Πάτρα : Απο την πορεία του ΠΑΜΕ στους αγανακτισμένους του Καζάκη

Πάτρα - Πλατεία Ελευθερίας - 19:00

Παρόν σε άλλο ένα συλλαλητήριο του ΠΑΜΕ, αυτήν την φορά στην Πλατεία Ελευθερίας στην εργατογειτονιά των Προσφυγικών. Ο κόσμος σε ικανοποιητικά επίπεδα για συλλαλητήριο, όμως κυρίως νεολαία. Η πρώτη μας απορία είχε να κάνει με ακριβώς αυτό ...που βρισκόταν ο κύριος όγκος των εργαζομένων ? Η άλλη μας απορία σχετιζόταν με το ποιά θα ήταν η κατεύθυνση της διαδήλωσης και αν θα προτιμηθεί η πορεία προς το κέντρο και την πλατεία Γεωργίου ή θα υπερισχύσει η άποψη για ξεσηκωμό των εργατικών συνοικιών. Τελικά μετά την ομιλία του μέλους του ΠΑΜΕ, Π.Σκιαδά, η δεύτερη απορία μας απαντήθηκε, με την πορεία να ξεδιπλώνεται στους δρόμους της νότιας Πάτρας (Ιωνίας - Ακρωτηρίου - Παπαναστασίου - Ευβοίας - Αγίας Τριάδος).

Η πορεία του ΠΑΜΕ με την κόκκινη γραμμή (κλικ για μεγένθυνση)

Θα έλεγα πως η διαδρομή που ακολουθήσαμε ήταν απο τις πιο μεγάλες σε μήκος, καθώς οργώσαμε μεγάλο τμήμα της πόλης (γύρω στα 3 χλμ η διαδρομή ). Μπροστά το βανάκι με τα μεγάφωνα και συνθήματα κατα ριπάς, πίσω ο κόσμος (και κυρίως οι νεολαίοι) με διάθεση και παλμό, στα πεζοδρόμια μοιράζανε φυλλάδια και ενημέρωναν τα καταστήματα και τους κατοίκους.

Πολύς κόσμος έδειξε ενδιαφέρον και έπαιρνε τις προκυρήξεις, άλλοι κλασσικά αδιαφορούσαν δείχνοντας πως έχουν λυμένα τα προβλήματά τους και δεν θέλουν ούτε να ακούσουν, ούτε να διαβάσουν (ως γνωστόν οι προκυρήξεις του ΠΑΜΕ δαγκώνουν και είναι ποτισμένες με κομμουνιστικά μικρόβια). Ορισμένοι απο τα μπαλκόνια τους κρεμάμενοι, χειροκροτούσαν ή σήκωναν την γροθιά τους ως ελάχιστη ένδειξη συμμετοχής, άλλοι βγήκαν απο τα καφενεία και τα μαγαζιά, είτε απλά να δουν τι συμβαίνει, είτε και να ακουσουν. Ευτυχώς το βανάκι δεν τα έφτυσε (αν και προς στιγμή έδειχνε πως περνούσε πολύ δυσκολες ώρες) και έβγαλε ολόκληρη την πορεία μέχρι το τέλος ... και την πλατεία Ελευθερίας.

Λίγο πριν στρίψει η πορεία για να ολοκληρωθεί στο σημείο απο όπου ξεκίνησε, εμείς προχωρήσαμε ευθεία γιατί ήταν η στιγμή να κατευθυνθούμε στους αγανακτισμένους και την πλατεία Γεωργίου. Είχε φουλ πρόγραμμα η χθεσινή ημέρα.

Πάτρα - Πλατεία Γεωργίου - 21:15
Φτάνοντας στην πλατεία Γεωργίου διαπιστώνουμε πως ενώ οι σκηνές στο κέντρο της πλατείας έχουν αυξηθεί, το κίνημα των αγανακτισμένων στην ουσία έχει ήδη ξεφουσκώσει. Παραπάνω απο 300 δεν βρίσκονταν στην πλατεία και παρ'οτι είχε ανακοινωθεί πως θα παρευρεθεί μαζί μας ο αγαπημένος οικονομολόγος αναλυτής της εξωκοιβουλευτικής Αριστεράς, κ.Καζάκης.

Ήταν εμφανές πάντως, πως παρά την μικρή συμμετοχή, η πλατεία έχει ήδη χωριστεί σε 3 στρατόπεδα, με τα ΕΑΑΚ, το ΝΑΡ και τις υπόλοιπες συνιστώσεις της Ανταρσύα να κάνουν παιχνίδι στο θέατρο Απόλλων, οι hippies, οι κατασκηνωτές και τα λοιπά Συριζοαυτόνομα εναλλακτικά σχήματα, να παιζουνε με σκοινάκια, κορδέλες και ποδήλατα στο κέντρο της πλατείας, και στο πάνω συντριβάνι οι αρχικοί διοργανωτές (πιθανώς ΝΔ και λοιπές "δημοκρατικές δυνάμεις") που μάλλον αναρωτιούνται πως έχασαν το παιχνίδι απο τους φασαριόζους εξωκοινοβουλευτικούς.

Ο νέος Κλεισθένης της σύγχρονης Άμεσης Δημοκρατίας

Η περίσταση σήκωνε καφέ καθώς ο Καζάκης θα έβγαινε απο λεπτό σε λεπτό να μιλήσει στο διψασμένο για γνώσεις, πλήθος. Τέτοιες ευκαιρίες απλά δεν χάνονται. Κατα τις 22:00 η συμπαθητική κατα τα άλλα, φυσιογνωμία του οικονομολόγου αναλυτή κάνει την εμφάνισή της και η "λαϊκή συνέλευση πλατείας", ξεκινά με την ομιλία του, ρεζουμε στην ουσία, όλων των προηγούμενων τηλεοπτικών εμφανίσεών του  ...

Ξεκίνησε απο τα γνωστά περι φορολόγησης του μεγάλου κεφαλαίου, πράγμα το οποίο θα έλυνε και το ζήτημα του κρατικού ελλείμματος. Σύμφωνα με τον Καζάκη, 48δις € κερδη έχουν διαφυγει στο εξωτερικό απο την αρχή της κρίσης (δηλαδή το 2008), και εαν αυτά φορολογηθούν με 45% έχουμε αμέσως αμέσως τα 21δις € του ελλείμματος. Βέβαια απο την μια μιλάει για φορολόγηση κερδών τριετίας ώστε να καλυφθει το ετήσιο έλλειμα (οεο ?), απο την άλλη δεν μας λέει ΠΟΙΟΣ θα τους φορολογήσει, ενώ γνωρίζουμε πολύ καλά πως σε συνθήκες αστικής δημοκρατίας και κεφαλαιοκρατικού τρόπου παραγωγής, δεν πρόκειται η φορολογία να επιστρέψει σε αυτά τα επίπεδα απο κανέναν. Δεν το επιτρέπει η πτωτική τάση του ποσοστού κέρδους και οι χαμηλές επενδυτικές αποδόσεις, πως να το κάνουμε δηλαδή. Όλα αυτά όμως, δεν έχουν σημασία για το πλήθος το οποίο χειροκροτά.

Με το κλασσικό σύστημα των ερωτοαπαντήσεων, ο Καζάκης συνέχισε να μας βομβαρδίζει με αριθμούς, στοιχεία και απόψεις για διάφορα ζητήματα που απασχολούν την ρεφορμιστική και την εξωκοινοβουλευτική αριστερά. 6,8% η ύφεση της χώρας και όχι 4,5% όπως λέει η κυβέρνηση, 84% το ποσοστό του δημοσίου χρέους που εκφράζεται σε ομολογα, πράγμα που κάνει το χρέος μη διαχειρίσιμο και πληρωτέο, 60.000 Έλληνες κατέχουν πλούτο 1 τρις ευρώ (να φορολογηθούν τα τσογλάνια !) ... η ΕΛΕ είναι καλή κίνηση αλλά δεν φτάνει, πρέπει να αποδειχτεί πως το χρέος δεν ωφέλησε τον ελληνικό λαό ώστε να διαγραφεί τμήμα του ... και άλλα τέτοια ωραία.

Σε αυτό το χρονικό σημείο υπήρξε μια παρεμβολή, κάποιας υστερικής η οποία πήρε το μικρόφωνο και στην κυριολεξία ούρλιαζε κατά των δημοσίων υπαλλήλων, στα πρόσωπα των οποίων έβλεπε όλο το πρόβλημα της καπιταλιστικής κρίσης. Οι αντεπαναστατικές τσιρίδες της συνοδευτηκαν απο τις απαραίτητες επαναστατικές κραυγές αποδοκιμασίας και η εν λόγω κυρία, τράπηκε σε φυγή.

Η εικόνα είναι καταπληκτική. Λες και είναι παρόντες χιλιάδες !

Ευκαιρία βρήκε ο Καζάκης απο την μεριά του, και αφού κατακεραύνωσε την κοινοβουλευτική Αριστερά (κακό ΚΚΕ, καλό ΝΑΡ που με καλεί και στις συγκεντρώσεις του) όχι μόνο ως μη επαναστατικές δυνάμεις αλλά χαρακτηρίζοντάς την ως την πέμπτη φάλαγγα της αστικής εξουσίας, μας παρουσίασε διαμέσω των δημοσίων υπαλλήλων, το άκρως επαναστατικό του όραμα. Την Νορβηγία όπου παρά τους 800.000 δημοσίους υπαλλήλους, οι αριθμοί ευημερούν !!! Και δωστου η ανάπτυξη, και να σου το θετικό εμπορικό ισοζύγιο, και πάρε και μια ανεργία του 2% κλπ κλπ ... Ένας οικονομικός παράδεισος δηλαδή ! Ο δεύτερος δρόμος προς τον Σοσιαλισμό Reloaded. Μόνο που η χώρα αναφοράς άλλαξε, και η Σουηδία του Ανδρέα έγινε Νορβηγία του Καζάκη (Αλήθεια, με τον σουηδικό παράδεισο τι γίνετε στις μέρες μας?).

Επιτόπου γυρίζει ο Μάννυ, τον οποίον τον απασχολούν περισσότερο οι κοινωνικοί δείκτες μια χώρας και όχι οι οικονομικοί, και μου λέει με νόημα "Για αυτό και η Νορβηγία είναι η μεγαλύτερη παραγωγός χώρα του Black Metal", που όσο και να μας αρέσει, είναι δείγμα του ότι κάτι δεν πάει καθόλου καλά σε αυτήν την χώρα ... (όπως άλλωστε και με εμάς που την ακούμε).

Εκστασιαμένοι χειροκροτούσαν απο κάτω οι ναρίτες. Μάλλον οι περισσότεροι δεν καταλάβαιναν τι έλεγε, αλλά δεν βαριέσαι, χειροκρότα αφου την λέει και στο ΚΚΕ ! Εξάλλου ανάμεσα στο προσκύνημα της νορβηγικής οικονομίας, πέταγε και μερικά παραδείγματα εργοστασίων με εργατικό έλεγχο, να μυρίσει και λίγο σοβιέτ ... Η αριστερή πρωκτοβουλία του ΠΑΣΟΚ έτριβε τα χέρια της με αυτά που έλεγε ο οικονομόλογος αναλυτής.

Τα (στημένα) ερωτήματα των "οργανωμένων" αγανακτισμένων, οδήγησαν ύστερα την συζήτηση της λαϊκής Συνέλευσης Πλατείας, στην έξοδο απο την Ευρωζώνη, την επαναφορά του εθνικού νομίσματος και την κρατικοποίηση ουσιαστικά της κεντρικής Τράπεζας. Εδώ ο Καζάκης επανέλαβε τα γνωστά περι των 147 τόννων χρυσού της Τράπεζας της Ελλάδος, περι ιδιωτικού Ευρωσυστήματος το οποίο βρίσκεται πάνω απο τα κράτη, περι ενός ευρώ το οποίο δεν το εγγυάται και δεν είναι υπευθυνος κανείς κλπ κλπ. Μας εξήγησε πως εαν η χώρα αποχωρήσει απο το Ευρώ (εντός συστήματος φυσικά) τότε η οικονομία θα στηριχθεί μέσω της εκτύπωσης νέου νομισματος το οποίο θα ελέγχεται πλήρως απο το κράτος (το αστικό κράτος ?). Δηλαδή με λίγα λόγια, οι Έλληνες αστοί αφου καταφέρουν να ξεφορτωθούν τον διεθνή ανταγωνισμό εντός της χώρας, και σηκώσουν τοίχη δασμών και προστατευτισμού, θα μοιράσουν μισθούς, συντάξεις και επιδοτήσεις, μέσω του κράτους που αυτοί θα ελέγχουν ? Σωστά το κατάλαβα, ή μήπως έχασα κάτι ?

Βέβαια, όλα αυτά τα έχουμε ξανακούσει απο συγκεκριμένους πολιτικούς φορείς του δεξιού οπορτουνισμού, αλλά το ερώτημα "με ποιά εξουσία θα πραγματοποιηθούν όλα αυτά" και "ποιον τρόπο ανάπτυξης θα πορευθούμε ύστερα", μάλλον δεν απασχόλησε κανέναν, παρα μόνο τους κομμουνιστές που ηταν παρόντες.

Κάτα τις 12:00 η ώρα, η διαλεκτική μας πείνα για Καζάκη υπερκαλύφθηκε, και αποχωρήσαμε ...