Και επειδή η ζωή έχει βγει από τις ταινίες(ή το αντίθετο, μπερδεύτηκα) αυτο το είδος των ταινιών δεν μπορεί παρά να αντανακλά την πραγματικότητα. Γιατί λογικό είναι, όταν ένας άνθρωπος ή μια ομάδα πασόκων(εεε ανθρώπων ήθελα να πω) συμπεριφέρεται ως ανεγκέφαλο ον(ζόμπι), κάποια στιγμή θα φτάσει στο σημείο να γίνει απειλητικός για τους συνανθρώπους του. Και βλέπουμε στην χώρα μας να εξελίσσονται σκηνές απείρου κάλους με την πασοκική βουλιμία(η οποία βέβαια δεν περιορίζεται στον χώρο του πασοκ μόνο, αλλά καλύπτει ένα ευρύ πολιτικό φάσμα), που έχοντας κατασπαράξει τα πάντα, τώρα δεν έχει απομείνει τίποτα άλλο να φάει από τις σάρκες της, και τις δικές μας.
Και φτάσαμε μέχρι εδώ επειδή μας ψέκαζαν με κάτι που μας κατέστειλε την εγκεφαλική δραστηριότητα(βλέπε επιδοτήσεις πιστωτικές και καταναλωτικά δάνεια) οι ευρωπαίοι εταίροι μας, που και εκείνων οι λαοί δεν βρίσκονται σε πολύ καλύτερη κατάσταση, δεσμεύοντας εκφυλίζοντας και βάζοντας στο χέρι την ντόπια οικονομία και παραγωγή. Έτσι για μερικά ψίχουλα(ή αν προτιμάτε κρεμμυδόφυλα), τα οποία για να τα εξασφαλίσουμε κάναμε την κάθε είδους κομπίνα ή ικεσία, με την ανοχή και την συμμετοχή βέβαια των τάδε και δείνα πολιτικάντηδων, χάσαμε το χαλί κάτω από τα πόδια μας. Και η αλήθεια είναι ότι δικαιούμασταν και δουλεύαμε για πολύ περισσότερα από εκείνα που μας ανάγκαζαν να ικετεύουμε, όμως δυστυχώς είχαν κάνει τόσο καλά τη δουλειά τους, που αισθανόμασταν(και ακόμα αισθανόμαστε) εξαρτημένοι εμείς από αυτούς και όχι εκείνοι από εμάς. Το χειρότερο όμως είναι, ότι αντί αυτό να μας γίνει μάθημα και σαν λαός να κρατήσουμε τις αποστάσεις μας από όλους τους ευρωλιγούρηδες πολιτικούς, εμείς συνεχίζουμε να περιφερόμαστε σαν ανεγκέφαλα πλάσματα από εδώ και από εκεί, από Καμμένους σε Τσίπρες και από Τσίπρες σε Κουβέληδες παρακαλώντας τους να μας γλιτώσουν από κάθε πιθανότητα να βάλουμε το μυαλό και το σώμα μας να δουλέψει υπέρ του κοινού, και κατ επέκταση του δικού μας καλού.
Ας είναι, αν μέχρι εκεί μπορούμε να δούμε, τότε αυτό μας αξίζει. Και έτσι, αντί να τους κάνουμε εμείς με τα κρεμμυδάκια, στοιβαζόμαστε και παλεύουμε για μια χούφτα κρεμμύδια που γεμίζουν προσωρινά το άδειο μας στομάχι, και τους βοηθούν και εκείνους να μυξοκλαίνε με κροκοδείλια δάκρυα για την κατάντια μας, ενώ στην πραγματικότητα ξερογλείφονται(και ειδικά εκείνος ο Βενιζέλος) αντιμετωπίζοντας μας σαν στιφάδο.
Λαγωνικάκης Φραγκίσκος(Poexania)
- Που πας ρε Καραμήτρο, αυτός ούτε τρώγεται ούτε χωνεύεται με τίποτα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Κάθε χρήστης μπορεί να σχολιάσει στο γλόμπινγκ αφού επιλέξει διακριτικό ψευδώνυμο για αποφυγή συγχίσεων είτε με λογαριασμό Google είτε με τη χρήση της υπηρεσίας openID είτε με την απλή επιλογή ονόματος χρήστη.
Προσβλητικά ή υβριστικά σχόλια για συντάκτες ή σχολιαστές θα διαγράφονται. Δεν ενθαρρύνεται η χρήση υβριστικών λέξεων ή εκφράσεων.
Ο σχολιασμός γίνεται με το ελληνικό αλφάβητο και με μικρά γράμματα
Οι διαχειριστές έχουν τη δυνατότητα να προβαίνουν σε διαγραφή σχολίων που δημιουργούν σκόπιμη ή μη σύγχιση και απομάκρυνση από το θέμα της ανάρτησης.