19 Μαΐ 2011

Τι είπε η Αλέκα στη Σαλονίκη, με απλά λόγια


Πολλές φορές υπάρχει ζήτημα κατανόησης των θέσεων του ΚΚΕ λόγω της επιστημονικής, “ξύλινης” γλώσσας που χρησιμοποιεί που δεν είναι άμεσα κατανοητή απ' τον πολύ κόσμο. Όσοι έχουν την ευκαιρία να ακούσουν οποιαδήποτε ολόκληρη ομιλία της γενικής γραμματέως από κοντά, θα διαπιστώσουν ότι η γγ μιλάει όσο το δυνατό πιο απλά και κατανοητά, κάτι που οι τηλεοπτικές συνεντεύξεις και τα αποσπάσματα ομιλιών της στις ειδήσεις, δεν μπορούν να μεταφέρουν. Τα παρακάτω είναι αυτά που είπε η Αλέκα και όσα συγκράτησα εξ ακοής. Σε ορισμένα σημεία συμπληρώνω και δικές μου σκέψεις που, πιστεύω, δεν αλλοιώνουν το νόημα όσων είπε. Μπορείτε να αντιπαραβάλλετε με τον αυριανό ριζοσπάστη :)
Το ΚΚΕ στην προσπάθειά του να φτάσει η πρότασή του σε όσο το δυνατόν περισσότερο κόσμο, οργανώνει πολλές τέτοιες ομιλίες και μάλιστα καλεί τους συμμετέχοντες να κάνουν ερωτήσεις, όσο δύσκολες κι όσο “πονηρές” κι αν είναι.

ανεργία
Η Αλέκα παρουσίασε με αναλυτικό και απλό τρόπο, την πρόταση του ΚΚΕ για διέξοδο από την κρίση. Είπε κατ' αρχήν για τη φύση του καπιταλιστικού συστήματος, στο οποίο οι κρίσεις υπάρχουν εγγενώς και εμφανίζονται κάθε τόσο, και πώς το κεφάλαιο, τόσο το ντόπιο όσο και το παγκόσμιο εφευρίσκει τρόπους για να το ξεπεράσει. Έκανε την παρατήρηση ότι η κυρίαρχη τάξη, ενώ παλιότερα είχε εναλλακτικές λύσεις για να ξεπερνάει τις κρίσεις, σήμερα πλέον οι εναλλακτικές αυτές του παρελθόντος είναι αναποτελεσματικές. Το σύστημα δυσκολεύεται αντικειμενικά να διαχειριστεί την κρίση χωρίς μεγάλες ζημιές, κι έτσι καταφεύγει στην επονομαζόμενη “καταστροφή του κεφαλαίου”. Δηλαδή απαξιώνει μηχανήματα, εργαλεία, ανθρώπινο δυναμικό για να μπορέσει να ξανα-αναπτυχθεί στο μέλλον. Και όντως, βλέποντας την κατάσταση στην Ελλάδα, τα εργοστάσια που κλείνουν και οι εργαζόμενοι που απολύονται, στερούν την ίδια την κοινωνία από παραγωγικές δυνάμεις που θα μπορούσαν αντικειμενικά να καλύψουν πολλές ανάγκες σε αγαθά.
Είπε ότι κάποια στιγμή η κρίση θα περάσει, αλλά με ποιες συνέπειες; όλα τα αντεργατικά μέτρα και νόμοι που ψηφίστηκαν και θα ψηφιστούν, μετά το πέρας της κρίσης θα είναι μόνιμα. Κατακτήσεις της εργατικής τάξης που κερδήθηκαν με αγώνες εδώ και χρόνια, θα χαθούν “για πάντα” (για όσο θα μακροημερεύει ο καπιταλισμός). Κι επιπλέον, η επόμενη κρίση θα έρθει γρηγορότερα και θα είναι βαθύτερη και δυσκολότερη για τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα που ήδη δεινοπαθούν και δεν τα βγάζουν πια πέρα.
Η πρόταση διεξόδου απ' την κρίση του ΚΚΕ έχει αγωνιστικό – οργανωτικό χαρακτήρα για την εργατική τάξη και τα σύμμαχα λαϊκά στρώματα. Το ΚΚΕ δεν έχει λύσεις “διαχειριστικές”, λύσεις που υπηρετούν την διαιώνιση του καπιταλισμού στην Ελλάδα δηλαδή. Λέει πρέπει να αλλάξουν οι συσχετισμοί δύναμης παντού, σε όλες τις οργανωτικές δομές της κοινωνίας: τα συνδικάτα, το κοινοβούλιο, τους συλλόγους, τις οργανώσεις κλπ. Επιμένει σε τρία πράγματα:
  1. στις παραγωγικές δυνατότητες της χώρας. Η χώρα μας μπορεί κατ' αρχήν να λύσει 100% το διατροφικό πρόβλημα της χώρας μας. Δεν είναι Σαχάρα, όπως είπε, έχει εύφορες εκτάσεις, έχει κτηνοτροφικές μονάδες, έχει αλιεία και μπορεί με ένα καλό σχέδιο παραγωγής τροφίμων να μην εξαρτάται για τρόφιμα από κανέναν. Και επιπλέον, η πρωτογενής αγροτική και κτηνοτροφική παραγωγή μπορεί να τροφοδοτήσει δευτερογενώς ένα σωρό βιομηχανίες επεξεργασίας τροφίμων.
  2. Στο πλούσιο υπέδαφος της χώρας μας σε διάφορα μέταλλα, λιγνίτη κλπ ακόμα και πετρέλαιο (αν και γι' αυτό θα χρειαστεί να εισάγει)
  3. Στο εξειδικευμένο εργατικό δυναμικό της χώρας μας και το σχετικά υψηλό μορφωτικό επίπεδο. Δεν έχουμε δηλαδή αγράμματους εργαζόμενους όπως πολλά χρόνια πριν.
Με βάση αυτά, οι εργαζόμενοι, ο λαός θα πρέπει να πειστεί για τη δυνατότητα της χώρας μας να καλύψει βασικές ανάγκες, χωρίς να χρεώνεται σε ξένες χώρες και ξένους πιστωτές. Ο λαός θα πρέπει να οργανωθεί, πρώτα στα συνδικάτα, αλλά και στις γειτονιές και τα χωριά και να αναλαμβάνει δράσεις αγωνιστικές, ελεγκτικές της λειτουργίας του κράτους. Να συγκροτήσει, και με τη δραστική συμβολή του ΚΚΕ ένα πλατύ μέτωπο σε αντιμονοπωλιακή και αντιιμπεριαλιστική κατεύθυνση και να επιδιώξει τη λαϊκή εξουσία.
με σχεδιασμένη οικονομία, υπάρχει
η δυνατότητα να μηδενιστεί η ανεργία
Σ' αυτό το σημείο επειδή, εύλογα, ακούγονται πολλές απορίες και ενστάσεις, η Αλέκα διευκρίνησε: όταν λέμε λαϊκή εξουσία, δεν εννοούμε κατ' ανάγκην μια κυβέρνηση ΚΚΕ. Έκανε μάλιστα την υπόθεση, έστω ότι αύριο το ΚΚΕ ενισχυόταν τόσο και έπαιρνε κοινοβουλευτική πλειοψηφία. Εδώ η Αλέκα τόνισε ότι, ο το ΚΚΕ έχει διαφορετική αντίληψη για την αντιπροσώπευση του λαού. Είπε ότι οι βουλευτές της λαϊκής εξουσίας πρέπει να εκλέγονται σε παραγωγική βάση, δηλ.ο κάθε κλάδος να εκλέγει τον δικό του βουλευτή, ο οποίος δεν θα αποσπάται από τη δουλειά του. Θα εργάζεται κανονικά και τον υπόλοιπο χρόνο θα τον αφιερώνει στο λειτούργημά του, στο οποίο θα είναι ανα πάσα στιγμή ανακλητός. Και πώς θα τα προλαβαίνει αναρωτιέται κανείς; Εδώ έρχεται και η πρόταση του ΚΚΕ για κεντρικό σχεδιασμό της οικονομίας. Υπάρχει η δυνατότητα με το σημερινό επίπεδο της τεχνολογίας να υπάρχει δουλειά για όλους, ανεργία μηδέν κι επίσης υπάρχει η δυνατότητα δραστικής μείωσης του χρόνου εργασίας, οπότε απελευθερώνεται μπόλικος χρόνος για τους εργαζόμενους. Μέρος αυτού του χρόνου μπορεί να αξιοποιηθεί για διοικητικές λειτουργίες.
Τι θα έκανε λοιπόν το ΚΚΕ αν έπαιρνε την πλειοψηφία; δεν θα έπρεπε να κάνει νόμους που να ενισχύουν τον ρόλο των εργαζομένων στη λειτουργία π.χ του εργοστασίου; δεν θα έπρεπε να ψηφίσει νόμους που να αποδυναμώνουν ουσιαστικά την ισχύ των πολυεθνικών εταιρειών και των μονοπωλίων; αν δεν τα έκανε αυτά το ΚΚΕ, θα ήταν κι αυτό μία από τα ίδια. Ή θα ενσωματωνόταν (θα ξεπουλιόταν δηλαδή) στο σύστημα που τόσο καιρό πολεμούσε, ή ο ίδιος ο λαός που το ανέδειξε στην εξουσία θα το ανέτρεπε (με ή χωρίς την καθοδήγηση των πολιτικών δυνάμεων που υποστηρίζουν το κεφάλαιο). Επομένως, ο ρόλος του ΚΚΕ είναι να ξεσηκώσει το λαό, να πείσει τον κόσμο να πραγματοποιήσει τη δική του εξουσία. Η εξουσία δεν θα ασκηθεί “από το” ΚΚΕ, αλλά από το λαό με την καθοδήγηση του ΚΚΕ, από την άποψη ότι το ΚΚΕ εκφράζει αντικειμενικά (μπορεί σωστά μπορεί λάθος, αυτό εξαρτάται από άλλους παράγοντες) τα συμφέροντα της εργατικής τάξης και άλλων χαμηλών λαϊκών στρωμάτων που έχουν μεγαλύτερο συμφέρον από την εργατική εξουσία παρά από την εξουσία των μονοπωλίων.
Εργοστάσιο σε εγκατάλειψη.
Αυτή η κατάσταση ονομάζεται
"καταστροφή των παραγωγικών δυνάμεων"
Ανέφερε η Αλέκα ότι, πολλές φορές της βάζουν το ερώτημα, εργαζόμενοι “καλά μας τα λέτε, καλά μας τα λέει το ΚΚΕ, αλλά αυτά θα γίνουν ποιος ξέρει πότε. Τώρα τι γίνεται, που έχω έξοδα που τρέχουν, που κινδυνεύω να απολυθώ κλπ.” Το ΚΚΕ έχει κατηγορηθεί ότι, αυτά που προτείνει θα γίνουν στη “δευτέρα παρουσία”. Επέμεινε στο ότι πρέπει ο εργαζόμενος να πειστεί για την προοπτική της λαϊκής εξουσίας, γιατί αυτή θα του εξασφαλίσει τα πραγματικά εχέγγυα για να ζήσει. Βεβαίως το κόμμα με το κύρος που έχει στην ελληνική κοινωνία, κύρος σημαντικά μεγαλύτερο από την εκλογική του επιρροή, με τις αγωνιστικές του παρεμβάσεις, με την κοινοβουλευτική του παρέμβαση με επερωτήσεις και άλλα μέσα, μπορεί να δώσει -προσωρινή- λύση σε επιμέρους προβλήματα εργαζομένων και κλάδων, να ασκήσει πιέσεις με τις δυνάμεις που έχει. Ο ρόλος του όμως δεν είναι μόνο αυτός. Πρέπει να “ασκήσει” τον κόσμο να οργανώνεται και να παλεύει από μόνος του. Και όσο για το επιχείρημα ότι “όλα αυτά που λέτε θα γίνουν στη δευτέρα παρουσία”, είπε ότι δεν συμφέρει το ΚΚΕ να εξαρθρωθεί εντελώς η παραγωγική δομή της Ελλάδας με κλείσιμο εργοστασίων, αχρήστευση και απαξίωση μηχανημάτων, εργαλείων και εργαζομένων. Ένα εργοστάσιο όταν κλείνει χάνονται πολύτιμες γνώσεις και εμπειρία που έχουν εργαζόμενοι πάνω στο αντικείμενο. Χώρια τα μηχανήματα που τίθενται σε αχρηστία, άρα φθείρονται, καταστρέφονται από την εγκατάλειψη. Και αυτό γιατί, όταν θα δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις να πάρει την εξουσία ο λαός, όσο μεγαλύτερη παραγωγική βάση έχει μια χώρα, τόσο καλύτερα θα μπορέσει να σταθεροποιηθεί η λαϊκή εξουσία, χωρίς να ξοδεύει χρόνο και κόπο για να ξαναφτιάξει παραγωγικό ιστό. Αυτό βγαίνει από την ιστορική πείρα, χώρες που δεν είχαν απ' την αρχή αναπτυγμένη βιομηχανία, αναγκάστηκαν να κάνουν υποχωρήσεις προς τον καπιταλισμό για να επιτευχθεί συγκέντρωση παραγωγής, όπως έκανε άλλωστε και αυτή η ίδια η ΕΣΣΔ με τη νέα οικονομική πολιτική. Τώρα στον εικοστό πρώτο αιώνα, που η χώρα μας έχει μια στοιχειώδη συγκεντρωμένη βιομηχανική υποδομή με εξειδικευμένο προσωπικό, μπορεί ευκολότερα να οικοδομήσει σοσιαλισμό, απ' ότι αν δεν είχε αναπτυγμένη βιομηχανία. Μ' αυτήν την έννοια, όσες περισσότερες θέσεις εργασίας χάνονται τώρα με την κρίση, κι όσο περισσότερες παραγωγικές μονάδες απαξιώνονται τόσο δυσκολεύει το έργο του λαού να πάρει στα χέρια του την εξουσία, χάνεται πολύτιμος χρόνος. Όχι στενά αγωνιστικά, αλλά χειροτερεύουν οι προϋποθέσεις ανάληψης της εξουσίας από τους εργαζόμενους. Αυτό βεβαίως δεν σημαίνει ότι παραδίνουμε τα όπλα. Σημαίνει αναπροσαρμόζουμε την τακτική μας κάθε στιγμή.
Αυτά ήταν τα κυριότερα σημεία της ομιλίας της Αλέκας.

24 σχόλια:

  1. Κατά τη γνώμη μου, ένα από τα πιο σημαντικά στοιχεία της πρότασης του ΚΚΕ, είναι η Θέση του ότι όσοι μετέχουν στα όργανα εξουσίας (αιρετοί - ανακλητοί, μέσα από τις μονάδες παραγωγής) ΔΕΝ θα αποκοπούν από τη δουλειά τους !
    Στον ελεύθερο χρόνο τους θα ασκούν τη Διοίκηση !

    Ένα άλλο σημείο, είναι ο τονισμός ότι η χώρα μας έχει ΟΛΕΣ εκείνες τις υλικές προϋποθέσεις (πλουτοπαραγωγικές πηγές) και το έμψυχο υλικό για να περάσουμε στην Κοινωνία του Σοσιαλισμού !

    Μόνο μια μικρή παρατήρηση: Θα έπρεπε να γίνει η Πρόταση πιο πιστευτή μέσα από πιο χειροπιαστα παραδείγματα π.χ. πως θα λειτουργήσει μια παραγωγική μονάδα από την αρχή μέχρι το τέλος !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Δεν πα να λέει η Αλέκα ...

    Οι φοιτητές βρίσκονται σε άλλο πλανήτη! Πτώση της ΠΑΣΠ και της ΠΚΣ, άνοδος της ΔΑΠάρας .... στα 180 από τα 200 τμήματα.

    http://ekloges.spoudastes.gr/sygkentrwtikaAEI.html

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. @faros. Ναι, μάλλον χρειάζεται εκ μέρους του ΚΚΕ και μια τέτοια ανάλυση, σχετικά με την οργάνωση της παραγωγής ανα παραγωγική μονάδα.
    @redfly εδώ χρειάζεται φοιτητές να μας πουν την άποψή τους γι' αυτό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Εγω θα ηθελα περισσοτερες διευκρινισεις για τον εργατικο ελεγχο.
    Θα ειναι μονο αντιπροσωπευτικος;
    Δεν θα υπαρχει και ο αμεσος εργατικος ελεγχος στο εργοστασιο;
    Ποιες οι αρμοδιοτητες του;
    Συμβουλευτικες, ενημερωτικες η διοικητικες, εκτελεστικες;

    Επισης με ποιον συγκεκριμενο τροπο θα οργανωσουμε τους ανεργους και αν εχουμε επεξεργαστει σχεδιο δρασης των ανεργων.
    Αυτο πρεπει να γινει χθες, οχι αυριο οταν θα εχουμε ανεργια στο 25 - 30%.

    Αντωνης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. @Αντώνης

    Λεπτομέρειες σχετικά με τον τρόπο ελέγχου της παραγωγής ανα εργοστάσιο έχει υποχρέωση το ιδιο το ΚΚΕ να πει. Εμας ο ρόλος μας είναι να μεταφέρουμε με απλό τρόπο. Η δική μου η άποψη είναι ότι το ζήτημα αυτό χρειάζεται περισσότερη συζήτηση και προτάσεις. Υπάρχει η δυσκολία η εξής: δεν μπορεί ο βιομηχανικός εργάτης να έχει μεμονωμένα μια συνολική εποπτεία της σοσιαλιστικής οικονομίας. Αυτή η αδυναμία θα ξεπεραστεί με την πρόοδο της τεχνολογίας και την αυτοματοποίηση. Ο εργατικός έλεγχος, κατά τη δική μου οπτική θα πρέπει να έχει τη μορφή το εργοστασιακού συμβουλίου, στο οποίο μια διοικούσα επιτροπή ας πούμε, η οποία θα αλλάζει διαρκώς με συγκεκριμένα καθήκοντα, θα παίζει το ρόλο του εργοδηγού, του οργανωτή της παραγωγής. Κάνε κι εσύ τις προτάσεις σου.
    Για τους ανέργους, έχουν συσταθεί κατά τόπους επιτροπές ανέργων με πρωτοβουλία του ΠΑΜΕ, οι οποίες προσπαθούν να κινητοποιήσουν αγωνιστικά άνεργους απ' όλους τους κλάδους κάτω από συγκεκριμένα αιτήματα. Π.χ μείωση των προϋποθέσεων παροχής επιδόματος ανεργίας, αύξηση του επιδόματος, πάγωμα των τραπεζικών υποχρεώσεων των ανέργων, ο χρόνος ανεργίας να υπολογίζεται ως συντάξιμος κλπ. Δεν μπορώ να ξέρω τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει αυτή η πρωτοβουλία

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Η Παπαρηγα ζει ακομα στην Βιομηχανικη Επανασταση και δεν εχει παρει χαμπαρι το τελος της γραφειοκρατιας.
    Ηδη ανθρωποι απο ολοκληρω τον κοσμο εποικινωνουν και ανατλασουν υπηρεσιες και προιοντα, σε διαστηματα που αρχιζουν απο το στιγμιαια και φτανουν τις 12 ωρες.

    Με την Βιομηχανια και την τεχνολογια , η αναγκη για εργατικα χερια εχει πεσει στο .....

    0,001% απο οτι 200 χρονια πριν....

    Dabolina

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Dabolina- Ακριβώς αυτό κάνει ακόμα πιο επίκαιρο τον κομμουνισμό γιατί;
    Γιατί, όσο η τεχνολογία αυξάνεται από τη μία δημιουργεί όλο και περισσότερους ανέργους, αφού το κεφάλαιο δεν το συμφέρει να μειώσει τον χρόνο εργασίας γιατί ακριβώς από εκεί κερδίζει. Φυσικά οι νεότερες εξελίξεις βοηθάν ακόμα περισσότερο το εμπόριο. Από την άλλη πολύ βοηθά στον έλεγχο και τον συντονισμό της παραγωγής.

    Επίσης ο λόγος που το σύστημα έχει πρόβλημα και βγάζει κρίσεις είναι αυτός. Για να είμαι ξεκάθαρος, λόγο ανταγωνισμού οι καπιταλιστές συνέχώς είναι υποχρεωμένοι να επαναστατικοποιούν τα μέσα παραγωγής, με αυτό τον τρόπο διώχνουν συνεχώς εργάτες, αυξάνοντας τον εφεδρικό στρατό που έλεγε ο Μαρξ.

    Εδώ όμως παρότι μπορούν να αποσπούν μεγαλύτερη σχετική υπεραξία (που είναι η απλήρωτη δουλειά που δεν αποσπάται από τις περισσότερες ώρες που δουλεύει κάποιος αλλά από το ότι μπαίνουν στην παραγωγή καλύτερες τεχνικές, μηχανές ή εντατικοποίηση και αυαξάνεται η παραγωγικότητα χωρίς φυσικά να αυξάνεται ανάλογα και ο μισθός) από τον κάθε εργαζόμενο, στην πραγματικότητα το μέσο ποσοστό κέρδους τους σε σχέση με το τεράστιο μέρος του κεφαλαίου τους που τώρα αποτελείται από υψηλής τεχνολογίας μηχανές που πρέπει να αγοράζονται συνεχώς σε σχέση με την παραγώμενη υπεραξία πέφτει. Τότε οι καπιταλιστές ψάχνουν αλλού επικερδείς επενδύσεις ή αυξάνουν πολύ την παραγωγή για να καλύψουν την χασούρα με αυξημένες πωλήσεις.το δεύτερο δημιουργεί κρίση υπερπαραγωγής τότε κερδοσκοπούν (με χρηματιστήρια, απάτες κτλ) και πιέζουν για ακόμα μεγαλύτερη πίεση στην εργατική τάξη ώστε να επιβιώσουν στον ανταγωνισμό. Η όλη κατάσταση κάνει ακόμα χειρότερα τα πράγματα για τους καπιταλιστές, αφού καταστρέφεται κεφάλαιο και τα προϊόντα τους μένουν απούλητα. Αυτά πολύ χοντρά και σύντομα...

    Ο κομμουνισμός αξιοποιεί ακριβώς αυτό, καλυτερη τεχνολογία, επιτρέπει από τη μία παραγωγή τόση ώστε να καλυπτει τις συνεχώς διευρημένες ανάγκες της ανθρωπότητας αλλά και να δημιουργεί όλο και περισσότερο "ελέυθερο χρόνο", δηλαδή μη εργάσιμο με τα σημερινά δεδομένα για ενασχόληση του ανθρώπου με την διοίκηση/πολιτική/διέυθυνση της οικονομίας, τέχνες, πολιτισμό, μόρφωση κτλ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Dabolina επαυξάνω την απάντηση του συν-γλόμπερ bookhunter με τα εξής:
    το ότι ανταλάσσουν οι άνθρωποι προϊόντα και υπηρεσίες με νέες μεθόδους δεν σημαίνει ότι έπαψαν να υπάρχουν πλούσιοι και φτωχοί, εκμεταλλευτές και εκμεταλλευόμενοι.
    Το ποσοστό που λες, ότι έχει πέσει η ανάγκη για εργατικά χέρια, νταξ' είναι χοντροκομμένο. Κάποτε θα φτάσουμε και σ'αυτό το σημείο με την ανάπτυξη των παραγωγικών δυνάμεων, αλλά ακόμα χρειάζονται μπόλικα εργατικά χέρια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. esis fonazete me tin simaia tou koumounismou ipsomeni oti einai o monos dromos ,ego erxomai kai sou leo , kai oxi mono ego , opoiosdipote den exei proskolithei se kati , oti to na pianoume ta akra xoris na skeftomaste na ta mageirepsoume ola , den iparxei !!!. san senario einai mi pragmatopoiisimo kai katastreptiko !!!
    (kai oxi mono gia ton koumounismo , alla kai gia ton sosialismo, kai tin dimokratia , kai ton kapitalismo kai oti allo mporei na valei mesa o nous sou )
    epeidi paizoun oles oi sinthikes , analoga prepei na iparxei mia miksi ton ERGALEION pou einai ta parapano (afta stin parenthesi ) .


    den mporeis as poume na kaneis tripes gia vides me to sfiri , prepei na xrisimopoiiseis analogo ergaleio .

    etsi kai oi poliplokes sxeseis ton anthropon .theloun to kata periptosi ergaleio tous .

    "
    Ο κομμουνισμός αξιοποιεί ακριβώς αυτό, καλυτερη τεχνολογία, επιτρέπει από τη μία παραγωγή τόση ώστε να καλυπτει τις συνεχώς διευρημένες ανάγκες της ανθρωπότητας αλλά και να δημιουργεί όλο και περισσότερο "ελέυθερο χρόνο", δηλαδή μη εργάσιμο με τα σημερινά δεδομένα για ενασχόληση του ανθρώπου με την διοίκηση/πολιτική/διέυθυνση της οικονομίας, τέχνες, πολιτισμό, μόρφωση κτλ...
    "
    oikoneia-psixagogia elpizo na min ta ksexases skopima


    kai stamatiste afto to ergatiki taksi ,mou moiazei les kai milame gia allo eidos kai oxi to anthropino .


    o kathenas mas mporei na einai kapitilistis se kapon tomea tis zois tou , dimokratis se kapoion allon , koumounistis me kapoious antropous giro tou , texnokratis se kapoio allo , kai epanastatis olokliri tin zoi tou .

    sorry gia ta greeklish perimena na einai mikroteri i apantisi mou

    Dabolina

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Dabolina
    Το "είστε προσκολλημένοι" στη δική μας γλώσσα σημαίνει, παίρνουμε θέση. Είμαστε απόλυτα πεπεισμένοι ότι αυτή την πορεία θα έχει η ανθρωπότητα, ανεξάρτητα από το πως θα το πεις: σοσιαλισμό, κομμουνισμό, εργατική δημοκρατία, φούφουτο. Ανεξάρτητα από τα σύμβολα που θα έχει: σφυροδρέπανα, γαρούφαλα, περιστέρια, πίνακα του βαν γκονγκ. Αυτά απλά έχουν καθιερωθεί, γι' αυτό τα χρησιμοποιούμε.
    Ο ρόλος της οικογένειας μεταβάλλεται στο σοσιαλισμό (όχι άμεσα βέβαια) καθώς το κράτος έχει την "οικονομική" ας το πούμε μέριμνα για τα παιδια (ενώ η μητέρα έχει την βιολογική μέριμνα). Δεν θα πρεπε η μητέρα να έχει μια μεγάλη άδεια από τη δουλειά για να φροντίσει το παιδί της; στον καπιταλισμό στα χαρτιά υπάρχει τέτοια ρύθμιση. Στην πράξη τι γίνεται όμως; δεν προσλαμβάνουν κοπέλες που είναι παντρεμένες, μη τυχόν και κάνουν παιδιά!
    Η φράση "εργατική τάξη" είναι επιστημονικός όρος και τονίζει την ταξική φύση του συστήματος που είναι και η ουσία της κοσμοθεωρίας του επιστημονικού σοσιαλισμού. Θες να το πούμε "εργατιά"; Θες να το λέμε "οι εργαζόμενοι"; δεκτόν, αλλά ο όρος εργατική τάξη, δεν μπορεί να απαληφθεί έτσι επειδή απλά δημιουργεί αρνητικά συναισθήματα σε μερικούς ανθρώπους :)
    Όσο για το τελευταίο διαφωνούμε κάθετα. Το "Ειμαι καπιταλιστής" δεν είναι ιδεολογικοπολιτική τοποθέτηση. Σημαίνει είμαι επιχειρηματίας, έχω εργαζόμενους στη δούλεψή μου κλπ. Το "Είμαι κομμουνιστής" σημαίνει έχω μια συγκεκριμένη στάση ζωής και είμαι συνέχεια κομμουνιστής, όχι κατα περίπτωση. Όποιος το κάνει κατα περίπτωση (υπάρχουν και τέτοιοι) είναι ψεύτες :) Ας μην κολλάμε σε όρους. Ο καθένας κρίνεται το πώς αυτοπροσδιορίζεται και πως το τηρεί αυτό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Dabolina- Είναι όμορφο που θέτεις προβληματισμούς και ερωτήματα. Πρώτα εμείς ξεκινάμε όπως λες με την σημαία του κομμουνισμού γιατί έχουμε καταλήξει εκεί (όχι εμείς ακριβώς αλλά ο Μαρξ και εμείς μετά διαβάζοντας τον) μελετώντας τις τελευταίες επιστημονικές εξελίξεις. Προφανώς οι μελέτες του 19ου λύνουν το πρόβλημα; Όχι, αλλά από αυτούς που εμείς λέμε κλασικούς πιάνουμε τον τρόπο σκέψης που ομολογουμένως ήταν πολύ πρωτοπόρος και ικανός να ανοίξει δρόμους στην επιστήμη και την κοινωνική ζωή και καταλήγουμε ότι σήμερα είναι αναγκαίος ο κομουνισμός. Προφανώς δεν μπορώ σε μια απάντηση να σου γράψω τα επιχειρήματα (δίνεις ιδέα για ανάρτηση).
    Κομμουνισμός δεν είναι μια διαφορετική πολιτική απλά, οπότε να μπορεί να εφαρμοστεί σε συνδυασμό με άλλες. Όλες αυτές που αναφέρεις είναι πολιτικές με τις οποίες μπορεί, άλλοτε πιο πετυχημένα, άλλοτε πιο αποτυχημένα να λειτουργεί το σημερινό σύστημα. Ο κομμουνισμός διαθέτει μια ολότελα διαφορετικά λογική, μια λογική που σκοπό έχει να αλλάξει τον άνθρωπο, να καλύπτει συνεχώς τις διευρυμένες του ανάγκες (που πολλές θα είναι πολύ διαφορετικές, πχ σήμερα δεν είναι ανάγκη η μουσική μόρφωση, άσχετα αν αρκετοί έχουν, μπορεί τότε να είναι). Η πολιτική είναι δεμένη με την οικονομία, με την οικονομία να έχει τον πρώτο λόγο και όταν λέω οικονομία εννοώ τον τρόπο με τον οποίο γίνεται η παραγωγή των αγαθών.
    Τώρα σχετικά μαγείρεμα έγινε ιστορικά, στον καπιταλιστικό κόσμο υπήρχε καπιταλισμός, με κρατικό τομέα ιδιαίτερα ανεπτυγμένο, που οι οικονομολόγοι στα πανεπιστήμια λένε ότι αυτό ήταν μια μίξη αγοράς και κρατικής παρέμβασης. Ανάλογα μαγειρέματα έγιναν και σε όλες τις χώρες του πρώην ανατολικού μπλοκ. Τελικά ακριβώς αυτά τα μαγειρέματα εκτιμούμε ότι φέρανε και την ανατροπή τους. Αναπτύξανε την διαφθορά, την αδιαφορία κτλ κτλ. Τελικά και η καπιταλιστική συνταγή μαγειρέματος απέτυχε και τώρα δεν υπάρχει στα σοβαρά τουλάχιστον στην Ευρώπη-ίσως στη Ρωσία ή στην Κύπρο, χώρες όμως που παρουσιάζουν ιδιομορφίες-.
    Στο κλπ προφανώς περιλαμβάνεται ότι θες εσύ να κάνεις στον ελεύθερο σου χρόνο, απλά όταν πάμε για μια τέτοια προσπάθεια ο κόσμος σε αυτή τη διαδικασία αλλάζει και σκέφτεται αλλιώς, πχ θέλει περισσότερο να συμμετάσχει πολιτικά. Μην περιμένεις δηλαδή οι άλλοι να αφήσουν να γίνει κάτι τέτοιο εύκολα.
    Για το εργατική τάξη- Δυστυχώς όλοι οι άνθρωποι δεν είμαστε το ίδιο εδώ και 5000 χρόνια, πιο πριν ήμασταν, αλλά παράλληλα ήμασταν και πιο κοντά στα ζώα. Κάποια στιγμή έγινε ανάγκη η ΤΑΞΙΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ. Σήμερα δεν είναι ανάγκη πια, απλά στα πλαίσια αυτού του συστήματος δημιουργούνται συνεχώς άνθρωποι που δεν έχουν άλλο τρόπο να βγάζουν το ψωμί τους από το να δουλεύουν - και μια που το έφερε η κουβέντα ένας λόγος γιατί φτάνουμε να υποστηρίζουμε τον κομμουνισμό σαν λύση είναι ότι σε ένα σύστημα που υποστηρίζει την ατομική ιδιοκτησία, αυτή υπάρχει πια σε όλο και λιγότερα χέρια. Αυτοί οι άνθρωποι λοιπόν που μόνο με τη δουλειά τους ζουν είναι η εργατική τάξη, οι οποίοι είναι πια η πλειοψηφία της κοινωνίας. ΑΝΘΡΩΠΟΙ, πραγματικά θα γίνουμε μόνο αν εξαλειφτούν οι τάξεις και αυτό το προσβλέπει ο κομμουνισμός, χωρίς αυτό να σημαίνει ισοπέδωση της προσωπικότητας (όλοι ίδιοι), όπως σκόπιμα «παρεξηγείται». Καταλαβαίνω πως το λες, αλλά για να αλλάξουμε προς το καλύτερο σαν άνθρωποι γίνεται μόνο με αλλαγή του κοινωνικοικονομικού συστήματος και φυσικά όχι αμέσως, αλλά υπάρχει πια σοβαρή δυνατότητα να το πετύχουμε. Και οι επιλογές συμπεριφοράς για την πλειοψηφία είναι σχετικά περιορισμένες πχ δεν μπορείς να κάνεις τη ζωή της Πάρις Χίλτον, χωρίς να λέω ότι αυτό είναι σωστό κλπ (που δεν είναι)… Ελπίζω να μη σε κούρασα
    Φιλικά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Δεν μπορω να πω οτι ξερω πως ειναι ο ορισμος του κουμουνισμου ,
    αυτο που καταλαβαινω ακουγοντας κουμουνισμος , ειναι η κοινοκτημοσυνη σφυριλατημενη στα μετρα καποιας αυτοκρατοριας .

    και κοινοκτηνοσυνη κατανοω , οχι οτι ολα ολων , αλλα εχω εγω αναγκες ας πουμε για υπολογιστη αλλα οχι αρκετες για να προβω στην αγορα ενος υπολογιστη και να ειναι συμφερουσα για μενα .
    ετσι βρισκω αλλον εναν η δυο , με αναλογες μειωμενες αναγκες στην χρηση υπολογιστη ωστε να μπορουμε να τον αγορασουμε χωρις να ειναι μεγαλο εξοδο και να τον χρησιμοποιουμε και οι δυο-τρεις οπως εχουμε συμφωνησει και συμβαλει για αυτον

    θα μπορουσε ο υπολογιστης , να ειναι ενας δρομος , ενα τρακτερ , ενα βαρος που δεν μπορει να σηκωθει απο εναν μονο του .


    αυτα σε μικρη κλιμακα, γιατι σε μεγαλη παμε στην αναγκη δημιουργιας μηχανισμου διαθεσης , διαλογης , προτεραιοτητας και παει λεγοντα , το οποιο και πορους καταναλωνει και πρεπει να ειναι σιγουρος οσο και η υπαρξη της κατα περιπτωσης αναγκης-συνασπισμου , αλλα και οχι τοσο μονιμος ωστε να παραμενει ο μηχανισμος και να καταναλωνει πορους και μετα το περας της συγκεκριμενης αναγκης για την οποια και δημιουργηθηκε (σκοπια σε στρατοπεδο που απαλωτριωθηκε )



    Οι μηχανισμοι δημιουργουν απασχληση δεν λεω , αλλα ειναι το θεμα του να εισαι απασχολημενος ή να απασχολεισαι με κατι ουσιαστικο ;

    Αν δεν ειχε ασχοληθει ενας η καποιοι με την εφευρεση του τροχου , ακομη θα αλλαζαμε 70 ζευγαρια παπουτσια τον χρονο και θα ηταν απασχολημενοι οι τσαγκαρηδες .


    Γενικα μου εχει δημιουργηθει παντος η εντυπωση οτι ο κουμουνισμος δεν αντιμετωπιζει το ατομο σαν ατομο αλλα σαν κομματι της κοινωνιας σε βαθμο που το ριχνει ως ατομο και οριζει την πορεια του ατομου ( εισαι η μαζι μας η εναντιον μας ) , πραγμα που ευκολα θα πω οτι δεν με εκφραζει μιας και η κοινωνια ειναι αοριστη και αγεραστη σαν εννοια , και η ζωη μου συγκεκριμενη και χρονικα περιορισμενη .


    γενικα οτιδηποτε θελει να εδραιωθει σαν καθεστως με βρισκει διαφωνο .
    (οταν λεω καθεστως μην σκεφτεσαι τον παπανδρεου η την παπαρηγα -πολα παπαδοπαιδια- σε κανα μπαλκονι , αλλα οποια υποχρεωτικη υοθετηση πορειας κοινωνικης συμπεριφορας και στασης )

    Dabolina

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Dabolina- Αν παρακολουθείς το Blog, σταδιακά θα αποκτάς όλο και πιο ολοκληρωμένη άποψη για το θέμα. Κοινοκτημοσύνη σημαίνει, αλλά κοινοκτημοσύνη των μέσων παραγωγής, δηλαδή της γης, των μηχανών, της βιομηχανίας, των πλοίων κτλ και επίσης συνειδητή μαζική σχεδίαση και διεύθυνση της οικονομίας. Τώρα για αυτοκρατορία δεν συμφωνώ, αυτοκρατορία σημαίνει καθυπόταξη άλλων λαών, ή πληθυσμών μέσα στα σύνορα. Η αλήθεια είναι ότι αρχικά θα υπάρχει καταπίεση αλλά σε αυτούς που σήμερα κατέχουν τον πλούτο και φυσικά αυτοί οι λίγοι δεν θα θέλουν να τον δώσουν σε όλη τν κοινωνία. Φυσικά αν ο ένα τέτοιο σύστημα μείνει στάσιμο, δεν δουλεύει. Οι ανάγκες αλλάζουν συνεχώς στο χρόνο, οπότε πρέπει να συνεχώς να προσαρμόζεται η παραγωγή.
    Άτομο και κοινωνία είναι μια σχέση αμφίδρομη. Σήμερα υπάρχει μια αντίθεση των ιδιωτικών συμφερόντων προς τα συμφέροντα της κοινωνίας, αναπτύσσεται ο ατομισμός. Σε αυτό που πρέπει να γίνει μια προσπάθεια είναι να υπάρχει μια ανάδειξη της προσωπικότητας του κάθε ατόμου, μέσα από την κοινωνία, δηλαδή ανάδειξη της προσωπικότητας του καθενός αλλά και η κάθε προσωπικότητα διαθέτει τις ικανότητες της για συνολική ανάπτυξη της κοινωνίας που στην τελική είναι αυτή που το αναδυκνιει. Είναι κάτι δύσκολο να υπάρχει μια ισορροπία, αλλά αυτή πρέπει να είναι η κατεύθυνση μας. Έτσι ούτε το ένα άκρο δηλαδή ανάδειξη μόνο του ατόμου, ακόμα και αντίθετου στην κοινωνία (αν και στην πραγματικότητα και σήμερα κανείς δεν μπορεί να αναδειχτεί χωρίς την κοινωνία, απλώς κάποιοι εκμεταλλεύονται άλλους), αλλά ούτε και η άλλη πλευρά της ισοπέδωσης της ανθρώπινης προσωπικότητας είναι πραγματικά αυτό που αναδεικνύει τον άνθρωπο ως τέτοιο.
    Σήμερα υπάρχει υιοθέτηση αυτό που λες καθεστώτος. Τι καθεστώτος; Αυτού που βασίζεται στην λεγόμενη οικονομία της αγοράς. Όπως καταλαβαίνεις όσο αναπτύσσεται ένα κοινωνικό σύστημα τόσο αλλάζει ο άνθρωπος και όταν αλλάζει ο άνθρωπος αλλάζει και η αντίληψη του για τον κόσμο άρα δημιουργεί και αλλιώς την ιστορία του.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Η αλέκα τά λέει θαυμάσια, καί μάλιστα,μέ τήν εμπειρία πού έχει, είναι καί ιδιαίτερα διορατική ' αυτό, είναι βέβαια χάρισμα πολιτικού, κι όχι αναγκαστικά κομμουνίστριας (είναι δυστυχώς πάμπολλοι οι κομμουνισταί πού απευθύνονται από υψηλά κομματικά πόστα στούς έλληνες, καί δέν έχουν τήν ικανότητα αυτή - καί γι' αυτό τό λόγο πιστεύω ότι τό κενό τής αλέκας στό μέλλον θά είναι πραγματικά δυσαναπλήρωτο).

    τό βασικό ερώτημα, στό οποίο η γραμματέας δέν απάντησε ποτέ πειστικά, είναι τό ''πώς μιά μετάβαση στή λαϊκή εξουσία είναι νοητή σέ ένα διεθνές περιβάλλον'', καί τό ''ποιές θά είναι οι συμμαχίες, μέ τίς οποίες η επιβίωση τής λαϊκής εξουσίας καί η προκοπή τού λαού θά διασφαλιζόταν''.

    πρόκειται γιά ένα ερώτημα πού έχει ήδη τεθή αρκετές φορές από τήν αρχή ακόμη τού λενινισμού, μέ τόν ένα ή τόν άλλο τρόπο.

    Sham Z

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. @Sham Z
    Έχεις δίκιο που λες ότι η Αλέκα είναι χαρισματική, πράγματι, μπορεί να το διαπιστώσει κανείς ακούγοντάς της από κοντά. Σίγουρα παίζει ρόλο το πρόσωπο, το κόμμα όμως βασίζεται κυρίως στον κόσμο του, τα απλά μέλη και τα στελέχη που βγάζουν όλον τον όγκο της δουλειάς (όχι ότι η Αλέκα κάθεται φυσικά, τρέχει πάνω κάτω να προβάλλει τις θέσεις του κόμματος).
    Ενδεχομένως ναι, να μην έχει δοθεί ολοκληρωμένη απάντηση στο ερώτημά σου, και ασφαλώς υποχρεούται το κόμμα ν' απαντήσει ολοκληρωμένα και απλά.
    Θα σου παραθέσω απόσπασμα (και πάλι) από το πρόγραμμα του κόμματος που εξειδικεύει στο σημείο αυτό, το οποίο απαντά ταυτόχρονα και στο ερώτημά σου περί συμμαχιών:

    "Στις γραμμές του Μετώπου εντάσσονται δυνάμεις ανομοιογενείς από άποψη κοινωνικής θέσης και ιδεολογικοπολιτικής στάσης. Αντανακλώνται διαφορετικές τάσεις, σε ό,τι αφορά την προοπτική και το σκοπό της αντιιμπεριαλιστικής, αντιμονοπωλιακής πάλης.

    Η ανάπτυξη των κοινωνικοπολιτικών αναμετρήσεων, των ταξικών συγκρούσεων, θα φέρνει στην ημερήσια διάταξη το πρόβλημα της εξουσίας. To KKE κατευθύνει τη δράση του, ώστε η αντιιμπεριαλιστική, αντιμονοπωλιακή πάλη να αναπτύσσεται και να βαθαίνει η αντικαπιταλιστική συνείδηση της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων. Το ΚΚΕ σταθερά προσπαθεί να πείθει ότι δεν αρκεί να φύγουν τα αστικά κόμματα και οι σύμμαχοί τους από το τιμόνι της διακυβέρνησης. Πρέπει να ανατραπεί το αστικό κράτος και οι μηχανισμοί του. Να δημιουργηθεί μια νέα λαϊκή εξουσία, που δεν είναι άλλη από τη σοσιαλιστική.

    Σε συνθήκες κορύφωσης της ταξικής πάλης, επαναστατικής ανόδου του λαϊκού κινήματος, όταν η επαναστατική διαδικασία έχει ξεκινήσει, μπορεί να προκύψει κυβέρνηση, ως όργανο λαϊκής εξουσίας, που έχει την έγκριση και τη συγκατάθεση του αγωνιζόμενου λαού, χωρίς γενικές εκλογές και κοινοβουλευτικές διαδικασίες. Αυτή η κυβέρνηση θα ταυτίζεται, ή θα τη χωρίζει τυπική απόσταση από την εξουσία της εργατικής τάξης και των συμμάχων της.

    Σε συνθήκες ταξικών αναμετρήσεων και μεγάλης φθοράς στην επιρροή των αστικών κομμάτων και των συμμάχων τους, μπορεί να προκύψει κυβέρνηση αντιιμπεριαλιστικών αντιμονοπωλιακών δυνάμεων με βάση το κοινοβούλιο χωρίς να έχουν διαμορφωθεί ακόμα οι όροι για το επαναστατικό πέρασμα.

    Η δρομολόγηση κυβερνητικών μέτρων που στοχεύουν στην ανακούφιση του λαού, ενάντια στο πολυεθνικό κεφάλαιο, στην εξάρτηση και τη συμμετοχή της χώρας στις ιμπεριαλιστικές ενώσεις, είναι δυνατόν να συσπειρώνει και να πείθει για την ανάγκη γενικότερης ρήξης.

    Το ΚΚΕ επιδιώκει μια τέτοια κυβέρνηση, με τη δράση της και τη γενικότερη λαϊκή παρέμβαση, να συμβάλει στην έναρξη της επαναστατικής διαδικασίας. Το διάστημα μέσα στο οποίο θα κριθεί αν η κυβέρνηση θα προχωρήσει προς τα εμπρός δε θα είναι μακρόχρονο. Η πείρα δείχνει ότι θα είναι βραχύχρονο. Αν οι εξελίξεις δεν πάρουν θετική πορεία, τότε η κυβέρνηση θα ανατραπεί, κάτω από την αντίδραση της κυρίαρχης τάξης και την ιμπεριαλιστική παρέμβαση. Η ανατροπή της δε σημαίνει υποχρεωτικά συνολικό πισωγύρισμα. Μπορεί να γίνει παράγοντας για να κατανοηθεί βαθύτερα η ανάγκη ριζικής ανατροπής του καπιταλιστικού συστήματος."

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. @Sham Z
    επιπλέον το ΚΚΕ εξειδικεύει στις αποφάσεις των συνεδρίων του π.χ στο 16ο (2000)


    Επιπλέον, εξειδικεύονται αυτά στην απόφαση του 16ου συνεδρίου για το Μέτωπο (2000)

    "Το ΑΑΔ Μέτωπο βασίζεται στην κοινωνική συμμαχία της εργατικής τάξης και των μικροαστικών στρωμάτων της πόλης και του χωριού στο κοινό τους συμφέρον να εναντιωθούν πέρα από τις διαφορές τους και να παλέψουν κατά του κοινού αντιπάλου τους, των μονοπωλίων και του ιμπεριαλισμού. Βασίζεται στη διαλεκτική σχέση και αλληλεπίδραση των κοινωνικών και πολιτικών συμμαχιών. Αντλεί, κατά κύριο λόγο, τη δύναμή του από την ανάπτυξη της ταξικής πάλης, από τις διεργασίες και ανακατατάξεις που αυτή φέρνει στο κοινωνικό και πολιτικό επίπεδο. Με τη σειρά του προσδίδει μια νέα δυναμική στην ταξική πάλη, στο κίνημα και στη διαδικασία αλλαγής του συσχετισμού και των ανακατατάξεων.

    Στις γραμμές του ΑΑΔΜ συμπαρατάσσονται κοινωνικές και πολιτικές δυνάμεις ανομοιογενείς από άποψη κοινωνικής θέσης και ιδεολογικοπολιτικής στάσης:

    Κοινωνικά κινήματα της εργατικής τάξης, των μικροαστικών στρωμάτων της πόλης και της υπαίθρου.

    Κινήματα της νεολαίας και των γυναικών, της παιδείας, της υγείας και της κοινωνικής πολιτικής. Κινήματα για συνδικαλιστικές, δημοκρατικές, πολιτικές ελευθερίες και δικαιώματα, για τα δικαιώματα των μεταναστών, για το περιβάλλον. Το αντιιμπεριαλιστικό κίνημα για την ειρήνη, κινήματα στο χώρο του πολιτισμού, του αθλητισμού, της έρευνας, της επιστήμης, του αγώνα κατά των ναρκωτικών.

    Πολιτικές δυνάμεις, ομάδες και κινήσεις που υποστηρίζουν την ανάγκη του αντιιμπεριαλιστικού αντιμονοπωλιακού αγώνα, την ανάγκη ενός άλλου δρόμου εξέλιξης της ελληνικής κοινωνίας, σε αντίθεση με τα συμφέροντα των μονοπωλίων και των ιμπεριαλιστικών ενώσεων. Επίσης, κοινωνικοπολιτικοί παράγοντες, πατριώτες, δημοκράτες, προοδευτικοί άνθρωποι που συμφωνούν και θέλουν να δράσουν για τα λαϊκά συμφέροντα, σε αντίθεση με τις επιλογές των μονοπωλίων, του ιμπεριαλισμού.

    Για τη συγκρότηση του ΑΑΔΜ δεν αρκεί η κοινή δράση, που βασίζεται σε κοινές ή παραπλήσιες αντιλήψεις για μεγάλα και επίκαιρα προβλήματα, η γραμμή άμυνας στην επίθεση που δέχεται ολομέτωπα ο λαός μας. Απαιτείται να υπάρχει και ένα επίπεδο συμφωνίας στη γενική γραμμή κατεύθυνσης για τη λύση των προβλημάτων, που θα εκφράζεται στο προγραμματικό πλαίσιο για τη λαϊκή οικονομία και τη λαϊκή εξουσία"

    Καθώς και από τα επόμενα συνέδρια υπάρχει αντίστοιχη επεξεργασία. Τα μέλη και στελέχη έχουν υποχρέωση να τα υλοποιήσουν αυτά, και εκεί φυσικά θα κριθούν

    Σόρυ για την τεράστια έκταση των σχολίων

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Μy name is SnizerZ

    ΤΟ ΘΕΜΑ ΕΙΝΑΙ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΚΡΑΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΜΙΚΡΕΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ Η ΘΑ ΕΧΟΥΝ ΤΗΝ ΔΙΚΙΑ ΤΟΥΣ ΑΥΤΟΝΟΜΙΑ?ΔΕΝ ΤΟ ΔΙΕΥΚΡΙΝΗΣΕ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. sham Z- Εγώ θα ασχοληθώ με αυτό που λες για το διεθνές περιβάλλον. Από αυτά που έχω ακούσει να λέει η Αλέκα, λέμε ότι σε μια περίπτωση αλλαγής εξουσίας θα αξιοποιήσουμε τις ενδοιμπεριαλιστικές αντιθέσεις. Δηλαδή λόγω θέσης και πιθανόν οικονομικής σημασίας να αξιοποιήσουμε συμφωνίες με τον ένα ή άλλο ιμπεριαλιστή που δεν θα σημαίνουν προφανώς ξανά "υποταγή" σε αυτόν, για να μην μας χτυπήσουν όλοι μαζί. Δες πχ ανάλογη τακτική της ΕΣΣΔ, με τη Γερμανία της "δημοκρατίας της Βαϊμάρης" που ήταν η ίδια Γερμανία που σκότωσε τους Λιμπκνεχτ και Λούξεμπουργκ, αλλά επιζητούσε οικονομική συνεργασία, λόγω απομόνωσης και εχθρότητας από τους άλλους ιμπεριαλιστές.

    Επίσης, όσο το κομμουνιστικό κίνημα ανασυντάσεται, μια έκρηξη τέτοιου τύπου στην Ελλάδα θα έχει κολλοσιαία επίδραση. Δες πχ-άσχετα αν σπρώχνεται από αστικά μέσα- πως επιδρά σε μερικούς ακόμα η "πλατεία Ταχρίρ". Επίσης ιστορικά δες τι επίδραση είχε σε διεθνές επίπεδο ο Οκτώβρης. Μετά μια μεγάλη κρίση (όχι τόσο μεγάλη όσο σήμερα πάντως) των μαρξιστικών επαναστατικών κομμάτων, δημιουργήθηκαν παντού ΚΚ, είχαμε ένα ,μεγάλο επαναστατικό κύμα ΠΑΓΚΟΣΜΙΩΣ, άσχετα αν καταστάλθηκε, ενώ υπηρχε και σημαντική αλλαγή συσχετισμών στο εργατικό κίνημα, πχ η ισχυρή οργάνωση για βιομηχανικό συνδικαλισμό στις ΗΠΑ IWW, που πρόβαλε μαχητικες επαναστατικές θέσεις αλλά στα πλαίσια του αναρχοσυνδικαλισμού, σχεδόν διαλύθηκε και τα πιο ικανά μέλη του ίδρυσαν το ΚΚΗΠΑ (ο Μπιλ Χεϊγουντ-ένας από τους ηγέτες των IWW, ο Ουίλιαμ Φόστερ, μετέπειτα γραμματέας του ΚΚ, ο γνωστός δημοσιογράφος Τζων Ρίντ κ.α.). Δηλαδή λέω ότι θα μπορούσε να υπάρχει και αλλού επαναστατικό κίνημα ανάλογο με το δικό μας.

    Ο Στάλιν πίστευε ότι καλύτερη εποχή για επανάσταση είναι ο ιμπεριαλιστικός πόλεμος γιατί οι ιμπεριαλιστές είναι απασχολημένοι ο ένας με τον άλλο, αλλά νομίζω δεν είναι να περιμένουμε μέχρι να σφαγούμε για να ξυπνήσουμε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. SnizerZ- Οι μικρές επιχειρήσεις εντάσονται στα πλαίσια του συνεταιρισμού, δηλαδή συνενώνται μικροί επιχειρηματίες και ασκούν συλλογικά την διεύθυνση των επιχειρήσεων τους πλαϊ στη μεγάλη κοινωνικοποιημένη επιχείρηση.

    τΟ ίδιο συμβαίνει και με τους μικρομεσαίους αγρότες. Δεν υπάρχει δηλαδή κοινωνικοποίηση με την έννοια που θα γίνει στο μεγάλό κεφάλαιο-τα μονοπώλια, για τους μικρούς επαγγελματίες, αυτούς ιδίως που δεν έχουν εργατικό προσωπικό. (εκτιμάμε-τουλάχιστον έτσι κάναμε πριν 10 χρόνια σε μελέτες μας- ότι για να γίνεται επέκταση του κεφαλαίου μια επιχείρηση πρέπει να απασχολεί πάνω από 4 εργαζόμενους).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. ΛΙΓΟ ΑΝΕΦΑΡΜΟΣΤΟ ΓΙΑ ΕΛΛΑΔΑ ΝΑ ΓΙΝΕΙ.ΚΑΝΑΜΕ ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΜΟΥΣ ΚΑΙ ΕΙΔΕΣ ΤΙ ΕΓΙΝΕ.ΚΑΤΑΣΤΡΑΦΗΚΑΝ.ΑΣΕ ΠΟΥ Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΤΗ ΠΑΡΤΙ ΤΟΥ ΚΟΙΤΑΕΙ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Προς Αλεξανδρος Δελαρζ 12:07 12:08

    ευχαριστώ γιά τήν απάντησή σου,' τό ερώτημά μου όμως, σύν τοίς άλλοις, είναι τό ''σέ ποιό διεθνές περιβάλλον θά επιβιώση η χώρα όταν τήν εξουσία θά έχουν οι λαϊκές δυνάμεις''.
    απλούστερα ακόμη, τό ερώτημά μου είναι ''πιστεύει τό κκε ότι οποιοδήποτε κοινωνικό ποιοτικό άλμα πρός τά μπρός είναι δυνατό χωρίς αυτό νά συμβή καί σέ άλλες χώρες ή κοινωνίες ταυτόχρονα καί κοντά μας ;''

    η υποστήριξη πού ίσως έχουμε από τόν τσάβες καί τόν μοράλες, ασφαλώς δέν θά μάς φτάση !

    Sham Z

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. @sham Z
    Η απάντηση είναι: ναι, μπορεί αλλά για μικρό χρονικό διάστημα. Όχι για μεγάλο χρονικό διάστημα, αν δεν υπάρξουν αντίστοιχες αλλαγές σε άλλες χώρες γύρω γύρω. Οι μεγάλες διαδηλώσεις στην Ισπανία, ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα που θα έχουν, μας λένε ότι, όταν ξεσηκώνεται ο λαός σε μια χώρα, αντανακλαστικά ξεσηκώνεται και στις άλλες γύρω χώρες. Οπότε, θεωρεί το κομμουνιστικό κόμμα ότι, όταν φτάσει η ώρα για ριζικές αλλαγές στο επίπεδο εξουσίας στην Ελλάδα, ανάλογη θα είναι και η κατάσταση και στις γύρω χώρες, δεν μπορεί να γίνει διαφορετικά. Η κρίση που πλήττει όλους τους λαούς, είναι και ταυτόχρονα κίνητρο για να ξεσηκωθούν οι λαοί. Ασφαλώς και δεν μπορεί να γίνει ταυτόχρονα, λόγω ποικίλων διαφορών από κοινωνία σε κοινωνία. Ελπίζω να σε κάλυψα :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. @snizerZ
    Η πολιτική των κομμουνιστικών κομμάτων για τις μικρές επιχειρήσεις, εκεί όπου υπάρχει όπως λέμε μαρξιστικά "μικρή συγκέντρωση παραγωγής", είναι αυτό που έγραψε ο bookhunter: συνεταιρισμός. Ο συνεταιρισμός στον σοσιαλισμό, δεν έχει τον ίδιο χαρακτήρα όπως στον καπιταλισμό, που, σωστά όπως είπες, καταστράφηκαν. Αυτό όμως συμβαίνει στον καπιταλισμό, επειδή το συμφέρον κάποιου μεγαλοαγρότη είναι διαφορετικό απ' ότι των συνεταιρισμένων αγροτών, οπότε δημιουργείται ανταγωνισμός. Όταν σε τέτοιες συνθήκες ο συνεταιρισμός υποχρεώνεται να λειτουργήσει σαν καπιταλιστική επιχείρηση, τότε δημιουργούνται διάφορα προβλήματα. Ποιός θα καθορίζει την πολιτική του συνεταιρισμού στον ανταγωνισμό; με τι κριτήρια; τι ποσοστό κέρδους θα πρέπει να αναλογεί στον κάθε συνέταιρο; μήπως σ' αυτόν που θα βάλει τα περισσότερα; μήπως κι εδώ μπορεί να υπάρξουν ρουσφέτια και θα πάρει κεφάλι όποιος έχει τις καλύτερες πολιτικές γνωριμίες; μήπως και οι μεγαλοαγρότες χρησιμοποίησαν τους συνεταιρισμούς για προσωπικό όφελος;
    Βλέπεις λοιπόν ότι στον καπιταλισμό αυτό το πράγμα αργά η γρήγορα εκφυλίζεται. Δεν μπορείς όμως και να πεις μεμιάς "όλα τα χωράφια λαϊκή περιουσία"! έτσι δεν είναι; θα στραφούν όλοι οι μικροαγρότες εναντίον σου. Οπότε κρατάει ο αγρότης το χωραφάκι του, μοιράζεται με άλλους αγρότες μηχανήματα, τρακτέρ, άροτρα, θεριζοαλωνιστικές υπό την αιγίδα του κράτους, και τα προϊόντα του θα αγοραστούν από το κράτος για να διατεθούν σε όφελος όλου του λαού. Καλά κάνεις και το ρωτάς, ελπίζουμε να σου δώσαμε να καταλάβεις τη θέση του ΚΚΕ γι αυτό το θέμα :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Ανώνυμε 21 Μαϊου 6:20-

    Λοιπόν πέρα από την πολύ καλή παρουσιαση του δελάρτζ, λόγω σπουδών μπορώ να σου πω και άλλα για το συνεταιρισμό όπως εφαρμόστηκε στην αγροτική οικονομία.

    Οι συνεταιρισμοί δεν ήταν παραγωγικοί, αλλά συνεταιρισμοί που σκοπό είχαν την ένωση πολλών αγροτών για δημιουργία μονοπωλίου στην πώληση των προϊόντων έναντι του εμπόρου. Από το 1995, που δημιουργήθηκε ο ΠΟΕ (παγκόσμιος οργανισμός εμπορίου), στον οποίο για πρώτη φορά εντάχθηκαν και τα αγροτικά προϊόντα-και η τιμή καθορίζονταν στην ελέυθερη αγορά, ακριβώς αυτή η διαπραγματευτική ικανότητα των συνεταιρισμών χάθηκε και άρχισαν να γίνονται περιτοι με αυτή τη μορφή. Μέσα σε όλα αυτά αναπτύχθηκε έντονα και η διαφθορα στελεχών τους. Κυρίως μεγαλοαγροτών που πρόσκεινται στη ΝΔ και στο ΠΑΣΟΚ. Επίσης για την παρακμή των συνεταιρισμών ευθύνη έχει και η πρακμή γενικά της ελληνικής γεωργίας, μετά το 1995.

    Ο παραγωγικός συνεταιρισμός είναι κάτι διαφορετικό. Πάντως έχεις δίκιο να επισημαίνεις ότι η διαφθορά είναι κάτι που υπάρχει σήμερα. Εμείς πιστεύουμε ότι οι συνθήκες φτιάχνουν τον άνθρωπο (αλλά και ο άνθρωπος τις συνθήκες αυτές), πιστεύουμε ότι με παράλληλη αλλαγή της λογικής της παραγωγής αλλά και την ανάπτυξη σταδιακά άλλης άποψης για τη ζωή μπορούμε να τα καταφέρουμε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Κάθε χρήστης μπορεί να σχολιάσει στο γλόμπινγκ αφού επιλέξει διακριτικό ψευδώνυμο για αποφυγή συγχίσεων είτε με λογαριασμό Google είτε με τη χρήση της υπηρεσίας openID είτε με την απλή επιλογή ονόματος χρήστη.
Προσβλητικά ή υβριστικά σχόλια για συντάκτες ή σχολιαστές θα διαγράφονται. Δεν ενθαρρύνεται η χρήση υβριστικών λέξεων ή εκφράσεων.
Ο σχολιασμός γίνεται με το ελληνικό αλφάβητο και με μικρά γράμματα

Οι διαχειριστές έχουν τη δυνατότητα να προβαίνουν σε διαγραφή σχολίων που δημιουργούν σκόπιμη ή μη σύγχιση και απομάκρυνση από το θέμα της ανάρτησης.

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...