Ας υποθέσουμε ότι έχουμε 4 εργοστάσια, όπου το 1 παράγει παπούτσια, το άλλο παράγει ρούχα, το άλλο παράγει ψωμί, και το τελευταίο παράγει μαχαίρια.
Σε κάθε εργοστάσιο υπάρχει ένας εργοστασιάρχης και 100 εργαζόμενοι, που παράγουν το εκάστοτε προϊόν. Τώρα ας ορίσουμε το μισθό του εργάτη, ότι είναι 1 ευρώ ανά μονάδα προϊόντος που κατασκευάζει(ας πούμε ότι όλα τα προϊόντα κοστίζουν για να παραχθούν τόσο για να μην μπερδευόμαστε). Οι εργοστασιάρχες, όταν τα βγάζουν στο εμπόριο, τα πωλούν 2 ευρώ για να έχουν κέρδος.
Οι εργαζόμενοι έχουν ανάγκη να αγοράσουν και τα 4 αυτά προϊόντα επειδή τα χρησιμοποιούν για να καλύψουν τις βασικές τους ανάγκες, είναι για αυτούς τα αγαθά αυτά αξίες χρήσης. Ο εργαζόμενος που δουλεύει όμως στο εργοστάσιο με το ψωμί, για να αγοράσει ας πούμε ρούχα, πρέπει να δώσει 2 ευρώ, παρόλο που για να παραχθούν κόστισαν στον εργοστασιάρχη 1 ευρώ. Αυτό σημαίνει ότι για να αγοράσει ο εργαζόμενος που παράγει τα ρούχα 1 τεμάχιο(ζευγάρι) παπούτσια, πρέπει να παράξει 2 τεμάχια ρούχα. Το ίδιο θα συνέβαινε και αν έπρεπε να αγοράσει παπούτσια, άσχετα αν τα παράγει ο ίδιοςγιατί δεν είναι δική του ιδιοκτησία το παραγόμενο προϊόν αλλά του εργοστασιάρχη, ο οποίος θα τα διαθέσει τελικά στην αγορά με τιμή 2 ευρώ ανά ζευγάρι.
Έτσι έχουμε:
Κόστος τεμαχίου για εργαζόμενο 2 ευρώ
Κόστος τεμαχίου για ιδιοκτήτη εργοστασίου 1 ευρώ
Και αντίστροφα
Αμοιβή εργαζόμενου για παραγωγή τεμαχίου 1 ευρώ
Αμοιβή ιδιοκτήτη εργοστασίου για πώληση τεμαχίου 2 ευρώ
Το αστείο της υπόθεσης, είναι ότι ενώ ο κερδισμένος σε όλη αυτή τη διαδικασία είναι ο εργοστασιάρχης, αυτός που παράγει το αγαθό είναι ο εργαζόμενος, του οποίου μετά ο εργοστασιάρχης το πουλά στην διπλάσια τιμή. Ο εργοστασιάρχης με λίγα λόγια, κλέβει αξία από την πηγή της όλης διαδικασίας, από την παραγωγή του εκάστοτε αγαθού με το να αναγκάζει τον εργαζόμενο να δουλέψει για δυο μονάδες, για να μπορεί να αγοράσει μια. Πιο απλά, για κάθε μονάδα που παράγει ο εργαζόμενος, κάνει δώρο ακόμη μία μονάδα στον ιδιοκτήτη του εργοστασίου, πολλαπλασιάστε το τώρα αυτό χ εκατό, που είναι ο αριθμός των εργαζομένων σε κάθε εργοστάσιο, για να ανιληφθείτε το μέγεθος της εκμετάλλευσης.
Είναι προφανές, από το παράδειγμα που χρησιμοποιείς, ότι αν ο εργαζόμενος έπαιρνε 1,5 ή 2 ευρώ μισθό, τότε ή θα είχαμε μικρότερη ή δεν θα υπήρχε καθόλου υπεραξία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΆρα, η υπεραξία είναι αυτό που λέμε δωρεάν ή απλήρωτη εργασία !
Με άλλα λόγια, η υπεραξία γεννιέται στην παραγωγή και εκδηλώνεται στην κυκλοφορία του προϊόντος.
υ.γ.: εννοείται ότι στο παράδειγμά σου όταν μιλάμε για μισθό, σ΄αυτόν εμπεριέχεται και η αξία του σταθερού κεφαλαίου (αποσβέσεις, πρώτες ύλες κλπ.), που χρησιμοποιήθηκε πιο πριν.
Βέβαια στο κόστος παραγωγής μέσα είναι και οι πρώτες ύλες, οι οποίες όμως στην ουσία, έχουν παραχθεί(εξωρυχθει, καλλιεργηθεί) πάλι απο εργαζόμενους, των οποίων σε πολλές το παραγώμενο προιόν δεν ήταν δική τους ιδιοκτησία αλλά κάποιου ιδιοκτήτη γής ή μέσω παραγωγής. Υπάρχουν βέβαια και οι μικροκαλλιεργητές ιδιοκτήτες, που και αυτοί στην ουσία ειναι εξαρτημένοι απο τις αγορές αφού πρέπει να αγοράζουν εργαλεία, λιπάσματα κλπκλπ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣωστά φάρο, η υπεραξια είναι απλήρωτη εργασία την οποία την καρπώνονται οι ιδιοκτήτες των μέσων παραγωγής. Απλά προσπάθησα να είναι το παράδειγμα μου εξαιρετικά απλοποιημένο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν υποθέσουμε ότι ένα τρακτέρ στην χονδρική αγορά κοστολογείται με 30.000 ευρώ και για αυτό έχουν εργαστεί πάνω από 1000 εργαζόμενοι στην εξόρυξη πρωτων υλών, στην μεταποιηση τους, στην μεταφορά τους στην αγορά. Από τα 30000 ευρώ οι εργαζόμενοι πληρώνονται όλοι μαζί υπο την μορφή μεροκάματου με ένα ελάχιστο ποσοστό από την αξία της εργασίας τους, ενώ το υπόλοιπο το απλήρωτο είναι το κέρδος της εργοδοσίας,τόσο απλά
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο ζήτημα είναι να καταλάβει ο κόσμος, ότι αυτό που στην ουσία αγοραπωλείται είναι η εργασία του(οι καρποί της), και ότι το κέρδος είναι η προσφορά εργασίας την οποία δεν έχει πληρωθεί. Αυτό που τελικά γίνεται είναι ότι οι εργαζόμενοι πουλάνε φτηνά και αγοράζουν ακριβά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜια διευκρίνηση στη παραγωγή της υπεραξίας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΛοιπόν ας υποθέσουμε ότι ο καπιταλιστής πλήρωσε τον εργάτη 1 ευρώ σα μεροκάματο.Σε κάθε ώρα εργασίας ο εργάτης δημιουργεί αξία ίση σε χρηματική έκφραση με 0,50 ευρώ.Ας υποθέσουμε στη συνέχεια οτι ο εργάτης δουλεύει 8 ώρες και υφαίνει ένα τόπι υφάσματος.Συνάμα ο καπιταλιστής,ξοδεύει για τα μέσα παραγωγής(νήμα,αργαλειό κλπ.) ένα ποσό 20 ευρώ.Με τι θα ισούται η αξία του υφάσματος;;
Πρώτο σε αυτή μπαίνει η αξία των μέσων παραγωγής που ξοδεύτηκε-τα 20 ευρώ(δηλαδή κατανάλωση πρώτων υλών όπως νήμα κλπ,φθορά μηχανημάτων όπως αργαλείου κλπ.).Δεύτερο η αξία που δημιουργήθηκε με την εργασία του εργάτη στη διάρκεια των 8 ωρών-8 επι 0,5= 4 ευρώ.Έτσι η συνολική αξία του ενός τοπιού υφάσματος είναι 24 ευρώ.
Και τι του στοίχησε του καπιταλιστή η κατασκευή του υφάσματος;Ξόδεψε 20 ευρώ για τα μέσα παραγωγής και 1 ευρώ για την πληρωμή της αξίας της εργατικής δύναμης του εργάτη δηλαδή συνολικά 21 ευρώ.Συνεπώς ο καπιταλιστής πουλώντας το ύφασμα πήρε 3 ευρώ περισσότερο απο του στοίχησε η παραγωγή του.
Μπαίνει λοιπόν το ερώτημα απο που παρουσιάστηκαν αυτά τα 3 ευρώ;;;
ΑπάντησηΔιαγραφήΤώρα μας είναι εύκολο να το απαντήσουμε.Ο εργάτης για να καλύψει το μεροκάματο του αρκεί να δουλέψει 2 ώρες.Αυτός όμως υποχρεώνεται να δουλέψει 8 ώρες,και γιατί με αυτούς εξάλου τους όρους τον μίσθωσε ο καπιταλιστής.Συνεπώς η εργάσιμη μέρα του μισθωτού εργάτη χωρίζεται σε 2 μέρη.
Το πρώτο μέρος είναι ο ΑΝΑΓΚΑΙΟΣ ΧΡΟΝΟΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ.Στη διάρκεια του χρόνου αυτού ο εργάτης δημιουργεί την αξία η οποία είναι ίση με το μέγεθος της αξίας της εργατικής δύναμης.Στο παράδειγμα μας αυτή είναι ίση με 1 ευρώ.Παίρνει δηλαδή το χρηματικό ποσό που απαιτήται για την αγορά μέσων συντήρησης για τον ίδιο και την οικογένεια του,και το οποίο αποτεέι τη χρηματική έκφραση της αξίας της εργατικής του δύναμης.
Το δεύτερο μέρος είναι ο πρόσθετος χρόνος εργασίας.Στη διάρκεια αυτού του χρόνου, ο εργάτης δουλεύει χωρίς πληρωμή για τον καπιταλιστή παράγοντας υπεραξία.
Αυτά τα 3 ευρώ είναι η διαφορά ανάμεσα στην αξία που έχει η εργατική δύναμη και στην αξία που η ίδια(η εργατική δύναμη) παράγει.Το ποσό που ο καπιταλιστής ιδιοποιείται για τον εαυτό του δωρεάν αποτελεί την την υπεραξία που παράγεται από την απλήρωτη εργασία του εργάτη.Σε αυτήν ακριβώς την ιδιοποίηση απο την πλευρά των καπιταλιστών του προϊόντος της απλήρωτης εργασίας των εργατών συνιστάται η ουσία της καπιταλιστικής εκμετάλευσης.
Η υπεραξία δημιουργείται ΜΟΝΟ στην παραγωγή,στη διαδικασία της εκμετάλευσης της εργασίας απο το κεφάλαιο.
Το εμπορικό κέρδος τώρα,προέρχεται από την παραχώρηση του βιομηχάνου στον έμπορα ένος μέρους της υπεραξίας γία τη ρευστοποίηση των εμπορευμάτων του.Αν ο έμπορος δεν πάρει για το κεφάλαιο του το μέσο ποσοστό κέρδους θα βρεί άλλο τομέα για την τοποθέτηση του κεφαλαίου του.Ο βιομήχανος θα αναγκαστεί έτσι να πουλάει ο ίδιος τα εμπορεύματα του στους καταναλωτές.Στη δουλιά όμως αυτή θα χάσει περισσοτερα απο όσα θα δώσει στον έμπορα που ειδικεύτικε στην αγοροπωλησία των εμπορευμάτων.Ο έμπορας ξέρει καλύτερα την αγορά τις προτιμήσεις των αγοραστών και μπορεί να πουλήσει πιό γρήγορα τα εμπορεύματα.Ο έμπορας καπιταλιστής συμμετέχει και αυτός στην εκμετάλλευση του προλεταριάτου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτον Σοσιαλισμο επισης παραγεται Υπεραξια;
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ απαντηση ειναι ΝΑΙ !!!
Με τη διαφορα οτι αυτη η υπεραξια επιστρεφει σε ολα τα μελη της κοινωνιας υπο μορφη κοινωνικων παροχων και περαιτερω αναπτυξη των μεσων παραγωγης!
(γιατι ενω ειμαι μελος του φορουμ δεν παιρνει αυτοματα το σχολιο μου και θελει λογαριασμο;)
Σχετικα με το σχολιο, πιο πανω, πιστευω οτι η κυβερνηση αυτη, (που δεν εχει αποφασισει τελικα τι ειναι 'σοσιαλιστικη', ή oπως ολα δειχνουν.. φιλελευθερη) αγνοεί, αν όχι ...καταστρέφει τις υπεραξίες, σωστα;
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν ειμαι οικονομολογος και μπορει να κανω λαθος..Διαφωτιστε με ;)
Aν ησουν ιδιοκτητης μεσων παραγωγης
ΑπάντησηΔιαγραφήκι απασχολουσες εργαζομενους,
πχ σε μια βιοτεχνια,
θα αφαιρουσες το κοστος και θα μοιραζες
τα υπολοιπα στους εργαζομενους ;;;;
Έλβα, η κυβέρνηση αυτή, το μόνο που τη νοιάζει, είναι να συνεχίσουν οι καπιταλιστές να καρπώνονται τις υπεραξίες, και πως θα γίνει, να αμοιβώμαστε λιγότερα για περισσότερη εργασία, ώστε να έχουν ακόμα μεγαλύτερο κέρδος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑνώνυμε, αυτή είναι δουλειά του κράτους. Δηλαδή το κομμουνιστικό κράτος δεν θα επιτρεπει να υπάρχουν ιδιοκτητες εργοστασίων, αφού τα πάντα θα είναι κοινωνικοποιημένα, οπότε αυτό το δήλλημα δεν θα υπήρχε καν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤώρα για τον καπιταλισμό. Ο ιδιοκτήτης εργοστασίου η βιοτεχνίας δεν μπορεί να το κάνει αυτό στο καπιταλιστικό σύστημα, διότι μετά αυτός δεν θα έχει κανένα κέρδος, και αμα είναι να μην έχει κανένα κέρδος γιατί να φτιάξει τη βιοτεχνία in the first place; Για αυτό εμείς λέμε, ότι οι βιομήχανοι δεν γίνονται καλοί, δεν αλλάζουν! Αυτό λοιπον που πρέπει να γίνει είναι να αλλάξει το σύστημα, το οποίο δημιουργει αυτού του είδους τις εργασιακές σχέσεις και να αντικατασταθεί απο το κομμουνιστικό.
αν ησουν ιδιοκτητης μεσων παραγωγης
ΑπάντησηΔιαγραφήκι απασχολουσες εργαζομενους,
πχ σε μια βιοτεχνια,
θα αφαιρουσες το κοστος και θα μοιραζες
τα υπολοιπα στους εργαζομενους ;;;;
Α...Tι θα ελεγες οι εργαζομενοι σε μια επιχειρηση να επαιρναν μερισμα επι του κεδρους της εταιρειας ωστε να ρεφαρουν την υπεραξια της εργασιας τους?
ΑπάντησηΔιαγραφήθα ηταν απολυτα σωστο ομως να πληρωνουν και τις ζημιες ετσι??
B.Mου κανεις μια αναλυση σε παρακαλω και για την υπεραξια του εργαζομενου σε μαι χρεωμενη δημοσια εταιρεια πχ στον ΗΣΑΠ ?
τη στιγμη που υπαρχει ελλειμα και χρεος , υπαρχει υπεραξια ?
και αν δεν υπαρχει υπεραξια ο μισθος (των 1.500 ευρω λεω εγω) θα πρεπει να χαρακτηρισθει "χαριστικος" και να μειωθει?
η υπεραξια παιρνει αρνητικο προσημο??
αν ναι , τι σημαινει αυτο και τι θα πρεπει γινεται σ ε αυτη την περιπτωση?
Φίλε ανώνυμε, σε μια εταιρία, όπως λες, στον καπιταλισμό, ο βιοτέχνης δεν έκανε την εταιρία με σκοπό να μοιράζεται τα κέρδη, δεν είναι αυτό το σύστημα. Στον καπιταλισμό, υπάρχει η ιδιωτική πρωτοβουλία, δηλαδή παίρνει την πρωτοβουλία ο ιδιώτης, το κέρδος και την χασούρα, έτσι λειτουργεί. Βέβαια την χασούρα του επιχειρηματία, συχνά την πληρώνουν οι εργαζομενοι, δες πχ την ενύσχυση των τραπεζών, τον ΕΣΠΑ κ.α. Με λίγα λόγια το κράτος λειτουργεί υπερ της επιχειρηματικότητας, οπότε με τον εναν ή τον άλλο τρόπο ευνοεί τους επιχειρηματίες, και κυρίως τους μεγάλους επιχειρηματίες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕμείς οι κομμουνιστές, και μάλλον θα μας έχεις παρεξηγήσει, δεν ζητούμε απο τους εργοστασιάρχες να γίνουν καλοί, τέτοια πράγματα δεν γίνονται, ίσως να τα πιστεύουν οι του συνασπισμού. Εμείς ζητάμε αλλαγή αυτού του συστήματος, που μέσα απο την εκμετάλλευση και τις αντιθέσεις του, δεν πρόκειται ποτέ να δούμε άσπρη μέρα.
Πάμε τώρα και στο άλλο. Το ότι μια εταιρία φαληρίζει, δεν σημαίνει ότι οι εργαζόμενοι της δεν παραγουν υπεραξία, σημαίνει ότι οι ιδιοκτήτες-διευθυντές της έκαναν μαλακίες, και το ίδιο ακριβώς ισχύει για τα κομματόσκυλα διευθυντές του ιδιωτικού τομέα, και πολλούς φυσικά απο τους υπαλλήλους. Αυτό δεν λεμε και εμείς; Οτι το σύστημα είναι σάπιο, σάμπως και οι δημόσιες εταιρίες σε άλλο σύστημα λειτουργούν, όχι στο καπιταλιστικό.
Τώρα αυτά που λες για την χασούρα του εργοδότη και τις ζημιές, απο την τσέπη του τις πληρώνει ή απο την υπεραξία των εργαζομένων που την έχει καρπωθεί με τα χρόνια;
Σκέψου τα λιγάκι όλα αυτά...
αν κατι νομίζεις ότι δεν σου απάντησα ξαναρώτα με
"Με λίγα λόγια το κράτος λειτουργεί υπερ της επιχειρηματικότητας"
ΑπάντησηΔιαγραφήΕδω το επιχειρηματικότητας κάντο επιχειρηματιών και επιχειρηματικών ομίλων
"και το ίδιο ακριβώς ισχύει για τα κομματόσκυλα διευθυντές του ιδιωτικού τομέα"
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι εδω εννοούσα δημόσιου τομέα.
κεκτημένη ταχύτητα σορι
στον απλοστοποιημενο κοσμο που ζεις θα ελεγα οτι οι περισοτεροι εργοστασιαρχες τησ Ελλαδος ακουσαν αυτο που ζηταν οι κουμουνιστες και για να μην τουσ κακοκαρδισουν συκοθικαν και εφυγαν απο την χωρα
ΑπάντησηΔιαγραφήτωρα σε εναν λιγο πιο περιπλοκο κοσμο που ζω εγω θα ελεγα οτι το να κατηγορουμε συνεχια το κεφαλεο ειναι αδικο γιατι ολα τα γουρουνια δεν εχουν την ιδια φατσα
και το βασικοτερο
ΟΧΙ εργοδοτεσ ΟΧΙ εργατες
και αν φυγουν ολοι οι εργοδοτες να δω πιους θα υπερασπιζεστε μετα
και θατο γραψο ξανα
αξια πωλησης - αξια παραγωγης = κερδος
απου αξια παραγωγης ολα τα εξοδα παραγωγης μεσα σε αυτα και το κοστος των εργατοωρων(δηλαδη η αμοιβη των εργατων που χρειαστικαν για να παρχθει)
και αν θεσω και ενα ερωτημα ακομα για να καταλαβεις πωσο απλο και ατοπο και σε ποσα λαθοσ συμπερασματα οδηγει το παραδηγμα σου
ο νυχτοφυλακας ενος εργοστασιου δεν παραγει κατι και ομως πληρωνετε
απο που;
απο τη λεγωμενη απο εσας υπεραξια των εργατων
συμπερασμα η υπεραξια (οπως λετε) του εργατη πληρωνει και μη παραγωγικες μοναδες που ομως ειναι απαρετητες γιατην σωστη λειτουργια ενοσ εργοστσιου (λογιστες, αποθικαριους, κ.α.)
Φίλε τα πιστεύεις αυτά που λες;
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ νυχτοφύλακας, είναι μέρος της παραγωγικής διαδικασίας, εξυπηρετεί την ανάγκη για ασφάλεια, η οποία αν δεν υπήρχε, τότε θα έμπαινε όποιος ήθελε και θα έκλεβε. Αν ο νυχτοφύλακας δεν παρήγαγε υπεραξία, δηλάδή οφέλεια για το κεφάλαιο, τότε δεν θα τον χρησιμοποιούσαν.
Πολλές απο τις υπηρεσίες στην αγορά, καλύπτουν ανάγκες, όπως ακριβώς και τα προιόντα. Για παράδειγμα οι αστυνομία υποτίθεται ότι καλύπτει την ανάγκη για ασφάλεια, όπως και η πυροσβεστική.
Άλλωστε όπως θα ξέρεις, οι ιδιωτικές εταιρίες ασφάλειας, είναι μια απο τις πιο επικερδής επιχειρήσεις στον καιρό μας, και μια απο τις ολοένα και διογκούμενες βιομηχανίες. Μήπως οι ιδιοκτήτες τους δεν εισπράτουν κέρδος απο την εργασία των υπαλλήλων τους, άρα και υπεραξία;
Αυτο τώρα για τους ζορό εργοδότες που υπερασπίζονται τους υπαλλήλους το είπες για πλάκα φαντάζομαι;
Ο ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΣ ΚΑΝΕΙ ΧΑΡΗ ΣΤΟΝ ΕΡΓΟΔΟΤΗ ΚΑΙ ΟΧΙ Ο ΕΡΓΟΔΟΤΗΣ ΣΤΟΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟ, αμα δεν μπορείς να καταλάβεις κάτι τόσο απλό, τι καθόμαστε και μιλάμε; Στην Σ.Ε για παράδειγμα, ξαπόστειλαν τους τσάρους και τους ιδιοκτήτες γης, και πήρε ο λαος τη γη στα χέρια του, με αποτέλεσμα να πολλαπλασιαστεί η παραγωγή και να εκσυγχρονιστεί όσο ποτέ πριν, εκεί πως τα κατάφερναν χωρίς αφεντικά;
Αν λοιπόν φύγουν όλοι οι εργοδότες, που δεν το κάνουν γιατί έχει μεγάλη κονόμα όπως βλέπεις, ανάρπαστη έχει γίνει η Ελλάδα τώρα που την ξεπουλάνε, πάρε για παράδειγμα την κοσκο που θέλει να τα αγοράσει όλα. Αν φύγουν τελικά οι εργοδότες, θα μας βγάλουν απο τη δύσκολη θέση να τους ξαποστείλουμε, αλλά όπως σου είπα, δεν μας την κάνουν τη χάρη, η κονόμα ειναι μεγάλη.
Τους εργοστασιάρχες της Ελλάδας δε, αν και το κεφάλαιο δεν έχει πατρίδα, τους έδιωξαν οι κυβερνητικές πολιτικές και όχι οι εργάτες, όταν αποφάσισαν ότι η χώρα μας δεν πρέπει να εχει βιομηχανική παραγωγή, και ότι για το καλό του διεθνούς κεφαλαίου πρέπει όλα να τα εισάγουμε.
Εκτιμώ ότι είσαι αρκετά μπερδεμένος φίλε, στο είπα και την άλλη φορά, στο λεω και τώρα, σκέψου αυτά που σου γράφω.
Γραφει ο Poe "...Οι κομμουνιστές, και μάλλον τους έχεις παρεξηγήσει, δεν ζητούν απο τους εργοστασιάρχες να γίνουν καλοί, τέτοια πράγματα δεν γίνονται, ίσως να τα πιστεύουν οι του συνασπισμού. Ζητανε αλλαγή αυτού του συστήματος, που μέσα απο την εκμετάλλευση και τις αντιθέσεις του, δεν πρόκειται ποτέ να δούμε άσπρη μέρα..."
ΑπάντησηΔιαγραφήΜαλιστα.
Ώστε οι κομμουνιστες παραμενουν καπιταλιστες κι αλλαζουν όταν αλλαξει το συστημα.
Μεχρι τοτε δεν μοιραζουν τα κερδη στους εργαζομενους.
Στις 15 ιουνιου του αγιου τοτε που θα ερθει κομμουνισμος θα τα μοιρασουν (υποτιθεται).
Μεχρι τοτε θα κανουν αυτά που κοροϊδευουν.
Ψηφιζουν όμως κκε(όχι συνασπισμο που λεει να μοιραζουν από τωρα τα κερδη, α πα πα, επικινδυνες τακτικες, μπορει να ξυπνησει ο κοσμος) κι εχουν τη συνειδησή τους ησυχη.
Κι όταν αλλαξει το πολιτικο συστημα, τα μεσα παραγωγης θα τα αναλαβει το κομμα (ταχα οι εκπροσωποι του λαου).
Μια χαρα σας βρισκω, δουλευετε εκ του ασφαλους: τωρα καπιταλιστες, κι όταν αλλαξει το συστημα, παλι καπιταλιστες!
Οι εργατες και τωρα εργατες με ψιχουλα, και τοτε εργατες με ψιχουλα. Αλλά τοτε θα είναι για καλό!
Είναι μια απλοϊκη, πρωτογονη λογικη, που εξασφαλιζει όμως ένα βουλευτικο και κομματικο εισοδημα στον καπιταλισμο
ασπρη μερα θα δουμε οταν χιονισει, οπως λεει και το γνωστο ρητο..
τπ παραπνω σχολιο σε σχεση με το εαν ενας κομμουνιστης ειναι εργοδοτης εν μεσω καπιταλισμου τι θα κανει...σε συνεχεια του σχολιου στο 06:37
ΑπάντησηΔιαγραφήΠρος ανώνυμο (1:15): "Ώστε οι κομμουνιστες αραμενουν καπιταλιστες κι αλλαζουν όταν αλλαξει το συστημα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜεχρι τοτε δεν μοιραζουν τα κερδη στους εργαζομενους"
Κανείς δεν ξεφεύγει από τον καπιταλισμό επειδή δεν του αρέσει. Είναι ο τρόπος οργάνωσης της παραγωγής της κοινωνίας. Οι κομμουνιστές μέσα από πολιτικό, συνδικαλιστικό αγώνα προσπαθούν να πείσουν τον κόσμο για την προοπτική του σοσιαλισμού, που από άποψη οργάνωσης της παραγωγής είναι αντικειμενικά ανώτερο σύστημα, όχι επειδή μας αρέσουν τα σφυροδρέπανα και οι κόκκινες σημαίες.
"Στις 15 ιουνιου του αγιου τοτε που θα ερθει κομμουνισμος θα τα μοιρασουν (υποτιθεται).
Μεχρι τοτε θα κανουν αυτά που κοροϊδευουν". Το σχόλιο αυτό δεν είναι επιχείρημα αλλά κακεντρέχεια. Οι κομμουνιστές δεν κοροϊδεύουν τον καπιταλισμό, τον θεωρούν ιστορικά αναγκαίο αλλά ξεπερασμένο πια. Και φυσικά θα πρέπει να είναι κανείς ηλίθιος για να μοιράσει τα πλούτη του στον καπιταλισμό, ανεξάρτητα από το τι δηλώνει. Κομμουνιστής πλούσιος είναι τόσο σπάνιο όσο αστροναύτης από τη Σρι Λάνκα.
Τα μέσα παραγωγής δεν θα τα αναλάβει έτσι αφηρημένα ένα "κόμμα" αλλά η ίδια η κοινωνία. Το κόμμα θα παίζει καθοδηγητικό ρόλο επειδή ακριβώς συγκεντρώνει ιστορική πείρα αλλά και εκπροσωπεί τα συμφέροντα της εργατικής τάξης.
Εκ του ασφαλούς λες, τώρα καπιταλιστές και μετά πάλι καπιταλιστές. Κανένας από μας δεν είναι βιομήχανος, εφοπλιστής κλπ. Είτε μισθωτοί είμαστε, είτε αυτοαπασχολούμενοι με βασικό εισόδημα. Εσύ τι είσαι δηλαδή, που μας κατηγορείς;
"απλή" και "πρωτόγονη" λογική λες. Ποια ακριβώς είναι η "σύνθετη" και "μοντέρνα" λογική; να ξεπουλήσεις την παιδεία, την υγεία, να κόψεις μισθούς συντάξεις; να κάνουμε τη χώρα μας μόνο με υπηρεσίες και να εισάγουμε τα πάντα; Και το ΚΚΕ είναι το μόνο κόμμα που σταθερά, υποστηρίζει κι έχει καταθέσει επίσημα σχέδιο νόμου για την μείωση της βουλευτικής αποζημίωσης και πλήρους κατάργησης της βουλευτικής σύνταξης.
Οπότε λοιπόν αγαπητέ, η "επιχειρηματολογία" σου είναι παιδαριώδης, γελοία, αφελής. Κάνεις σαν μικρό παιδάκι που κλαίει επειδή δεν του δώσανε γλειφιτζούρι. Την άλλη φορά να έρχεσαι με επιχειρήματα και να γίνει συζήτηση. Όχι με μυξοκλάματα νηπίου.
Ανώνυμε, σκέψου αυτά που είπα και σκέψου αυτά που λες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤώρα αν οι κομμουνιστές ήταν εκανομμυριούχοι, παντοδύναμοι και λεφτάδες, γιατί να ζητούν ενα σύστημα που θέλει αναδιανομή του πλούτου μέσω της διαφορετικής διαχείρησης του; Απλά ρωτάω...
πολύ χαμηλό το επιπεδό σου πραγματικά.
Τώρα αυτά για τον συνασπισμο που λες...
ΑπάντησηΔιαγραφήο "καλός" επιχειρηματίας που μοιράζει τα πλούτη του είναι σαν να λες ότι ψάχνω παρθένα σε οίκο ανοχής.
Βέβαια ούτε τι λεει ο συνασπισμός καν δεν ξέρεις, αλλά σε κουβέντα να βρισκόμαστε.
Τώρα αν ενας κομμουνιστής είναι εργοδότης σε μικρη επιχείρηση, θα κοιτάξει να κάνει ότι είναι αναγκαίο για να μείνει η επιχειρηση του ανοιχτή και να μπορεσει να επιβιώσει. Δεν μπορεί να διαχειρίζεται με κομμουνιστικό τρόπο την επιχειρησή του σε καπιταλιστικό περιβάλλον. Μπορεί βέβαια να μην κάνει εγκλήματα απέναντι στους υπαλλήλους του, αλλά όχι, δεν μπορεί να μοιράζεται το κέρδος μαζί τους, γιατί τα κέρδη του είναι ελάχιστα και με το ζόρι τον φτάνουν(δες πόσες επιχειρήσεις κλείνουν). Επειδή λοιπόν αυτο δεν του αρέσει, να παρασιτεί και αυτος και οι υπαλλήλοι του σε μια κοινωνία που τα πάντα μοιράζονται άνισα, για αυτο θέλει μια άλλου είδους κοινωνια, στην οποίο όλα να είναι περιουσία όλων, μιας και έτσι θα απολαμβάνουν οι άνθρωποι πολλά περισσότερα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι στην τελική, το κομμουνιστικό κόμμα και ο κομμουνισμός, δεν μπορούν να απολογούνται για τους ψηφοφόρους τους. Πρεσβέυει συγκεκριμένα πράγματα και απευθύνεται σε αυτούς που ζητούν την αλλαγή προς αυτήν την κατεύθυνση. Εσένα αμα δεν σου αρέσει, κάτσε να στρώνεις κώλο για τον Στρος Καν και τον Ροκφέλερ και να το φχαριστιέσαι και απο πάνω.
Φιλαράκο, μιας και μιλησες για μέσους όρους ζωής, για ρίξε μια ματιά στο συγκεκριμένο άρθρο που αναφέρεται μεταξύ άλλων και στο προσδόκιμο ζωής στα πρώην σοσιαλιστικά κράτη πριν και μετα την διάλυση.
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://poexania.wordpress.com/2011/04/23/%CF%84%CE%BF-%CE%BC%CF%8D%CE%BD%CE%B7%CE%BC%CE%B1-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%AC%CF%83%CE%B5%CF%89%CF%82-%CF%84%CE%B9%CF%82-%CE%AC%CE%B3%CF%81%CE%B9%CE%B5%CF%82-%CF%84%CE%BF/
Χρησιμη αναρτηση, εχω αρχισει να διαβαζω πολιτικη οικονομια και εχω καποιες αποριες1 τι σημασια εχει η διακριση εργασιας εργατικης δυναμης ?2στη σφαιρα της ανταλλαγης των εμπορευματων οπου δεν παραγεται υπεραξια πως πχ οι εμπορουπαλληλοι γινονται αντικειμενο εκμεταλευσης?3 σε ενα δασκαλο πχ που δουλευει ως μισθωτος σενα φροντιστηριο και δεν παραγει καποιο υλικο αγαθο ο μηχανισμος της υπεραξιας ειναι ο ιδιος με αυτον του βιομηχανικου εργατη?αυτα ελπιζω να μην κουρασα
ΑπάντησηΔιαγραφήπροκοπης/ξεφτερης
προκοπης/ξεφτερης: Μεγάλο το θέμα που ανοίγεις, μάλλον είναι δύσκολο να απαντηθεί στα πλαίσια σχολίων.
ΔιαγραφήΌμως, μπορούμε ανταλλάξουμε μερικές απόψεις, ίσως μπορέσουμε να ξεδιαλύνουμε έτσι το θέμα.
Οταν λέμε εργατική δύναμη ή ικανότητα για εργασία, εννοούμε το σύνολο των φυσικών και πνευματικών ικανοτήτων που υπάρχουν στο σώμα, στη ζωντανή προσωπικότητα ενός ανθρώπου και που τις βάζει σε κίνηση κάθε φορά που παράγει οποιουδήποτε είδους αξίες χρήσης.
Με βάση των παραπάνω ορισμό, "εργατική δύναμη" νοείται η ικανότητα για εργασία και "εργασία" είναι το αποτέλεσμα αυτής της ικανότητας.
Οπως η αξία κάθε άλλου εμπορεύματος, έτσι και η αξία της εργατικής δύναμης καθορίζεται από το χρόνο εργασίας, που είναι αναγκαίος για την παραγωγή, επομένως και για την αναπαραγωγή αυτού του ειδικού είδους.
Ετσι, ο χρόνος εργασίας, που είναι αναγκαίος για την παραγωγή της εργατικής δύναμης, αναλύεται στο χρόνο εργασίας που είναι αναγκαίος για την παραγωγή αυτών των μέσων συντήρησης, ή η αξία της εργατικής δύναμης είναι η αξία των μέσων συντήρησης, που είναι αναγκαία για τη συντήρηση του κατόχου της.
Το μέρος, λοιπόν, της εργάσιμης μέρας, που στη διάρκειά της συντελείται αυτή η αναπαραγωγή (σ.σ. της ημερήσιας αξίας της εργατικής δύναμης) το ονομάζω αναγκαίο χρόνο εργασίας και την εργασία, που ξοδεύτηκε στο διάστημά της, αναγκαία εργασία. Αναγκαία για τον εργάτη, γιατί είναι ανεξάρτητη από την κοινωνική μορφή της εργασίας του. Αναγκαία για το κεφάλαιο και τον κόσμο του, γιατί ο κόσμος αυτός έχει για βάση του τη διαρκή ύπαρξη του εργάτη.
Η δεύτερη περίοδος της διαδικασίας εργασίας, που ο εργάτης μοχθεί πέρα από τα όρια της αναγκαίας εργασίας, του στοιχίζει βέβαια εργασία, ξόδεμα εργατικής δύναμης, δε δημιουργεί όμως αξία γι' αυτόν. Δημιουργεί υπεραξία, που χαμογελάει του κεφαλαιοκράτη με όλες τις χάρες μιας δημιουργίας εκ του μηδενός. Το μέρος αυτό της εργάσιμης μέρας το ονομάζω χρόνο υπερεργασίας και την εργασία που ξοδεύεται στη διάρκειά του υπερεργασία".
Σαφώς λοιπόν, η υπεραξία δημιουργείται κατά την διάρκεια της παραγωγής.
Η παραγωγή μπορεί πλέον να αναλυθεί σε αγαθά, αλλά και σε υπηρεσίες.
Έτσι, υπεραξία, δημιουργεί ο εργάτης (κατά βάση), αλλά και ο υπάλληλος όπως π.χ. ο δάσκαλος - στην ουσία είναι η διαφορά ανάμεσα στην αξία που παράγεται συνολικά και την αμοιβή του εργάτη ή του υπάλληλου.
Από τη στιγμή που στο εκμεταλλευτικό σύστημα του καπιταλισμού, ο εργάτης ή ο υπάλληλος δεν πληρώνεται ένα μέρος της αξίας της εργασίας του, μπορούμε σαφώς να μιλήσουμε για εκμετάλλευση.
Ελπίζω να πρόσθεσα ένα λιθαράκι στους προβληματισμούς σου - δεν διεκδικώ την απόλυτη απάντηση σ΄αυτούς.