Απο χθες το μεσημέρι και με αφορμή την πανεργατική απεργία και τις μεγαλειώδεις πορείες του ΠΑΜΕ και των υπόλοιπων ταξικών συνδικάτων σε ολόκληρη την χώρα, η πολιτική εξουσία της χώρας φαίνεται να τα έχει χαμμένα. Η διαμάχη των ενδοκαπιταλιστικών συμφερόντων (ντόπιων και ξένων), σε συνδυασμό με το εργατικό κίνημα απο την άλλη να προωθεί όλο και πιο πιεστικά τα δικά του συμφέροντα, δημιουργούν σοβαρές πιεσεις πλέον στην υπάρχουσα εξουσιαστική δομή. Το θέατρο του παραλόγου που έχει στηθεί απο εχθές, μεταξύ βουλευτών του κυβερνώντος κόμματος, της αξιωματικής αντιπολίτευσης και των υπόλοιπων αστικών κομμάτων, δείχνουν ξεκάθαρα πως το σύστημα δυσκολεύεται σε αυτήν την φάση, να βρει την κατάλληλη φόρμουλα ώστε να προχωρήσουν τα μέτρα στήριξης της κερδοφορίας των μονοπωλίων, μέσω του Μεσοπρόθεσμου.
Το σενάριο της συγκυβέρνησης ΠΑΣΟΚ-ΝΔ, δούλεψε χθες για 7 περίπου ώρες. Για λίγο πιστέψαμε πως οι αστοί τρελάθηκαν και βγάζουνε τα μάτια τους. Όμως η επτάωρη διαρροή της είδησης ήταν αρκετή ώστε να συλλεχθούν οι αρνητικές αντιδράσεις, από τους ψηφοφόρους και τα φίλια τμήματα της κοινωνίας προς τα δυο αυτά κόμματα. Ο Γιώργος Παπανδρέου, δεν τρελάθηκε όταν μετά απο 7 ώρες ανακάλεσε, και δήλωσε πως πάει σε ανασχηματισμό ! Απλά δεν είναι ακόμα η ώρα, για το σενάριο έκτακτης ανάγκης.
Μια συγκυβέρνηση τώρα, θα έκαιγε και τα δυο κόμματα στις συνειδήσεις του ελληνικού λαού. Μα και οι εκλογές σε αυτήν την φάση, ξανά δεν φαίνεται να συμφέρουν κανέναν απο τους δυο πυλώνες της αστικής εξουσίας. Ακόμα δεν έχει απαξιωθεί αρκετά ο ένας (Παπανδρέου) ώστε να εμφανιστεί ο σωτήρας απο την άλλη (Σαμαράς), όπως ακριβώς ξαναπαίχτηκε το ίδιο σενάριο τον Οκτώβριο του 2009, μοιράζοντας αντίθετα τους ρόλους. Ασχέτως εαν τα ΜΜΕ δουλεύουν υπερωρίες σε αυτήν την κατεύθυνση και αποδομούν ταχύτατα την εικόνα του ΠΑΣΟΚ και του Γιώργου Παπανδρέου ! Μην ξεχνάμε, οι αστοί πολιτικοί είναι απλά οι ηθοποιοί του έργου ... η σκηνοθεσία και το σενάριο ανήκει εξ'ολοκλήρου στην αστική τάξη και τους μονοπωλιακούς ομίλους.
Από την άλλη τα αστικά ΜΜΕ, έσβησαν χθες για άλλη μια φορά το οργανωμένο ταξικό κίνημα των εκατοντάδων χιλιάδων εργαζομένων, ανυψώνοντας απο την άλλη τις λίγες χιλιάδες των ανοργάνωτων αγανακτισμένων της πλατείας. Αναμενόμενο θα μου πείτε, εξάλλου το ανοργάνωτο και το ταξικά ασυνείδητο τμήμα των εργαζομένων τους βολεύει, ενώ φοβάται το ταξικό, το οργανωμένο, ... αυτό που έχει στόχο της ανατροπή της εξουσίας τους.
Και για αυτόν ακριβώς τον λόγο είχαμε ξανά κουκουλοφόρους ασφαλίτες χθες στην πορεία, όχι για να διαλύσουν τους αδιάφορους αγανακτισμένους όπως διαλαλούσαν τα δελτία ειδήσεων, αλλά για να διαλύσουν τις οργανωμένες ταξικές πορείες. Αν είχαν στόχο τους αγανακτισμένους, δεν θα περίμεναν 21 ολάκερες μέρες ... Μάλιστα ορισμένοι φωστήρες δημοσιογράφοι της τηλεόρασης και της μπλογκόσφαιρας, ανακάλυψαν μόλις χθες πως οι κουκουλοφόροι συνδέονται άμεσα με την ασφάλεια και το παρακράτος, πράγμα για το οποίο χρόνια τώρα προειδοποιεί το ΚΚΕ και το ταξικό εργατικό κίνημα. Αλλά ξεχάσαμε, το ΚΚΕ είναι γραφικό και βλέπει παντού πράκτορες.
Γράψαμε σε προηγούμενο άρθρο μας, πριν απο τα γεγονότα της χθεσινής ημέρας, πως οδεύουμε σε εποχές πολιτικής "ανωμαλίας", καθώς ο αστικός κόσμος δεν μπορεί να συνεχίσει να ασκεί την εξουσία του με τα παλιά, απαξιωμένα απο την πλειοψηφία του ελληνικού λαού, αστικά κόμματα. Και αυτό το γεγονός, επιβάλλει - άμεσα - είτε την χρήση κομματικών συνασπισμών και κυβερνήσεων συνεργασίας, με κίνδυνο όμως την πλήρη απαξίωση της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας, είτε την χρήση νέων σχημάτων, νέων προσώπων, άφθαρτων στην συνείδηση των Ελλήνων, ώστε να υπάρξει η απαραίτητη λαϊκή συναίνεση και να περάσουν με διαφορετικό ενδεχομένως τρόπο, τα ίδια ακριβώς μέτρα στήριξης της πτωτικής τάσης του ποσοστού κέρδους.
Ετοιμαστείτε, μπαίνουμε σε προεκλογική περίοδο. Το παραμύθι του ανασχηματισμού (το γνωρίζουν άλλωστε και οι ίδιοι) δεν θα το "φάει" ο κόσμος, και το μόνο που θα καταφέρουν, είναι να κερδίσουν ίσως λίγο ακόμα χρόνο, ώστε να ψηφιστεί το Μεσοπρόθεσμο. Η Νέα Δημοκρατία, ο άλλος πυλώνας της αστικής εξουσίας, πρέπει να μείνει άφθαρτο σε αυτήν την διαδικασία, όσο περισσότερο γίνεται, ώστε να μην απαξιωθεί πλήρως και ψάχνονται στις ερχόμενες εκλογές. Είναι δεδομένο πως η συγκυβέρνηση, θα προχωρήσει αμέσως μετά την κάλπη. Παράλληλα θα δημιουργηθούν νέα κομμάτα και θα αξιοποιηθούν με το κατάλληλο τρόπο, όλα τα νεοδημιουργηθέντα παραμάγαζα της αστικής πολιτικής, ως υποστυλώματα των παραδοσιακών δυνάμεων και ως αναχώματα πιθανής διαφυγής του λαού προς τα αριστερά.
Οι εργαζόμενοι πρέπει ΤΩΡΑ να δώσουν την απάντησή τους και να μην περιμένουν όλα αυτά να γίνουν πραγματικότητα. Πρέπει να οργανωθούν στα ταξικά τους σωματεία και να συσπειρωθούν με τις δυνάμεις του ΚΚΕ για την Λαϊκή Εξουσία - Λαϊκή Οικονομία. Κατεβείτε σήμερα στις πλατείες των πόλεών σας, και ακούστε την πρόταση του ΚΚΕ. Οι σημερινές συγκεντρώσεις του ΚΚΕ, εδώ.
Το σενάριο της συγκυβέρνησης ΠΑΣΟΚ-ΝΔ, δούλεψε χθες για 7 περίπου ώρες. Για λίγο πιστέψαμε πως οι αστοί τρελάθηκαν και βγάζουνε τα μάτια τους. Όμως η επτάωρη διαρροή της είδησης ήταν αρκετή ώστε να συλλεχθούν οι αρνητικές αντιδράσεις, από τους ψηφοφόρους και τα φίλια τμήματα της κοινωνίας προς τα δυο αυτά κόμματα. Ο Γιώργος Παπανδρέου, δεν τρελάθηκε όταν μετά απο 7 ώρες ανακάλεσε, και δήλωσε πως πάει σε ανασχηματισμό ! Απλά δεν είναι ακόμα η ώρα, για το σενάριο έκτακτης ανάγκης.
Μια συγκυβέρνηση τώρα, θα έκαιγε και τα δυο κόμματα στις συνειδήσεις του ελληνικού λαού. Μα και οι εκλογές σε αυτήν την φάση, ξανά δεν φαίνεται να συμφέρουν κανέναν απο τους δυο πυλώνες της αστικής εξουσίας. Ακόμα δεν έχει απαξιωθεί αρκετά ο ένας (Παπανδρέου) ώστε να εμφανιστεί ο σωτήρας απο την άλλη (Σαμαράς), όπως ακριβώς ξαναπαίχτηκε το ίδιο σενάριο τον Οκτώβριο του 2009, μοιράζοντας αντίθετα τους ρόλους. Ασχέτως εαν τα ΜΜΕ δουλεύουν υπερωρίες σε αυτήν την κατεύθυνση και αποδομούν ταχύτατα την εικόνα του ΠΑΣΟΚ και του Γιώργου Παπανδρέου ! Μην ξεχνάμε, οι αστοί πολιτικοί είναι απλά οι ηθοποιοί του έργου ... η σκηνοθεσία και το σενάριο ανήκει εξ'ολοκλήρου στην αστική τάξη και τους μονοπωλιακούς ομίλους.
Από την άλλη τα αστικά ΜΜΕ, έσβησαν χθες για άλλη μια φορά το οργανωμένο ταξικό κίνημα των εκατοντάδων χιλιάδων εργαζομένων, ανυψώνοντας απο την άλλη τις λίγες χιλιάδες των ανοργάνωτων αγανακτισμένων της πλατείας. Αναμενόμενο θα μου πείτε, εξάλλου το ανοργάνωτο και το ταξικά ασυνείδητο τμήμα των εργαζομένων τους βολεύει, ενώ φοβάται το ταξικό, το οργανωμένο, ... αυτό που έχει στόχο της ανατροπή της εξουσίας τους.
Και για αυτόν ακριβώς τον λόγο είχαμε ξανά κουκουλοφόρους ασφαλίτες χθες στην πορεία, όχι για να διαλύσουν τους αδιάφορους αγανακτισμένους όπως διαλαλούσαν τα δελτία ειδήσεων, αλλά για να διαλύσουν τις οργανωμένες ταξικές πορείες. Αν είχαν στόχο τους αγανακτισμένους, δεν θα περίμεναν 21 ολάκερες μέρες ... Μάλιστα ορισμένοι φωστήρες δημοσιογράφοι της τηλεόρασης και της μπλογκόσφαιρας, ανακάλυψαν μόλις χθες πως οι κουκουλοφόροι συνδέονται άμεσα με την ασφάλεια και το παρακράτος, πράγμα για το οποίο χρόνια τώρα προειδοποιεί το ΚΚΕ και το ταξικό εργατικό κίνημα. Αλλά ξεχάσαμε, το ΚΚΕ είναι γραφικό και βλέπει παντού πράκτορες.
Γράψαμε σε προηγούμενο άρθρο μας, πριν απο τα γεγονότα της χθεσινής ημέρας, πως οδεύουμε σε εποχές πολιτικής "ανωμαλίας", καθώς ο αστικός κόσμος δεν μπορεί να συνεχίσει να ασκεί την εξουσία του με τα παλιά, απαξιωμένα απο την πλειοψηφία του ελληνικού λαού, αστικά κόμματα. Και αυτό το γεγονός, επιβάλλει - άμεσα - είτε την χρήση κομματικών συνασπισμών και κυβερνήσεων συνεργασίας, με κίνδυνο όμως την πλήρη απαξίωση της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας, είτε την χρήση νέων σχημάτων, νέων προσώπων, άφθαρτων στην συνείδηση των Ελλήνων, ώστε να υπάρξει η απαραίτητη λαϊκή συναίνεση και να περάσουν με διαφορετικό ενδεχομένως τρόπο, τα ίδια ακριβώς μέτρα στήριξης της πτωτικής τάσης του ποσοστού κέρδους.
Ετοιμαστείτε, μπαίνουμε σε προεκλογική περίοδο. Το παραμύθι του ανασχηματισμού (το γνωρίζουν άλλωστε και οι ίδιοι) δεν θα το "φάει" ο κόσμος, και το μόνο που θα καταφέρουν, είναι να κερδίσουν ίσως λίγο ακόμα χρόνο, ώστε να ψηφιστεί το Μεσοπρόθεσμο. Η Νέα Δημοκρατία, ο άλλος πυλώνας της αστικής εξουσίας, πρέπει να μείνει άφθαρτο σε αυτήν την διαδικασία, όσο περισσότερο γίνεται, ώστε να μην απαξιωθεί πλήρως και ψάχνονται στις ερχόμενες εκλογές. Είναι δεδομένο πως η συγκυβέρνηση, θα προχωρήσει αμέσως μετά την κάλπη. Παράλληλα θα δημιουργηθούν νέα κομμάτα και θα αξιοποιηθούν με το κατάλληλο τρόπο, όλα τα νεοδημιουργηθέντα παραμάγαζα της αστικής πολιτικής, ως υποστυλώματα των παραδοσιακών δυνάμεων και ως αναχώματα πιθανής διαφυγής του λαού προς τα αριστερά.
Οι εργαζόμενοι πρέπει ΤΩΡΑ να δώσουν την απάντησή τους και να μην περιμένουν όλα αυτά να γίνουν πραγματικότητα. Πρέπει να οργανωθούν στα ταξικά τους σωματεία και να συσπειρωθούν με τις δυνάμεις του ΚΚΕ για την Λαϊκή Εξουσία - Λαϊκή Οικονομία. Κατεβείτε σήμερα στις πλατείες των πόλεών σας, και ακούστε την πρόταση του ΚΚΕ. Οι σημερινές συγκεντρώσεις του ΚΚΕ, εδώ.
Στέκομαι στο εξής: "μια συγκευβέρνηση τώρα, θα έκαιγε τα δυο μεγάλα κόμματα στη συνείδηση του λαού". Επαυξάνω. Κρατάει το σύστημα γεμάτη τη φαρέτρα του, έχει ακόμα δυνατότητα να κάνει κάποιους ελιγμούς. Το σημαντικό είναι ότι πια είναι περισσότερο προβλέψιμοι απ' ότι παλιότερα και οι κομμουνιστές δεν τρων εύκολα παραμύθι
ΑπάντησηΔιαγραφή1.Κόμμα Μπακογιάννη
ΑπάντησηΔιαγραφή2.Κόμμα Κουλέλη
3.Κόμμα Δημαρά
4.Τραγικότητες Μίκη
υπάρχει άλλο που το ξεχνάω;
άντε πείτε να φτιάξουν και κανένα απάλευτο κόμμα αγανακτισμένων
Έχω μεγάλη απορεία να δω πως θα καλύψουν το κενό της ΝΔ αν γίνει κυβέρνηση συνεργασίας (μετά φυσικά τις εκλογές). Ίσως με κανένα κλαιν-μαιν νέο κόμμα συνονθύλευμα αγανακτισμέωνων-προσωπικοτήτων-τεχνοκρατών που ίσως να προσχωρήσουν σε αυτό και τίποτα δημαράδες και λοιποί πασόκοι.
Εγω σκέφτομαι μην φτιάξουν κανένα κόμμα "άμεσης δημοκρατίας" που "πουλάει" την περίοδο αυτή, ως ακόμα ενα στεγανο του δικομματισμού.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑκούστηκε και αυτό... Το πιθανότερο είναι πάντως να προσπαθήσουν να κάνουν ένα νέο ΠΑΣΟΚ, με όποιοδήποτε όνομα, και δεν εννοώ ιδεολογικά αλλά στον τρόπο που θα ενσωματώνει, έχω μιλήσει πολλές φορές για τον γλόμπο από την Τουρκία κάτι τέτοιο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτην Ελλάδα είναι πάντως πολύ δύσκολα τα πράγματα για τους αστούς. Σε άλλη χώρα μια σχετική διαδικάσία δεν θα ήταν δύσκολο πράγμα. Προς το παρόν το πράγμα με τους αγανακτίστας φαίνεται να μην βγαίνει, όπως το θέλανε ως εναλλακτικό μοντέλο και αυτό λόγω της ύπαρξης του οργανωμένου ταξικού κινήματος. Ενδεχόμενη συνεργασία αυτή τη στιγμή θα μας έλυνε τα χέρια, θα άφηνε πολύ χώρο για να παίξουμε μπάλα. Από την άλλη αυτή η κατάσταση θα φόρτωνε τρελά βα΄ρη στο λαό, αλλά και για αυτούς θα έκαιγε ένα σγημαντικό χαρτί. Η Αλέκα είπε ότι γίνεται για να συνηθήσει ο λαός στην ιδέα ότι μπορούν μαζί.
Στην προχθεσινή Καθημερινή, εκτός του σεναρίου με τη συγκυβέρνηση γράφτηκε και για μια σκληρή κυβέρνηση, με πρόσωπα ευρείας αποδοχής και προς τα εκεί πήγαινε το πράγμα αλλά τελικά δεν συνεβει. Πιθανόν ούτε κάτι τέτοιο να είναι εφικτό για την αστική ταξη αυτή τη στιγμη, λόγω της ύπαρξης μας, εκεί ίσως να μπορούσαν να τους χρησιμέψουν οι αγανακτίστας.
Χαρακτηριστικές δηλώσεις για τις δυσκολίες τους στην περίπτωση Ελλάδα:
ίαν Μπρέμερ πρόεδρος του «Eurasia Group» (άρθρο στους Financial Times) : «Η προσπάθεια για το σχηματισμό μιας νέας κυβέρνησης μπορεί να αποβεί θετική, εάν αξιοσέβαστοι τεχνοκράτες αναλάβουν θέσεις - κλειδιά (...) Ακόμη όμως, κι αν τα καταφέρει ο κ. Παπανδρέου να ενώσει τη χώρα του, είναι μάλλον απίθανο να κρατήσει αυτή η ενότητα (...) Οι Πορτογάλοι δεν είναι τόσο εξαγριωμένοι όσο οι Ελληνες. Η Πορτογαλία δεν έχει τόσο ισχυρά εργατικά συνδικάτα και έχει λιγότερες απεργίες από ό,τι άλλα κράτη της ΕΕ. Κι αυτό συμβαίνει κυρίως επειδή υπάρχει ευρεία αναγνώριση στη χώρα ότι οι μεταρρυθμίσεις είναι απαραίτητες (...) Οι Ευρωπαίοι ηγέτες όμως, θα πρέπει να προετοιμάζονται για το χειρότερο, καθώς η Ελλάδα κουτρουβαλάει προς το πουθενά και θα πρέπει να είναι ευχαριστημένοι που μέχρι στιγμής η Πορτογαλία και η Ισπανία δεν ακολουθούν».
Sueddeutsche Zeitung "Ο Παπανδρέου ήξερε όμως ότι μπορεί να περάσει το πακέτο των περικοπών από το κοινοβούλιο, αλλά δεν μπορεί να το εφαρμόσει, διότι ο λαός δεν το αποδέχεται".
Φυσικά ξέρουμε ποιος σπρώχνει το συνδικαλιστικό κίνημα και έχει κάνει 20 Πανελλαδικές απεργίες μέσα σε 1,5 χρόνο, κάτι που δεν συμβαίνει πουθενά αλλού...