Aνταπόκριση εκ Σουηδίας: "M´ ενα..διαλογισμό διώχνεις τον "εχθρό!"

(H ελπιδα για το μελλον ερχεται,τελικα, απο..Ανατολη!)

Καλα που διαβασα μια ανταποκριση απο ρεπορταζ στο Συνταγμα, που εκανε το συνεργειο της (Δεξιας) Σουηδικης εφημεριδας,   Svenska Dagbladet, στην Αθηνα, για να μαθω (και μαζι μ εμενα, οσοι απο εσας δεν γνωριζατε, καποια...αξιοπεριεργα, που αναφερονται λιγο πιο κατω), οτι ακριβώς δίπλα στο Κοινοβούλιο, όπου "η κυβέρνηση Παπανδρέου προσπαθεί απεγνωσμένα με το μαστίγιο να περασει δέσμη δρακόντειων οικονομικών μέτρων, προκειμένου να καταφερει να συγκεντρωσει βοήθεια απο το εξωτερικο, έχει στηθει μια πολύχρωμη αντισκηνουπολη", οπως λεει ο δημοσιογραφος Τomas Lundin. 

Σε πανό, διαβάζει κανεις: "Δεν έχω χρέη, δεν πληρώνω, δεν πουλω" Μια διαμαρτυρία κατά της ιδιωτικοποίησης των 50 δις ευρώ, που σχεδιαζει η κυβέρνηση.

Τι το περιεργο, θα πειτε;

Συνεχιζω, ομως, διοτι το... "ζουμι" ειναι αμεσως πιο κατω:

Στο γρασίδι μπροστά από μια γιγαντιαία σε Ινδιανικο στυλ, σκηνη, μια ομάδα νέων ανθρώπων ασχολουνται με τη γιόγκα. (!) [To θαυμαστικο δικο μου ]. Στην είσοδο γραφει τα εξής: «Αφήστε τα παπούτσια σας εξω, πάρτε την καρδιά σας" και "Χορεψτε, χορεψτε χορεψτε".  (!)[ Κι αυτο το θαυμαστικο δικο μου, επισης!]

(Μεχρι χθες αγνοουσα τα...''ευεργετηματα'' του...συλλογικου διαλογισμου! Τωρα, ομως,..)

- "Εμείς διαλογιζομαστε συλλογικά για να απελευθερώσουμε θετική ενέργεια που θα μεταμορφώσει την Ελλάδα," λέει ο 32χρονος Παυλος Καραβοβλιας, ενας σωματωδης νεος άνδρας με καταμαυρα γένια.

[ Βαριεμαι, πια, να βαζω..θαυμαστικα, οπως καταλαβαινετε.... ] Το αρθρο, ομως, συνεχιζει:

"Η πολιτική, δεν τον ενδιαφέρει. Ωστόσο, όπως και όλοι οι άλλοι που βρίσκονται κάμπινγκ εδώ στην καρδιά της Αθήνας, ηδη από τις 25 Μαΐου, ο ίδιος δεν θελει απλώς να κάθεται στο σπίτι και να περιμένει τι θα σκαρφιστει η κυβέρνηση.

Στη πλατεία συναντωνται αριστεροί ακτιβιστες, αναρχικοί, hippies, δεξιοι και πάνω απ όλα ανοργάνωτη νεολαία που είναι απογοητευμένοι και οργισμένοι και που αισθάνονται ότι πληρώνουν το τίμημα για την κατανάλωση της γενιας των γονιων τους, έναν τερατώδη φουσκωμένο κρατικο μηχανισμο και σημερινους διεφθαρμενους πολιτικους, που συναλλασουν τις υπηρεσίες με τις εύνοιες.

"-Μπορεί να μην έχουμε λύσεις. Τουλάχιστον, όμως, είμαστε εδώ και να δείξουμε ότι δεν καταπινουμε τα φαρμακα των πολιτικων, λεει η 23χρονη  Μαρία, που σπουδάζει αρχιτεκτονική και ήδη γνωρίζει ότι η πιθανότητα του να βρει κανονικη δουλεια, είναι τόσο μεγάλη όσο να βρει κανεις μια περιουσία στο δρόμο!

Η ανεργία των νέων στην Ελλάδα είναι πλέον πάνω από 36%, σχεδόν όσο και στην Ισπανία, όπου μια "χαμένη" γενιά νέων, μορφωμένων Ισπανων, πλενουν πιατα, ή πηγαινουν από τη μια θεση  "πρακτικής" στην αλλη και σπάνια κερδίζουν περισσότερα 5.000-7.000 κορωνες (550-770 Eυρω) ανά μήνα.

Στην Ισπανία, όπου οι Σοσιαλδημοκράτες κρατουν το τιμόνι, όπως και στην Ελλάδα, σήμερα σχεδόν το 45% των νεων ηλικίας 16-24 ετών, ειναι χωρίς δουλειά! Και τα δυο τριτα εκείνων που έχουν καποια δουλεια πρεπει να ειναι "ευχαριστημενοι" με μια δουλειά περιορισμένου χρονου. Λίγοι μπορούν να αντέξουν οικονομικά να εγκαταλείψουν το σπίτι, ποσω μαλλον να ξεκινησουν οικογένεια και να κανουν παιδια.

Η Μαρία, που στην πλατεία Συντάγματος είναι υπεύθυνη για μια καθημερινή ραδιοφωνική εκπομπή με τους διαδηλωτές, τόσο online όσο και στο ραδιόφωνο, είναι πολιτικα δραστηριοποιημενη σε μία από τις πολλές ομάδες της Ελληνικης άκρας αριστεράς. Αλλά στις διαδηλώσεις στην πλατεία, δεν συμμετεχει σαν μέλος ενος κόμματος. Οι πολιτικές νεολαϊστικες ομάδες απαγορευονται και η κομματική προπαγάνδα δεν είναι ευπρόσδεκτη. Κανείς δεν πρέπει να χρησιμοποιει το κίνημα για δικούς του σκοπούς.

Αντ 'αυτού, οργανώνονται διαδηλώσεις σε μια κουραστική και χρονοβόρα άμεση δημοκρατική διαδικασία. Η ομάδα κουζίνας με τα γιγαντιαια μαγειρικα σκευη μαγειρευει φαγητο για οσους μενουν στις σκηνες συνεδριάζουν κάθε απογευμα και όλοι μπορούν να συμμετεχουν, να συζητήσουν και να αποφασίσουν. Κατα τον ιδιο τροπο οργανώνεται η ιατρικη ομάδα, η ομάδα πολυμέσων και όλοι οι άλλοι που συμμετέχουν στις διαμαρτυρίες. Σε μια σημαντική συνάντηση κάθε βράδυ συζητουν τις αποφάσεις πριν την τελική έγκριση της κοινοτητας.

Οτι αυτη η ετερογενης κίνηση λειτουργεί χωρίς ηγέτες, χωρίς ιεραρχία και χωρίς συμπαγή σχήματα ξεχωρίζει τόσο από το συνδικαλιστικό κίνημα και την πολιτική αριστερά που έχουν εκπλαγει από την την αυθόρμητη αυτη διαμαρτυρία. Οι διαδηλωτές, με τη σειρά τους, δεν έχουν μεγάλη εμπιστοσύνη στα σωματεια, ή στα κόμματα, ανεξάρτητα από κομματικές πεποιθήσεις.

-"Οι διαδηλώσεις που συνεχεια κανουν τα σωματεια, μου καθονται στο λαιμό. Είναι μονο ένα κενό τελετουργικό", λέει ο 23χρονος Χρήστος, φοιτητής, που φοράει ένα λεπτό λευκό παντελόνι και το πανω μερος του σωματος του ειναι γεμάτο απο τατουάζ με συλλαβες και κουλουριασμενα φίδια!

Στην πραγματικότητα, πολλοί Έλληνες βλεπουν τις διαμαρτυρίες των σωματειων και τις απεργίες, σαν τη προσπαθεια των προνομιουχων, που προσπαθουν να παραμείνουν αγκιστρωμενοι σε μια πολιτική, που για χρόνια ευνοουσε κυρίως τους δημοσίους υπαλλήλους.

-"Τα σωματεία παλεύουν για το status quo", δήλωσε ο Γιάννης Στουρνάρας, γενικος διευθυντής της ΙΟΒΕ*. Αλλά όλοι γνωρίζουν ότι αυτο δεν είναι πλέον εφικτο. Αυτό που εχουμε ως επιλογη ειναι περικοπες, ή πτώχευση, μεταρρύθμισεις, ή καταστροφή''.

Οι νέοι, στην πλατεία Συντάγματος, αρνουνται να αποδεχθουν ότι αυτό θα ήταν η μόνη επιλογή που αντιμετωπίζει η Ελλάδα. Τα αιτήματά τους - το μόνο πράγμα που όλο αυτό το ετερόκλητo πληθος μπόρεσε σχετικά να συμφωνήσει- είναι να μη περασουν τα μετρα  λιτότητας της κυβέρνησης.

- ''Είναι άδικο και βαθιά ανήθικο'', είπε η 23χρονη Μαρια, φοιτητρια αρχιτεκτονικής. ''Πρέπει να υπάρχει άλλη λύση''!

Οι νέοι στην Αθήνα, ειναι αποφασισμένοι να παραμείνουν εκει, μέχρι να αποσυρθουν τα μετρα λιτοτητας. Οι διαμαρτυρίες στη Μαδρίτη, αντίθετα, εξαντλήθηκαν σταδιακά, όταν η αστυνομία ''καθαρισε'' τις προαλλες το καμπινγκ με τις σκηνες, στο Puerto del Sol. Ωστόσο, εξακολουθούν σε άλλες Ισπανικές πόλεις και εχουν εξαπλωθεί στο Λονδίνο και  στο Παρίσι.

Κοινό στοιχείο, για όλoυς που συμμετεχουν, είναι ότι πλέον δεν περιμένουν τίποτα από τους πολιτικούς. [Η επισημανση με σκουρο, δικη μου].  

Η κριτική στρέφεται κατά του οικονομικού συστήματος. Και αντίθετα απο πριν, όλο και περισσότερο κατά της Ευρωπαϊκής Ένωσης- τον όργανισμο, που για μεγαλο διάστημα, οι νέοι της Ν. Ευρώπης ειχαν μεγαλύτερες προσδοκίες''.

Σημ. Ο τιτλος της εφημεριδας δεν ειναι, φυσικα, ο ιδιος με αυτον του αρθρου.

*(Iδρυμα Οικονομικων και Βιομηχανικων Ερευνων: Eνας ιδιωτικος, μη κερδοσκοπικος, ερευνητικος οργανισμος. Σε μια απο τις  θεσεις τους, διαβαζα για τη "Σταθερή προσήλωση στον Ευρωπαικό προσανατολισμό της χώρας και [τη σύγκλιση με την Ευρωπαική Ένωση").