Το ΚΚΕ, δεν παλεύει για καρέκλες, αλλά για άλλη Εξουσία

Ζητάμε από τον εργαζόμενο λαό στη νέα εκλογική μάχη να μας δώσει με την ψήφο του δύναμη, ένα είδος εντολής δηλαδή, να ακυρωθούν τα μνημόνια, οι αντιλαϊκές συμβάσεις, όλα τα μέτρα που ψηφίσθηκαν από την αρχή της κρίσης και ενδιάμεσα σ΄ αυτήν την βουλή που θα προκύψει. 

Και με πρόταση νόμου που θα καταθέσει το ΚΚΕ αλλά και με ανερχόμενο πιο μαζικό και οργανωμένο κίνημα της λαϊκής συμμαχίας που τελικά θα σαρώσει και όλους τους αντιλαϊκούς νόμους που συνοδεύουν τα μνημόνια: Για τους μισθούς και τις συντάξεις, το ασφαλιστικό, το φορολογικό, τις απολύσεις και την εφεδρεία, το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας και όλα τα αντιλαϊκά μέτρα που έχουν ψηφίσει. 

Αλλιώς με τα προεκλογικά ήξεις αφήξεις των άλλων κομμάτων, η κάλπη μπορεί να υπονομεύσει το κύμα της λαϊκής αγανάκτησης και δυσαρέσκειας.

Δεν αρκούν όμως ούτε όλα αυτά από μόνα τους. Χρειάζεται μέσα στην Ελλάδα πολιτική ρήξης με το κεφάλαιο, τα μονοπώλια, με την ΕΕ.
Πρέπει να πάει μπροστά ο λαός και όχι να ελπίζει στην στασιμότητα, πολύ περισσότερο να πάει ακόμα πιο πίσω.

Πρέπει να σκεφθούν σοβαρά οι εργαζόμενοι που υποφέρουν και δεν αντέχουν ούτε να μείνουν όπως είναι σήμερα ούτε να δεχθούν κατακέφαλα νέα μέτρα, ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΚΚΕ δεν μετέχει σε μια κυβέρνηση διαχείρισης σε βάρος του λαού.
Θα ήταν εύκολο για το ΚΚΕ να βρει δικαιολογίες και να προσέλθει στην κυβέρνηση για να υπηρετήσει το λαό μέσα από την λεγόμενη «κυβερνώσα αριστερά». Έτσι θα είχαμε κάποιες κυβερνητικές θεσούλες και υπουργεία.

Δεν παίρνουμε μέρος γιατί ξέρουμε πως θα εξελιχθούν τα πράγματα σε βάρος του λαού, παρά το γεγονός ότι ένα σημαντικό μέρος των εργαζομένων, ακόμα και ψηφοφόροι μας επιθυμούν την συμμετοχή μας γιατί μας έχουν εμπιστοσύνη, ξέρουν ότι είμαστε άφοβοι, δεν ταλαντευόμαστε, δεν κάνουμε πίσω.

Η συμμετοχή του κόμματος σε μια κυβέρνηση θα οδηγήσει το λαό να χάσει πολλά, γιατί το ΚΚΕ θα είναι δεσμευμένο σε μια κυβέρνηση διαχείρισης. Από την συμφωνία μας για συμμετοχή θα οδηγούμαστε να δώσουμε ένα γερό χαστούκι στο ρωμαλέο κίνημα αντίστασης και ανυπακοής, δηλαδή στο κίνημα που τιμώρησε την ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, που μπήκε εμπόδιο σε ακόμα χειρότερα μέτρα. 

Αυτό το λαϊκό κίνημα δεν μπορούν να το αναχαιτίσουν ούτε με την κρατική καταστολή και την κουκούλα ούτε με την εκτόνωση της μούντζας και των γιαουρτιών. Τώρα που ο λαός βλέπει ότι μπορεί να έχει παρέμβαση δεν πρέπει να αυτοπαγιδευθεί σε αυταπάτες, πρέπει να παρέμβει σε γραμμή ρήξης, ανατροπής, για την δική του εξουσία.

Κανένας τίμιος, έμπειρος αγωνιστής δεν πρέπει να επιτρέψει να περάσει η στρατηγική αποδυνάμωσης του ΚΚΕ δηλαδή να περάσει η τιμωρία τους και οι απειλές του συστήματος σε βάρος του Κόμματος γιατί δεν θέλει να παγιδεύσει και να αυτοπαγιδευθεί σε μια κυβέρνηση διαχείρισης σε βάρος του λαού.

Δεν υπάρχουν ανώδυνες λύσεις. Ο δρόμος της σύγκρουσης, της λαϊκής αντεπίθεσης και ανατροπής απαιτεί θυσίες, αυτές όμως οδηγούν στην λαϊκή ευημερία. Ο δρόμος του συμβιβασμού, της υποταγής απαιτεί θυσίες δίχως τέλος, χωρίς θετική προοπτική για το λαό.

Η κυβέρνηση του ΚΑΤΣΕ ΚΑΙ ΠΕΡΙΜΕΝΕ ΝΑ ΑΛΛΑΞΕΙ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ Η ΕΕ να μας σώσει η υγιής επιχειρηματικότητα και η ανταγωνιστικότητα θα αποβεί τραγωδία για το λαό.

Το ΚΚΕ δεν παλεύει για καρέκλες.

Έτσι μας θέλουν οι αντίπαλοι, το μεγάλο κεφάλαιο ακόμα και η ΕΕ. ΔΕΝ ΘΑ ΤΟΥΣ ΚΑΝΟΥΜΕ ΤΗ ΧΑΡΗ, ΓΙΑΤΙ ΤΟΤΕ Ο ΛΑΟΣ ΠΟΛΥ ΓΡΗΓΟΡΑ ΘΑ ΜΑΣ ΖΗΤΗΣΕΙ ΤΟ ΛΟΓΟ ΚΑΙ ΜΕ ΤΟ ΔΙΚΙΟ ΤΟΥ.