Αυτό που πολύς κόσμος δεν το ξέρει είναι ότι η στάση του κουκουέ απέναντι στη Λαϊκή Δημοκρατία της Κορέας, όπως είναι το όνομά της, είναι αρκετά επιφυλακτική, δεν έχει σχέσεις με το Εργατικό Κόμμα της Κορέας, τον πολιτικό οργανισμό που ασκεί την εξουσία, και πώς να έχει άλλωστε όταν η κυρίαρχη ιδεολογία στην οργάνωση της βορειοκορεάτικης κοινωνίας είναι μια έννοια ξένη προς τον επιστημονικό σοσιαλισμό, η ιδεολογία του Juche.
Ωστόσο μέσα από το ριζοσπάστη, το κουκουέ δεν κρύβει την αλληλεγγύη του προς το δικαιώμα του βορειοκορεάτικου κράτους στην αυτοδιάθεση, στο να παράγει πυρηνική τεχνολογία για την άμυνά της και να οργανώνει την κοινωνία της όπως αυτή θέλει. Αν ο βορειοκορεάτικος λαός είναι δυσαρεστημένος με το κράτος τότε ο ίδιος έχει την αποκλειστική ευθύνη και δικαίωμα να αλλάξει την κατάσταση, κι όχι φυσικά με την ιμπεριαλιστική επέμβαση του ΝΑΤΟ και των αμερικανών.
Μπορεί να έχουμε χίλια δυο να πούμε για την οργάνωση και την οικοδόμηση του σοσιαλισμού εκεί, να διαφωνούμε σε χίλια δυο πράγματα, αλλά ιμπεριαλιστική επέμβαση για να ρθει η καπιταλιστική, ληστρική "δημοκρατία" κι επανένωση με την νότια Κορέα δεν πρόκειται να τη δικαιώσουμε ποτέ.
Αυτά για αρχή. Τι γίνεται όμως σήμερα στη Β. Κορέα; Οι πληροφορίες που έχουμε είναι αναγκαστικά κι ως επι το πλείστον μεροληπτικές κατά του "καθεστώτος", υπάρχει βεβαίως και η επίσημη ιστοσελίδα του κράτους της Β. Κορέας (http://www.korea-dpr.com/index.html) η οποία όπως είναι φυσικό, είναι μεροληπτική υπέρ της βορειοκορεάτικης κοινωνίας.
Αυτό που θα χρειαζόμασταν είναι μια ανάλυση στη βάση του Μαρξισμού - Λενινισμού, με όλα τα ιστορικά, οικονομικά και πολιτικά στοιχεία που υπάρχουν διαθέσιμα για να καταλήξουμε σε ένα συμπέρασμα.
Εμείς δεν έχουμε ούτε τη γνώση, ούτε τη δυνατότητα να κάνουμε μια τόσο βαθιά ανάλυση, μπορούμε να παραθέσουμε μερικά ενδιαφέροντα στοιχεία.
 |
| To υπερμοντέρνο ξενοδοχείο RyuGyong στην Πιονγκ Γιανγκ |
Η Κορέα ολόκληρη, βόρεια και νότια, έχει μακρά ιστορία που χάνεται στα βάθη των αιώνων. Η περιοχή είχε δεχτεί επιθέσεις και κατακτηθεί από ένα σωρό λαούς, κινέζους, μαντζουριανούς και γιαπωνέζους. Η πιο μεγάλη περίοδος που ήταν κατακτημένη ήταν για πάνω από πεντακόσα χρόνια, υπό τη δυναστεία των Γι (1392-1910). Από το 1910 κατακτήθηκε απ' τους γιαπωνέζους μέχρι το 1945 που ηττήθηκε η Ιαπωνία στον Β' Παγκ. Πόλεμο. Η χώρα τότε χωρίστηκε στα δυο στον περίφημο 38ο παράλληλο, στο βόρειο μέρος τον έλεγχο τον είχε ο Κόκκινος Στρατός και στο νότιο οι αμερικάνοι.
Αυτή η κατάσταση οδήγησε στον κορεάτικο πόλεμο (1950-1953), όταν το βόρειο τμήμα επιτέθηκε στο νότιο για να ενώσει τη χώρα. Τότε ήταν που στείλαμε από την Ελλάδα στρατό να βοηθήσει το νότιο τμήμα σ' αυτόν τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, που ήταν και το δεύτερο βασικό πεδίο του ψυχρού πολέμου μετά τον ελληνικό εμφύλιο. Το 53 που σταμάτησαν οι εχθροπραξίες, τα πράματα έμειναν όπως είχαν, τα σύνορα δεν άλλαξαν και φτάσαμε στο σήμερα.
Η ιδεολογία του Juche
Η επίσημη ιδεολογία του κράτους και του Εργατικού Κόμματος, είναι η έννοια του Juche. Υπάρχει μια περιεκτική και σύντομη παρουσίαση της έννοιας αυτής στο παρακάτω λινκ : http://www.stanford.edu/group/sjeaa/journal3/korea1.pdf
Παρότι οι αρχές στην Κορέα λεν ότι είναι "δημιουργική ανάπτυξη του Μαρξισμού - Λενινισμού" στην πραγματικότητα είναι ένα κράμα μαρξισμού, μαοϊσμού, κομφουκιανισμού και αρχαίων κορεάτικων παραδόσεων και αντιλήψεων μαζί με αρκετό κορεάτικο εθνικισμό. Juche σημαίνει χοντρικά "αυτάρκεια". Ο πλήρης ορισμός που δίνεται στην πιο πάνω εργασία είναι "Juche σημαίνει να είσαι ο κυρίαρχος της επανάστασης και της ανοικοδόμησης της χώρας σου".
Με λίγα λόγια, όλη η ουσία της ιδεολογίας αυτής είναι η αυτάρκεια, η ανεξαρτησία, είτε πολιτική είναι αυτή, είτε οικονομική, είτε στρατιωτική.
Η έννοια της ανεξαρτησίας σύμφωνα με τη μελέτη, είναι λέει πολύ δυνατή στους κορεάτες που ήταν επι αιώνες υπό τον ξένο ζυγό. Μια ενδιαφέρουσα άποψη είναι ότι, προκειμένου να κρατήσει ίσες αποστάσεις από Κίνα και Σοβιετική Ένωση, ο μυθικός ηγέτης της χώρας ο Κιμ Ιλ Σουνγκ, έδωσε πολύ μεγάλη βάση στην αυτάρκεια προκειμένου να μείνει ανεπηρέαστος από τις δυο μεγάλες σοσιαλιστικές χώρες (τότε) και να μη γίνει υποχείριο κανενός.
Αυτή η αυτάρκεια έκανε τη χώρα σχεδόν απρόσιτη στους πάντες, να έχει διπλωματικές επαφές και εμπορικές συναλλαγές με ελάχιστους. Υπήρξαν περίοδοι σύμφωνα με τις πληροφορίες που διαβάζουμε, που υπήρξε λιμός λόγω φυσικών καταστροφών στις καλλιέργειες με αποτέλεσμα διατροφική ανεπάρκεια.
 |
| το μνημείο του Εργατικού Κόμματος της Κορέας |
Η χώρα
Αν δει κανείς φωτογραφίες από το σάιτ πιο πάνω και από το google earth, θα δει ότι η Πιονγκ Γιανγκ μοιάζει με μια υπερσύγχρονη πόλη με υποδομές, με υποβλητικά κτίρια και μνημεία, άριστα οργανωμένη. Οι πληροφορίες απ' το wikipedia λένε ότι είναι μια απ' τις χώρες με το μικρότερο ποσοστό αναλφαβητισμού (λιγότερο από 1%), δωρεάν παιδεία και υγεία, πολύ πλούσια πνευματική ζωή και πολιτισμό.
Η Β. Κορέα έχει έναν από τους ισχυρότερους στρατούς ξηράς στον κόσμο, τον Λαϊκό Στρατό της Κορέας με πάνω από ένα εκατομμύριο εν ενεργεία στρατιωτικό προσωπικό σε πληθυσμό 25 εκατομμύρια. Έχει τους περισσότερους εν ενεργεία στρατιώτες ανα χίλιους κατοίκους (48,8 όταν οι ΗΠΑ έχουν 4,7, η Ρωσία 7,3, η Ελλάδα 16,5, το Ισραήλ 24,4 http://en.wikipedia.org/wiki/List_of_countries_by_number_of_military_and_paramilitary_personnel)
Οι εικόνες που βγαίνουν προς τα έξω δεν δείχνουν πείνα, φτώχια, καταπίεση και άλλα τέτοια, αλλά ασφαλώς θα μπορούσε να πει κανένας ότι γίνεται καλό φιλτράρισμα.
Όπως και να χει το πράμα πάντως, η χώρα αυτή δεν φαίνεται να είναι και καμμιά κόλαση όπως την εμφανίζουν. Ασφαλώς αυτή η ανατολίτικη ψυχολογία, αυτές οι εκδηλώσεις μαζικής παλαβομάρας για τον ηγέτη εμάς μας φαίνονται τριτοκοσμικές, αυτά τα ιδεολογικά κράματα από μαρξισμό, μαοϊσμό, εθνικισμό, κομφουκιανισμό κλπ δεν πρόκειται να βγουν σε καλό, όχι επειδή δεν είναι "καθαρή" κοσμοθεωρία αλλά επειδή έχει αντικρουόμενες πηγές. Αν ο λαός τα γουστάρει αυτά πας πάσο. Αν υπάρχει πρόβλημα όμως, που τόσα και τόσα έχουν ειπωθεί για "ανθρώπινα δικαιώματα" σ' αυτή τη χώρα, που μάλλον θα υπάρχει σε μεγάλο βαθμό μέσα στα κλιμάκια του Εργατικού Κόμματος, εδώ την ευθύνη έχει ο ίδιος ο λαός αν θέλει να το λύσει, όπως ο ελληνικός λαός είναι υπεύθυνος για τα δικά του προβλήματα και πρέπει να τα λύσει αυτός. Και σημειωτέον, σήμερα δεν υπάρχει η ισχυρή διεθνιστική βοήθεια που υπήρχε για τα λαϊκά, απελευθερωτικά και σοσιαλιστικά κινήματα όταν υπήρχε η Σοβιετική Ένωση. Πολλοί θα πουν, αφού βοηθούσε η Σοβιετική Ένωση τα κινήματα, γιατί να μη βοηθήσει το ΝΑΤΟ αντιστοίχως τα καπιταλιστικά κράτη ενάντια σ' αυτά τα κινήματα; κι όποιος κερδίσει.
Η διαφορά είναι ότι το ΝΑΤΟ, η ΕΕ και οι άλλοι οργανισμοί είναι ιμπεριαλιστικοί, πράμα που σημαίνει ότι υπηρετούν μια βασική επιδίωξη των κεφαλαιοκρατών, να εξάγουν κεφάλαιο και να δημιουργήσουν συνθήκες μεγαλύτερης κερδοφορίας. Ο Κόκκινος Στρατός δεν απελευθέρωνε τις χώρες για να τις καταληστέψει, αλλά για να βοηθήσει τους λαούς να ορθοποδήσουν και να αναπτυχτούν σε όφελος δικό τους, όχι μιας οικονομικής ελίτ.
 |
| Δεξιά ο "αιώνιος ηγέτης", αριστερά ο γιός του |
Αυτό το πράγμα κάνει σήμερα η Β. Κορέα. Μπορεί με λάθος τρόπο, με υπερβολική προσκόλληση στην αυτάρκεια, που είναι σχεδόν αδύνατη στον σημερινό κόσμο, μια χώρα δηλαδή να καλύπτει όλες, μα όλες τις ανάγκες της. Μπορεί να έχει χίλια δυο προβλήματα, ωστόσο δεν έχει κανέναν ιμπεριαλιστή νταβατζή στο κεφάλι της. Ένα θέμα που ανακύπτει βεβαίως είναι οι οικονομικές σχέσεις που έχει με την Κίνα, η οποία έχει μεταβληθεί πια, με βάση τη λενινιστική ανάλυση για τον ιμπεριαλισμό σε ιμπεριαλιστική χώρα (ενδεικτικά να αναφέρουμε την τεράστια οικονομική της διείσδυση στην Αφρική, αλλά και στην Ευρώπη, εδώ σε μας με την Cosco) κατα πόσο αυτές οι οικονομικές σχέσεις υπηρετούν τα συμφέροντα του κινέζικου κεφαλαίου.
Το γεγονός ότι υπάρχουν σοσιαλιστικές σχέσεις παραγωγής όμως στην Β. Κορέα την καθιστούν ένα από τα τελευταία οχυρά της "πρώτης φάσης" ας πούμε της εποχής περάσματος από τον καπιταλισμό στο σοσιαλισμό, που είναι μια αντικειμενική εξέλιξη. Τώρα η διαδικασία αυτή έχει πισωγυρίσει σημαντικά μετά τη διάλυση της ΕΣΣΔ, είναι σε ύφεση το κομμουνιστικό κίνημα. Έχει ιδιαίτερη σημασία λοιπόν να μελετήσεις τι ακριβώς γίνεται σήμερα στην Β. Κορέα.
Απ' το να νομίζει ο άλλος ότι η Β. Κορέα είναι μια κόλαση, καλύτερα να τη μελετήσεις, να ξέρεις που υπερέχει και που χωλαίνει, να ξέρεις τι σόι λαός είν' αυτός, τι παραδόσεις έχει κλπ. και να σε πιάνει ανέτοιμο.
Επισκεφτείτε ακόμα:
http://redkorea.wordpress.com/author/redkorea/
Μια σελίδα με ειδήσεις, άρθρα, ντοκιμανταίρ και εγχώριο κινηματογράφο.
Η αλήθεια είναι ότι το συλλυπητήριο του ΚΚΕ για τον Κιμ Γιονγκ Ιλ ξένισε πολλούς
ΑπάντησηΔιαγραφήΥπάρχει ΤΕΡΑΣΤΙΑ ευθηνη του Κόμματος Εργατών της Κορέας και προσωπικά των Κιμ(οι οποίοι πιο πολύ σύμβολα είναι παρά ουσιαστικοί ηγέτες) που διατήρησαν τέτοιες αντιλήψεις για τον Πατέρα-Στρατηγό-Θεό Ηγέτη και για την οικογενειοκρατία. Όμως, το ότι η ΛΔ Κορέας άντεξε όλα αυτά τα χρόνια, κάτω από πολύ δύσκολες συνθήκες(ειδικά την δεκαετία του '90 με τις πλυμμήρες)σκληρής ιμπεριαλιστικής περικύκλωσης και απομονωσης, φανερώνει δύο πράγματα: α) Ο λαός της ΛΔ Κορέας είναι αποφασισμένος να υπερασπίσει την ανεξαρτησία και την κυριαρχία του-που απέκτησε με πολύ σκλήρούς και αιματηρούς αγώνες- ακόμα και αν αυτό έχει μεγάλο κόστος στην ποιότητα ζωής του και β) Οι Κιμ τελικά κατάφεραν, σε άνα βαθμό, να εμπνέουν το λαό(πχ είχα δει ένα βίντεο που ρωτούσαν έναν βορειοκορεάτη στρατιώτη γιατί δεν φοβούνται τους Νότιους και τους αμερικάνους, αφού έχουν πολύ καλύτερα όπλα, και αυτός απάντησε ότι η ΛΔ Κορέας θα νικήσει γιατί έχει τον μεγάλο στρατηγό Kim Jong Il που έχει τεράστιες στρατηγικές ικανότητες κτλ...). Επίσης, η απόλυτη αυτάρκεια είναι καλή όταν είσαι η ΕΣΣΔ ή η Κίνα, όχι η Β.Κορέα που έχει έκταση πάνω κάτω όσο η Ελλάδα και πληθυσμό 25 εκατομμύρια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΥΓ. http://www.youtube.com/watch?v=DGmmADPzYK0 (τραγούδι του 1960 για το κίνημα Chollima(πήρε το όνομά του από ένα άλογο που τρέχει με ιλλιγιώδεις ταχύτητες της Κορεάτικης μυθολογίας), το κίνημα για την σοσιαλιστική οικονομική ανοικοδόμηση της ΛΔ Κορέας μετά τον πόλεμο). 천리마 달린다!
αγαπητέ Άλεξ,
ΑπάντησηΔιαγραφήαν έχεις την διάθεση καλό θα ήταν να μετέφραζες το κείμενο για την πολιτική ιδεολογία της Λ.Δ. Κορέας και να το αναρτήσεις.
Θα βοηθούσε αρκετά.
Παρεπιπτόντως αναφέρω πως από χρόνια πολύ θα ήθελα να μετανάστευα στην Λ.Δ. Κορέας.
Δυστυχώς για μένα, ευτυχώς γι' αυτούς δεν δέχονται οικονομικούς μετανάστες.
Taliban
χαχα! όπως τα είπες: και βέβαια ευτυχώς γι'αυτούς, δυστυχώς για σένα γυφτοέλληνα υπάνθρωπε. θα την έτρωγες καλά αν πήγαινες εκεί
ΔιαγραφήΣοσιαλισμός ... χμ ... όταν σε κάθε γειτονιά και κάθε τόπο εργασίας γίνονται συνελεύσεις, οι συμμετέχοντες σε αυτές έχουν μορφωθεί κι έχουν κριτική ικανότητα και από τις συνελεύσεις αυτές εκλέγεται κάποιος εκπρόσωπος* που έχει λόγο πιο κεντρικά ........ και εκεί κεντρικά αποφασίζουν οι αντιπρόσωποι δημοκρατικά κι όχι κάποια ηγεσία ..... και ταυτόχρονα τα μέσα παραγωγής ανήκουνε στο λαό ........... τότε ΝΑΙ υπάρχει σοσιαλισμός.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν έχουμε τέτοιες πληροφορίες ας μιλήσουμε. Αν όχι ό,τι και να λέμε γι' αυτόν τον τόπο είναι άκαρπο.
.
.
.
*ο εκπρόσωπος να αλλάζει και διαδικαστικά μόνο να μεταφέρει το λόγο της συνέλευσης του λαού.... όοοολα αυτά
@mpenoVgeno:
ΔιαγραφήΠολύ κλασσικό το λάθος να μπερδεύουμε τις παραγωγικές σχέσεις, που σύμφωνα με τον μαρξισμό είναι το βασικό κριτίριο για την κατηγοριοποίηση μιας κοινωνίας, με το πολιτικό επικοδόμημα πάνω σε αυτές που αποτελεί -σύμφωνα με τον μαρξισμό πάντα- δευτερεύων χαρακτηριστικό.
Λοιπόν, καθαρά και ξάστερα όλοι (εχθροί και φίλοι) συμφωνούν πως στην Λ.Δ.Κορέας δεν υπάρχει αστική τάξη αλλά συλλογική κατοχή των μέσων παραγωγής, ούτε "αναρχία" στην παραγωγή, αλλά κεντρικός σχεδιασμός!
Αρα το βασικό κριτίριο για τον χαρακτηρισμό της κοινωνίας αυτής σαν σοσιαλιστική τον εκπληρώνει και με το παραπάνω, άσχετα με τις πιθανές ιδεολογικές πολιτικές στρεβλώσεις του επικοδομήματος.
Για να δώσω ένα παράδειγμα από το αντίθετο άκρο του πολιτικού φάσματος, μία φασιστική κοινωνία δεν είναι καθόλου λιγότερο καπιταλιστική, από την πιο φιλελεύθερη αστική δημοκρατία...
κατοχή των μέσων παραγωγής <- αυτή δηλαδή καθορίζεται μόνο στα χαρτιά
Διαγραφήσαν ερμηνευτές της βίβλου τώρα θα κάνουμε ...
Question 1: Are you a Communist?
Answer: Yes.
Question 2: What is the aim of the Communists?
Answer: To organise society in such a way that every member of it can develop and use all his capabilities and powers in complete freedom and without thereby infringing the basic conditions of this society.
Question 3: How do you wish to achieve this aim?
Answer: By the elimination of private property and its replacement by community of property.
Question 4: On what do you base your community of property?
Answer: Firstly, on the mass of productive forces and means of subsistence resulting from the development of industry, agriculture, trade and colonisation, and on the possibility inherent in machinery, chemical and other resources of their infinite extension. Secondly, on the fact that in the consciousness or feeling of every individual there exist certain irrefutable basic principles which, being the result of the whole of historical development, require no proof.
.
.
.
Και κάπου εδώ να σημειώσουμε πως
1.Στόχος ενός κομμουνιστή είναι να μην υπάρχει εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο.
2. Τα Σοβιέτ κι η Γαλλική κομμούνα δείχνουν τί θα πει κεντρική οργάνωση.
Αν δεν υπάρχει εμπιστοσύνη σε αυτού του τύπου την οργάνωση το παιχνίδι έχει χαθεί από πριν.
Όταν κάποιος έχει μαγαζί, μαγαζάκι, εργοστάσιο κλπ. αποφασίζει για την περιουσία του αυτός ο ιδιοκτήτης ή το Δ.Σ (εκπρόσωποι ιδιοκτητών). Δεν υπάρχει αμφιβολία γι' αυτό.
ΔιαγραφήΜπορούμε να ανάγουμε αυτό στο ότι όποιος διοικεί κατέχει; Δε νομίζω πως θέλει και πολύ σκέψη.
@mpenoVgeno:
Διαγραφή-Την επόμενη φορά, γράψτα και στα κινέζικα για να εντυπωσιάσεις περισσότερο με την γλωσσομάθεια σου. (συγνώμη, αλλά το κοπυπαστάρισμα από τα εγγλέζικα είναι εκνευριστικό και δείχνει και μηδενικό σεβασμό σε όσους δεν τυχαίνει να τα γνωρίζουν...)
-Λες: "κατοχή των μέσων παραγωγής <- αυτή δηλαδή καθορίζεται μόνο στα χαρτιά"
Από που ακριβώς προκύπτει αυτό;
Αποφεύγεις να απαντήσεις στο βασικό:
-Υπάρχει αστική τάξη και αναρχία στην παραγωγή στην Λ.Δ.Κορέας, ή συλλογική ιδιοκτησία και κεντρικός σχεδιασμός;
Και να το κάνωκαι πιο λιανά:
-Υπάρχει καπιταλισμός χωρίς αστική τάξη αλλά με συλλογική ιδιοκτησία και κεντρικό σχεδιασμό;
-Υπάρχει κάποιο τρίτο πέραν του σοσιαλισμού και του καπιταλισμού σύστημα σε μία ανεπτυγμένη βιομηχανική κοινωνία;
Και ξανά:
-Ο χαρακτήρας μιας κοινωνίας καθορίζεται (με μαρξιστικούς όρους), από τις σχέσεις παραγωγής ή από το πολιτικό της επικοδόμημα;
Και το γεγονός πως δεν βγάζουμε τα ματάκια του μαρξισμού, σαφώς και δεν μας κάνει "ερμηνευτές της βίβλου". Αν διαφωνείς με τον μαρξισμό, να το κουβεντιάσουμε αλλά όχι και να τον κακοποιούμε στο ίδιο του το όνομα...
Υ.Γ.
Η κομμούνα ουδέποτε πρόλαβε να οργανώσει την παραγωγή (στον αγροτικό τομέα δεν είχε καν πρόσβαση), οπότε το παράδειγμα της είναι ατυχές.
@@mpenoVgeno:
ΔιαγραφήΤο δεύτερο σχόλιο σου μου είναι πλήρως ακατανόητο. Διευκρίνεισε εάν θέλεις, στην πραγματικότητα ποιου συστήματος αναφέρεται...
Πάντως μπορούμε σίγουρα να πούμε πως όποιος κατέχει, διοικεί κιόλας!
Σου ζητώ συγγνώμη αν δεν ξέρεις αγγλικά αν και απ' ό,τι βλέπω αγγλικό ψευδώνυμο χρησιμοποιείς και με εσένα μιλάω αυτή τη στιγμή. Δεν είναι ανάρτηση που απευθύνεται σε πολλούς αλλά σχόλιο και αυτή τη στιγμή με ενδιαφέρει να ακούσω τη δική σου άποψη μιας κι εσύ ενδιαφέρθηκες. Αν κάποιος άλλος ενδιαφέρεται γι' αυτά που γράφω ας το πει και με όλη την καλή διάθεση θα μεταφράσω. Κατάλαβες σκουπίδι; (...χιουμοράκι ήτανε ελπίζω να το έπιασες.)
Διαγραφή.
.
.
Δεν μπορώ να καταλάβω το μαρξισμό μακριά από την ΕΚΛΟΓΗ κάθε επίσημου αξιώματος. Δεν μπορεί να εννοηθεί κόμμα αν οι συμμετέχοντες στις ΟΒΑ κοιμούνται όρθιοι και διαδικαστικά συμμετέχουνε στη δραστηριότητα αυτή.
Αυτά έχω να πω. Στα αυτονόητα δε θα απαντήσω για να μην το κουράσουμε.
Σοσιαλισμός ΟΧΙ δεν είναι μόνο το ποιος κατέχει τα μέσα παραγωγής. Αν 10 άτομα καρπώνονται το 50% του πλούτου που παράγουνε άλλα 90 άτομα τότε τζάμπα κόπος. Δεν είναι σοσιαλισμός αυτό. Αν κάτι τέτοιο συμβαίνει στην Κορέα (που για μένα τα στοιχεία είναι κατευθνόμενα για να βγάλουμε συμπεράσματα) τότε δεν έχουνε σοσιαλισμό. Απλά πράγματα.
Σκοπός του κομμουνιστή δεν είναι μόνο να πάρει στα χέρια του τα μέσα παραγωγής αλλά να τα χρησιμοποιήσει για να σταματήσει η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο και τελικά να μπορεί ο λαός ως κάτοχος των μέσων παραγωγής να εκδηλώνει όλες τις κοινωνικές, πνευματικές κλπ. δραστηριότητές του ελεύθερα και δημιουργικά-προοδευτικά.
Αν ο μαρξισμός διαφωνεί με αυτό τότε ανήκω σε ένα άλλο είδος κομμουνιστών ... Κι αν δεν υπάρχει άλλο είδος κομμουνιστών τότε είμαι κάτι άλλο αλλά πιστεύω στην κοινοκτημοσύνη.
Λέω τα δικά μου ... έτσι γενικόλογα ... και νομίζω πως γίνομαι πολύ πιο συγκεκριμένος σε αυτό που θέλω να πω. Ουσιαστικά αναλύω περισσότερο αυτά που ήδη είπα. Προφανώς σε αυτά βρίσκονται κι οι απαντήσεις.
ΔιαγραφήΚι ένα απόσπασμα από το ριζοσπάστη λοιπόν.
Διαγραφή«...Η Κομμούνα αποτελέστηκε από τους δημοτικούς συμβούλους που είχαν εκλεγεί με βάση το γενικό εκλογικό δικαίωμα στα διάφορα διαμερίσματα του Παρισιού. Οι σύμβουλοι αυτοί ήταν υπεύθυνοι και σε οποιαδήποτε στιγμή ανακλητοί. Η πλειοψηφία τους αποτελούνταν φυσικά από εργάτες ή από αναγνωρισμένους εκπροσώπους της εργατικής τάξης...
... H αστυνομία, που ως τότε ήταν το όργανο της κυβέρνησης του κράτους, απογυμνώθηκε αμέσως από όλες τις πολιτικές της λειτουργίες και μετατράπηκε σε υπεύθυνο και ανακλητό σε οποιαδήποτε στιγμή όργανο της Κομμούνας. Το ίδιο έγινε και με τους δημοσίους υπαλλήλους όλων των άλλων κλάδων της διοίκησης... Από τα μέλη της Κομμούνας, ως τους κατώτερους υπαλλήλους, η δημόσια υπηρεσία έπρεπε να αμείβεται με μισθό εργάτη. Ολα τα αποκτημένα δικαιώματα και οι επιχορηγήσεις για έξοδα παραστάσεως στους ανώτερους αξιωματούχους του κράτους καταργήθηκαν μαζί με τους ίδιους τους αξιωματούχους... Οταν παραμερίστηκαν πια ο μόνιμος στρατός και η αστυνομία, τα όργανα αυτά της υλικής βίας της παλιάς κυβέρνησης, η Κομμούνα καταπιάστηκε αμέσως να τσακίσει το όργανο της πνευματικής καταπίεσης, την εξουσία των παπάδων... Οι δικαστικοί λειτουργοί χάσανε εκείνη τη φαινομενική ανεξαρτησία τους... έπρεπε στο εξής να εκλέγονται ανοιχτά, να είναι υπεύθυνοι και ανακλητοί...».9
Ετσι λοιπόν η Κομμούνα σαν να αντικατάστησε τη συντριμμένη κρατική μηχανή «απλώς» με μια πιο ολοκληρωμένη δημοκρατία: κατάργηση του μόνιμου στρατού, πλήρης αιρετότητα και ανακλητότητα όλων των δημόσιων λειτουργών. Στην πραγματικότητα, όμως, αυτό το «απλώς» σημαίνει αντικατάσταση σε γιγάντια κλίμακα ενός είδους θεσμών με θεσμούς θεμελιακά διαφορετικού είδους. Εδώ βλέπουμε ακριβώς μια από τις περιπτώσεις «μετατροπής της ποσότητας σε ποιότητα»: η δημοκρατία, εφαρμοσμένη με τη μέγιστη γενικά νοητή πληρότητα και συνέπεια, μετατρέπεται από αστική δημοκρατία σε προλεταριακή, από κράτος (= ιδιαίτερη δύναμη για την καταπίεση μιας ορισμένης τάξης) σε κάτι που δεν είναι πια καθαυτό κράτος.
http://sfyrodrepano.blogspot.com/2011/12/blog-post_22.html
ΑπάντησηΔιαγραφήCYNICAL: Βόρεια Κορέα, όχι και τόσο απομονωμένη τελικά
ΑπάντησηΔιαγραφήΦανταστείτε τον Τσίπρα να παίρνει τηλέφωνο στη ΝΕΤ παρόντος ενός βουλευτή του στο πανελ, να την πέφτει στους δημοσιογράφους γιατί δεν άφησαν -υποτίθεται- την Μπατζελή του ΠΑΣΟΚ να "κάνει επίθεση εκεί που νομίζει" όταν άρχισε να κάνει κριτική στο ΚΚΕ. Πως σας φαίνεται;
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://www.youtube.com/watch?v=36nK_6q-N6M
Πολύ ενδιαφέρουσα ανάρτηση! Ξέρω ελάχιστα για τη Β.Κορέα αλλά το κείμενο δίνει αρκετό υλικό.
ΑπάντησηΔιαγραφήΥποθέτω το να έχεις σοσιαλιστικές σχέσεις παραγωγής δεν αρκεί για να έχεις και σοσιαλισμό.
Αυτό στο οποίο σίγουρα συμφωνώ είναι πως αν υπάρχουν οποιαδήποτε ζητήματα ο λαός της Β. Κορέας είναι αυτός που καλείται να τα λύσει και όχι το ΝΑΤΟ ή οποιαδήποτε άλλη ιμπεριαλιστική συμμαχία.
Μία σειρά άρθρων που είχα δημοσιεύσει για την Λ.Δ.Κορέας , με αφορμή τον θάνατο του Κιμ Γιονκ Ιλ:
ΑπάντησηΔιαγραφή-"Eφυγε" ο Κιμ Γιονγκ Ιλ...
http://fadomduck2.blogspot.com/2011/12/e.html
-Κορέα-μικρή ιστορική αποτίμηση (δημοσιεύθηκε και στο γλόμπινγκ)
http://fadomduck2.blogspot.com/2011/12/blog-post_6501.html
-Συνοπτική αναδρομή στον πόλεμο της Κορέας
http://fadomduck2.blogspot.com/2011/12/blog-post_23.html
-Λ.Δ.Κορέας- Στα χνάρια της Κίνας;
http://fadomduck2.blogspot.com/2011/12/blog-post_8735.html
mpenoVgeno: Μια μικρή παρατήρηση αν μου επιτρέπεις ...
ΑπάντησηΔιαγραφή- Είναι ΒΑΣΙΚΟ χαραχτηριστικό των δύο συστημάτων (σοσιαλισμός - καπιταλισμός) ποιος κατέχει τα μέσα παραγωγής - φυσικά δεν είναι το μόνο !
- Επίσης όταν μιλάμε για Κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής, ΔΕΝ εννοούμε 5 ή 10 εργάτες, αλλά ΟΛΟΚΛΗΡΗ την Κοινωνία !
Αυτό που έβαλες εσύ (τους 10 εργάτες) είναι αυτό που λέμε "αυτοδιαχείριση" ... μακρυά από μας είναι χαραχτηριστικό π.χ. της πλατείας ή ορισμένων αυτοαποκαλούμενων αριστερών οργανώσεων !
- Φυσικά αυτό με Κεντρικό Σχεδιασμό (και για την παραγωγή και για την διάθεση των αγαθών), με Εργατικό Έλεγχο και ανακλητούς αντιπροσώπους.
Φάρε καλησπέρα,
ΔιαγραφήΧωρίς φυσικά να υιοθετώ τις απόψεις του mpenoVgeno αν κατάλαβα καλά αυτό που αμφισβητεί είναι το κατα πόσον υπάρχει όντως Εργατικός έλεγχος και κατα πόσον είναι όντως ανακλητοί οι αντιπρόσωποι. Υπονοεί δηλαδή οτι οι όποιοι αντιπρόσωποι εκμεταλλεύονται την κατα τα άλλα κοινωνικοποιημένη παραγωγή για προσωπικό τους όφελος.
Ξεκαθαρίζω, εγώ δεν λέω οτι ισχύει κάτι τέτοιο, η αλήθεια είναι οτι απλά δεν γνωρίζω, όπως φαντάζομαι είναι δύσκολο να γνωρίζει ο οποιοσδήποτε εκτός Β. Κορέας. Φυσικά όπως λέει και η ανάρτηση τόσο το γεγονός οτι η Β. Κορέα δεν πέρασε ποτέ από από την φάση του καπιταλισμού όσο και οι διαφορετικές πολιτικές παραδόσεις της, καθιστούν πολύ δύσκολο για εμάς να κατανοήσουμε τον τρόπο που λειτουργούν κάποια πράγματα εκεί.
Προσωπικά (από τα ελάχιστα που γνωρίζω) πιστεύω οτι είναι μεν μια προσπάθεια οικοδόμησης σοσιαλισμού αλλά με μια τόσο (συγγνώμη για την έκφραση) μπασταρδεμένη ιδεολογία, δύσκολα θα βρει τον "σωστό δρόμο". Επίσης βρίσκω λίγο ανησυχητικό το άνοιγμα προς την Κίνα, ακριβώς επειδή η Κίνα πλέον είναι ιμπεριαλιστική δύναμη.
Αυτό που θέλω να πω είναι οτι οκ, μπορεί να γίνεται μια προσπάθεια με πολλά σοσιαλιστικά χαρακτηριστικά, αλλά καλό είναι να διατηρούμε και τις επιφυλάξεις μας (όπως νομίζω και κάνουμε).
xrwmatakaiskies: Πολύ Καλησπέρα !
ΔιαγραφήΠροσυπογράφω !
Τώρα, μια προσωπική αν θες ... ας την πω συμβουλή ... δεν είναι ... αλλά ... αλλά να, αν θες να μάθεις περισσότερα για την Βόρεια Κορέα (Λαϊκή Δημοκρατία λέγεται, τέλος πάντων), κάνε τον κόπο να πας στο παρακάτω λινκ:
http://redkorea.wordpress.com/
Θέλει ψάξιμο βέβαια, όποιος έχει την .. κατάλληλη υπομονή, μπορεί να μάθει αρκετά.
Aυτό που έβαλα φάρε ήτανε απλή αναλογική. Ένα πολύ μικρό ποσοστό του παγκόσμιου πληθυσμού (10% και κάτω) κατέχει το 50% και πάνω του πλούτου. Ίσως να κάνω λάθος στο ποσοστό. Συμβολική είναι και η επιστημονική μέτρηση και θέλει να πει ακριβώς αυτό : στους 100 οι 10 βαριούνται επειδή έχουν τα πάντα κι από τους υπόλοιπους 90 οι περισσότεροι ζούνε στη φτώχια.
ΔιαγραφήΚαι φυσικά από την αρχή είπα πως ΔΕΝ υπάρχουν στοιχεία. Συμφωνώ και στα υπόλοιπα με τον xrwmatakaiskies
ΔιαγραφήmpenoVgeno: Προφανώς και κάνεις λάθος ... (με δόση αστεϊσμού αυτό).
ΔιαγραφήΠροφανώς και τα ποσοστά είναι ακόμη πιο δραματικά για τους λαούς.
Τώρα θα μου επιτρέψεις να διαφωνήσω και στο ... βαριούνται !
Δεν βαριένται οι καπιταλιστές.
Αυτές τις μέρες γίνεται στην αμερική συνάντηση ενός από τα Διεθνή Καπιταλιστικά Κέντρα, για να κανονίσουν πως θα διατηρηθεί η κερδοφορία και φυσικά η εξουσία των μονοπωλιακών ομίλων.
(λέσχη Μπίλντερμπεργκ ή κάπως έτσι)