντιλήψεις, που στην πορεία εκδηλώθηκαν ανοιχτά και ως αντίπαλοί του.

    Γενικά ο άνθρωπος, είναι το πιο δύσκολο ον.
    Του "δώθηκε" μεν μυαλό και νόηση, αλλά δεν έμαθε (ακόμα) να τα ... χρησιμοποιεί !
    Πόσο μάλλον στην περίοδο που αναφέρεται το άρθρο.

    Ισχύει διαχρονικά το (ας το πούμε έτσι) σύνθημα: Ο ήλιος για να γυρίσει, θέλει δουλειά πολύ !
    Που, όμως, κάποιοι, είμαστε διατεθειμένοι να την κάνουμε !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. αν δεν το έχεις διαβάσει αγαπητέ ενδελεχώς και ολόκληρο, καλύτερα να το κάνεις πρώτα. και φυσικά, δεκτές οι ενστάσεις και οι παρατηρήσεις σου, τα σχόλια ανοιχτά και τα σκυλιά δεμένα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Το κατάλληλο δείγμα για την δυναμη της ΚΟΜΛΕΑ, αποτελούν οι εκλογες του 1933 όπου έλαβαν λιγότερους απο 3000 ψήφους ! Στις ίδιες εκλογες το ΚΚΕ πήρε περιπου 60.000.

    Η αποχώρηση των Αρχείων περιγράφεται ως αποτέλεσμα της Α πανελλαδικής Συνδιάσκεψης.

    Φυσικά και το Αρχειο δεν είχε σοβαρή παρουσία μέχρι το 1928, όπως και γράφεται στο κείμενο ..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. προς ανώνυμο σχολιαστή

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Εγω τωρα να βαλω το videaki απο το life of brian ή να το αφησω για αργοτερα??

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. ΠΟΛΥ ΚΑΛΗ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΙΣΤΟΡΙΚΗΣ ΚΑΤΑΓΡΑΦΗΣ ΤΗΣ ΕΞΕΛΙΞΗΣ ΤΟΥ ΑΡΙΣΤΕΡΟΥ - ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ.
    ΑΝ ΚΑΙ ΣΥΝΟΠΤΙΚΗ , ΠΙΣΤΕΥΩ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ.
    ΠΕΡΙΜΕΝΩ ΜΕ ΑΓΩΝΙΑ ΤΟ Β᾽ΜΕΡΟΣ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. http://sfoulidis.landofheroes.org/symfonia/symfonia1.htm

    ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΚΚΕ - ΓΕΡΜΑΝΩΝ

    ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΟ ΣΥΜΦΩΝΟ
    Ε.Λ.Α.Σ. (Ο.Μ.Μ.) και Γερμανικής Ανωτάτης
    Στρατιωτικής Διοικήσεως Μακεδονίας-Αιγαίου.

    http://sfoulidis.landofheroes.org/symfonia/symfonia2.htm

    ΣΥΜΦΩΝΟ ΚΚΕ - ΓΕΡΜΑΝΩΝ
    ΔΕΥΤΕΡΟ ΣΥΜΦΩΝΟ: ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΣ

    http://sfoulidis.landofheroes.org/symfonia/symfonia3.htm

    ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΚΚΕ- ΓΚΕΣΤΑΠΟ

    http://sfoulidis.landofheroes.org/ethniki02/albanoi08.htm

    ΟΙ ΜΥΘΟΙ ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ ΕΑΜ - ΕΛΑΣ - ΚΚΕ

    Σχετικά με Αλβανούς :
    Συμφωνία με τους «τσάμηδες»!

    http://sfoulidis.landofheroes.org/ethniki02/boulgaroi09.htm

    Τότε η Κ.Ε του ΚΚΕ καλεί με ανακοίνωση την οποία κυκλοφόρησε στις 18 Μαρτίου 1941 τους Έλληνες να ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΨΟΥΝ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΚΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΙΣΤΕΙ ΟΛΟΚΛΗΡΟΣ Ο ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΛΑΟΣ ΑΠΟ ΤΟΝ...ΗΡΩΪΚΟ ΛΑΟ ΤΗΣ ΒΟΥΛΓΑΡΙΑΣ!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Το παραπάνω σχόλιο Ανωνύμου του Έλληνος, που μας παραπέμπει σε νεοφασιστική ιστοσελίδα, παραθέτει απόψεις πολιτικών απογόνων των ταγματασφαλιτών και των δοσίλογων που τα έκαναν πλακάκια με τους ναζί και μας το παίζουν τώρα "πατριώτες". Ευτυχώς που τότε ο ελληνικός λαός και το ΕΑΜ αντιστάθηκε και τους κατακτητές. Η ομάδα γλόμπερς καλεί τους αναγνώστες να διαβάσουν τις εμετικές και ανιστόρητες γελοιότητες, να βγάλουν τα συμπεράσματά τους, και να περιφρονήσουν στο μέλλον τέτοιους γελοίους απολογητές του φασισμού.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Τι σχεση να έχουν άραγε, οι αναρτησεις του ακροδεξιού στις 11:57 με το θέμα των αριστερών κομμάτων και τις διασπάσεις ; Άλλη δουλειά δεν έχουν οι Πλεύρηδες απο το να αναρτούν ανοησίες σε αριστερά μπλογκς ;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Πιστευω οτι ειναι αξιεπαινη η προσπαθεια καταγραφης της εξελιξης του επαναστατικου κινηματος της αριστερας, στην Ελλαδα, επειδη, εστω και συνοπτικα, καταφερνει να επικεντρωσει στα πιο ουσιαστικα γεγονοτα, που ειναι και το ζητουμενο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. @Προς ανώνυμο νεο-χίττη
    Αγαπητέ "φίλε" με όλη την καλή θέληση που μπορεί να έχουμε για σένα τα γραφόμενα σας δεν μας το επιτρέπουν, όχι γιατί υπάρχει πεδίο διαφωνίας ανάμεσα μας, κάτι που είναι θεμιτό, αλλά κυρίως γιατί αφενός προβοκάρετε και διαστρευλώνετε τον ρόλο και το κύρος του τιμημένου ΚΚΕ στην συνείδηση του λαού με ειδεχθή ψέμματα.
    Παρ' ότι είναι πάμπολλα είδικά αυτό "Τότε η Κ.Ε του ΚΚΕ καλεί με ανακοίνωση την οποία κυκλοφόρησε στις 18 Μαρτίου 1941 τους Έλληνες να ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΨΟΥΝ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΚΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΙΣΤΕΙ ΟΛΟΚΛΗΡΟΣ Ο ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΛΑΟΣ ΑΠΟ ΤΟΝ...ΗΡΩΪΚΟ ΛΑΟ ΤΗΣ ΒΟΥΛΓΑΡΙΑΣ!! " σε ποιά απόφαση, ποιάς ΚΕ.ποιανού ΚΚΕ το είδατε;
    Φανταζόμαστε πως δεν είστε αμαθής, ούτε ημιμαθής, αλλά συνειδητός παραχαράκτης οπότε σας κατανούμε. Να σας θυμίσουμε ότι ο πολιτικός σας πρόγονος ο Μανιαδάκης είχε δημιουργήσει το Φθιόπορο του 1936 μια 3η ξεχωριστή από το κόμμα ΚΕ που έβγαζε ότι λογής ανακοινώσεις θέλεις, άσχετες με το ΚΚΕ και τα επίσημα ντοκουμέντα του.Φυσικά επί κατοχής αυτή η κατ' ουσίαν ανύπαρκτη ΚΕ, κατασκεύασμα των πολιτικών σας προγόνων υπό την καθοδήγη των ναζί.
    Αγαπητέ προβοκάτορα καταλαβαίνουμε την αγωνία σας για τον "έντιμο" αντι-ΚΚΕ αγώνα σας και την συμπάσχουσα με το ΠΑΣΟΚ, το ΛΑΟΣ, τον ΣΥΝ αντικκουεδολογια, ωστόσο "σε τούτα εδώ τα μάρμαρα κακή σκουρία δεν πιάνει". Επειδή η σκουριά είναι μόνο δική σας, να σας θυμίσουμε ποιοί συνεργάστηκαν με τους κατακτητές(Γερμανούς,Ιταλούς και Βουλγάρους) την περίοδο 1941-1944 και αν το όνομα Τσαούς Αντών αν σας λέει κάτι, γιατί αν δεν σας λέει κάποιο λάκο έχει η φάβα. Να σας θυμίσουμε επίσης τα τάγματα ασφαλείας του Ιωάννη Ράλλη.
    Τέλος αν επιθυμείτε να ανοιχτεί διάλογος για τον δικό μας και τον δικό σας πατρωτισμό, εδώ ήμαστε και θα γελάσει και το παρδαλό κατσίκι...
    ΥΓ* 9/5/1945(ΕΤΣΙ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΞΕΧΝΙΕΣΤΕ)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Κάθε προσπάθεια καταγραφής της Αληθινής Ιστορίας του τόπου μας, προφανώς, θα βρει και κάποιους ανθρώπους που είτε ασυνείδητα είτε συνειδητά, θα προσπαθήσουν να την ακυρώσουν.
    Φυσικά, με ανιστόρητες αναφορές, χαλκευμένα (στα γνωστά - άγνωστα κέντρα) δήθεν στοιχεία, χυδαιολογίες, ψευτιές, μέχρι και γελοίες αναφορές που ούτε σεναριογράφοι του Χόλιγουντ (ξέρετε αυτοί που παρουσίασαν τον πόλεμο του Βιετνάμ από τους ιμπεριαλιστές, κάντοντας το άσπρο μαύρο) θα ... σκαρφίζονταν !

    Η πασίγνωστη (της εποχής και όχι μόνο) έκφραση με το "Ραλληγονατάδες", η "δράση" των Χιτών και των ταγματασφαλιτών και των "τσολιάδων" δεν αφήνει πολλά περιθώρια για σοβαρό διάλογο με τους απογόνους αυτών, με τους καρατζαφεραίους και τους χρυσαυγίτες, έως τους σφετερεστές του λαϊκού κινήματος σημερινούς (το κατάντημα του γνωστού Τσουκάτου είναι ενδεικτικό) ΕΚΚΕίτες και γενικά συνασπισμένους, τους απολογητές της αμερικάνικης και γενικά ιμπεριαλιστικής πολιτικής !

    Μερικοί, ας πλύνουν πρώτα το στόμα τους με ροδόσταμο και μετά ας πιάσουν το ΚΚΕ και το ελληνικό λαϊκό κίνημα !
    Κι ας μην ξεχνάν !
    Η Ιστορία ΚΑΙ διδάσκει, ΚΑΙ τιμωρεί !
    Αργά ή γρήγορα ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Πάνε και τα σχόλια, πανε και τα θέματα !!

    Η Google μας θυμίζει, ακόμα και με τις μαλακίες κάποιων υπαλλήλων της, ποιός έχει τον έλεγχο των επαναστατικών μέσων του διαδικτύου και πόσο εύκολα προκαλείται ένα blackout ... το οποίο στέλνει τα άρθρα μας για περίπατο !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Ωπα !
    Φτιάχτηκαν ;

    Τι χάθηκε ρε παιδιά ;

    Πάντως αυτή τη στιγμή δουλεύει το πράμα !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Τα θέματα και τα σχόλια των 2 τελευταίων ημερών !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. το κείμενο περιέχει τεράστιες ανακρίβειες
    και δεν μιλάω απλά για τις πολιτικές μου διαφωνίες
    αλλά και για ιστορικές ανακρίβειες και σκόπιμες παρασιωπήσεις, κι όλα αυτά χωρίς να το έχω διαβάσει ενδελεχώς κι ολόκληρο
    γιατί δεν περιγράφει ποιά ήταν η πραγματική κατάσταση στο ελλ. εργατικό και κομμουνιστικό κίνημα τα χρόνια της ΚΟΜΛΕΑ, όταν το ΚΚΕ είχε υπερφαλλαγγιστεί πλήρως κι είχε φτάσει στα επίπεδα της σέχτας, καλή ώρα σαν το ΚΚ Ισπανίας; να βάλουμε και λίστες τι σωματεία είχε τότε το αρχείο που "δεν είχε παρουσία στο εργατικό κίνημα".
    επίσης δεν αναφέρει καν ποιά ήταν η ουσία της πολιτικής διαφωνίας πάνω στην οποία έγινε η πρώτη αποχώρηση των αρχείων από το Κόμμα

    αναμένω με τεράστια αγωνία το επόμενο κομμάτι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Ξαναβαζω το σχολιο μου και αναμενω την απαντηση του redfly για να επανατοποθετηθω(την θυμαται..εγω ναι).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Έγραψα πως το Αρχείο φυσικά και δεν είχε σπουδαία συνδικαλιστική δράση μέχρι το 1929. Απο την διάσπαση της Τρίτης Κατάστασης και μετά (δηλαδή το 1926) άρχισαν δειλά δειλά να οργανώνουν κάποια σωματεία, αλλά ουσιαστικά εμφανίστηκαν μετά το 1929 ... Και για να σε προλάβω, πριν εκθέσεις τον εαυτό σου, αυτά δεν τα λέει το ΚΚΕ, αλλά οι διασπάσεις του Αρχείου και οι Τροτσκιστές.

    Η δύναμη της ΚΟΜΛΕΑ σε σχέση με το ΚΚΕ αποτυπώνεται περίφημα στα αποτελέσματα των εκλογών του 1933, όταν το ΚΚΕ πήρε 60.000 ψήφους ενώ το Αρχείο βρέθηκε μεταξύ των 2 και 3 χιλιάδων ! Στην Αθήνα χαρακτηριστικά το Αρχείο παίρνει περίπου 700-800 ψήφους, έναντι 12.000 (πάνω κάτω) του ΚΚΕ (στοιχεία εφημερίδων Ριζοσπάστης και Σκριπ)

    Οι λόγοι διάσπασης του Αρχείου περιγράφονται στο άρθρο ως αποτέλεσμα των αποφάσεων της Α' Πανελλαδικής Συνδιάσκεψης του ΣΕΚΕ (Κ), τον Φλεβάρη του 1922!

    (Για να υπάρχει τέτοια αντίδραση για το Αρχείο, φαντάσου τι θα γίνει μόλις φτάσουμε στην ίδρυση της ΟΣΕ ... )

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Ξέχασα να αναφέρω, πως οι Αρχείοι επέμεναν πως η ΚΟΜΛΕΑ αριθμουσε πάνω απο 2000 μέλη. Αργοτερα όμως με την διάσπαση της ΚΟΜΛΕΑ σε Μπολσεβικο και ΚΑΚΕ το 1934, οι Γιωτόπουλος και Βιτσιώρης αναφέρουν πως είχαν καμια 70αριά μέλη η κάθε οργάνωση. Που πήγαν οι υπόλοιποι ? Σε μελέτες που έγιναν εκ των υστέρων απο το ΚΔΚΕ και άλλες τροτσκιστικές οργανώσεις (ΕΔΕ, Πρωτοπορεία), ο αριθμός των μελών του Αρχείου την εποχή της ΚΟΜΛΕΑ, κατέβηκε στους 400 με 500 το πολύ ...

    Οι ίδιοι τα γράφουν, άρα μην βιάζεσαι να κατηγορήσεις το ΚΚΕ για τα στοιχεία ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Αλλά θα ήθελα επίσης να συμπληρώσω, πως το άρθρο αυτό αποτελεί έναν χάρτη για τις οργανώσεις που εμφανίστηκαν στον Ελλαδικό χώρο.

    Δεν αποτελεί ντοκουμέντο για την ιστορία της κάθε οργάνωσης, καθώς για κάτι τέτοιο ούτε έχουμε την κατάλληλη υλικοτεχνική υποστήριξη, ούτε βεβαίως τον χρόνο για να γράφουμε ιστορικές αναλύσεις ...

    Μια σύντομη παρουσίαση των οργανώσεων και τους λόγους δημιουργίας τους, με μερικά συμπληρωματικά ιστορικά στοιχεία της εποχής.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Βασιζομενος στην Α σου απαντηση που ηταν ακριβως αυτη
    "Το κατάλληλο δείγμα για την δυναμη της ΚΟΜΛΕΑ, αποτελούν οι εκλογες του 1933 όπου έλαβαν λιγότερους απο 3000 ψήφους ! Στις ίδιες εκλογες το ΚΚΕ πήρε περιπου 60.000.

    Η αποχώρηση των Αρχείων περιγράφεται ως αποτέλεσμα της Α πανελλαδικής Συνδιάσκεψης.

    Φυσικά και το Αρχειο δεν είχε σοβαρή παρουσία μέχρι το 1928, όπως και γράφεται στο κείμενο ..

    Aν δεν το έχεις διαβάσει αγαπητέ ενδελεχώς και ολόκληρο, καλύτερα να το κάνεις πρώτα. και φυσικά, δεκτές οι ενστάσεις και οι παρατηρήσεις σου, τα σχόλια ανοιχτά και τα σκυλιά δεμένα "

    θεωρώ επιεικώς αστείο να διαβάζω από μαρξιστή, όταν μιλάμε για την δυνατότητα παρέμβασης και την δυναμική μέσα στην εργατική τάξη και το κίνημα της, να μου φέρνει ως επιχείρημα τις... ψήφους από τις εκλογές. Το εκλαμβάνω ως απροσεξία σου.
    η πραγματικότητα όμως είναι διαφορετική σε ό,τι αφορά το εργατικό κίνημα της εποχής. κατ'αρχάς, την λίστα που ακολουθεί δεν την λες ακριβώς και μικρή παρουσία στο εργατικό κίνημα... κάθε άλλο.

    http://www.marxistbooks.gr/Marxistbooks%20-%20Greek%20language%20Home%20Page.files/Synd-tromo.gif


    ούτε ακριβώς λες σε μια περίοδο δύσκολη και διώξεων μικρή μια οργάνωση πανελλαδική σαν κι αυτή:
    http://www.marxistbooks.gr/Marxistbooks%20-%20Greek%20language%20Home%20Page.files/statist-2.gif

    2.281 μέλη
    509 τακτικά
    καινούρια 400
    δόκιμα 1372
    75% εργάτες
    7% αγρότες
    3% μικροαστοί
    6% διανοούμενοι
    η συντριπτική πλειοψηφία κάτω των 30

    από έντυπα, πέρα από το όργανο "Η Πάλη των τάξεων", εφημερίδα που έφτασε το 1933 να γίνει καθημερινή, εξέδιδε επίσης τα έντυπα ο "Αρτεργάτης", ο "Υποδεματεργάτης", ο "Υπαλληλικός Κήρυκας", ο "Φοιτητής".

    την ίδια περίοδο που η ΚΟΜΛΕΑ είχε 2281 μέλη σε 28 πόλεις, το ΚΚΕ, αριθμούσε 200 μέλη στην Αθήνα και 150 στην Θεσσαλονίκη, αποτέλεσμα της γραμμής της Τρίτης Περιόδου.

    αλλά για να μην τα λέω εγώ, ας τα πούνε καλύτερα οι ίδιοι οι σταλινικοί.
    Ο Ζαχαριάδης, στην απολογία του μπροστά στην 7η Ολομέλεια της ΚΕ του ΚΚΕ το 1957:
    "...ο Τροτσκισμός μας είχε στριμώξει, μας διέλυε, κατακτούσε συνδικάτα, κατακτούσε πολιτικές θέσεις. Και ο Τρότσκι τότε διακήρυξε: ύστερα από το τμήμα μου στη Σοβιετική Ένωση, το καλύτερό μου τμήμα είναι το ελληνικό"
    (βλ. Π. Δημητρίου "Η διάσπαση του ΚΚΕ" τόμος Α.)

    ο Τζακ Σομπλ (Σενίν) απεσταλμένος πράκτορας του Στάλιν που στάλθηκε στην Ελλάδα για την αντιμετώπιση της ΚΟΜΛΕΑ και την ενίσχυση κι εγκαθίδρυση της πτέρυγας Ζαχαριάδη, στην έκθεση του για την οργανωτική κατάσταση της ΚΟΜΛΕΑ:
    "...Πρέπει να πούμε καθαρά. Αυτοί ξεπερνούν κατά πολύ το Κόμμα, τόσο σε μαζικότητα, όσο και στις εκδόσεις όπως επίσης και αυτό είναι αυτονόητο, από πολιτική άποψη... αποδείχνεται περίτρανα ότι την εμπιστοσύνη της ελληνικής εργατικής τάξης σαν οργανωμένη δύναμη, σ΄ όλη την εξωκοινοβουλευτική δράση δεν την κατέχει το Κόμμα αλλά η Αριστερή Αντιπολίτευση"
    (Αρχεία Τρότσκι, Ντοκουμέντο 17231-Α)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. ...συνεχεια απο πανω

    Ελπίζω, όσον αφορά τα λεγόμενα Ζαχαριάδη, να μην μου πεις κι εσύ, όπως μου έχει ειπωθεί στο παρελθόν δικαιολογώντας τα, πως ο Ζαχαριάδης αγωνιώντας για την τύχη του, υπερέβαλλε της κατάστασης που περιέγραφε για να μεγαλώσει το δικό του έργο από τότε που ανέλαβε!

    Όσον αφορά την διάσπαση του Αρχείου από το ΚΚΕ δεν σε ρώτησα από ποιά διαδικασία και ποιό όργανο προέκυψε, αλλά ποιό ήταν το σημείο της πολιτικής τριβής, το οποίο δεν αναφέρεται στο άρθρο.
    Οφείλω να ομολογήσω πως αφού ανάμεσα στις πηγές σου αναφέρεις την ΕΜΕ (Επαναστατική Μαρξιστική Επιθεώρηση), την Σοσιαλιστική Αλλαγή, και τα έργα του Σάββα Μιχαήλ για τα αρχεία Τρότσκι κλπ., πως σου διέφυγαν τα παραπάνω στοιχεία. Νομίζω πως δεν τα μελέτησες όλα κι ενδελεχώς.
    Δεν θεωρώ ότι παραχαράσσεις κάτι σκόπιμα κι ότι έχεις δόλο. Θεωρώ όμως ότι έχεις κάνει ένα βασικό λάθος. Απ' ότι μπορώ να συμπεράνω, για τα του Τροτσκισμού έχεις βασιστεί σχεδόν αποκλειστικά ή τέλος πάντων στον κύριο όγκο τους διαμορφώνοντας άποψη, από το έργο του Δ. Λιβιεράτου. Ο Λιβιεράτος, ως γνωστόν, προέρχεται από άλλη τάση εντός του Τροτσκιστικού κινήματος, από το Παμπλικούς-Μαντελικούς της Ενιαίας Γραμματείας, οι οποίοι ιστορικά έτρεφαν άσβεστο μίσος για το Αρχείο ως ανταγωνιστική δύναμη και μόνη αναγνωρισμένη από τον Τρότσκι ως ελλ. τμήμα της ΔΑΑ, ενώ αυτοί κατά κύριο λόγο προέρχονται από τον Σπάρτακο του Πουλιόπουλου και την ΚΕΟ του Πάμπλο.
    Δεν ισχυρίζομαι φυσικά ότι ο Λιβιεράτος σκόπιμα παρουσίασε μια άλλη πραγματικότητα, ίσα ίσα είναι πολύ αντικειμενικός ως ιστορικός και πολύ καλός ως άνθρωπος (τον γνωρίζω προσωπικά). Όμως πιθανότατα κι αυτός δεν παρουσιάζει την πλήρη εικόνα της εποχής και το αρχείο σε όλη του την διάσταση διότι έπεσε θύμα του διαδεμένου πνεύματος της εποχής, που ήθελε το Αρχείο συνώνυμο του Σατανά, με πλήθος ψεύδους, παραχαράξεων και λάσπης, οι οποίες σημειωτέον, ιστορικά, προτού χρησιμοποιούν κατά κόρον από τους σταλινικούς, είχαν χρησιμοποιηθεί αφειδώς από τους ίδιους τους αντίπαλους Τροτσκιστές. Ψέμματα, που αποκαταστάθηκαν μια και καλή με το άνοιγμα των αρχείων του Τρότσκι το 1980. Ίσως, ο Λιβιεράτος να μην είχε υπόψη του τα επίμαχα ντοκουμέντα.
    Θεωρώ, εν τέλει, ότι έκανες κάποια λάθη πέφτοντας θύμα μιας ενδοτροτσκιστικής κόντρας, και θεωρώντας πως είσαι αντικειμενικός συμβουλευόμενος τροτσκιστικές πηγές.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Δυο μακροσκελεστατες απαντήσεις δυστυχώς χωρίς καμία ουσία. Ακόμα δεν έχω εντοπίσει πως αποδεικνύονται τα λάθη που μου προσάπτεις αγαπητέ !

    Στο αρχικό άρθρο γράφω πως το Αρχείο δεν είχε σοβαρές συνδικαλιστικές δραστηριότητες πριν απο το 1929. Πάνω σε αυτό αποκαλείς το άρθρο λανθασμένο και για να το στηρίξεις μας παρουσιάζεις πίνακες της περιόδου 1930 - 33 !!!
    Μόνο εγώ βλεπω την ασυνέχεια ?

    (Παρεπιπτόντως οι πίνακες αυτοί δεν έχουν καμια εγκυρότητα, σύμφωνα με τους συνεχιστές του Αρχείου και σύμφωνα με την απλή λογική, αλλά αυτό είναι ένα άλλο παραμυθι)

    Και συγγνώμη εδω μας λες πως το άρθρο "δεν περιγράφει ποιά ήταν η πραγματική κατάσταση στο ελλ. εργατικό και κομμουνιστικό κίνημα τα χρόνια της ΚΟΜΛΕΑ, όταν το ΚΚΕ είχε υπερφαλλαγγιστεί πλήρως κι είχε φτάσει στα επίπεδα της σέχτας"

    Αυτό δηλαδή, δεν θα αποτυπωνόταν και στις εκλογές, όπου η "σεχτα" πήρε 60.000 ψήφους και το υπερδραστηριο Αρχειο πήρε 2-3 χιλιαδες ? Μας κοροιδευεις φιλτατε ?

    Λοιπόν απο εκεί και ύστερα εμείς δεν γράφουμε την ιστορία του Αρχείου, αλλά χαρτογραφούμε την Αριστερά. Εαν θες να γράψεις την ιστορια του Αρχειου γιατι δεν το κάνεις εσύ ο ίδιος ?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. Να πω και εγώ ότι έχει γίνει αρκετά καλή δουλειά. Με τις Τροτσκιστικού τύπου διασπάσεις πραγματικά χάνεται η μπάλα, δικαιολογώντας πόσα ανέκδοτα έχουν βγει.

    Για το αρχείο τώρα, νομίζω ότι ο φίλος μας ο Τροτσκιστής έχει δίκιο, θυμάμαι σε άνα άρθρο σε μια ΚΟΜΜΕΠ (πρέπει να ήταν το 2003 ή το 2004), σχετικά με το αρχείο λέει ότι στα τέλη της δεκαετίας του '20 το αρχείο είχε περισσότερα μέλη (όχι πολύ περισσότερα πάντως), αλλά η σεχταριστικού τύπου οργάνωση τους έκαναν πάλι το ΚΚΕ μεγαλύτερο. Κατά τη γνώμη μου μεγάλο θέμα δεν ήταν η αποδοχή του αρχείου, αλλά τα εσωκομματικά προβλήματα του ΚΚΕ. Η διαμόρφωση του ΚΚΕ, κατά βάση από στελέχη όμοια της παλιάς ευρωπαϊκης σοσιαλδημοκρατίας, το μακεδονικό ζήτημα συν η όλη περιπλοκή στο ζήτημα εξαιτίας της στάσης της Διεθνούς (σχετικά μπορείτε να διαβάσετε το Κομιντέρν και Μακεδονικό Ζήτημα των Δάγκα,Λεοντιάδη), δημιουργούσε πλήθος εσωκομματικών διαφωνιών και γενικότερο μπέρδεμα στην μπολσεβίκικη τακτική και στρατηγική. Από εκεί προερχόταν όπως είναι εμφανές και οι πολλές διασπάσεις. Νομίζω θα ήθελε μια παραπάνω αναφορά στο Μακεδονικό, που ως το 1927 τουλάχιστον επηρέαζε την κίνηση εντός του Κόμματος.

    Για την τακτική και στρατηγική τώρα. Η διαφορά του ΚΚΕ από τους Τροτσκιστές ήταν ότι οι Τροτσκιστές λειτουργούσαν σεχταριστικά χωρίς να δουλευουν καλά θέματα τακτικής. Από την άλλη το ΚΚΕ, είχε πρόβλημα στην στρατηγική, η αστικοδημοκρατική επανάσταση, κατανοούνταν μηχανικά, χωρίς να καταλαβαίνε την συνέχεια μέσα στην ασυνέχεια. Η αστικοδημοκρατική επανάσταση έπρπε να είναι ένας σταρτηγικός στόχος αλλά ΑΜΕΣΩΣ, ο σταρτηγικός στόχος θα έπρεπε να αναπροσανατολιστεί προς σοσιαλιστική επανάσταση, στα πρότυπα της Ρωσίας. Ο Ελληνικός καπιταλισμός ήδη από τα μέσα της δεκαετίας του '20 ήταν αρκετα αναπτυγμένος για μια τέτοια εξέλιξη. Η μη ανάπτυξη της στρατηγικής διεξόδου οδήγησε στα τραγικά γεγονότα της δεκαετίας του '40.

    Giorgosbookhunter

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. Προς Redfly 4:59 Α


    δεν χρειάζεται να "εξεγείρεσαι" αγαπητέ, οι παρατηρήσεις μου είναι φιλικές γιατί σέβομαι την σοβαρή προσπάθεια σου.
    από κει και πέρα, δεν αντιλαμβάνομαι που βλέπεις την ασυνέχεια. δεν βασίζω την όλη μου τοποθέτηση μόνο στην συγκεκριμένη πρόταση σου, την οποία χρησιμοποίησα ενδεικτικά γνωρίζοντας σε ποιά περίοδο αναφέρεται και ποιά ήταν κι η κατάσταση του αρχείου τότε (χωρίς να αποδέχομαι πλήρως τα λεγόμενα σου και για τότε, αλλά τέσπα), αλλά στην συνολική σου αναφορά επί του αρχείου ακόμα και στην περίοδο ΚΟΜΛΕΑ, η οποία αναφορά σου, δυστυχώς, δεν διαφοροποιείται στο πνεύμα της από την παρατιθέμενη σου πρόταση, παρόλη την εντελώς διαφορετική κατάσταση στην οποία είχε ανέλθει το αρχείο. και πάνω σε αυτή την βάση σε ρώτησα για το πολιτικό περιεχόμενο της διαφωνίας που ήταν η αιτία της πρώτης διάσπασης της ομάδας Τζουλάτι από το ΚΚ, το οποίο το προσπερνάς σαν αδιάφορο. μοιάζει να θες να παρασιωπήσεις το γεγονός ότι η πίεση των πρώιμων αρχείων ήταν ενάντια στις δεξιές και συγχυσμένες τάσεις του κόμματος και υπέρ της μπολσεβικοποίησης του ΣΕΚΕ και της υιοθέτησης του δημοκρατικού συγκεντρωτισμούψστα πλαίσια ενός κόμματος νέου τύπου. προφανώς είναι αδιάφορο αυτό για την παρούσα "χαρτογράφηση" της αριστεράς, όπως και το γεγονός ότι σε μια εποχή θεωρητικής ένδοιας για το ελληνικό κίνημα, οι αρχείοι μετέφρασαν σημαντικότατα κλασσικά έργα πάνω ακριβώς στην βάση της πάλης για την μπολσεβικοποίηση του Κόμματος. Αντίθετα, αφού παρασιωπάς ως ασήμαντα όλ΄αυτά ξαφνικά πετάς εντελώς αυθαίρετα και ενάντια σε κάθε κανόνα ιστοριογραφίας την προσωπική σου άποψη πως οι του Τζουλάτι είχαν ως σκοπό να διαλύσουν το Κόμμα (;;;), χωρίς να τεκμηριώνεις και να επεξηγείς πως και γιατί ισχυρίζεσαι κάτι τέτοιο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. Προς Redfly 4:59 ευνεχεια

    και όχι, δεν αποζητώ την συγγραφή της ιστορίας του αρχείου από εσένα, το έχουν κάνει άλλοι πριν κι από τους δυο μας, αλλά αν όπως ισχυρίζεσαι κάνεις την χαρτογράφηση της αριστεράς, μοιάζει επιεικώς ελλειματικό ή ακόμη χειρότερα διαστρεβλωτικό να περνάς ολίγον τι εν τάχει την ΚΟΜΛΕΑ παρουσιάζοντας την λίγο πολύ ως ασήμαντη σέχτα, την στιγμή που ο οποιοσδήποτε με τις στοιχειώδεις ιστορικές γνώσεις γνωρίζει ότι στα επίμαχα συγκεκριμένα χρόνια έπαιξε ένα πρωτεύοντα σημαντικό ρόλο εντός του εργατικού κινήματος. πολύ πιο απλά, όταν διαστρεβλώνεις την αλήθεια, δεν είσαι αντικειμενικός αδερφέ, και επιχειρείς να γράψεις ιστορία με βάση τις κομματικές σου προτιμήσεις.
    ενδιαφέρον θα είχε επίσης, να μας εξηγήσεις γιατί
    είναι αναξιόπιστοι οι συγκεκριμένοι πίνακες, ποιοί είναι οι συνεχιστές που τους αμφισβητούν και πως είναι δυνατόν να είναι αναξιόπιστοι πίνακες οι οποίοι δεν παράχθησαν για δημοσιοποίηση αλλά ήταν εσωτερικά ντοκουμέντα της ΔΑΑ που στάλθηκαν μυστικά στον Τρότσκι, και τελικά έγιναν γνωστοί στο ευρύ κοινό και στην δημοσιότητα 50 χρόνια σχεδόν μετά την σύνταξη τους, και 40 χρόνια μετά τον θάνατο του Τρότσκι όταν άνοιξαν συνολικά τα αρχεία κατά την επιθυμία του;
    ιστορική άποψη για την ΚΟΜΛΕΑ και για την όποια ΚΟΜΛΕΑ δεν θα καθορίσω από τα ενδοτροτσκιστικά ξεκατινιάσματα αν θέλω να είμαι αντικειμενικός και δίκαιος. αντίθετα, ακόμα κι αν δω με σκεπτικισμό τους εν λόγω πίνακες, προτιμώ να βασιστώ στις δηλώσεις των ίδιων των σταλινικών ζαχαριάδη-σενίν. κι αυτές είναι αναξιόπιστες; διότι τις προσπερνάς σαν ασήμαντες, κάτι που μυρίζει υπεκφυγή.
    τέλος, θα επαναλάβω πως το επιχείρημα περί των εκλογών είναι προβληματικό. οι εκλογικοί δείκτες είναι ένας μερικός και συχνά αλλοιωτικός φακός μέσα από τον οποίο αποτυπώνονται πλευρές της πραγματικότητας, και χωρίς το ταξικό κριτήριο μπορούν να οδηγήσουν σε τερατώδεις παρανοήσεις. στην συγκεκριμένη περίπτωση, αφενός γιατί τα στοιχεία περί της ΚΟΜΛΕΑ και του εργατικού κινήματος είναι καταλυτικά, χωρίς να τα έχεις καταρρίψει επιτυχώς παρά την ανεπιτυχή αλλά κι αναμενόμενη προσπάθεια απαξίωσης τους, κι αφετέρου διότι, ξαναλέω, η επέμβαση μέσα στην εργατική τάξη δεν μπορεί να αποτυπωθεί με σαφήνεια με λογική αριθμών και δη εκλογικών.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  28. Προς Redfly 4:59 υνεχεια


    για τον ίδιο λόγο που αν αύριο πχ, στις εκλογές, ο ΛΑΟΣ πάρει περισσότερες ψήφους από τον ΣΥΡΙΖΑ (το πιθανότερο), αυτό δεν σημαίνει ότι θα έχει και μεγαλύτερη δυναμική μέσα στις τάξεις των εργαζόμενων γιατί ο μεν ΛΑΟΣ πολύ απλά δεν υπάρχει ούτε σε απειροελάχιστο επίπεδο μέσα στο εργατικό κίνημα, ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ έχει την παρουσία που έχει. Ή, για παράδειγμα, η λογική των αριθμών, δεν είναι ικανή να δείξει και συχνά διαστρεβλώνει την κατάσταση της δυναμικής και του συσχετισμού δυνάμεων, όταν ας πούμε σε μια σχολή μια οργάνωση μπορεί να έχει ένα σχήμα 20-30 ατόμων, και μια άλλη 2-3, και τελικά να περνάει το πλαίσιο των 2-3 κι όχι των 20-30. Οι αριθμοί παραγνωρίζουν την ταξική δυναμική και χάνονται στην γενικότητα. Η προσκόλληση στα εκλογικά νούμερα είναι απότοκο μιας εκλογομανίας που λίγη σχέση έχει με λενινισμό, αφού αντιλαμβάνεται τις εκλογές και τα αποτελέσματα της ως την πάλη κι όχι ως απλά μια στιγμή της, ως αυτοσκοπό κι όχι μέσο.
    Τέλος, δεν καταλαβαίνω γιατί μπαίνεις στην διαδικασία να εκτεθείς με τα γραπτά σου αν δεν επιθυμείς να δεχτείς διαφωνίες και κριτική επ' αυτών, επιχειρώντας να την απαξιώσεις προσπερνώντας τα σημεία που βάζει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  29. Επειδή βλέπω πως υπάρχει ένα ζήτημα στην ανάγνωση και κατανόηση του θέματος θα παραθέσω ξανά μερικά τμήματα μπας και ανάψουν μερικοί λαμπτήρες ...

    "Στην Α' Πανελλαδική Συνδιάσκεψη του ΣΕΚΕ (Κ), τον Φλεβάρη του 1922, υπερισχύει η ρεφορμιστική τάση του κόμματος, σύμφωνα με την οποία είναι ανάγκη η μακρά και "νόμιμη" ύπαρξη του κόμματος στα πλαίσια του αστικού κράτους και στην πράξη τρενάρει την ένταξη στην Κομιντέρν (Κομμουνιστική Διεθνής). Η απόφαση αυτή ξεσηκώνει σοβαρές διαφωνίες μέσα στο Κόμμα. Από την υπερεπαστατική τάση του ΣΕΚΕ (Κ) μάλιστα, από την Πρωτομαγιά του 1923 κάνει την εμφάνισή της μια ομάδα (μέλη της παλιάς Κομμουνιστικής Ένωσης) η οποία συσπειρώνεται γύρω από τον Τζουλάτι και την επιθεώρηση "Αρχείον Μαρξισμού"."

    Αυτό θα έλεγες πως περιγράφει σωστά τους λόγους διάσπασης του Αρχείου ή όχι ? Περιγράφω ξεκάθαρα νομίζω πως η διάσπαση του Αρχείου συμβαίνει λόγω της ρεφορμιστικής γραμμής της Α συνδιασκεψης ... Απο εκεί και ύστερα τι άλλο θέλεις ? Να γράψω για την προσφορά του Αρχείου ? Δηλαδή κάνω το αντίστοιχο για κάποια άλλη οργάνωση και δεν το κάνω για το Αρχείο ? Μας δουλεύεις ?

    Πάμε παρακάτω ...
    Για την μη παρουσία του Αρχείου στο εργατικό κίνημα μεχρι το 1929 δεν μιλάει μονάχα το ΚΚΕ αλλά και ο Πουλιόπουλος του Σπάρτακου, και οι αποχωρούντες της Τρίτης Κατάσταση και οι Φραξιονιστές του Ράπτη όταν ενώνονται σε ΚΕΟ !

    Μάλιστα ο κύριος λόγος αποχώρησης της Τρίτης Κατάστασης ήταν ακριβώς αυτό.

    Απο εκεί και ύστερα, δεν έχω αναφερεθί ούτε στην συνδικαλιστική δύναμη του ΚΚΕ, ούτε του Σπάρτακου, ούτε καμιάς άλλης οργάνωσης. Γιατί λοιπόν να το κάνω για το Αρχείο, μπορείς να μας πεις ?

    Απο εκει και ύστερα γράφω
    "Το 1929, το Αρχείο Μαρξισμού μετονομάζεται το 1929 σε Ένωση Διεθνιστών Κομμουνιστών (ΕΔΚ) και ξεκινά πιο έντονη δραστηριοποίηση σε συνδικάτα εργαζομένων."

    Και αυτό το γράφω για να ισορροπήσω ακριβώς την προηγούμενη περιγραφη περι απουσίας απο τον συνδικαλισμο. Ο μόνος λόγος για τον οποίο γίνεται αναφορά στον συνδικαλισμό του Αρχείου, ήταν διότι υπήρξε λογος για διασπάσεις και κριτική απο τους άλλους.

    Έλεος δηλαδή !

    Τέλος οι πινακες αυτοί οι οποίοι ουδόλως δεν με ενδιαφέρουν στο θέμα, δημοσιευτηκαν απο το ΕΕΚ και το Μιχαηλ, απο τα αρχεια Τροτσκι. Τα αρχεία του Τρότσκι δεν αποτελούν καμια ΒΙΒΛΟ και σίγουρα δεν περιγράφουν καμια αποκαλυπτική αλήθεια αλλά απλά αντανακλουν τα στοιχεία που του απεσταλθηκαν απο τον Γιωτόπουλο και την ΚΟΜΛΕΑ για την οργάνωση τους.

    Η ΚΑΚΕ αντιθέτως το 1934 μετα το "διαζυγιό" της με τον Τρότσκι αναφέρει 70 μέλη. Παρομοίως αναφέρει ο Μπολσεβικος (η ετερη διασπαση της ΚΟΜΛΕΑ) καμια 60αρια μελη ! Ο Ραπτης υπολογιζει σε ένα άρθρο του την δυναμη της ΚΟΜΛΕΑ συμφωνα με τους παραπάνω αριθμους σε 400 με 500 το πολύ. Παρόμοιοι υπολογισμοί έγιναν και απο άλλους τροτσκιστές οι οποίοι φυσικά και αντιπαλευονται την αποψη του ΕΕΚ και των στοιχείων που απεστελνε ο Γιωτοπουλος στον Τροτσκι.

    Τα αποτελεσματα των εκλογων του 1933 επιβεβαιωνουν αυτην την θεση του Ραπτη, καθώς δεν γίνεται να μην σε ψηφίζουν ουτε καν τα μέλη σου ...

    Ίσως τα γραπτά του Ραπτη να αποτελουν και μερος του εμφυλιου των τροτσκιστων. Ισως ναι, και για αυτο δεν με απασχολεί στο άρθρο αυτη η ιστορία !

    Μην ξεχνάμε όμως πως η Πάλη των Ταξεων προεκλογικά το 1933, ανεφερε πως στην συγκέντρωση της στην Αθηνα μαζευτηκαν κάποιες χιλιάδες υποστηρικτών. Ο Ριζοσπάστης ανέφερε πως πρόκειται για μια συγκενρωση μερικών εκατοντάδων. Οι εκλογες έδειξαν ποιος είχε δίκιο. 800 ψηφοι το Αρχειο στην Αθηνα. Για αυτό λέω πως οι εκλογές αποδεικνύουν μερικές αναλήθειες ...

    Απο εκεί και ύστερα κάθε κριτική είναι σεβαστή, όχι όμως όταν περιέχει φράσεις του τύπου "επιχειρείς να γράψεις ιστορία με βάση τις κομματικές σου προτιμήσεις". Ειδικά όταν οι κυριες πηγές είνα τροτσκιστικές !

    Δηλαδή γράφουμε με βάση τα δικά σας κείμενα και πάλι δεν είστε ευχαριστημένοι. Αλλά ξέχασα, ο κάθε τροτσκιστης έχει και την δικιά του εκδοχή ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  30. Τελος δεν χρειάζεται να υποβιβάσω εγω την παρουσία Αρχείο και τροτσκιστών. Το κατάφεραν μια χαρά οι ίδιοι ...

    Οι πρώτοι φτάνοντας στο σημείο να συγχαίρουν τον Εθνικό Στρατό που κατατρόπωσε τους κομμουνιστές,
    οι άλλοι με την απουσια τους απο το ΕΑΜ και τις προσωποκεντρικες διασπάσεις, τα οποία οδήγησαν τελικά σε μια ένωση (ΚΔΚΕ) μερικών δεκάδων ανθρωπων !

    Κι όμως δεν ανέφερα καν την δυναμη της κάθε γκρουπας, ωστε να μην υποβιβάσω την υπαρξή τους. Και εσυ μας λες πως γράφουμε με βάση την κομματική μας προτίμηση.

    Βρε συνέλθετε λέω εγω ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  31. δεν θα επεκταθώ ιδιαίτερα, επί της παρούσης κι έτσι όπως το βλέπω είναι μάταιο
    αφενός ακόμα προσπαθώ να αντιληφθώ γιατί μια κριτική επί των λεγομένων σου την εκλαμβάνεις σχεδόν προσωπικά
    αφετέρου με την απάντηση σου ουσιαστικά επιβεβαιώνεις την υποψία μου για το πως διαμορφώνεις άποψη κι από ποιές πηγές

    δεν αποζητώ να γράψεις την ιστορία ή να κάνεις διαφήμιση στο τι έκανε το αρχείο - εσύ επέλεξες να αφιερώσεις το παρόν κομμάτι του αφιερώματος σε αυτό
    δεν ζητώ όπως λες να πάρεις θέση σε μια τροτσκιστική διαμάχη - εσύ το κάνεις έμμεσα απορρίπτωντας ό,τι δεν σου αρέσει και κρατώντας αυτά που θες. επιλεκτικά πάντα. δεν είναι επιχείρημα ενάντια στα αρχεία του τρότσκι ότι τα εξέδωσε το ΕΕΚ και ο Σ.Μ. (και;) και χωρίς να λέω πως είναι "βίβλος" εντούτοις είναι μια σειρά από αξιόπιστα και ογκώδη ιστορικά ντοκουμέντα, ακριβώς επειδή δεν ήταν υλικό προπαγάνδας αλλά προσωπικό αρχείο του Τρότσκι που έμεινε σκόπιμα κρυφό 40 χρόνια μετά τον θάνατο του. Εσύ προτιμάς χωρίς δεύτερη σκέψη ν' απορρίπτεις τα ντοκουμέντα βασιζόμενος στο τι έλεγε ο Σπάρτακος και η ΚΕΟ στα πλαίσια της ανταγωνιστικής πολιτικής τους που δεν πήρανε το χρίσμα. Οι οποίοι παρεμπιπτόντως μιλούσαν για δύναμη του αρχείου στο εργατικό κίνημα και αυτοί δεν είχαν ούτε το 1/100 και ειδικά η ΚΕΟ κωλοέγλυφε το ΚΚΕ.
    Από την μια ντοκουμέντα, από την άλλη τα λεγόμενα των αντιπάλων του αρχείου, ως αποδεικτικά στοιχεία για την δύναμη της. Εσύ αβλεπί επιλέγεις τα δεύτερα αναπαράγοντας μάλιστα την σχεδόν κατινίστικη ρητορική του Πάμπλο περί φουσκώματος των στοιχείων από πλευράς ΚΟΜΛΕΑ. Το αστείο είναι ότι ακριβώς αυτά απαντιούνται, μάλιστα μέσα από τα λινκ που εσύ παραθέτεις ως πηγές και παραπέμπουν στην αρθογραφία του Σ.Μ. Εσύ επιλέγεις φυσικά τι κρατάς και τι αφήνεις, σύμφωνα με τα πράγματα που έχεις εκ των προτέρων στο μυαλό σου.
    Τέλος, μη ξενίζεσαι που αναφέρω ότι γράφεις σύμφωνα με τις κομματικές σου προτιμήσεις. όταν λες ότι το αρχείο είχε σαν σκοπό να διαλύσει το κόμμα (χωρίς κιόλας να το τεκμηριώνεις), είναι σαν να διαβάζω ρίζο. κι ο ρίζος δεν είναι πάντα αξιόπιστος. εσύ μπορείς να τον πιστεύεις όταν λέει ότι η συγκέντρωση της ΚΟΜΛΕΑ ήταν λίγες εκατοντάδες, αλλά η ίδια εφημερίδα την ίδια περίοδο άλλαζε την έκδοση της αλλάζοντας το όνομα τραυματισθέντος από το ΚΚΕ ηγέτη των αναπήρων από βερούχης σε βαρούχας, έτσι ώστε υπάρχει ρίζος ίδιας μέρας με άλλα ονόματα στο ίδιο άρθρο. για ποιά αξιοπιστία να μιλήσουμε;
    εγώ προτιμώ να εμμένω σε δηλώσεις τύπου ζαχαριάδη και σόμπλ. είναι εξαιρετικά διαφωτιστικές κι ας χτυπάει τον κώλο του κάτω η ΚΕΟ κι ο Πάμπλο.
    Τέσπα, δεν έχει νόημα η συνέχιση επί του προκειμένου. περιμένω την συνέχεια του άρθρου για τα επόμενα χρόνια, με μεγάλο ενδιαφέρον. επιφυλάσσομαι να τοποθετηθώ κι εκεί.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  32. Φιλε μου, ξεκίνησες τα σχόλια σου γράφοντας πως "το κείμενο περιέχει τεράστιες ανακρίβειες
    ... ιστορικές ανακρίβειες και σκόπιμες παρασιωπήσεις ...". Τελικά οι τεράστιες ανακρίβειες και οι σκοπιμες παρασιωπήσεις έχουν να κάνουν με το εάν το Αρχειο είχε 500 ή 2000 μέλη ... Στοιχείο με το οποίο δεν ασχολειται καν το άρθρο !!

    Άβυσσος η "ψυχή" του αριστεριστή ... βασικά εαν δεν διαβάσει στο κείμενο τουλάχιστον 5 φορές για την "σταλινική γραφειοκρατία", δεν είναι ευχαριστημένος όσα ντοκουμέντα και να του παρουσιάσεις ...

    Φυσικά και δεν επιλέγω καμια τροτσκιστικη πλευρά καθώς εμφανέστατα ΔΕΝ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΩ ΤΟΥΣ ΑΡΙΘΜΟΥΣ ΟΥΤΕ ΤΗΣ ΜΙΑΣ ΠΛΕΥΡΑΣ, ΟΥΤΕ ΤΗΣ ΑΛΛΑΗΣ, ΩΣ ΣΤΟΙΧΕΙΑ, ΣΤΟ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΑΡΘΡΟ ! ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΔΕΝ ΑΣΧΟΛΕΙΤΑΙ ΜΕ ΤΑ ΜΕΛΗ ΤΩΝ ΟΡΓΑΝΩΣΕΩΝ.

    Τέλος, φυσικά μια ομάδα που διαφωνεί πλήρως με τις αποφάσεις ενός κόμματος και λειτουργεί μυστικά ως φραξια στο εσωτερικό του, προσπαθεί να το διαλύσει και να το στήσει στα μέτρα του. Σε αυτό δεν χρειάζεται κάποια απόδειξη, αλλά απλή λογική.

    Και κλεινω με αυτο, τα σχολια για την πεθαμένη οργάνωση του Αρχειου και τα μέλη του.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  33. όχι αγαπητέ (και προς το παρόν κλείνω κι εγώ με αυτό)

    ακόμα κι αν δεχτώ πως ήμουν αυστηρός στην μορφή του λόγου μου, εντούτοις κι επί της ουσίας επεσήμανα κάποια χαρακτηριστικά στο πνεύμα του κειμένου σου στα οποία εμμένω.
    είναι ένα πράγμα να κάνεις αναλυτική παρουσίαση μια οργάνωσης με κατανομή κι αριθμό μελών (στο οποίο προχώρησα εγώ όχι γιατί θεώρησα πως έπρεπε να το κάνεις κι εσύ, αλλά για να καταδείξω λάθη και παραλείψεις στο αρχικό κείμενο) κι είναι τελείως άλλο πράγμα να εμφανίζεις ολόκληρη την ιστορία του κινήματος ως "το πανίσχυρο ΚΚΕ κι οι ασήμαντοι δορυφόροι του" ακόμα και σε περιόδους που αυτό δεν ίσχυσε.

    όσο για την αντίληψη σου πως το αρχείο ήθελε να διαλύσει το ΚΚΕ από τα μέσα είναι κωμικοτραγική, τυπική της σταλινικής μονολιθικής αντίληψης γενικά. η ύπαρξη των φραξιών είναι δείγμα παθογένειας και σύγκρουσης ταξικών συμφερόντων και τάσεων εντός του κόμματος. μια φράξια όμως δεν θέλει πάντα να διαλύσει ένα κόμμα, για κάποιους περίεργους, συνωμοτικούς, μυστηριώδεις λόγους που ένας αστυνομικός εγκέφαλος θα φανταζόταν. μια φράξια θέλει απλά την υπερίσχυση της άποψης της έναντι των άλλων φραξιών και κατ' επέκταση των κοινωνικών τάσεων και ταξικών συμφερόντων που εκπροσωπεί.
    να μου πεις πως ήθελε να κυριαρχήσει στο κόμμα, ναι.
    να μου πεις πως ήθελε να το διαλύσει, όχι.
    γιατί δεν νομίζω πως σε πρώτο πλάνο είναι απόπειρα διάλυσης του κόμματος να παλεύεις για την μπολσεβικοποίηση του κόμματος κι ένταξη στην κομιντέρν ενάντια στις δεξιές κι υπερισχούσες φράξιες του κόμματος. ούτε δείχνει επιθυμία διάλυσης να ξαναγυρνάς για να παλέψεις μέσα από τις γραμμές του όταν σε καλούν οι ίδιοι. κι έπειτα να ξαναβρίσκεσαι απέναντι στους δεξιούς του κόμματος και να ξαναεκδίδεις έντυπα για να ζητάς την μαρξιστική στροφή στην επιμόρφωση, την στιγμή που στο κόμμα επικρατούσε θεωρητικό χάος, κι ακόμα και για το ζήτημα της μικρασίας επικρατούσε σύγχυση, κι άλλα γινόντουσαν εδώ κι άλλα από τους κομμουνιστές-"παλιούς πολεμιστές" της μικρασίας.

    over and out, πάμε στην άλλη περίοδο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  34. Καλοπροαίρετη ερώτηση: πώς εξηγούν οι παραπάνω απαξιωτικοί σύντροφοι τις τρεις συζητήσεις που οργάνωσαν σε θέατρα από κοινού το ΚΚΕ με το ΚΔΚΕ τον Οκτώβρη του 1946 αν οι τροτσκιστές ήταν τόσο αμελητέα (πολιτικά και αριθμητικά) ποσότητα;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  35. Η ερώτησή σου προφανώς δεν απευθύνεται στο θέμα, καθώς οι "απαξιωτικοί" σύντροφοι, δεν ασχολήθηκαν στο θέμα με αριθμούς.

    Η ερώτησή σου έρχεται να προστεθεί στον διάλογο που ακολούθησε και ο οποίος έχει να κάνει με συγκεκριμένα ζητήματα. Το ότι οι τροτσκιστές αποδεκατίστηκαν, δεν είναι εύρημα του ΚΚΕ αλλά παραδοχή των ίδιων των τροτσκιστών. Το ότι το ΚΚΕ έψαχνε και ψάχνει πάντοτε συμμάχους, και ειδικά εκείνη την περίοδο όπου ο εμφύλιος πλησίαζε εκ μέρους της αστικής τάξης, δεν αποδεικνύει κάτι για τους αρισθμούς.

    Redfly, που ξέχασε να κανει log in

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  36. Προφανώς αναφερόμουν στο διάλογο που ακολούθησε, έχεις δίκιο. Για τη μη συμμετοχή στο ΕΑΜ να σου θυμήσω ότι το όχι αμιγώς τροτσκιστικό αλλά τέτοιας κατεύθυνσης ΕΣΚΚΕ είχε υποβάλει αίτηση συμμετοχής στο ΕΑΜ αλλά απορίφθηκε την ώρα που ο Σβώλος έγινε πρόεδρος της ΠΕΕΑ ΚΑΙ ΕΊΧΕ ΓΊΝΕΙ ΑΝΤΊΣΤΟΙΧΗ ΠΡΌΤΑΣΗ ΣΤΟΝ γΕΏΡΓΙΟ Παπανδρέου που την απέρριψε αυτός. Υπήρχε πάντως κομμάτι που μπήκε, έστω και ατομικά, πχ ο εν ζωή Δ. Λιβιεράτος που πολέμησε και στα Δεκεμβριανά. Τα μεγέθη ήταν όντως τεραστίως ασσύμετρα, όπως αυτά μεταξύ SPD ΚΑΙ σΠΆΡΤΑΚΟΥ ΣΤΗ γΕΡΜΑΝΊΑ ΤΟΥ 1919. Εκεί ποιος είχε δίκιο άραγε;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  37. Το ΕΣΚΚΕ ήταν διάσπαση του ΣΚΕ (στις αρχές του 1942), το οποίο συμμετείχε στο ΕΑΜ. Αρχικά ιδρυθηκε ως ΕΣΚΕ (Επαναστατικό Σοσιαλιστικο Κομμα Ελλάδος) και μετονομάστηκε σε ΕΣΚΚΕ τον Σεπτέμβρη του ίδιου χρόνου. Σταδιακά πήρε Τεταρτοδιεθνιστικό χαρακτήρα πράγμα που το οδήγησε και στην απομάκρυνσή απο το ΕΑΜ στο οποίο συμμετείχε μέχρι τότε. Μάλιστα ένα τμήμα του ΕΣΚΚΕ (η νεολαία του), το 1946 συμμετείχε στο ενοποιητικό συνέδριου του ΚΔΚΕ με την ονομασία της εφημερίδας του ΕΣΚΚΕ (Κόκκινη Σημαία). Το υπόλοιπο ΕΣΚΚΕ όμως προτίμησε την συνεργασία με την ΕΛΔ ΣΚΕ του Σβώλου (ή ΣΚΕΛΔ αργοτερα)το 1945.

    Στην ουσία δηλαδή ΗΤΑΝ στο ΕΑΜ, ΕΦΥΓΕ απο το ΕΑΜ, ήθελε να ξαναενταχθει στο ΕΑΜ αλλά τελικά συνεργαστηκε με αυτούς που επιδίωξαν την διάλυση του ΕΑΜ (Σβωλος-Τσιριμώκος).

    Το παράδειγμα της Γερμανίας είναι θεωρω αστοχο. Δεν νομίζω να παρομοιάζεις το ΚΚΕ με το SPD ?

    Ποιοί ήταν οι λόγοι για τους οποίους υπερίσχυσε και υπερισχύει το ΚΚΕ, στον χώρο της επαναστατικής αριστεράς, σε προτρέπω να διαβάσεις την άποψη του Πουλιόπουλου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  38. Θα μου επιτρέψεις να πω ότι θολώνεις τα νερά στην ιστορική αναδρομή σου. Τα μέλη του μετέπειτα ΕΣΚΕ, όντας μέλη του ΣΚΕ ΣΥΜΜΕΤΕΊΧΑΝ ΣΤΟ ΕΑΜ. όΤΑΝ ΌΜΩς ΔΙΑΣΠΆΣΤΗΚΑΝ από τα αριστερά και θέλησαν να συμμετάσχουν στο ΕΑΜ ως νέα οργάνωση αυτό δεν τους δέχτηκε με βέτο του ΚΚΕ ακριβώς επειδή έβαζε τα ζητήματα των Άγγλων κλπ που για το ΚΚΕ ήταν οι "μεγάλοι μας σύμμαχοι". Το παράδειγμα της Γερμανίας έχει να κάνει απλώς με το ότι το αριθμητικό δεν είναι κριτήριο ορθότητας. εΠΊΣΗς, ΆΛΛΟ ΡΕΎΜΑ Ο ΣΤΑΛΙΝΙΣΜΌς, ΆΛΛΟ ΡΕΎΜΑ Η ΣΟΣΙΑΛΔΗΜΟΚΡΑΤΊΑ και τα δύο όμως είναι ρεφορμιστικά. Βλέπε στην αναφερόμενη περίοδο την πολιτική του ΚΚΕ και θα δεις κραυγαλέες ομοιότητες με το SPD του 1919 (πατριωτισμός, συνεργασία με την αστική τάξη)Αντί άλλων,διάβασε το ημερολόγιο του Γιάννη Ζεύγου το Νοέμβρη του 44:"Θα μας καταδικάσει η ιστορία ότι αφοπλίσαμε το λαό και επιβάλλαμε την αντίδραση; Θα μας κρίνει όπως τον Έμπερτ και τον Νόσκε;" ΥΓ: σε ποιο βιβλίο του Πουλιόπουλου αναφέρεσαι;.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  39. Οι ηγέτες των τροτσκιστικών οργανώσεων της εποχής κρίνονται από την συνολική τους παρουσία
    Γιωτόπουλος η Witte ,δεξί χέρι του Τρότσκυ για πολλά χρόνια , είναι αυτός που δίνει συγχαρητήρια στον εθνικό στρατό για την συντριβή του ΔΣΕ και καλεί αργότερα τον λαό να καταψηφίσει την αριστερά και να ενισχύσει εκλογικά τα αστικά κόμματα (1950).Ουσιαστικά εάν υπάρχουν γραπτά του Γιωτοπούλου είναι ελάχιστα και το τη τελικά πίστευε αυτός ο άνθρωπος είναι σκοτεινό και σίγουρα όχι κομμουνιστικό
    Στίνας -καταδικάζει το ΕΑΜ-ΕΛΑΣ , αποκαλλει τους ελασίτες ως σφαγείς Γερμανών εργατών και διάφορα αλλά τραγικά . Τελικά αποχωρεί και από τον χώρο του τροτσκισμού και συντάσεται με τον αντιεξουσιαστικό χώρο.
    Πουλιόπουλος -άνθρωπος που όντως προσπάθησε για τις κομμουνιστικές αρχές .Πάλεψε για τις απόψεις του και τον λαό .Εκτελέστηκε από τους ΝΑΖΊ και σίγουρα κέρδισε μια θέση ανάμεσα στους ήρωες Έλληνες κομμουνιστές .
    Ξέχωρα του εάν είναι κάποιος τροτσκιστής (που δεν είμαι ) είτε φίλος του ΚΚΕ (που είμαι ) τα γεγονότα έχουν μιλήσει για τους ηγέτες των τροτσκιστών .
    Οι αρχειομαρξιστές έχουν όντως επιρροή στο συνδικαλιστικό κίνημα πέριξ του 1930 ,εκμεταλευόμενοι αδυναμίες του τότε ΚΚΕ.
    Φυσικά ο αριθμός μελών για 2.000+ αποτελεί αστειότητα.
    Και στην διάσπαση που αναφέρεις τα μέλη ήταν 75 από την μια και 85 από την άλλη .
    Περιμένω και το δεύτερο μέρος της παρουσίασης σου του τροτσκισμού στην Ελλάδα .
    Αν και πιστεύω ότι μετά την κατοχική Ελλάδα ουσιαστικά είναι εξαφανισμένος ,ακριβώς λόγω της λάθους εκτίμησης του να απέχει από τον αγώνα του λαού για λεφτεριά.
    Αν αξίζει κάτι πάει για μετά το 1974 και ίσως πιο πολύ σήμερα πλέον.
    Παραμένει πάντως ο χώρος με τις περισσότερες οργανώσεις ,μιλάμε για δεκάδες οργανώσεις που συνεχίζουν την παράδοση των διασπάσεων , εσωκομματικές φράξιες ,συμμαχίες ,τσακωμοί ,εισοδισμός ακόμα και στο ΠΑΣΟΚ κλπ.....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  40. Φαντάζομαι ότι γνωρίζεις πως και ο Γιωτόπουλος είχε ξεκόψει από τον τροτσκισμό χρόνια πριν δόσει τα συγχαρητήρια. Θα μου επιτρέψεις να πω βέβαια ότι εάν κρίνεις από τους ηγέτες...Σιάντος "πράκτορας", Ζαχαριάδης το ίδιο, Κολιγιάννης περίπου...Όσο για "ανανήψαντες" μέχρι και η Επίτροπος της ΕΕ...
    ΥΓ: τον Πουλιόπουλο τον εκτέλεσαν οι Ιταλοί και στο εκτελεστικό απόσπασμα απευθύνθηκε διεθνιστικά στους Ιταλούς φαντάρους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Κάθε χρήστης μπορεί να σχολιάσει στο γλόμπινγκ αφού επιλέξει διακριτικό ψευδώνυμο για αποφυγή συγχίσεων είτε με λογαριασμό Google είτε με τη χρήση της υπηρεσίας openID είτε με την απλή επιλογή ονόματος χρήστη.
Προσβλητικά ή υβριστικά σχόλια για συντάκτες ή σχολιαστές θα διαγράφονται. Δεν ενθαρρύνεται η χρήση υβριστικών λέξεων ή εκφράσεων.
Ο σχολιασμός γίνεται με το ελληνικό αλφάβητο και με μικρά γράμματα

Οι διαχειριστές έχουν τη δυνατότητα να προβαίνουν σε διαγραφή σχολίων που δημιουργούν σκόπιμη ή μη σύγχιση και απομάκρυνση από το θέμα της ανάρτησης.

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...