19 Μαΐ 2011

Εκτίμηση για τις μεγάλες διαδηλώσεις στην Ισπανία


Τις τελευταίες μέρες στην Ισπανία γίνονται μεγάλες κινητοποιήσεις ενάντια στον εκεί δικομματισμό, την ανεργία, την φτώχεια, την διαφθορά και τις επιπτώσεις της κρίσης. Οι διαδηλώσεις και οι κινητοποιήσεις είναι πολύ ενθαρρυντικές και είναι ένδειξη μιας γενικής κινηματικής ανόδου στην Ευρώπη κατά την περίοδο της καπιταλιστικής κρίσης. Είναι απολύτως βέβαιο ότι, όσο περισσότερο πλήττονται οι λαοί της Ευρώπης από τις άγριες καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις της ΕΕ και των κατα τόπους κυβερνήσεων, τέτοιου είδους κινητοποιήσεις και ξεσηκώματα θα πληθαίνουν.
Επικεφαλής των τελευταίων κινητοποιήσεων στην Ισπανία φέρεται να είναι η νεολαιίστικη οργάνωση – κίνηση πολιτών Democracia real ya! (Πραγματική Δημοκρατία τώρα!), η οποία χρησιμοποιεί την κοινωνική δικτύωση για να διαδώσει το μανιφέστο της και να προσελκύσει κόσμο.
 Κι εδώ αρχίζει η καλόπιστη εκ μέρους των κομμουνιστών, κριτική. Διαβάζοντας κανείς το μανιφέστο, αλλά και τα συνθήματα και τις διακηρύξεις των συμμετεχόντων διαπιστώνει ορισμένα πράγματα: μέσα στον νεανικό τους ενθουσιασμό, οι διαδηλωτές βιάζονται να χαρακτηρίσουν αυτές τις κινητοποιήσεις σαν “επανάσταση”. Η κοινωνική επανάσταση είναι μια πολύ σύνθετη διαδικασία όπως την εξηγήσαμε κι άλλoτε εδώ, απαιτεί ορισμένες κοινωνικοπολιτικές προϋποθέσεις για να ξεκινήσει η διαδικασία. Η αυθόρμητη λαϊκή αντίδραση είναι απολύτως φυσιολογική κι απολύτως θεμιτή. Όμως, εδώ και δύο αιώνες περίπου κοινωνικών, εργατικών αγώνων στον κόσμο έχει μαζευτεί μια πείρα. Αυτή η πείρα λέει δύο πράγματα: α) ότι οι αγώνες πρέπει να έχουν μια απόλυτα καθορισμένη στρατηγική, πρέπει να στοχέυουν κάπου συγκεκριμένα κι όχι αόριστα, σε κάποιες λίγο πολύ αφηρημένες έννοιες, όπως “ισότητα”, “ελευθερία”, “δημοκρατία” κλπ. Το κομμουνιστικό κίνημα έχει απόλυτα προσδιορισμένο στόχο: την ανατροπή του καπιταλισμού και την οικοδόμηση του σοσιαλισμού, του κοινωνικοπολιτικού συστήματος που είναι το πρόσφορο έδαφος για όλες αυτές τις αξίες που είπαμε παραπάνω. β) οι αγώνες, επειδή διεξάγονται μέσα σε ένα καλά οργανωμένο σύστημα που έχει στη διάθεσή του πανίσχυρα όπλα, όπως το στρατό, την αστυνομία, τα μέσα ενημέρωσης, θα πρέπει να καθοδηγούνται από ένα “κέντρο” που είναι γερά οργανωμένο, με σφιχτή δομή αλλά και με ιδεολογικοπολιτική καθαρότητα και αυτοτέλεια. Επικεφαλής των αγώνων πρέπει πρώτα και κύρια να είναι οι εργαζόμενοι, η εργατική τάξη, η οποία είναι η κινητήριος δύναμη της κοινωνίας, έχει στα χέρια της το πανίσχυρο όπλο της παραγωγής. Όπως λέει το σύνθημα “χωρίς εσένα γρανάζι δε γυρνά”. Το εργατικό κίνημα, και εκείνο το τμήμα του που καθοδηγείται από την θεωρία του επιστημονικού σοσιαλισμού, συγκεντρώνει συνολικά την πείρα των κοινωνικών αγώνων και έχει πολιτική, συνδικαλιστική και κινηματική επάρκεια να “παρασύρει” το σύνολο του λαου αγωνιστικά. Αυτό τον ρόλο στην Ελλάδα τον επιτελεί το Κομμουνιστικό Κόμμα. Στην Ισπανία, το κομμουνιστικό κίνημα είναι πολυδιασπασμένο και δεν μπορεί αντικειμενικά να τεθεί επικεφαλής τέτοιων μεγάλων κινητοποιήσεων, κάτι που (δυστυχώς) θα φανεί από την κατάληξη των αγώνων που βλέπουμε σήμερα, οι οποίοι σε τελική ανάλυση, απλώς εκτονώνουν τη λαϊκή οργή ανώδυνα.
Υπάρχει πάντοτε η περίπτωση, το (κάθε) κομμουνιστικό κόμμα που “διεκδικεί” το ρόλο του οργανωτή των μαζών κλπ να κάνει εσφαλμένες εκτιμήσεις, λάθη, να στρέφεται σιγά-σιγά προς τον ρεφορμισμό, να χάνει το αγωνιστικό του κύρος κλπ. Κάτι τέτοιο συμβαίνει και στην Ισπανία όπου, δυστυχώς για το λαό, τα κομμουνιστικά κόμματα δεν είναι ισχυρό στήριγμα των μαζών, οι οποίες εξεγείρονται μέσα από άλλες πολιτικές ή κινηματικές διόδους. Κάτι που ξαναγυρίζει ουσιαστικά τον Ισπανικό λαό πολλά χρόνια πίσω καθώς δεν υπάρχει κάποιος επαναστατικός φορέας μαζικός να αξιοποιήσει την πείρα του παρελθόντος.
Και πάλι βλέπουμε να θεοποιείται το internet και το social networking ως “φορέας” της επανάστασης κλπ. Το διαδίκτυο πρέπει πάντα να το βλέπουμε ως μέσο κι όχι ως επαναστατικό υποκείμενο. Μπορεί να αποδειχθεί πολύ χρήσιμο, αλλά πάντα υπάρχει η περίπτωση, όταν στενέψουν τα πράγματα για την άρχουσα τάξη, να κατεβάσει τους διακόπτες και να κλείσει όλους τους σέρβερς.
Η ψύχραιμη ανάλυση της κατάστασης στην Ισπανία, μας οδηγεί σε ένα αναπόδραστο συμπέρασμα: το ποτάμι δεν γυρίζει πίσω. Οι κινητοποιήσεις αυτές, είναι μια δυνατή αρχή, έστω αυθόρμητη, έστω ακαθοδήγητη ακόμα, και πρέπει να αναλογιστούμε ότι αυτές οι κινητοποιήσεις είναι αντανακλαστική αντίδραση του Ισπανικού λαού από τις μεγάλες κινητοποιήσεις που έγιναν τόσο στη χώρα μας, όσο και στις αραβικές χώρες. Χρέος έχει το εκεί κομμουνιστικό κίνημα να δώσει σωστή κατεύθυνση στη λαϊκή οργή, με όποιες δυνάμεις διαθέτει, χρέος έχουν και τα κομμουνιστικά κόμματα της υπόλοιπης Ευρώπης, ημών συμπεριλαμβανομένων, να επιταχύνουν διαδικασίες συντονισμού του ευρωπαϊκού για αρχή, του παγκόσμιου στη συνέχεια κομμουνιστικού κινήματος. Οι λαοί χρειάζονται ένα ισχυρό παγκόσμιο κομμουνιστικό κίνημα.

28 σχόλια:

  1. Καλές οι συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας, αλλά όταν αποκτούν χαρακτηριστικά "μη κυβερνητικών οργανώσεων " και κοινωνικών φόρουμ το αποτέλεσμα θα είναι η επιστροφή στον καναπέ, η αλλαγή μαέστρου στην κυβέρνηση, η απότομη εκόλαψη των αυγών φιδιού.
    Κάθε διαμαρτυρία μακρυά από το ζήτημα της εξουσίας και ποιος θα κατέχει τα μέσα παραγωγής είναι λύσεις μόνο για το σύστημα.
    Σήμερα δεν φτάνει να βγαίνει ο κόσμος στους δρόμους ούτε αν βγαίνει κάθε μέρα, αλλά με τι προοπτική τι συνθήματα και τι στρατηγική. :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Θα ξυπνήσουν και εδώ αλλά θα είναι τόσο αργά που θα έχουν γυρίσει τα πράγματα τόσο πίσω και θα θέλει περισσή δύναμη και πολιτική εμπειρία για να καθοδηγηθούν σωστά.
    Να μην ξεχνάμε πως ο ταξικός αντίπαλος έχει γεμίσει την φαρέτρα του με συμβιβασμένες συνδικαλιστικές οργανώσεις, μη κυβερνητικές οργανώσεις, αντιεξουσιαστές, αριστερούληδες και φασιστοειδή. Όλοι τούτοι με επικεφαλής την σοσιαλδημοκρατία και τα ΜΜΕ για λογαριασμό του συστήματος.
    Γενικά η πρωτοπορία θα δυσκολευτεί, ωστόσο πάλι νικήτρια θα είναι και δεν πρέπει να καλλιεργείται η απογοήτευση σε εμάς, γιατί εμείς θα είμαστε αυτοί που θα δείξουμε λόγω πολιτικής εμπειρίας πως βγαίνει το φίδι από την τρύπα. Επίσης η ζημιά που έκανε η σοσιαλδημοκρατία έγινε συνήθεια και είναι σοβαρό ζήτημα ετούτο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. @collectiva Έχεις δίκιο βουνό (αλλά που να το βρεις θα μου πεις;) Ακούω τώρα τον υπέρτατο εργατοπατέρα Φωτόπουλο και μ' ανεβαίνει το αίμα στο κεφάλι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. 140 χρόνια από την Παρισινή Κομμούνα, τα διδάγματα βγαίνουν αβίαστα !
    Χωρίς Οργάνωση, χωρίς Ταξικό Προσανατολισμό, χωρίς στόχευση στον Σοσιαλισμό - Κομμουνισμό, κάθε επαναστατική προσπάθεια στην καλύτερη περίπτωση απλά θα εκφυλιστεί !

    Η Ιστορία διδάσκει.
    Το χέρι μας είναι να την "διαβάσουμε" σωστά !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Στον Ριζο σήμερα γράφει ότι οι κινητοποιήσεις στηρίζονται (λεκτικά φαντάζομαι)από το ΚΚΙ, το οποίο ως γνωστόν είναι οπορτουνιστικό και από τα πρώτα ευρωκομμουνιστικά κόμματα.

    Στην Ισπανία υπάρχει μια προσπάθεια για κάτι καλύτερο από το ΚΚ των λαών της Ισπανίας που από όσο έχω διαβάσει στο solidnet, δεν έχει και άσχημες θέσεις, μάλλον σε σωστή πορεία βαδίζει. Διαβάζω τώρα ανακοίνωση που έχουν βγάλει σχετικά με τις κινητοποιήσεις αυτές (όσο βοηθά η μετάφραση του google tranlate από τα ισπανικά στα αγγλικά).

    Εκτιμάνε ότι η βάση αναάπτυξης αυτού του τύπου κινήματος είναι η απουσία ταξικά προσανατολισμένου κινήματος στην Ισπανία, μπρος σε συνθήκες όξυνσης της ταξικής πάλης. Την απογοήτευση που αποκομίζουν τμήματα της εργατικής τάξης καλύτερης μόρφωσης από την διάψευση των προσδοκιών καλύτερης ζωής, που τους υποσχοτανε ο καπιταλισμός και την απουσία ανεπτυγμένου επαναστατικού υποκειμενικού παράγοντα, που τα οδηγεί σε ενσωματόσιμες ρεφορμιστικές αντιδράσεις. Επίσης η ανάλυση τους χαρακτηρίζεται από ερμηνεία της κρίσης στα πλαίσια του καζινοκαπιταλισμού-κρίσης χρεους κτλ. Το ΚΚΛΙ λέει ότι τέτοιου είδους ρεφορμισμός χαρακτηριστικός του ΚΚΙ, προσανατολίζει σε ένα "σοσιαλισμό με ανθρώπινο πρόσωπο" μέσω "εκβάθυνσης της δημοκρατίας" και μάλιστα εχθρευόμενος στον τρόπο οργάνωσης της εργατικής τάξης, τα συνδικάτα και το Κόμμα. Βασισμένοι λέει στην σάπια εικόνα των αστικών κομμάτων και των συμβιβασμένων συνδικαλιστικών ηγεσιών, προτάσουν πρώτιστα την άποψη του αντικομματικού και αντισυνδικαλιστικού κινήματος, τονίζοντας την μη ανάγκη κάθετων δομών και οργάνωσης αλλά την ύπαρξη οριζόντιων δομών μέσα από τα κοινωνικά δίκτυα.

    Παρακάτω απαντούν σε αυτά με βάση την εμπειρία του εργατικού-κομμουνιστικού κινήματος, αλλά και στην ιδεολογία του "τέλους της εργατικής τάξης", που από όσο καταλαβαίνω στην Ισπανία εκφράζεται με την εξής "νέα" άποψη Μόνιμοι, Συμβασιούχοι, άνεργοι, αλλά όχι εργατες όλοι αυτοί. Η άποψη αυτή στηρίζεται και με την άποψη περί προνομιούχων και μη εργαζομένων.

    Το ΚΚΛΙ καταγγέλει επίσης ότι οπορτουνιστικοί σχηματισμοί έχουν προσδεθεί σε αυτό το κίνημα, όπως επίσης ότι στηρίζεται από βιομηχανικούς τομείς της άκρας δεξιάς (αυτό το έβγαλε έτσι ακριβώς το τρανσλέιτ, μπορεί να εννοεί φορέις της άκρας δεξιάς). Λέει επίσης ότι το κίνημα αυτο έχει μεγάλη μιντιακή προώθηση σε αντίθεση με άλλες κινητοποιήσεις που είναι ενάντια στο σύστημα και αυτό κάνει το ΚΚΛΙ ακόμα πιο καχύποπτο. Η δράση τους λέει θα προσανατολιστεί όχι σε στήριξη τέτοιων εχθρικών προς τα συμφέροντα της εργατικής τάξης κινητοποιήσεων αλλά της έντασης της δουλειάς στα άκρα αυτού του κινήματος (at the edje of this movement) για συσπείρωση σε ταξικές θέσεις.

    Δεν τα λένε και άσχημα οι σύντροφοι...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Συμφωνω και με το αρθρο και με τους σχολιαστες.

    Αλλα.

    Δεν θα επρεπε το Κομμα η το ΠΑΜΕ να οργανωναν κατι παρομιο αλλα με προοπτικη;

    Δεν θα μπορουσε να χρησημοποιηθει και αυτη η μορφη παλης πχ για ενεργοποιηση των ανεργων;

    Ποτε το Κομμα και το ταξικο κινημα θα παρουν την πρωτοβουλια των κινησεων και πως θα γινει η α;λλαγη του συσχετισμου δυναμεων στη ΓΣΕΕ - ΑΔΕΔΥ, πανεπιστημια;

    Τονιζει το Κομμα και η Αλεκα, την σεγαλη σημασια της ακυβερνησιας.
    Το ποσο συμαντικο ειναι να μην μπορει η ολιγαρχια να κυβερνηση.

    Γιατι να την οδηγησουμε εκει με τη δικη μας πρωτοβουλια;

    Γιατι να ειναι σχεδον παντα η οργανωμενη κινητοποιηση αμυντικη;

    Αντωνης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Αλεξανδρε λες οτι το ποταμι δε γυριζει πισω.
    Αν το ποταμι ειναι η Ιστορια, οντως δε γυριζει πισω γιατι καθε μερα ειναι διαφορετικη απο τη προηγουμενη.
    Ταυτοχρονα ομως θυμαμαι αυτον τον στιχο που λεει ΟΛΑ ΤΡΙΓΥΡΩ ΑΛΛΑΖΟΥΝΕ ΚΑΙ ΟΛΑ ΤΑ ΙΔΙΑ ΜΕΝΟΥΝ.
    Ο μονος τροπος για να καταρριφτει η αληθεια αυτου του στιχου ειναι η επανασταση, ολα τα αλλα ειναι πασαλειμματα.

    Ολες αυτες οι διαδηλωσεις και οι διαμαρτυριες, απο τα γιαουρτια, τις κινησεις πολιτων τυπου ΔΕ ΠΛΗΡΩΝΩ Η DEMOCRACIA REAL YA,
    ολες οι φωνες και η κριτικη και οι ΕΛΕ
    και οι καταγγελιες για τη "Διεθνη Τοκογλυφια" και το νεοφιλελευθερισμο και τις Γκολντμαν Σαξ,
    δεν ειναι παρα
    εκφραση μιας συλλογικης βουλησης για εναν
    "καπιταλισμο με ανθρωπινο προσωπο"

    Οι παλαιοι κ εμπειροι κομμουνιστες το γνωριζουν καλα αυτο.
    Κ αυτοι που φωναζουν κ αυτοι το γνωριζουν.
    Το ΚΚΕ ανεβαινει στις δημοσκοπησεις ,εγω πρωτη φορα βλεπω κατι δωδεκαρια.
    Αλλα η οργη εναντιον του νεοφιλελευθερισμου και των Τροικανων, δεν εχει ακομα μετουσιωθει σε θεληση για ανατροπη του καπιταλισμου.

    Και απο οτι βλεπω, δεν υπαρχει καμια περιπτωση να μετουσιωθει, παρα μονο αν τα πραγματα χειροτερευσουν και οι πολλοι αγγιξουν την εξαθλιωση.
    Αν δε γινουν οι αστεγοι κ οι ανεργοι εκατονταδες χιλιαδες, το προταγμα θα παραμεινει απαραλλαχτο:ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ ΜΕ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ ΠΡΟΣΩΠΟ.

    Μακαρι να ζουσαμε ωραια κ ανετα κ ας μην υπηρχε ποτε η σκεψη για ανατροπη του καπιταλισμου.
    Αυτο δεν ακουγεται κομμουνιστικο αλλα εγω ποτε δε δηλωσα ουτε ιδεολογος ουτε αγωνιστης ουτε απτα γεννοφασκια κομμουνιστης.
    Και ειμαι βεβαιος οτι πολλοι κομμουνιστες στα λογια, στη πραξη φοβουνται να ερθει η επανασταση, το αιμα κ ο θανατος που η επανασταση συνεπαγεται,
    δεν αναφερομαι σε εσας τους γλομπερς εδω ,αλλωστε οι περισσοτεροι ειστε και φιλοι μου.
    Αλλα, πιστευω οτι υπαρχουν πολλοι βολεμενοι που φωναζουν ετσι απλα για να φωναζουν, διχως τη παραμικρη πιστη στο περιεχομενο της φωνης τους.

    Μακαρι λοιπον να μη χρειαζοταν να αλλαξει τιποτα, αλλα, με τα μακαρι δε γινεται δουλεια:αλλωστε αυτο που παρακολουθουμε ειναι αναποφευκτο, η καταστροφη μερους των παραγωγικων δυναμεων και η εξοντωση λαικων στρωματων αλλα κ ασθενεστερων καπιταλιστων ειναι αναποφευκτη, οπως μαθαινω σιγα σιγα απο αυτα που διαβαζω.

    Επομενως, τι γινεται;Θα παρακαλαμε να εξαθλιωθει ο λαος για να γινει επανασταση;
    Οχι, δεν το παρακαλαμε. Απλα, απ'τη στιγμη που ειναι αναποφευκτο, ας συνεχισουμε τον ρολο της Κασσανδρας
    κ ας ελπισουμε η αναποφευκτη εξαθλιωση να στρεψει τον λαο στον κομμουνισμο.
    Γιατι συνηθως ο λαος στρεφεται απο την αλλη μερια.

    ΥΓ Η Κασσανδρα δεν εκανε λαθος στις προβλεψεις της, ο μυθος εχει διαστρεβλωθει απο τους αγραμματους που δε ξερουν τι λενε και μιλανε για διαψευσεις Κασσανδρων.
    Η Κασσανδρα ειχε παντα δικιο απλα οι πολλοι που την ακουγαν, δε την υπολογιζαν.
    Ισως αυτος να ειναι ο βαρυς ρολος των κομμουνιστων:Να ειναι οι Κασσανδρες της εποχης τους...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Να καταθέσω μια θέση, που θα μπορούσε να είναι μια ας την πούμε απάντηση, στον σχολιαστή "Ανώνυμος είπε..." - Αντώνης !

    Οι άνεργοι, είναι κομμάτι της Εργατικής Τάξης, δεν είναι κάτι το ξεχωριστό !
    Ο ξεσηκωμός πρέπει να γίνει για ΟΛΟΥΣ !
    Είτε είναι εργαζόμενοι, είτε άνεργοι !

    Μεμονωμένες κινήσεις, π.χ. σήμερα να κινητοποιηθούν οι άνεργοι, αύριο οι νέοι, μεθαύριο οι γυναίκες κλπ. μπορεί στην τελική να αποπροσανατολίσουν, να εκφυλίσουν, να αποδυναμώσουν και τελικά να γίνουν "βούτηρο" στο ψωμί των καπιταλιστών !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. @bookhunter χρήσιμες οι επισημάνσεις σου.
    @Αντώνης πολύ σωστά τα ερωτήματά σου, και χρήσιμοι προβληματισμοί. Ας αναρωτηθούμε λοιπόν όλοι: πως μπορούν πρακτικά να γίνουν όλ' αυτά;
    @celin υπάρχει ο λενινιστικός διαχωρισμός της σχετικής και της απόλυτης εξαθλιωσης. Η απόλυτη εξαθλίωση που εννοείς εσύ, όχι απλά θα στρέψει τον κόσμο στην κομμουνιστική ιδεολογία, ακριβώς το αντιθετο θα συμβεί. Τα λούμπεν (lumpen = εξαθλιωμένος, κουρελής) λαϊκά στοιχεία είναι από τη φύση τους αντεπαναστατικά κι αντιδραστικά. Η σχετική εξαθλίωση, αυτό που θα λέγαμε η δραματική χειροτέρευση του βιοτικού επιπέδου του εργαζόμενου, λειτουργεί στο επίπεδο της συνείδησης θετικά (μπορεί και όχι) και είναι προϋπόθεση στα τρία κριτήρια του Λένιν για την διαμόρφωση επαναστατικής κατάστασης. Η επανάσταση θα επαναλάβω εδώ είναι μια πολύ σύνθετη διαδικασία όπου έρχονται τα πάνω κάτω στην κυριολεξία και είναι δύσκολο να προβλεφθεί πότε θα γίνει. Συνήθως πάντα η ιστορία μας εκπλήσσει σ' αυτό. Το θέμα είναι το κίνημα να κινηθεί αποφασιστικά, γρήγορα με σωστές εκτιμήσεις. Δεν θα ξεσηκωθούν όλοι μονομιάς, και σίγουρα θα υπάρξουν εχθροί του επαναστατικού κινήματος από μέσα από το λαό. Δεν μπορεί την επανάσταση να την υποκινήσει ένα κόμμα ή μια οργάνωση. Μπορεί μόνο να συμβάλλει ή και να καθοδηγήσει. Οι κομμουνιστές πάντως οφείλουν να βρίσκονται σε οργανωτική και πολιτική ετοιμότητα από τώρα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Φαρε, ξεκαθαριζω.
    Κινησεις μεσα στη γενικη στρατηγικη του Κομματος και του ΠΑΜΕ.

    Απλα αν οι συγκεκριμενες κινησεις πχ στην Ισπανια η αλλου χρησημοποιουνται απο ΜΚΟ κατασκευασματα των SOROS, γιατι να τους τις χαριζουμε;

    Αυτο που θελω να πω ειναι την ατζεντα λιγο πολυ αυτη τη στιγμη την καθοριζει η πλουτοκρατια.

    Το ποτε πχ θα γινουν οι γενικες απεργιες (απο αντικειμενικους λογους) αυτη τη στιγμη, καθοριζεται απο οργανα του ΠΑΣΟΚ.

    Κινητοποιησεις διαρκειας ταξικα προσανατολισμενες και καθοδηγουμενες απο το Κομμα και το ΠΑΜΕ, οπου θα ηταν καθαρο σε ολους ποιος κανει αντισταση, ποιος εχει απαντηση και λυση εξω απο τα πλαισια της πλουτοκρατιας,
    θα ξεκαθαριζε το τοπιο, στα ματια των λαικων στρωμματων.

    Αυτο σαν ακομη ενα κομματι του αγωνα.

    Αντωνης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Περί σχετικής και απόλυτης εξαθλίωσης
    Αν και καταλαβαίνω τι θες να πεις, το θέμα όπως το θέτεις θεωρητικά δεν είναι σωστό.
    Τους όρους απόλυτη και σχετική εξαθλίωση τους χρησιμοποιεί ο Λένιν, αλλά απλά είναι συστηματοποίηση της σκέψης του Μαρξ. Στο «Μισθωτή Εργασία και Κεφάλαιο», λέει για το μισθό ότι στην πραγματικότητα ορίζεται με τρεις τρόπους.
    1) Ο ονομαστικός μισθός, δηλαδή αν ένας εργάτης αμείβεται με 400 ευρώ, αυτό είναι και ο ονομαστικός του μισθός.
    2) Ο πραγματικός μισθός, δηλαδή ο μισθός του εργάτη σε σχέση με την τιμή των προϊόντων που χρειάζονται για τη (ανα)δημιουργία της εργατικής του δύναμης. Εξαρτάται δηλαδή από τον πληθωρισμό. Αν ένας εργάτης παίρνει 400 ευρώ και οι τιμές των βασικών προϊόντων πέσουν, με το μισθό αμετάβλητο στην πραγματικότητα ο μισθός ανεβαίνει.
    3) Ο Σχετικός μισθός, που είναι ο μισθός που παίρνει ο εργάτης σε σχέση με τα κέρδη του καπιταλιστή. Δηλαδή ο μισθός αυτός στην πραγματικότητα συνεχώς πέφτει όσο αυξάνουν τα κέρδη.
    Ο τελευταίος ορισμός είναι αυτός που στον Λένιν γίνεται η σχετική εξαθλίωση, δηλαδή σε περιόδους που ανεβαίνει η καπιταλιστική οικονομία, μπορεί υπό προϋποθέσεις να ανέβει ο μισθός του εργάτη, ωστόσο αυτός εξαθλιώνεται σχετικά, λόγω της πολύ μεγαλύτερης αύξησης των κερδών των κεφαλαιοκρατών. Τώρα σε περιόδους κρίσης, αυξάνεται τόσο η σχετική όσο και η ΑΠΟΛΥΤΗ εξαθλίωση της εργατικής τάξης-δες νομίζω στον «Αριστερισμό». Για αυτό που λες έχεις δίκιο πάντως ότι η εξαθλίωση δεν σημαίνει απαραίτητα και ταξική συνειδητοποίηση.
    Το λούμπεν προλεταριάτο κατά Ένγκελς, σημαίνει «σκουπιδοτενεκές των ξεπερασμένων στοιχείων όλων των τάξεων, που έχει στήσει την έδρα του στις μεγάλες πόλεις, είναι ο χειρότερους από όλους του ενδεχόμενους συμμάχους» (Πρόλογος στον Πόλεμο Των Χωρικών Στην Γερμανία). Λούμπεν είναι πχ οι μικροκλέφτες, απατεώνες, ζητιάνοι κτλ κτλ. Πχ οι άνεργοι που μπορεί να είναι εξαθλιωμένοι δεν ανήκουν με τη μία στο λούμπεν προλεταριάτο, αλλά η εξαθλίωση αυτού του τύπου μπορεί να τους οδηγήσει στην αντίδραση. Αυτό που λέμε είναι ότι απλά η εξαθλίωση δεν θα οδηγήσει σε επανάσταση από μόνη της, πιθανότατα ούτε καν σε οποιαδήποτε αντίδραση οποιουδήποτε τύπου, άσε που ο ατομισμός της αστικής κοινωνίας θα κάνει τους περισσότερους να κλειστούν στο σπίτι τους και τον εαυτό τους. Για αυτό και χρειάζεται πρωτοπόρα επαναστατική παρέμβαση του Κόμματος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Καλως ή κακως εκτιμω οτι το κομμα δεν θελει τετοιου ειδους εκδηλωσεις γιατι φοβαται ειτε τον εκφυλισμο τους και την αποδυναμωση τους μετα απο μερικες μερες και πως ξαναβγαζεις τον κοσμο εξω ,ειτε αν ενδυναμωθει τι τον κανεις τοσο κοσμο?πως τους καθοδηγεις?Κι αν σου ξεφυγει και εκτονωθει σε καταστροφες?Ειτε ακομα χειροτερα τι κανεις αν πρεπει να αναλαβεις στα χερια σου την κατασταση.Ειναι ετοιμο το κομμα?Εχει τεοια δυνατοτητα αυριο να κυβερνησει ?Με ποιους ανθρωπους?Με ποιο σχεδιο?Ειναι τυχαιο αλλωστε πως συνεχως οι αστοι δημοσιογραφοι προσπαθουν να στριμωξουν την Αλεκα με το "τι προτεινεται".
    Για να δεχτουν το αμηχανο οτι δεν υπαρχει λυση στα πλαισια αυτου του συστηματος.Νομιζετε οτι αυτο δεν το καταλαβαινει ο μεσος ανθρωπος?Θελει απαντηση σημερα κι οχι για μετα απο χρονια.(Εκτος αν νομιζει κανεις οτι βιωνουμε επαναστατικη περιοδο).Τι λεει λοιπον το κομμα?Να φυγουμε ή να μη φυγουμε απο το ευρω,να φυγουμε ή να μεινουμε στην ΕΕ?Να αρνηθουμε το χρεος ή οχι?Να πουμε οτι μπορει να πεινασει ο λαος κυριολεκτικα ομως στο επομεμο διαστημα ή οχι?Αν αυριο αναλαβει την διακυβερνηση το κομμα τι ακριβως (αλλα ΑΚΡΙΒΩΣ ομως ,οχι γενικα θα κανουμε λαικη εξουσια) θα κανει με το χρεος με το ζητημα της διατροφης της υγειας της αμυνας σε περιπτωση αρνησης του χρεους.Τι θα κανει με τις τραπεζες ,τι θα κανει με τα εργοστασια,τι θα κανει με τον δημοσιο τομεα?Τα χει δει κανεις (σε ΜΙΑ ΟΜΩΣ)σελιδα του Ριζοσπαστη συγκεντρωμενα κι οχι καλως εννοουμενα απο τα συμφραζομενα?Νομιζω αν δεν ειπωθουν ΑΠΛΑ 1-2-3-4 πραγματα ,κατανοητα και με αισθημα οτι ειναι δυνατο να γινουν δεν μπορουμε να ελπιζουμε σε τιποτα καλυτερο απο παραδοσιακες πορειες κι αιντε στο τσακιρ κεφι και καμμια εκτονωτικη συγκρουση με τα ΜΑΤ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Φίλε Αντώνη, είσαι απόλυτα ξεκάθαρος.
    Ελπίζω κι εγώ !

    Πάντως, σε κάθε περίπτωση, τέτοιες ενέργειες γίνονται ...
    Αυτό το, ας μου επιτραπεί, θέατρο που παίζεται στην Ισπανία, μου θυμίζει τον "Δεκέμβρη" του Τσίπρα ...
    Επίσης, μου θυμίζει ή μάλλον με κάνει να αντιληφθώ καλύτερα τον ρόλο της ΣΕΣ που το Συνέδριό της έγινε στην Αθήνα πριν λίγες μέρες ...

    Σίγουρα δεν χρειάζεται να "παραδειγματιζόμαστε" από κάτι τέτοια ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Πολυ χρησιμα οσα ακουγονται εδω.Eπιπλεον ας μην ξεχναμε οτι εχουν ηδη φροντισει να χωρισουν τους εργαζομενους σε διαφορετικες κατηγοριες, ειτε ρεαλιστικες, ειτε πλασματικες, σε ολες τις χωρες οποτε η λογικη αυτη του ''διαιρει και βασιλευε'' ειναι ενα ακομη εμποδιο στη συνειδητοποιηση του που πραγματικα ανηκει κανεις, ετσι ωστε να πιστευουμε οτι ειμαστε ''καλυτεροι'' ή ''χειροτεροι'' απο αλλους οταν τελικα αυτο που πρεπει να καταβουμε οτι μας εκμεταλλευονται ολους με διαφορετικους τροπους, αλλους λιγοτερο και αλλους περισσοτερο! Το γιατι καποιοι απολαμβανουν ασφαλιση και αλλοι δεν ξερουν τι θα πει η λεξη αυτη οπως και το δικαιωμα των διακοπων δεν ειναι μεγαλοι διαχωρισμοι που ισχυουν σημερα σε πολλες ομαδες εργαζομενων;
    Φυσικα απεχουμε ακομη σε ολη την Ευρωπη απο το να συνειδητοποιησουμε τη δυναμη μας,οι εργαζομενοι, αλλα θα γινει και αυτο και μεχρι τοτε καλο ειναι να ξερουμε ποιους θα εμπιστευθουμε επειδη δε θα μας πουλησουν, οπως κανουν χρονια τωρα ολοι οι αλλοι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. @bookhunter μπορώ να ζήσω με τέτοιας ποιότητας θεωρητική ανακρίβεια :) . Εφ όσον παραθέτεις πηγές, δεκτόν. Το νόημα είναι ότι, κερδοφορία του κεφαλαίου δεν σημαίνει άυξηση μισθού αντανακλαστικά. Η πραγματική αύξηση (σε σχέση με την τιμή των προϊόντων) επιτυγχάνεται κυρίως με την παρέμβαση του υποκειμενικού παράγοντα (κίνημα, κόμμα, συνδικάτο). Απόδειξη η σημαντική κερδοφορία εταιρειών παροχής υπηρεσιών στην Ελλάδα την τελευταία δεκαετία (που είναι γενικά περίοδος ύφεσης) και η μείωση της αγοραστικής δύναμης (παρά την ονομαστική αύξηση) των εργαζομένων. Σε συγκεκριμένες περιπτώσεις είχαμε και πραγματικές αυξήσεις (π.χ μέταλλο). Η σταδιακή πτώση της αγοραστικής δύναμης των εργαζομένων, θαρρώ μπορούμε να την πούμε "σχετική εξαθλίωση". Κάποιος που έχει χάσει τη δουλειά του, το σπίτι του, τον πνίγουν τα χρέη και οι τράπεζες του δημεύουν περιουσιακά στοιχεία, αυτό νομίζω μπορούμε να το πούμε "απόλυτη εξαθλίωση". Αυτές οι περιπτώσεις πληθαίνουν και ορθώς συμπεραίνουμε ότι αυτοί, δεν είναι στην καλύτερη κοινωνική, ψυχολογική φάση για να κάνουν άλματα στη συνείδησή τους.
    @ανώνυμος (9:31) τα ερωτήματά σου και οι προβληματισμοί σου καταγράφτηκαν. Το κκε έχει υποχρέωση να απαντά επίσημα σε τέτοιου είδους ερωτήματα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Φιλε Φαρε, το που θα οδηγουσε η εξεγερση στην Αιγυπτο, τουλαχιστον για μενα, ηταν καθαρο απο την αρχη.
    Αλλα τι να πεις στον Αιγυπτιακο λαο.
    Φτιαξε πρωτα το ΚΚ Αιγυπτου (υπαρχει σε εμβριακη κατασταση) η δυναμωσε το πρωτα για να μπορει να καθοδηγοι σωστα , ταξικα τους αγωνες και μετα; βγες στους δρομους;

    Μα η πεινα χτυπαει τωρα στο στομαχι. Δεν περιμενει.

    Το ιδιο και στην Ισπανια.
    30% ανεργια.
    Τι να πεις του ανεργου;
    Περιμενε να φτιαχτει σωστο ΚΚΙ και μετα αγωνιζεσαι;

    Και στην περιπτωση της Αιγυπτου και αυτη της Ισπανιας και με το μεγαλο ρισκο του πισωγυρισματος, το κατι ειναι θετικοτερο του τιποτα.

    Οσον αφορα την Ελλαδα. Εδω υπαρχει ΚΚΕ και ΠΑΜΕ.
    Υπαρχει και τρομοκρατια και ο φοβοσ της ανεργιας στους χορους δουλειας.
    Υπαρχουν και οι ολο διονγκουμενες ορδες των ανεργων.
    Με αιτηματα κατα το πλειστον κοινα με αυτους που εχουν σημερα δουλεια.
    Η μαζικη οργανωση των ανεργων και η ενεργοποιηση τους σε καθημερινες κινητοποιησεις,
    ειναι κατι το εφικτο, ενω στην παρουσα τουλαχιστον φαση , ειναι αδυνατο με αυτους που εχουν εργασια.

    Η οργανωση και καθημερινη κινητοποιηση του ανεργου, ειναι απαραιτητη και σαν αντιδοτο στην ψυχικη του φθορα.

    Ο ανεργος δεν πρεπει να σπασει ψυχολογικα.
    ΗΗ πλουτοκρατια δεν πρεπει να πετυχει σ αυτο.
    Αντι για ενα εφεδρικο στρατο, στραπατσαρισμενων προσωπικοτητων, να εχει μπροστα της ενα στρατο, ταξικα οργανωμενων, και αποφασισμενων, γιατι η οργανωση απο το ταξικο κινημα θα τους δωση την αυτοπεποιθηση που τους αφαιρει η ανεργια.

    Ο αγωνας για το ρευμα, το ταμειο ανεργιας, το φαρμακο το δανειο και πολλα αλλα, ειναι αιτηματα κοινα για ολουσ, αλλα ειδικα οξυμενα στους ανεργους.
    Αποκλεισμοι Τραπεζων, εχουν την υποστηριξη της συντριπτικης πλειοψηφιας του λαου.
    Θα μπορουν να γινονται σε μεγαλυτερη εκταση και διαρκεια απ οτι μεχρι σημερα.
    Ενα διογκουμενο κινημα κινητοποιησεων με τη μαζικη συμετοχη ανεργων, θα μπορουσε σε δευτερη φαση να περιλαβει εποχιακους και μερικης απασχολησης εγαζομενους, για να γινει καποτε πραξη αυτο που ζητησε χθες η Αλεκα Παπαρηγα στη Θεσσαλονικη.
    Ενα ορμητικο χειμαρρο που θα παρασυρει την κοπρο της πλουτοκρατιας μια για παντα.
    Αντωνης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Αλέξανδρος Δελάρτζ- Μια ιδιαίτερη ιδιότητα του εμπορεύματος εργατική δύναμη (εκτός της δημιουργίας αξίας) είναι ότι μπορεί να ανεβάσει την τιμή της με βάση το οργανωμένο κίνημα όπως σωστά το βάζεις. Επίσης πιθανόν η άνοδος της τιμής της να γίνει λόγω σπανιότητας της (νόμος προσφοράς και ζήτησης), αν και πλέον αυτό είναι εξαιρετικά σπάνιο-μάλλον το αντίθετο συμβαίνει- εκτός ειδικών περιπτώσεων.

    Φυσικά δεν είπα ότι άνοδος των κερδών ανεβάζει την τιμή της εργατικής δύναμης. Λέω όμως ότι όσο μεγαλώνει η πίτα -και για να μεγαλώνει η πίτα είναι αναγκαία συνθήκη αυτό- ο εργάτης εξαθλιώνεται σχετικά (σαν τάξη όχι σαν άτομο), δηλαδή σε σχέση με την άνοδο των κερδών. Αν η εργατική τάξη ανεβάσει τον μισθό της περισσότερο από την αναλογική άνοδο των κερδών δεν υπάρχει καπιταλιστική ανάπτυξη-συσσώρευση, αντίθετα υπάρχει ζημιά για τον καπιταλιστή.

    Τι λέει ο Μαρξ;Αύξηση του ονομαστικού μισθού δεν συνιστά απαραίτητα και αύξηση του πραγματικού μισθού, πχ δες την "αύξηση" της συλλογικής σύμβασης της ΓΣΕΕ, αυτό σχετικά με τον πραγματικό και ονομαστικό μισθό, ακόμα και αύξηση να υπάρχει στον πραγματικό μισθό, υπάρχει σίγουρα σχετική εξαθλίωση. Τη δεκαετία του '80 πχ μας λέγανε αφού ο κόσμος αγοράζει πια αυτοκίνητα, ακόμα και σπίτια διαψεύστηκε ο Μαρξ που έλεγε ότι η εξαθλίωση θα εξαπλώνεται, αλλά ο Μαρξ εννοούσε, ότι αυξάνεται η πίτα και οι εργάτες απολαμβάνουν όλο και μικρότερο μέρος της. Αυτό είναι που λέμε σχετική εξαθλίωση.

    Τώρα όταν πέφτουν οι μισθοί, προφανώς μειώνονται δαπάνες του νοικοκυριού που παλιά υπήρχαν, τότε μιλάμε και για απόλυτη εξαθλίωση, κάτι που συμβαίνει τώρα πχ. Τουλάχιστον έτσι είναι στους κλασικούς. (η απόλυτη εξαθλίωση έτσι περιλαμβάνει και την σχετική και την απόλυτη που έβαλες)

    Σου είπα ότι καταλαβαίνω πως το βάζεις απλώς το κειμενάκι το έβαλα για μια καλύτερη προσέγγιση θεωρητικά.

    Σκοπεύω να κάνω ένα κειμενάκι περουσίασης δύο έργων για αρχάριους στην μαρξιστική κριτική στην πολιτική οικονομία το "Μισθός Τιμή Και Κέρδος" και το "Μισθωτή Εργασία Και Κεφάλαιο", θέλει όμως μπόλικη δουλειά για να είναι καλό, και ακόμα δεν έχω αρχίσει καν, οπότε υπομονή... :)

    φιλικά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. @bookhunter
    να το κάνεις σύντομα γιατί αυτά τα δυο που αναφέρεις είναι πολύ δύσκολα αναγνώσματα :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. http://news247.gr/kosmos/news/olonyktia_sygkentrwsh_xiliadwn_politwn_sth_madrith.867256.html

    Δείτε τον τίτλο, και πως πλασάρεται στα μίντια η συγκεκριμένη συγκέντρωση.

    -Αλέξανδρος δελαρτζ δύσκολα δεν είναι αντιθέτως απλά νομίζω είναι σημαντικά για μια πρώτη κατανόηση κάποιων πραγμάτων. Απλά για να ετοιμαστεί κέιμενο παρουσίασης πρέπει να τα διαβάσω ξανά και ουσιαστικά να γράψω μια περίληψη των βασικών εννοιών που παρουσιάζονται στο καθένα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΤΩΝ ΛΑΩΝ ΤΗΣ ΙΣΠΑΝΙΑΣ Οχι στο «κίνημα» που μπαίνει εμπόδιο στην ταξική πάλη

    Με αφορμή τις πρόσφατες συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας, που γίνονται από την Κυριακή 15 Μάη σε πλατείες πόλεων της Ισπανίας με συνθήματα ενάντια στη «διαφθορά των πολιτικών, την οικονομική κρίση, τους τραπεζίτες, την ανεργία», από το λεγόμενο κίνημα «Πραγματική Δημοκρατία Τώρα», που συντονίζεται μέσω διαδικτύου, το Κομμουνιστικό Κόμμα των Λαών της Ισπανίας εξέδωσε χτες ανακοίνωση αναλύοντας την κατάσταση.
    Σημειώνει ανάμεσα σε άλλα ότι το «κίνημα» αυτό «επιτίθεται στη διεύρυνση της ταξικής πάλης, πρόκειται για ένα διαταξικό μόρφωμα με ξεκάθαρο μικροαστικό χαρακτήρα», και προσθέτει:
    «Συμβάλλει να ανακόπτεται η ενίσχυση μιας στάσης αντιπαράθεσης με τις ρίζες της καπιταλιστικής κρίσης. Με τη χειροτέρευση της καθημερινής ζωής της εργατικής τάξης, άλλων στρωμάτων και της νεολαίας και λαμβάνοντας υπόψη τις ανεπάρκειες του επαναστατικού υποκειμενικού στοιχείου, βρίσκουν διέξοδο από τη δυσαρέσκειά τους μέσω ρεφορμιστικών και μικροαστικών εκφράσεων, ενώ γίνονται ευάλωτοι στη χειραγώγησή τους από το σύστημα ώστε να αποτραπεί το ανέβασμα συνείδησης (...) Μια τέτοια ρεφορμιστική προσέγγιση δεν αμφισβητεί καθόλου το καπιταλιστικό σύστημα, απλά επιχειρεί να το μεταρρυθμίσει ώστε να λειτουργήσει καλύτερα. Σε τέτοιες ρεφορμιστικές θέσεις, που περιγράφονται από την Ενωμένη Αριστερά και το ΚΚ της Ισπανίας στη λογική της πορείας προς έναν καπιταλισμό με ανθρώπινο πρόσωπο, συμπεριλαμβάνονται και μια σειρά θέσεις που ανοιχτά αποτελούν επίθεση στις μορφές οργάνωσης του εργατικού κινήματος, το Κόμμα και τα Σωματεία (...) Εκμεταλλευόμενο το αρνητικό προσωπείο των αστικών κομμάτων και των βασικών συνδικαλιστικών συνομοσπονδιών, (το κίνημα αυτό) εμφανίζεται ως "απολιτικό" και ενάντια στη συνδικαλιστική δράση και υποτίθεται οργανώνεται μέσω της "κοινωνικής δικτύωσης", που σ' αυτή την περίπτωση αποτελεί παραπλανητικό στοιχείο σε ό,τι αφορά ορισμένες μορφές οργάνωσης της εργατικής τάξης».
    «Το καθήκον των κομμουνιστών σ' αυτήν την περίπτωση δε θα πρέπει να είναι η ενίσχυση τέτοιων συγκεχυμένων εργαλείων ή η τυφλή συμμετοχή αλλά να διπλασιάσουν την ιδεολογική τους επίθεση και την πρακτική τους δουλειά με στόχο την ενίσχυση του Κομμουνιστικού Κόμματος όσον αφορά την οργάνωση της εργατικής τάξης που γνωρίζει τον επαναστατικό της ρόλο. Αν δεν εργαστούμε έτσι, όπως αναφέρεται και στην απόφαση του 9ου Συνεδρίου μας, θα χάσουμε τον προσανατολισμό των συγκεκριμένων συνθηκών κάτω από τις οποίες αναπτύσσεται η ταξική πάλη στη χώρα μας». Επιπλέον, το ΚΚ των Λαών της Ισπανίας σημειώνει: «Ενα άλλο στοιχείο που ενισχύει τη δυσπιστία μας σ' αυτή τη διαδικασία είναι η εκτεταμένη κάλυψη των μέσων ενημέρωσης (...) Ενώ άλλες συγκεντρώσεις και διαδηλώσεις που εναντιώνονται στο σύστημα δεν έχουν την ανάλογη αντιμετώπιση».

    Αντωνης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. #j23gr

    Όλοι στο Σύνταγμα στις 23 Ιουνίου !Δεν περισσεύει κανείς !
    http://metopoaa.blogspot.com/2011/05/to-m.html


    Η πλατεία Συντάγματος, όπως και άλλοι αστικοί χώροι, που σηκώνουν την κληρονομιά των μεγάλων λαϊκών ανατάσεων για την ελευθερία και την αλληλεγγύη, την περιμένουν καθημερινά με αδημονία και προσδοκία. Με αποκορύφωμα τη γενναία απάντηση νίκης που μπορεί να δώσει με τη δική της απελευθερωτική συνέλευση στις 23 Ιούνη, την ίδια στιγμή που το Συμβούλιο Κορυφής της Ευρωπαϊκής Ένωσης σχεδιάζει να την καταδικάσει σε ισόβια ποινή ανεργίας, αποκλεισμού και αποτυχίας.

    #j23gr

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Πως θα σας φαινόταν μια κινητοποίηση στην οποία δεν θα ήταν πρωτεργάτες μέλη του κόμματος αλλά κόσμος από διάφορους χώρους. Τι θα λέγατε αν οι κινητοποιούμενοι ακολουθούσαν και είχαν για μπροστάρη έναν παπά που στα χέρια του κρατάει εικονίσματα που τα προσυνάνε.
    Θα ήταν κινητοποίηση που θα μπορούσε κάποιος κουμουνιστής να την υποστηρίξει;
    Δεν ξέρω τι απάντηση θα δώσετε αλλά ήταν ο τρόπος που ξεκίνησε η πρώτη Ρώσικη Επανάσταση.

    Τα ζητήματα καθαρότητας που βάζουν διάφοροι είναι εκ του πονηρού.
    Ποτέ δεν ξεκίνησε, ούτε θα ξεκινήσει μια επανάσταση, ή μια σύγκρουση έχοντας απο την μια μεριά τους καθαρούς επαναστάτες και απο την άλλη τους αστούς.
    Το σχολείο είναι ο δρόμος, εκεί γεννιούνται και αλλάζουν οι συνείδησεις. Όσοι περιμένουν οτι οι συνειδήσεις θα αλλάξουν όταν ...αυξηθεί η παραγωγικότητα στο αποστειρωμένο θερμοκήπιο του κόμματος, δεν περιμένουν καμία επανάσταση απλά περιμένουν την προαγωγή στον μηχανισμό παραγωγής στελεχών.
    Η πτώση των δυνάμεων του ΚΚΕ στους φοιτητές φέτος κατά τουλάχιστον 8% σε σχέση με τις ψήφους της περασμένης χρονιάς δείχνει οτι η τακτική της καθαρότητας δεν προχωράει.
    Μπορούμε να συνεχίσουμε να κατηγορούμε τον γυαλό και τον κόσμο, η αλήθεια όμως είναι οτι στραβά αρμενίζουμε.
    Δεν υπάρχει αυτή η καθαρότητα που αναζητεί το κόμμα πουθενά, ούτε και στον ίδιο του τον εαυτό, ούτε και στην ίδια του την ηγεσία. Φτάσαμε στο σημείο να μην υπάρχει επικεφαλής του ΚΚΕ εκτός απο τον Φλωράκη που να μην έχει χαρακτηριστεί απο το ίδιο το κόμμα προδότης. Τώρα θα αποκαταστήσουμε λέει τον Ζαχαριάδη και τι έγινε θα αλλάξει τίποτα;
    Ζούμε και σήμερα ιστορικές στιγμές για το κίνημα και τον τόπο μας , δεν μας ενδιαφέρει αν μετά απο κάποιες δεκαετίες πουν οτι έκανε λάθος η Παπαρήγα όπως τότε όταν εκθίαζε τον Γκορπατζωφ στην αρχή της θητείας της, θέλουμε να αποκρούσουμε αυτήν την τεράστια επίθεση που δεχόμαστε σήμερα.
    Η αλήθεια είναι οτι το ΚΚΕ δεν έχει καμία παράδοση στην δημοκρατία, επι δεκαετίες διόριζε η Μόσχα την ηγεσία διώχνοντας την προηγούμενη σαν προδότη και στην συνέχεια υπήρχε μόνο η υποταγή στις εντολές.
    Πρέπει όμως να γίνει πράξη η διάθεση του κόσμου για κοινή δράση, μπορεί οι μηχανισμοί του κόμματος να μην θέλουν συνεταίρους όμως οι εργαζόμενοι απαιτούν να παρουσιαστούν τρόποι που θα σταματήσουν την επίθεση.
    Κανέναν δεν ενδιαφέρουν πλέον το 1,ή 2ή3 % αύξηση του ποσοστού χρειάζεται μόνο να τους σταματήσουμε

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. αγαπητέ iteanet

    παραθέτω αποσπάσματα από το πρόγραμμα του ΚΚΕ:
    "Ο ελληνικός λαός θα απαλλαγεί από τα δεσμά και τις συνέπειες της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης, της ιμπεριαλιστικής καταπίεσης και εξάρτησης, όταν η εργατική τάξη με τους συμμάχους της πραγματοποιήσει τη σοσιαλιστική επανάσταση και προχωρήσει στην οικοδόμηση του σοσιαλισμού και του κομμουνισμού."

    το πρόγραμμα κάνει σαφές ότι η εργατική τάξη (όχι μόνο του το κόμμα) και οι σύμμαχοι θα πραγματοποιήσουν την επανάσταση.

    "Κινητήριες δυνάμεις της σοσιαλιστικής επανάστασης θα είναι η εργατική τάξη ως ηγετική δύναμη, οι μισοπρολετάριοι, η φτωχή αγροτιά και τα πιο καταπιεσμένα λαϊκά μικροαστικά στρώματα της πόλης. Η νεολαία θα παίξει δραστήριο ρόλο στον αγώνα για το σοσιαλισμό και την οικοδόμησή του. Το ΚΚΕ επιδιώκει να πείσει και άλλα τμήματα των μεσαίων στρωμάτων ότι τα μακροπρόθεσμα συμφέροντά τους δεν υπηρετούνται με τη διατήρηση του καπιταλιστικού συστήματος. Ότι πρέπει να σταθούν στο πλευρό των δυνάμεων που παλεύουν για το σοσιαλιστικό μετασχηματισμό."

    Το πρόγραμμα μιλάει σαφώς για δυνάμεις (πληθυντικός) που παλεύουν για σοσιαλιστικό μετασχηματισμό.

    "Το εργατικό λαϊκό κίνημα της χώρας μας πρέπει να κατακτήσει την ικανότητα να σταθμίζει, να υπολογίζει εκ των προτέρων και να αξιοποιεί όλες τις δυνατότητες που μπορεί να εμφανισθούν στην Ελλάδα για το πέρασμα στο σοσιαλισμό. Να αξιοποιεί τις θετικές εξελίξεις που θα συντελούνται σε διεθνές επίπεδο, αλλά και να προσαρμόζει τη δράση του σε συνθήκες μακρόχρονου αγώνα. Σε κάθε φάση πρέπει να επιλέγεται η πολιτική που ανεβάζει τη μαχητικότητα της εργατικής τάξης, των λαϊκών δυνάμεων και οδηγεί στην επίλυση του προβλήματος της εξουσίας."

    Το πρόγραμμα λέει το εργατικό και λαϊκό κίνημα. Δεν λέει το κόμμα και οι οργανώσεις του και μόνο αυτά.

    "Το ΚΚΕ, συμμετέχοντας και δουλεύοντας για την ανάπτυξη της ενότητας και της μαχητικότητας του αντιιμπεριαλιστικού αντιμονοπωλιακού δημοκρατικού μετώπου, διατηρεί παράλληλα την ιδεολογική, πολιτική και οργανωτική του αυτοτέλεια. Θεωρεί άμεσο πραχτικό καθήκον να εκθέτει ανοιχτά στο λαό το πρόγραμμα του, να προβάλλει την αναγκαιότητα και επικαιρότητα του σοσιαλιστικού μετασχηματισμού, να δουλεύει ενεργά για την κατανόησή τους."

    Το κόμμα λέει διατηρεί την αυτοτέλειά του, άρα είναι αυτονόητο ότι συμβάλλει στη διαδικασία (δεν είναι μόνο του δηλαδή)
    Και λέει πολλά άλλα για τη φύση και το χαρακτήρα του Αντιμονοπωλιακού Αντιιμπεριαλιστικού Δημοκρατικού Μετώπου πάλης για τη λαϊκή εξουσία στη διεύθυνση http://goo.gl/RxCcB

    Αυτά είναι αποφασισμένα από το '96. Ασφαλώς μπορεί να γίνει κριτική κατά πόσο εκπληρώνει το ΚΚΕ αυτούς τους στόχους

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Σύντροφε Αλέξανδρε
    Δεν γνωριζόμαστε αλλά λόγω διαδικτύου έχουμε την δυνατότητα να ανταλλάξουμε κάποιες απόψεις.
    Είναι γνωστό ότι την επανάσταση θα την κάνει η εργατική τάξη και όχι το κόμμα. Αλλιώς θα είχαμε δικτατορία του κόμματος και όχι του προλεταριάτου που λένε και οι γραφές.

    Η εργατική τάξη είναι το επαναστατικό υποκείμενο όχι γιατί έχει πιο ξεκάθαρες απόψεις ούτε γιατί είναι περισσότεροι οι κομμουνιστές εκεί μέσα. Η εργατική τάξη είναι το υποκείμενο γιατί κάνει να γυρίζει το γρανάζι όπως έγραψες πιο πάνω. Οι υπόλοιπες δυνάμεις είναι συμμαχικές.
    Τα συνδικάτα της εργατικής τάξης είναι ταξικά όχι μόνο όταν εκφράζουν τις απόψεις του ΚΚΕ αλλά εξ ορισμού πάντα, λόγω του ότι εκφράζουν την τάξη.
    Τις περισσότερες φορές και μέχρι την επανάσταση τα συνδικάτα έχουν λάθος απόψεις, ή είναι και παθητικοποιημένα ή και αντιδραστικά .
    Ο Λένιν στο βιβλίο του Αριστερισμός παιδική ασθένεια του κομουνισμού αναλύει πολύ καλά την στάση που πρέπει να έχουν οι κομμουνιστές , τους ζητάει να μένουν στα συνδικάτα και να παλεύουν βάζοντας ταυτόχρονα τόσο τακτικά ζητήματα όσο και στρατηγικά ζητήματα δηλαδή σοσιαλισμού.
    Από το 1989 το ΚΚΕ αλλάζει την γραμμή απέναντι στα συνδικάτα (χωρίς να έχουν αλλάξει σε τίποτα οι γραφές) και ακολουθεί κατά την γνώμη μου αριστερίστικη γραμμή, δεν ενώνεται με τον απλό κόσμο του συνδικάτου στις συγκεντρώσεις αλλά προσπαθεί να κάνει τις δικές του κομματικές. Με τον τρόπο αυτό απομονώνεται απο τις δυνάμεις της εργασίας, που αγωνίζονται μέσα απο τα συνδικάτα και τους χαρίζει στην κυβερνητική ηγεσία. Οι σύντροφοι σου δεν έρχονται σε επαφή μαζί τους , δεν τους πουλάνε την εφημερίδα και δεν στρατολογούν.
    Το κόμμα θεωρητικά είναι ο οργανωτής των πρωτοπόρων κομματιών της τάξης και όχι ο εκφραστής της εργατικής τάξης.
    Ο σοσιαλισμός είναι η δημοκρατία της εργατικής τάξης και σε αυτήν την δημοκρατία κανένας δεν λέει οτι θα είναι μόνο ένα το κόμμα των εργατών.
    Αν έχεις την αντίληψη οτι ένα θα είναι το κόμμα αυτό καταλήγει στην λογική της κατάληψης της εξουσίας απο το κόμμα που αποτελεί πλαστογραφία για το κομουνιστικό κίνημα.
    Όσοι πιστεύουν στην εργατική δημοκρατία υποστηρίζουν τις κινητοποιήσεις του απλού κόσμου έστω και αν είναι θολές γιατί γνωρίζουν οτι με την δράση τους μπορούν να τις πολιτικοποιήσουν και να τις διαμορφώσουν. Όσοι θέλουν να καταλάβει την εξουσία το κόμμα κοιτάζουν όλους τους άλλους εχθρικά, δεν μπορούν να κάνουν συμμαχίες παρά μόνο με αμελητέες συλλογικότητες και συνεχώς καταγγέλλουν .
    Το θέμα είναι οτι καμία επανάσταση δεν έγινε με τον οργανωμένο τρόπο που θέλει το ΚΚΕ για να την εγκρίνει, όλες έγιναν χωρίς να έχουν σαφείς στόχους απο την αρχή και με την διαρκή ανάπτυξη της πολιτικοποίησης της εργατικής τάξης .
    Για να κλείσω υποστηρίζω τις κινητοποιήσεις στην Ισπανία και δεν τις καταγγέλω όπως το ΚΚΕ. Βλέπω όλα τα προβλήματα στην συνολικοποίηση της παρέμβασης αλλά η δικά μου γνώμη είναι ότι πρέπει να συμμετέχεις στην κινητοποίηση και να προσπαθήσεις να πάει παρα πέρα και όχι να κάτσεις απέναντι και να την καταγγέλλεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. 9:21 μ.μ.

    "αλλά η δικά μου γνώμη είναι ότι πρέπει να συμμετέχεις στην κινητοποίηση και να προσπαθήσεις να πάει παρα πέρα και όχι να κάτσεις απέναντι και να την καταγγέλλεις."

    "Μα και να θελει να συμμετασχει το ταξικο κινημα, δεν μπορει,
    εφοσον το μονο ξεκαθαρο αυτου του θωλου κινηματος, ειναι οτι δειχνει κοκκινο στο οργανωμενο κινημα.

    Δεδν σου λεει τιποτα αυτο;

    Θα κατεβει το ΚΚ σε ενα "κινημα" που το προοθουν οι εδω και εκει Αλαφουζει και οι "αριστερες" Ελευθεροτυπιες;

    Αντωνης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. @iteanet
    Συμφωνώ μαζί σου. Έχω υπόψη μου τις αναφορές του Λένιν στον "αριστερισμό..." : "όλο το καθήκον των κομμουνιστών είναι ακριβώς να ξέρουν να πείθουν τους καθυστερημένους, να ξέρουν να δουλεύουν ανάμεσά τους και όχι να απομονώνονται απ' αυτούς με επινοημένα -παιδιάστικα- "αριστερά" συνθήματα" (σελ. 46)

    "το ίδιο παιδιακίστικες και γελοίες ανοησίες δεν μπορεί παρά να φαίνονται σε μας και οι σπουδαίες, πολύ σοφές και τρομερά επαναστατικές συζητήσεις των γερμανών αριστερών πάνω στο θέμα ότι οι κομμουνιστές δεν μπορούν και δεν πρέπει να δουλεύουν στα αντιδραστικά συνδικάτα, ότι επιτρέπεται να παρατήσουν αυτή τη δουλειά, ότι πρέπει να βγουν απ' τα συνδικάτα και να δημιουργήσουν την εντελώς καινουργιούτσικη, την εντελώς καθαρούτσικη "εργατική ένωση" κλπ κλπ. που τη σοφίστηκαν οι καλοί μας (και ασφαλώς στο μεγαλύτερο μέρος τους πολύ νεαροί κομμουνιστές κλπ" (σελ 40)

    Υπάρχει ασφαλώς αντίλογος στην κριτική σου την οποία δεν την παραθέτω γιατί προφανώς τη γνωρίζεις :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. Αντώνη
    δεν βλέπω πουθενά το κόκκινο που αναφέρεις στο οργανωμένο πολιτικό κίνημα . Ακόμα όμως και αν υπήρχε όταν χιλιάδες διαδηλώνουν οι κομμουνιστές δεν μπορούν να λείπουν απο τις εξελίξεις. Η Χούντα στην Ελλάδα είχε απαγορεύσει την συμμετοχή στις κινητοποιήσεις , στην Ισπανία ποιος το απαγόρευσε;

    Αλέξανδρε
    αυτά που γράφω είναι η γνώμη μου και αυτά προκρίνω να προβάλλω, ο αντίλογος δεν με πείθει και τον προσπερνάω.
    Καληνύχτα καλό ξημέρωμα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  28. Τι ποσοστο πηρε το ΚΚΛΙ στις εκλογες εμαθε κανεις ?

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Κάθε χρήστης μπορεί να σχολιάσει στο γλόμπινγκ αφού επιλέξει διακριτικό ψευδώνυμο για αποφυγή συγχίσεων είτε με λογαριασμό Google είτε με τη χρήση της υπηρεσίας openID είτε με την απλή επιλογή ονόματος χρήστη.
Προσβλητικά ή υβριστικά σχόλια για συντάκτες ή σχολιαστές θα διαγράφονται. Δεν ενθαρρύνεται η χρήση υβριστικών λέξεων ή εκφράσεων.
Ο σχολιασμός γίνεται με το ελληνικό αλφάβητο και με μικρά γράμματα

Οι διαχειριστές έχουν τη δυνατότητα να προβαίνουν σε διαγραφή σχολίων που δημιουργούν σκόπιμη ή μη σύγχιση και απομάκρυνση από το θέμα της ανάρτησης.

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...