Διάφορες σκέψεις πάνω σε προβληματισμούς των ημερών.

Κι ολο κάνω σκέψεις...

Καταρχήν πριν ξεκινήσω να ξεκαθαρίσω ότι περίμενα πως το ΚΚΕ θα κέρδιζε ποσοστά μεταξύ 10-12% και όπως είναι φυσικό το εκλογικό αποτέλεσμα με στεναχώρησε. Βέβαια άμα βάλω τη λογική μου μπροστά καταλαβαίνω ένα εκλογικό αποτέλεσμα δεν έχει και τόσο μεγάλη σημασία, όμως η λογική δεν είναι πάντα ικανή να φιμώσει εντελώς τα όποια ανύσηχα συναισθήματα:)
Πάμε παρακάτω...
Επειδή πολλά ακούγονται για την εικόνα και την προπαγάνδα του ΚΚΕ, θα τοποθετηθώ σχετικά, αρχίζοντας με μικρές αναφορές στην προπαγάνδα των άλλων κομμάτων και θα καταλήξω στο τέλος σε εμάς για να πω και εκεί δυο λόγια.

Πασοκ-ΝΔ(Τους βάζω μαζί επειδή δεν είχε και μεγάλη διαφορά η προεκλογική τους συμπεριφορά)
Αυτά τα δύο κόμματα, έχοντας κάψει όλα τους τα επικοινωνιακά χαρτιά μετά από μια μακρόχρονη περίοδο σφαγιασμού του ελληνικού λαού που έκανε το λάθος να τους εμπιστευθεί(ξανά και ξανά),  δεν είχαν τίποτα άλλο να διαπραγματευτούν εκτός από την ακραία τρομοκράτηση του, ελπίζοντας πως έτσι θα τους ξαναψηφίσει από φόβο για το χάος που οι ίδιοι δημιούργησαν με το οποίο τον απειλούν. Τελικά τα αποτελέσματα της κατατρομοκράτησης, αν και έπιασαν τόπο ποικιλοτρόπως, δεν κατάφεραν να τους εξασφαλίσουν τα επιθυμητά και έτσι στις εκλογές καταποντίστηκαν(τουλάχιστον προσωρινά).
ΛΑΟΣ
Ο μίστερ κωλοτούμπας Καρατζαφέρης, από τα πολλά ακροβατικά κατάφερε και έβαλε τρικλοποδιά στον ίδιο του τον εαυτό, από ένα σημείο και πέρα ότι και να έλεγε όλοι τον είχαν χεσμένο. Έχασε το παιχνίδι ιδιαίτερα από την συγκυβέρνηση και μετά, ενώ όταν τον «πρόδωσαν» δυο από τα βασικά του στελέχη για να μην ακολουθήσουν την κατιούσα μαζί του, δέχθηκε ένα ακόμα μεγάλο πλήγμα. Αν το ΛΑΟΣ ως κόμμα έχει τελειώσει δεν το γνωρίζω, πάντως προς το παρόν είναι εκτός βουλής, βέβαια επειδή οι επόμενες εκλογές δεν αργούν, ίσως κάποια πράγματα μέχρι τότε να αλλάξουν, θα δούμε.
ΣΥΡΙΖΑ
Ο Σύριζα έπιασε τον παλμό του κόσμου, αυτό είναι αλήθεια. Ο ξυπνημένος στον εφιάλτη της καπιταλιστικής κρίσης ελληνικός λαός είχε πολλά σκατά στο μυαλό του. Ο Σύριζα γνωρίζοντας το αυτό, έπαιξε και κέρδισε τις εντυπώσεις. Έτσι αναδύθηκε ως η εύκολη λύση, μιμούμενος σε κάποιες περιπτώσεις μέχρι αηδίας το ΠΑΣΟΚ του 81, και κατάφερε να φανεί ως ο «καλός μπάτσος», ενάντια στον κακό που ήταν το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ. Όπου χρειάστηκε βέβαια έκλεψε και ένταξε στην συνθηματολογία του στοιχεία και από το ΚΚΕ για ευνόητους λόγους. Στην ουσία η επιχειρηματολογία του ήταν τελείως παιδική και διαλυόταν σε δευτερόλεπτα, όταν όμως λες στον άλλον κάτι που θέλει να ακούσει, αυτός θα κρατηθεί από αυτό με νύχια και με δόντια, και έτσι ακριβώς λειτούργησε το όλο πράγμα με τον Σύριζα.
Καμμένος
Τον Καμμένο αν και δεν τον παρακολούθησα ιδιαίτερα, αυτό που κατάλαβα είναι ότι εμφανίστηκε σαν την καλή λαϊκή δεξιά η οποία θα επιστρέψει στον έλληνα πίσω την αξιοπρέπεια του. Πάτησε και αυτός στις ελπίδες μιας άλλης μερίδας κόσμου, όχι αυτού που ψήφιζε πασοκ αλλά εκείνου που ψήφιζε ΝΔ(αλλά και ΛΑΟΣ) και κατάφερε να  τους προσελκύσει με τεχνικές μάρκετινγκ. Δυστυχώς ο κόσμος που τον ψήφισε έχοντας κοντή μνήμη, δεν έλαβε υπόψη του το γεγονός ότι ο Καμμένος ήταν στέλεχος στην ΝΔ τόσα χρόνια, του αρκούσε ότι και αυτός του έδινε την ελπίδα και την εύκολη λύση. Και φυσικά εδώ, όπως και στην περίπτωση του Συριζα, έπαιξε μεγάλο ρόλο η εμμονή του στην αντιμνημονιακή ρητορεία, λες και το μνημόνιο ξεπήδησε από το πουθενά, ή λες και από μόνο του, χωρίς δηλαδή τις πολιτικές επιλογές που μας οδήγησαν μέχρι αυτό, μπορεί με κανένα τρόπο να σταθεί.
Κουβέλης
Ο Κουβέλης δεν ξέρω τι ακριβώς ρόλο έπαιξε ή κλήθηκε να παίξει. Ίσως αποτέλεσε μια εφεδρεία του συστήματος που τελικά επισκιάστηκε από τον Συνασπισμό, μπορεί όμως να έπαιξε και να παίζει ρόλο τον οποίο εγώ δεν μπορώ να αντιληφθώ. Σε κάθε περίπτωση, προσπάθησε να τοποθετηθεί εκεί ανάμεσα στον Σύριζα και στο Πασοκ, τελικά πλασαρίστηκε λίγο πιο αριστερά αυτός και λίγο πιο δεξιά ο Σύριζα και έγιναν περίπου ένα και το αυτό. Τελικά ο Σύριζα για διάφορους λόγους τους οποίους δεν προτίθεμαι να παραθέσω εδώ, τα κατάφερε καλύτερα και έσπασε τα ταμεία.
Χρυσή Αυγή
Τι να πούμε τώρα για αυτούς; Τα όλοι οι έλληνες μαζί μπορούμε σύνθημα που προβαλλόταν αβέρτα και από τα ΜΜΕ. Τα σημαιάκια στην πλατεία που χαϊδευόταν από πολλούς και διάφορους. Την ξενοφοβία και τον ρατσισμό που καλλιεργούταν στη χώρα μας. Την μετανάστευση από τους πολέμους των ΝΑΤΟ ΕΕ και την φτωχοποίηση των διαφόρων χωρών για χάρη της «ανάπτυξης»; Το Δουβλίνο 2;Ε όταν υπάρχουν όλα αυτά, λογικό είναι να εμφανιστούν τα ξυρισμένα άδεια κεφάλια και να μπουν και στην βουλή με «εντολή» να σκοτώσουν και τους 300 που είναι ίδιοι, αλλά και να ξεβρωμίσουν την χώρα από τους υπανθρώπους που μας παίρνουν τις δουλειές και τις γυναίκες.

ΚΚΕ

Αντίθετα με τους παραπάνω εμείς δεν αντιμετωπίσαμε τον λαό ως καταναλωτή αλλά ως ον σκεπτόμενο, όπως θα όφειλε να είναι. Ούτε πλασαριστήκαμε ως προϊόν, αλλά ως πρωτοπορία της εργατικής τάξης με ότι συνεπάγεται αυτό. Με τα όσα του είπαμε και θα συνεχίσουμε να του λέμε από την κορυφή μέχρι την βάση δεν είχαμε ως στόχο να τον αποπροσανατολίσουμε και να τον απομακρύνουμε από την αλήθεια αλλά να του δώσουμε τα εργαλεία να μπορεί να τη δει μόνος του και να αντιδράσει ανάλογα. Επειδή αισθανόμαστε την αυξημένη ευθύνη μας απέναντι στον ελληνικό λαό δεν του είπαμε αυτά που θέλει να ακούσει αλλά αυτά που πρέπει να ακούσει.  Ο λόγος είναι ότι δεν μας ενδιαφέρει τόσο η κάλπη αλλά η ριζοσπαστικοποίηση των συνειδήσεων, κάτι που δεν έρχεται μέσα από υποσχέσεις και ονειροφαντασίες. Αντίθετα με τους υπόλοιπους, δεν είπαμε στον κόσμο «ψήφισε μας και άραξε, θα πάμε εμείς στους εταίρους να επαναδιαπραγματευτούμε το χρέος και θα καθαρίσουμε για εσένα». Εμείς του είπαμε και του λέμε, «οκ δώσε μας την ψήφο σου αν θέλεις» αλλά άσχετα με το τι θα ψηφίσεις έλα μαζί μας να αγωνιστείς για τα δικαιώματα σου. Υποσχέσεις μεγάλες δεν δώσαμε, πέρα από το ότι θα μας έχει δίπλα του και μπροστάρηδες στους αγώνες του, και αυτό του το είπαμε επειδή το πιστεύουμε.
Μερικά ακόμα γρήγορα συμπεράσματα:
Όπως είναι λογικό είναι νωρίς ακόμα για τον χθεσινό απολιτικ κοσμάκη να απαγκιστρωθεί από τις λογικές του παρελθόντος. Ο Ελληνικός λαός συνεχίζει να ελπίζει σε λύσεις εντός συστήματος και εντός Ε.Ε, ενώ υπάρχει μια άλλη μερίδα που καταλαβαίνει τον ρόλο του καπιταλισμού και των εργαλείων του αλλά δεν αντιδρά επειδή φοβάται τα αντίποινα. Μπορεί η τρομοκρατία των «εταίρων» μας και των πολυεθνικών να μην κατάφερε να εξασφαλίσει τις απαιτούμενες ψήφους σε ΝΔ Πασοκ, όμως μπόρεσε να κάνει τους έλληνες να φοβούνται αυτό που προτείνει το ΚΚΕ, την αποδέσμευση. Έτσι μεγάλο μέρος του λαού είτε έφαγε την παραμμύθα, είτε φοβάται να κάνει το παραπάνω βήμα για να μην πέσει πάνω του το βαρύ χέρι των «συμμάχων» μας(ή επιδρά πάνω του ένας συνδυασμός και των δυο).

Τεράστιος ήταν ο ρόλος και η σημασία των καναλιών, τα οποία δημιούργησαν το απαραίτητο κλίμα και διαμόρφωσαν άποψη. Δεν είναι τυχαίο για παράδειγμα ότι όλοι εμείς οι φίλοι του ΚΚΕ στις συναναστροφές μας με τον κόσμο ακούγαμε τις ερωτήσεις τύπου Πρετεντέρη να επαναλαμβάνονται ξανά και ξανά. Όπως επίσης δεν είναι τυχαία η συστηματική διαστρέβλωση των θέσεων μας από τα ΜΜΕ(πχ το ΚΚΕ δεν θέλει να κυβερνήσει, το ΚΚΕ δεν έχει πρόγραμμα, η Αλέκα είπε αυτό, η Αλέκα είπε το άλλο) κάτι που μας δυσκόλευε πάρα πολύ, το να πείσουμε δηλαδή ότι δεν ειμαστε ελέφαντες. Τέλος για όσους είδαν την εκπομπή του e-nikos που είχαν κληθεί οι πολιτικοί αρχηγοί της αριστεράς, θα παρατήρησαν μια επιθετικότητα από τον κόσμο που ήταν εκεί εναντίον της Αλέκας, την οποία(επιθετικότητα) δεν αντιμετώπισε ο Τσίπρας και ο Κουβέλης. Οι ερωτήσεις και τα επιχειρήματα με τα οποία της «επιτίθονταν» ήταν ακριβώς τα ίδια τα πρετεντέρικα που ακούμε και εμείς καθημερινά στις επαφές μας με τον κόσμο. Και Βέβαια δεν μετράει μόνο το αν έσκαβαν τον δικό μας λάκκο, αλλά το κατά πόσο έπλεκαν το εγκώμιο κάποιων άλλων κομμάτων ή πολιτικών(και με την έννοια του πολιτικού και της πολιτικής).

Από την πλευρά μας γνωρίζουμε ότι ο δρόμος είναι μακρύς και σίγουρα έχουμε να μάθουμε ακόμα πολλά ενώ όπως είναι φυσικό υπάρχουν περιθώρια βελτίωσης. Σε καμία όμως περίπτωση, και είμαι πεπεισμένος για αυτό, δεν αποτύχαμε. Οκ, θα μπορούσαμε ίσως αν είχαμε κάνει την τέλεια(μέσα στα όρια της ηθικής μας) προπαγάνδα να είχαμε πάρει 1% παραπάνω(λέω εγώ τώρα), όμως θα είχε τόσο τεράστια σημασία αυτό; Κατά τη γνώμη μου όχι, γιατί σημασία έχει αυτό που βιώνω καθημερινά και που το έχω εκφράσει μέσα από παλιότερα άρθρα. Ας τα ξαναπούμε όμως:
-        Μεγάλο μέρος του κόσμου μας συμβουλεύεται σε πολλά ζητήματα. Στην συνείδηση του είμαστε σίγουρα πιο «μονιμοποιημένοι», και ας μη μας ψήφισε, από άλλα κόμματα μαριονέτες ή τα δυο  παραδοσιακά του δικομματισμού(τα οποία χάνουν σταδιακά τη δύναμη τους μαζί με τη λογική που είχαν περάσει και πάνω στην οποία πατάνε τα καινούρια κόμματα μαριονέτες).
-        Μεγάλο μέρος παλαιών συντρόφων και φίλων του ΚΚΕ, μαζί και εγώ(και αυτό το βλέπω πάρα πολύ τα τελευταία δυο τρία χρόνια), το έχουν ξαναπλησιάσει και έχουν αρχίσει να εντάσσονται δυναμικά στον αγώνα δίπλα του.
-        Η παρουσία του ΚΚΕ στους χώρους δουλειάς αυξάνεται, αυτή η προσπάθεια δεν πάει με τίποτα χαμένη και αυτό θα φανεί τα επόμενα χρόνια.
Αυτά τα ολίγα προς το παρόν γιατί προέκυψε κάτι και πρέπει να σταματήσω, εδώ θα είμαστε για να πούμε και τα υπόλοιπα.

-.-

Λαγωνικάκης Φραγκίσκος(Poexania)